Του: ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ
Αυτός στη φωτογραφία είναι ο χρυσαυγίτης βουλευτής Ηλιόπουλος. Ποζάρει με τατουάζ το «Sieg Heil!» (σσ: «Ζήτω η νίκη»).
Πρόκειται για σύνθημα τόσο ναζιστικό και τόσο εθνικοσοσιαλιστικό που αποτελούσε τον καθεαυτό χαιρετισμό των Ναζί που καθιερώθηκε από τον Χίτλερ και απαγορεύτηκε στη Γερμανία, μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με τις παραγράφους 86 και 130 του γερμανικού Ποινικού Κώδικα.
Ναζισταράς κανονικός, δηλαδή.
Αυτός είναι ο Μιχαλολιάκος. Ναζισταράς κανονικός, δηλαδή.
Αυτή είναι η Χρυσή Αυγή.
Τότε που δεν κρυβόταν πίσω από το δάκτυλό της.
Η «Χρυσή Αυγή» (τεύχος 132, Μάιος – Ιούνιος 2007) που ξεχειλίζει από τη λατρεία της για το Χίτλερ και το ναζισμό. Η Χρυσή Αυγή με τους «ήρωές της», όπως ο λατρεμένος της, ο ναζί εγκληματίας Ρούντολφ Ες, που «κοσμούσε» το εξώφυλλό της (Ιούλιος 2006). Ναζισταράδες κανονικοί, δηλαδή.
Ε, λοιπόν, ο ναζισταράς Ηλιόπουλος, δήλωσε στη Βουλή ότι αυτός και τα υπόλοιπα ελληνόφωνα ταγματασφαλιτοειδή θα πάνε στην Αμαλιάδα και θα γκρεμίσουν το Μουσείο Μπελογιάννη: «…εμείς το σπίτι του θα το γκρεμίσουμε για να μην θυμίζει τα εγκλήματα του κομμουνισμού, όταν θα έρθει η ώρα. Θα δείτε το Μουσείο Μπελογιάννη τι θα γίνει, όταν θα έρθει η Χρυσή Αυγή στα πράγματα», ήταν τα λόγια του απογόνου των δολοφόνων του Μπελογιάννη.
Βέβαια, δεν είπε κάτι διαφορετικό το ναζιστόμουτρο από αυτά που έκαναν και οι πρόγονοί του.
Από εκεί το πήρε το μάθημα.
Όπως τα αδέρφια του των Ες-Ες. Κι αυτοί πήγαιναν στα χωριά και τις πόλεις της Ελλάδας και έκαιγαν, γκρέμισαν και δολοφονούσαν.
Βλακεία; Θρασύτητα; Θρασυδειλία; Προφανώς.
Αλλά και κάτι ακόμα.
Ομολογία.
Ομολογία ότι, όντως, ο Μπελογιάννης ζει, τους στοιχειώνει και τους κάνει να αφρίζουν.
Περαστικά.