«O διορισμένος πρόεδρος και γραμματέας της ΓΣΕΕ και όλη αυτή η ομάδα που οι εργαζόμενοι ονόμασαν "συνδικαλιστική μαφία", αυτοί που δεν είχαν την τσίπα να στηρίξουν τις απεργίες των συνδικάτων τον Σεπτέμβρη και τον Οκτώβρη, υπέγραψαν σαν τον κλέφτη την "συμφωνία της ντροπής", την επέκταση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης με πάγωμα μισθών, όπως επιθυμούσαν εργοδότες και κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Χωρίς καμία αρμοδιότητα συναίνεσαν να παγώσει ο υπουργός τους μισθούς και τα μεροκάματα, έκαναν τη βρώμικη δουλειά.
Μια συμφωνία που, την στιγμή το ηλεκτρικό, το πετρέλαιο, τα νοίκια, το ίδιο το γάλα των παιδιών μας γίνεται κάθε μέρα πιο ακριβό, αυτή η συμφωνία με την υπογραφή των εργατοπατέρων παγώνει τους μισθούς των εργαζομένων. Μονιμοποιεί την φτώχεια των εργαζομένων για να διασφαλίζει τα κέρδη των αφεντικών.
Για να κρύψουν τον βρώμικο ρόλο τους, λένε ψέματα ότι ο ίδιος ο υπουργός που πάγωσε τους μισθούς, μπορεί το επόμενο διάστημα να επιτρέψει την αύξηση του βασικού μισθού!
Δηλαδή αναγορεύουν τον υπουργό Εργασίας σε δερβέναγα της τσέπης και του μισθού της εργατικής τάξης. Και με αυτόν τον τρόπο επιδιώκουν να βάλουν ταφόπλακα στους αγώνες των εργαζομένων που ακόμη και σήμερα, σε αυτόν τον αρνητικό συσχετισμό, αγωνίζονται για συλλογικές συμβάσεις με αυξήσεις.
Ταυτόχρονα, η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ είναι η πρώτη που κάρφωσε βαθιά το μαχαίρι στο σώμα της κοινωνικής ασφάλισης.
Προωθεί με φανατισμό τα επαγγελματικά ταμεία μαζί με τον ΣΕΒ και τις άλλες εργοδοτικές ενώσεις. Με αυτόν τον τρόπο γίνεται ο πολιορκητικός κριός της κυβέρνησης της ΝΔ στην επίθεση στην κοινωνική ασφάλιση και την παράδοση στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Η "συμφωνία της ντροπής" δεν πρέπει να νομιμοποιηθεί από τους εργαζόμενους!
Όλοι στον αγώνα για αυξήσεις στους μισθούς, τις συντάξεις, τις κοινωνικές παροχές.
Σε καμία χώρα, ποτέ και πουθενά, τα αφεντικά και οι κυβερνήσεις που τους υπηρετούν δεν "χάρισαν" αυξήσεις και δικαιώματα στους εργαζόμενους. Μόνο οι αγώνες των εργαζόμενων είχαν αποτέλεσμα.
Σε κάθε χώρο δουλειάς, κάθε εργοστάσιο, γραφείο, κατάστημα, λιμάνι να αναπτυχθεί δράση και να παρθούν πρωτοβουλίες για να ανατραπεί ο αντεργατικός σχεδιασμός. Με συζήτηση, ενημέρωση, συνελεύσεις, οργάνωση, απεργίες, αλληλεγγύη. Με σύγκρουση με την εργοδοσία και τις κυβερνήσεις της.
Να μαζικοποιηθούν τα συνδικάτα με νέους εργαζόμενους, με απεργιακές επιτροπές παντού!
Να δυναμώσει ο αγώνας για να απαλλαχτεί το εργατικό κίνημα από τους πλασιέ των αφεντικών!
Ο Δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης Καταπέλτης !! Ξεσκεπάζει την Χωρίς Αρχές κοινή στάση της αντιπολίτευσης των εκπροσώπων της ΝΔ ΣΥΡΙΖΑ ΠΑΣΟΚ στο Δημοτικό Συμβούλιο ...
Στην παρέμβασή του στο χθεσινό Δημοτικό Συμβούλιο, με την οποία έκλεισε η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό του Δήμου για το 2020, ο Δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης, ανέφερε μεταξύ άλλων: «Συζητάμε σήμερα τον Προϋπολογισμό του Δήμου μας, αλλά αυτό που θέλει να επιβάλει μέρος της αντιπολίτευσης και το λέει καθαρά, είναι: Δημοτική Αρχή θα κάνεις αυτό που λέμε εμείς και όχι αυτό που έχεις προγραμματίσει και σχεδιάσει, γιατί αν συνεχίσεις έτσι, θ’ αλλάξουμε όλους τους κωδικούς. Τι θα πετύχετε μ’ αυτό; Μόνο εμπόδια βάζετε. Δεν υπάρχει τίποτα εποικοδομητικό στην αντιπολίτευσή σας. Αλλά αφού είστε σίγουροι ότι είναι εποικοδομητικό αυτό που κάνετε, να πορευτείτε μέχρι τέλους και να κατέβετε στις εκλογές και ως ενιαία παράταξη. Δηλώσατε επίσημα ότι ΣΥΡΙΖΑ, Ν.Δ., ΚΙΝΑΛ, είστε μια γροθιά και έτσι θα έρχεστε στο Δημοτικό Συμβούλιο. Έπρεπε όμως και προεκλογικά, να πείτε ότι κατεβαίνουμε χωριστά, όχι γιατί διαφωνούμε, αλλά γιατί έχουμε και κάποιες φιλοδοξίες. Οπότε θα βλέπαμε και τις ψήφους που θα παίρνατε από τον Πατραϊκό λαό. Κι επειδή είναι ένα ερώτημα αυτό, κάντε το στις επόμενες εκλογές. Μια γροθιά εσείς από κει και μια εμείς από ‘δω και θα δούμε τι θα επιλέξει ο Πατραϊκός λαός. Την εισήγηση του Αντιδημάρχου, δεν την διαβάσατε, γιατί εσείς, δεν διαβάζετε, δεν ακούτε δεν βλέπετε. Λέτε ότι εμείς δεν έχουμε αναπτυξιακό προϋπολογισμό, δεν έχουμε σχεδιασμό. Ποιος είναι ο δικός σας σχεδιασμός; Τι παρουσιάσατε σήμερα; Εμείς λέμε ότι όχι μόνο έπρεπε να έχουμε τριπλάσιο προϋπολογισμό, αλλά να μας επιστραφούν και τα παρακρατούμενα, που ξεπερνούν τα 25 δισ. ευρώ προς τους Δήμους και τα οποία αν ερχόντουσαν, θα μπορούσαμε να λύσουμε πολλά και μεγάλα προβλήματα. Είπατε ότι έχετε όραμα. Ποιο είναι αυτό το όραμα; Όλο «θα» και αέρας κοπανιστός. Αυτό είναι το όραμά σας. Ας πούμε εμείς τι χειροπιαστά έργα κάνουμε και πόσα ακόμα έχουμε προγραμματίσει και είναι αυτό που σας ενοχλεί. Πλαζ, Μανιακίου, Αρσάκειο, Αποθήκες ΑΣΟ, Εργοστάσιο Τέχνης, Παλιά Σφαγεία, Καντριάνικα, Αγία Σοφία, Άνω και Κάτω Πόλη, σκάλες Αγίου Νικολάου, Ζαρουχλέικα, ΔΕΥΑΠ και για μια σειρά άλλων έργων. Με τα μάτια τα δικά σας, αυτά δεν είναι τίποτα. Για το λαό μας όμως είναι έργα που τα βλέπει να γίνονται. Βλέπει τις πλατείες, τις παιδικές χαρές και τις κατασκηνώσεις για τα παιδιά. Αυτό που δεν καταλαβαίνετε εσείς, το καταλαβαίνει ο Πατραϊκός λαός. Συνεχίστε εσείς και θα συνεχίσουμε κι εμείς τον δρόμο μας. Επειδή είναι καινούργια χρονιά κι εμείς θέλουμε να σας βλέπουμε χαρούμενους κι ευτυχισμένους συνεχίστε έτσι, δεν θέλουμε να χαλάσουμε τη χαρά σας. Να φύγετε από ‘δω ενωμένοι και χαμογελαστοί, ότι επιτέλους νικήσατε. Συνεχίστε σ’ αυτό το δρόμο, αλλά να ξέρετε το εξής: Εάν φτάσετε στο σημείο, η ενότητά σας, να γίνει εμπόδιο σ’ αυτή την πόλη, δεν θα σας δώσουμε τη χαρά. Κρατήστε λοιπόν κι ένα μέτρο σ’ αυτή τη συνεργασία σας και κοιτάξτε μέχρι πού θα την πάτε, γιατί ο Πατραϊκός λαός, δεν θ’ ανεχτεί ζιζάνια που θέλουν να τον φέρουν σε δύσκολη θέση».
***
Συζητήθηκε σήμερα στο Δημοτικό Συμβούλιο ο προϋπολογισμός για το 2020 όπως κατατέθηκε από τη Δημοτική Αρχή της Πάτρας.
Στην εισήγησή του (διαβάστε εδώ αναλυτικά) ο αντιδήμαρχος Δ. Πλέσσας τόνισε πως «η εισήγησή μας διαμορφώθηκε, μετά από έναν ουσιαστικό δημόσιο διάλογο και διαβούλευση που πραγματοποιήσαμε το προηγούμενο διάστημα στις ΔΕ, στα Διαμερίσματα, σε Κοινότητες, καθώς και με εκπροσώπους φορέων, πριν φέρουμε το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο. Επίσης διαμορφώθηκε σύμφωνα με το Τεχνικό Πρόγραμμα και τα τέλη που ψηφίστηκαν σε προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο, αλλά και με τις ανάγκες των Υπηρεσιών μας, καθώς επίσης και με τους προϋπολογισμούς των Νομικών Προσώπων του δήμου που ψηφίστηκαν από τα Διοικητικά τους Συμβούλια».
Επεσήμανε ότι «για τους δήμους, τα Τακτικά Έσοδα που είναι ο κορμός του προϋπολογισμού αποτελούνται από τους λεγόμενους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους (ΚΑΠ) που έχουν πηγή τη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και τα "ίδια έσοδά" τους» δηλαδή τα τέλη και οι δημοτικοί φόροι που επιβάλλονται στο λαό μέσω συγκεκριμένης νομοθεσίας διαχρονικά.
Υπογράμμισε ότι «σύμφωνα με τους θεσμοθετημένους πόρους που με νόμους έχουν ψηφιστεί για την Τοπική Διοίκηση οι δήμοι από τον κρατικό προϋπολογισμό του 2020 θα έπρεπε να λάβουν 6 δισ., 62 εκατ. ευρώ», αλλά παρακρατούν «4 δισ., 205 εκατ. ευρώ για το 2020 και φυσικά δεν υπάρχει καμία αναφορά για την αποπληρωμή των παρακρατηθέντων εσόδων της Τοπικής Διοίκησης που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια των ετών της κρίσης».
Ο Δ. Πλέσσας είπε επίσης πως «μέσα σε αυτό το δυσμενές περιβάλλον, ψάχνουμε χαραμάδες και κάνουμε ό,τι μπορούμε να βοηθήσουμε τα πλατιά λαϊκά στρώματα, τους μικρομεσαίους επαγγελματίες, τη νεολαία, να ανοίξουμε δρόμους διεκδίκησης και να προσφέρουμε στον πατραϊκό λαό ελαφρύνσεις και απαλλαγές μέσω της πολιτικής μας για τα δημοτικά τέλη με γενική μείωση αυτών σε ποσοστό 23%, αλλά και 50% και 100% σε 12 "ευπαθείς", όπως τις ονομάζουν αυτοί που τους έχουν φέρει σε αυτή την κατάσταση, κατηγορίες συνδημοτών μας».
Ως Δημοτική Αρχή, ανέφερε, «θα προχωρήσουμε και στο 2020 διαφυλάσσοντας και ενισχύοντας όσα έχουμε καταφέρει, αλλά και διευρύνοντας τα πεπραγμένα με τους στόχους μας όπως αυτοί αναλύθηκαν στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου για Τέλη και Τεχνικό Πρόγραμμα καθώς και για να χρηματοδοτηθούν όλα τα έργα που περιλαμβάνονται στο Τοπικό Σχέδιο (ΤΣΔΑ) που έχουμε κάνει για τη διαχείριση των αποβλήτων, για την υπόγεια διέλευση της σιδηροδρομικής γραμμής, για την ανάπλαση του παραλιακού μετώπου κ.ά. Ο λαός μας όμως έχει πολύ μεγαλύτερες και μάλιστα βασικές ανάγκες στη ζωή του».
Καταλήγοντας υπογράμμισε πως «για τη Δημοτική Αρχή οι λαϊκές ανάγκες και ο αγώνας για την ικανοποίησή τους αποτελούν προτεραιότητα. Το οικονομικό πρόβλημα των δήμων είναι πρωτίστως πολιτικό θέμα, θέμα στρατηγικών επιλογών, επιλογή δρόμου ανάπτυξης και των συμφερόντων που επιτελεί.
Γι αυτό και διεκδικούμε:
Πλήρη κρατική χρηματοδότηση που να καλύπτει το σύνολο των αναγκών του δήμου.
Να αποδοθεί το σύνολο των πόρων που έχουν θεσπιστεί για την Τοπική Διοίκηση και των οφειλόμενων σε αυτή, ποσό που φτάνει τα 6 δισ., 62 εκατ. ευρώ για το 2020 και σε ποσοστό πάνω από 9%.
Για κάθε αρμοδιότητα που μεταφέρεται από το κράτος στους δήμους, να αποδίδονται ταυτόχρονα και οι αντίστοιχοι πόροι.
Χρηματοδότηση έργων υποδομής και αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής προστασίας, αντισεισμικής θωράκισης, γιατί η προστασία της ζωής και της περιουσίας του λαού δεν μπορεί να συνυπάρχει με την πολιτική "κόστους-οφέλους", με τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) που προωθούν κυβερνήσεις και Ευρωπαϊκή Ένωση.
Προσλήψεις του απαραίτητου αριθμού προσωπικού με μόνιμη σχέση εργασίας και πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Λύση στο θέμα των ληξιπρόθεσμων των πολιτών προς τους δήμους. Οι δήμοι με απόφαση των ΔΣ να διαγράφουν οφειλόμενα ποσά από κατηγορίες πολιτών που ούτε έχουν, ούτε μπορούν να πληρώσουν, να μην εκτελείται η εντολή των κυβερνήσεων για αναγκαστική είσπραξη και πλειστηριασμούς.
Κατάργηση όλου του αντιδραστικού πλαισίου ("Καλλικράτης", "Κλεισθένης", μνημονιακές δεσμεύσεις και εφαρμοστικοί νόμοι…) που κατευθύνουν τους δήμους να δρουν ανταποδοτικά και επιχειρηματικά.
Η κινητοποίηση του λαού και η κοινωνική δυναμική του αποτελούν τον κρίσιμο παράγοντα, προκειμένου να έχουμε επιτυχία στις διεκδικήσεις μας, να υποχρεωθούν οι κυβερνώντες να αποδίδουν στους δήμους όσα δικαιούνται, αλλά και τα παρακρατηθέντα».
Σημειώνεται πως στην έναρξη της συνεδρίασης, μετά από πρόταση του δημάρχου, Κώστα Πελετίδη, κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των δύο καθηγητών που έχασαν τη ζωή τους σε τροχαίο στην Εθνική Οδό Πατρών - Πύργου.
,, oι νοσοκομειακοί γιατροί ανησυχούν. Υπέστησαν φοβερή μείωση μισθών, μεγάλη μείωση υπηρετούντων, εντατικοποίηση δουλειάς, ψέμα και κοροϊδία από πολλούς κυβερνώντες. Πέρασαν πλέον ως "έπεα πτερόεντα" το "δίκαιη ανάπτυξη" και το "ανάπτυξη για όλους".
Πράξεις θέλουμε, που να σέβονται την προσφορά μας και να γνωρίζουν οι εκάστοτε κρατούντες ότι εμείς που υποστηρίζουμε με νύχια και με δόντια τη λειτουργία των νοσοκομείων, έχουμε ως ισχυρό μας σύμμαχο τους ασθενείς ,,
ΥΓΕΙΑ ΕΙΝΑΠ: Απαράδεκτη και προσβλητική για ασθενείς και υγειονομικούς χαρακτηρίζει η ΕΙΝΑΠ την κατάσταση για τη γενική εφημερία των νοσοκομείων της Αττικής.
Σε ανακοίνωσή της σημειώνει:
«Όλες οι κυβερνήσεις υποσχέθηκαν ότι θα λάβουν τη γνώμη μας υπόψη για τη βελτίωση της σημερινής κατάστασης.
Η σημερινή πολιτική ηγεσία, παρά τις υποσχέσεις της στην ΕΙΝΑΠ, προχώρησε στο διορισμό επιτροπής για τον τρόπο εφημέρευσης, αγνοώντας μας παντελώς.
Διαρρέεται σκόπιμα ότι ο μόνος τρόπος για να βελτιωθεί η κατάσταση στα ΤΕΠ και να εκλείψουν τα ράντζα είναι να έχουν γενική εφημερία τα νοσοκομεία κάθε 3 μέρες αντί για 4.
Μα θέλετε να μας εξοντώσετε;Θέλετε την ανεπάρκεια και τη γύμνια που αναφέρουμε να τη μεταφέρετε στο προσωπικό των νοσοκομείων του κέντρου, που κυριολεκτικά στενάζει από την εντατικοποίηση;
Η ίδια η Πολιτεία παραδέχεται ότι η προσέλευση στα ΤΕΠ τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί κατά 25%. Τώρα θα προστεθεί επιπλέον 25% λόγω πιο συχνής εφημερίας και φυσικά τα ράντζα, ειδικά στα μεγάλα νοσοκομεία, θα πολλαπλασιαστούν.
Επιπρόσθετα με αλλαγή του "κάθε 4 ημέρες" σε "κάθε 3" θα αυξηθεί στο έπακρο η υπερεργασία και η υπερεφημέρευση του ήδη υπηρετούντος ανεπαρκέστατου αριθμητικά προσωπικού.
Ακόμα τραγικότερη είναι η άλλη διαρροή περί εφημερίας ΤΕΠ ανεξάρτητα από την εφημερία του υπόλοιπου νοσοκομείου. Εφημερεύον ΤΕΠ σε μη εφημερεύον νοσοκομείο είναι πειραματισμός ακραίος και εξαιρετικά επικίνδυνος για τους ασθενείς στις σημερινές συνθήκες.
Έχουμε διατυπώσει πολλές φορές την άποψή μας με επιστημονικά τεκμηριωμένα δεδομένα.
Το 60%-70% των προσερχόμενων στα ΤΕΠ είναι περιστατικά ΠΦΥ που σήμερα οι δομές της είναι υποτυπώδεις. Αν αυτό δεν λυθεί ή αν δεν πάρει σοβαρό τρόπο αντιμετώπισης, η σημερινή κατάσταση θα συνεχίζεται. Τα πρώην ΠΕΔΥ, που μετονομάστηκαν σε Κέντρα Υγείας και οι ΤΟΜΥ, έτσι όπως λειτούργησαν, δεν έλυσαν τα προβλήματα. Χρειάζεται μεγάλος αριθμός Κέντρων Υγείας Αστικού Τύπου στο Λεκανοπέδιο με οικογενειακό γιατρό και ειδικότητες. Πρέπει αρκετά Κέντρα Υγείας να εφημερεύουν σε 2 ή και 3 8ωρα για να απορροφήσουν περιστατικά ΠΦΥ.
Γίνεται μεγάλος αριθμός διακομιδών από μικρού και μεσαίου μεγέθους νοσοκομεία προς τα μεγάλα. Διακομίζουν νοσοκομεία του Λεκανοπεδίου, όλης σχεδόν της Πελοποννήσου, της Στερεάς Ελλάδας - Ευβοίας και των νησιών. Οι διακομιδές γίνονται λόγω έλλειψης στελεχών Υγείας και εξοπλισμού. Υπάρχουν και χιλιάδες ασθενείς που προτιμούν νοσοκομεία των Αθηνών και έρχονται μόνοι τους για τον ίδιο ακριβώς λόγο.
Αφού δεν υλοποιείτε τις θεμελιώδεις προϋποθέσεις, γιατί δεν κάνετε μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στα νοσοκομεία;
Όλος ο νότιος τομέας εξυπηρετείται από ένα "ξεδοντιασμένο" από προσωπικό Ασκληπιείο και ένα υποβαθμισμένο Τζάνειο, που στέλνει το παιδί από το νησί με σκωληκοειδίτιδα κατευθείαν στο Παίδων λόγω έλλειψης παιδοχειρουργού.
Τα παραπάνω ερωτήματα και διαπιστώσεις αποτελούν ταυτόχρονα και αυτονόητες θέσεις των νοσοκομειακών γιατρών. Μπορεί να απέχουν από την ολοκληρωμένη πρότασή μας για αποκλειστικά δημόσιο, δωρεάν σύστημα Υγείας, είναι όμως ικανά να ανακουφίσουν ασθενείς και υγειονομικούς.
Ειδικό και βαρύνοντα ρόλο στη διευθέτηση, ταχεία μεταφορά και αντιμετώπιση, μπορεί να παίξει το ΕΚΑΒ, που σήμερα είναι υποβαθμισμένο από άποψη μέσων, διασωστών και γιατρών.
Όσο και να συζητάμε για τρόπο εφημέρευσης στο Λεκανοπέδιο και πώς θα τον βελτιώσουμε, αγνοώντας αυτές τις δύο θεμελιακές παραμέτρους, απλά εμπαίζουμε υγειονομικούς και ασθενείς.
Ο δυτικός τομέας πάσχει αντίστοιχα, με τα νοσοκομεία της Νίκαιας και του Θριάσιου να έχουν τεράστιες ελλείψεις και το Αττικόν να πνίγεται στα ράντζα.
Στο βόρειο τομέα οι περισσότερες ειδικότητες εξυπηρετούνται μόνο από το Σισμανόγλειο, ενώ ο ανατολικός τομέας, πολυπληθής και αυτός, δεν έχει νοσοκομείο παρά μόνο υποστελεχωμένα Κέντρα Υγείας.
Αναφέρουμε τα παραπάνω ενδεικτικά για να γίνει κατανοητή σε όλους τους αρμόδιους η γύμνια που υπάρχει εδώ και χρόνια στα νοσοκομεία, αν και τη γνωρίζουν οι πιο πολλοί. Ακραίο παράδειγμα το Νοσοκομείο Σωτηρία, που αντί να ενισχυθεί, αφού οι πνευμονοπάθειες είναι στην 4η θέση από άποψη νοσηρότητας και θνησιμότητας, αποδυναμώθηκε επικίνδυνα (οι 12 Πνευμονολογικές Κλινικές έγιναν 8, οι ειδικευόμενοι από 115 έγιναν 35 και οι ειδικευμένοι από 65 έγιναν 35).
Δεν είναι “έκθεση ιδεών” η ενίσχυση του ΕΚΑΒ, γιατί εξαιτίας της υποβάθμισής του η κοινωνία μας έχει ζήσει τραγικά περιστατικά, όπως επίσης έχουμε επιδοκιμάσει την έγκαιρη παρέμβασή του.
Εκεί που πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση είναι η ικανότητα του ΕΚΑΒ να αντιμετωπίζει το περιστατικό στον τόπο του συμβάντος (ανάνηψη, διασωλήνωση, σταθεροποίηση ασθενούς, κ.λπ.) που σημαίνει εκπαίδευση και παρουσία γιατρού.
Πρέπει να προβλεφθούν Κέντρα Τραύματος, χρεωμένα στα μεγάλα νοσοκομεία, που ήδη επί δεκαετίες αγόγγυστα αντιμετωπίζουν τη συντριπτική πλειοψηφία των περιστατικών τραύματος και που με το έμπειρο και εξειδικευμένο προσωπικό τους μπορούν να σώσουν ζωές. Η πολιτεία διαχρονικά δεν έχει δείξει κανένα ενδιαφέρον και καμιά σοβαρότητα στην ειδική αντιμετώπιση. Από ιδιαίτερη επιπολαιότητα και έλλειψη σοβαρότητας πάσχει και το πιο πρόσφατο “Σχέδιο Τραύματος” της ηγεσίας του ΚΕΣΥ όπως αυτό παρουσιάστηκε σε ιατρικά συνέδρια.
Παιδιατρική, Ψυχιατρική, Γυναικολογία, Ογκολογία είναι ειδικότητες για τις οποίες πρέπει να ληφθούν επιπλέον μέτρα για την αντιμετώπιση τόσο του τακτικού όσο και του επείγοντος περιστατικού.
Για την Παιδιατρική δεν φτάνουν τα Νοσοκομεία Παίδων στο κέντρο της Αθήνας. Το Παίδων Πεντέλης είναι εντελώς υποβαθμισμένο το ίδιο και οι Παιδιατρικές Κλινικές των γενικών νοσοκομείων.
Για τους ψυχικά πάσχοντες και για την αποσυμφόρηση της άθλιας κατάστασης των Ψυχιατρικών Κλινικών πρώτα από όλα χρειάζονται δομές ΠΦΥ. Επίσης επιμένουμε πως είναι απαράδεκτο να εφημερεύει Ψυχιατρικό Τμήμα γενικού νοσοκομείου σε διαφορετική ημέρα από το υπόλοιπο νοσοκομείο.
Το Αλεξάνδρας, το Έλενας Βενιζέλου και οι Γυναικολογικές Κλινικές των γενικών νοσοκομείων δεν φτάνουν για την κάλυψη των αναγκών ούτε για τη γενική εφημερία.
Αντίστοιχη κατάσταση ισχύει και για τα 3 ογκολογικά νοσοκομεία.
Στη γενική εφημερία πρέπει να προβλέπεται 24ωρη λειτουργία όλων των εργαστηρίων (ακτινολογικά, αξονικός, υπέρηχοι, βιοχημικά κ.λπ.) με το ανάλογο προσωπικό, κάτι που τώρα δεν συμβαίνει ακόμα και στα μεγάλα νοσοκομεία.
Ο επικείμενος διορισμός μόνιμων γιατρών στα ΤΕΠ πρέπει να συνδυαστεί με πολλαπλάσιους διορισμούς νοσηλευτών και τραυματιοφορέων.
Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν διαχρονικά ελάχιστα εφημερεύοντα Καρδιοχειρουργικά Τμήματα και μόνο ένα εφημερεύον Κέντρο Επεμβατικής Νευροακτινολογίας (για “εμβολισμούς” ραγέντων ανευρυσμάτων και άλλων αγγειακών δυσπλασιών εγκεφάλου).
Αν δεν υλοποιηθούν όλα τα παραπάνω, δεν μπορούμε να συζητάμε σοβαρά για βελτίωση λειτουργίας των ΤΕΠ και τρόπου εφημέρευσης στο Λεκανοπέδιο.
Εννοείται ότι αν το υπουργείο επιλέξει τον τρόπο του "αποφασίζομεν και διατάσσομεν" η απάντησή μας θα είναι μαζική και δυναμική!
Οι νοσοκομειακοί γιατροί ανησυχούν. Υπέστησαν φοβερή μείωση μισθών, μεγάλη μείωση υπηρετούντων, εντατικοποίηση δουλειάς, ψέμα και κοροϊδία από πολλούς κυβερνώντες. Πέρασαν πλέον ως "έπεα πτερόεντα" το "δίκαιη ανάπτυξη" και το "ανάπτυξη για όλους".
Πράξεις θέλουμε, που να σέβονται την προσφορά μας και να γνωρίζουν οι εκάστοτε κρατούντες ότι εμείς που υποστηρίζουμε με νύχια και με δόντια τη λειτουργία των νοσοκομείων, έχουμε ως ισχυρό μας σύμμαχο τους ασθενείς».
ΟΤΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΣΤΗ ΡΩΜΗ ...ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
. «Αμ, τ΄ άλλο μου το πρόβλημα; Μα πώς μπορώ να μείνω Στη Ρώμη που κατέλαβε η ράτσα των Ελλήνων; Ελληνική είναι φίλε μου όλη η Ρώμη πλέον, Την άλωσαν οι Έλληνες, αυτή η παλιοφάρα Κάθε γωνιά της έγινε για όλους εμάς κατάρα. Σαμιώτες, απ’ τα Μέγαρα, Αθήνα, Μικρασιάτες Εδώ μεταναστεύσανε κι αδειάσαν την Ελλάδα Πιάσαν τις πάνω γειτονιές, μα και τις κάτω εξίσου Ήλθαν, μας πήραν τις δουλειές μας κάναν αποικία Και τώρα περιφέρονται σε κάθε συνοικία. Φλύαροι, αετονύχηδες, ασυνεπείς και ψεύτες Αναξιόπιστοι σοφοί, χωρίς καθόλου τσίπα Κάθε δουλειά την ξέρουνε, προφέσορες, γιατροί, δάσκαλοι κι αστρολόγοι, Ηθοποιοί και μέντιουμ, ζωγράφοι γυρολόγοι Πολυτεχνίτες γίνονται, αρκεί να μην πεινάνε Ρώτα τους για τον ουρανό, τον ξέρουν θα σου πούνε Κι αμέσως σου υπόσχονται πως στ’ άστρα θα σε πάνε Ψευδολογούν ασύστολα, διαστρέφουν κάθε θέμα· μόνο σε στόμα ελληνικό το ψέμα είναι ψέμα. Παίζουνε θέατρο παντού, είναι κι εφεύρεσή τους, Όλη η Ελλάδα ήτανε μια χώρα θεατρίνων. Την πήρα την απόφαση και σχέδιο δεν αλλάζω Εδώ άλλο δεν κάθομαι με τόσους μετανάστες· Πλέον εγώ ο Ουμβρίκιος στη Ρώμη τι να κάνω; […] Κι από αστυνόμευση σκατά! Μπουκάρει όποιος θέλει Τη νύχτα μέσ' στα σπίτια μας, σε ξέφραγο αμπέλι Και οι αμπάρες, τα κλειδιά, οι φράχτες, τα πατζούρια Άχρηστα καταντήσανε , καθένας κάνει γιούρια. Τα χάλια μας δεν τα μπορώ, στην πόλη των Καισάρων Μισεύω και σε χαιρετώ, την κάνω άρον-άρον».
ΔΕΚΙΜΟΣ ΙΟΥΝΙΟΣ ΓΙΟΥΒΕΝΑΛΗΣ, το 120 μΧ, (μτφ. Διονύσης Βίτσος)
. [ΔΕΚΙΜΟΣ ΙΟΥΝΙΟΣ ΓΙΟΥΒΕΝΑΛΗΣ (Decimus Iunius Iuvenalis) (55-135 μ.Χ.). Σπουδαίος σατιρικός Ρωμαίος ποιητής. Μαζί με τον Πετρώνιο, τον Τάκιτο και τον Λουκιανό αποτελούν τους κύριους εκπροσώπους της περιόδου της ακμής της λογοτεχνίας στην αρχαία Ρώμη, που ονομάσθηκε Αργυρή εποχή. Στα έργα του στιγμάτισε τα κακά στον ρωμαϊκό τρόπο ζωής, γελοιοποιώντας τα ελαττώματα και τις κακίες συγκεκριμένων ή μη ανθρώπων.]
,,οι εργαζόμενοι στην Amazon υποχρεώνονται να «Ουρούν σε πλαστικά μπουκάλια» για να μη χάνεται χρόνος στη βάρδια...το 0,00000666% του παγκόσμιου πληθυσμού) και τα πλούτη τους (επαναλαμβάνουμε: αυξημένος κατά 1,2 τρις το 2019),,
500 Κροίσοι, το 0,000066% του παγκόσμιου πληθυσμού, με πλούτη τρεις φορές περισσότερα από το ΑΕΠ των 65 χωρών της Αφρικής και των 1,3 δις κατοίκων…
Το 2019 ήταν ακόμα μια χρονιά που 15.000 παιδιά κάτω των 5 ετών συνέχιζαν να πεθαίνουν κάθε μέρα (κάθε μέρα…) λόγω της φτώχειας και έλλειψης στοιχειώδους ιατρικής φροντίδας.
Το 2019 ήταν ακόμα μια χρονιά που δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι συνέχιζαν να εκτοπίζονται κάθε μέρα από τον τόπο τους εξαιτίας του πολέμου, των διώξεων και της ανέχειας, με τους μετανάστες να ξεπερνούν πλέον παγκοσμίως τα 270 εκατομμύρια.
Το 2019 ήταν ακόμα μια χρονιά που στις ουρές της ανεργίας πετάχτηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι. Πάνω από 200 εκατομμύρια υπολογίζονταν στην αρχή του έτους οι ολοκληρωτικά άνεργοι στον κόσμο.
Το 2019 ήταν μια ακόμα χρονιά που η ακραία φτώχεια (την υπολογίζουν στο 1,9 δολάρια την ημέρα….) «κατάπιε» 1 δισεκατομμύριο ανθρώπους.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στην δημοσιότητα το Bloomberg αυτή την ίδια χρονιά, το 2019, οι 500 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο είδαν τα πλούτη τους να αυξάνουν με ρυθμό 25% και σε απόλυτα μεγέθη κατά 1,2 τρισεκατομμύρια δολάρια (ολογράφως: 1.200.000.000.000…).
Αυτοί οι 500, δηλαδη το 0,00000666% του παγκόσμιου πληθυσμού των 7,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, έφτασαν την περασμένη χρονιά να κατέχουν συνολικά 5,9 τρισεκατομμύρια δολάρια (ολογράφως: 5.900.000.000.000…).
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι ο κόσμος κατά την δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα είναι έτσι κατασκευασμένος ώστε μια παρέα 500 «εκλεκτών» έφτασαν να
κατέχουν πλούτη τρεις φορές περίπου περισσότερα από το ΑΕΠ των 65 χωρών που συγκροτούν μια ολόκληρη Ηπειρο, την Αφρική, των 1,3 δισεκατομμυρίων κατοίκων,
κατέχουν πλούτη τόσα όσα «μοιράζονται» τα 600 εκατομμύρια των κατοίκων της Λατινικής Αμερικής,
κατέχουν πλούτη δυόμιση φορές περισσότερα από το ΑΕΠ της Ινδίας των 1,4 δισεκατομμυρίων κατοίκων,
κατέχουν πλούτη περισσότερα από ολόκληρο το ΑΕΠ της Ιαπωνίας,
κατέχουν πλούτη κατά 50% περισσότερα από ολόκληρο το ΑΕΠ της Γερμανίας και τρεις φορές περισσότερα από το ΑΕΠ του Καναδά,
κατέχουν πλούτη τόσα όσα τα ΑΕΠ της Ρωσίας, της Γαλλίας και της Ισπανίας, μαζί.
τα πλούτη τους άνω των 760 δις ισούνται με τον μισό πλούτο που παρήχθη το 2019 σε μια ολόκληρη Ηπειρο, την Ωκεανία.
Οι κυρίαρχοι του κόσμου και προφανώς τα άτομα που συναπαρτίζουν το κλαμπ της παγκόσμιας χρηματιστικής ολιγαρχίας, μετά από κάθε τους φιλανθρωπία παίρνουν κουράγιο ώστε στα παραπάνω «στεγνά» νούμερα να αντέχουν το… θαύμα του επιχειρηματικού πνεύματος και της καπατσοσύνης.
Θεωρούνπολύ «προβλέψιμη» κάθε σκέψη
που συνδέει την υλική αποστέρηση από την μια και την προκλητική χλιδή από την άλλη, με τον αγριανθρωπισμό ενός συστήματος που οι δισεκατομμυριούχοι του (επαναλαμβάνουμε: το 0,00000666% του παγκόσμιου πληθυσμού) και τα πλούτη τους (επαναλαμβάνουμε: αυξημένος κατά 1,2 τρις το 2019) γεννιούνται και πολλαπλασιάζεται ακριβώς πάνω στο έδαφος της φτώχειας, της ανέχειας και της εκμετάλλευσης.
Οι δε οι πολιτικοί τους υπάλληλοι και οι κάθε λογής προπαγανδιστικοί τους σμπίροι θεωρούν πολύ μπανάλ να γίνεται λόγος για ανισότητες, εκμετάλλευση, απληστία.
Αλλωστε το να μιλούν για τις θαυμάσιες πρακτικές που χρησιμοποιούνται πάνω στο έδαφος του καθεστώτος της κεφαλαιοκρατικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής για την επιτέλεση αυτού του (καπιταλιστικού) θαύματος,
πρακτικές, μάλιστα, όπως αυτές γνωστοποιούνται από τις καταγγελίες, για παράδειγμα, ότι οι εργαζόμενοι στην Amazon υποχρεώνονται να «Ουρούν σε πλαστικά μπουκάλια» για να μη χάνεται χρόνος στη βάρδια (imerodromos.gr/kataggelies-gia-amazon-oyroyn-se-plastika-mpoykalia-oi-ergazomenoi-gia-na-mi-chanetai-chronos-sti-vardia/) μέχρι την φορολογική ασυλία των google, facebook κτλ και από τις εργασιακές γαλέρες ανά τον πλανήτη μέχρι την χρηματιστηριακή ασυδοσία, ενέχει έναν πολύ σοβαρό κίνδυνο:
Να αντιληφθούν οι πολλοί, ακόμα κι αν δεν τους άκουσαν ποτέ στη ζωή τους, εκείνους τους στίχους που μελοποίησε ο Μικρούτσικος: «Έτσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη/ Ή κόκκινη από ζωή ή κόκκινη από θάνατο».
ν' αφεθούν να ζήσουν τα γονιμοποιημένα ωάρια που ονομάζετε παιδάκια,
-Δεν θα ήταν πολύ πιο χρήσιμο να κάνατε διαβήματα προς το Υπουργείο Παιδείας που είναι και ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ, (ο τομέας σας) να μπει υποχρεωτικά στα σχολεία, σε όλες τις βαθμίδες το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής;
-Δεν θα ήταν πιο χρήσιμο να πιέζατε τα ΜΜΕ να κάνουν καμπάνιες για την αντισύλληψη, ώστε να μην μένουν έγκυες τα δεκαεξάχρονα;
-Δεν θα ήταν πιο χρήσιμο να μαθαίνατε στα παιδάκια σας να χρησιμοποιούν καπότες όταν υποκύπτουν στα πρώτα τους σκιρτήματα;
.....Αντί να μας πρήζετε τα συκώτια με αντιεπιστημονικές παπαριές;
(για να αναφέρω το πλέον ανώδυνο της καφρίλας που σας δέρνει).
Η μεσαιωνική καμπάνια "Αφήστε με να ζήσω" στηρίζεται απο την επίσημη Εκκλησία και το σύστημα (οικονομικό, πολιτικό, μιντιακό) που διαπλέκεται μαζί της. Τον περασμένο Ιούλιο η Ιερά Σύνοδος έκανε δεκτό αίτημα "κινήματος" κατά των αμβλώσεων και καθιέρωσε ημέρα για την δήθεν "προστασία του Αγέννητου Παιδιού".
Δεν είναι κάποια "άποψη" αλλά σχεδιασμένη μαύρη προπαγάνδα του Εκκλησιαστικού κατεστημένου-με τα λεφτά του Ελληνικού λαού-για να απαγορευτούν οι αμβλώσεις.Του ίδιου κατεστημένου που χρησιμοποίησαν η/και ανέχτηκαν όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα.
Επειδή εχω αρχίσει και εκνευρίζομαι... 1. Ανθρωπος εισαι επειδη βιωνεις τις αναδυόμενες ιδιοτητες ενος δικτύου νευρώνων.
Ενα ζυγωτό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ανθρωπος. Ενα βλαστιδιο ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ανθρωπος. Ενα συνολο κυτταρων μεχρι την οργανωση ενος ΚΝΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ανθρωπος.
Αν ειναι δυσκολο να το καταλαβεις ετσι, παρτο αναποδα: ποτε θεωρουμε εναν ανθρωπο κλινικα νεκρο;
Με ποιο κριτηριο αποσυνδεουμε απο την μηχανικη υποστηριξη και/ή αφαιρουμε οργανα για να μεταμοσχευθουν και να σωσουν συνανθρωπους μας; Οταν παυει οποιαδηποτε εγκεφαλικη λειτουργια... α να γεια σου!
2. Μην παρεις τον δρομο της "δυνητικης εξελιξης" γιατι ειναι πολυ ολισθηρη πλαγια.
Γιατι και οι γαμετες τοτε ως απλοειδη αναπαραγωγικα κυτταρα εμπεριεχουν αυτη την δυνητικη εξελιξη. Μηπως να απαγορευσουμε καθε μεθοδο αντισυλληψης;
Θα κοψουμε ακομα και την μαλακια, προς χαρα (ή και φρικη) των ψυχιατρων;!
Κι ομως, παει και ακομα παραπερα αυτη η γλυστρα της "δυνητικης"...
Μηπως να απαγορευεται μια γυναικα να αντισταθει σε αποπειρα impregnation; Η αντισταση στον βιασμο εγκλημα;!
Μηπως ειναι εγκλημα και οτι θα αφησει το ωαριο της να πεσει αγονιμοποιητο, να παει στραφι αντι να ανοιξει ποδια στον πρωτο τρομπα να μην χαθει η "δυνητικη εξελιξη";
ΤΙ ΛΕΤΕ ΜΩΡΕ; Εχετε σαλταρει εντελως;!
3. Κουνατε μερικοι (κυριως) αλλα και μερικες (εδω ειναι η κουλαμαρα) το δαχτυλο στο πως θελει να ζησει μια γυναικα, λες και το σωμα της και η ζωη της ειναι δικη σας να την κρινετε και να την κατευθυνετε. Αγνοειτε βασικες εννοιες, παραγνωριζετε ειδικες περιπτωσεις (ιατρικες, ψυχολογικες, κοινωνικες, ποινικες) - που στο συνολο τους καθε αλλο παρα στατιστικες εξαιρεσεις μπορουν να λεχθουν.
Ευκολακι, μιας και δεν παιζει να το ζησετε εσεις (εκ της φυσιολογιας των φυλων) ή εκτιμάτε οτι δεν παιζει να το ζησετε εσεις (εκ των κοινωνικων συνθηκων και συμβάσεων).
Ακουστε ξυπνοπουλια μου,
ΚΑΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ δεν γουσταρει να περασει την δραματικη εμπειρια μιας αμβλωσης - οταν ακολουθει αυτη την επιλογη ειναι σιγουρα λοιπον αποτελεσμα μιας εξαιρετικα επιπονης σκεψης. Μαζευτε λοιπον τις αγενεστατες δαχτυλουμπες σας απο τα μουτρα τους και μην σας πω που να τα βαλετε! ΚΟΜΜΕΝΗ Η ΠΛΑΚΑ ΛΟΙΠΟΝ!
Δεν θα πεταξουμε στα σκουπιδια εναν αιωνα επιστημονικης γνωσης και κοινωνικων κατακτησεων γιατι ειναι εξω απο το χουχουλιαρικο comfort zone σας!
Μια βραδιά στην Νάουσα με αστροφεγγιά
Μπήκανε αντάρτες βάλανε φωτιά
Εεεεε βάλανε φωτιά
Κάψανε την τράπεζα κι'όλα τα χαρτιά
Για να ξεχρεώσουν την φτωχολογιά
Εεεεε την φτωχολογιά
Έβαλαν τα πάντζερ και τ'αυτοματά
Κι'όλοι οι μπουραντάδες πέσαν πτώματα
Εεεεε πέσαν πτώματα
Τα οχυρά της Νάουσας δεν υπάρχουν πια
Τα μετέτρεψαν οι αντάρτες σε ερείπεια
Εεεεε σε ερείπια
Δεν τα έχασε κανένας τα αλυσόδετά σκυλιά
Που γυρίζαν και ληστεύαν όλα τα χωριά
Εεεεε όλα τα χωριά
Τα οχυρά της Νάουσας δεν υπάρχουν πια
Μπήκανε οι άνταρτες βάλανε φωτιά
Εεεεε βάλανε φωτιάΑπ το cd της ΚΝΕ με τραγούδια του ΔΣΕ, στην πλειοψηφία τους ανέκδοτα.
“Τα οχυρά της Νάουσας δεν υπάρχουν πια”: Η μάχη της Νάουσας και η συντριβή των μοναρχοφασιστών από τον Δημοκρατικό Στρατό Ριζοσπάστης 2 Δεκεμβρίου 2017
Tο «Δελτίο Ειδήσεων» του ΔΣΕ που ανήγγειλε την κατάληψη της Νάουσας
Η Μάχη της Νάουσας
Το χρονικό της μάχης
8/1/49-11/1/49: Η 10η Μεραρχία του ΔΣΕ με Διοικητή τον Υποστράτηγο Νίκο Θεοχαρόπουλο (Σκοτίδα) και Πολιτικό Επίτροπο τον Νίκο Μπελογιάννηαποτελούμενη από τις 18η, 14η και η 103η Ταξιαρχίες, συνολικής δύναμης 2.438 μαχητών και μαχητριών, κυκλώνουν τη Νάουσα «με μυστικότητα, αθόρυβα, με ταχύτητα, με όλα τα μέσα της πλαγιοφύλαξης, εμπροσθοφυλακής και οπισθοφυλακής».
Η 18η με Διοικητή τον Συνταγματάρχη Παντελή Βαϊνά τοποθετείται πίσω από το ύψωμα του Αϊ-Λια, δυτικά της Νάουσας, κοντά στα νεκροταφεία.
Το εργοστάσιο του Λαναρά που ήταν σταθμός διοίκησης της 33ης μοναρχοφασιστικής ταξιαρχίας του αστικού στρατού
Η 103η προσεγγίζει το ύψωμα του Θεολόγου, νότια της πόλης. Το ύψωμα Κουκούλι βόρεια της πόλης προσεγγίζεται από μία διμοιρία.
Μονάδες μαχητών του ΔΣΕ καλύπτουν τα περάσματα από Βέροια και από Σκύδρα προς Νάουσα με σκοπό να σταματήσουν τις ενισχύσεις του εχθρικού στρατού που θα φτάνουν τις επόμενες ημέρες και θα ανεβάσουν τη συνολική δύναμη του κυβερνητικού στρατού σε 4.310 άνδρες.
10-11/1/49:
Η πόλη της Εδεσσας βάλλεται παραπλανητικά από τμήματα του ΔΣΕ του Καϊμακτσαλάν, το ίδιο επαναλαμβάνεται και την επόμενη νύχτα (11-12/1/49) τις ώρες όπου ξεκινά η επίθεση στη Νάουσα. Εβαλλαν 3 πυροβόλα με 400 βολές.
11/1/49:
23.15: Εκδηλώνεται η επίθεση ενάντια στα υψώματα γύρω από τη Νάουσα. Ενα τάγμα της 18ης καταφέρνει να ανοίξει πέρασμα εξουδετερώνοντας παγιδευμένα συρματοπλέγματα κοντά στο ύψωμα του Αϊ-Λια. Ανοίγει ο δρόμος για τη Νάουσα.
23.30: Σε 15 λεπτά, μετά από μεγάλη έφοδο της 103ης, πέφτει το ύψωμα του Θεολόγου, βασικού στηρίγματος του κυβερνητικού στρατού, η πιο στρατηγική θέση του. Το Κουκούλι βόρεια της Νάουσας έχει καταληφθεί καθώς είναι αφύλακτο.
12/1/49:
00.30-01.00: Ο εχθρός προσπαθεί να αντιδράσει. Κάθε προσπάθεια για αποστολή στα φυλάκια ενισχύσεων, πυρομαχικών και τεθωρακισμένων τσακίζεται στους δρόμους της Νάουσας από τις δυνάμεις που έχουν διεισδύσει στην πόλη.
04.30: Πέφτει και το ύψωμα του Αϊ-Λια μετά από σκληρές μάχες και συνεχείς εφόδους.
Δυνάμεις του ΔΣΕ μάχονται μέσα στην πόλη κινούμενες ενάντια στα εχθρικά φυλάκια (Αϊ-Γιώργης, Αγία Φωτεινή κ.ά.) τα οποία πέφτουν το ένα μετά το άλλο.
Το ξημέρωμα βρίσκει κυβερνητικό στρατό, χωροφύλακες, ΜΑΔ και ΜΑΥδες ταμπουρωμένους στα κτίρια του Σιδηροδρομικού Σταθμού, του Υδραγωγείου, του Γυμναστηρίου, του Νοσοκομείου, του εργοστασίου Λαναρά, στην Ασφάλεια της Νάουσας και στις βίλες των πλουσίων και των προυχόντων της πόλης.
Αρχίζουν επιθέσεις από ενισχύσεις που καταφθάνουν από Βέροια και από Σκύδρα. Τοποθεσίες γύρω από τη Νάουσα (Δαλαμάρι, Μεσοβούνι, Γάστρα) γίνονται πεδία ηρωικών μαχών. Οι ενισχύσεις και οι δυνάμεις του κυβερνητικού στρατού δεν πετυχαίνουν το στόχο τους. Τα περάσματα παραμένουν κλειστά μέχρι τον υποχωρητικό ελιγμό του ΔΣΕ στις 14/1/49.
12.00: «Κατόπιν ισχυράς πιέσεως» το Νοσοκομείο, ισχυρό φρούριο του εχθρού με τρία πατώματα, καταλαμβάνεται από τον ΔΣΕ.
Το απόγευμα οι δυνάμεις του στρατού είναι κυκλωμένες πλέον μόνο μέσα στο εργοστάσιο Λαναρά, όπου και ο σταθμός Διοίκησης της 33ης Ταξιαρχίας του κυβερνητικού στρατού, που είχε την ευθύνη άμυνας της Νάουσας και στην Ασφάλεια.
12-13/1/49: Παραπλανητικές κρούσεις σε Αγρα και Μουχαρέμ Χάνι, με τη χρήση ενός πυροβόλου, από τμήματα του ΔΣΕ του Καϊμακτσαλάν που θα συνεχιστούν και τη νύχτα 13-14/1/49.
13/1/49
12.30: Εξουδετερώνονται οι μοναρχοφασίστες στην Ασφάλεια.
Ο υφυπουργός Στρατιωτικών Ροδόπουλος σπεύδει στη Νάουσα για να επιστρέψει, αυθημερόν, άπραγος στη Θεσσαλονίκη.
17.00: Οι εναπομείναντες ανώτεροι και ανώτατοι αξιωματικοί του κυβερνητικού στρατού, ανάμεσά τους και ο Κατσουρίδης, Δ/της της 33ης Ταξιαρχίας, διαφεύγουν και «εκείθεν έκαστος προσεπάθησαν να διασωθή κατ’ ιδίον τρόπον».
19.30: Το εργοστάσιο Λαναρά – σταθμός Διοίκησης της 33ης Ταξιαρχίας του κυβερνητικού στρατού – παραδίδεται στις φλόγες και η Νάουσα βρίσκεται ολοκληρωτικά πλέον στη δικαιοδοσία του ΔΣΕ.
14/1/49
18.00: Αρχισε με τάξη ο υποχωρητικός ελιγμός των δυνάμεων του ΔΣΕ μέχρι την 18/1/49 όπου τα τμήματα του ΔΣΕ επέστρεψαν στις βάσεις τους.
Η Νάουσα, πόλη του Νομού Ημαθίας, που βρίσκεται μεταξύ της Βέροιας και της Εδεσσας, αποτελεί πόλη με αξιοσημείωτη ανάπτυξη του βιομηχανικού προλεταριάτου από τις αρχές του 20ούαιώνα, αποτελώντας, σε σχέση με το μέγεθός της και την περιοχή στην οποία είναι χτισμένη (κατεξοχήν αγροτική), κέντρο ανάπτυξης εργατικών – λαϊκών αγώνων και παραδόσεων.
Στο «Μικρό Μάντζεστερ», όπως αποκαλούνταν λόγω των πολλών βιομηχανιών, συνδεδεμένων κυρίως με την οικογένεια Λαναρά (εργοστάσιο εταιρείας Λαναρά – Γκούτα, το 1921, το Εριουργείο Λαναρά – Κύρτση και Σία το 1922, τα εριοκλωστήρια πεννιέ, των Αφών Χριστ. Λαναρά το 1928, η Εταιρεία Κανναβουργίας Κοκκίνου – Τουρπάλη – Πλατσιούκα το 1929), από τις αρχές του 1900 μέχρι και σήμερα, δεν υπάρχει δικαίωμα του λαού που να μη βρήκε στο πρόσωπο και τη δράση του ΚΚΕ τον πιο αποφασιστικό υπερασπιστή, τον ακούραστο οργανωτή της εργατικής – λαϊκής πάλης.
Οι γερές βάσεις που έχτισε το Κόμμα μας στα εργοστάσια και στις γειτονιές της Νάουσας απέδωσαν πάνω από 1.000 μαχητές στον ΕΛΑΣ στην περίοδο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ ενάντια στην τριπλή κατοχή (Γερμανών, Ιταλών, Βουλγάρων).
Αυτή η παρακαταθήκη αποτέλεσε βασικό στήριγμα για τις επιτυχίες που είχε ο ΔΣΕ στη συνέχεια στην πόλη και στην ευρύτερη περιοχή της Νάουσας.
Η Μάχη της Νάουσας συμπίπτει με την εποχή της μεγαλύτερης ανάπτυξης του ΔΣΕ.
Είναι η εποχή των μεγάλων «εκ παρατάξεως» αναμετρήσεων του ΔΣΕ με τον Κυβερνητικό Στρατό, που άρχιζαν το καλοκαίρι του 1948 στο Γράμμο και συνεχίζονταν με τον επιτυχημένο ελιγμό και την αντεπίθεση στο Βίτσι, η οποία συγκλόνισε τότε προστάτες και προστατευόμενους στην Αθήνα.
Είχαν προηγηθεί: 22-23/12/1948 η πετυχημένη διείσδυση και αποχώρηση στη Νάουσα της 18ης Ταξιαρχίας με διοικητή τον Παντελή Βαϊνά.
Οι 22 νεκροί (20 μαχητές και 2 μαχήτριες) του ΔΣΕ στη μάχη μεταφέρθηκαν και εκτέθηκαν σε κοινή θέα στην κεντρική πλατεία Τρούμαν (σήμερα Καρατάσου) της πόλης και στη συνέχεια με το απορριμματοφόρο του δήμου μεταφέρθηκαν στο νεκροταφείο και θάφτηκαν σε ομαδικό τάφο, όπου και στήθηκε το μνημείο του οποίου τα αποκαλυπτήρια έγιναν στις 30/5/2010.
8/1/1949, ο Αμερικανός Στρατηγός Βαν Φλιτ επισκέφτηκε τη Νάουσα συνοδευόμενος και από τον Διοικητή του Γ’ Σώματος Στρατού, Αντιστράτηγο Θεόδωρο Γρηγορόπουλο, με βασικό σκοπό την τόνωση του ηθικού των κυβερνητικών δυνάμεων.
Οι αποτυχημένες προσπάθειες της 18ης και 103ηςΤαξιαρχίας του ΔΣΕ για κατάληψη στις 22-23/12/1948 της Εδεσσας και στις 28-29/12/1948 της Αριδαίας, που όμως δεν ήταν αρκετές για να κάμψουν τη μαχητικότητα και το ηθικό των αγωνιστών.
Η σημασία της μάχης για τον ΔΣΕ
«Εκ της ενεργηθείσης εξετάσεως διά το ατύχημα ΝΑΟΥΣΣΗΣ δεν πρέπει να παραμείνουν απαρατήρητοι παραλείψεις εις τας οποίας οφείλεται η μη πρόληψίς του ή και ο περιορισμός του…».
Με αυτά τα λόγια ξεκινάει τις «Παρατηρήσεις επί γεγονότων ΝΑΟΥΣΣΑΣ» ο αρχιστράτηγος του κυβερνητικού στρατού, Παπάγος, μετά τη μεγάλη νίκη του ΔΣΕ στη Νάουσα και συνέχιζε: «Από τας παραλείψεις ταύτας, εκτός εκείνων, δια τα οποίας θα ασχοληθεί η Στρατιωτική Δικαιοσύνη και θα επιβάλη κυρώσεις…» και κατέληγε λέγοντας πως «εκ των ανωτέρω παραλείψεων καταφαίνεται ότι το ατύχημα ΝΑΟΥΣΣΗΣ δεν οφείλεται εις την έλλειψην δυνάμεων – διότι τοιαύται εξευρέθησαν έστω και καθ’ ον τρόπον εγένετο. Οφείλεται εις την μη πρόβλεψιν και την μη τήρησιν στοιχειωδών αρχών του πολέμου».
«Αυτές οι επιχειρήσεις υπαγορεύτηκαν απ’ την ανάγκη μιας αδιάκοπης φθοράς του εχθρού και συγκέντρωσης των απαραίτητων σε μας εφεδρειών» σημειώνει η απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για τις επιχειρήσεις σε Εδεσσα – Αριδαία – Νάουσα στις 10/2/49, τονίζοντας επίσης πως «οι επιτυχίες στη Νάουσα και στον ελιγμό κερδήθηκαν ακριβώς γιατί αποφύγαμε τα λάθη που παρουσιάσαμε στις δύο πρώτες επιχειρήσεις».
Ο Νίκος Κυτόπουλος στο χρονικό «Η Μάχη της Νάουσας» αναφέρει χαρακτηριστικά τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσε ο ΔΣΕ.
«Είχαν μαζευτεί στο Καϊμακτσαλάν, ύστερα απ’ τις μάχες της Εδεσσας και της Αρδέας και κάναν συνελεύσεις. Εδώ θα μιλούσαν όλοι πάνω στις αποτυχίες. Σ’ ένα τάγμα της 14ης Ταξιαρχίας έκατσαν οι μαχητές και οι μαχήτριες μαζί με τους διμοιρίτες και τους λοχαγούς τους γύρω σε μια μεγάλη φωτιά. Μαζί τους έκατσαν κι ο ταγματάρχης κι ο επίτροπος κι ο ταξίαρχος. Εδώ τώρα όλοι ήταν ίσοι. Θα λέγαν τη γνώμη τους λεύτερα. Θα βρίσκαν τα λάθη, τις αδυναμίες. Θα κρίναν τα καλά και τα σφάλματα που είδαν».
Μέσα από την προετοιμασία για τη Μάχη της Νάουσας αναδεικνύεται η ιδιαίτερη βαρύτητα της μελέτης των λαθών και της αξιολόγησης της πείρας που συσσωρεύεται από τις προηγούμενες μάχες.
Η χάραξη λεπτομερούς σχεδίου, η σωστή αξιοποίηση όλων των μέσων και τεχνικών που διέθετε ο ΔΣΕ, η συλλογή όσο περισσότερων πληροφοριών για τις κινήσεις του εχθρού.
Στη Νάουσα έπαιξε επίσης αποφασιστικό ρόλο, για τη νίκη του ΔΣΕ, η παραπλάνηση (σ.σ. του αντιπάλου), όπου για πρώτη φορά μπαίνει σαν βασικό στοιχείο στο σχέδιο επιχείρησης.
Η απόφαση του ΠΓ (10/2/49) αναφέρει σχετικά με τη νίκη στη Μάχη της Νάουσας:«Για πρώτη φορά ο ΔΣΕ κατέλαβε ολοκληρωτικά μια πόλη και την κράτησε όσο θεώρησε πως ήταν απαραίτητο (…) απόδειξε ότι τα μέσα μας είναι παραπάνω από αρκετά, αν τα χρησιμοποιούμε σωστά και τα συνδυάζουμε με τη δράση του πεζικού, αν ενεργούμε με ταχύτητα, δεξιοτεχνία, περίσκεψη και επαναστατική πονηριά (…)
Το Π.Γ. θεωρεί ότι η πείρα από την παραπάνω εκστρατεία πρέπει ν’ αποτελεί βασικό συστατικό στοιχείο της πραχτικής αλλά και θεωρητικής εκπαίδευσης στις σχολές μας και στις ασκήσεις στα τμήματα».
Η σημασία της νίκης του ΔΣΕ στη Μάχη της Νάουσας αναδεικνύεται επίσης και μέσα από: Το χαιρετιστήριο τηλεγράφημα, στις 13/1/1949, του Β. Μπαρτζιώτα, Πολιτικού Επιτρόπου του ΓΑ του ΔΣΕ, προς Διοικητή Χ Μεραρχίας Υποστράτηγο Σκοτίδα και τους Διοικητές 18ης, 14ης και 103ης Ταξιαρχιών, όπου τονίζεται «…η μεγάλη σας επιτυχία με την κατάληψη για πρώτη φορά ολοκληρωτικά μιας μεγάλης πόλης σαν τη Νάουσα είναι η συνέχεια των μεγάλων σας Νικών στο Γράμμο και το Βίτσι…».
Τα χαιρετιστήρια μηνύματα των Μεραρχιών Ι, ΙΧ, Χ, της 16ης Ταξιαρχίας, της Σχολής Αξιωματικών του ΓΑ, της Πανελλαδικής Δημοκρατικής Ενωσης Γυναικών (ΠΔΕΓ) προς τους ηρωικούς νικητές.
Πέρα από την στρατιωτική πείρα που αποκτήθηκε και απέδειξε την αντοχή και την ικανότητα των μαχητών του ΔΣΕ – γι’ αυτό πολυάριθμες είναι οι διακρίσεις και οι προαγωγές μαχητών και αξιωματικών – έφερε στην επιφάνεια τη σαθρότητα του αντιπάλου, που παρά την υπεροπλία του δέχτηκε μία σοβαρή ήττα. Ανησύχησε ντόπιους και ξένους πλουτοκράτες που είδαν το καθεστώς τους να συνεχίζει να κλονίζεται ακόμη και στις αρχές του 1949, χρονιά λήξης του εμφυλίου.
Αποτελέσματα της μάχης
Από τον αριθμό των νεκρών (500), τραυματιών (700) και αιχμαλώτων (300) όπως και από τα λάφυρα που κατέλαβε ο ΔΣΕ, φαίνεται ότι η Νάουσα δεν ήταν καθόλου ανοχύρωτη όπως ήθελαν να την παρουσιάσουν εκ των υστέρων οι αστικές φυλλάδες της εποχής.
Χαρακτηριστικά στην «Εκθεση για τη μάχη της Νάουσας και για τον ελιγμό 818/1/1949» αναφέρονται σαν λάφυρα:
«4 πεδινά πυροβόλα με 3.000 βλήματα, 7 αλυσοφόρα τανκς, 21 κάργιερς, 210 αυτοκίνητα φορτηγά και 5 τζιπ, 27 μοτοσυκλέτες, 1 ολμοβόλο με 250 βλήματα, 5 ομαδικοί όλμοι με 2.000 βλήματα, 9 καναδέζικοι όλμοι με 3.000 βλήματα, 15 πολυβόλα ΒΙΚΕΡΣ, 110 οπλοπολυβόλα μπρεν, 550 ατομικά όπλα, 70 ημιαυτόματα, περίπου 2.000.000 σφαίρες…» και ο κατάλογος συνεχίζεται.
Από τα παραπάνω, αλλά και από το «ΔΕΛΤΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ» αναφέρονται οδομαχίες και καταστροφή τανκς που εμποδίστηκαν να φτάσουν στον προορισμό τους και 3 που πέρασαν στα χέρια του ΔΣΕ (σ.σ. μία από τις ελάχιστες περιπτώσεις στη διάρκεια του Εμφυλίου που ο ΔΣΕ χρησιμοποίησε τεθωρακισμένα οχήματα ενάντια στους αντιπάλους του) ενώ αναφέρονται και ρίψεις 2 αεροπλάνων.
Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια των μαχών υπήρξαν συνεχείς αεροπορικοί βομβαρδισμοί, που επέφεραν σοβαρές υλικές καταστροφές και ανθρώπινες απώλειες στον άμαχο πληθυσμό της πόλης.
Στο «ΔΕΛΤΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ» αναφέρεται πως ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Αθηνών ανακοίνωσε ότι η αεροπορία πραγματοποίησε 50 επιθέσεις στην πόλη της Νάουσας.
Επί της ουσίας ο Μακρόν δεν παίρνει τίποτα πίσω. Η πρωθυπουργική ανακοίνωση είναι ένα από τα όπλα της στρατηγικής του διαίρει και βασίλευε των σημερινών κυβερνήσεων, στην προσπάθεια τους να θέσουν σε εφαρμογή υπαγορευμένες σκληρές αντιλαϊκές πολιτικές...
Τα «πυροτεχνήματα» δεν είναι νίκες του λαού
«Αποσύρει το αμφιλεγόμενο μέτρο της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης η κυβέρνηση Μακρόν» είναι οι τίτλοι του «ποδαριού» (και δεν είναι η πρώτη φορά) στον ελληνικό αλλά και σε μερίδα του ξένου τύπου,
για το πυροτέχνημα του Γάλλου πρωθυπουργού Εντουάρ Φιλίπ, ο οποίος την 36 ημέρα των μεγάλων κινητοποιήσεων κατά της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης που έχουν παραλύσει τη Γαλλία, ανακοίνωσε πως παίρνει πίσω το μέτρο που δίνει κίνητρα στους Γάλλους να εργαστούν έως την ηλικία των 64 ετών.
Επί της ουσίας ο Μακρόν δεν παίρνει τίποτα πίσω.
Η πρωθυπουργική ανακοίνωση είναι ένα από τα όπλα της στρατηγικής του διαίρει και βασίλευε των σημερινών κυβερνήσεων, στην προσπάθεια τους να θέσουν σε εφαρμογή υπαγορευμένες σκληρές αντιλαϊκές πολιτικές.
Διαβάζοντας κανείς μέχρι τέλος την επιστολή του Εντουαρ Φιλίπ προς στα συνδικάτα, υπάρχει ξεκάθαρη αναφορά πως η απόσυρση του μέτρου είναι προσωρινή, υπο την προϋπόθεση οι εκπρόσωποι τους να δεσμευθούν σε μια διάσκεψη για την ισορροπία και τη χρηματοδότηση των συντάξεων εως το 2027. Σε καμία περίπτωση δεν προκύπτει πως η γαλλική κυβέρνηση εγκαταλείπει την παράταση των ηλικιακών ορίων για συνταξιοδότηση, απλά την μεταθέτει.
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, η χθεσινή ανακοίνωση είναι ένα πυροτέχνημα που καλύπτει προσωρινά άλλες δυσμενείς παραμέτρους της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης, οι οποίες γνωρίζουν επίσης μεγάλες αντιδράσεις. Από τον αντίκτυπο της οι κυβερνώντες ευελπιστούν σε μια μεταστροφή της κοινής γνώμης καθώς 3 στους 4 γάλλους δηλώνουν κατά της μεταρρύθμισης και υποστηρίζουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις. Όμως μεγαλύτερος στόχος είναι ο διχασμός των ενωμένων έως τώρα συνδικάτων, που θα συμβάλει στο να σταματήσουν οι πολυήμερες κινητοποιήσεις και η μεταρρύθμιση στο τέλος να υιοθετηθεί.
Στο «δόλωμα» φαίνεται να τσίμπησαν μόνο τα συντηρητικά συνδικάτα CFDT και UNSA, που χαρακτηρίζονται και ως μετριοπαθή από τον φιλοκυβερνητικό τύπο. Τα υπόλοιπα μιλούν για εξαπάτηση από την κυβέρνηση και κατηγορούν CFDT και UNSA ότι έπαιξαν έναν βρώμικο ρόλο από την αρχή των κινητοποιήσεων, για να διαρραγεί το απεργιακό κίνημα. Κάτι τέτοιο θα διαφανεί τις επόμενες ημέρες.
Σε όλες τις περιπτώσεις η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να περάσει την μεταρρύθμιση και να κατευνάσει τα πνεύματα στη χώρα. Πράγμα δύσκολο μιας και όπως υπογραμμίζουν πολιτικοί αναλυτές, οι Γάλλοι θα βρουν τρόπο να εκφράσουν πάλι την οργή τους, αρχής γενομένης στις κάλπες που θα στηθούν τον Μάρτιο για τις δημοτικές εκλογές.
Κι επειδή η κυβέρνηση φοβάται ένα πολεμικό κλίμα εντός και εκτός του κοινοβουλίου, εξετάζει για παν ενδεχόμενο την υιοθέτηση της αμφιλεγόμενης μεταρρύθμισης με τη βοήθεια προεδρικών διαταγμάτων, όπως αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας Le Journal Du Dimanche.
Στα Fake News λοιπόν συμπεριλαμβάνεται και η ομοφωνία αισθησιακών τίτλων μιας «ψευτοείδησης» που σκοπός της είναι να κερδίσει τις εντυπώσεις της κοινής γνώμης για λογαριασμό της εξουσίας ή των επικριτών της.
Στην εποχή των δημοσιογραφικών εκπτώσεων, που ένα ελεγχόμενο πρακτορειακό τηλεγράφημα έχει μεγαλύτερη αξία από μια ανταπόκριση και η σκόπιμη αντιγραφή είναι πιο εύκολη από το ρεπορτάζ, όλα γίνονται πιο εύπεπτα και ιδίως όταν η κοινωνία έχει χάσει τα αντανακλαστικά της κρίσης εθισμένη σε μια φθηνή, φαιδρή και παραπλανητική ενημέρωση που ηθελημένα της σερβίρουν όσοι την έχουν στα χέρια τους και δεν την σέβονται.
