ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ: ΠΟΙΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΦΙΛΟΙ-ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΤΟΥ ΤΙΤΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;;!!

Ο Τίτο, ο Στάλιν και οι «μακεδονομάχοι» – του Νίκου Μπογιόπουλου

Με αφορμή το Σκοπιανό, τις τελευταίες μέρες, δίπλα στον ριζοσπαστικό… ΝΑΤΟισμό του ΣΥΡΙΖΑ, έχουμε και μια πλημμυρίδα εθνικιστικής υστερίας.

Σε αυτήν πρωτοστατούν, φυσικά, τα ναζιστοσάιτ, οι φασιστοφυλάδες και τα χρυσαυγίτικα τρωκτικά του διαδικτύου. Μαθαίνουμε, δε, ότι η δεδομένη συμμετοχή της ΝΔ στα εμέσματα αυτού του συρφετού θα πάρει και πιο επίσημα χαρακτηριστικά με τη συμβολή μεγαλοστελεχών της. Ιδωμεν…

Σε κάθε περίπτωση κοινός τόπος όλων αυτών των «πατριωτών» είναι η ανασκολόπιση της ιστορίας με κοινό παρονομαστή την εξής αντικομμουνιστική πυξίδα: Για ό,τι ζούμε περί το Σκοπιανό, την ευθύνη φέρει… το ΚΚΕ.

Από το γεγονός, δηλαδή, ότι η υπογραφή της συμφωνίας με τα Σκόπια έγινε στις Πρέσπες μέχρι ότι η Γιουγκοσλαβία είχε στο εσωτερικό της μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία», το εθνικιστικό (τι άλλο θα ήταν;) ανάθεμα, πέφτει στον… Ζαχαριάδη, στον Στάλιν (μονίμως…), στους κομμουνιστές, στο ΚΚΕ.

 Αλλά κι όταν μιλούν για τον Τίτο, πάλι το ΚΚΕ φταίει. Γιατί; Διότι ο Τίτο ήταν κομμουνιστής…

Έτσι, κατά το προσφιλές στην υπόθεση του Σκοπιανού, για να σερβιριστεί το γλυκό της ιστορικής παραχάραξης και της πολιτικής αμορφωσιάς, ξεθάβετε η περίφημη 5η Ολομέλεια του ΚΚΕ του Γενάρη του ‘49, με τρόπο αποσπασματικό, συνθηματολογικό, πρωτόγονα αντικομμουνιστικό.

Μια συνοπτική παρουσίαση του θέματος της Ολομέλειας μπορεί ο αναγνώστης να βρει εδώ:

α) https://www.rizospastis.gr/story.do?id=3630694,

β) https://www.rizospastis.gr/story.do?id=3630872 .

Γνωστά, άλλωστε, πράγματα για όσους πραγματικά ενδιαφέρονται. Σε αυτούς δεν ανήκουν, φυσικά, οι τυμβωρύχοι.

Οι δε τυμβωρύχοι, που ασκούν «κριτική» και ολοφύρονται για την τάχα έλλειψη «αυτοκριτικής» (από τους κομμουνιστές, φυσικά…) περί την 5η Ολομέλεια, τι δεν λένε; Ότι το μόνο κόμμα που έχει τοποθετηθεί ολοκληρωμένα για την 5η Ολομέλεια, αλλά και για την πολιτική προϊστορία εκείνης της θέσης, είναι το ίδιο το ΚΚΕ! Και μάλιστα εδώ και 70 ολόκληρα χρόνια!!!

Τι δεν λένε; Ότι εκείνη η λαθεμένη θέση, δεν κράτησε ούτε δέκα μήνες. Ότι ήταν το ίδιο το ΚΚΕ που την εγκατέλειψε στην αμέσως επόμενη, την 6η Ολομέλεια, τον Οκτώβρη του ‘49. Ότι ήταν το ίδιο το ΚΚΕ που την απέρριψε. Πότε; Εδώ και 70 χρόνια!

Μα οι καλοί μας «λαθολόγοι», που ζητούν… εξηγήσεις από τους κομμουνιστές και τους επιτιμούν για «έλλειψη αυτοκριτικής» (για μια θέση που οι κομμουνιστές, όμως, την έχουν εξηγήσει και απορρίψει εδώ και 70 χρόνια), απορροφημένοι καθώς είναι με την αντικομμουνιστική σπέκουλα, αποφεύγουν – όπως ο διάολος το λιβάνι – να μας πουν ένα ακόμα: Κάποιο δείγμα δικής τους αυτοκριτικής, για όσα αυτοί διέπραξαν καθ’ όλη τη διάρκεια της 70χρονης αντικομμουνιστικής «λαθολογίας» τους, υπάρχει; Ένα τέτοιο δείγμα έχουν να μας παρουσιάσουν;

Πάμε, λοιπόν, να δούμε τι αυτοί έκαναν και τι «ξεχνούν»:

Πρώτο: Θυμούνται ότι ο Τίτο ήταν κομμουνιστής. 

Τι «ξεχνούν»; «Ξεχνούν» ότι το 1948 η σύγκρουση μεταξύ Στάλιν – Τίτο οδηγεί στην αποπομπή της Γιουγκοσλαβίας από την Κομινφόρμ. 

«Ξεχνούν» ότι από εκεί και πέρα ο Τίτο γίνεται το αγαπημένο παιδί των Αμερικάνων. Όσοι μιλούν για Τίτο σήμερα, ώστε να πέφτει το «τιτικό» ανάθεμα στον… κομμουνισμό, στον Στάλιν και πάντα στο ΚΚΕ, αυτό το «ξεχνούν». 

Τόση, μάλιστα, είναι η αγάπη των Αμερικάνων προς τη Γιουγκοσλαβία (που είχε ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της) που οι τράπεζές τους αποδεσμεύουν τις ποσότητες του χρυσού της που κατακρατούν και τον Σεπτέμβρη του ’49 οι ΗΠΑ χορηγούν το πρώτο δάνειο στον Τίτο ύψους 20 εκ. δολαρίων.

Δεύτερο: Μαζί με την αγάπη τους προς τον Τίτο, οι Αμερικάνοι – την ίδια εποχή που ρίχνουν βόμβες ναπάλμ στην Ελλάδα –ζητούν επιμόνως από τις δουλικές ελληνικές κυβερνήσεις την πλήρη εξομάλυνση των ελληνο-γιουγκοσλαβικών σχέσεων με στόχο τον περαιτέρω προσεταιρισμό της Γιουγκοσλαβίας στην αγκαλιά της Δύσης. 

Οι επιθυμίες των Αμερικάνων (παρότι η Γιουγκοσλαβία έχει ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της) αντιμετωπίζονται από το εγχώριο αστικό πολιτικό σύστημα, όπως συνήθως: Ως προσταγή.

Τρίτο: Στο πλαίσιο της ικανοποίησης των Αμερικανικών προσταγών – την προώθηση των οποίων έχει αναλάβει η βρετανική διπλωματία – ο Πιπινέλης (ήδη από τον Μάρτη του ’49) ενημερώνει τον Βρετανό πρέσβη για κινήσεις «συνεννόησης» μεταξύ Ελλάδας και Γιουγκοσλαβίας (https://www.rizospastis.gr/static.do?page=/history/dse/DSE_MEROS_68_23-01-97_10.jsp).
Μια στάση εδώ:

Ο Πιπινέλης, για να μαθαίνουν οι νεώτεροι και να θυμούνται οι παλιότεροι, είναι ο από τον Ιούνιο του 1947 έως τον Νοέμβριο του 1948 ο μόνιμος υφυπουργός Εξωτερικών και αργότερα ο υπηρεσιακός υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Θεοτόκη το 1950, είναι από το 1952 ο μόνιμος αντιπρόσωπος της χώρας στο ΝΑΤΟ, είναι μετεμφυλιακά το στέλεχος του Ελληνικού Συναγερμού του Παπάγου, είναι ο βουλευτής της ΕΡΕ και ο υπουργός Εμπορίου στην κυβέρνηση Καραμανλή (1961-1963) και φυσικά είναι ο μόνιμος υπουργός Εξωτερικών της χούντας των συνταγματαρχών μέχρι το θάνατό του το 1970. Αυτός ο… πατριώταρος είχε αναλάβει την υπόθεση.

Τέταρτο: Λίγες μέρες αργότερα από την ενημέρωση Πιπινέλη στον Βρετανό και «συγκεκριμένα στις 31 Μαρτίου η λονδρέζικη εφημερίδα «Daily Mail» δημοσίευσε μια συνέντευξη του αντιπροέδρου της ελληνικής κυβέρνησης και υπουργού Εξωτερικών Ντ. Τσαλδάρη, ο οποίος δήλωνε ότι ενδέχεται μέσα σ’ ένα χρόνο η Ελλάδα να είναι σύμμαχος του Τίτο» (βλ: ο.π). Έτσι παιζόταν το παιχνίδι, παρά τις διαψεύσεις που ακολούθησαν. Και ποιοι το έπαιζαν το παιχνίδι της ελληνογιουγκοσλαβικής σύμπλευσης, για την υπέρ Αμερικανών αξιοποίηση της σύγκρουσης μεταξύ του Στάλιν με τον Τίτο (σε μια περίοδο που η Γιουγκοσλαβία έχει ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της);
Άλλη μια στάση εδώ: Ποιος ήταν ο Ντίνος Τσαλδάρης; Μα ποιος άλλος από τον αρχηγό του Λαϊκού Κόμματος, μέγας εθνικόφρων, διατελέσας άλλοτε πρωθυπουργός, άλλοτε αντιπρόεδρος και άλλοτε υπουργός Εξωτερικών σε πλείστες όσες εμφυλιακές κυβερνήσεις.

Πέμπτο: Ο,τι δεν ολοκληρώθηκε εν μέσω εμφυλίου ήρθε να ανατεθεί στον πρόθυμο Νικόλαο Πλαστήρα και στον ακόμα προθυμότερο αντιπρόεδρό του, τον Γεώργιο Παπανδρέου. Ετσι, μόλις 5 μέρες μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησης, στις 20 Απρίλη 1950, ο Πλαστήρας στη συνάντησή του στην Αθήνα με τον S.Sehovic, τον επιτετραμμένο της Γιουγκοσλαβίας (σσ: της Γιουγκοσλαβίας που έχει ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της) δίνoυν τα χέρια για την πλήρη εξομάλυνση των ελληνογιουγκοσλαβικών σχέσεων (μεταξύ άλλων: Σ.Σφέτας, Η εξομάλυνση των ελληνο-γιουγκοσλαβικών σχέσεων 1950/51, Βαλκανικά Σύμμεικτα 12-13 (2001- 2)).

Έκτο: Με στρωμένο το έδαφος όλο το προηγούμενο διάστημα, τα πάντα ολοκληρώθηκαν μετά την ανάληψη από τον Σοφοκλή Βενιζέλο της δικής του διακυβέρνησης. 

Έτσι στις 28 Νοεμβρίου 1950, ο Βενιζέλος – με αντιπρόεδρο τον Γεώργιο Παπανδρέου και υπουργούς τους Ευάγγελο Αβέρωφ και Κωνσταντίνο Τσάτσο – διακηρύσσει στη Βουλή την πλήρη αποκατάσταση των σχέσεων των δυο κρατών και σε λιγότερο από ένα μήνα γίνεται ανταλλαγή πρεσβευτών μεταξύ της Ελλάδας και της Γιουγκοσλαβίας (της χώρας, δηλαδή, που είχε ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της)…

Έβδομο: Κάπως έτσι φτάνουμε στα 1954. Κυβέρνηση ο Συναγερμός. Πρωθυπουργός ο Παπάγος. Μέλη της κυβέρνησης όλοι οι πρόγονοι των «η Μακεδονία είναι μια και ελληνική»: Από Καραμανλή και Ράλλη μέχρι Κανελλόπουλο και Στέφανο Στεφανόπουλο.

 Στο κείμενο του κοινού ανακοινωθέντος με τη Γιουγκοσλαβία (της χώρας που έχει ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της) αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής (Βήμα 6/6/1954 και Νίκος Μισολίδης «Οι ελληνο-γιουγκοσλαβικές σχέσεις 1950 – 1954»):

«Kατόπιν προσκλήσεως του Βασιλέως των Ελλήνων, ο Πρόεδρος Γιόσιπ Μπρος Τίτο αφίκετο δι’ επίσημον επίσκεψιν εις Αθήνας την 2αν Ιουνίου 1954. Ο κ. Κότσα Πόποβιτς, υπουργός Εξωτερικών, μετείχε της συνοδείας του Προέδρου. Κατά τας συνομιλίας, αίτινες έλαβον χώραν και εις ας μετέσχον ο Στρατάρχης Τίτο, ο Στρατάρχης Πρόεδρος της Κυβερνήσεως Αλέξανδρος Παπάγος, ο υπουργός των Εξωτερικών κ.Σ. Στεφανόπουλος, εξητάσθη επιμελώς η διεθνής κατάστασις υπό το φως των προσφάτων γεγονότων.

Αι συνομιλίαι αύται, χαρακτηρισθείσαι υπό πλήρους εγκαρδιότητος, κατέδειξαν δια μίαν εισέτι φοράν, την στενήν φιλίαν, ήτις υφίσταται μεταξύ Γιουγκοσλαβίας και Ελλάδος και επέτρεψαν να διαπιστωθή ταυτότης αντιλήψεων εφ’ όλων των ζητημάτων, άτινα απετέλεσαν αντικείμενον των εν λόγω συνομιλιών.

Η εξέτασις των ειδικών θεμάτων, άτινα ενδιαφέρουν τας δύο χώρας, απέδειξε την αρμονίαν των μεταξύ των σχέσεων και την θέλησιν προς σταθεροποίησιν αυτών. Εξεφράσθη η επιθυμία επεκτάσεως της εποικοδομητικής συνεργασίας των εφ΄όλων των πεδίων: πολιτικού, οικονομικού και μορφωτικού. Εις τον τομέα των οικονομικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών διεπιστώθη ότι αι πραγματοποιηθείσαι μέχρι τούδε πρόοδοι υπήρξαν λίαν ικανοποιητικαί και ότι το πνεύμα ειλικρινούς και πλήρους συνεργασίας , εφ’ ου αι σχέσεις αύται βασίζονται, δικαιολογεί γόνιμον δια το μέλλον προοπτικήν

Αι συνομιλίαι αύται, χαρακτηρισθείσαι υπό πλήρους εγκαρδιότητος, κατέδειξαν δια μίαν εισέτι φοράν, την στενήν φιλίαν, ήτις υφίσταται μεταξύ Γιουγκοσλαβίας και Ελλάδος και επέτρεψαν να διαπιστωθή ταυτότης αντιλήψεων εφ’ όλων των ζητημάτων, άτινα απετέλεσαν αντικείμενον των εν λόγω συνομιλιών.

Η εξέτασις των ειδικών θεμάτων, άτινα ενδιαφέρουν τας δύο χώρας, απέδειξε την αρμονίαν των μεταξύ των σχέσεων και την θέλησιν προς σταθεροποίησιν αυτών. Εξεφράσθη η επιθυμία επεκτάσεως της εποικοδομητικής συνεργασίας των εφ΄όλων των πεδίων: πολιτικού, οικονομικού και μορφωτικού. Εις τον τομέα των οικονομικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών διεπιστώθη ότι αι πραγματοποιηθείσαι μέχρι τούδε πρόοδοι υπήρξαν λίαν ικανοποιητικαί και ότι το πνεύμα ειλικρινούς και πλήρους συνεργασίας , εφ’ ου αι σχέσεις αύται βασίζονται, δικαιολογεί γόνιμον δια το μέλλον προοπτικήν».

Και παρακάτω:

«(…) αι δύο Κυβερνήσεις, εν πλήρει συμφωνία μετά της Τουρκικής Κυβερνήσεως, συνεφώνησαν όπως συμπληρώσουν το Τριμερές Σύμφωνον, δια της συνάψεως επισήμου συμμαχίας, σταθεροποιούσαι αύτω την ειρήνην και την συλλογικήν ασφάλειαν εν τω πνεύματι του Χάρτου των Ηνωμένων Εθνών. Προς τον σκοπόν τούτον απεφάσισαν όπως η συμμαχία συσταθή (sera etablie) υπό του Συμβουλίου των Υπουργών των Εξωτερικών, κατά την προσεχή τούτου ετησίαν Σύνοδον εν Βελιγραδίω(…)».

Αυτό ήταν το κλίμα των σχέσεων με την Γιουγκοσλαβία και στις κατοπινές συναντήσεις του Κωνσταντίνο Καραμανλή με τον Τίτο και το 1956 (δυο μάλιστα φορές, μια στην Ελλάδα, μία στο Βελιγράδι), σε αυτό το κλίμα είχαμε το Νομοθετικό Διάταγμα 4009, ΦΕΚ 238 της 5/11/1959 περί αμοιβαίων δικαστικών σχέσεων Ελλάδας – Γιουγκοσλαβίας όπου στο άρθρο 7 γίνεται λόγος για το υπουργείο Δικαιοσύνης της Μακεδονίας κοκ.

Έτσι διαμορφώθηκαν, με δυο λόγια, οι σχέσεις με την Γιουγκοσλαβία καθ’ υπόδειξη των Αμερικάνων, πριν ακόμα λήξει ο εμφύλιος, μετά την σύγκρουση Στάλιν – Τίτο, και ενώ η Γιουγκοσλαβία είχε ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της…

Αυτή είναι η πολιτική προϊστορία των σημερινών μας «μακεδονομάχων». Που ψάχνουν την αιτία της εθνικιστικής τους ζαλάδας στο… ΚΚΕ. Ούτε στους Αμερικάνους και στις θωπείες τους προς τον Τίτο, ούτε στην δική τους αμερικανοφροσύνη. Στο ΚΚΕ…

Μόνο που όταν γίνονταν όλα τα προηγούμενα, κι εφόσον σήμερα τα θεωρούν «αποτρόπαια», να ενημερώσουμε τους Βουκεφάλες για μια σημαντική αποκάλυψη: 

Τότε, ξέρετε, δεν κυβερνούσε το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ, για την ακρίβεια, ήταν εκτός νόμου. Κυβερνούσαν αυτοί.

Όπως αυτοί κυβερνούσαν – και πάλι – όταν έβαλαν την υπογραφή τους για την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Και όταν πρόσφεραν την Ελλάδα ως ορμητήριο στον αγαπημένο τους ΝΑΤΟ, για τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, με αποτέλεσμα να πάρει το Σκοπιανό την μορφή που πήρε.

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΤΟ Ε.Κ. ΠΑΤΡΑΣ ΑΛΛΑΖΕΙ ΣΕΛΙΔΑ: ΤΕΛΟΣ ΣΤΗ ΝΟΘΕΙΑ...

Πρώτη δύναμη και σημαντικά ενισχυμένη αναδείχθηκε η «Ταξική Αγωνιστική Συσπείρωση» (ο συνδυασμός των συνδικαλιστών που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ) στις αρχαιρεσίες του Εργατικού Κέντρου Πάτρας που έγιναν την περασμένη Κυριακή, με τη συμμετοχή συνολικά έξι συνδυασμών, για την ανάδειξη νέας Διοίκησης, Εξελεγκτικής Επιτροπής και αντιπροσώπων στη ΓΣΕΕ.

Παρά τις σπασμωδικές προσπάθειες των εργοδοτικών συνδικαλιστών της ομάδας Νικολάου - Καραγεωργόπουλου να επαναφέρουν «από το παράθυρο» τη νοθεία και την απάτη τη μέρα των εκλογών, η παρουσία συνδικαλιστών και εργαζομένων από τα ζωντανά συνδικάτα της πόλης περιφρούρησε την εφαρμογή των ομόφωνων αποφάσεων της Γενικής Συνέλευσης των αντιπροσώπων του Εργατικού Κέντρου Πάτρας, για αποκλεισμό όλων των νόθων αντιπροσώπων.

Τα αποτελέσματα των αρχαιρεσιών

Αναλυτικά, τα αποτελέσματα για τη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Πάτρας έχουν ως εξής: «Ταξική Αγωνιστική Συσπείρωση»: 52 ψήφοι και 11 έδρες (από 33 ψήφους και 4 έδρες το 2014). «Παναχαϊκό Συνδικαλιστικό Κίνημα Εργαζομένων»*: 13 ψήφοι και 3 έδρες. «Εργατική Ενότητα - Ανατροπή»: 11 ψήφοι και 2 έδρες (από 21 ψήφους και 3 έδρες). «Ανεξάρτητη Κίνηση Εργαζομένων Πάτρας»: 7 ψήφοι και 1 έδρα (χωρίς μεταβολή). «Αγωνιστικές Παρεμβάσεις - Συσπειρώσεις»: 1 ψήφος και καμία έδρα (από 2 ψήφους και καμία έδρα). «Συνδικαλιστική Δημοκρατική Ενωτική Συμμαχία»: 0 ψήφοι και καμία έδρα (από 63 ψήφους και 9 έδρες).

Για την εκλογή αντιπροσώπων στη ΓΣΕΕ, τα αποτελέσματα είναι τα ακόλουθα: «Ταξική Αγωνιστική Συσπείρωση»: 9 ψήφοι και 1 έδρα.«Εργατική Ενότητα - Ανατροπή»: 7 ψήφοι και μία έδρα. «Παναχαϊκό Συνδικαλιστικό Κίνημα Εργαζομένων»*: 3 ψήφοι και καμία έδρα. «Αγωνιστικές Παρεμβάσεις - Συσπειρώσεις»: 1 ψήφος και καμία έδρα. «Ανεξάρτητη Κίνηση Εργαζομένων Πάτρας»: 0 ψήφοι και καμία έδρα. «Συνδικαλιστική Δημοκρατική Ενωτική Συμμαχία»: 0 ψήφοι και καμία έδρα.

* Πρόκειται για το ψηφοδέλτιο των συνδικαλιστών που διαχώρισαν τη θέση τους από την ομάδα Νικολάου - Καραγεωργόπουλου και συμμετείχαν στη μάχη ενάντια στη νόθα και εκφυλιστική κατάσταση στο ΕΚΠ.

Επιστέγασμα της μάχης που δίνουν εδώ και μήνες συνδικάτα και εργαζόμενοι

Η πραγματοποίηση αρχαιρεσιών χωρίς νόθους αντιπροσώπους, όπως και τα παραπάνω αποτελέσματα, αποτελούν το επιστέγασμα της μάχης που δίνουν εδώ και μήνες συνδικάτα και εργαζόμενοι, τα πιο μαζικά σωματεία της περιοχής, ενάντια στην ομάδα των εργοδοτικών συνδικαλιστών που διαμόρφωνε για χρόνια πλαστούς συσχετισμούς με όργια νοθείας, με αντιπροσώπους - «φαντάσματα» και σωματεία - «σφραγίδες», προκειμένου να μένει το ΕΚΠ υποχείριο των εργοδοτών και των κυβερνήσεών τους.

Τον περασμένο Δεκέμβρη, συνδικάτα και εργαζόμενοι της Πάτρας είχαν προχωρήσει σε τριήμερη μαζική κινητοποίηση ενάντια στην προσπάθεια της τότε ηγετικής ομάδας του ΕΚΠ (τον πρώτο λόγο είχε η ΠΑΣΚΕ) να επιβάλει εκλογές νοθείας. Ακολούθησε η συνεδρίαση της διοίκησης στις 6/12, όπου αποφασίστηκε ομόφωνα η αναβολή των εκλογών και διατυπώθηκε το αίτημα για διορισμό προσωρινής διοίκησης και εκκαθάριση του μητρώου των σωματείων - μελών. Η Προσωρινή Διοίκηση που διορίστηκε οδήγησε στο Συνέδριο και τις αρχαιρεσίες, ενώ η Γενική Συνέλευση των αντιπροσώπων του ΕΚΠ που πραγματοποιήθηκε στις 2 και 3 Ιούνη αποφάσισε ομόφωνα τον αποκλεισμό των νόθων αντιπροσώπων.

Οι προχτεσινές αρχαιρεσίες διεξήχθησαν ομαλά, χάρη στην παρουσία εργαζομένων από πολλά σωματεία της περιοχής, οι οποίοι με τη συμμετοχή τους σε συγκέντρωση έξω από το ΕΚΠ προστάτευσαν το δικαίωμά τους να έχουν Εργατικό Κέντρο μπροστάρη στους αγώνες τους, από τις σπασμωδικές και ανεπιτυχείς προσπάθειες της ομάδας Νικολάου - Καραγεωργόπουλου να σταματήσει τη διαδικασία ή και να επιβάλει τη συμμετοχή νόθων αντιπροσώπων. Ανάλογη συγκέντρωση, στην ίδια κατεύθυνση, πραγματοποιήθηκε και το Σάββατο, μια μέρα πριν τις αρχαιρεσίες, έξω από το Εργατικό Κέντρο.

Μετά το τέλος των αρχαιρεσιών, έξω από το Εργατικό Κέντρο Πάτρας, ο Δημήτρης Αγγελόπουλος, μιλώντας εκ μέρους της «Ταξικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης», τόνισε ότι «εδώ και έξι μήνες τα ζωντανά συνδικάτα της πόλης μας έδωσαν έναν τίμιο και αποφασιστικό αγώνα ενάντια στη νοθεία (...) μαζί μας σε αυτόν τον αγώνα είχαμε και άλλους συναδέλφους, που δεν συμφωνούσαμε σε όλα. Ομως συμφωνούσαμε ότι πρέπει να σταματήσει η νοθεία. Στάθηκαν παλικαρίσια μαζί μας μέχρι και τώρα, που έκλεισε η κάλπη. (...) Στην εκλογική διαδικασία συμμετείχαν έξι ψηφοδέλτια, όμως δεν συμμετείχαν οι νόθοι. Δεν ψήφισε κανένας νόθος. Χαιρετίζουμε τη στάση αυτών που στάθηκαν όρθιοι».

Τέλος, κατήγγειλε τη στάση της παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας ότι σύρθηκε στη μάχη που έδωσαν τα συνδικάτα «γιατί δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, όμως τελευταία στιγμή προσπάθησε να κάνει τη βρώμικη δουλειά (...) να αμφισβητήσει με ένσταση την εκλογική διαδικασία».

Χαρακτηριστικά δείγματα της νοθείας που ήθελαν να επιβάλουν...

Παρακάτω υπενθυμίζοντας ορισμένα χαρακτηριστικά δείγματα του οργίου νοθείας που επιχείρησε μέχρι τέλους να επιβάλει η ομάδα Νικολάου - Καραγεωργόπουλου:

-- Το Σωματείο Ναυτεργατών Δυτικής Ελλάδαςεμφάνισε στις τελευταίες αρχαιρεσίες 315 ψηφίσαντες. Ωστόσο, μόνο 22 από αυτούς εμφανίστηκαν κατά την εκλογική διαδικασία. Οι υπόλοιποι ψήφισαν με επιστολική ψήφο, διαδικασία που δεν προβλέπεται καν από το καταστατικό του Σωματείου. Ακόμα χειρότερα, 37 από τους αναφερόμενους ως ψηφίσαντες έχουν καταθέσει υπεύθυνες δηλώσεις με τις οποίες ξεκαθαρίζουν πως δεν ψήφισαν ποτέ στο εν λόγω Σωματείο, ενώ οι 14 από αυτούς έχουν προχωρήσει και σε μηνύσεις για πλαστογράφηση στοιχείων! Ταυτόχρονα, 73 από τους «ψηφίσαντες» δεν διαμένουν ούτε εργάστηκαν ποτέ στην Αχαΐα, δεν απασχολούνται σε πλοία δρομολογημένα στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος και Ιονίων Νήσων.

-- Το Σωματείο Εργαζομένων σε Τεχνικά Γραφεία(ΣΕΤΕ), από το οποίο εκλέγεται η πρώην πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, Στ. Νικολάου, εξέλεξε εφορευτική επιτροπή το Νοέμβρη του 2015 και έκανε αρχαιρεσίες τον Οκτώβρη του 2016. Στο πρακτικό του δικαστικού φαίνεται ότι ψήφισαν 32 εργαζόμενοι και βρέθηκαν στην κάλπη 32 ψηφοδέλτια. Στα πρακτικά έχει προστεθεί λίστα με 398 ονόματα, τα οποία υποτίθεται ότι ψήφισαν μέσα σε 3 ώρες! Μέσα στο σωρό των ψηφισάντων «ξέφυγε» και ένας πεθαμένος...

-- Ο Σύλλογος Ιδιωτικών Υπαλλήλων «Η Ενωση»,τον οποίο έχει συστήσει ο Δ. Καραγεωργόπουλος, μέλος της προηγούμενης Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου, μέσα σε διάστημα 3 μηνών έστησε 21 κάλπες σε όλη την Ελλάδα, εκλέγοντας αντιπροσώπους από άλλες πόλεις για το Εργατικό Κέντρο Πάτρας. Στην απόφαση του Συνεδρίου να νομιμοποιηθούν μόνο οι αντιπρόσωποι που αντιστοιχούν στους ψηφίσαντες που προέρχονται από την Αχαΐα, οι εργοδοτικοί συνδικαλιστές αντιτείνουν πως «ο αποκλεισμός αντιπροσώπων με κριτήριο την εντοπιότητα δεν έχει κανένα έρεισμα», αλλά η επόμενη Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου πρέπει να αναδειχθεί από αντιπροσώπους που εξελέγησαν ανά την Ελλάδα...

Ριζοσπάστης

Στάθης Κεραμιδάς:

11 ώρες · 

Η μεγάλη ντροπή του ΣΥΡΙΖΑ
στις αρχαιρεσίες του Ε.Κ.Π.

Ό,τι δεν μπόρεσε να κάνει η ομάδα των πρώην σφετεριστών του ΕΚΠ, (δηλαδή να ακυρώσει την εκλογική διαδικασία), επιχείρησε να το πράξει η συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, με την ένσταση που κατέθεσε λίγο πριν ολοκληρωθεί η διαδικασία.
Η στόχευση αυτής της ενέργειας αποσκοπούσε : α) να δικαιολογηθεί η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές (έχασε το 50% της δύναμής του) και β) να στηρίξει την προσπάθεια των σφετεριστών της προηγούμενης πλειοψηφίας για ακύρωση των εκλογών.
Ωστόσο, η κίνηση αυτή – για όσους γνωρίζουν τους συσχετισμούς δυνάμεων στο ΕΚΠ – δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία !
Ο ομφάλιος λώρος ανάμεσα σε ΠΑΣΚΕ και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν αποκόπηκε ποτέ. Λειτουργούσαν πάντα ως συγκοινωνούντα δοχεία (εξ ου και το παράπονο του Καραγεωργόπουλου, που έγραψε ΄΄εμείς τους φερθήκαμε άψογα, δεν τους χαλάσαμε χατίρι ποτέ, ό,τι μας ζητούσαν το κάναμε΄΄). Τι θέλει να πει ο ποιητής εδώ ; Ότι η ΠΑΣΚΕ πάντοτε βοηθούσε τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ (ακόμα και με πριμοδότηση) γιατί της χρειαζόταν ως πιστό δεκανίκι. Επίσης, θέλει να πει ότι, από τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση, στην Πάτρα επικράτησε σιωπή, δεν γίναμε ενοχλητικοί προς την κυβέρνηση, δεν οργανώθηκαν αγώνες παρά μόνο εκείνο το παλιοΠΑΜΕ έκανε φασαρία, αν δεν ήταν κι αυτό, η Πάτρα θα θύμιζε ένα απέραντο νεκροταφείο.
Οι άρρηκτες σχέσεις τους θα γίνουν πιο δυνατές και στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, όπου θα κληθούν να στηρίξουν κοινό υποψήφιο για την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος κι εκεί θα γίνει ΄΄ψηστήρι΄΄ για στήριξη και σε υποψήφιο δήμαρχο.
Αυτά τα ζητήματα υπολόγισε ο ΣΥΡΙΖΑ και αποφάσισε να πορευτεί μαζί με τους νόθους (όπως κι αυτός αναγκάστηκε να καταγγείλει ως τέτοιους λίγες μέρες πριν τις εκλογές, εξοστρακίζοντας ωστόσο την επικεφαλής της παράταξής του, Γιώτα Παναγοπούλου, η οποία συντάχθηκε από την πρώτη στιγμή με την υπόλοιπη αντιπολίτευση για την ανατροπή στο ΕΚΠ και, τελικά , κατέβηκε υποψήφια με άλλο συνδυασμό).
Βγαίνει, λοιπόν, τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ και δηλώνει πως έπρεπε να ψηφίσουν και οι νόθοι αντιπρόσωποι του Καραγεωργόπουλου και θεωρεί νοθεία που δεν ψήφισαν!!!
Δε λέει βέβαια πουθενά γιατί δεν ψήφισαν αν και νόθοι. Αποκρύπτει το γεγονός ότι οι νόθοι δεν ψήφισαν γιατί, τόσο η δικαστική αντιπρόσωπος, όσο και η εφορευτική επιτροπή δεν έλαβαν ποτέ την απόφαση του δικαστηρίου, μέσω δικαστικού επιμελητή, όπως προβλέπει ο νόμος.
Δε λέει πως η παράταξη Καραγεωργόπουλου ποτέ δεν απέσυρε τα ψηφοδέλτιά της, γιατί μεσούσης της διαδικασίας αυτό δεν επιτρεπόταν. Κι ενώ απέτυχαν όλες οι σπασμωδικές κινήσεις της πρώην ΠΑΣΚΕ, ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει τη βρόμικη δουλειά. Μπροστά στο διαφαινόμενο θρίαμβο του ΠΑΜΕ και τη δική του ταπεινωτική ήττα, κατέθεσε ένσταση, η οποία κρίθηκε αβάσιμη γι αυτό και πετάχτηκε στον σκουπιδοτενεκέ.

*****

Η ΘΛΙΒΕΡΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΥ!!!!

Θλιβερές φιγούρες, καρικατούρες του συνδικαλιστή – παράγοντα της δεκαετίας του 80 επιστρέφουν ως φάρσα!! 

Μπερδεύοντας το μπόι τους με την σκιά τους, έχοντας αποθηκευμένα αποθέματα θράσους και έπαρσης από την πάλαι ποτέ παντοκρατορία του αγαπημένου τους ΠΑΣΟΚ, τότε που την ΓΣΕΕ τη διόριζε το κόμμα τους (1985). 

Επιστρατεύουν κάθε δυνατό τέχνασμα, από αυτά που χρόνια τώρα κάνουν, για να συνεχίσουν να ελέγχουν το ΕΚΠ υπηρετώντας τα συμφέροντα των εργοδοτών και όχι των εργαζομένων!!

Ατέλειωτες ώρες σε τηλεοπτικά κανάλια, θεατρινισμοί, ειρωνείες, προκλήσεις, ψέματα, νοθείες, συκοφαντίες, εισαγγελείς, αστυνομία, διαδικτυακοί «τσαμπουκάδες» αλλά και πραγματικοί τσαμπουκάδες για να βγουν μετά φωτογραφία στο νοσοκομείο. Ήταν μόνο μερικά από τα τεχνάσματα που χρησιμοποίησαν.

Το μόνο που δεν έγινε ήταν αυτό που εδώ και καιρό είχαν προαναγγείλει με πομπώδες και «απειλητικό» ύφος αφού τα αγωνιώδη καλέσματά τους προς του φορείς και τους εργαζομένους της πόλης να τους συμπαρασταθούν έπεσαν στο κενό.

Μαζευτήκαν με το ζόρι 20 εκλεγμένοι! Ούτε τους εκλεγμένους τους δεν μπορούν να συσπειρώσουν!

Έγραφαν για τη δημοκρατική δύναμη που είναι πλειοψηφία και δεν έχει πει την τελευταία κουβέντα, καλώντας για μαζική αντίδραση, για τους εργαζομένους της πόλης που θα απομονώσουν το ΠΑΜΕ… Κάποιοι παρατρεχάμενοί τους έγραφαν ότι «θα τους λιώσουμε, θα τους κάνουμε την κηδεία κτλ.».

Από τους χιλιάδες εργαζομένους τους οποίους ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν δεν βρέθηκαν ούτε 100 ούτε καν 50 να τους στηρίξουν.

Το ίδιο έγινε στη συγκέντρωση για την εργατική πρωτομαγιά που μαζεύτηκαν καμία 30αριά ενώ στην απεργιακή συγκέντρωση στις 30 Μαΐου ήταν άφαντοι.

4200 εργαζομένους ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν! Πού είναι όλοι αυτοί;
Η απάντηση είναι απλή: η μισή από αυτούς είναι μόνο αριθμοί στα πρακτικά νοθείας και απάτης, ενώ τους άλλους μισούς τους εκπαίδευσαν χρόνια τώρα να μην συμμετέχουν πουθενά, να μην απεργούν, να μην διεκδικούν, να μην αγωνίζονται.

Προσπάθησαν να σκάψουν τον λάκκο της εργατιάς αλλά έπεσαν οι ίδιοι μέσα.

Ανυπόληπτοι, θλιβεροί, απομονωμένοι αναζητούν συμμάχους στην αστική δικαιοσύνη, στους εισαγγελείς, στην αστυνομία, στην εργοδοσία. Όλοι οι άλλοι τους έχουν γυρίσει την πλάτη.

Έφτασαν μάλιστα με παραληρηματικού ύφους διαγγέλματα να προαναγγείλουν το «τέλος» της Δημοτική Αρχής Κ. Πελετίδη που ξόφλησε αφού έκανε το μοιραίο λάθος να συμπαραταχθεί με τις ταξικές δυνάμεις και να τα βάλει μαζί τους.

«Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη»!

Μπορεί στην πλειοψηφία των εργαζομένων να φαντάζουν ως γραφικοί, απομεινάρια του συνδικαλιστή παράγοντα του βαθύ ΠΑΣΟΚ, αλλά είναι ταυτόχρονα και πολύ επικίνδυνοι αφού στην ουσία είναι εκπρόσωποι της εργοδοσίας που δεν μπορεί να ανεχτεί το ΕΚΠ να περάσει στα χεριά των εργαζομένων.

Καμία αυταπάτη δεν είχαμε και για τους εκπροσώπους του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού, την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί κάτω από το βάρος των αποκαλύψεων νοθείας και απάτης να αναγκάστηκε να καταγγείλει την ΠΑΣΚΕ αλλά ήταν φανερό ότι προσπαθούσε με την πρώτη ευκαιρία να τα «μαζέψει».

Η κατάθεση ένστασης από την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ 10 λεπτά πριν τη λήξη της εκλογικής διαδικασίας είναι μνημείο πολιτικού τυχοδιωκτισμού και καιροσκοπισμού.

Επί 12 ώρες δεν είδαν τίποτα επιλήψιμο και τελευταία στιγμή κατέθεσαν ένσταση!!

Τη στάση τους υπαγόρευσε η διαφαινόμενη εκλογική τους συντριβή, έχασαν το 50% της δύναμής τους, και η συνέπεια που έχουν ως υποστηριχτές της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και κατά επέκταση της εργοδοσίας.

Μαζί με την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ παίρνουν τις αποφάσεις στην ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και σε κάποια Ε.Κ.

Παλιός και νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός και η μεγαλοεργοδοσία της Πάτρας βλέπουν εφιάλτες τώρα που δεν ελέγχουν το Ε.Κ.

Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να συνεχιστεί η μαζική και αγωνιστική στάση του ζωντανού εργατικού κινήματος για να βάλει ένα μεγάλο στοπ στα σχέδια της εργοδοσίας!

Με αισιοδοξία συνεχίζουμε παίρνοντας δύναμη από τις εξελίξεις στο ΕΚΠ που είναι ένα σημαντικό βήμα στην προσπάθεια ανασυγκρότησης του κινήματος.

Σ.Π.

Ο ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΟ "ΕΘΝΟΣ" ΑΝΑΛΥΕΙ ΤΗΝ ΤΣΙΠΡΟΝΑΤΟΪΚΗ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑ

-- Μετά από σχεδόν 30 χρόνια, φαίνεται ότι το «Σκοπιανό» κλείνει. Πιστεύετε ότι η συμφωνία θα ωφελήσει τους δύο λαούς;

-- Ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του, αυτό που κατάφεραν είναι να δώσουν στη γειτονική χώρα συστατική επιστολή για την ένταξή της στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

 Η συμφωνία, η οποία είναι προϊόν της απροκάλυπτης παρέμβασης αυτών των δυνάμεων, στόχο έχει να προχωρήσει η ευρωατλαντική ολοκλήρωση στα Δυτικά Βαλκάνια. 

Αρκεί να δεις ποιοι έσπευσαν να χαιρετίσουν τη συμφωνία, πριν καν μάλιστα ενημερωθούν τα πολιτικά κόμματα και ο λαός για το περιεχόμενό της. Ήταν το State Deparment, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ δια στόματος Τουσκ. 

Γι’ αυτό το λόγο, η όλη διαδικασία επικεντρώθηκε στο όνομα της γειτονικής χώρας, ενώ μια σειρά κρίσιμα ζητήματα όχι μόνο παραπέμπονται στο αβέβαιο μέλλον, αλλά η κατάσταση περιπλέκεται με την αποδοχή από την ελληνική κυβέρνηση των ανιστόρητων θέσεων περί «Μακεδονικού έθνους», «Μακεδονικής γλώσσας», που αποτελούν βασικά στηρίγματα του αλυτρωτισμού. 

Κατά συνέπεια είναι μια συμφωνία που δεν μπορεί να εξασφαλίσει λύση προς όφελος του ελληνικού λαού, του λαού της γειτονικής χώρας και όλων των λαών της περιοχής.

-- Επειδή δίνετε ιδιαίτερη έμφαση στο ζήτημα του ΝΑΤΟ, από τη μεριά στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ εκτοξεύονται κατηγορίες προς το ΚΚΕ ότι άλλαξε τη θέση του πάνω στο θέμα...

-- Πριν από τρεις μήνες, όταν με είχατε ρωτήσει αν θα υπάρξει λύση στο Σκοπιανό, σας είχα με σαφήνεια διατυπώσει τη σταθερή θέση μας. 

Επί λέξει σας είχα πει ότι πραγματική λύση σημαίνει εγγυήσεις για εξάλειψη του αλυτρωτισμού, του εθνικισμού, των διεκδικήσεων, εξασφάλιση του απαραβίαστου των συνόρων. Σημαίνει αλλαγές τώρα στο Σύνταγμα της ΠΓΔΜ και όχι στο απώτερο μέλλον. Σημαίνει ότι η όποια σύνθετη ονομασία erga omnes, πρέπει να ορίζεται με αυστηρό γεωγραφικό προσδιορισμό, πως εγγύηση για πραγματική λύση είναι να μην ενταχθεί η ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ.

 Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που ανακάλυψαν αλλαγή στάσης του ΚΚΕ, μπορούν να διαβάσουν ακόμα και ανακοίνωση του ΚΚΕ πριν από 10 χρόνια, το 2008, λίγο πριν από την τότε Σύνοδο του ΝΑΤΟ, όπου και τότε μιλούσαμε για το παζάρι για το όνομα της ΠΓΔΜ στο έδαφος των σχεδιασμών του ΝΑΤΟ στην περιοχή. 

Η μόνη διαφορά είναι ότι τότε τη φανέλα του ΝΑΤΟ τη φορούσε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ενώ τώρα τη μοιράζονται και με το ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό και τα στελέχη του πετάνε τη μπάλα στην εξέδρα γιατί παίζουν στο εχθρικό για τους λαούς γήπεδο των ιμπεριαλιστών.

-- Θα σταθώ λίγο ακόμα στα εθνικά θέματα. Σας προβληματίζει το γεγονός ότι η Τουρκία διατηρεί την επιθετική ρητορική; Θεωρείτε ότι το σενάριο του θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο είναι ακόμα υπαρκτό;

-- Η κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας ερμηνεύεται, αν δει κανείς τη μεγάλη εικόνα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην περιοχή για τις αγορές, τους δρόμους ενέργειας, τις σφαίρες επιρροής. 

Στο έδαφος αυτό η Τουρκία υπερασπίζεται τα δικά της συμφέροντα, διεκδικεί αναβαθμισμένο ρόλο στην περιοχή, σε αντιπαράθεση με την Ελλάδα, δηλαδή με την ελληνική άρχουσα τάξη. 

Απ’ αυτή τη σκοπιά θεωρούμε πολύ πιθανό το ενδεχόμενο ενός θερμού επεισοδίου, το οποίο δεν εξαρτάται μόνο από τα «παιχνίδια» στο εσωτερικό της Τουρκίας, όπως λέει η κυβέρνηση με τη γνωστή τακτική του εφησυχασμού και την προσπάθειά της να εμφανίσει το ΝΑΤΟ και την ΕΕ ως δήθεν εγγυητές του διεθνούς δικαίου και των δικαιωμάτων της χώρας.

-- Η κυβέρνηση μιλάει ανοιχτά για «Καθαρή Έξοδο» από τα μνημόνια και για την αρχή μιας νέας εποχής. Πώς εκτιμά το ΚΚΕ ότι θα είναι η επόμενη μέρα στη χώρα;

-- Νέα αφαίμαξη στο εισόδημα των λαϊκών οικογενειών και νέα μέτρα στήριξης του κεφαλαίου. Αυτή είναι με δυο λόγια η επόμενη μέρα που υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ. 

Και για τις λεπτομέρειες σας παραπέμπω σε όσα ψήφισε προχθές η κυβερνητική πλειοψηφία. Ακόμα και αν τα νέα μέτρα και η επιτροπεία βαφτίστηκαν από την κυβέρνηση «αυξημένη παρακολούθηση», ο λαός ξέρει πως αυτός θα συνεχίζει να πληρώνει το λογαριασμό για να μπορούν οι λίγοι και με το μεσοπρόθεσμο πλαίσιο - νόμο να απολαμβάνουν νέες φοροελαφρύνσεις, προκλητικά προνόμια και κέρδη.

-- Το επιχείρημα της άλλης πλευράς είναι ότι θα έχει μεγαλύτερα περιθώρια ευελιξίας. Για παράδειγμα, δεν είναι θετική η επιστροφή των Συλλογικών Συμβάσεων;

-- Από που προκύπτει αυτό; 

Ίσα - ίσα η κυβέρνηση το απέρριψε, αρνούμενη την ολοκληρωμένη πρόταση νόμου για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που κατατέθηκε από 530 συνδικάτα κι έφερε το ΚΚΕ στη βουλή. 

Η επαναφορά των ΣΣΕ θα είναι μια καρικατούρα, ένας μηχανισμός μονιμοποίησης της εργασιακής ζούγκλας, των τσακισμένων εργατικών δικαιωμάτων και των εκατοντάδων αντεργατικών νόμων, που είναι σε πλήρη ισχύ και προστίθενται και νέοι. 

Τα ψίχουλα που ετοιμάζεται να δώσει η κυβέρνηση στον κατώτερο μισθό, στα πρότυπα της Πορτογαλίας, θα τα ξαναπάρει πίσω από το λαό διπλά και τριπλά από τη μείωση του αφορολόγητου και των συντάξεων, την αύξηση του ΕΝΦΙΑ και απ’ όλα τα υπόλοιπα μέτρα. Αυτό σημαίνει προσαρμογή. Και η μεγαλοεργοδοσία να έχει φθηνούς εργαζόμενους να εκμεταλλευτεί και το κράτος «μεγαλύτερη ευελιξία», δηλαδή μεγαλύτερες δυνατότητες να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξή τους.

 Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να ελπίζουν για λύσεις από τις κυβερνήσεις, το κεφάλαιο και τους ανθρώπους του. Μπορούν να ελπίζουν στον αγώνα τους, κάτω από τη σημαία των συμφερόντων και των αναγκών τους. Μπορούν να ελπίζουν και να παλέψουν για μία ανάπτυξη που θα ικανοποιεί τις εργατικές, λαϊκές ανάγκες.

-- Σας προβληματίζει ότι ορισμένα στελέχη της ΝΔ χρησιμοποιούν γλώσσα που θυμίζει τις μετεμφυλιακές εποχές;

-- Είναι κι αυτό έκφραση της αντιδραστικοποίησης του πολιτικού συστήματος, παντού και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, η οποία δεν εκφράζεται μόνο με την άνοδο ακροδεξιών - φασιστικών - εθνικιστικών δυνάμεων και κομμάτων, όπως η ναζιστική εγκληματική ΧΑ, αλλά και με την αντιδραστικοποίηση των άλλων αστικών κομμάτων, των νεοφιλελεύθερων, των λεγόμενων δεξιών και κεντροδεξιών, όπως είναι η ΝΔ στη χώρα μας και των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, της ονομαζόμενης κεντροαριστεράς.

Βεβαίως, εκφράζεται και με πιο αντιδραστική μετατόπιση και του οπορτουνιστικού ρεύματος, όλων των ροζ αποχρώσεων της «αριστεράς», όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι στη χώρα μας. Μετεμφυλιακές εποχές δεν θυμίζουν μόνο ο αντικομμουνισμός στελεχών της ΝΔ. 

Μετεμφυλιακές εποχές θύμισε και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με την προστασία που προσέφερε στο άγαλμα του Τρούμαν και το πώς αντιμετώπισε τους διαδηλωτές. Αυτού που έριξε ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, που σκόρπισε βόμβες Ναπάλμ στα βουνά της Ελλάδας, που οργάνωσε το αντικομμουνιστικό πογκρόμ του Μακάρθι στις ΗΠΑ, που οργάνωσε τον ψυχρό πόλεμο, που έφερε τόσα δεινά στην ανθρωπότητα και στον ελληνικό λαό. Το «yes men» προς τις ΗΠΑ και τον Αμερικανό πρέσβη έχει ενταθεί από την «αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ.

-- Πρέπει να νοιάζει έναν δεκαεπτάχρονο τι συνέβη πριν 50 χρόνια;

-- Έναν 17χρονο τον νοιάζει πώς θα ζήσει καλύτερα από τις προηγούμενες γενιές, πώς θα καλύπτει τις ανάγκες του στη μόρφωση, τον αθλητισμό, τον πολιτισμό, την ψυχαγωγία, τον ελεύθερο χρόνο, χωρίς να βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη, πώς θα εξασφαλίσει ένα μέλλον χωρίς ανασφάλεια και αβεβαιότητα, αλλά με δικαιώματα.

 Σ' αυτόν τον αγώνα πολύτιμο εφόδιο είναι όλη η ιστορία της ανθρωπότητας και η πιο πρόσφατη και η πιο παλιά. Αυτή η ιστορία πρέπει να διδάσκεται, να γίνεται κτήμα όλο και περισσότερων νέων, μαζί βεβαίως με τα συμπεράσματα που απορρέουν από αυτή, με πιο βασικό ότι το σημερινό σύστημα της εκμετάλλευσης και της αδικίας δεν είναι αιώνιο, ότι όταν ένας λαός αποφασίσει να πάρει τη ζωή στα χέρια του, όταν αποφασίσει ο ίδιος να γίνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων, τότε μπορεί να κάνει το αδύνατο δυνατό, μπορεί να νικήσει αυτόν που στα μάτια του φαίνεται ανίκητος…

902.gr

Δες Ακόμη:

4ο ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΤΗΣ ΟΠ ΣΤΕΡΕΑΣ – ΕΥΒΟΙΑΣ ΤΗΣ ΚΝΕ

Η εκδήλωση στην Παύλιανη - Χαιρετισμός του Δ. Κουτσούμπα (VIDEO - ΦΩΤΟ)

Στην κατάμεστη πλατεία της Παύλιανης, όπου αποτελεί την βάση της κατασκήνωσης του Ιστορικού Διημέρου που οργανώνει η Οργάνωση Περιοχής Αν. Στερεάς - Εύβοιας της ΚΝΕ, στην ανταρτομάνα Ρούμελη, χαιρέτησε το Σάββατο ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε, με την συμβολή των κατοίκων του χωριού, που συνέβαλαν στο να φτιαχτεί και το στέγαστρο για την ομιλία, ενδεικτικό των δεσμών αίματος του Κόμματος με το λαό της περιοχής.

Τα μέλη της ΚΝΕ και του ΚΚΕ, υποδέχθηκε ο πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Παύλιανης, ενώ στην εκδήλωση παραβρέθηκε και ο δήμαρχος Λαμίας. 

Το ιστορικό Διήμερο, ξεκίνησε με την επίσκεψη στο Γοργοπόταμο, όπου και έγινε η παρουσίαση της επιχείρησης και της σημασίας της ανατίναξης της γέφυράς του κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής.

Στην ομιλία του ο Δημητρης Αλεξόπουλος γραμματέας του ΤΣ Φθιώτιδας και μέλος του Συμβουλίου Περιοχής Ανατολικής Στερεάς - Εύβοιας της ΚΝΕ, τόνισε μεταξύ άλλων: «Στα μονοπάτια της Οίτης τιμάμε τον πρωτοκαπετάνιο Άρη Βελουχιώτη όπου σαν σήμερα 73 χρόνια πριν έδωσε τέλος στη ζωή του στο Φαράγγι του Φάγγου, στην Μεσούντα Άρτας, περικυκλωμένος ο ίδιος και η ομάδα του από κυβερνητικό Τάγμα Εθνοφυλακής. Τιμάμε τον ηρωικό Διαμαντή, τον Γιώτη τον Ανάποδο, τον Καλλία, τον Μπελλή, τον Τριανταφύλλου, την Κούλα Ντάνου, την Ψωμά και τους χιλιάδες επώνυμους και ανώνυμους αγωνιστές και αγωνίστριες που πολλοί απ αυτούς σ΄ αυτά τα μέρη έδωσαν και την ίδια τους τη ζωή, κάνοντας μία θυσία-συμβολή στην πάλη για μια άλλη κοινωνία.

Εμπνεόμαστε από όλους αυτούς που δεν δίστασαν να μπουν στον αγώνα για αυτό που σε κάποιους εκείνα τα χρόνια έμοιαζε παράτολμο και αδύνατο.

Θεωρούμε ότι ο αγώνας τους είναι πηγή έμπνευσης και γνώσης, ιδιαίτερα για μας τους νεότερους και πηγή πολύτιμων συμπερασμάτων για την οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης σήμερα, που μέρα με τη μέρα γίνεται όλο και πιο αναγκαία και επιτακτική.

Είναι πιο αναγκαίο από ποτέ μέσα σ αυτές τις συνθήκες να γνωρίσει η νεολαία την ιστορία του ΚΚΕ, που είναι νύχι-κρέας η ιστορία της εργατικής τάξης και του λαού μας, και δεν μπορεί να σβηστεί όσο μελάνι ψέματος και διαστρέβλωσης κι αν ρίξουν, γιατί είναι γραμμένη με αίμα πιθαμή προς πιθαμή σε όλη την Ελλάδα. Στους τόπους δουλειάς, στις πόλεις, στα βουνά, παντού. Και στα βουνά της Ρούμελης, κάθε μονοπάτι είναι και μια ιστορία. Πίσω από κάθε δέντρο κι ένας αντάρτης. Στα ριζά του κάθε λόφου και μια μάχη». (Δείτε βίντεο ΕΔΩ και διαβάστε ΕΔΩ ολόκληρη την ομιλία του).

Στην εκδήλωση παρουσιάστηκε μουσικοαφηγηματικό αφιέρωμα για τη δράση του ΔΣΕ στην περιοχή (Δείτε αποσπάσματα ΕΔΩ), ενώ ακολούθησε και λαϊκό γλέντι.

1 / 28

Ο χαιρετισμός του Δ. Κουτσούμπα

Στον χαιρετισμό του ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σημείωσε:

«Χαιρετίζουμε όλους εσάς τους νέους και τις νέες, της ΚΝΕ, από όλες τις πόλεις της Στερεάς που για τέταρτη χρονιά συνεχίζετε την προσπάθεια να γνωρίσετε την Ιστορία του Κόμματος μας εδώ στην ανταρτομάνα Ρούμελη.

Χαιρετίζουμε όλους εσάς που περπατάτε στα αγωνιστικά μονοπάτια των ηρώων του λαού μας, του ΚΚΕ.

Από τα χρόνια της Αντίστασης και της Ελεύθερης Ελλάδας, του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΕΠΟΝ, τα ηρωικά χρόνια του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και του αρχηγείου Ρούμελης με ηγέτες τον καπετάν Διαμαντή (Γιάννη Αλεξάνδρου) και τον καπετάν Γιώτη (Χαρίλαο Φλωράκη).

Εδώ, στην Παύλιανη στην καρδιά της Ρούμελης, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, τιμάμε τους ήρωες του Κόμματος και της επαναστατικής πάλης.

Τον τιμημένο αντιστράτηγο του ΔΣΕ, καπετάν Διαμαντή από τη Λιλαία Παρνασσίδας, τον ηρωικό αρχηγό του ΕΛΑΣ, Άρη Βελουχιώτη, από τη Λαμία, τον αρχισυντάκτη του "Ριζοσπάστη" Τάκη Φίτσιο από την Υπάτη που εκτελέστηκε, τιμάμε τον Καλία και τους 33 Ελασίτες που σκοτώθηκαν σε ενέδρα εδώ στην Αγ. Τριάδα, μεταξύ των οποίων και Παυλιανίτες αντάρτες και τόσους άλλους χιλιάδες Ρουμελιώτες κομμουνιστές που έπεσαν στα πεδία των ένδοξων μαχών, εκτελέστηκαν, εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν, έφυγαν από τη ζωή μετά από τόσες κακουχίες και βάσανα.

Τιμάμε τους ζώντες "ορθοστατούντες και ορθοβαδίζοντες", που πορεύονται για δεκαετίες μέσα στους αγώνες του λαού μας, για τα καθημερινά προβλήματα του λαού μας, για το ανοιχτό μέλλον, για το νέο προοδευτικό μέλλον της ανθρωπότητας, το σοσιαλισμό και παλεύουν πλάι στο ΚΚΕ, πλάι στην ΚΝΕ ή μέσα από τις οργανώσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ.

Τιμάμε τους λαϊκούς αγώνες στα μέρη που ο Άρης Βελουχιώτης και λίγοι ακόμα πρωτοπόροι κομμουνιστές, δημιούργησαν την πρώτη ένοπλη αντάρτικη ομάδα και μέσα από την άοκνη και πεισματική προσπάθεια, έδωσαν ελπίδα και θάρρος στο λαό για να παλέψει οργανωμένα και αποφασιστικά τους ξένους και ντόπιους κατακτητές την περίοδο 1940-1949.

Τιμάμε τους αγώνες του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ στα ιστορικά μέρη που ο λαός έδωσε αποφασιστικές μάχες, όπως είναι ο Γοργοπόταμος, όπου ο ΕΛΑΣ με τον πρωτοκαπετάνιο Άρη Βελουχιώτη σήκωσε το μεγαλύτερο βάρος της επιχείρησης και καταξιώθηκε στις συνειδήσεις του ελληνικού λαού.

Νιώθουμε περήφανοι για την τιμημένη 100χρονη Ιστορία του Κόμματός μας.

Από το 1918 ήταν συνεχής πάλη και αγώνας για να φέρει την εργατική τάξη στο προσκήνιο της Ιστορίας, συνεχής δράση για την ανατροπή του βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος, για την οικοδόμηση της νέας κοινωνίας του μέλλοντος, της κομμουνιστικής.

Φίλες και Φίλοι

Συντρόφισσες Σύντροφοι

Όλη η συζήτηση, η αντιπαράθεση που έχει φουντώσει τις τελευταίες μέρες με αφορμή τη συμφωνία για την ονομασία της ΠΓΔΜ, δεν θέλουμε να αφήσει στο απυρόβλητο το νέο πακέτο σκληρών μέτρων που ψήφισε η κυβέρνηση προχθές το οποίο με δύο λόγια προβλέπει νέα ληστεία στο λαϊκό εισόδημα και νέα μέτρα στήριξης του κεφαλαίου και αφαίμαξης του εισοδήματος του εργαζόμενου λαού μας.

Γιατί αυτά τα μέτρα πρέπει μαζί με όλα τα υπόλοιπα να μπουν στο στόχαστρο της πάλης των εργαζομένων, του λαού, ο οποίος θα συνεχίζει να δίνει τη μάχη για την επιβίωση του την ώρα που το κεφαλαίο θα απολαμβάνει νέα προκλητικά προνόμια.

Η συμφωνία που θα υπογραφεί στις Πρέσπες από την ελληνική κυβέρνηση και την κυβέρνηση της ΠΓΔΜ, για το όνομα της γειτονικής χώρας και η οποία έχει τη σφραγίδα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, και της ΕΕ, δεν αποτελεί λύση προς όφελος των λαών.

Κι ας πανηγυρίζει η κυβέρνηση, ο κ. Τσίπρας, ο οποίος μάλιστα δηλώνει περήφανος γι αυτή τη συμφωνία και αυτή την ώρα μιλά στην ελληνική βουλή, εμείς του απαντάμε από εδώ, γιατί όπως ξέρετε το ΚΚΕ αποχώρησε απ’ αυτή την παρωδία κοινοβουλευτικής διαδικασίας, χθες, ενώ κατήγγειλε τα αντιλαϊκά μέτρα, κατήγγειλε αυτή τη συμφωνία.

Ο κ. Τσίπρας νιώθει περήφανος γιατί η κυβέρνησή του, ως σημαιοφόρος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή, υπηρετεί το στόχο της ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης στα Δυτικά Βαλκάνια.

Προτιμήσαμε να είμαστε εδώ στην Παύλιανη, στη Φθιώτιδα, στη Ρούμελη, συνεχιστές των ηρωικών αγώνων του λαού μας, παρά να καθόμαστε εκεί, στα έδρανα της βουλής και να ψηφίζουμε τέτοιες αντιλαϊκές συμφωνίες.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι οι πρώτοι που έσπευσαν να χαιρετίσουν τη συμφωνία ήταν το State Deparment, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, δια στόματος Τουσκ.

Ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του είναι περήφανοι γιατί ενισχύεται η παρουσία του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, ενός δολοφονικού οργανισμού, ο οποίος ευθύνεται και για το αιματοκύλισμα των Βαλκανίων.

Είναι περήφανοι γιατί το ΝΑΤΟ και η ΕΕ έχουν σφραγίσει με το αίμα των λαών 2 και 3 φορές τις αλλαγές συνόρων στα Βαλκάνια.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κι από κοντά η ΝΔ και τα άλλα κόμματα με τον καβγά τους για το ποιος και τι διαπραγματεύεται, συνεχίζουν να δείχνουν το “δέντρο” δηλαδή το όνομα της ΠΓΔΜ, κρύβοντας το “δάσος” δηλαδή τους επικίνδυνους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια που όλοι τους ανεξαιρέτως υπηρετούν.

Η συμφωνία δεν αποτελεί λύση προς όφελος του ελληνικού λαού, του λαού της γειτονικής χώρας και όλων των λαών της περιοχής και για έναν ακόμα λόγο.

Γιατί μια σειρά κρίσιμα ζητήματα, όχι μόνο παραπέμπονται στο αβέβαιο μέλλον όπως είναι οι συνταγματικές αλλαγές, αλλά και γιατί η ελληνική κυβέρνηση αποδέχτηκε τις ανιστόρητες θέσεις περί “Μακεδονικού έθνους”, “Μακεδονικής γλώσσας”, που αποτελούν βασικά στηρίγματα του αλυτρωτισμού.

Για όλους αυτούς τους λόγους επαναλαμβάνουμε πως το ΚΚΕ δε θα ψηφίσει καμιά συμφωνία στη Βουλή, η οποία δίνει το “πράσινο φως” στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια.

Κατακρίνουμε την κυβέρνηση γιατί στα βήματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έχει αναγορεύσει το ΝΑΤΟ και την ΕΕ σε εγγυητές της ειρήνης και της ασφάλειας στην περιοχή μας.

Την κατακρίνουμε για τον εφησυχασμό που καλλιεργεί όσον αφορά την κλιμάκωση της τουρκικής προκλητικότητας.

Κι ο εφησυχασμός είναι επικίνδυνος γιατί αποκοιμίζει το λαό, ο οποίος τώρα πρέπει να δει τις γενικότερες εξελίξεις στην περιοχή μας, τη φαγωμάρα που έχει ξεσπάσει, για το ποιος θα βάλει στο χέρι τους δρόμους μεταφοράς ενέργειας και εμπορευμάτων, ποιος θα ελέγξει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας και ολάκερης της περιοχής

Να δει ότι η Τουρκία, παρά τις εξελίξεις στο εσωτερικό της, υπερασπίζεται τα δικά της συμφέροντα, διεκδικεί αναβαθμισμένο ρόλο στην περιοχή σε αντιπαράθεση με την Ελλάδα, δηλαδή με την ελληνική αστική τάξη.

Να δυναμώσει την πάλη του, μαζί με όλα τα άλλα προβλήματα και ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, που στηρίζει ολόθερμα τις πολεμικές ενέργειες στην περιοχή, που έχει μετατρέψει τη χώρα σε ΝΑΤοϊκό στρατόπεδο.

Να δυναμώσει την πάλη για την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, που μόνο η εργατική εξουσία μπορεί να το διασφαλίσει.

Το ΚΚΕ έχει ξεκαθαρίσει με πολλές τοποθετήσεις του ότι θα πρωτοστατήσει στον αγώνα για την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας.

Ταυτόχρονα, όμως, δεν πρόκειται να δείξουμε καμιά εμπιστοσύνη, καμιά ανοχή στην όποια αστική κυβέρνηση και στην εκμεταλλεύτρια τάξη που εκπροσωπεί.

Δυναμώνουμε την πάλη για την οριστική νίκη του λαού. Επιδιώκουμε έπαθλο της πάλης να είναι η εργατική – λαϊκή εξουσία, που θα εξασφαλίσει την ευημερία και την πραγματική ειρήνη για το λαό, θα ανοίξει το δρόμο για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

Η θέση αυτή του ΚΚΕ είναι σε αρμονία με την 100χρονη ηρωική ιστορία του, που σήκωνε πάντα το λάβαρο του διεθνισμού της εργατικής τάξης και του γνήσιου εργατικού- λαϊκού πατριωτισμού.

Φίλες και Φίλοι

Αυτή τη χρονιά που συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ίδρυση του επαναστατικού κόμματος της εργατικής τάξης, απευθυνόμαστε σε κάθε νέο που ασφυκτιά βλέποντας τη ζωή και το μέλλον του εγκλωβισμένο στα στενά όρια μιας κοινωνίας που δεν έχει τίποτε νέο να δώσει.

Σε κάθε νέο που μπορεί σήμερα να βλέπει σαν μόνη λύση την επιλογή του μικρότερου κακού, το χαμήλωμα ακόμα περισσότερο των απαιτήσεων του, σε κάθε νέο που με δυσκολία δίνει θετική απάντηση στο ερώτημα αν μπορεί να αλλάξει κάτι σήμερα.

Σε όλους αυτούς τους νέους το ΚΚΕ έχει στόχο να στείλει το ελπιδοφόρο μήνυμα ότι μπορούν και πρέπει να μεγαλώσουν οι νεανικές δυνάμεις που δεν συμβιβάζονται με το παρόν και το μέλλον που θέλουν για εμάς οι εκμεταλλευτές του λαού και της νεολαίας.

Ότι έχουμε τη δύναμη να παλέψουμε ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα, ότι με την πάλη μας μπορούμε να κερδίσουμε τη ζωή που μας αξίζει και για την οποία έχουμε μεγάλες προσδοκίες.

Κι αυτό γιατί γνωρίζουμε καλά ότι αυτά που παράγονται από τον μόχθο και τον ιδρώτα των εργαζομένων σε όλον τον κόσμο, αξίζει να είναι ο πλούτος που θα καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες των παραγωγών του και όχι ο θησαυρισμός και η χλιδή των παρασίτων-καπιταλιστών.

Γιατί υπάρχει άλλος δρόμος, να εμπιστευτούν το ΚΚΕ και την ΚΝΕ για να τον βαδίσουμε μαζί.

Να δυναμώσουν με όλους τους τρόπους το ΚΚΕ και την ΚΝΕ για να δυναμώσει η καθημερινή μάχη σε κάθε χώρο δουλειάς, σπουδών και κατοικίας για την ανάπτυξη αγώνων διεκδίκησης των δικαιωμάτων στη μόρφωση, τη δουλειά και συνολικά τη ζωή.

Να δυναμώσουν το ΚΚΕ και την ΚΝΕ γιατί χωρίς να υπολογίζουν κόπους δίνουν μάχη για να συνδέεται ο καθημερινός αγώνας με την επαναστατική πάλη για την εργατική εξουσία, για την πραγματική εξουσία του λαού.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι

Βαδίζουμε με περηφάνια το δρόμο που απαιτείται για την ανατροπή του κόσμου των εκμεταλλευτών, τον δρόμο που βαδίζει 100 χρόνια το ηρωικό ΚΚΕ και στο πλευρό του για 50 χρόνια η ΚΝΕ.

Η καλύτερη τιμή στην Ιστορία μας είναι να ανταποκριθούμε, να κατοχυρώσουμε τους υψηλούς στόχους που θέτουμε για να δυναμώσει το ΚΚΕ και η ΚΝΕ παντού.

Προς τιμήν των 100χρονων του κόμματος μας θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, για να αποκτήσει το κόμμα μας ακόμα πιο πλατιούς, ακόμα πιο γερούς δεσμούς με την εργατική τάξη, το λαό μας.

Βάζουμε ψηλά τον πήχη. Θα τα καταφέρουμε.

Ζήτω τα 100 χρόνια του ΚΚΕ.

ΚΚΕ ισχυρό είναι δύναμη για το λαό.

Στις βουλευτικές εκλογές - όποτε κι αν γίνουν - στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, στις ευρωεκλογές του χρόνου, δυναμώστε παντού και εδώ στη Ρούμελη, τη Φθιώτιδα, σε όλη τη Στερεά, σε όλη την Ελλάδα, το ΚΚΕ».