Έχω τόσα πολλά στο μυαλό μου...
Κατακλύζομαι από χιλιάδες σκέψεις... Παντού προβλήματα... Παντού αδικίες... Βία !!!!
Πραγματική βία και ψυχολογική βία
....Πως έγινε έτσι αυτός ο κόσμος!!!!
Πως μάλλον κάναμε αυτόν τον κόσμο.....
Ή μήπως πάντα ήταν έτσι και εμείς ως είθισται ωραιοποιούμε το παρελθόν??
Πολλά τα ερωτήματα... Ανύπαρκτες απαντήσεις...
Ανύπαρκτες και οι λύσεις...
Για να διορθώσεις τον κόσμο πρέπει πρώτα να διορθώσεις τον εαυτό σου, λένε... Πολύ σωστό, σε πρώτη ανάγνωση.... Εγώ να το κάνω... Εγώ σου λέω το κάνω ήδη...
Και λοιπόν???? Το κάνεις και εσύ ίσως ...Και μερικοί χιλιάδες ακόμα... Ε και λοιπόν??? Θα αλλάξει κάτι???
Αυτός ο κόσμος φαίνεται σαν να φτιάχτηκε για να δυσκολεύει /βασανίζει/ εκμεταλλεύεται ο ένας τον άλλον...
Δεν υπάρχει δικαιοσύνη, δεν υπάρχει καν το "περί δικαίου αίσθημα" .
Ένας παραλογισμός διέπει τα πάντα.. Σε επίπεδο εξουσίας αλλά και σε επίπεδο κοινωνίας.
Είμαστε εχθροί μεταξύ μας και αρρωστημένα πολλές φορές ανταγωνιστικοί...
Λειτουργώντας έτσι, εξ ορισμού δεν έχουμε καμία ελπίδα... Κλεινόμαστε ο καθένας στον εαυτούλη του και ¨ο σώζων εαυτόν σωθήτω¨...
Όποιος είναι σκληρός και λιγάκι αναίσθητος θα επιβιώσει...
Οι υπόλοιποι.... τον σταυρό μας ... Είτε τον κάνουμε...είτε τον κουβαλάμε...
Πολλές οι σκέψεις σήμερα... Σάββατο βλέπετε...
Δεν πήγα στη δουλειά για να αντιμετωπίσω τα εκεί θέματα και να ξεχάσω τα γενικά...
Τη Δευτέρα θα πάω στη δουλειά.
Με καλή ή κακή ψυχολογία θα διεκπεραιώσω με ευσυνειδησία την εργασία μου.
Χρόνια τώρα αυτό κάνω...
Θα χαμογελάω κι ας μέσα μου κλαίω,
θα είμαι ευγενική και εξυπηρετική κι ας μέσα μου ορθώνει το ανάστημά της η επιθυμία να μην είχα ποτέ αποτελέσει μέρος αυτού του κόσμου...
Δεν σκέπτομαι να δω ψυχολόγο, ούτε ψυχίατρο...
Δεν νομίζω ότι μπορεί να κάνει κάτι περισσότερο για μένα, από ότι εγώ για τον εαυτό μου.
Εξ άλλου δεν θέλω να αποκοιμίσω τις σκέψεις μου...
Τις θέλω εκεί.
Να μου θυμίζουν ότι εξακολουθώ να είμαι ζωντανός σκεπτόμενος άνθρωπος...
Τη Δευτέρα θα πάω στη δουλειά..
Δεν θα έχω την ...πολυτέλεια του χρόνου για να εμβαθύνω σε θέματα που ..πονάνε...
Θα επιστρέψω κατάκοπη, θα μαγειρέψω, θα συμμαζέψω, θα καθίσω λίγο στον υπολογιστή για να κάνω -ας πούμε- αποσυμπίεση και προτού καλά το καταλάβω θα πρέπει να ετοιμαστώ για να είμαι και εμφανισιακά ευπρεπής στο γραφείο.....
Και η ζωή συνεχίζεται... (?)
Η φωτο απ το διαδίκτυο