O ΒΡΩΜΙΚΟΣ-ΠΡΟΔΟΤΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ:

Σαν σήμερα 15/7/1974 Εκδηλώνεται χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο. Οι πραξικοπηματίες καταλαμβάνουν την αρχιεπισκοπή και το ραδιοφωνικό σταθμό της Λευκωσίας. Η χούντα των Αθηνών πανηγυρίζει, αλλά στις 3 μ.μ. όλοι τους παγώνουν. Ο Μακάριος που διαφεύγει απευθύνει διάγγελμα από μικρό ιδιωτικό ραδιοφωνικό σταθμό της Πάφου. Οι εξελίξεις, ωστόσο, έχουν δρομολογηθεί. Πέντε μέρες μετά, εκδηλώνεται η τουρκική εισβολή.

Η δικτατορία της 21ης Απρίλη και το Κυπριακό

Η ελληνική χούντα δε σταμάτησε ούτε μια στιγμή να παρεμβαίνει στα εσωτερικά της Κύπρου, με αποκορύφωμα το αμερικανόπνευστο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και την τουρκική εισβολή στο νησί. Στη φωτογραφία, το αρχιεπισκοπικό μέγαρο, βομβαρδισμένο από τις δυνάμεις των πραξικοπηματιών

Η επιβολή της δικτατορίας των συνταγματαρχών, στις 21 Απρίλη 1967, υπήρξε τραγωδία για τον ελληνικό λαό, αλλά για την Κύπρο και το λαό της ήταν πραγματική συμφορά. Αλλωστε, σ' αυτά που διαδραματίζονται σήμερα για την επισημοποίηση της διχοτόμησης η χούντα προσέφερε μέγιστες υπηρεσίες.

Και εδώ διαδραμάτισαν πρωτεύοντα ρόλο οι Αμερικάνοι και το ΝΑΤΟ, που αποτελούσαν βασικά στηρίγματα της ελληνικής άρχουσας τάξης, αλλά είχαν και τα δικά τους αυτοτελή συμφέροντα στη γεωστρατηγικής σημασίας περιοχή των Βαλκανίων, της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου. Οι ελληνικές κυβερνήσεις, γενικότερα, το αστικό πολιτικό σύστημα είναι στενά δεμένο με τους Αμερικανούς, που δε θα διστάσουν να αξιοποιήσουν τη χούντα για δικούς τους σκοπούς. Αλλωστε, η περιοχή ήταν σημείο διασταύρωσης των δύο αντίθετων κοινωνικοοικονομικών συστημάτων, καπιταλισμού και σοσιαλισμού, γεγονός που δυσχεραίνει το ιμπεριαλιστικό σύστημα στη δράση του στην ενεργειακή (πετρέλαια) αυτή περιοχή.

Η Κύπρος ως στρατηγικό σημείο, «αβύθιστο αεροπλανοφόρο» τη χαρακτήριζαν, είναι απαραίτητη για τον ιμπεριαλισμό. Η διχοτόμησή της, ως μέσο ένταξης στα σχέδια του ιμπεριαλισμού, φαίνεται πως είχε δρομολογηθεί από τότε. Αλλά υπήρχε το καθεστώς του Μακαρίου, που εμπόδιζε αυτήν την προοπτική. Και για τα αστικά κόμματα υπήρχε το εμπόδιο του λαϊκού παράγοντα, με την έννοια του πολιτικού κόστους, αν εκτελούσαν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Η χούντα μπορούσε να αναλάβει αυτήν την εξυπηρέτηση των ΑμερικανοΝΑΤΟικών για την Κύπρο.

Χούντα και Κύπρος

Η δικτατορία, από την πρώτη στιγμή που επιβλήθηκε, δήλωνε ανοιχτά την επιδίωξή της για διευθέτηση του Κυπριακού στα αμερικανοΝΑΤΟικά πλαίσια. 

Η πρώτη χουντική κυβέρνηση, υπό τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Κ. Κόλλια, τόνισε με τις προγραμματικές της δηλώσεις πως σκοπό της είχε «να οδηγήση, διά διαπραγματεύσεων και της ειρηνικής οδού, το μέγα θέμα, το Κυπριακόν, εις ευτυχή λύσιν: Την Ενωσιν της Κύπρου μετά της μητρός Ελλάδος, χωρίς εντεύθεν να παραγνωρίζη τα δικαιώματα της μειονότητος». Αλλωστε, το Κυπριακό ως πρόβλημα προϋπήρχε, από την εποχή της Συνθήκης της Ζυρίχης, που υποτίθεται ότι την ανεγνώριζε ως ανεξάρτητο κράτος - μέλος του ΟΗΕ υπό τις εγγυήτριες δυνάμεις Αγγλία, Ελλάδα και Τουρκία, αλλά αυτή η διευθέτηση περιείχε το σπέρμα της διχοτόμησης.

Η χούντα φρόντιζε κιόλας με φανερά πολιτικά μέσα να επεμβαίνει στην Κύπρο. 

Ετσι, για παράδειγμα, τον Ιούνη του 1971, κατά τη συνάντησή τους στη Λισαβόνα, στο πλαίσιο της Εαρινής Διάσκεψης των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ, οι υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδας και της Τουρκίας (Παλαμάς και Ολτσάι) δεσμεύτηκαν να ασκήσουν πιέσεις σε Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους, ώστε να υπάρξει λύση στο Κυπριακό έως τα τέλη του 1971 μέσα από διακοινοτικό διάλογο. 

Σε διαφορετική περίπτωση, η ελληνική και η τουρκική κυβέρνηση θα προχωρούσαν σε διαπραγματεύσεις για το θέμα, από τις οποίες θα αποκλειόταν παντελώς η κυπριακή κυβέρνηση του Μακαρίου. Αλλά αυτή η επιδίωξη δεν ευοδώθηκε. 

Η χούντα όμως, με τις ενέργειές της, δημιουργούσε όλο και εντονότερο ασφυκτικό κλοιό γύρω από τον Κύπριο Πρόεδρο και δε δίσταζε για το σκοπό αυτό να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο. Αξίζει, για παράδειγμα, να σημειώσουμε ότι, ανάμεσα στα τόσα άλλα, έργο της χούντας - αλλά όχι μόνον - ήταν η οργάνωση και ενίσχυση της ΕΟΚΑ Β`, καθώς και η χρησιμοποίηση των επισκόπων Πάφου, Κιτίου και Κυρήνειας, που έφτασε έως το σημείο οι τρεις εκκλησιαστικοί παράγοντες να αποφασίσουν το Μάρτη του 1973 - χωρίς να το πετύχουν - την καθαίρεση του αρχιεπισκόπου Μακαρίου.

Η προετοιμασία της εισβολής

Σ' αυτές τις συνθήκες, ο Μακάριος επιχείρησε να ενισχύσει τη θέση της χώρας του και να αντισταθμίσει την αμερικανοΝΑΤΟική πίεση, που του ασκούνταν μέσω των δικτατόρων της Αθήνας, ακολουθώντας μια πολιτική ανοιγμάτων προς τις σοσιαλιστικές χώρες και την ΕΣΣΔ, που ποτέ, όμως, δεν την ολοκλήρωνε. 

Στο πλαίσιο αυτών των κινήσεων, εντάσσεται, π.χ., η επίσκεψή του στη Μόσχα κατά το διάστημα 2-9 Ιούνη 1971, όπως και η γνωστή ιστορία με τα τσεχοσλοβακικά όπλα, τα οποία παρήγγειλε για να εξοπλίσει ένα νεο-ιδρυμένο εφεδρικό αστυνομικό σώμα, αφού δεν υπήρχε καμία ένοπλη δύναμη στο νησί, στην οποία να μπορεί να στηριχτεί, αλλά στο τέλος αναγκάστηκε, κάτω από τις αμερικανοΝΑΤΟικές πιέσεις - κυρίως μέσω Ελλάδας και Τουρκίας - να τα παραδώσει στην ειρηνευτική δύναμη του ΟΗΕ.

Αυτή η διστακτική πολιτική του Μακαρίου, όπως ήταν φυσικό, άνοιγε την όρεξη της χούντας και των ΑμερικανοΝΑΤΟικών αφεντικών της, που για μια ακόμη φορά έριξαν στο τραπέζι το χαρτί του περιβόητου στρατηγού Γρίβα, με σκοπό να υπονομεύσουν την κυπριακή κυβέρνηση, καθώς και οποιαδήποτε άλλη λύση του κυπριακού ζητήματος πέραν αυτής της διχοτομήσεως.

 Ετσι, στις 31 Αυγούστου του 1971, ο Γρίβας αποβιβάστηκε κρυφά στη Μεγαλόνησο κι άρχισε αμέσως την οργάνωση παράνομων τρομοκρατικών ομάδων, με στόχο τη δυναμική ανατροπή της ανεξάρτητης υπόστασης του νησιού, την ανατροπή του Μακαρίου και την επιβολή της «Ενωσης» της Κύπρου με την Ελλάδα, δηλαδή τη διχοτόμηση και το μοίρασμά της σε Ελλάδα και Τουρκία. 

Οι νέες αυτές Γριβικές ομάδες πήραν την ονομασία ΕΟΚΑ Β` και υπήρξαν πραγματική συμφορά για τον κυπριακό λαό. 

Η ΕΟΚΑ Β`, που τροφοδοτούνταν με οπλισμό από τους Ελληνες αξιωματικούς της Εθνικής Φρουράς, ανέπτυξε πλούσια τρομοκρατική δράση και οδήγησε το νησί σε συνθήκες εμφυλίου πολέμου, γεγονός που ανάγκασε τον Μακάριο να τη θέσει εκτός νόμου. 

Είναι δε χαρακτηριστικό, σχετικά με τον προβοκατόρικο ρόλο αυτής της οργάνωσης, το γεγονός ότι συνέχισε τη δράση της και μετά το θάνατο του Γρίβα (27/1/1974), παρόλο που υπήρξαν αντιδράσεις στο εσωτερικό της, αξιοποιήθηκε στο πραξικόπημα του Ιούλη του '74 και αυτοδιαλύθηκε - χωρίς ποτέ να επανέλθει στο προσκήνιο με τον ένα ή τον άλλο τρόπο - όταν οι Τούρκοι έκαναν την εισβολή και πέτυχαν τη διχοτόμηση.

Το πραξικόπημα

Το αμερικανόπνευστο πραξικόπημα στην Κύπρο εκδηλώθηκε στις 8.20 π.μ. της 15ης Ιούλη 1974, όταν άρματα μάχης και μηχανοκίνητα της Εθνικής Φρουράς, με επικεφαλής Ελλαδίτες χουντικούς αξιωματικούς, κινήθηκαν εναντίον του προεδρικού μεγάρου, του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος, της Αρχιεπισκοπής, του υπουργείου Εξωτερικών και άλλων δημόσιων κτιρίων της κυπριακής πρωτεύουσας. 

Οπως ήταν αναμενόμενο, το πραξικόπημα πέτυχε και γρήγορα σχηματίστηκε κυβέρνηση - μαριονέτα υπό τον Ν. Σαμψών, ενώ ο Μακάριος, που είχε καταφέρει να διασωθεί, μετέβη στο εξωτερικό, αρχίζοντας αγώνα για την αποκατάσταση της νομιμότητας στη χώρα του, αντιμετωπίζοντας σ' αυτήν του την προσπάθεια, από την πρώτη στιγμή, την υπονομευτική δράση της Αγγλίας και των ΗΠΑ.

Η Αγγλία αρνήθηκε να επέμβει ως εγγυήτρια δύναμη στην Κύπρο για την αποκατάσταση της νόμιμης κυβέρνησης κι έτσι άφησε ελεύθερο το έδαφος στην Τουρκία, ώστε να επιβάλει την κατοχή της. 

Οι Ηνωμένες Πολιτείες δέχτηκαν στο έδαφός τους τον Μακάριο ως αρχιεπίσκοπο της Κύπρου κι όχι ως πρόεδρο, πράγμα που σήμαινε έμμεση αναγνώριση του πραξικοπήματος. 

Η Ελλάδα είχε δώσει την αφορμή για όσα επακολούθησαν και η Τουρκία, έχοντας εξασφαλίσει την ανοχή των δύο μεγάλων δυνάμεων του δυτικού κόσμου, δε δίστασε να προχωρήσει στην εισβολή. 

Ετσι, από τις 5.35 π.μ. της 20ής Ιουλίου 1974, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις πατούσαν το πόδι τους στο νησί και με τον Αττίλα Β`, που εκδηλώθηκε λίγες μέρες αργότερα, στο διάστημα 14-16 Αυγούστου, έθεσαν υπό την κατοχή τους και διατηρούν έως σήμερα το 36,3% του κυπριακού εδάφους. 

(..)

Απ' το Ριζοσπάστη !!

Π. - Λ.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

Για τη συμπλήρωση 45 χρόνων από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο

Σε ανακοίνωσή του για τη συμπλήρωση σήμερα 20 Ιούλη, 45 χρόνων από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, αναφέρει:

«Σαράντα πέντε χρόνια συμπληρώνονται από το έγκλημα σε βάρος του κυπριακού λαού με την τουρκική εισβολή και τη συνεχιζόμενη κατοχή του 37% της Κύπρου, που πραγματοποιήθηκε με τις ευλογίες του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ κι αφού πρώτα το δρόμο άνοιξε το πραξικόπημα της ελληνικής χούντας και της ΕΟΚΑ Β' σε βάρος της κυπριακής κυβέρνησης Μακάριου.

Σήμερα το Κυπριακό πρόβλημα, που διαχρονικά ήταν αναπόσπαστα δεμένο με τους σφοδρούς ανταγωνισμούς για τον έλεγχο της κρίσιμης γεωστρατηγικής θέσης στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, εισέρχεται σε μια πολύ κρίσιμη και επικίνδυνη φάση.

Η όξυνση της τουρκικής προκλητικότητας στην κυπριακή ΑΟΖ, οι αντιθέσεις για τον έλεγχο του ορυκτού πλούτου και των ενεργειακών δρόμων δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με τις παρεμβάσεις του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ, που επιδιώκουν να επιβάλουν διχοτομικά σχέδια στην Κύπρο και να την προσδέσουν στο ΝΑΤΟικό άρμα.

Η νέα κυβέρνηση της ΝΔ, ακολουθώντας πιστά την πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, θα πρωτοστατήσει στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς στην περιοχή, με το κάλπικο και ανιστόρητο επιχείρημα ότι έτσι διασφαλίζονται τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου.

Η Ιστορία όμως ούτε παραγράφεται ούτε παραχαράσσεται. Αυτοί που ευθύνονται για την τουρκική εισβολή και τη συνεχιζόμενη τουρκική κατοχή δεν μπορούν να αποτελούν παράγοντες ασφάλειας και σταθερότητας. Οπως επίσης η καπιταλιστική εκμετάλλευση και οι ανταγωνισμοί για τον φυσικό πλούτο της Κύπρου δεν αποτελούν παράγοντες επίλυσης του Κυπριακού προβλήματος, αλλά περαιτέρω εμπλοκής του.

Το ΚΚΕ αντιτάσσεται σε "λύσεις" - ανοιχτής ή συγκαλυμμένης - διχοτόμησης, που στο παρελθόν απέρριψε ο ίδιος ο κυπριακός λαός. Παραμένει σταθερά αλληλέγγυο στον αγώνα του κυπριακού λαού, ενάντια στην κατοχή και προβάλλει το δίκαιο αίτημα για μια Κύπρο ενιαία, ανεξάρτητη, ένα και όχι δύο κράτη, με μία και μόνη κυριαρχία, μία ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα, ελεύθερη από ξένες βάσεις και στρατεύματα, χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες, με τον κυπριακό λαό πραγματικά κυρίαρχο στον τόπο του. Αυτός είναι ο δρόμος που απαντά στα σημερινά επείγοντα προβλήματα και δίνει προοπτική στην πάλη του κυπριακού λαού, όλων των λαών της περιοχής.»

https://m.902.gr/…/gia-ti-symplirosi-45-hronon-apo-tin-toyr…

Η ΝΑΤΟΪΚΗ «ΑΡΙΣΤΕΡΑ» και ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ, ΣΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΩΝ ΜΑΚΕΛΑΡΗΔΩΝ ΣΤΙΣ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (!!)

ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ

Αποφάσεις παραπέρα κλιμάκωσης της ΝΑΤΟικής επιθετικότητας

Του απεσταλμένου μας Θανάση ΜΠΑΛΟΔΗΜΑ.--

Αποφάσεις κλιμάκωσης της ΝΑΤΟικής επιθετικότητας πάρθηκαν Τετάρτη και Πέμπτη στις Βρυξέλλες, στη Σύνοδο Κορυφής της λυκοσυμμαχίας, με τη βούλα και της ελληνικής κυβέρνησης, που διαλαλεί επισήμως και αρμοδίως ότι αναζητά ακόμα μεγαλύτερο ρόλο στα τέτοια σχέδια.

Πολεμική προπαρασκευή

Πέρα από τις διαφωνίες και το παζάρι εντός του ευρωατλαντικού άξονα, αποφασίστηκε τα ευρωπαϊκά κράτη να προχωρήσουν σε μεγαλύτερες συνεισφορές σε χρήματα, προσωπικό και μέσα, όπως και σε ανάπτυξη νέων ικανοτήτων (νέα όπλα και μέσα), ενδεικτικό όχι μόνο των σφοδρών πιέσεων των ΗΠΑ για «δικαιότερη» κατανομή των βαρών, αλλά και της κλιμάκωσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που βρίσκεται μπροστά. Τα στοιχεία εξάλλου «ζαλίζουν»: Συνολικά, το ΝΑΤΟ αναμένεται να δαπανήσει φέτος περί τα 936 δισ. δολάρια για στρατιωτικές δαπάνες, από 919 δισ. το 2017, ενώ έως το 2024 τα ευρωπαϊκά κράτη - μέλη και ο Καναδάς αναμένεται να δαπανήσουν επιπλέον 266 δισ. δολάρια!

Η ελληνική κυβέρνηση διεκδίκησε, φυσικά, τα εύσημα και εδώ, καθώς παραμένει από τις ελάχιστες χώρες (4-5 από τις 29), και μάλιστα είναι 2η στη σχετική λίστα, πίσω μόνο από τις ΗΠΑ, που πιάνουν σταθερά τη ΝΑΤΟική νόρμα ετησίως να δαπανούν 2% του ΑΕΠ για στρατιωτικές δαπάνες, προσανατολισμένες ως είναι σε ΝΑΤΟικά πρότυπα και προτάγματα.

Ενώ δίνοντας το στίγμα των δαπανών, ΝΑΤΟικοί αξιωματούχοι έλεγαν στο περιθώριο της Συνόδου πως οι δεσμεύσεις για αύξηση δαπανών αφορούν συγκεκριμένους στόχους, π.χ. να καλύψουν όλες τις θάλασσες γύρω από την Ευρώπη (Βαλτική, Ατλαντικό, Μεσόγειο, Μαύρη Θάλασσα), καθώς και ότι βασικό στοιχείο είναι το 20% του ποσού να πηγαίνει για ανάπτυξη νέων ικανοτήτων, «για πόλεμο, διεκπεραίωση δυνάμεων και υποστήριξή τους στο πεδίο της μάχης», όπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά.

Αποφασίστηκε, επίσης, μέχρι το 2020 να έχουν στήσει τα λεγόμενα «4 30άρια», δηλαδή 30 τάγματα, 30 αεροπορικές μοίρες και 30 πλοία μάχης να είναι έτοιμα να αναπτυχθούν οπουδήποτε το πολύ σε 30 μέρες. Επισημοποίησαν, εξάλλου, μια προειλημμένη απόφαση για στήσιμο 2 νέων Διοικήσεων, σε ΗΠΑ και Γερμανία, αρμόδιες για την ταχύτερη διεκπεραίωση δυνάμεων στα ανατολικά. 

Οπως εξηγούσε σχετικά ο γγ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ, η βελτίωση της στρατιωτικής κινητικότητας και τα «4 30άρια» θα αποτελούν εγγύηση για ταχεία μετακίνηση των ΝΑΤΟικών δυνάμεων στο μέτωπο και της Μαύρης Θάλασσας, όλα «για να δείξουμε στη Ρωσία πως ό,τι συνέβη στην Κριμαία δεν μπορεί να συμβεί σε κράτος - μέλος του ΝΑΤΟ».

«Με έμφαση στην Ενέργεια»

Προσέθετε ότι θα στήσουν ακόμα νέα κέντρα ειδικών, που θα αναλύουν «υβριδικές απειλές με έμφαση στον τομέα της Ενέργειας», πεδίο που ιεραρχείται ψηλά στις προτεραιότητες του ΝΑΤΟ.

Στη Διακήρυξη της Συνόδου υπάρχει ειδική ενότητα, όπου τονίζεται:

«Η ενεργειακή ασφάλεια διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην κοινή μας ασφάλεια. Ενας σταθερός και αξιόπιστος ενεργειακός εφοδιασμός, η διαφοροποίηση των διαδρομών, των προμηθευτών και των ενεργειακών πόρων και η διασύνδεση των ενεργειακών δικτύων έχουν ζωτική σημασία και αυξάνουν την αντοχή μας έναντι πολιτικής και οικονομικής πίεσης. Ενώ τα ζητήματα αυτά εμπίπτουν πρωτίστως στην αρμοδιότητα των εθνικών αρχών, οι ενεργειακές εξελίξεις μπορούν να έχουν σημαντικές πολιτικές συνέπειες και επιπτώσεις στην ασφάλεια για τους Συμμάχους και να επηρεάσουν και τους εταίρους μας. (...) Πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να διασφαλίσουμε ότι τα μέλη της Συμμαχίας δεν είναι ευάλωτα στην πολιτική ή εκβιαστική χειραγώγηση της Ενέργειας, η οποία συνιστά πιθανή απειλή. Συνεπώς, οι σύμμαχοι θα εξακολουθήσουν να επιδιώκουν τη διαφοροποίηση του ενεργειακού τους εφοδιασμού, σύμφωνα με τις ανάγκες και τις συνθήκες. Θα βελτιώσουμε το ρόλο του ΝΑΤΟ στην ενεργειακή ασφάλεια σύμφωνα με τις καθιερωμένες αρχές και κατευθυντήριες γραμμές και θα συνεχίσουμε να αναπτύσσουμε την ικανότητα του ΝΑΤΟ να υποστηρίζει τις εθνικές αρχές στην προστασία των κρίσιμων υποδομών, συμπεριλαμβανομένης της κακόβουλης υβριδικής δραστηριότητας, όπως και αυτής στον κυβερνοχώρο».

ΝΑΤΟική θηλιά σε «νότιο μέτωπο»...

Επιπλέον, με πρόσχημα την «αντιμετώπιση της αστάθειας σε Βόρεια Αφρική και Μέση Ανατολή», το ΝΑΤΟ αποφάσισε να πατήσει πιο αποφασιστικά πόδι στις περιοχές αυτές, αυξάνοντας τη «βοήθεια» σε Τυνησία και Ιορδανία για αντιμετώπιση των ισλαμιστών, όπως επίσης και στέλνοντας εκατοντάδες εκπαιδευτές στο Ιράκ για τις Ενοπλες Δυνάμεις του.

Στη Διακήρυξη της Συνόδου τονίζεται σχετικά: «Είμαστε αποφασισμένοι να ολοκληρώσουμε, μέσα και από την ανάπτυξη πλήρως των δυνατοτήτων του Περιφερειακού Κόμβου για τον Νότο (σ.σ. ΝΑΤΟικό επιτελείο στη Σικελία), την πρόσθετη εργασία που απαιτείται για την υλοποίηση όλων των στοιχείων του Πλαισίου που έχουμε ορίσει για τον Νότο, δηλαδή την ικανότητα πρόβλεψης και αντιμετώπισης κρίσεων που προέρχονται από τον Νότο, βελτιωμένων δυνατοτήτων για εκστρατευτικές επιχειρήσεις και την ενίσχυση της ικανότητας του ΝΑΤΟ να προβάλλει τη σταθερότητα μέσω περιφερειακών συμπράξεων και προσπαθειών δημιουργίας ικανοτήτων. Αυτές οι προσπάθειες περιλαμβάνουν τον εκ των προτέρων σχεδιασμό και τη διεξαγωγή περισσότερων ασκήσεων με σενάρια που αντικατοπτρίζουν το στρατηγικό περιβάλλον στο Νότο. Στο πλαίσιο αυτό, δεσμευόμαστε στη συνεργασία του ΝΑΤΟ με επιλεγμένους εταίρους που ζητούν την υποστήριξή μας, ενισχύοντας την ικανότητά μας να παρέχουμε δραστηριότητες κατάρτισης, παροχής συμβουλών και καθοδήγησης. Εθνικές δυνάμεις και επιτελεία θα προσφέρονται από τους Συμμάχους (σ.σ. τα κράτη - μέλη) για τη διεξαγωγή και το συντονισμό αυτών των δραστηριοτήτων. Αυτό θα ενισχύσει τη συμβολή του ΝΑΤΟ στις προσπάθειες της διεθνούς κοινότητας για την προβολή της σταθερότητας πέρα από τα σύνορά μας».

Και σε άλλο σημείο: «Εγκρίναμε ένα πακέτο για το Νότο που περιλαμβάνει μια σειρά πολιτικών και πρακτικών πρωτοβουλιών συνεργασίας για μια πιο στρατηγική, εστιασμένη και συνεκτική προσέγγιση της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, μια περιοχή που αντιμετωπίζει πληθώρα πολύπλοκων απειλών και προκλήσεων, οι οποίες με τη σειρά τους επηρεάζουν την ασφάλειά μας. Στο πλαίσιο αυτού του συνολικού στρατηγικού στόχου, επιδιώκουμε τρεις κύριους στόχους: Να ενισχύσουμε την αποτροπή και την άμυνα του ΝΑΤΟ από απειλές που προέρχονται από το Νότο, να συμβάλουμε στις διεθνείς προσπάθειες διαχείρισης κρίσεων στην περιοχή και να βοηθήσουμε τους περιφερειακούς εταίρους μας να ενισχύσουν την ανθεκτικότητα έναντι των απειλών κατά της ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένης της καταπολέμησης της τρομοκρατίας (...) Σήμερα, ανακηρύξαμε την Πλήρη Ενεργοποίηση του Περιφερειακού μας Κέντρου για το Νότο στη Νάπολη. Ο κόμβος αυτός θα συμβάλλει στην επίγνωση της κατάστασης και στην κατανόηση των περιφερειακών προκλήσεων, απειλών και ευκαιριών, στην υποστήριξη της συλλογής, διαχείρισης και ανταλλαγής πληροφοριών, θα συντονίζει τις δραστηριότητες του ΝΑΤΟ στο Νότο και θα διασυνδέεται με τους συνεργάτες μας. Ο ενισχυμένος προγραμματισμός και οι ασκήσεις θα συμβάλλουν στη βελτίωση της ικανότητάς μας να προβλέπουμε και να αντιμετωπίζουμε κρίσεις στην περιοχή».

...Βαλκάνια και Μαύρη Θάλασσα

Στη Σύνοδο αποφασίστηκε, ακόμα, να απευθυνθεί επισήμως πρόσκληση στην ΠΓΔΜ να ξεκινήσει ενταξιακές διαπραγματεύσεις με το ΝΑΤΟ, μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών που καλωσορίστηκε από όλους τους ως «ιστορική». Αλλωστε, όπως προέκυψε από μια σειρά πηγές (και) στη Σύνοδο, «λειτουργεί ως παράδειγμα» για την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» της περιοχής, που επίσης ιεραρχείται ψηλά στις ΝΑΤΟικές προτεραιότητες.

Διαβάζουμε στη Διακήρυξη της Συνόδου: «Τα Δυτικά Βαλκάνια είναι μια περιοχή στρατηγικής σημασίας, όπως καταδεικνύεται από τη μακρά ιστορία μας συνεργασίας και επιχειρήσεων στην περιοχή. Παραμένουμε πλήρως αφοσιωμένοι στη σταθερότητα και την ασφάλεια των Δυτικών Βαλκανίων, καθώς και στην υποστήριξη των ευρωατλαντικών φιλοδοξιών των χωρών της περιοχής. Θα συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε στενά με τα Δυτικά Βαλκάνια για τη διατήρηση και την προώθηση της περιφερειακής και διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας».

Τονίζουν, ακόμα, ότι υποστηρίζουν τις «ενταξιακές φιλοδοξίες» της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης.

Για, δε, τη Σερβία αναφέρουν: «Η ενίσχυση των σχέσεων ΝΑΤΟ - Σερβίας είναι προς όφελος της Συμμαχίας, της Σερβίας και ολόκληρης της περιοχής. Χαιρετίζουμε τη συνεχιζόμενη πρόοδο που έχει επιτευχθεί όσον αφορά την οικοδόμηση της εταιρικής σχέσης ΝΑΤΟ - Σερβίας (...). Επαναλαμβάνουμε την ανάγκη για συνεχή πρόοδο στο διάλογο Βελιγραδίου - Πρίστινας που διευκολύνεται από την ΕΕ, η οποία θα πρέπει να οδηγήσει σε μια συνολική εξομάλυνση των σχέσεων, μεταξύ άλλων υπό τη μορφή νομικά δεσμευτικής συμφωνίας. Ενθαρρύνουμε και τα δύο μέρη να επιταχύνουν τις προσπάθειες εξομάλυνσης των σχέσεων και την πλήρη εφαρμογή των προηγούμενων συμφωνιών».

«Οι αποφάσεις για τη διεύρυνση αφορούν το ίδιο το ΝΑΤΟ. Κανένας τρίτος δεν έχει λόγο σε αυτήν τη διαδικασία. Εξακολουθούμε να είμαστε απολύτως αφοσιωμένοι στην ενσωμάτωση εκείνων των χωρών που επιθυμούν να ενταχθούν στη Συμμαχία, κρίνοντας το καθένα με βάση τα δικά του πλεονεκτήματα», τονίζουν σε ένα μήνυμα προς τη Ρωσία και τις αντιδράσεις της στην τέτοια διεύρυνση.

Στην ίδια κατεύθυνση είναι και όσα καταγράφονται στη Διακήρυξη για την παραπέρα συγκέντρωση δυνάμεων και στη Μαύρη Θάλασσα, μέσα και από το δίαυλο του Αιγαίου: «Αναπτύξαμε προωθημένη παρουσία στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας. Στη Ρουμανία, υπάρχει πλέον μια πολυεθνική ταξιαρχία για την εκπαίδευση των χερσαίων δυνάμεων των συμμάχων και έχουν ξεκινήσει οι εργασίες για την περαιτέρω ανάπτυξη της ικανότητας της ταξιαρχίας να συνεισφέρει στην ενισχυμένη αποτρεπτική και αμυντική στάση της συμμαχίας. Ορισμένα εναέρια και ναυτικά μέτρα στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου οδήγησαν σε σημαντική αύξηση της παρουσίας και της ναυτικής δραστηριότητας του ΝΑΤΟ στον Εύξεινο Πόντο.Χαιρετίζουμε την πρόοδο προς την πλήρη εφαρμογή των συμφωνηθέντων μέτρων, και ιδιαίτερα στον τομέα της ναυτιλίας, επισημαίνοντας ότι απαιτείται περαιτέρω εργασία», με κατεύθυνση την ανάπτυξη σε μόνιμη βάση ΝΑΤΟικής αρμάδας στην περιοχή κόντρα στην εκεί ρωσική παρουσία.

«Ανατριχίλα» προκαλούν και οι αναφορές στην πυρηνική πολιτική του ΝΑΤΟ: «Οι στρατηγικές δυνάμεις της Συμμαχίας, ιδιαίτερα εκείνες των Ηνωμένων Πολιτειών, αποτελούν την υπέρτατη εγγύηση για την ασφάλεια των Συμμάχων. Οι ανεξάρτητες στρατηγικές πυρηνικές δυνάμεις του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας έχουν το δικό τους αποτρεπτικό ρόλο και συμβάλλουν σημαντικά στη συνολική ασφάλεια της Συμμαχίας (...) Η αποτρεπτική στάση του ΝΑΤΟ βασίζεται επίσης στα πυρηνικά όπλα των Ηνωμένων Πολιτειών που αναπτύσσονται στην Ευρώπη και στις ικανότητες και την υποδομή που παρέχουν οι ενδιαφερόμενοι Σύμμαχοι (...) Η υποστηρικτική συμβολή των συμμετεχόντων στην προσπάθεια να διασφαλιστεί η όσο το δυνατόν ευρύτερη συμμετοχή στις συμφωνηθείσες ρυθμίσεις κατανομής των πυρηνικών φορτίων ενισχύει περαιτέρω αυτήν την αποστολή». 

Μια επιμέρους απόφαση που δημιουργεί πρόσθετες ανησυχίες για το ...φορτίο που θα κληθεί να σηκώσει ο Αραξος ή άλλες τοποθεσίες στην Ελλάδα, με δεδομένη την προθυμία της κυβέρνησης να συμβάλει με όλους τους τρόπους στους επικίνδυνους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΣΤΟΛΟΥΣ

Κυριακή 22/07/2018 

ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ

Προπαρασκευή πολέμων

Κύριο χαρακτηριστικό της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ (Βρυξέλλες στις 11 και 12 Ιούλη) αποτέλεσε η απόφαση εντατικοποίησης της ήδη ευρισκόμενης σε εξέλιξη πολύπλευρης επιθετικότητας της λυκοσυμμαχίας.

Η Σύνοδος αυτή έλαβε χώρα μετά από τέσσερα χρόνια ΝΑΤΟικής ξέφρενης προετοιμασίας, για ενδεχόμενη σύγκρουση στο έδαφος της ευρωπαϊκής ηπείρου με τη Ρωσία.

Ηδη, σε υλοποίηση αποφάσεων προηγούμενων Συνόδων, έχει ολοκληρωθεί η ενεργοποίηση οκτώ μικρών πολυεθνικών στρατηγείων (Σύνοδος Κορυφής Ουαλίας 2014) του ΝΑΤΟ («NATO Force Integration Units» - NFIUs) σε Βουλγαρία, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Πολωνία και Ρουμανία, Ουγγαρία και Σλοβακία (χονδρικά στη συνοριογραμμή, χερσαία και θαλάσσια, με τη Ρωσία). Κύρια αποστολή τους είναι ο συντονισμός μεταξύ των ΝΑΤΟικών επιτελείων και των Ενόπλων Δυνάμεων των κρατών - μελών, για επεμβάσεις και πολέμους, ενάντια σε λαούς προς όφελος του κεφαλαίου.

Επιπλέον, έχει υλοποιηθεί η πρώτη μεγάλης κλίμακας ανάπτυξη δυνάμεων του ΝΑΤΟ στη Βαλτική και την Πολωνία, με τη δημιουργία μιας «Ενισχυμένης Προωθημένης Παρουσίας» (Enhanced Forward Presence) των δυνάμεων του ΝΑΤΟ. Αυτή στηρίζεται σε τέσσερις πολυεθνικές ομάδες μάχης μεγέθους τάγματος (στη στελέχωσή τους συμμετέχουν περίπου είκοσι χώρες). Αποστολή έχουν να ενεργήσουν ως πυρήνες υποδοχής και ανάπτυξης ευρύτερων στρατιωτικών δυνάμεων όταν απαιτηθεί, διαθέτοντας χιλιάδες στρατιώτες, εκατοντάδες άρματα και πολεμικά αεροσκάφη και τις πλήρεις αναγκαίες υποδομές για την αποστολή τους.

Παρά όμως την υλοποίηση αυτών των σχεδίων, τα ΝΑΤΟικά επιτελεία, στον τακτικό ανταγωνισμό με τις τουλάχιστον ισοδύναμες «απέναντι» ρωσικές δυνάμεις, εκτιμούν ότι αντιμετωπίζουν προβλήματα ετοιμότητας, κινητικότητας, αλλά και ολοκλήρωσης των στοχεύσεών τους κυρίως σε Μαύρη θάλασσα και Βαλκάνια. Για την αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων και κυρίως του προβλήματος της κινητικότητας (ταχύτατη μεταφορά δυνάμεων σε πιθανό θέατρο επιχειρήσεων), η Σύνοδος Κορυφής του 2018 στις Βρυξέλλες ενέκρινε δύο νέες διοικήσεις: Μια στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ που θα επικεντρωθεί στα ναυτικά θέματα, συμπεριλαμβανομένης της από θαλάσσης ενίσχυσης, και μια στη Γερμανία για να αντιμετωπίσει την υλικοτεχνική υποστήριξη των μετακινούμενων στρατευμάτων στην Ευρώπη. Επίσης, η ίδια Σύνοδος Κορυφής αντιμετώπισε το πρόβλημα της ετοιμότητας, με τη δέσμευση των κρατών - μελών να παράσχουν μέχρι το 2020 συλλογικά 30 πλοία, 30 τάγματα και 30 μοίρες αεροσκαφών, που μπορούν να φτάσουν στο πεδίο της μάχης μέσα σε 30 μέρες. Φυσικά, απ' τη λίστα των αποφάσεων και με πρόσχημα την «αντιμετώπιση της αστάθειας σε Βόρεια Αφρική και Μέση Ανατολή», το ΝΑΤΟ αποφάσισε να πατήσει πιο αποφασιστικά πόδι στις περιοχές αυτές, αυξάνοντας τη «βοήθεια» σε Τυνησία και Ιορδανία για την αντιμετώπιση δήθεν των ισλαμιστών, όπως επίσης και στέλνοντας εκατοντάδες εκπαιδευτές στο Ιράκ για τις Ενοπλες Δυνάμεις του.

Βαθιά η εμπλοκή της Ελλάδας

Εκείνο το οποίο παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής των Βρυξελών, κι αυτό σχετίζεται με την όλο και πιο βαθιά εμπλοκή της χώρας μας στις εξαιρετικά επικίνδυνες εξελίξεις για την ειρήνη στην περιοχή μας, σχετίζεται με την έμφαση που δίνουν οι ΗΠΑ στον ολοκληρωτικό προσεταιρισμό περιοχών αλλά και μεμονωμένων χωρών στον άξονα στήριξης των συμφερόντων τους, αποσπώντας τους απ' την επιρροή της Ρωσίας. Στην παρούσα φάση, η προσοχή τους εστιάζεται στη Μαύρη Θάλασσα, με τη σταδιακή δημιουργία συνθηκών αλλαγής του συσχετισμού, κυρίως των ναυτικών δυνάμεων μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας. Επιπλέον, η δρομολόγηση της ένταξης στο ΝΑΤΟ της ΠΓΔΜ, της Ουκρανίας και της Γεωργίας, αλλά και η «σοβαρή» μελλοντική ΝΑΤΟική ενασχόλησή με τη Σερβία και τη Βοσνία, παρότι δεν είναι μέλη του ΝΑΤΟ.

Σ' αυτές τις εξαιρετικά επικίνδυνες εξελίξεις, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που καμαρώνει για τα προεδρικά εύσημα (Τραμπ) για την πρωτιά της στις ΝΑΤΟικές δαπάνες, αποκαλύπτει τις πραγματικές πολιτικές της στοχεύσεις, αναδεικνυόμενη στην πιο συνεπή φιλοΝΑΤΟική δύναμη. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, εντολοδόχος των αμερικανοΝΑΤΟικών επιταγών στα Βαλκάνια (ονοματολογικό ΠΓΔΜ - ένταξη στο ΝΑΤΟ), στηρίζει απροκάλυπτα κάθε επικίνδυνη απόφαση που λαμβάνουν τα επιτελεία της λυκοσυμμαχίας, συμμετέχει ανενδοίαστα στις προσπάθειες εξαπάτησης των λαών, υιοθετώντας και αναπαράγοντας τα κατασκευασμένα προσχήματα που οδηγούν σε νέες επεμβάσεις. Προθυμοποιείται να συμμετάσχει με αναβαθμισμένο ρόλο στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, προς όφελος της ελληνικής άρχουσας τάξης, εμπλέκοντας συνειδητά τον ελληνικό λαό σε μεγάλες περιπέτειες και κινδύνους.

Ο ελληνικός λαός διαθέτει πλούσια πείρα πάνω σ' αυτό, είναι σε θέση να αντιληφθεί τι κρύβουν αυτές οι αποφάσεις, να δει ότι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ υπονομεύουν καθαρά κάθε παράμετρο που οδηγεί σε συνθήκες ασφάλειας και ειρήνης, όπως του λένε όλα τα άλλα κόμματα. Είναι ανάγκη με την πάλη του να δρομολογήσει τις προϋποθέσεις για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και την αποδέσμευση της χώρας από αυτές τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες.

Νίκος Παπαναστάσης Αντισυνταγματάρχης ε.α.

ΟΙ Νεο"ΑΡΙΣΤΕΡΑ" ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ και ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ, ΦΥΤΕΥΟΥΝ ΔΕΝΤΡΑ ΣΕ ΕΠΟΙΚΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΣΤΗ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ?!!

 ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας της Ντι Λίνκε (Die Linke),«φύτεψε δέντρα»(!!!), στέλνοντας μήνυμα στήριξης της πολύχρονης κατοχής παλαιστινιακών εδαφών και εξωραϊσμού των εγκλημάτων του Ισραήλ κατά του παλαιστινιακού λαού.

...Η Λίνκε και το ΚΕΑ στην υπηρεσία των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών

Σύμφωνα με καταγγελία του Κόμματος του Λαού της Παλαιστίνης*** ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας της Ντι Λίνκε (Die Linke), του κόμματος της «αριστεράς» στη Γερμανία -που έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ)- σε πρόσφατο ταξίδι του στο Ισραήλ επισκέφτηκε ισραηλινό εποικισμό και «φύτεψε δέντρα»(!!!), στέλνοντας μήνυμα στήριξης της πολύχρονης κατοχής παλαιστινιακών εδαφών και εξωραϊσμού των εγκλημάτων του Ισραήλ κατά του παλαιστινιακού λαού.

Πρόκειται για συνειδητή πράξη που αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι η Ντι Λίνκε και τα άλλα οπορτουνιστικά κόμματα του ΚΕΑ φοράνε τη μάσκα του «προοδευτισμού» για να παραπλανούν τους λαούς και στην πράξη ακολουθούν επικίνδυνη πολιτική στην υπηρεσία της αστικής τάξης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης (που αναβαθμίζει τις σχέσεις της με το Ισραήλ), των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών.

Τα παραδείγματα είναι πολλά.

Το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) έχει στηρίξει την ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ στη Λιβύη, στηρίζει τα ιμπεριαλιστικά προσχήματα στον πόλεμο στη Συρία.

Το κόμμα αυτό συμμετέχει στην αντικομμουνιστική εκστρατεία με πολλούς τρόπους και συμβαδίζει με τις πιο αντιδραστικές δυνάμεις για τη διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας κατά του σοσιαλισμού, κατά της Σοβιετικής Ένωσης και των άλλων κρατών της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.

Στην Ελλάδα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (διακεκριμένο μέλος του ΚΕΑ) δίνει τα πάντα στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, δίνει στρατιωτικές βάσεις, γη, θάλασσα και αέρα για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, προχθές στήριξε προκλητικά τις επικίνδυνες αποφάσεις στη ΝΑΤΟική σύνοδο στις Βρυξέλλες και συνεχίζει να συνθηματολογεί για να αποκρύψει το βρώμικο ρόλο που εκπληρώνει!

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αναβαθμίζει τη στρατιωτική, πολιτική και οικονομική συνεργασία με το Ισραήλ, καλύπτει τα εγκλήματα των κατοχικών δυνάμεων, αρνείται να αναγνωρίσει το παλαιστινιακό κράτος και την ίδια στιγμή τολμά να συνθηματολογεί για τον παλαιστινιακό λαό για να κρύψει κι εδώ το βρώμικο ρόλο του!

Αυτή είναι η προσφιλής μέθοδος του οπορτουνισμού και της Σοσιαλδημοκρατίας.

Κάνουν τη βρώμικη δουλειά στην υπηρεσία των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών.

Αυτό κάνει η ΛΙΝΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, γενικότερα.

Η συνεχής αποκάλυψή τους, η όξυνση της αντιπαράθεσης μαζί τους από τα Κομμουνιστικά Κόμματα είναι ζήτημα καθοριστικής σημασίας.

902.gr

Vendredi 13/07/2018 – 15:29

Die Linke et le Parti de la Gauche Européenne (Gue) au service des projets impérialistes

Suite à une dénonciation du Parti du Peuple de Palestine, le président du groupe parlementaire de Die Linke, le parti de la « gauche » en Allemagne - qui joue un rôle prédominant au sein du Parti de la gauche européenne (GUE) – a visité des colonies israéliennes et « y a planté des arbres » (!!!) lors de son récent voyage en Israël, tout envoyant un message de soutien pour la longue occupation des territoires palestiniens et en embellissant les crimes israéliens contre le peuple palestinien.

Il s'agit d'un acte conscient démontrant une fois encore, que Die Linke et les autres partis opportunistes de la GUE portent le masque de « progressistes » afin de tromper les peuples mais enfait, suivent une dangereuse politique au service de la classe de la bourgeoisie, de l'Union européenne (qui rehausse ses relations avec Israël), des projets impérialistes.

Les exemples sont nombreux.

Le Parti de la gauche européenne (GUE) a soutenu l'intervention impérialiste des États-Unis, de l'OTAN, de l'UE en Libye, soutient les prétextes impérialistes pour la guerre en Syrie.

Sous diverses formes, ce parti participe à la campagne anti-communiste et collabore avec les forces les plus réactionnaires pour la distorsion de la vérité historique contre le socialisme, contre l'Union Soviétique et des autres pays de la construction socialiste.

En Grèce, le gouvernement SYRIZA (membre distingué de la GUE) accorde tout aux États-Unis, à l'OTAN et à l'UE, il donne des bases militaires, terrestres, maritimes et aériennes pour les interventions impérialistes et les guerres. Hier, lors du Sommet de l'Otan à Bruxelles, il y a soutenu avec un air de défi les dangereuses décisions et continue à lancer des slogans afin de dissimuler le sale rôle qu'il y joue!

Le gouvernement SYRIZA rehausse la coopération militaire, politique et économique avec Israël, couvre ainsi les crimes des forces d'occupation, refuse de reconnaître l’État palestinien et en même temps, il ose lancer des slogans pour le peuple palestinien dans le but de cacher également son sale rôle!

Ceci est la méthode favorite de l'opportunisme et de la social-démocratie

.

Ils exécutent le sale boulot au service des objectifs impérialistes.

C'est ce que pratiquent Die Linke, Syriza et en général le Parti de la Gauche Européenne.

La nécessité de les démasquer en permanence, une plus grande confrontation entre eux et les Partis Communistes représentent une question d'une importance cruciale.

https://www.902.gr/eidisi/apopseis-sholia/163756/i-linke-kai-kea-stin-ypiresia-ton-imperialistikon-shediasmon

*** ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ

Καταδικάζει την επίσκεψη του «Die Linke» σε ισραηλινό εποικισμό

Ο Ντίτμαρ Μπάρτς κατά την διάρκεια της δεντροφύτευσης στον εποικισμό

Το Κόμμα του Λαού της Παλαιστίνης καταδικάζει έντονα την επίσκεψη του Dietmar Bartsch επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του σοσιαλδημοκρατικού μορφώματος «Η Αριστερά» (Die Linke), στο Ισραήλ και τις δηλώσεις του.

Ο επικεφαλής της Die Linke, στο πλαίσιο της επίσκεψής του, συνοδευόμενος και από άλλα μέλη του κόμματος, επισκέφτηκε τον Ισραηλινό εποικισμό «Σούφα» στην περιοχή Κερέμ Σαλόμ, που βρίσκεται στα σύνορα με την Λωρίδα της Γάζας, προχωρώντας μάλιστα και σε δεντροφύτευση στον εποικισμό.

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε το Κόμμα του Λαού της Παλαιστίνης την Τρίτη 10 Ιούλη, αναφέρει μεταξύ άλλων:

«Το Κόμμα του Λαού της Παλαιστίνης εκφράζει την έντονη καταδίκη των πράξεων του επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του Die Linke, Dietmar Bartsch, σε μια περιοδεία εντός ενός εποικισμού γύρω από τη Λωρίδα της Γάζας, με τη δεντροφύτευση εκφράζοντας την αλληλεγγύη του κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στο Ισραήλ, στο πλαίσιο της συνεργασίας με το σιωνιστικό θεσμό “Jewish National Fund”, γνωστό για τις μεγάλες ευθύνες για την πολιτική της εθνικής κάθαρσης εναντίον των Παλαιστινίων και την εκδίωξή τους δια της βίας και των όπλων από τη γη τους, τα σπίτια τους, τα χωριά και τις πόλεις τους.

Το κόμμα μας θεωρεί αυτή την επίσκεψη, συγχρονισμένη, με την επέτειο των συμφορών του λαού μας, την κατοχή του εδάφους του, την καταστροφή των δυνατοτήτων του και την εκδίωξή του από τις σιωνιστικές συμμορίες και το αποικιοκρατικό τους κράτος, συμπεριλαμβανομένου του περιεχομένου των προγραμμάτων και των δηλώσεων, που απροκάλυπτα ταυτίζονται με τις πολιτικές του κράτους της κατοχής και με τις ρατσιστικές και φασιστικές πρακτικές του ενάντια στα δικαιώματα και τους νόμιμους αγώνες του λαού μας.

Ταυτόχρονα, το Κόμμα του Λαού της Παλαιστίνης υπογραμμίζει την ανάγκη να αποκαλυφθούν όλες οι δυνάμεις, τα κόμματα και τα ιδρύματα που κάνουν τα στραβά μάτια στα εγκλήματα του Ισραήλ και των δεινών του λαού μας, απαιτώντας από τις πολιτικές δυνάμεις και τους θεσμούς, τις λαϊκές οργανώσεις και την προεδρία του “Die Linke” στη Γερμανία, να ζητήσουν συγγνώμη από τον λαό μας για την παραπάνω επίσκεψη και συμμετοχή του προέδρου της κοινοβουλευτικής ομάδας του σε τέτοια δραστηριότητα που υποστηρίζει το κράτος της κατοχής και η άμεση δράση για την απομάκρυνσή του από όλες τις θέσεις του».

H ΤΣΙΠΡΟΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ ΑΛΛΑ ΚΛΕΒΕΙ και 1 ΑΚΟΜΗ ΜΗΝΙΑΤΙΚΟ!!

Την αλχημεία της κυβέρνησης με τη διάταξη που ψήφισε και με βάση την οποία θα αποδίδει τις συντάξεις σε όσους θα συνταξιοδοτούνται από εδώ και στο εξής από τον επόμενο μήνα της κατάθεσης των δικαιολογητικών τους καταγγέλλει η Ομοσπονδία Συνταξιούχων ΙΚΑ. Καλεί τους συνταξιούχους να μην πέσουν στην παγίδα της προπαγάνδας της κυβέρνησης και να κλιμακώσουν τους αγώνες με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και δυναμικότητα, για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.

Ολόκληρη η ανακοίνωση της Ομοσπονδίας έχει ως εξής:

«Η αυτοαποκάλυψη της κυβερνητικής απάτης δεν άργησε καθόλου. Την ίδια στιγμή που σηκώνει κουρνιαχτό για τη δήθεν προσπάθειά της να μην εφαρμόσει το νόμο 4387/16 και να μην περικόψει τις συντάξεις, προσπαθώντας να καλλιεργήσει ψεύτικες ελπίδες στους συνταξιούχους, έσπευσε πριν δύο μέρες να ψηφίσει διάταξη σε νόμο που αποδίδει τις συντάξεις σε όσους θα συνταξιοδοτούνται από εδώ και στο εξής από τον επόμενο μήνα της κατάθεσης των δικαιολογητικών τους.

Μέχρι τώρα η απόδοση της σύνταξης ξεκινούσε από την ημερομηνία κατάθεσης των δικαιολογητικών. Η μετάθεση για τον επόμενο μήνα σημαίνει πως η κυβέρνηση αφαιρεί από τους εν λόγω συνταξιοδοτούμενους τη σύνταξη ενός μήνα ή το μέρος της που αντιστοιχούσε στις ημέρες από την κατάθεση των δικαιολογητικών μέχρι το τέλος του τρέχοντος μήνα. Κι όλα αυτά για να συνεχίσει να εμφανίζει πλεονάσματα ο ΕΦΚΑ και η κυβέρνηση προς τους ελεγκτές εκπροσώπους των δανειστών, την ΕΕ.

Καταγγέλλουμε την αλχημεία της κυβέρνησης και της στέλνουμε το μήνυμα πως οι συνταξιούχοι δεν πρόκειται να πέσουμε στην παγίδα της απατηλής προπαγάνδας της. Θα κλιμακώσουμε τους αγώνες μας με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και δυναμικότητα, για να ανατρέψουμε την πολιτική της, συνεχίζοντας το μαραθώνιο των κινητοποιήσεων που ξεκινήσαμε από την αρχή της χρονιάς». 

902.gr

ΔΕΣ ΑΚΟΜΑ

• 

  ΛΑΣΙΘΙ

  Μαζική, μαχητική, παγκρήτια απάντηση - συγκέντρωση των συνταξιούχων στον Άγιο Νικόλαο

  11/07/2018 16:19
• 
  

  ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΑΘΗΝΑΣ

  Συμπόρευση με τη Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα και το ΠΑΜΕ για τα δικαιώματα στη ζωή

  10/07/2018 08:4
  8

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ ΡΩΤΑΝΕ: ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ ΝΑ ΤΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΟΥΜΕ:

Με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολούθησαν και συμμετείχαν οι μαθητές στη συζήτηση για τη δράση της ΚΝΕ στα χρόνια της δικτατορίας

Μια εξαιρετική συζήτηση με τους ΚΝίτες μαθητές που συμμετείχαν στο 27ο Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο και είχαν γεμίσει ασφυκτικά το χώρο, μαζί και με μεγαλύτερους συντρόφους τους που παρακολουθούσαν όλοι με μεγάλη προσοχή, έγινε το απόγευμα του Σαββάτου στην κατασκήνωση. Το θέμα της αφορούσε τη δράση της ΚΝΕ στα πρώτα χρόνια της ίδρυσής της, την περίοδο της δικτατορίας και μέχρι τη μεταπολίτευση, και ομιλητές ήταν ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, και ο Σήφης Κωτσαντής, στέλεχος του Κόμματος.

Απαντώντας στο πρώτο ερώτημα που αυθόρμητα κάνουν οι νέοι σήμερα, για το πώς άντεξαν οι κομμουνιστές στις διώξεις και τα βασανιστήρια σε προηγούμενες περιόδους, ο Δημήτρης Γόντικας ξεκίνησε ουσιαστικά τη συζήτηση με τους μαθητές. 

Επισήμανε ότι στο δίλημμα «αν θα κάνω πίσω για να προστατέψω τον εαυτό μου και την οικογένειά μου» ή όχι, οι περισσότεροι δεν μπήκαν, γιατί ήταν στρατευμένοι στον αγώνα και στο Κόμμα, στις αρχές του, ήξεραν τον αντίπαλο και γνώριζαν και το χρέος τους, και με αυτά τα δεδομένα εξασφάλιζαν και τη στήριξη από την οικογένεια.

Εχει σημασία η αφοσίωσή μας σε αυτό που στρατευτήκαμε, για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση

Επέστησε την προσοχή στο ότι οι περισσότεροι που πιάνονταν εκείνη την περίοδο ήταν γνωστοί συνδικαλιστές, δήμαρχοι, άνθρωποι γνωστοί και καταξιωμένοι στο χώρο τους ακριβώς επειδή εξέφραζαν το κύρος του Κόμματος, οπότε αν λύγιζαν αυτό θα έσπερνε την απογοήτευση ευρύτερα σε έναν κόσμο που στο πρόσωπό τους έβλεπε το ίδιο το Κόμμα. 

Πρόσθεσε δε ότι το ίδιο ίσχυε και για τους ΚΝίτες, που ήταν ηγέτες στο χώρο τους και που όταν έμπαιναν στην ΚΝΕ ήξεραν ποιους μηχανισμούς είχαν απέναντί τους να πολεμήσουν σε περίπτωση που πιάνονταν, και είχαν κάποια προετοιμασία.

 Εφερε μάλιστα το παράδειγμα συντρόφων που έβγαιναν από τα κρατητήρια καταβασανισμένοι στο σώμα, να πονάνε φριχτά από τα βασανιστήρια, αλλά να είναι πολύ χαρούμενοι! Γιατί νίκησαν τον εχθρό! 

«Βλέπετε, όταν ο άνθρωπος έχει ξεκαθαρίσει τι θέλει, έχει τεράστιες δυνάμεις και μπορεί να τα καταφέρει, και να νικήσει και να τα βγάλει πέρα στις πιο δύσκολες συνθήκες», επισήμανε.

«Και σήμερα, όμως, χιλιάδες μέλη της ΚΝΕ γράφουν ηρωικές σελίδες ιστορίας, και ανάμεσά σας κι εσείς, πιστεύουμε ακράδαντα ότι είστε διατεθειμένοι να δώσετε ό,τι καλύτερο μπορείτε», πρόσθεσε, για να εξηγήσει ότι για τους κομμουνιστές ο ηρωισμός είναι προϋπόθεση της ύπαρξής τους και κάθε εποχή έχει τον ηρωισμό της. 

Εφερε λοιπόν παραδείγματα σύγχρονου ηρωισμού, όπου νέα παιδιά καταφέρνουν να μην αφομοιώνονται, να αντιστέκονται στον κλοιό που στήνει το σύστημα, να παρεμβαίνουν με τις θέσεις του Κόμματος και να κατακτούν κύρος στο χώρο τους, να γίνονται ηγέτες στην τάξη, στο σχολείο τους, να γίνονται πόλος συσπείρωσης, να πείθουν και να κερδίζουν μαζί τους στον αγώνα τούς γονείς τους κ.ο.κ.

Κάλεσε «να μη βάζουμε μπροστά τις δυσκολίες που μπορεί να υπάρχουν, αλλά το στόχο μας» και πρόσθεσε ότι «το κύρος να πείθουμε μας το δίνουν οι ιδέες, οι θέσεις μας (...) έχει σημασία η αφοσίωσή μας σε αυτό που στρατευτήκαμε, για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς καταπίεση, για έναν καινούργιο κόσμο, για το σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό».

«Τι ανάγκη κάλυψε η ίδρυση της ΚΝΕ, τι έλειπε από το κίνημα της νεολαίας μέχρι τότε;». «Πώς δουλεύατε στα χρόνια της παρανομίας;». «Αυξήθηκε η ΚΝΕ εκείνα τα χρόνια;». «Τι προβλήματα αντιμετωπίζατε;». «Πώς τυπώνατε και διακινούσατε τον Οδηγητή;». «Πώς έγινε πρακτικά η ίδρυση της ΚΝΕ;». «Πώς περνούσαν οι εξόριστοι;»... 

Οι ερωτήσεις των μαθητών άρχισαν μετά από αυτήν την πρώτη τοποθέτηση να πέφτουν βροχή και μέχρι το τέλος της εκδήλωσης φάνηκε πως ο χρόνος ήταν πραγματικά λίγος για να ξεδιπλωθεί ο προβληματισμός των μαθητών, που έδειξαν μεγάλη δίψα να μάθουν πράγματα, να αντλήσουν συμπεράσματα για το σήμερα.

Μόνο μια επαναστατική Νεολαία μπορούσε να δημιουργήσει προϋποθέσεις να αντιπαλέψει η νεολαία μαζικά τη χούντα

Το λόγο πήρε αμέσως μετά ο Σήφης Κωτσαντής, στέλεχος του Κόμματος, επισημαίνοντας ότι εκείνη την εποχή αυτό που ενέπνεε ήταν η άλλη πλευρά, που τότε ήταν υπαρκτή. 

Υπήρχε σοσιαλιστικό στρατόπεδο, ακούγαμε - είπε - για τον πόλεμο του Βιετνάμ, όπου ένας μικρός λαός τα έβαλε με ολόκληρη την «αυτοκρατορία» των Αμερικανών και τους νίκησε, ενώ ήταν πρόσφατη και η επανάσταση στην Κούβα και ήταν προνόμιο για την εποχή ένας ΚΝίτης να έχει ένα βιβλίο για το Κόμμα των Μπολσεβίκων, για τον Λένιν, καθώς η χούντα ό,τι μαρξιστικό βιβλίο υπήρχε το είχε μαζέψει... 

Ενέπνεε ακόμα η Ιστορία του Κόμματος, οι διηγήσεις παλιών αγωνιστών.

«Μόνο μια επαναστατική Νεολαία, που διαπνέεται από αυτά τα ιδανικά και από αυτόν τον τρόπο λειτουργίας που έχουμε, μπορούσε να αντέξει και να δημιουργήσει προϋποθέσεις να αντιπαλέψει η νεολαία μαζικά τη χούντα», επισήμανε ο Σ. Κωτσαντής. 

Στη συνέχεια μίλησε για τον βασικό συνωμοτικό κανόνα, που ήταν να προφυλάσσεις τον εαυτό σου και την Οργάνωση, ώστε να μην καταλάβει ο αντίπαλος ότι είσαι κομμουνιστής, εξήγησε πώς λειτουργούσε το οργανωτικό σύστημα της παρανομίας, η λεγόμενη «Αλυσίδα», με τις «τριάδες» συντρόφων, επισημαίνοντας ότι αυτό που επιδίωκαν να χτυπήσουν οι διώκτες τους ήταν η κομμουνιστική οργάνωση, και παρακολουθώντας ή συλλαμβάνοντας, στο στόχο τους είχαν την οργάνωση. 

Ετσι, περιέγραψε πώς οι ΚΝίτες της εποχής έκαναν φυσικά πολιτικές συζητήσεις, ξεκίνησαν κάνοντας δουλειά άνθρωπο τον άνθρωπο, κυριαρχούσε η αντίθεση με τη χούντα, ωστόσο περιφρουρούσαν την ιδιότητά τους ως μελών της ΚΝΕ. 

Εφερε ακόμα παραδείγματα από τη μαζική δουλειά στους μαθητές και τα σχολεία τότε, ιδιαίτερα μετά το 1972, και μετέφερε γλαφυρές ιστορίες που έδειχναν πώς με εφευρετικότητα κατάφερναν να ξεπερνούν τις δυσκολίες, όπως το «κόλπο» τού να κρύψουν μέσα στην ελληνική σημαία τρικάκια της ΚΝΕ, που έπεσαν σε όλο το σχολείο όταν έγινε η ανάρτηση της σημαίας σε μια εθνική γιορτή!

Πώς η ΚΝΕ από «μια χούφτα ανθρώπους» αναπτύχθηκε σε μια μαζική οργάνωση, συμβάλλοντας και στην ανάπτυξη του κινήματος

Ο Δ. Γόντικας έπιασε το νήμα από εκεί, για να αναφερθεί στο πώς η ΚΝΕ, που ήταν στην αρχή «μια χούφτα άνθρωποι», μέσα σε λίγα χρόνια (κυρίως από το 1972) κατάφερε να αποκτήσει μαζική επιρροή στη νεολαία. 

Μίλησε για τα τρικάκια, την εφημερίδα, τον παράνομο εκδοτικό μηχανισμό που στήθηκε σε σπίτια, σε υπόγεια, σε αποθήκες και πρώτο στόχο είχε να δείξει καταρχάς την ύπαρξη της ΚΝΕ. 

«Το Κόμμα εκτιμούσε ότι μέσα στη νεολαία υπήρχαν διαθέσεις αγώνα απέναντι στη δικτατορία. Δεύτερο και κυριότερο, εκτιμούσε ότι μέσα στη νεολαία υπήρχαν οι ιδέες του σοσιαλισμού, παρότι δεν υπήρχε Κομμουνιστική Νεολαία... Επομένως, η δύναμη της Οργάνωσης αυτά θα μπορούσε να τα πολλαπλασιάσει, να τα βοηθήσει να εκφραστούν, να οργανωθούν σε ένα μαζικό κίνημα, και αυτό βαθμιαία έγινε», τόνισε.

Σε επόμενο βαθμό, απασχόλησε πώς θα έρθουν σε επαφή οι δυνάμεις της ΚΝΕ με τις μάζες της νεολαίας, να βάλουν και την ίδια τη νεολαία σε κίνηση, να δημιουργήσουν ένα κλίμα μαζικό. Μίλησε έτσι για την ίδρυση της ΜΟΔΝΕ, την εφημερίδα της, τη «Μαθητική Φωνή», αλλά κυρίως για το κύρος που απέκτησε η ΚΝΕ στους φοιτητές, όταν πρωτοστάτησε στο αίτημα για ελεύθερες εκλογές στους φοιτητικούς συλλόγους. 

Είπε ότι οι ΚΝίτες αναδείχθηκαν σε ηγέτες στις μαζικότατες Γενικές Συνελεύσεις και σε άλλες διαδικασίες που ξεδιπλώθηκαν τότε, με τους χαφιέδες πάνω από το κεφάλι τους, αλλά και με άλλες δυνάμεις, όπως ο «Ρήγας Φεραίος», που αρνούνταν αυτήν τη διαδικασία και με τις οποίες οι ΚΝίτες ήταν σε αντιπαράθεση, και με όλα αυτά κέρδιζαν εμπιστοσύνη και κύρος στους φοιτητές. Μέσα από αυτήν τη δράση αναπτύσσονταν και η ΚΝΕ, αλλά και το κίνημα κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, γεννήθηκε η ΑντιΕΦΕΕ ως μαζική πια οργάνωση, που έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου και στην πάλη για την ανατροπή της δικτατορίας, που δημιούργησε το έδαφος για παραπέρα αύξηση της ΚΝΕ και ανάδειξή της σε πρώτη δύναμη μετά τη μεταπολίτευση.

Επισήμανε σ' αυτό το σημείο ότι η ΚΝΕ δεν ιδρύθηκε μόνο για να φύγει η δικτατορία, παρότι ήταν ένας από τους άμεσους στόχους πάλης και συσπείρωσης δυνάμεων, αλλά ιδρύθηκε - ακόμα κι αν δεν το είχαν απόλυτα καθαρό οι νεαροί ΚΝίτες εκείνη την εποχή - ώστε να παλέψει στο πλάι του Κόμματος για την ανατροπή αυτού του βάρβαρου καταπιεστικού συστήματος, για τη σοσιαλιστική επανάσταση και την οικοδόμηση της νέας κοινωνίας.

Και αυτό είναι το κενό που ήρθε να καλύψει η ίδρυση της ΚΝΕ, καθώς μέχρι το 1968 δεν υπήρχε Κομμουνιστική Νεολαία στη χώρα μας, μετά την αυτοδιάλυση της ΟΚΝΕ, που ήταν μια λανθασμένη επιλογή, ανεξάρτητα από τη συμβολή και τον σπουδαίο ρόλο που έπαιξε η ΕΠΟΝ.

Για να γίνει κάποιος επαναστάτης και να τραβήξει μπροστά πρέπει να διαβάζει, να μελετά

Ιδιαίτερο βάρος έριξε ο Δ. Γόντικας στην ανάγκη οι νέοι να μελετούν, να μορφώνονται μαρξιστικά, πολιτικο-ιδεολογικά, αλλά να μελετούν και την Ιστορία, τονίζοντας ότι όποιος είναι επαναστάτης και θέλει να τραβήξει μπροστά πρέπει να μάθει και να διαβάζει, να μελετά, χωρίς αυτό να έρχεται σε αντιπαράθεση με τα σύγχρονα μέσα και τεχνολογίες ή με τα σχολικά μαθήματα. Και απευθυνόμενος στους ΚΝίτες μαθητές είπε χαρακτηριστικά:

«Θα μου επιτρέψετε να πω ότι είστε από τις πιο προνομιούχες γενιές σε σύγκριση μ' εμάς, γιατί έχετε ένα Κόμμα καθοδηγητή που έχει μελετήσει καλά την Ιστορία του, έχει βγάλει διδάγματα, αυτά έχουν εκφραστεί πρακτικά στην επεξεργασία της σύγχρονης επαναστατικής στρατηγικής του Κόμματος, έχετε στη διάθεσή σας σπουδαία συμπεράσματα, που μπορείτε και έχετε υποχρέωση, εφόσον - και έτσι πρέπει να είναι - τραβήξετε σταθερά στο δρόμο που διαλέξατε έως το τέλος, έως τη νίκη, να τα αφομοιώσετε ολοκληρωμένα, δημιουργικά, όλη αυτήν την πλούσια ιστορική πείρα και του Κόμματος και του διεθνούς επαναστατικού κινήματος, μαζί με τις βάσεις της θεωρίας μας. Αυτά είναι απαραίτητα.

Σε λίγο, δηλαδή τους επόμενους μήνες, θα κυκλοφορήσει ο 1ος τόμος της Ιστορίας που καλύπτει αυτήν την περίοδο, από την ίδρυση του Κόμματος έως το 1949. Εχει κυκλοφορήσει στο μεταξύ και ο 2ος τόμος, από το 1949 έως το 1968, που είναι ένα πολύ μεγάλο βοήθημα και πρέπει με αυτό να γίνει πάρα πολύ μεγάλη δουλειά. Εκεί θα βρείτε απαντήσεις για πολλά ζητήματα και για το σήμερα. Είναι ένας εξοπλισμός γερός».

Μίλησε επίσης για τη δουλειά στις εξορίες και τις φυλακές, τα χρόνια της δικτατορίας, όπου οι έγκλειστοι μπορεί να μην είχαν βασανιστήρια, όπως τον καιρό της Μακρονήσου, αλλά είχαν πάρα πολλές απαγορεύσεις, στερήσεις, λογοκρισία στην επικοινωνία τους με τον έξω κόσμο, σοβαρά προβλήματα διατροφής, χωρίς φάρμακα... 

Αλλά υπήρχε αντίσταση, και αυτά τα μέρη ήταν από τα πρώτα και πιο ισχυρά κέντρα πάλης κατά της δικτατορίας. Περιέγραψε πώς πάλευαν να οργανώσουν τη ζωή τους, την αλληλεγγύη που τους διέπνεε, τα μηνύματα που κατάφερναν να στέλνουν έξω, μίλησε για απεργίες πείνας και άλλες διαμαρτυρίες που οργανώθηκαν.

«Αυτή είναι η ομορφιά του αγώνα, σύντροφοι!»

«Δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα, σύντροφοι, από το να παλεύουμε ενάντια σε αυτό το σύστημα, σ' αυτήν τη βαρβαρότητα, να είσαι με τους εκμεταλλευόμενους μαζί, να αισθάνεσαι μαζί τους, να αισθάνεσαι ότι είσαι στην πρώτη γραμμή, να αισθάνεσαι ότι παλεύεις ένα σύστημα άδικο και ότι δεν υποτάσσεσαι σ' αυτό, να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνος σου, ότι είναι χιλιάδες, ότι είσαι μέρος μιας στρατιάς παγκόσμιας, που αντιπαλεύει τον ιμπεριαλισμό - με τα προβλήματα που έχουμε σήμερα, με τις δυσκολίες. Οτι είσαι μέρος αυτού του αγώνα, ότι μέσα σε αυτόν τον αγώνα μπορείς να εξυψωθείς ως άτομο μέσα στη συλλογική συντροφική οργάνωση, να βρεις δυνάμεις... 

Ετσι δεν είναι; Αυτή είναι η ομορφιά του αγώνα, σύντροφοι!», είπε ο Δ. Γόντικας, κοιτάζοντας στα μάτια τους μαθητές και κερδίζοντας το θερμότατο χειροκρότημά τους.

«Τι μας συμβουλεύετε, εσείς που περάσατε από την ΚΝΕ σε τόσο δύσκολες συνθήκες, να κάνουμε εμείς σήμερα οι ΚΝίτες μαθητές;», ήρθε η ερώτηση, που έστρωσε το δρόμο για να συμπυκνώσουν οι ομιλητές τα συμπεράσματα που πρέπει να κρατάμε για την πάλη του σήμερα.

Παίρνοντας το λόγο, ο Σ. Κωτσαντής κάλεσε:

 «Σήμερα αυτό που πρέπει να κάνετε, με βάση και την πείρα εκείνη, είναι: Πρώτον, να ξέρετε το χώρο σας. Αλλιώς δεν γίνεται, άμα δεν ξέρετε ας πούμε τα παιδιά του σχολείου σας, πώς σκέφτονται, τι κάνουν... Δεύτερον, πρέπει να ξέρετε ποια είναι τα ενδιαφέροντά τους, για να πιαστείτε από αυτά, για να τα μπολιάσετε με τις γενικότερες ιδέες μας. Πάντα υπάρχουν κάποιες ιεραρχήσεις και κάποια αιτήματα αιχμής, π.χ. τότε υπήρχαν οι κανονισμοί της χούντας στα σχολεία, που έβαζαν τα σχολεία να λειτουργούν με τη λογική του στρατώνα... Αυτό ήταν ένα από τα αιτήματα αιχμής τότε. Και σήμερα υπάρχουν αντιστοίχως αιτήματα αιχμής, όπως οι ελλείψεις εκπαιδευτικών, χρηματοδότησης κ.λπ.». 

Κάλεσε επίσης τους ΚΝίτες μαθητές: «Να συζητάτε στις Οργανώσεις αυτήν την πείρα, να συζητάτε στην ΟΒ τι βγαίνει από τη συζήτηση με τους μαθητές, πώς μπορούμε να οργανώσουμε καλύτερα τη δράση μας»... 

Κι ακόμα, συμβούλεψε να μελετούν τον «Οδηγητή» και να τον αξιοποιούν, δίνοντας αντίστοιχα παραδείγματα από το πώς αξιοποιούσαν και αναπαρήγαν άρθρα του παράνομου «Οδηγητή» την περίοδο της δικτατορίας, ενώ επέμεινε, συμβουλεύοντας τους μαθητές να παρεμβαίνουν στο πλαίσιο των κατευθύνσεων της Οργάνωσης, αλλά και με πνεύμα πρωτοβουλίας, χωρίς να τα περιμένουν όλα από την καθοδήγηση.

Και ο Δ. Γόντικας τους κάλεσε και μέσα στα σχολεία να ανοίξουν τη συζήτηση για την προοπτική με γνώμονα «τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών και τις δικές σας», όπως είπε χαρακτηριστικά.     

Για το υποκριτικό ενδιαφέρον γύρω από τις λαϊκές ελευθερίες

Με αφορμή ερώτηση μαθητή για την επιβολή της χούντας, ο Δ. Γόντικας επισήμανε ότι από τα σχολικά βιβλία και τις τοποθετήσεις άλλων δυνάμεων η αλήθεια συσκοτίζεται, δεν δίνουν τις πραγματικές αιτίες, τον χαρακτήρα της δικτατορίας, τους λόγους για τους οποίους έγινε. 

«Το πραγματικό σχολείο είναι το Κόμμα και η ΚΝΕ, σύντροφοι, και σε αυτόν τον τομέα που μπορούμε να μάθουμε την αλήθεια. Κι έχουμε προχωρήσει σε αρκετές εκδόσεις που μπορείτε να προμηθευτείτε και να διαβάσετε», κάλεσε τους μαθητές.

Επισήμανε ότι το κυρίαρχο που λένε, ότι με τη δικτατορία καταργήθηκαν οι ελευθερίες του ελληνικού λαού και το '74 οι ελευθερίες αποκαταστάθηκαν, δεν ισχύει. 

Αφού και πριν το '67 το Κόμμα ήταν παράνομο, η συνδικαλιστική δράση απαγορευόταν, υπήρχαν ένας τόνος αυταρχικοί νόμοι, υπήρχαν τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων που για να πάρει άδεια κάποιος ακόμα και για ένα δίπλωμα οδήγησης, έπρεπε να κάνει αποκήρυξη του κομμουνισμού... Στους μαθητές η συνδικαλιστική δράση απαγορευόταν με τον νόμο 1010 του Παπανδρέου... Φυλακισμένοι υπήρχαν μέχρι το 1966... Επομένως οι ελευθερίες του λαού ήταν περιορισμένες και τότε.

«Παρά την ήττα του ΔΣΕ, ήθελαν ό,τι υπήρχε πίσω του, ό,τι τον γέννησε, να το τσακίσουν, γι' αυτό και πήραν όλα αυτά τα μέτρα», είπε ο Δ. Γόντικας, εξηγώντας ότι παρά την ήττα του ΔΣΕ, το κύρος του Κόμματος ήταν αυξημένο στο λαό, παράλληλα με τη συμβολή του σοσιαλισμού που οικοδομούνταν.

Μίλησε για τα προβλήματα και τις αδυναμίες του αστικού πολιτικού συστήματος, το ρόλο του Παλατιού και για το ότι είχαν αρχίσει συζητήσεις για την ανάγκη... επιβολής δικτατορίας για να ξεκαθαριστεί η κατάσταση. 

Και σε αυτήν τη συζήτηση έμπαινε «και ο Καραμανλής και ο Παπανδρέου και άλλοι, ενώ και ο βασιλιάς ετοίμαζε το δικό του πραξικόπημα αλλά τον πρόλαβαν οι συνταγματάρχες. Αυτά τα στοιχεία κρύβονται», τόνισε.

«Και φαίνεται καθαρά τι πρόβλημα έλυσε η δικτατορία, όταν το '74 αντικαταστάθηκε από την κυβέρνηση Καραμανλή, ο οποίος εμφανίζεται ως εθνοσωτήρας», είπε χαρακτηριστικά, 

εξηγώντας: 

Μετά το Πολυτεχνείο και τις μαζικές διαδηλώσεις άρχισαν να φοβούνται όλοι αυτή τη γενικευμένη λαϊκή εξέγερση και με συμφωνία ουσιαστικά από τα πάνω, η χούντα, οι Αμερικανοί, οι Ευρωπαίοι και ο αστικός πολιτικός κόσμος προχώρησαν στην παραχώρηση της εξουσίας στον Καραμανλή.

 Μέσα από τη δικτατορία τα αστικά πολιτικά κόμματα ξεπλύθηκαν και ο Καραμανλής εμφανίστηκε ως εθνάρχης, μπήκαμε στην ΕΟΚ που εμφανίστηκε ως τάχα εγγυητής των λαϊκών ελευθεριών, ιδρύθηκε και το ΠΑΣΟΚ (μια σοσιαλδημοκρατία που δεν υπήρχε πριν σ' αυτήν την έκταση με βάση τα πρότυπα της Ευρώπης) και με αυτόν τον τρόπο κατάφεραν και να προχωρήσουν σε αλλαγές που είχε συμφέρον το σύστημα και κυρίως να εμποδίσουν τη ριζοσπαστικοποίηση πλατιών λαϊκών μαζών. Ενσωμάτωσαν έτσι λαϊκές δυνάμεις στην αστική πολιτική, εξήγησε ο ομιλητής.

Βέβαια νομιμοποιήθηκε το Κόμμα, καταργήθηκαν οι νόμοι οι προδικτατορικοί, αλλά αυτά, όπως ξεκαθάρισε ο Δ. Γόντικας, τα κατάκτησε το Κόμμα με τη δύναμή του και τη δράση του ιδιαίτερα μέσα στην περίοδο της δικτατορίας και με τις θυσίες του και δεν μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά.

Ακολούθως, επισήμανε ότι σήμερα κρύβεται ο ταξικός χαρακτήρας της αστικής δημοκρατίας, γιατί και η χούντα στήριξε το κεφάλαιο και το ίδιο νήμα ξεδιπλώνει η αστική δημοκρατία, γιατί και σε αυτή, ελευθερία υπάρχει μόνο για το κεφάλαιο και για τα συμφέροντά του. Κάλεσε, δε, τους μαθητές να διαβάσουν την έκδοση της «Σύγχρονης Εποχής» με τα συμπεράσματα για την περίοδο της δικτατορίας.

Ριζοσπάστης 

Oι εμφάσεις του: 

Viva La Revolucion