ΜΕ ΠΟΙΑ "ΕΥΗΜΕΡΙΑ" ΕΙΣΑΙ ;;

Γη και ύδωρ

Το πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης ΝΔ, που συζητιέται αυτές τις μέρες στη Βουλή, δεν απέσπασε τυχαία τα «μπράβο» και τα «ζήτω» των εργοδοτικών ενώσεων.

Με τις διατάξεις του οι μεγαλοεργοδότες βλέπουν να γίνονται πράξη μία προς μία οι αξιώσεις τους από το κράτος, για τη «διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας» και τη στήριξη της κερδοφορίας τους, σε συνέχεια όσων νομοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ, υλοποιώντας στην κυβερνητική θητεία του το 62% των θέσεων του ΣΕΒ, κατά δήλωση εκπροσώπων του.

Παίρνοντας τη σκυτάλη και υπηρετώντας τον ίδιο στόχο, αυτόν της ταχύτερης και πιο ορμητικής ανάπτυξης, η ΝΔ δίνει «γην και ύδωρ» στους επιχειρηματικούς ομίλους, στο όνομα της προσέλκυσης επενδύσεων.

Για να το πετύχει αυτό, με το πολυνομοσχέδιο που ψηφίζεται τις επόμενες μέρες, δεν σαρώνει μόνο τις κλαδικές συμβάσεις και τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, αλλά κυρίως νομοθετεί μια σειρά «διευκολύνσεις» και απαλλαγές για το κεφάλαιο, στο όνομα της «μείωσης της γραφειοκρατίας».

Στην πλειοψηφία τους, τα μέτρα αυτά καταργούν ή παρακάμπτουν ακόμα και στοιχειώδεις προϋποθέσεις (περιβαλλοντικές, χωροταξικές, δημόσιας ασφάλειας και υγείας κ.ά.), που ίσχυαν έως σήμερα, κουτσουρεμένες ήδη από τους νόμους όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Συνολικά, το νομοσχέδιο περιλαμβάνει απλούστευση όλων των αδειοδοτήσεων, μεταξύ αυτών και των περιβαλλοντικών, «fast track» διαδικασίες για την άρση αρχαιολογικών «εμποδίων», παρέκκλιση από τους ισχύοντες περιορισμούς και τους συντελεστές δόμησης ανά περιοχή, διευκόλυνση της λειτουργίας βιοτεχνικών και εμπορικών επιχειρήσεων, που μέχρι σήμερα χαρακτηρίζονταν «μεσαίας όχλησης», ακόμα και στο πολεοδομικό συγκρότημα της Αττικής.

Σε αυτά προστίθενται διατάξεις που προβλέπουν κυρώσεις κατά δημοσίων υπαλλήλων, αν κριθεί ότι ευθύνονται για την καθυστέρηση μιας επένδυσης, κάνοντας πιο αυταρχικό το πλαίσιο λειτουργίας του κράτους για τους εργαζόμενους και το λαό, με κριτήριο την αποτελεσματικότερη διαχείριση των συμφερόντων και των σχεδιασμών του κεφαλαίου.

Καθεμιά από τις παραπάνω ρυθμίσεις και διευκολύνσεις στους επιχειρηματικούς ομίλους, σε συνδυασμό με τα μέτρα για τους μισθούς και τον περιορισμό της δράσης των συνδικάτων, ανοίγει το δρόμο για ένταση της εκμετάλλευσης και παραπέρα υποβάθμιση των όρων δουλειάς και ζωής του λαού.

Για παράδειγμα, οι παρεκκλίσεις από τους συντελεστές δόμησης για τις μεγάλες επενδύσεις, σε συνδυασμό με τη διευκόλυνση της εγκατάστασης μιας επιχείρησης μέσα στον αστικό ιστό, σημαίνουν λιγότερους ελεύθερους χώρους για το λαό, ογκωδέστερα κτίρια και μεγαλύτερους κινδύνους σε περίπτωση πλημμύρας ή σεισμού, ακόμα και για ατυχήματα τύπου «Σεβέζο».

Η παράκαμψη ακόμα και στοιχειωδών κριτηρίων ασφάλειας και προστασίας της ζωής και της κατοικίας των εργαζομένων σημαίνει επιβάρυνση του περιβάλλοντος και υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, ιδιαίτερα σε περιοχές που είναι ήδη επιβαρυμένες, όπως η Δυτική Αττική. Αλλά και η προστασία και ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς υποβαθμίζεται ακόμα περισσότερο, όπως κατήγγειλαν και αρμόδιοι φορείς που τοποθετήθηκαν για το νομοσχέδιο.

Το πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης έρχεται να συμπληρώσει παλιότερους «αναπτυξιακούς» νόμους, τα χωροταξικά των Περιφερειών και των δήμων, τις φοροαπαλλαγές και τα προνόμια για το κεφάλαιο, τους χιλιάδες αντεργατικούς νόμους, που θωρακίζουν και επεκτείνουν τη ζούγκλα στην αγορά εργασίας.

Ολα αυτά αποτελούν προϋποθέσεις της καπιταλιστικής ανάπτυξης, της ανάπτυξης για τα κέρδη των λίγων, επιβεβαιώνοντας ότι είναι ασύμβατη με τα δικαιώματα και τις ανάγκες της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων και του λαού και ότι προϋποθέτει τη διαρκή υποβάθμιση και συντριβή τους.

Απ' αυτόν το δρόμο ανάπτυξης, που στηρίζουν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και τα άλλα κόμματα, από τους «αναπτυξιακούς» νόμους που προσθέτει κάθε επόμενη κυβέρνηση στο όνομα της «διευκόλυνσης των επενδύσεων», ο λαός δεν έχει τίποτα καλό να περιμένει. 

Προϋπόθεση για τη δική του πραγματική ευημερία είναι να δυναμώσει ο αγώνας για σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής, είναι το δυνάμωμα της πάλης με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες, της αμφισβήτησης των στόχων της ανάπτυξης για το κεφάλαιο. 

Προϋπόθεση είναι ο αγώνας αυτός να αποκτήσει προοπτική στην πάλη για μια άλλη κοινωνική και οικονομική οργάνωση, τη σοσιαλιστική, όπου την εξουσία θα έχει ο λαός και τα μέσα παραγωγής και ο πλούτος θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία.

https://www.rizospastis.gr/

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΡΙΑ... -ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΠΟΙΟΥΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ;; !!

***Αν δε θέλετε πρόσφυγες, σταματήστε να δημιουργείτε πρόσφυγες. 

Christos Ntinos: Η Συρία έγινε σπίτι για τους πρόσφυγες που διέφυγαν απ τις στρατιές του Ιμπραήμ Πασά το 1839
Η Συρία έγινε σπίτι για τους Κιρκασιανούς πρόσφυγες το 1860
Η Συρία έγινε σπίτι για τους Αρμένιους πρόσφυγες το 1914
Η Συρία έγινε σπίτι για τους Έλληνες πρόσφυγες το 1922
Η Συρία έγινε σπίτι για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες το 1948
Η Συρία έγινε σπίτι ακόμα μια φορά για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες το 1967
Η Συρία έγινε σπίτι για τους πρόσφυγες απ το Κουβέιτ το 1990
Η Συρία έγινε σπίτι για τους πρόσφυγες απ τον Λίβανο το 1996
Η Συρία έγινε σπίτι για τους πρόσφυγες απ το Ιράκ το 2003.
Η Συρία έγινε σπίτι για τους πρόσφυγες απ τον Λίβανο το 2006

Θα γραφτεί στα βιβλία της ιστορίας και οι γενιές θα θυμούνται, ότι η Συρία ΠΟΤΕ δεν έκλεισε τα σύνορα της για αυτούς που εγκατέλειψαν τα σπίτια τους αναζητώντας ασφάλεια και καταφύγιο.

Η Συρία δε ζήτησε ΠΟΤΕ από κανέναν Άραβα, βίζα για να εισέλθει στα εδάφη της ακόμα κι αν ήταν μια απλή επίσκεψη ή μόνιμη διαμονή.

Στη Συρίας τα σύνορα δεν είχε στηθεί ούτε μια σκηνή για να φιλοξενήσει πρόσφυγες,τα σπίτια ήταν ανοιχτά, οι δρόμοι εκκενώθηκαν και πόλεις μετονομάστηκαν ώστε να επιτρέψουν στους πρόσφυγες να νιώσουν σαν στο σπίτι τους.

Αφήστε το να γραφτεί στα ιστορικά βιβλία και αφήστε τις γενιές να θυμούνται ότι όταν ένας Σύριος χρειάστηκε βοήθεια και καταφύγιο, τα σύνορα ήταν κλειστά και ο κόσμος κοιτούσε αδιάφορα.

*****

Στέλιος Παλαρμάς

13 Οκτωβρίου στις 9:11 μ.μ.:

…132…279…448…

Ψυχροί αριθμοί, αναγγελία θανάτου. 

Την πρώτη μέρα 132 νεκροί, τη δεύτερη 279…
Περνάνε από μπροστά σου στην τηλεόραση σαν τις τιμές των μετοχών, σαν τα επιτόκια δανεισμού.
Εσύ βλέπεις στην τηλεόραση το αγαπημένο σου πρόγραμμα μαγειρικής, μεσημεριανές ανάλαφρες ειδήσεις και σε μια γραμμή στο πάνω μέρος της οθόνης περνάνε οι ειδήσεις.
Πρώτη μέρα εισβολής 132 νεκροί, μεταξύ αυτών 20 άμαχοι, 5 παιδιά.
Η εικόνα ζαχαρώνει τη ματιά σου, οι αριθμοί είναι ψυχροί, απλά περνάνε.
Η δύναμη της εικόνας σε καθησυχάζει, αυτά γίνονται κάπου αλλού, τα άλλα είναι απλά αριθμοί.
Όμως δεν μπορεί, κάπου θα είδες και τις εικόνες που συνοδεύουν τους αριθμούς.
Στοιχειώνουν τη ματιά σου, ενεργοποιούν το θυμικό σου, την αδικία δεν την αντέχεις.
Αναγγελία πολέμου. 

«Οι δυο πρόεδροι μίλησαν στο τηλέφωνο και συμφώνησαν η Τουρκιά να εισβάλει στη Συρία». Κυνική αναγγελία ή κυνική επιβολή ότι κουμάντο κάνουμε εμείς και τα συμφέροντα που εξυπηρετούμε. Ο «ελεύθερος και δημοκρατικός Κόσμος απλά σιωπά προτάσσοντας τις ανάγκες των συμφερόντων από τη γελοιοποίηση των αξιών του!
Ακολουθούν και νέοι αριθμοί και νέες εικόνες…
Ανταποκρίσεις, αποκλειστικά πλανά, συνεντεύξεις.
Την τιμητική τους έχουν οι Κούρδισες μαχήτριες!!

 Το ρεπορτάζ λέει: είναι νέες, όμορφες, αποφασισμένες, με αρίστη εκπαίδευση. Κάτι σαν βιογραφικό για να προσληφθούν σε πολυεθνική. Μια λάιφ στάιλ εκδοχή του πολέμου.
Αυτό που νιώθει κάποιος όταν τις βλέπει είναι σίγουρα και θαυμασμός, αλλά κυρίως είναι οργή γιατί αυτές οι νέες γυναίκες θα έπρεπε όχι να πολεμάνε αλλά να ερωτεύονται, να χαίρονται τη ζωή, να κάνουν οικογένειες. Αλλά αν πεις γι’ αυτά θα πρέπει να πεις και ποιος φταίει που τους ρημάζουν τις ζωές. Αλήθεια ποιος φταίει;
Αμέσως έρχονται και τα ρεπορτάζ για τον ανίκανο, τυχάρπαστο, τρελό κτλ. πρόεδρο Τραμπ. 

Τρελός λοιπόν ο Τράμπα! Τι ωραίο, τι βολικό ο ένας φταίει, αρκεί να βγει αθώο το «σύστημα». Και τον Χίτλερ τρελό τον είπαν!
Αλήθεια όλοι αυτοί οι βαθυστόχαστοι αναλυτές που λίγο μετά την εκλογή του Τραμπ έλεγαν ότι τον στήριξε το κομμάτι του Αμερικανικού κεφαλαίου που έχει συμφέροντα μόνο στις ΗΠΑ, σε αντίθεση με το άλλο κομμάτι που είναι οι στρατιωτικές βιομηχανίες, κλάδοι που ασχολούνται με την ενέργεια που στήριξαν τους δημοκρατικούς που πάντα ήθελαν τους πολέμους, γρήγορα δεν ξεχάστηκαν;

Γιατί ο Τραμπ δεν είναι ικανός να διαχειριστεί αυτή ακριβώς τη διαπάλη που γίνεται στη χώρα του και γι’ αυτό και ανάλογα ποιος έχει το πάνω χέρι βγαίνει και λέει αυτές τις ασυναρτησίες. 

Αλλά θα τα βάλουμε τώρα και με τις πολυεθνικές στη Μέκκα του καπιταλισμού;

Η ΕΕ έτριξε τα δόντια του Σουλτάνου. Σου λέει, μετά από την ανακοίνωση για την εισβολή της Τουρκίας στη Συρία, ράγισαν τρεις επίχρυσοι λουτροκαμπινέδες στο παλάτι του Ερντογάν.
Τώρα λένε, κατόπιν εορτής, ότι θα σταματήσουν να πουλάνε όπλα στην Τουρκιά μετά από μια εβδομάδα.
Υποκριτές!
Είναι οι ίδιοι που πριν λίγο καιρό έπαιρναν αποφάσεις για την υπεράσπιση του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής!
Αλήθεια, τι λέει αυτός ο «τρόπος»; 

Σφυρίζουμε αδιάφορα όταν μακελεύουν τους λαούς για να υπερασπίσουμε τα συμφέροντα των γερμανικών κι άλλων πολυεθνικών αρκεί να μην έρθουν εδώ αυτοί που μακελεύουμε.
Αυτόν τον τρόπο ζωής θες;

 Γιατί αν τον θες ετοιμάσου καθώς μπορεί να έρθει και η σειρά σου να γευτείς τις αξίες και τα ιδανικά της ΕΕ. Έχεις ήδη πάρει μια γεύση από την περίοδο της κρίσης.
Στο εσωτερικό της χώρας, πριν ακόμα κοπάσουν οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ (Κατρούγκαλος) για την επίσκεψη Πομπέο που εξασφαλίζει τα εθνικά μας συμφέροντα, οι Τούρκοι εισβάλλουν στα χωρικά ύδατα της Κύπρου και στη Συρία.
Τα ΜΑΤ επιτίθενται σε μια αντιιμπεριαλιστική φιλειρηνική πορεία και γνωστός ακροδεξιός τζιτζιφιόγκος αναλαμβάνει τον ρόλο του χαφιέ.
Θέλουν να επιβάλουν σιωπητήριο γιατί ξέρουν ότι αν υπάρχει ανάφλεξη στην περιοχή ο κόσμος θα εναντιωθεί στις επιλογές τους. Δεν διαβάζουμε μόνο εμείς ιστορία, διαβάζουν και αυτοί!
Καληνύχτα, Κεμαλ, πάλι μακελειό στη γειτονιά σου και πάλι έχεις δίκιο: «με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί". 

Το θέμα είναι ποιους ακολουθεί ο Κόσμος και προς τα πού προχωράει.Γιατί αν ακολουθήσει την ανάγκη των πολλών, τότε θα αλλάξει ο κόσμος, θα το δεις!Σ.Π.

*************** 

Κατιούσα:

Σήμερα η ομάδα μπάσκετ του ΠΑΟΚ υποδεχόταν την τουρκική Μπεσίκτας για τη α’ φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ -φτωχό αδερφάκι της ομώνυμης ποδοσφαιρικής διοργάνωσης.

Το πιο σημαντικό γεγονός όμως έγινε εκτός αγωνιστικού χώρου, με το πανό που κρέμασε στα κάγκελα η Θύρα 4, για να εκφράσει την αλληλεγγύη των οπαδών στους Κούρδους μαχητές.



Το σύνθημα ήταν λιτό και εύστοχο, προς πάσα κατεύθυνση. 

Αν δε θέλετε πρόσφυγες, σταματήστε να δημιουργείτε πρόσφυγες. 

Ενώ οι τρεις τελίτσες δίπλα από το σήμα του συνδέσμου, είναι -αν δεν κάνουμε λάθος- συνθηματικό από την αργκό της φυλακής, ενάντια στις δυνάμεις της κρατικής καταστολής.

ΓΙΑ ΤΟ «ΝΕΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ»ΤΗΣ Ν.Δ. ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥΣ «ΠΟΝΟ..» !!!

,,Ο πραγματικός πόνος της κυβέρνησης και όλων των αστικών επιτελείων είναι η απαλλαγή του κεφαλαίου και του κράτους του από το «κόστος» της Κοινωνικής Ασφάλισης, είναι η «ασφάλεια» και η κερδοφορία των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, είναι η «ελευθερία» τους να βάλουν στο χέρι άλλον έναν κρίσιμο τομέα της ζωής των εργαζομένων και του λαού, που είναι οι συντάξεις, η Υγεία, η προστασία τους από την απώλεια δυνατότητας για εργασία σε περιπτώσεις αναπηρίας (ατύχημα ή ασθένεια).

Πίσω από αυτές τις προπαγανδιστικές φιοριτούρες υπάρχει ο ανομολόγητος στόχος τους να βάλουν στο χέρι τα αποθεματικά, ύψους περίπου 7 δισ. ευρώ, του ΕΤΕΑΕΠ και όλες τις εισφορές των νέων ασφαλισμένων, να τα αξιοποιήσουν για τη στήριξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου, χωρίς να έχουν καμία υποχρέωση για το τι συντάξεις θα αποδώσουν στους μελλοντικούς συνταξιούχους. Αυτός ο σχεδιασμός μάλιστα βάζει σε κίνδυνο και τις σημερινές επικουρικές, παρά τις μεγάλες περικοπές τους τα προηγούμενα χρόνια, καθώς το περιβόητο «νέο Ασφαλιστικό» θα σταματήσει σταδιακά τη ροή χρηματοδότησής τους από τους νέους ασφαλισμένους,,

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ

Απέναντι στο νέο γύρο της επίθεσης και τη δηλητηριώδη προπαγάνδα που τον συνοδεύει

MotionTeam

Μετά και την πρόσφατη δημοσιοποίηση των αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας για τον νόμο - λαιμητόμο του Κατρούγκαλου, η κυβέρνηση της ΝΔ βρήκε την ευκαιρία να προβάλει ακόμα πιο επιθετικά το περιβόητο «νέο Ασφαλιστικό» που ετοιμάζεται να προωθήσει, δηλαδή την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, τον νέο γύρο στην ενιαία αντιασφαλιστική επίθεση που κλιμάκωσαν όλα τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ.

Στο έδαφος αυτής ακριβώς της επίθεσης, των τεράστιων περικοπών στις συντάξεις, των ανατροπών σε βάρος συνταξιούχων και ασφαλισμένων, η ΝΔ βρίσκει το πάτημα για να προβάλει ως «λύση» την παραπέρα ιδιωτικοποίηση, το τζογάρισμα, αντί της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Η... «ελευθερία επιλογής» του κεφαλαίου να βάλει στο χέρι αποθεματικά και εισφορές

Χαρακτηριστικά, ο αρμόδιος υφυπουργός, Ν. Μηταράκης, επιστρατεύοντας τα γνωστά κάλπικα επιχειρήματα της «αγοράς», ισχυρίζεται ότι η ιδιωτικοποίηση, η παράδοση δηλαδή των εισφορών των ασφαλισμένων στα νύχια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών και των διαφόρων αρπακτικών «επενδυτικών funds» προφυλάσσει τους ασφαλισμένους από τον κίνδυνο να έχεις βάλει «τα αυγά σε ένα καλάθι», όπως ανέφερε. Στο όνομα της... «ελευθερίας», ο υφυπουργός διαφημίζει την ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης ως «επιλογή», η οποία θα δοθεί πλέον στους ασφαλισμένους για να «επενδύουν» τις εισφορές τους και να έχουν τον «ατομικό τους κουμπαρά» που θα τον κάνουν ό,τι θέλουν, σε αντιδιαστολή με το δημόσιο σύστημα συντάξεων που είναι «ανελεύθερο» και τους στερεί μια τέτοια δυνατότητα... Ολα τα παραπάνω συμπυκνώνονται και στην προπαγάνδα των επιτελείων του κεφαλαίου, σε συνθήματα του τύπου πως ήρθε «Η ώρα της ιδιωτικής ασφάλισης», όπως τιτλοφορούνταν πρόσφατη έκδοση των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, στις πρώτες σελίδες της οποίας φιγουράριζε σχετική συνέντευξη του υφυπουργού.

Στην πραγματικότητα, βέβαια, με την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης - σε αυτήν τη φάση, των επικουρικών συντάξεων, όπως προβλέπει το κυβερνητικό σχέδιο -, με την παραπέρα ενίσχυση των λεγόμενων επαγγελματικών ταμείων και του τρίτου πυλώνα των προγραμμάτων της αμιγώς ιδιωτικής ασφάλισης, αυτό που επιδιώκεται δεν είναι ούτε η «ασφάλεια» των γηρατειών ούτε η «ελεύθερη επιλογή» των ασφαλισμένων. Καμία «ασφάλεια» δεν μπορεί να υπάρξει από το τζογάρισμα των εισφορών και την παράδοσή τους στα διάφορα αρπακτικά, καμιά «ελεύθερη επιλογή» δεν έχουν ο ασφαλισμένος και ο συνταξιούχος που βιώνουν την κλιμάκωση της επίθεσης στην Κοινωνική Ασφάλιση.

Ο πραγματικός πόνος της κυβέρνησης και όλων των αστικών επιτελείων είναι η απαλλαγή του κεφαλαίου και του κράτους του από το «κόστος» της Κοινωνικής Ασφάλισης, είναι η «ασφάλεια» και η κερδοφορία των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, είναι η «ελευθερία» τους να βάλουν στο χέρι άλλον έναν κρίσιμο τομέα της ζωής των εργαζομένων και του λαού, που είναι οι συντάξεις, η Υγεία, η προστασία τους από την απώλεια δυνατότητας για εργασία σε περιπτώσεις αναπηρίας (ατύχημα ή ασθένεια).

Πίσω από αυτές τις προπαγανδιστικές φιοριτούρες υπάρχει ο ανομολόγητος στόχος τους να βάλουν στο χέρι τα αποθεματικά, ύψους περίπου 7 δισ. ευρώ, του ΕΤΕΑΕΠ και όλες τις εισφορές των νέων ασφαλισμένων, να τα αξιοποιήσουν για τη στήριξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου, χωρίς να έχουν καμία υποχρέωση για το τι συντάξεις θα αποδώσουν στους μελλοντικούς συνταξιούχους. Αυτός ο σχεδιασμός μάλιστα βάζει σε κίνδυνο και τις σημερινές επικουρικές, παρά τις μεγάλες περικοπές τους τα προηγούμενα χρόνια, καθώς το περιβόητο «νέο Ασφαλιστικό» θα σταματήσει σταδιακά τη ροή χρηματοδότησής τους από τους νέους ασφαλισμένους.

Προπαγανδιστικοί «μπαμπούλες» για να συγκαλύψουν τους πραγματικούς τους στόχους

Επισείοντας πάνω από τα κεφάλια συνταξιούχων και ασφαλισμένων τον κίνδυνο της «μη βιωσιμότητας» του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος, θέλουν να περάσουν στους εργαζόμενους και το λαό τη λογική «περασμένα - ξεχασμένα» για όλα τα κλεμμένα αποθεματικά των Ταμείων, να μας κάνουν να ξεχάσουμε πως και μόνο με το περιβόητο PSI, το «κούρεμα» δηλαδή των ασφαλιστικών ταμείων για τη σωτηρία των τραπεζών, χάθηκαν πάνω από 10 δισ. ευρώ σε ένα βράδυ!

Ακόμα παραπέρα, επιχειρούν να «διαγράψουν» την πικρή πείρα της χρεοκοπίας μεγάλων ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, σε όλο τον κόσμο και στην Ελλάδα, ακόμα και διεθνών κολοσσών, που οδήγησαν εκατομμύρια ανθρώπους να χάσουν τις συντάξεις τους και σε μια νύχτα να βρεθούν χωρίς κανένα στήριγμα στα γηρατειά τους.

Μιλούν για κίνδυνο «μη βιωσιμότητας της Κοινωνικής Ασφάλισης», την ίδια ώρα που σχεδιάζουν νέα μείωση κατά 25% των εργοδοτικών εισφορών στην κύρια ασφάλιση, πρόσθετα στις τόσες απαλλαγές που έχουν εξασφαλίσει στο κεφάλαιο όλες οι κυβερνήσεις του μέχρι τώρα...

Οι προπαγανδιστικοί «μπαμπούλες» που τόσα χρόνια κατασκευάζουν και ρίχνουν με καταιγιστικούς ρυθμούς στη συνείδηση των εργαζομένων, είναι για να συγκαλύψουν τις πραγματικές αιτίες, την πραγματική στόχευση της ενιαίας αντιασφαλιστικής επίθεσης. Με τέτοιες επικλήσεις στη «βιωσιμότητα», όλα τα προηγούμενα χρόνια, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ «έγδαραν» τους συνταξιούχους και τους ασφαλισμένους, μείωσαν τις συντάξεις, κατάργησαν τη 13η και τη 14η σύνταξη, αύξησαν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, συρρίκνωσαν όλες τις παροχές των Ταμείων. Με τέτοια κατασκευασμένα ψέματα τρομοκρατούν συνταξιούχους και ασφαλισμένους, τους εκβιάζουν να συμβιβαστούν με την ανέχεια και τις συντάξεις πτωχοκομείου που κατοχύρωσε ο νόμος Κατρούγκαλου, το αποκορύφωμα όλων των προηγούμενων εγκλημάτων σε βάρος της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Γιατί είναι ο νόμος Κατρούγκαλου αυτός που σήμερα επιτρέπει στη ΝΔ να εμφανίζει ως «σωτηρία» για το Ασφαλιστικό την ακόμα πιο απροκάλυπτη ιδιωτικοποίηση. Πάνω σε αυτό το έκτρωμα και στις ακόμα πιο εξευτελιστικές συντάξεις που αποδίδει - τα ενημερωτικά σημειώματα που αναρτήθηκαν πρόσφατα στον ΕΦΚΑ είναι αποκαλυπτικά για το μέγεθος του εγκλήματος του νόμου 4387 - πατάει σήμερα η ΝΔ για να ρίξει στους νέους εργαζόμενους το δόλωμα της ιδιωτικής ασφάλισης.

Βαφτίζουν «δημοσιονομικό κίνδυνο» την προστασία των γηρατειών και της υγείας

Πίσω από όλες τις αναλύσεις τους, που συνδέουν την κοινωνική ανάγκη για προστασία των γηρατειών, της ζωής, την αντιμετώπιση της ασθένειας, με «κινδύνους» για τη «δημοσιονομική σταθερότητα» της «εθνικής οικονομίας», βρίσκεται πάντα ο στόχος για σταδιακή απόσυρση των επιχειρήσεων και του αστικού κράτους από τη συμμετοχή τους στη χρηματοδότηση των συντάξεων και της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Οι περικοπές στην κρατική χρηματοδότηση των Ταμείων και οι νέες απαλλαγές στις επιχειρήσεις από τις ασφαλιστικές εισφορές - οι οποίες σε τελική ανάλυση προκύπτουν από το μόχθο των εργαζομένων - υπηρετούν την αξίωση των καπιταλιστών για περισσότερα κέρδη, αλλά και για την εξασφάλιση περισσότερων κρατικών κεφαλαίων, που αντί για τα ασφαλιστικά ταμεία θα διοχετευτούν σε αδρές επιχορηγήσεις, επιδοτήσεις και χρηματοδοτήσεις στις επενδύσεις και τα ταμεία των καπιταλιστικών ομίλων. Το «λιγότερο κράτος» σημαίνει λιγότερες συντάξεις και ασφαλιστικές παροχές για τα λαϊκά στρώματα και περισσότερα κρατικά κεφάλαια για τους καπιταλιστές.

Για την ευόδωση των σχεδίων τους λανσάρουν τη λογική «ο καθένας μόνος του». Βέβαια, ο δρόμος σε αυτήν την κατεύθυνση έχει ήδη ανοίξει με τις μέχρι τώρα ανατροπές, με την υιοθέτηση και ψήφιση μιας σειράς μέτρων που απογύμνωσαν την Ασφάλιση από τα όποια «κοινωνικά» χαρακτηριστικά είχαν αποκτηθεί τις προηγούμενες δεκαετίες, κάτω και από την επίδραση των αγώνων των εργαζομένων, αλλά και του παγκόσμιου συσχετισμού που εξασφάλιζαν η ύπαρξη και οι κατακτήσεις των σοσιαλιστικών χωρών.

Τέτοιο στοιχείο υπονόμευσης του όποιου χαρακτήρα αλληλεγγύης υπήρχε στο εσωτερικό του ασφαλιστικού συστήματος ήταν η θεσμοθέτηση των λεγόμενων «ατομικών λογαριασμών» στις κύριες και στις επικουρικές συντάξεις. Σημαντική πλευρά αυτής της υπονόμευσης αποτελεί και η κατάργηση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των γυναικών και των μητέρων, που χτυπήθηκαν στο όνομα της «ισότητας με τους άνδρες», φορτώνοντας στην πλάτη τους πολλά χρόνια πρόσθετης εργασίας για τη συνταξιοδότησή τους.

Απάντηση με ενιαίο αγώνα με οδηγό τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες

Το «νέο Ασφαλιστικό», λοιπόν, που επαγγέλλεται η κυβέρνηση της ΝΔ, δεν είναι καθόλου νέο: Η μετατροπή της ασφάλισης των γηρατειών, όπως και της Υγείας, σε «ατομική υπόθεση», σε ένα διαρκές τζογάρισμα στα χρηματιστήρια των καπιταλιστών, είναι μια πικρή πραγματικότητα που ζουν ήδη στο πετσί τους εκατομμύρια εργαζόμενοι και συνταξιούχοι, ασφαλισμένοι και ανασφάλιστοι, σε ισχυρές καπιταλιστικές οικονομίες (όπως π.χ. οι ΗΠΑ) όπου αυτές οι ανατροπές έχουν προχωρήσει εδώ και πολλά χρόνια. Η παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης πατάει στις κατευθύνσεις της ΕΕ και σε όλα τα αντιασφαλιστικά χτυπήματα των προηγούμενων χρόνων, με αποκορύφωμα το νόμο Κατρούγκαλου της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, τον πυρήνα του οποίου δεν αγγίζει και δεν θα μπορούσε να αγγίξει καμία απόφαση του ΣτΕ.

Αυτό το σκηνικό που χτίζεται και προετοιμάζει τα νέα δεινά για συνταξιούχους και ασφαλισμένους, αυτά τα σχέδια ολοκληρωτικής παράδοσης της Κοινωνικής Ασφάλισης στα νύχια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, μπορεί να τα ανατρέψει μόνο ο κοινός αγώνας των εργαζομένων, των συνταξιούχων, σε συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα, με ισχυρή και ενεργή τη συμμετοχή της νέας γενιάς, που θα έχει ως σημαία του τη διεκδίκηση Δημόσιας Υποχρεωτικής Κοινωνικής Ασφάλισης, την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων, την πλήρη αποκατάσταση όλων των απωλειών, τη διεκδίκηση συντάξεων που θα εξασφαλίζουν αξιοπρέπεια στα γηρατειά, στη βάση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής - λαϊκής οικογένειας και όχι με συνθήκες του προηγούμενου αιώνα, δουλειάς σε άθλιες συνθήκες έως τα βαθιά γεράματα.

Γ. Ζαχ.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΩΝ ΑΛΥΓΙΣΤΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ: “2.700 μέρες στο Νησί του Διαβόλου”

Και άλλες εικόνες από το λαϊκό προσκύνημα στο θανατονήσι, τόπο μαρτυρίου και ηθικού μεγαλείου για χιλιάδες αγωνιστές

Στην εκδήλωση που διοργάνωσε η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ, μίλησε ο ΓΓ της ΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας δείτε το video:

ΠΛΑΝΑ ΑΠΟ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΗ ΓΥΑΡΟ:

ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΗ ΓΥΑΡΟ

Ένας πραγματικός άθλος... (VIDEO - ΦΩΤΟ) 

Ένας πραγματικός άθλος, μικρή αποπληρωμή του χρέους στους χιλιάδες αλύγιστους της Γυάρου, ήταν η κατασκευή και η τοποθέτηση του Μνημείου του ΚΚΕ, σε όλες τις φάσεις του έργου: Από την ολοκλήρωσή του στο μηχανουργείο των αδερφών Παπαδάκη, μέχρι την αποκάλυψή του το Σάββατο στο θανατονήσι.

Η αποστολή αυτή δεν θα μπορούσε να γίνει εφικτή, αν δεν υπήρχε από πίσω η δουλειά δεκάδων συντρόφων, στο σχεδιασμό μέχρι και της τελευταίας λεπτομέρειας για την μεταφορά και εγκατάσταση του μνημείου στη Γυάρο.

Αν δεν υπήρχε από πίσω η αυταπάρνηση, η καρτερικότητα, το πείσμα, ο ενθουσιασμός, αλλά και η τέχνη όλων των μελών της ομάδας των συντρόφων που ανέλαβε να σηκώσει το εμβληματικό Μνημείο στον κακοτράχαλο και άνυδρο τόπο της Γυάρου.

Της ομάδας που έφτιαξε μέχρι και «καταπέλτη» με μαδέρια και σκαλωσιές στην γκρεμισμένη αποβάθρα, για να μπορέσουν τα πλοία να αποβιβάσουν με τη μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια τον κόσμο που θα έφτανε το Σάββατο στο νησί.

Αν δεν υπήρχε από πίσω η μεθοδική και επίμονη δουλειά των συντρόφων από τις Μεταφορές, οι ακατάλυτοι δεσμοί των κομμουνιστών ναυτεργατών με τον κλάδο τους, που έκανε εφικτό να βρεθούν τα πλοία για μια τέτοια δύσκολη αποστολή, με κόντρα τον καιρό και σε ένα νησί που το δέρνει ο αέρας, με μικρά μόνο διαλείμματα στη διάρκεια του χρόνου.

Σ’ ένα νησί όπου η μοναδική αποβάθρα στέκει ρημαγμένη στην παραλία του 4ου όρμου, σημάδι εγκατάλειψης, αυτού του ιστορικού, μαρτυρικού τόπου, όπως άλλωστε και τα εναπομείναντα κτίρια, όπου χάσκουν γκρεμισμένα ντουβάρια και πεσμένες σκεπές, από την «επίθεση» του χρόνου, αλλά και του Πολεμικού Ναυτικού, που τα χρησιμοποιούσε σε για πολλά χρόνια ως στόχο στις ασκήσεις του.    

Η αποστολή αυτή δεν θα γινόταν εφικτή αν δεν υπήρχε από πίσω η αίσθηση της μεγάλης ευθύνης εκατοντάδων μελών, οπαδών και φίλων του κόμματος, που ανέλαβαν ανάμεσα σε χιλιάδες άλλους να ταξιδέψουν στη Γυάρο μέσα σε αντίξοες συνθήκες για να αποτίσουν τον αναγκαίο φόρο τιμής, για λογαριασμό όλων εκείνων που ήθελαν να κάνουν το ταξίδι, αλλά οι δυσκολίες της αποστολής έκαναν απαγορευτική μια πιο μαζική μετακίνηση στο θανατονήσι για την αποκάλυψη του Μνημείου.         

Ήταν λοιπόν ένα έργο μεγάλο, σύνθετο και δύσκολο. Ένα στοίχημα που έπρεπε να κερδηθεί κόντρα σε πολλές υπαρκτές και αντικειμενικές δυσκολίες.

Και κερδήθηκε. Με τη συλλογική ευθύνη και δουλειά του Κόμματος, όσες αντιξοότητες ή δυσκολίες κι αν προέκυψαν σε κάθε φάση της προετοιμασίας και της υλοποίησή του.

Από το μηχανουργείο στο θανατονήσι

1 / 13

Πάνω από μισό χρόνο, παράλληλα με τη φιλοτέχνηση του Μνημείου από τον Α. Μυρωδιά, ξεκίνησαν όλες οι εργασίες για την εγκατάσταση του Μνημείου στη Γυάρο. 

Και μόνο κοιτάζοντας στον χάρτη αυτόν τον δυσπρόσιτο τόπο που η αστική τάξη επέλεξε για τόπο ψυχολογικής, σωματικής, ακόμα και φυσικής εξόντωσης χιλιάδων κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών, καταλαβαίνει πως τίποτα δεν μπορούσε να αφεθεί στην τύχη, από την ώρα που το καράβι θα φόρτωνε τα αναγκαία υλικά για τη μεταφορά του Μνημείου στην Γυάρο, πριν από είκοσι και πλέον μέρες: Από τα σκαπτικά εργαλεία, τους γερανούς, τις πέτρες και τα άλλα οικοδομικά υλικά, μέχρι τα χρειαζούμενα για την επιμελητεία, που λειτούργησε υποδειγματικά όλες αυτές τις μέρες, διασφαλίζοντας τις καλύτερες δυνατές συνθήκες διαβίωσης στο νησί για τους δεκάδες της ομάδας που δούλευαν ατελείωτες ώρες, χωρίς να λογαριάζουν κούραση, αν είναι μέρα ή νύχτα, αν έχει ήλιο ή βροχή.      

Υπήρχε αυστηρό χρονοδιάγραμμα, από την ομάδα ευθύνης, έχοντας πλήρη επίγνωση των εργασιών και της αλληλουχίας τους.

Πρώτο καθήκον ήταν η επίσκεψη στο νησί. Να δουν από κοντά τους χώρους, να υπάρξει τοπογραφική αποτύπωση, να καταγραφούν τα υψόμετρα κ.λπ. Και στη συνέχεια, η καταγραφή όλων των μηχανημάτων και των υλικών που χρειάζονταν για την εγκατάσταση του Μνημείου.

Η φροντίδα να υπάρχουν ανταλλακτικά, για ότι μπορούσε να προβλεφθεί ότι μπορεί να χάλαγε, αφού κάθε απώλεια σήμαινε μέρες αναμονής για να βρεθούν και να φτάσουν τα ανταλλακτικά στη Γυάρο.

Είχαν μελετηθεί ακόμα και τα στατιστικά του καιρού την τελευταία 50ετία, για να βρεθεί το κατάλληλο «παράθυρο», με τη μικρότερη δυνατή ένταση των ανέμων, ώστε να γίνει εφικτή η μεταφορά των βαρέων υλικών στη Γυάρο, η ανέγερση του επιβλητικού Μνημείου και φυσικά η αποκάλυψή του.

Έτσι προέκυψε το 20ήμερο από τα μέσα Σεπτέμβρη μέχρι τις πρώτες μέρες του Οκτώβρη, η τελευταία ευκαιρία πριν το χειμώνα για να ολοκληρωθεί η δύσκολη αποστολή.   

Οι μηχανικοί, οι ηλεκτρολόγοι, οι οικοδόμοι που συνέβαλλαν στην εγκατάσταση του Μνημείου, περήφανα «εξέταζαν» τη δουλειά τους το περασμένο Σάββατο κάνοντας απολογισμό.

Τα πρόσωπά τους φωτισμένα, γεμάτα συγκίνηση και ικανοποίηση όταν μας υποδέχτηκαν στην προβλήτα το Σάββατο.

Μοιράστηκαν μαζί μας ιστορίες και πειράγματα από τη διαμονή τους στο Νησί. Θυμούνται την πρώτη τους μέρα, που έφτασαν στις 2 το βράδυ και δούλευαν επί 16 ώρες, για να αδειάσουν το καράβι, να διανοίξουν και να καθαρίσουν τους δρόμους, να στήσουν την επιμελητεία τους, τα ηλεκτρολογικά και τις αντλίες με τις σωληνώσεις, για να προμηθεύονται νερό από το πηγάδι. 

Αλλά και την τέταρτη μέρα που στήθηκε το κύριο σώμα του Μνημείου, το πιο δύσκολο κομμάτι. Η ανακούφισή τους, η απίστευτη χαρά τους, ότι η αποστολή τους στέφθηκε με επιτυχία.

Και μια ήταν η λέξη που ξεχώριζες... Το καθήκον: Το καθήκον απέναντι στους αλύγιστους της ταξικής πάλης, το καθήκον απέναντι στο Κόμμα που γέννησε τέτοιους ήρωες.

Εν πλω προς τη Γυάρο

1 / 12

Και ήρθε η μέρα της εκδήλωσης. Πριν ακόμα χαράξει, το «Καπετάν Κώστας» και το «Ελισσάβετ - Δήμητρα» έλυναν κάβους από το λιμάνι του Λαυρίου. Ενθουσιασμός και προσμονή, ανυπομονησία να βγουν τα καράβια στα ανοιχτά, να πιάσουν πορεία για τη Γυάρο.

Η ενημέρωση για τον καιρό έλεγε «5 με 6» μποφόρ, αλλά από την αρχή φάνηκε ότι το ταξίδι θα ήταν δύσκολο. Αφήνοντας αριστερά τη Μακρόνησο, όπου το επόμενο διάστημα θα γίνει κι εκεί η εγκατάσταση του δεύτερου Μνημείου, ο καιρός έδειξε τα δόντια του. Και η θάλασσα το ίδιο…

Πάνω από τέσσερις ώρες δύσκολο ταξίδι, μέχρι να φανεί από μακριά ο ξερότοπος της Γυάρου. Δέος. Σημαίες ξεδιπλώνονται, το κατάστρωμα και στα δυο καράβια που πλέουν δίπλα δίπλα, «ταλαιπωρημένα» από την πολύωρη μάχη με τα κύματα και τους αέρηδες, γεμίζει ασφυκτικά και ντύνεται στα κόκκινα.

Τα πρώτα συνθήματα πέφτουν λίγο πριν τα πλοία διασχίσουν το γλαρονήσι, τη μικρή νησίδα στη μύτη της Γυάρου, για να βγουν στην ανατολική πλευρά του νησιού που βρίσκονται οι όρμοι: «Ούτε στα ξερονήσια, ούτε στις φυλακές, ποτέ τους δε λυγίσανε οι κομμουνιστές», «Ένας αιώνας αγώνας και θυσία το ΚΚΕ στην πρωτοπορία». 

Από μακριά φαίνονται πλέον μισογκρεμισμένα τα κτίρια στον 4ο όρμο: Οι φυλακές, το εργοστάσιο ηλεκτρισμού, το νοσοκομείο. Και βέβαια το μνημείο, να στέκει ανάμεσά τους αγέρωχο, πραγματικός νικητής στην πάλη του παλιού με το νέο.

Αν το ταξίδι ήταν δύσκολη υπόθεση, η αποβίβαση δεν αποδείχτηκε ευκολότερο έργο. Μετά από πολλές μανούβρες, το πρώτο καράβι κατάφερε να δέσει κοντά στην προβλήτα και επεκτείνοντας με πρόσθετα μέλη τον καταπέλτη του, μπόρεσε να επιβιβάσει τους πρώτους επιβάτες.

Το πλήρωμα του δεύτερου πλοίου, μικρότερου από το πρώτο, ανέλαβε ακόμα πιο δύσκολη αποστολή: Να δέσει δίπλα στο πρώτο και να δεθεί μαζί του και από τον στενότερο καταπέλτη του να αποβιβάσει με ασφάλεια τους επιβάτες, πολλοί απ’ αυτούς μεγαλύτερης ηλικίας.

Πειθαρχημένα, με τη βοήθεια του πληρώματος, των συντρόφων της ομάδας της Γυάρου, αλλά και όσων είχαν ήδη πατήσει στη στεριά, ένας ένας βγήκαν στο νησί και συγκροτώντας μια μεγάλη πορεία πήραν το δρόμο για το χώρο του μνημείου.

Παρά τις δυσκολίες, αφού ήδη δυο πλοία βρίσκονταν δεμένα στον στενό ντόκο, αποβίβασε τους επιβάτες και το τρίτο πλοιάριο, αυτό που απέπλευσε από τη Σύρο για να μεταφέρει στο νησί συντρόφους από τις Κυκλάδες, αλλά και τον ΓΓ της  ΚΕ του ΚΚΕ, με άλλα στελέχη του Κόμματος.

Νωρίτερα, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας είχε περάσει από τη Σύρο. Εκεί, με μια αγκαλιά λουλούδια, πολλά χαμόγελα και κόκκινες σημαίες τον υποδέχτηκαν το πρωί του Σαββάτου. Παρόντες και ο δήμαρχος του νησιού Ν. Λειβαδάρας, ο Λιμενάρχης Σύρου, Πλωτάρχης ΛΣ Γ. Βαμβακούσης, ο αντιδιοικητής της περιφέρειας του Λιμενικού Πλοίαρχος, Ι. Γκίζης. 

Χωρίς να χαθεί χρόνος, μαζί με τους συντρόφους από τη Σύρο και τα γειτονικά νησιά, στο καΐκι για τα τελευταία - δύσκολα εννιά μίλια για το θανατονήσι, πάνω από δυο ώρες δρόμο, με τον καιρό κόντρα. Λίγο πιο μετά μας λένε οι λιμενικοί -σαν να απολογούνται για τη θάλασσα - και η πρόσβαση θα ήταν αδύνατη...

1 / 5

Η επιστροφή

Μετά τη συγκλονιστική εκδήλωση και τη σύντομη περιήγηση στις εγκαταστάσεις του 4ου όρμου, έμενε η ασφαλής επιστροφή για να ολοκληρωθεί αυτό το ανεπανάληπτο, φορτισμένο με απερίγραπτη συγκίνηση ταξίδι. 

Όμως κι εδώ, η θάλασσα και ο καιρός έβαλαν τους δικούς του όρους. Η φουρτούνα στα ανοιχτά της Γυάρου και μέχρι το Λαύριο καθιστούσε ιδιαίτερα επικίνδυνο το ταξίδι και αμέσως αποφασίστηκε τα καραβάκια να κατευθυνθούν στη Σύρο.

Η απότομη μεταβολή του καιρού συντόμευσε και την παραμονή στο θανατονήσι, αλλά η νέα πορεία αποζημίωσε και με το παραπάνω τους επισκέπτες: Διασχίζοντας εν πλω όλη την ανατολική πλευρά του νησιού, είχα τη δυνατότητα να δουν και τους άλλους τρεις όρμους (ο πέμπτος, ο όρμος -τάφος όπως τον έλεγαν οι κρατούμενοι- βρίσκεται προς την άλλη κατεύθυνση, πίσω από το κτίριο των φυλακών), τα ερείπια των κτιρίων, τις συστάδες των δέντρων στον 1ο όρμο που πίσω τους έκρυβαν την τρομερή συκιά του Γλάστρα, όπου μαρτυρούσαν δεμένοι από τους αγκώνες οι εξόριστοι.

Χωρίς κανείς να αισθάνεται κούραση, το ταξίδι προς τη Σύρο φάνηκε να διήρκεσε ελάχιστα και μετά από ολιγόωρη παραμονή στο νησί, όλοι όσοι είχαν αναχωρήσει το πρωί από την Αττική, επέστρεψαν με πλοίο της γραμμής στον Πειραιά.

Μια συγκλονιστική εκδήλωση, που θα τη συζητάμε για χρόνια, είχε ολοκληρωθεί με τον καλύτερο τρόπο.

Η σπουδαία αυτή αποστολή, όμως, έχει ακόμα δρόμο μπροστά της, μέχρι να επιστρέψει και ο τελευταίος από όσους έμειναν πίσω στην Γυάρο, για να οργανώσουν την μεταφορά των υλικών πίσω στην Αθήνα.  

Αλλά και μέχρι να δημιουργηθούν οι κατάλληλες υποδομές από το κράτος, πρώτα απ’ όλα με την κατασκευή μιας σύγχρονης και ασφαλούς προβλήτας, που θα καταστήσει τον ιστορικό αυτό τόπο επισκέψιμο από το ευρύ κοινό, κυρίως από τη νεολαία.

902.gr

**********************

“2.700 μέρες στο νησί του διαβόλου” – Οι κομμουνιστές τιμούν τους ήρωες της Γυάρου (ΦΩΤΟ)


13-10-2019


Και άλλες εικόνες από το λαϊκό προσκύνημα στο θανατονήσι, τόπο μαρτυρίου και ηθικού μεγαλείου για χιλιάδες αγωνιστές

  

 Κατιούσα

Αν μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις, και πάλι δεν αρκούν εκατοντάδες εικόνες, για να περιγράψουν τη συγκίνηση, το ιστορικό φορτίο, την αίσθηση του χρέους να συνεχιστεί ο αγώνας τους, ως τη νίκη. Ευχαριστούμε το σύντροφο αναγνώστη (Σ.Π.) για το υλικό που μας έστειλε.