Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

27 Φεβρουαρίου, 2025

Ο ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ «HELLENIC TRAIN»#Να_Ενώσουμε_τις_Φωνές_μας_με_το_σύνθημα_ή_τα_κέρδη_τους_ή_οι_ζωές_μας»


ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ Δ. ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ ΣΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΤΗΣ «HELLENIC TRAIN»
«Σκασμός οι ρήτορες, πολύ μιλήσατε» - Τώρα θα μιλήσει ο λαός!
Όλοι στην απεργία - Ο δρόμος το οργανωμένου αγώνα είναι ο δρόμος για να επιβάλουμε το δίκιο μας! (VIDEO - ΦΩΤΟ)
Μια ημέρα πριν τη μεγάλη πανεργατική απεργία, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, επισκέφθηκε το εργοστάσιο της «Hellenic Train» στον Πειραιά και μίλησε στους εργαζόμενους.

«Επιλέξαμε σήμερα, παραμονή της μεγάλης απεργίας να βρεθούμε εδώ ανάμεσά σας, ανάμεσα στους εργαζόμενους σιδηροδρομικούς, και να απευθύνουμε και από δω κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στα αυριανά συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα, για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη. Αύριο απεργούμε! Κανείς, λοιπόν, να μην πάει για δουλειά, κανείς να μη μείνει σπίτι! Όλοι και όλες να πλημμυρίσουμε τους δρόμους της Αθήνας, τους δρόμους όλης της Ελλάδας, να ενώσουμε τις φωνές μας με το βασικό σύνθημα που ο ίδιος ο λαός, το εργατικό - λαϊκό κίνημα ανέδειξε από την πρώτη μέρα αυτού του εγκλήματος "ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας"», 
σημείωσε στην αρχή της ομιλίας του. 
Υπενθύμισε πως από την πρώτη στιγμή το ΚΚΕ είπε ότι ήταν ένα έγκλημα και μάλιστα προδιαγεγραμμένο, γιατί «είχαν προηγηθεί οι αλλεπάλληλες προειδοποιήσεις από εσάς τους ίδιους, εδώ απ’ αυτόν τον χώρο και πανελλαδικά, από τους συνδικαλιστές, από τα σωματεία σας στον σιδηρόδρομο, όπως και οι προειδοποιήσεις του ΚΚΕ μέσα στη Βουλή και έξω απ’ αυτήν, που ανέδειξε τις καταγγελίες σας πριν συμβεί το έγκλημα, και μέσα στο Κοινοβούλιο και παντού».

Τον Δημήτρη Κουτσούμπα συνόδευε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ και τα μέλη του ΠΓ Γιώργος Μαρίνος, Γιάννης Πρωτούλης και Θοδωρής Χιώνης. Επίσης, ο Νίκος Αμπατιέλος, βουλευτής του ΚΚΕ και μέλος της ΚΕ.

Κατά τη διάρκεια της ομιλίας ήταν παρόντες όλοι οι εργαζόμενοι του εργοστασίου. Μία αποστομωτική απάντηση στους Ιταλούς πάτρονες της Hellenic train που χτες το βράδυ επεδίωξαν να μην πραγματοποιηθεί αυτή η συγκέντρωση του ΚΚΕ.

Να ενώσουμε τις φωνές μας με το σύνθημα «Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας»
Παραθέτουμε την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ:
«Επιλέξαμε σήμερα, παραμονή της μεγάλης απεργίας να βρεθούμε εδώ ανάμεσά σας, ανάμεσα στους εργαζόμενους σιδηροδρομικούς, και να απευθύνουμε και από δω κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στα αυριανά συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα, για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη.

Αύριο απεργούμε! Κανείς, λοιπόν, να μην πάει για δουλειά, κανείς να μη μείνει σπίτι! Όλοι και όλες να πλημμυρίσουμε τους δρόμους της Αθήνας, τους δρόμους όλης της Ελλάδας, να ενώσουμε τις φωνές μας με το βασικό σύνθημα που ο ίδιος ο λαός, το εργατικό - λαϊκό κίνημα ανέδειξε από την πρώτη μέρα αυτού του εγκλήματος "Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας".

Δύο χρόνια συμπληρώνονται αύριο από κείνη την αποφράδα μέρα που για 15 λεπτά δύο τρένα κινούνταν το ένα απέναντι από το άλλο στις ίδιες ράγες, με αποτέλεσμα να συγκρουστούν μετωπικά και να χαθούν 57 ζωές συνανθρώπων μας, πολλών νέων παιδιών, ανάμεσά τους 11 συνάδελφοί σας, σιδηροδρομικοί.

Από την πρώτη στιγμή σαν κόμμα είπαμε ότι ήταν ένα έγκλημα και μάλιστα προδιαγεγραμμένο.

Γιατί; Γιατί είχαν προηγηθεί οι αλλεπάλληλες προειδοποιήσεις από εσάς τους ίδιους, εδώ απ’ αυτόν τον χώρο και πανελλαδικά, από τους συνδικαλιστές, από τα σωματεία σας στον σιδηρόδρομο, όπως και οι προειδοποιήσεις του ΚΚΕ μέσα στη Βουλή και έξω απ’ αυτήν, που ανέδειξε τις καταγγελίες σας πριν συμβεί το έγκλημα, και μέσα στο Κοινοβούλιο και παντού. Αλλά σε ώτα μη ακουόντων, που έλεγαν και οι αρχαίοι! Πολιτικά και ποινικά υπεύθυνων δηλαδή, γιατί αυτοί είναι οι πολιτικά και ποινικά υπεύθυνοι που δεν άκουγαν τις προειδοποιήσεις, αλλά στην κυριολεξία ανεύθυνων απέναντι στις ανθρώπινες ζωές!

Όλοι τους πανηγύριζαν για την απελευθέρωση των σιδηροδρομικών μεταφορών
Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως ο σιδηρόδρομος έχει διαμορφωθεί σαν "παγίδα θανάτου" εδώ και χρόνια. Το έγκλημα αυτό έχει ιστορία, όπως λέει και το σύνθημα.

Γιατί εδώ και 20 χρόνια, όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο όλος ΣΥΡΙΖΑ τότε, πανηγύριζαν και εξακολουθούν να πανηγυρίζουν για την εφαρμογή των κατευθύνσεων της ΕΕ για την απελευθέρωση στις σιδηροδρομικές γραμμές, στις μεταφορές.

Γιατί πανηγυρίζουν; Γιατί μέσω της "απελευθέρωσης", λένε, θα έπαυαν οι περιορισμοί για να μπουν στον σιδηρόδρομο μεγάλοι επενδυτές, μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Υπήρχαν όμως προβλήματα που έπρεπε να ξεπεράσουν:

Για παράδειγμα, τα συσσωρευμένα χρέη του παλιού ΟΣΕ, τα οποία οι ιδιώτες δεν ήταν διατεθειμένοι να αναλάβουν, ως συνήθως. Επίσης, το ανεπαρκές - συρρικνωμένο δίκτυο δεν υποσχόταν κερδοφόρα προοπτική.

Βέβαια, σήμερα την εξασφαλίζουν, από τη μια, με τις παχυλές επιδοτήσεις που παίρνουν από το κράτος οι ιδιώτες, και από τις κυβερνήσεις του, και από την άλλη, από τα πανάκριβα εισιτήρια που επιβάλλουν στον λαό.

Έτσι, για να είναι ευχαριστημένοι οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι, οι επενδυτές ιδιώτες, ο σιδηρόδρομος "έσπασε" σε χίλια κομμάτια. Αυτά που δεν ήταν κερδοφόρα τα ανέλαβε το κράτος και αυτά που υπόσχονταν περισσότερα κέρδη τα ανέλαβαν οι επιχειρήσεις. 
Η παραπάνω κατάσταση οδήγησε σε αυτό που περιγράφει η επιτροπή εμπειρογνώμων: "Τα σιδηροδρομικά έργα αποτέλεσαν πεδίο έντονου ανταγωνισμού μεταξύ διαφόρων εργολάβων, κατασκευαστών, προμηθευτών. Οι προδιαγραφές ήταν συχνά διαφορετικές από ένα τμήμα χιλιομέτρων έως το επόμενο (επίσης κάποιων χιλιομέτρων), με συνέπεια ασυμβατότητες μεταξύ των τμημάτων ενός υποτίθεται ενιαίου κατά τ' άλλα έργου"!!! Αυτά λένε οι κύριοι...

Για να λέμε, λοιπόν, τα πράγματα με το όνομά τους: Το τρένο κινούταν, όπως και όσο χρειαζόταν για να ανεβαίνει η κερδοφορία της "Hellenic Train" και όχι όπως και όσο χρειάζεται για τη μέγιστη δυνατή εξυπηρέτηση, την ασφάλεια των επιβατών!

Το βράδυ του εγκλήματος, κανένα μέτρο ασφαλείας δεν λειτουργούσε, ούτε η σηματοδότηση πάνω στο δίκτυο, ούτε η επικοινωνία μεταξύ των μηχανοδηγών, ούτε τα τοπικά κέντρα ελέγχου και άλλα μέτρα που θα μπορούσαν να αποτρέψουν τον θάνατο 57 ανθρώπων.

Δυστυχώς, οι μονοπωλιακοί όμιλοι που διαχειρίζονται τους σιδηροδρόμους, βάζουν κάτω το κόστος των συστημάτων ασφάλειας και διαχείρισης και την αύξηση της "κίνησης" και λένε "δεν με συμφέρει να τα τοποθετήσω", δηλαδή, λένε στην ουσία, δεν με συμφέρει να προστατέψω πρώτα την ανθρώπινη ζωή αλλά το δικό μου κέρδος.

Είναι χαρακτηριστικό πως έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου τους δικαιολογεί όταν γράφει πως "η εγκατάσταση του ΕRΤΜS συνεπάγεται δαπανηρές επενδύσεις χωρίς να αποφέρει, γενικά, άμεσα οφέλη σε εκείνους που καλούνται να επωμιστούν το κόστος"!!!

Οι αιτίες για το έγκλημα παραμένουν

Σήμερα δύο χρόνια μετά, όλα όσα οδήγησαν στην τραγωδία των Τεμπών είναι εδώ! Και οι συνθήκες για εργαζόμενους στους σιδηροδρόμους και για τους επιβάτες διαρκώς επιδεινώνονται. 24 μήνες μετά και η κατάσταση είναι χειρότερη, η λίστα των προβλημάτων στην κυκλοφορία και στους χώρους δουλειάς μέρα με τη μέρα γίνεται μεγαλύτερη.

Ακόμα και εδώ, στο κεντρικό εργοστάσιο του Πειραιά, βλέπουμε τις εγκαταστάσεις, αλλά και τον μηχανολογικό εξοπλισμό, τα οποία, προφανώς, χρονολογούνται από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Πώς να ανταποκριθείτε στις τεχνολογικές απαιτήσεις τού σήμερα με εξοπλισμό του προηγούμενου αιώνα;

Από πού να ξεκινήσουμε; Από τις ελλείψεις προσωπικού σε όλα τα πόστα; Αντί να καλυφθούν οι πάνω από 1.500 κενές θέσεις εργασίας που υπήρχαν στον σιδηρόδρομο τη νύχτα του εγκλήματος, προστέθηκαν άλλες 300 κενές θέσεις, λόγω της συνταξιοδότησης των παλαιότερων εργαζομένων και της μη επαρκούς αναπλήρωσής τους. Σαν να μην έφτανε αυτό, η "Hellenic Train" απολύει επιπλέον και 200 εργολαβικούς που δουλεύουν στα εκδοτήρια εισιτηρίων!

Άρα, οι ελλείψεις, τα κενά σε προσωπικό και η επακόλουθη εντατικοποίηση που συνεπάγεται αυτό, που οδηγούν στο "ανθρώπινο λάθος", συνεχώς μεγαλώνουν! Βέβαια, προδιαγεγραμμένα αυξάνεται όλο και περισσότερο η πιθανότητα εμφάνισης "ανθρώπινου λάθους", όταν εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν έως και 10 μέρες συνεχόμενα!

Απαράδεκτη, όμως, είναι και η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η σιδηροδρομική γραμμή και τα συστήματα ασφαλείας στον άξονα Πειραιάς - Θεσσαλονίκη που θα μπορούσαν να αποτρέψουν το ανθρώπινο λάθος.

Στον κεντρικό άξονα, διπλή γραμμή με φωτοσήματα και τηλεδιοίκηση σε λειτουργία έχουμε μόνο από τους Αγίους Αναργύρους μέχρι το Λειανοκλάδι και από τη Λάρισα μέχρι τη Θεσσαλονίκη. Σε πάνω από 90 χλμ. η κυκλοφορία γίνεται σε μονή γραμμή και πάνω από 100 χλμ. εξακολουθούν να μένουν τυφλά, χωρίς φωτοσήματα.

Το σύστημα ETCS, το Ευρωπαϊκό Σύστημα Ελέγχου Τρένων, δεν λειτουργεί σε κανένα απολύτως κομμάτι της γραμμής και το GSMR, το παγκόσμιο σύστημα κινητής επικοινωνίας για το σιδηρόδρομο, δεν λειτουργεί μεταξύ Τιθορέας και Δομοκού.

Στην ίδια κατάσταση με τον κεντρικό άξονα βρίσκεται και η γραμμή του Προαστιακού.

Αλλά και η κατάσταση της ίδιας της σιδηροδρομικής γραμμής, η κατάσταση που βρίσκονται οι ράγες, είναι πολύ χειρότερη από αυτήν που βρισκόταν τη μέρα της τραγωδίας των Τεμπών. Υπάρχουν ακόμα σιδηροτροχιές που έχουν να αντικατασταθούν από τη δεκαετία του 1960 και, μάλιστα, πολύ κοντά στην Αθήνα, στον Άγιο Στέφανο.

Ούτε τα καμένα από τις πυρκαγιές δέντρα δεν καθαρίζουν δίπλα στη γραμμή, με αποτέλεσμα, όπως έχετε καταγγείλει επανειλημμένα, να γέρνουν μέσα στη γραμμή και να πέφτουν επάνω τους τα τρένα.

Άλλωστε, οι καταστροφές στη γραμμή από την κακοκαιρία "Daniel" δεν έχουν αποκατασταθεί και δεν ξέρουμε, ούτε και μας λένε, πότε θα αποκατασταθούν!

Οι μηχανές και τα βαγόνια είναι παμπάλαια -τουλάχιστον 25 χρονών- με συχνές βλάβες και με σοβαρή έλλειψη ανταλλακτικών. Οι 4 ανακατασκευασμένοι συρμοί, "Λευκά Βέλη" όπως ονομάζονται, τα οποία έφερε η "Hellenic Train", παρουσιάζουν διαρκώς βλάβες, με αποτέλεσμα να κυκλοφορούν οι μισοί, στην καλύτερη περίπτωση.

Μέσα σ' αυτήν την άθλια κατάσταση που κυκλοφορούν τα τρένα και εργάζονται οι σιδηροδρομικοί, πώς να μη μετρήσουμε μετά το έγκλημα στα Τέμπη πάνω από 20 ατυχήματα στο σιδηρόδρομο; Μόλις χθες, όπως ενημερωθήκαμε από το σωματείο και διαβάσαμε σήμερα και στον "Ριζοσπάστη", είχατε ατύχημα συναδέλφου με ακρωτηριασμό, εξαιτίας όλων αυτών των απαράδεκτων συνθηκών που επικρατούν.

Δύο χρόνια μετά τα Τέμπη η κατάσταση όχι μόνο δεν βελτιώθηκε, αλλά είναι ακόμα χειρότερη. Αυτό που παρατηρούμε όμως, και οι κυβερνώντες κάνουν τον ψόφιο κοριό, είναι ότι δεν είναι παντού ακριβώς ίδια η κατάσταση γιατί για το κομμάτι Αλεξανδρούπολη - Ορμένιο χρήματα για να φτιαχτεί υπάρχουν με το τσουβάλι, και εσείς ξέρετε γιατί. Γιατί το θέλουν για να χρησιμοποιείται για τη μεταφορά πολεμικού εξοπλισμού στο πλαίσιο των σχεδιασμών και των πολέμων που κάνει στην περιοχή το ΝΑΤΟ.

Ξέρετε, άλλωστε, ότι τις προηγούμενες μέρες διέκοψαν τα επιβατικά δρομολόγια για να μην εμποδίζεται η μεταφορά αυτού του επικίνδυνου πολεμικού υλικού.

Θέλουν να εκτονώσουν τη λαϊκή οργή και να «μπαζώσουν» τις ευθύνες τους

Τι οδήγησε όμως στο προδιαγεγραμμένο έγκλημα των Τεμπών; Στο έγκλημα οδήγησε η πολιτική που υπερασπίζεται τα κέρδη των καπιταλιστών, αυτών των πραγματικά ληστών. Το έγκλημα το γέννησε η αντεργατική "νομιμότητα", όπως την λένε, που υπερασπίζονται όσοι κυβερνούν και κυβέρνησαν αυτή τη χώρα. Αυτή η νομιμότητα στηρίζει το δίκιο των λίγων, δηλαδή το άδικο για τους πολλούς.

Αυτή είναι η μεγάλη συγκάλυψη. Όχι μόνο για να κρυφτούν οι ούτως ή άλλως μεγάλες, τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά για να κρυφτεί ποιοι υπηρέτησαν και υπηρετούν αυτήν την πολιτική, τη στρατηγική του μεγάλου κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν τους συμφέρει να μπούνε στο στόχαστρο της λαϊκής πάλης οι πραγματικές αιτίες.

Εμείς θρηνούμε τους νεκρούς μας. Οι κυβερνώντες στενοχωριούνται, γιατί "έκατσε η στραβή” στη βάρδιά τους. Τρέμουν γιατί με τους νόμους των κυβερνήσεών τους και τις κατευθύνσεις της ΕΕ οδήγησαν δύο τρένα να κινούνται αντίθετα στις ίδιες ράγες.

Γι’ αυτό η κυβέρνηση και τα κόμματα της συστημικής αντιπολίτευσης επιχειρούν να σύρουν τη συζήτηση μακριά από τις πραγματικές αιτίες της σύγκρουσης. Ψάχνουν πώς θα εκτονώσουν τη λαϊκή οργή, πώς να "μπαζώσουν" τις ευθύνες τους. Για να συνεχίζεται χωρίς εμπόδια η ίδια αντιλαϊκή πολιτική! Αυτό είναι που προσπαθούν να κρύψουν όλες αυτές τις μέρες, κι απ’ τα κανάλια, και μέσα στη Βουλή και παντού.

Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται και η άθλια ανάρτηση της προέδρου της Πλεύσης Ελευθερίας για τον νεκρό μηχανοδηγό της αμαξοστοιχίας ότι ήταν εθελοντής στο γραφείο του Μητσοτάκη!!! Δηλαδή, πετάει την μπάλα στην εξέδρα! Ότι φταίει ο μηχανοδηγός...

Ό,τι πρέπει για να φύγει η συζήτηση από τις πραγματικές αιτίες, από τις πραγματικές ευθύνες που οδήγησαν στο έγκλημα και να βγουν λάδι οι κυβερνώντες.

Εμείς λέμε ξεκάθαρα: Καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση της ΝΔ και στα κόμματα του συστήματος που παρουσιάζονται ως δήθεν αντιπολίτευση, που δίνουν τα ρέστα τους για να ευνουχίσουν την πραγματική αμφισβήτηση και την κατακραυγή από τον ελληνικό λαό.

Γι’ αυτό και κάνουν σημαία τους την υπεράσπιση του δήθεν "κράτους δικαίου", κρύβοντας όμως ότι αυτό το κράτος προστατεύει και θωρακίζει την "καρδιά" της αδικίας, την "ιερή" καπιταλιστική ιδιοκτησία και εξουσία. Γι’ αυτό η δικαιοσύνη έχει ήδη ρίξει στα μαλακά βασικούς κατηγορούμενους για προηγούμενα κρατικά εγκλήματα, πριν τα Τέμπη.

Είναι η δικαιοσύνη που "σέρνεται", σαν χελώνα πάει, όταν ερευνά τα εγκλήματα του καπιταλιστικού συστήματος και των μεγαλοσχημόνων, αλλά είναι ταχύτατη όταν πρέπει να βγάλει παράνομους τους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες, τους αγώνες που κι εσείς δίνετε. Το ίδιο έκανε και με τις απεργίες των δικών σας σωματείων όταν απαιτούσατε μέτρα ασφαλείας.

Είναι η δικαιοσύνη που χάνει αποδεικτικά και στοιχεία σε υποθέσεις που βρωμάνε από το κεφάλι, αλλά είναι γρήγορη και άτεγκτη όταν πρόκειται να αποφασίσει ότι είναι νόμιμες οι περικοπές μισθών, συντάξεων, οι απολύσεις εργαζομένων κ.ά.


Να τελειώσουμε με το σύστημα που θυσιάζει τις ζωές μας για τα κέρδη των λίγων



Δικαίωση για τον λαό, τη νεολαία και τους 57 νεκρούς μας σημαίνει να αναδειχθούν και να τιμωρηθούν οι ένοχοι, με βάση τις συγκεκριμένες ευθύνες, που το ΚΚΕ έχει αναλυτικά εντοπίσει και στο Πόρισμά του από την Εξεταστική Επιτροπή, καθώς και ό,τι άλλο από τότε έχει αναδείξει ή μπορεί να αναδείξει η παραπέρα έρευνα.

Πάνω από όλα, δικαίωση σημαίνει να μην ξαναζήσουμε νέα "Τέμπη" και αυτό προϋποθέτει να τελειώσουμε με το σύστημα που θυσιάζει τις ζωές μας, τις ανάγκες των πολλών και τους αφήνει χωρίς "οξυγόνο", για να σπάνε ρεκόρ τα κέρδη των λίγων.

Το ΚΚΕ δεσμεύεται ότι θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του προς αυτή την κατεύθυνση. Για να μην ξεχαστεί τίποτα. Για να συνενωθούν οι ελπιδοφόροι αγώνες των εργαζομένων, των αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών, της νεολαίας σε ένα μεγάλο ορμητικό ποτάμι που θα μετατρέψει την αμφισβήτηση σε απόφαση σύγκρουσης με το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, έως την ανατροπή του.

Στις 28 Φλεβάρη κανείς σιδηροδρομικός να μην πάει για δουλειά! Όλοι στους δρόμους, όλοι στις συγκεντρώσεις!

Να "αδειάσουμε" τα τρένα, τους σταθμούς, τα μηχανοστάσια, τα εργοστάσια, τα γραφεία και να γεμίσουμε τους δρόμους και τις πλατείες σε δεκάδες πόλεις.

Να ενωθούμε σε ένα μεγάλο λαϊκό ποτάμι με τους εργάτες και τις εργάτριες όλων των κλάδων, τους μικρούς επαγγελματίες, τους φοιτητές, τους μαθητές, τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων.

Να μην ξεχάσουμε την απόφαση που πήραμε πριν δύο χρόνια να γίνουμε όλοι εμείς "η φωνή όλων των νεκρών".

Να βάλουμε στο στόχαστρο την πολιτική των κυβερνήσεων και της ΕΕ που απελευθέρωσαν, ιδιωτικοποίησαν τις σιδηροδρομικές μεταφορές, τη δράση των επιχειρηματικών ομίλων, το κυνήγι του κέρδους. Μάλιστα μέχρι χθες το βράδυ θέλανε να αποκλείσουν να γίνει αυτή η συνάντηση ενημέρωσης εδώ οι Ιταλοί "πάτρωνες" της "Hellenic Train".

Γιατί εμείς ξέρουμε ότι στο έγκλημα στα Τέμπη οδήγησε η πολιτική που υπερασπίζεται τα καπιταλιστικά κέρδη. Ξέρουμε ότι το έγκλημα στα Τέμπη το γέννησε η πολιτική που βάζει τις λαϊκές ανάγκες στο ζύγι του κόστους - οφέλους για το κεφάλαιο και λογαριάζει την ασφάλεια και τη ζωή του λαού ως κόστος, προετοιμάζοντας τα επόμενα Τέμπη.

Γι’ αυτό προσπαθούν να "μπαζώσουν" το πραγματικό έγκλημα, τους πραγματικούς ενόχους, το σύστημα του κέρδους και όσους το υπηρετούν. Αυτή είναι η πιο μεγάλη συγκάλυψη.

Ξέρουμε ότι θα κάνουν τα πάντα για να συκοφαντήσουν, να αποπροσανατολίσουν, να φοβίσουν το λαό. Είναι βαθιά γελασμένοι!

Και, για να δανειστώ τους στίχους του Κώστα Τριπολίτη από το "Ανεμολόγιο", τους λέμε: "Επιτέλους σκασμός οι ρήτορες, πολύ μιλήσατε".

Τώρα θα μιλήσει ο λαός! Όλοι στην απεργία στις 28 Φλεβάρη! Ο δρόμος του οργανωμένου αγώνα είναι ο μόνος δρόμος για να επιβάλουμε το δίκιο μας».
Μετά το τέλος της ομιλίας, ο Δημήτρης Κουτσούμπας είχε μια σύντομη συζήτηση με τους Δ. Κουτσιάφτη, πρόεδρο του Σωματείου Μηχανοδηγών, Β. Ζαβογιάννη, πρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Προσωπικού Κίνησης και Ηλία Τρεβλό, μέλος της διοίκησης του Σωματείου Προσωπικού της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ο οποίος «άνοιξε» και τη συγκέντρωση.

Του εξέφρασαν την αποφασιστικότητά τους να συνεχίσουν τον αγώνα για δημόσιο ασφαλή σιδηρόδρομο και ευχαρίστησαν το ΚΚΕ για τη διαρκή στήριξη του αγώνα τους.
1 / 14

26 Φεβρουαρίου, 2025

#ΓΙΑ_ΤΟ_ΕΓΚΛΗΜΑ -ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ? #12_1_23_ΔΕΙΤΕ_ΤΙΣ_ΔΙΑΦΟΡΕΣ

 



Ninetta Altani:
Ειλικρινά καταλαβαίνω πόσο άσχημο συναίσθημα είναι να σε πουλάει το κόμμα σου...δηλαδή να σε κρεμάει...
Καταλαβαίνω την απαγοητευση που νοιώθουν οι άνθρωποι που πουλήθηκαν από το κόμμα τους...
Εγώ δεν έχω υπογράψει συμβόλαιο 100 ετών με το κόμμα μου...άμα θέλω δεν το ξανά ψηφίζω...
Είμαι ήρεμη όμως που ό,τι μπορεί κανει...χαίρομαι μέχρι τώρα να λέω ψηφίζω ΚΚΕ γιατί ξέρω ότι δε θα με πουλήσει...
Τι να κάνω...να μην πω ότι το ΚΚΕ αντιστάθηκε στο ξεπούλημα των τρενων;
Τι να κάνω τώρα εγω που ο Κατσωτης βουλευτής του ΚΚΕ έφερε στη Βουλή το θέμα του τρενου λίγες ημέρες πριν τις δολοφονίες;!
Να μην το λέω για να μην πικραινονται οι άνθρωποι που επένδυσαν σε λάθος βουλευτες;
Πώς να πω φταίνε τα κομματα;
Ξου ξου τα κόμματα...
Οι επιλογές των κομμάτων φταίνε...οχι τα κόμματα ως κόμματα...

Δες ημερομηνία...:


ΕΝΑ «ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟ» ΓΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΕ
12/1/23 - Μία δραματική προειδοποίηση του ΚΚΕ στη Βουλή για το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη (VIDEO)

Είμαστε στις 12 Ιανουαρίου 2023 στη Βουλή. Δύο μήνες σχεδόν πριν το έγκλημα στα Τέμπη. Στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής διεξάγεται συζήτηση για το νομοσχέδιο του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών «Θεσμικό πλαίσιο για τη διερεύνηση αεροπορικών και σιδηροδρομικών ατυχημάτων και την ασφάλεια των μεταφορών». Εκ μέρους του ΚΚΕ τοποθετείται στην επιτροπή ο βουλευτής του Κόμματος Χρήστος Κατσώτης.

Δυστυχώς τα όσα τόνισε τότε το ΚΚΕ στη Βουλή επιβεβαιώνονται ανατριχιαστικά σήμερα, στη σκιά του εγκλήματος στα Τέμπη. Ένα αποκαλυπτικό “κατηγορητήριο” για την πολιτική της σημερινής και της προηγούμενης κυβέρνησης, της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αντιμετωπίζει σταθερά ως ΚΟΣΤΟΣ την πρόληψη την προστασία από σιδηροδρομικά - και όχι μόνο - δυστυχήματα!

Καταγράφουμε ορισμένες από τις επισημάνσεις του βουλευτή του ΚΚΕ Χρήστου Κατσώτη:

- Για το δίκτυο και τη σιδηροδρομική γραμμή του ΟΣΕ:



Eπίσης, σοβαρή είναι η κατάσταση και στο δίκτυο και τη σιδηροδρομική γραμμή του ΟΣΕ. 
Τεράστιους κινδύνους εγκυμονεί η μη τήρηση Κανονισμών ασφαλείας, λειτουργίας και κυκλοφορίας των αμαξοστοιχιών. Ενδεικτικά, η Ομάδα Επισκευής Γραμμής, που είναι σε λειτουργία και πρέπει να αποτελείται από 5 άτομα, πολλές φορές είναι μόνο με δύο ή ακόμη και με έναν.

Ακόμα, δεν τηρούνται οι απαραίτητοι χρόνοι ή μπορεί να γίνονται εργασίες σε ένα ηλεκτροδοτούμενο δίκτυο χωρίς διακοπή ρεύματος.
Χαρακτηριστική, είναι επίσης, η έλλειψη σηματοδότησης όπως, για παράδειγμα, στο κομμάτι της γραμμής Οινόη-Τιθορέας που έγινε το ατύχημα με τους 20 ανθρώπους που τραυματίστηκαν την περίοδο των χιονοπτώσεων το 2022.

Εκκρεμεί επίσης εδώ και πολλά χρόνια η συνολική εγκατάσταση και λειτουργία ηλεκτρονικών συστημάτων ασφαλείας.
Όλα αυτά είναι σοβαρά ζητήματα που δεν μπορούν να αγνοηθούν, για το θέμα της ασφάλειας της πρόληψης που λέμε συνολικά”

-Για το πλαίσιο διαχείρισης των ατυχημάτων και τα πορίσματα που καταλήγουν πάντα στο “ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΛΑΘΟΣ”



“Προέχουν όλα εκείνα τα μέτρα, ώστε να μη γίνεται το ατύχημα ή το δυστύχημα. Δεν πρέπει να διερευνώνται τα ατυχήματα;

Βεβαίως και πρέπει να διερευνώνται. Ευθύνες όμως θα αποδίδονται και σε ποιον;

Ποια είναι η συνήθης κατάληξη των πορισμάτων; ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΛΑΘΟΣ!

Όπως αναφέρεται και στο άρθρο 32: «Οι συστάσεις ασφάλειας δεν συνιστούν τεκμήριο υπαιτιότητας ή ευθύνης σε περίπτωση ατυχήματος ή σοβαρού συμβάντος».


Αυτό ακριβώς αναφέρεται στο άρθρο!

Πόσες διερευνήσεις, αλήθεια, κατέληξαν στο συμπέρασμα για ευθύνες των εταιρειών, είτε κατασκευής, είτε διαχείρισης;

Τι σημαίνει, αλήθεια, εχεμύθεια για θέματα που χαρακτηρίζονται ως απόρρητα; Τι σημαίνει αυτό;
Αποσιώπηση.

Στα πλαίσια της κυριαρχίας των μονοπωλιακών ομίλων αποκρύπτεται ή μειώνεται η ευθύνη τους, μεταφέροντας τα ατυχήματα ή τα δυστυχήματα σε “ανθρώπινο λάθος”.

- Για τις συνέπειες της πολιτικής της ΕΕ για την “απελευθέρωση των μεταφορών” στην ασφάλεια και τις εργασιακές συνθήκες στους σιδηρόδρομους


“Η Ευρωπαϊκή Ένωση ολοκλήρωσε την απελευθέρωση των σιδηροδρομικών μεταφορών και την παράδοσή τους στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Αφαίρεσε τα τελευταία εμπόδια για τη διασύνδεση του σιδηροδρομικού μεταφορικού έργου στα κράτη μέλη. Εναρμονίζει τα πλαίσια κάθε χώρας υπό τον Οργανισμό Σιδηροδρόμων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα εκδίδει και ευρωενωσιακά πιστοποιητικά ασφαλείας, παραμερίζοντας αυτά των κρατών μελών.

Οι κανονισμοί υγιεινής και ασφάλειας εργαζομένων και επιβατών θα χειροτερεύουν, όπως και οι όροι εντατικοποίησης της δουλειάς για την κερδοφορία των επιχειρήσεων με την επίκληση της μείωσης του διοικητικού κόστους, ενώ οι τιμές των εισιτηρίων γίνονται πιο τσουχτερές.

Ολοκλήρωσε τον τεμαχισμό του σιδηροδρομικού μεταφορικού έργου, διαχωρίζοντας το δίκτυο των υποδομών, το οποίο παρέμεινε στο κράτος, από το κερδοφόρο μεταφορικό έργο που παραδόθηκε στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Οι εργαζόμενοι -όπως και οι επιβάτες- ζουν τα «καλά» της απελευθέρωσης και της ιδιωτικοποίησης του σιδηροδρόμου. Οι εργαζόμενοι είναι αντιμέτωποι με την εντατικοποίηση, που μεταφράζεται σε 28 με 29 μέρες δουλειά το μήνα, με ελάχιστα ρεπό και με τις καθημερινές ώρες δουλειάς να φτάνουν τις 11.

Θυμίζουμε ότι, το 2019, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, θεσμοθετήθηκε η διευθέτηση με συνεχόμενη εργασία 9 ημερών -κάτι που δεν καταργήσατε και εσείς, διότι βολεύει τους νέους επιχειρηματικούς ομίλους.

Η συσσωρευμένη κόπωση των εργαζομένων στρώνει το έδαφος για ατυχήματα. Επιπρόσθετα, πολλές φορές, οι εργαζόμενοι καλούνται να κάνουν εργασίες που δεν αφορούν το αντικείμενό τους και χωρίς να έχουν την απαραίτητη εξειδίκευση και εκπαίδευση -με ότι σημαίνει αυτό, συνολικότερα, για το ζήτημα της ασφάλειας.

Όμως και ο μηχανολογικός εξοπλισμός δεν συντηρείται, διότι δεν ελέγχεται σωστά.”

Δείτε ολόκληρη την τοποθέτηση του βουλευτή του ΚΚΕ:


Aν Δεν βαριέσαι 
από το Μπρεζνιεφικό απολίθωμα διάβασε: 




Ο δρόμος γράφει τη δική του ιστορία
Εν αρχή ην το χάος. 
Που κάποιος πρέπει να το οργανώσει και να μπει μια τάξη -εργατική, κατά προτίμηση και κατ’ ανάγκη. Όχι κάποιος ξένος, έξω απ’ τον κόσμο, με θεία χάρη και μαγικό ραβδάκι. Αλλά ένα υποκείμενο που θα δει την κίνηση των πραγμάτων, τους νόμους που την ορίζουν και θα σπάσει τον νόμο της αδράνειας, για να φτάσουμε στη φυσική ροή των πραγμάτων, που είναι ασφαλώς ο κομμουνισμός, σύμφωνα και με τους κλασικούς. Κλασική Συμφωνία νούμερο 3, με σφυριά και δρεπάνια, σε ρε ελάσσονα.

Εν αρχή ην ο λόγος. Δηλαδή η οργάνωση. Πάντα υπάρχουν καλοί λόγοι να οργανωθείς. Να γεμίσεις τα κενά σου, τις αιτίες που σε αφήνουνε μισό. Οι ανθρώπινες σχέσεις, οι παρέες, οι φιλίες, ο έρωτας -που είναι μια μικρή επανάσταση. Και αν λείπει σε κάποιον η συντροφικότητα, ας γραφτεί στην ΚΝΕ -ή απευθείας στο κόμμα. Η συλλογικότητα, το κλίμα, ο ενθουσιασμός (οργανωθείτε, μας λέγανε), το τρέξιμο, οι χρεώσεις, η περιφρούρηση, εξόρμηση τα ξημερώματα, αφισοκόλληση ως τα μεσάνυχτα (θα γνωρίσετε ένα ευχάριστο, συντροφικό περιβάλλον, μας λέγανε). Αλλά ο βασικός λόγος είναι η έλλογη δράση, συλλογική και σχεδιασμένη, με ένα σκοπό που γεμίζει τη ζωή μας νόημα -κι αν δεν προσέξεις, το έχασες.



In memoriam Plasticobilism

Στα μάτια των άλλων μπορεί να είμαστε όλοι ίδιοι. Πάντα σου φαίνονται όλα ίδια, αν σε αφήνουν αδιάφορο: οι μέρες, οι πόλεις και οι άνθρωποι, τα τοπία, τα τραγούδια στο ραδιόφωνο, το φαγητό που τρως, τα κόμματα...

Λένε πως είμαστε όλοι «κομματόσκυλα». Αλλά σκύλος από σκύλο διαφέρει. Άλλο να είσαι πιστός -σε αξίες και ιδανικά-, ο καλύτερος φίλος του λαού και του ανθρώπου -όταν δεν είναι αφηρημένος και άσφαιρος ουμανισμός. Κι άλλο να είσαι το μαντρόσκυλο των αφεντικών και να στέκεις σούζα μπροστά τους. Ή να αλυχτάς ολημερίς στα κανάλια, σαν σκυλί του πολέμου, να σκυλεύεις τους νεκρούς, τις οικογένειες των θυμάτων, να αφοδεύεις απ’ το στόμα και να κατουράς σε κάθε γωνία την κοινή λογική -μέχρι και ο Κανάκης έβγαλε το λουράκι του και τους κρεμά στα μανταλάκια.

Θέλουν να μη σηκώσουμε ποτέ κεφάλι και την ουρά απ’ τα σκέλια, να μείνουμε σκυλάκια του καναπέ, διακοσμητικά στο φόντο της ιστορίας -που γράφουν άλλοι ερήμην μας και εις βάρος μας. Να χαζεύουμε στημένους σκυλοκαβγάδες στο κυνοβούλιο και να τρωγόμαστε σαν τον σκύλο με τον σκύλο για τις ράτσες μας. Να μη διεκδικήσουμε πίσω τη ζωή μας, τον Πλούτο που παράγουμε.




Να μην έχουμε καν (ταξικό) ένστικτο, σαν τα συμπαθή τετράποδα. Γιατί άλλο να μη δαγκώνεις το χέρι που σου δίνει να φας -από το φαγητό που φτιάχνεις- και άλλο να φιλάς ευλαβικά το χέρι που σου παίρνει την μπουκιά από το στόμα. Το είδος μας ξόδεψε πολλά εκατομμύρια χρόνια πριν σταθεί όρθιο στα δυο του πόδια, για να το ξαναγυρίσουμε τόσους αιώνες πίσω.

Ω εποχή, μου θυμίζεις τον Καίσαρα
Και οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν
Και όσο γερνώ, περπατώ με τα τέσσερα...
(...)
Μας ξεκληρίζουν με τρένα βρουμ-βρουμ
Για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ

Βασικά στα μάτια των άλλων είμαστε όλοι σύντροφοι -κι ας μην τρέμουμε όλοι από οργή για την αδικία. 
Επιρροές και παλικάρια γίναμε μαλλιά κουβάρια, μούσια τζίβες μοϊκάνες, τόσοι μουσάτοι και ούτε μια επανάσταση.




Θες να κρυφτείς και η λογική δε σε αφήνει, όταν ανοίγει κουβέντα -στη δουλειά ή σε μια άσχετη παρέα. 
Στην πρώτη σύνθετη, πολυσύλλαβη λέξη (όχι απαραίτητα «λυκοσυμμαχία») έχεις δώσει στίγμα και βιογραφικό. Στην πρώτη νύξη για τον άθλιο μισθό, κάποια άδεια ή ένσημο που σας φάγανε, για το ωράριο και την κυριακάτικη αργία, γενικώς για κάποιο δικαίωμα ή αυθαιρεσία, τότε προάγεσαι -στη φαντασία τους πάντα- αυτομάτως σε ανώτερο κομματικό στέλεχος με μηχανισμό. Και η ειρωνεία είναι πως δεν έχεις μιλήσει ακόμα για κάποια γενική πολιτική εξέλιξη, κάποιο νομοσχέδιο, για ταξική πάλη, τα κέρδη του αφεντικού, τον ρόλο της ΓΣΕΕ, για το σωματείο ή για μια απεργία.

Κάποτε ο Βλαδίμηρος έλεγε πως το ταβάνι του συνδικαλιστικού αγώνα είναι ο τρεϊντγιουνιονισμός -δηλαδή ρεφορμιστικό.
 Σήμερα αν μιλήσεις για τρεϊντγιουνιονισμό θα σε κοιτάξουν σαν εξωγήινο, κι αν τους πεις να οργανωθούν στο σωματείο, το ίδιο -δεν ήταν η μετάφραση της λέξης το πρόβλημα. Κάθε αντίστοιχη αναφορά σου δίνει αυτομάτως -στο μυαλό τους- κομματικό βιβλιάριο, και ας μην είσαι καν μέλος.

Τους βλέπεις να μπερδεύουν το κόμμα με το σωματείο, τα σωματεία μεταξύ τους, το εργοδοτικό με το ταξικό, τη ΓΣΕΕ με την ΑΔΕΔΥ, την απεργία με την επίσχεση -τρίβεις το μούσι, βυθίζεις το πρόσωπο στην παλάμη, βουτάς στη χύτρα με την απελπισιά, κι ύστερα σου φαίνεται περίεργο που δεν ξέρουν να ξεχωρίζουν το ΚΚΕ (μ-λ) από το ΜΛ-ΚΚΕ και τα ψηφοδέλτια πριν την κάλπη (που να ήξεραν κιόλας πως από εκεί ξεπήδησε και η ΟΑΚΚΕ, που την λάτρευαν τα κανάλια, πριν μείνει μόνη της στον ανένδοτο ενάντια στα «πουτινάκια»*), ή την Αρας με την Αρις και την Αραν με την Αρεν, που έφτιαξαν λέει τη Ρεβάνς -που εγώ ήξερα ότι είναι συγκρότημα- και νιώθεις κάπου να την έχεις πατήσει -σαν τον Κηλαηδόνη- και πνευματικά κουρασμένος για να συνεχίσεις να παρακολουθείς τον χώρο.


(*Αν και την αναρχοπολακική ανάλυση του ΜΛ-ΚΚΕ για το κόμμα που εστιάζει στην Hellenic Train για να βγει λάδι η κυβέρνηση (!) και για την εξεταστική, δεν έχει πολλά να ζηλέψει από την παραφροσύνη της ΟΑΚΚΕ.
Αλλά δεν ήταν αυτό το θέμα μας).

Ποια είναι η διαφορά του οργανωμένου μέλους από τον οπαδό, ψηφοφόρο, τη βάση -πες το όπως θες, μην κολλάμε στη λέξη; Μα κάποιοι πρέπει να κάνουν το μέτωπο, να κόβουν κουπόνια, να βγαίνουν τα πλάνα -Ριζοσπάστη, οικονομική ενίσχυση, εισιτήρια του Φεστιβάλ. Πώς θα γίνουν όλα αυτά αν ήμασταν όλοι οργανωμένοι;

Σύντροφοι και φίλοι, ας συμμαζευτούμε. Και να το μαζεύουμε. Υπάρχουν διάφορες διαφορές μεταξύ μέλους και επιρροής. Είναι τελείως διαφορετικό, εκτός απ’ τις φορές που δεν είναι. Μια στενή επιρροή, που τρέχει παντού και είναι μέσα σε όλα όσα πρέπει να είναι, θα οργανωθεί αργά ή γρήγορα. Στον αντίποδα, ένα μέλος (απο)κομμένο από όλους και από όλα, παρκαρισμένο σε κάποια συνοικία (τα λεωφορεία, κόκκινη πόλη μες στο αγιάζι), το χωρίζει μάλλον τυπική απόσταση από τους απέξω και οσονούπω καμία -θα βρεθεί κι αυτός απέξω.

Εδώ θα κολλούσε ίσως μια αναφορά στην ιδιότητα του κομμουνιστή, με όνομα βαρύ σαν ιστορία, που δεν μπορούν πολλοί να το σηκώσουν και δεν το δέχονται όλοι εύκολα για τον εαυτό τους -ούτε καν τα μέλη. Φαντάσου να σε θεωρούν βαμμένο κομμούνι στη δουλειά και εσύ να κοκκινίζεις από ντροπή, να το λογίζεις ως παράσημο, αλλά να μην το δέχεσαι -δε σου αξίζει τέτοια τιμή- ούτε και θες να φανεί όμως πως το απ-αρνείσαι και το προδίδεις -την τρίτη φορά ακούς κοκόρια και βλέπεις μπροστά σου, σαν όραμα, το σήμα του ΚΚ Βενεζουέλας, κι ας λάλησαν κάποιοι σφοι και πήγαν με τον εχθρό τους.




Αλλά πάει μακριά η βαλίτσα και χάνεται η Ιθάκη με τους συντρόφους (του Οδυσσέα) στον ορίζοντα. Λοιπόν, η βασική διαφορά είναι ότι μια επιρροή έχει περίπου το «ακαταλόγιστο». Μπορεί να κάνει και να λέει ό,τι θέλει, αρκεί να μην υπονοεί πως τα λόγια κι οι πράξεις της εκφράζουν κάτι άλλο πέρα από τον εαυτό της. Μπορώ να λέω το μακρύ και το κοντό μου, να εκφράζω δημόσια επιφυλάξεις ή και διαφωνίες, αλλά αυτές ανήκουν σε εμένα -και στα όνειρά μου- και ό,τι πω το χρεώνομαι προσωπικά, χωρίς να το φορτώνω σε άλλη καμπούρα -πόσο μάλλον στο κόμμα.

Μπορώ να αντιδρώ και να μιλάω όπως θέλω. Να φέρομαι αυθόρμητα, να είμαι συνειδητά αυθόρμητος ή αυθόρμητα συνειδητός, να μην καταπιέζομαι, να μη φιλτράρω τα λόγια μου, να μην αναγκάζομαι να επιλέξω προσεκτικές διατυπώσεις, για να μη θιχτεί κανείς. Και όταν ακούω-διαβάζω βλακείες -εκτός από τις δικές μου, που είναι δύσκολο να τις αναγνωρίσω-, μπορώ να απασφαλίσω ελεύθερα. Δεν είμαι μέλος και το κέφι μου θα κάνω -και θα πω και μια κουβέντα παραπάνω, τζάμπα είναι.

Αν σου λένε «έξω τα κόμματα», ρωτάς «από πότε είναι αυτοί οι αγανακτισμένοι;». Και ψιθυρίζεις τον στίχο από τον κυρ-Παντελή «μακριά από κόμματα, μη βρεις μπελά». Κι αν δεν ξέρουν τον Τζαβέλα, ξανακάνεις τον Μπέζο: «παντελής έλλειψη γνώσεων. Πα-ντε-λής» -και δεν εννοεί τον Βούλγαρη, Δημητρούλα. Και στο καπάκι τους ρωτάς τι ψήφισαν, για να τους δεις να κομπιάζουν και να αλλάζουν χρώματα -σαν τα πουκάμισα και τις πεποιθήσεις τους.

Άμα σου πουν ότι η απεργία καπελώνει τη συγκέντρωση, ρωτάς το ξυπνοπούλι απέναντι: «Και όσοι δουλεύουν, πώς θα πάνε στη συγκέντρωση, ρε μεγάλε, άμα δεν έχει απεργία»; Κι αν κάποιος φοβάται μη τυχόν βρέξει και μη στάξει, τον φτύνεις (μην τον ματιάσεις) και του λες πως ψιχαλίζει. Κι αν φοβάται να απεργήσει, του λες πως αν φοβάσαι μη σε πετάξουν στον δρόμο, η μόνη λύση είναι να κατέβεις εσύ εκεί να διαδηλώσεις. Ο δρόμος είναι ο καλύτερος γιατρός - ειδικός για τέτοιες φοβίες -και ας μην έχει γραφεία και φακελάκια, με ψηφοδέλτια...

Έτσι κι αλλιώς τα περισσότερα δεν είναι αυθόρμητες σκέψεις και απορίες. Αναπαράγουν αυθόρμητα την κυρίαρχη ιδεολογία, ό,τι έμαθαν από τα κανάλια και από μια ζωή με σκυμμένο κεφάλι. Δε χρειάζεσαι αστική ευγένεια -ούτε οτιδήποτε αστικό. Δε νιώθεις υποχρεωμένος να τους κερδίσεις, να σηκώσεις το βάρος των δικών τους αντιφάσεων, να μην πληγωθούν που θα τους σιχτιρίσεις -λες και είσαι ιεραπόστολος της επανάστασης.

Δεν έχεις μεγάλες προσδοκίες από τους άλλους. Δεν τους φοβάσαι -δε σ’ αγαπούν-, δεν ελπίζεις τίποτα, είσαι λέφτερος -αλλά στα λόγια. Πραγματική ελευθερία είναι η συνείδηση της αναγκαιότητας να τους πείσεις να κατέβουν όλοι στον δρόμο. Το έχεις συνειδητοποιήσει, αλλά δε θα σκάσεις κιόλας -το αφήνεις για τους οργανωμένους. Ας τους καλοπιάσουν τα μέλη -όλο μέλι-μέλι, με προοπτική την τηγανίτα. Με αγάπη, τρυφερότητα και Προδέρμ -ή μαλόξ για τα χημικά-, με απλά γλυκά λογάκια, όπως θα τα έλεγαν σε ένα μικρό παιδί, που κάνει τα πρώτα βήματα στον στίβο του αγώνα.

Κι ευτυχώς που υπάρχουν οι σφοι, να τρέχουν και να αντέχουν, να θέλουν καινούρια παπούτσια και νέο στομάχι με όσα περνάνε, να είναι παντού, να πείθουν κόσμο, να του μάθουν να σκέφτεται -τι είναι αυτό που βλέπει-, να φτάνει σε αφαιρέσεις και λογικά συμπεράσματα -γιατί συμβαίνει και πώς θα αλλάξει.

Τα υπόλοιπα θα τα αναλάβει ο δρόμος, που είναι το μεγαλύτερο σχολείο -και χωρίς χορηγούς. Θα τους βοηθήσει να αποκτήσουν πείρα, κριτήριο, να αναζητήσουν μορφές οργάνωσης, να εκτιμήσουν τη δική μας οργάνωση, να την πλουτίσουν με νέες ιδέες -κι ας φαίνονται παράξενες. Καλύτερα αυτό το δημιουργικό χάος -που κινείται και ξέρει πού θέλει να πάει- παρά η συνήθης ρουτίνα μας, με τα ίδια άτομα και το ίδιο τελετουργικό -κι όταν όλα φαίνονται ίδια, ίσως γίνονται και αδιάφορα.

Στον δρόμο θα μάθουν «τι μας κρύβουν», κρυμμένα μυστικά που αγνοούσαν τόσα χρόνια, μακριά από το κίνημα. Κάθε διδακτική ώρα θα μετρά για εξάμηνο, κάθε πορεία με ένα μάθημα ζωής. Θα ξεκινήσουν από την αρχή, με εντατικά μαθήματα, να καλύψουν τα κενά -δε θα τα γεμίσουν όλα, αλλά θα είναι πολύτιμη γνώση και παρακαταθήκη.

Η συγκέντρωση θα ανάψει και όλα θα είναι συνειδητά. Κι αυθόρμητα μαζί. Αυτή η συνύπαρξη που κάνει τη διαφορά και πυκνώνει τον ιστορικό χρόνο, τον κατεβάζει πηχτό στον δρόμο -που γράφει πάντα τη δική του ιστορία.

Σκέφτομαι και γράφω από το Μπρεζνιεφικό απολίθωμα στις 12:24:00 μ.μ.

25 Φεβρουαρίου, 2025

Κουτσούμπας: οι «Tρικυμίες» τους να γίνουν Φουρτούνες...#Να_μην_Ξαναζήσουμε_Νέα_Τέμπη


 ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ

«Ο λαϊκός παράγοντας, καταλύτης των εξελίξεων για τη δικαίωση»

Άρθρο του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην «Εφημερίδα των Συντακτών»

Η παρέμβαση του λαού και της νεολαίας, με τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια της 26ης Ιανουαρίου στα οποία κάλεσε ο Σύλλογος Συγγενών Θυμάτων Τεμπών, τις κινητοποιήσεις μαθητών και φοιτητών και τις απεργιακές κινητοποιήσεις που ετοιμάζονται για την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου, ακριβώς δύο χρόνια μετά το έγκλημα των Τεμπών, είναι φανερό ότι έχει στριμώξει για τα καλά όλους τους υπεύθυνους, πρώτα από όλα την κυβέρνηση της ΝΔ και τον ίδιο τον Κυρ. Μητσοτάκη. 
Αυτός είναι ο λόγος που κάθε μέρα εφευρίσκουν ένα καινούριο αφήγημα για να συγκαλύψουν αυτές τις εγκληματικές ευθύνες.
 Αυτό που δεν μπορούν με τίποτα να αποφύγουν, είναι η οργή που προκαλεί το γεγονός ότι εν έτει 2023, δύο τρένα ταξίδευαν στις ίδιες ράγες και τελικά συγκρούστηκαν επειδή κανένα σύστημα ασφαλείας δεν λειτουργούσε, στερώντας τη ζωή 57 συνανθρώπων μας. 
Ηταν το τραγικό αποτέλεσμα της πολιτικής της «απελευθέρωσης», κατάτμησης και ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρόμων, της υποχρηματοδότησης και υποστελέχωσής τους, του «ταΐσματος» των εργολάβων για συμβάσεις που δεν παρέδιδαν ποτέ. 
Πρόκειται για την πολιτική την οποία εφαρμόζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, συνεχίζοντας στα βήματα των προηγούμενων κυβερνήσεων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, με βάση και τις κατευθύνσεις της ΕΕ.

Το σύνθημα «ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», που ακούστηκε από την πρώτη στιγμή και εξακολουθεί να ακούγεται δυνατά στις κινητοποιήσεις που ζητούν δικαίωση, συγκινεί χιλιάδες ανθρώπους γιατί εκφράζει αυτό που νιώθουν, τόσο σε σχέση με το έγκλημα των Τεμπών, όσο και σε σχέση με τα «άλλα Τέμπη» που καραδοκούν καθημερινά γύρω μας, στις μεταφορές, όπου η κατάσταση πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, στα νοσοκομεία, στους χώρους δουλειάς, στις σεισμογενείς περιοχές, όπως είναι η Σαντορίνη, κ.ο.κ.
 Σε «νέα Τέμπη» οδηγεί και η επικίνδυνη πολεμική εμπλοκή της χώρας, όπως αποδεικνύει η μεταφορά 360 τόνων εκρηκτικών μέσα από την πόλη του Λαυρίου, χωρίς κανένα μέτρο ασφαλείας, την οποία απέτρεψε την τελευταία στιγμή η παρέμβαση του Εργατικού Κέντρου της πόλης και των κομμουνιστών του Λαυρίου.

Υπό το βάρος των λαϊκών κινητοποιήσεων, η κυβέρνηση της ΝΔ επαναφέρει τις χιλιοειπωμένες απειλές περί «αποσταθεροποίησης».
 Θέλει να «ξεπλυθεί» για το έγκλημα των Τεμπών και την πολύμορφη συγκάλυψή του, συνολικά για την αντιλαϊκή της πολιτική, που δεν αφήνει τον λαό να «αναπνεύσει», με τους μισθούς που τελειώνουν στις 15 του μήνα, με την εμπορευματοποίηση της Εκπαίδευσης των παιδιών του, με την εμπλοκή στους πολέμους των ιμπεριαλιστών κ.λπ. 
Αυτά και πολλά ακόμα συνεπάγεται η αντιλαϊκή σταθερότητα της κυβέρνησης, του πολιτικού συστήματος, της ΕΕ. 
Γι' αυτό και ο λαός μας δεν πρέπει να «τσιμπήσει» σε αυτές τις απειλές. 
Αντίθετα, έχει συμφέρον να παλέψει ώστε οι «τρικυμίες» τους να γίνουν φουρτούνες, που θα «σαρώσουν» τελικά την πολιτική αυτή και όσους την υπηρετούν. 
Σε αυτό αποσκοπεί η παρέμβαση του ΚΚΕ, με τις θέσεις που διατυπώνει και τις πρωτοβουλίες που παίρνει στη Βουλή, αλλά κυρίως με την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών στο κίνημα, που αυτές τις μέρες δίνουν τη μάχη, μαζί με χιλιάδες εργαζόμενους, ώστε να «νεκρώσουν» οι χώροι δουλειάς, να βουλιάξουν οι δρόμοι και οι πλατείες της χώρας την ερχόμενη Παρασκευή. 
Για να είναι μεγάλη η συμμετοχή στα συλλαλητήρια αγώνα, μνήμης, δικαίωσης των αθώων θυμάτων, θα πρέπει κανένας και καμιά να μην πάει για δουλειά εκείνη τη μέρα. Θα πρέπει να απεργήσουμε όλοι και όλες.

Ταυτόχρονα, δεν διαφεύγουν της προσοχής μας οι προσπάθειες που γίνονται για να αξιοποιηθούν οι δίκαιες λαϊκές κινητοποιήσεις ως «όχημα» για την αναπαλαίωση αυτού του σάπιου και διεφθαρμένου αστικού πολιτικού συστήματος, καθώς και τη διαμόρφωση εναλλακτικών αντιλαϊκών πόλων που θα αντικαταστήσουν τους σημερινούς διαχειριστές της εξουσίας. 
Οι διεργασίες αυτές, που είναι άλλωστε σε εξέλιξη εδώ και καιρό, εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να ιδωθούν ανεξάρτητα από τις ανακατατάξεις στις διεθνείς συμμαχίες των καπιταλιστικών κρατών, τις οποίες βλέπουμε να προχωρούν με ακόμη μεγαλύτερη ταχύτητα το τελευταίο διάστημα.
 Δεν είναι τυχαίος ο γελοίος διαγκωνισμός κομμάτων της ακροδεξιάς - που κατά τα άλλα θέλουν να λέγονται αντισυστημικά - για το ποιος είναι ο «ορίτζιναλ» εκπρόσωπος της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, ούτε βέβαια οι οβιδιακές μεταστροφές υπουργών της κυβέρνησης της ΝΔ από προηγούμενες τοποθετήσεις τους. 
Τέτοιες δυνάμεις επαναφέρουν συνθήματα που γνωρίσαμε και στο παρελθόν - με τη γνωστή αρνητική για τον λαό κατάληξη - περί «απολιτίκ» κινητοποιήσεων, με στόχο απλά να «μπουν κάποιοι πολιτικοί στη φυλακή», για να μείνει η πλειοψηφία των υπολοίπων στο απυρόβλητο, για να συνεχίσουν το καταστροφικό έργο τους. 
Είναι φιλότιμη η προσπάθειά τους για να συγκαλυφθούν οι βαθύτερες αιτίες και να «μπαζωθούν» οι ευθύνες του συστήματος του αδηφάγου κέρδους, που και οι ίδιοι φανατικά υπηρετούν.

Από την άλλη, οι δυνάμεις της γνωστής αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας (το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα συνακολουθήματα αυτών) «χτυπάνε» για λογαριασμό του συστήματος «το καμπανάκι του κινδύνου» επειδή τμήματα του λαού χάνουν, όπως λένε, την εμπιστοσύνη τους στους θεσμούς του και προσπαθούν να «πλασαριστούν» ως οι πλέον κατάλληλοι για να την αποκαταστήσουν.
 Αυτό και μόνο τα λέει όλα για τον ρόλο τους, τη στιγμή που το ζητούμενο είναι ακριβώς να βαθύνει η αμφισβήτηση προς την κυρίαρχη πολιτική, το σύστημα και τους σάπιους θεσμούς του αστικού κράτους. 
Οσοι σήμερα κόπτονται για την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, όπως το ΠΑΣΟΚ, είναι οι ίδιοι που βολεύονταν όταν η «δικαιοσύνη» έκρινε ως νόμιμες τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις που οι ίδιοι έκαναν, είναι οι ίδιοι που δεν βγάζουν «άχνα» για τις απεργίες που κηρύσσονται παράνομες, είναι οι ίδιοι που είχαν απορρίψει, μαζί με τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, την πρόταση του ΚΚΕ για να πάψει ο διορισμός της ηγεσίας της Δικαιοσύνης από την εκάστοτε κυβέρνηση.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δυνάμεις των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ στην ηγεσία της ΓΣΕΕ, αφού δεν κατάφεραν να αποτρέψουν την απεργία, κάνουν ό,τι μπορούν για να την χειραγωγήσουν. 
Τα κόμματα της βολικής συστημικής αντιπολίτευσης είναι και αυτά στριμωγμένα, γιατί τα συνθήματα των κινητοποιήσεων αναδεικνύουν και τις δικές τους ευθύνες για την πολιτική που υπηρέτησαν όταν κυβερνούσαν, ενώ ταυτόχρονα η μαζικότητα και η μαχητικότητά τους μετατοπίζει το κέντρο της προσοχής από τα κοινοβουλευτικά παιχνίδια και «σόου» στα οποία αρέσκονται και το τοποθετεί εκεί όπου πραγματικά αλλάζουν τα πράγματα, στους δρόμους του αγώνα.
 Αυτός είναι ο λόγος που ορισμένοι και ορισμένες χάνουν την ψυχραιμία τους και επιτίθενται εμμονικά στο ΚΚΕ, που δίνει όλες τις δυνάμεις του ακριβώς για την επιτυχία αυτών των αγώνων.

Απέναντι σε όλες τις παραπάνω επιδιώξεις, δικαίωση για τον λαό, τη νεολαία και τους 57 νεκρούς μας σημαίνει να αναδειχθούν και να τιμωρηθούν οι ένοχοι, με βάση τις συγκεκριμένες ευθύνες που το ΚΚΕ έχει αναλυτικά εντοπίσει και στο Πόρισμά του, καθώς και ό,τι άλλο αναδείξει η έρευνα.
 Πάνω από όλα, δικαίωση σημαίνει να μην ξαναζήσουμε νέα «Τέμπη» και αυτό προϋποθέτει να τελειώσουμε με το σύστημα που θυσιάζει τις ανάγκες των πολλών και τους αφήνει χωρίς «οξυγόνο», για να σπάνε ρεκόρ τα κέρδη των λίγων. Το ΚΚΕ δεσμεύεται ότι θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του προς αυτή την κατεύθυνση. Για να μην ξεχαστεί τίποτα. Για να συνενωθούν οι ελπιδοφόροι αγώνες των εργαζομένων, των αγροτών, της νεολαίας σε ένα μεγάλο ορμητικό ποτάμι που θα μετατρέψει την αμφισβήτηση σε απόφαση σύγκρουσης με το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, έως την ανατροπή του.

Το ΚΚΕ σέβεται απόλυτα τον δίκαιο αγώνα όλων, των ίδιων των οικογενειών των θυμάτων και στην επέτειο αυτής της αποφράδας μέρας δίνει το «παρών» στον αγώνα για να απεργήσουν όλοι οι χώροι δουλειάς και μόρφωσης, κατεβαίνοντας στα συλλαλητήρια, χέρι - χέρι, όλοι και όλες μαζί, εργάτες, υπάλληλοι, επαγγελματίες, επιστήμονες, αγρότες, φοιτητές, μαθητές, γυναίκες και άντρες. 
Για να μην θρηνήσουμε άλλους νεκρούς στα «Τέμπη» των αντιλαϊκών πολιτικών. Για τη δικαίωση των νεκρών συνανθρώπων μας, με την απόδοση όλων των πολιτικών και ποινικών ευθυνών. Για να αναπνέουμε όλοι και όλες το ζωογόνο οξυγόνο του δίκιου, της αλληλεγγύης, της ανθρωπιάς, σε μια κοινωνία απαλλαγμένη από τη βαρβαρότητα.
--------------------------------------------------
📌Δήλωση του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, για τις απεργιακές συγκεντρώσεις της 28ης Φλεβάρη 🔴Στις μέρες και τις ώρες που απομένουν μέχρι την Παρασκευή δίνουμε τη μάχη για να είναι πραγματικά μεγαλειώδης η συμμετοχή του λαού και της νεολαίας στα συλλαλητήρια αγώνα, μνήμης, δικαίωσης των αθώων θυμάτων του εγκλήματος των Τεμπών. 🔴Δίνουμε τη μάχη ώστε κανένας εργαζόμενος να μην πάει για δουλειά εκείνη τη μέρα, κανένας φοιτητής και μαθητής να μην πάει για μάθημα, κανείς να μην μείνει στο σπίτι. Απεργούμε για να νεκρώσουν οι χώροι δουλειάς, να αδειάσουν σχολεία και σχολές και να βουλιάξουν οι πλατείες σε όλη τη χώρα από τα ποτάμια του λαού και της νεολαίας που θα φωνάξουν ξανά “τα κέρδη τους ή οι ζωές μας”. #τεμπη_έγκλημα #28_Φλεβαρη #απεργια

Οι εμφάσεις στο κείμενο του Viva La Revolucion