ΟΙ "ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ" ΤΗΣ "Χ/Α" ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΙΣ "ΑΛΥΤΡΩΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ" ?!!

Τουλάχιστον τρία ηγετικά στελέχη του παραρτήματος της Χρυσής Αυγής Κύπρου (ΕΛΑΜ) δεν έχουν υπηρετήσει στρατιωτική θητεία έχοντας εξασφαλίσει απαλλαγή για λόγους υγείας. Την ίδια ώρα οργανώνουν στρατιωτικού τύπου κατασκηνώσεις, απαιτούν αναβάθμιση των ενόπλων δυνάμεων της Κύπρου και πραγματοποιούν εκδηλώσεις με στρατιωτικές στολές και παρατάξεις.

Όπως αποκαλύπτει σήμερα η κυπριακή εφημερίδα "Πολίτης" δεν έχουν υπηρετήσει στρατιωτική θητεία ο Πρόεδρος του ΕΛΑΜ και πρώην σωματοφύλακας του Ν. Μιχαλολιάκου, Χρήστος Χρίστου, ο εκπρόσωπος τύπου και υποψήφιος Ευρωβουλευτή Γεάδης Γεάδη, και το μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου, Επικεφαλής του ΕΛΑΜ Λευκωσίας και δημοτικός σύμβουλος Γιώργος Χατζηιωάννου, γνωστός ως Si Fu. Τις τελευταίες ημέρες η Πρόεδρος του Κινήματος Αλληλεγγύη, ευρωβουλευτής, Ελένη Θεοχάρους και το Κίνημα Σοσιαλδημοκρατών ΕΔΕΚ, με δημόσιες δηλώσεις τους καλούν το ΕΛΑΜ να απαντήσει, πως και γιατί, στελέχη του απαλλάχθηκαν της στράτευσης, χωρίς ωστόσο να υπάρχει ανταπόκριση από την θυγατρική της Χρυσής Αυγής στη Κύπρο.
Δες Επίσης:

Από Manos Doukas - Στέργιος Βασιλείου.

3 λεπτά · 

"ΤΡΕΧΑΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ … ΛΥΚΟΣ ΣΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ".

ΞΑΝΑΘΥΜΗΘΗΚΕ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΤΟ «ΑΡΙΣΤΕΡΟΧΩΡΙ».

«Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δύναμη αντιφασιστική που μπορεί να καθοδηγήσει όλο το αντιφασιστικό κίνημα» ... λένε οι Συριζαίοι και ονειρεύονται ένα προεκλογικό "αντιφασιστικό και μπλα μπλα μπλα μέτωπο". Αλλά αν δικάζανε τους υπεύθυνους της αναβίωσης του φασισμού στη χώρα, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν από τους βασικούς κατηγορούμενους, μαζί με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τα κανάλια, τους βιομήχανους, τους εφοπλιστές κλπ. Γιατί οι κυβερνήτες του ΣΥΡΙΖΑ και της χώρας, είναι οι τελευταίοι που μπορούν να μιλάνε για αντιφασισμό. Να γιατί :

Η ΔΙΚΗ ΤΗΣ Χ.Α.

Έχουν την πλήρη ευθύνη που αποφυλακίστηκαν οι μισοί βουλευτές της Χρυσής Αυγής, εξαιτίας της παρέλευσης του 18μηνου, γιατί δεν βρήκαν … κατάλληλη αίθουσα για τη δίκη. Είναι υπεύθυνοι γιατί καθυστερεί η δίκη τόσο πολύ.
Είναι πολιτικοί προϊστάμενοι της δικαιοσύνης που αφήνει ελεύθερο το Ρουπακιά, αθωώνει τον Κασιδιάρη ό,τι κι αν κάνει, αθωώνει το Μιχαλολιάκο, αθωώνει το Μπαρμπαρούση για μια επίθεση στη λαϊκή που την είδε όλη η Ελλάδα στην τηλεόραση. Και μη μου πει κανείς "ανεξάρτητη δικαιοσύνη". Αφού είναι κυβέρνηση ας νομοθετήσουν. Ας ψηφίσουν νόμους που να παρεμποδίζουν αυτές τις αθωώσεις, αναστολές και αποφυλακίσεις όλων των επιτήδειων.

ΟΙ “ΑΠΟΨΕΙΣ” ΚΙ ΟΙ ΤΕΛΕΤΕΣ.

Είναι δικός τους ο Παρασκευόπουλος, τέως Υπουργός δικαιοσύνης που έχει την ευθύνη της αποφυλάκισης του Ρουπακιά και που μιλούσε για «σύγκλιση και με τη Χρυσή Αυγή, αν συμμορφωθεί!».
Είναι δικός τους ο Μπαλαούρας που έκανε δηλώσεις συμπάθειας στη ΧΑ.
Δικός τους είναι κι ο πρόεδρος της Βουλής ο Ν. Βούτσης, που όταν ήθελε να περάσει τον εκλογικό νόμο και χρειαζόταν 200 ψήφους μιλούσε για "ευπρόσδεκτες ψήφους της Χρυσής Αυγής".
Είναι αυτοί που ξέπλυναν τη Χρυσή Αυγή, με φωτογραφίες, παρέα με τους Παππάδες και τους Κασιδιάρηδες, στο Καστελόριζο, στην υποδοχή του Αγίου Φωτός, στην υποδοχή των οστών πεσόντων της Κύπρου, σε κάθε ευκαιρία.

Η ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.

Είναι αυτοί που είχανε στήριγμα τον Καμμένο. Αυτόν που έφυγε από την συγκυβέρνηση, λόγω ακροδεξιότερων απαιτήσεων που είχε κι έτρεξε αμέσως να γίνει αρχηγός ακροφασιστικού κόμματος. Αφού πρώτα, με το ακροδεξιό του κριτήριο, στήριζε την ακροδεξιά “αριστερά” τους.
Είναι αυτοί που είχαν σύμμαχο και συνεταίρο τον Καμμένο για τέσσερα χρόνια. Όχι το φασίστα που έφυγε νωρίς, αλλά το φασίστα που έμεινε μέχρι τις παραμονές των εκλογών.
Είναι αυτοί που έχουν υπουργούς την Παπακώστα (“οι πρόσφυγες είναι σαν τις κατσαρίδες”) και τον Μπόλαρη (που κυνηγούσε οροθετικούς), μαζί με όλους τους δεκάδες παλαιοδικοματικούς υπουργούς τους.

ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ.

Είναι αυτοί που διατήρησαν το τείχος του Έβρου, τη Μόρια και τα άλλα στρατόπεδα στα νησιά. Αυτοί που εφάρμοσαν τα Δουβλίνα κι υπέγραψαν τη συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας. Υπεύθυνοι για την κατά γράμμα εφαρμογή των αντιμεταναστευτικών νόμων της ΕΕ που εγκλωβίζουν στη χώρα μας χιλιάδες πρόσφυγες, τους κρατάν εδώ στα «στρατόπεδα συγκέντρωσης» χωρίς ελπίδα και δημιουργούν προβλήματα ζωής και σε αυτούς και στους νησιώτες. Που δεν τους δίνουν χαρτιά να πάνε να βρούνε τις άλλες μισές τους οικογένειες όπου είναι κι όπου θέλουν.
Είναι κυβέρνηση στη χώρα όπου η δικαιοσύνη αθώωσε τους πιστολέρο της Μανωλάδας. Που η επιθεώρηση εργασίας και το ΙΚΑ έχουν ξεχάσει να περάσουν από κει και η κυβέρνηση έχει ξεχάσει να επανεκδώσει χαρτιά στους μετανάστες, δυο χρόνια τώρα μετά από τότε που τους τα έκαψαν μαζί με τον καταυλισμό τους οι μπράβοι των αφεντικών της φράουλας.

ΜΕ «ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΑ» ΜΑΤ ΚΑΙ ΑΥΡΕΣ.

Είναι αυτοί που έχουν «κρυφό καμάρι» την αστυνομία και τέσσερα χρόνια ξέχασαν να ψάξουν τι έχει ο κόσμος «τούμπανο» για το 4ο Αστυνομικό Τμήμα της Ομόνοιας. Αυτοί που ακόμα περιορίζονται να βγάζουν «αντιρατσιστικές» ανακοινώσεις κάθε φορά που βγαίνει από κει μέσα ένας νεκρός ή βασανισμένος μετανάστης. Λες και κυβερνάει κάποιος άλλος. Είναι αυτοί που έχουν αναβαθμίσει τα ΜΑΤ και τις Αύρες, σε πρεσβευτές άσκησης κυβερνητικής πολιτικής στο δρόμο. Κι όποιον πάρει ο χάρος.

"ΣΤΡΑΤΗΓΕ ΜΟΥ : ΙΔΟΥ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΑΣ", ΛΕΝΕ ΠΑΛΙ "ΟΙ ΜΕΝΤΕΣΕΔΕΣ".

Είναι αυτοί που δικαιώνουν την πολιτική της λιτότητας, των μνημονίων, της εκμετάλλευσης, των προνομίων στο κεφάλαιο, της υποτέλειας στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ, στις ΗΠΑ. Είναι αυτοί που κάνουν ό,τι τους λέει ο Τράμπ και παίρνουν βραβεία γι’ αυτό. Είναι αυτοί που φέρνουν νέες βάσεις και πυρηνικά στη χώρα. Νέες αλυσίδες εξάρτησης. Νέους κινδύνους πολεμικής εμπλοκής. Είναι αυτοί που δικαιώνουν τους προπάτορες της ΧΑ στο μετεμφυλιακό κράτος που έλεγαν στον Βαν Φλιτ "ιδού ο στρατός σας". Το ίδιο λένε σήμερα κι αυτοί στον Παιατ.

ΠΟΤΙΣΑΝ ΤΗ ΡΙΖΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ.

Είναι αυτοί που υπηρέτησαν τη μάνα του φασισμού : την οικονομία της αγοράς, του καπιταλισμού, της ανταποδοτικότητας, των ευκαιριών. Κλώσησαν τα αυγά του φιδιού, συνεχίζοντας να κάνουν κριτήριο των πάντων το κέρδος και το κόστος. Αν όλα μετριούνται έτσι, τότε οι ανάπηροι, οι άρρωστοι, οι αδύναμοι, οι φτωχοί, οι μαθητές κι οι σπουδαστές, πάντα όλοι αυτοί είναι "κόστος" για την οικονομία και την "κοινωνία" (όπως την αντιμετωπίζουν αυτοί). Άρα ; Την άλλη μισή σκέψη την διατυπώνει ο Μιχαλολιάκος και μιλά πολύ ... "φυσιολογικά" για τον «καιάδα».
Κι έσπειραν έτσι απογοήτευση κι απελπισία στους αριστερούς. Έκαναν την ελπίδα κάποιων οπαδών τους να γίνει εφιάλτης ενσωμάτωσης. Συνέβαλλαν αποφασιστικά στη δεξιά στροφή ολόκληρης της κοινωνίας, πρώτα από όλα με τη μετατόπιση του δικού τους κόμματος πολλά μίλια δεξιότερα από ότι έλεγαν (καμία έκπληξη δεν ήτανε αυτό για μένα) κι απ’ ότι πίστευαν οι οπαδοί τους.

ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.

Είναι αυτοί που θεωρούν στρατηγικό σύμμαχο το Ισραήλ και πουλάνε την Παλαιστίνη μαζί με κάθε έννοια ηθικής που είχε απομείνει στους οπαδούς τους.
Είναι ο Τσίπρας που πήγε από τους πρώτους σε επίσκεψη στην Ουκρανία να νομιμοποιήσει ένα εντελώς φασιστικό καθεστώς.
Είναι αυτοί που στα πλαίσια της ΕΕ, έχουν καταπιεί τον αντικομουνισμό, τη θεωρία των δύο άκρων και την ανοχή στις φασιστικές κυβερνήσεις στην Ουκρανία, Πολωνία, Τσεχία, Ουγγαρία και γενικά στην ακροδεξιά. Την ανοχή στη δημιουργία μνημείων στη μνήμη των SS και των δωσίλογων αυτών των χωρών και στην καταστροφή αντιφασιστικών μνημείων, μνημείων προς τιμή της αντιφασιστικής νίκης, στη φυλάκιση ανταρτών κλπ.
Είναι αυτοί … (Βαρέθηκα … Δε γράφω άλλα)…

ΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΤΩΡΑ ;

Τι θέλουν τώρα λοιπόν παραμονές των εκλογών ; Να τους πιστέψει ένας αριστερός ΠΡΩΗΝ ψηφοφόρος ΤΟΥΣ, όταν του λένε για πολλοστή φορά “ΤΡΕΧΑΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ. ΛΥΚΟΣ ΣΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ”; Να τρέξουμε όλοι μαζί να σώσουμε το κοπάδι του ΣΥΡΙΖΑ ; Καλή και φιλότιμη, αλλά απελπισμένη η προσπάθεια. Τους διαφεύγουν δυο τρεις λεπτομέριες :
1. Δεν είναι πιά πολλοί αυτοί που θα θυσίαζαν τη λογική τους και το συναίσθημά τους, μόνο και μόνο για να μη πέσει ο ΣΥΡΙΖΑ κάτω από το 20%.
2. Στο λαϊκό μύθο οι χωριανοί δεν μπήκαν στον κόπο να αντιδράσουνε, επειδή τους καλούσε ένας ψεύτης κατ’ εξακολούθηση. Που να ξέρανε κιόλας ότι αυτός είναι που άνοιξε την πόρτα για να μπει ο λύκος ! Γιατί «λύκος στα πρόβατα» μπορεί να ήρθε, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ του κράτησε ανοιχτή την πόρτα για να μπει. Επομένως είναι ο τελευταίος που μπορεί να τον αντιμετωπίσει.
3. Ο φασισμός αντιμετωπίζεται από το μαζικό εργατικό λαϊκό κίνημα και την μαζική αγωνιστική με αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό δράση του. Από την ένταση των αγώνων και την επαναφορά - ανάδειξη των αξιών του ανθρωπισμού, της αλληλεγγύης, του σοσιαλισμού- κομμουνισμού. Κι αυτοί από αυτό το κίνημα κι από αυτές τις αξίες, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι όχι μόνο έξω, αλλά είναι και απέναντι.

+5

4 ΧΡΟΝΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΣΙΠΡΑ - #SyrizaXeftiles: EINAI ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ;;

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Τέσσερα χρόνια κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ

Συμπληρώθηκαν ήδη τέσσερα χρόνια απ' το Γενάρη του 2015, από όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας.
Ενα μέρος των λαϊκών στρωμάτων κατέθεσε τις ελπίδες του στη μεγάλη αλλαγή που θα έφερνε η «πρώτη φορά αριστερά». Τέσσερα χρόνια και μερικά μνημόνια μετά, οι ίδιοι εργαζόμενοι κοιτούν με απογοήτευση τη σημερινή τους κατάσταση. Κάποιοι αισθάνονται «προδομένοι», άλλοι απογοητεύτηκαν, ενώ ορισμένοι επιμένουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί τουλάχιστον το μικρότερο κακό.
Τελικά τι συνέβη; Τι μας έμαθε η «πρώτη αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα»;

Ενα - πολύ σύντομο - ιστορικό της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ

Ο ΣΥΡΙΖΑ - μαζί με τους ΑΝΕΛ - ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας το Γενάρη του 2015. Μέσα σε περίπου ένα μήνα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε στην πρώτη συμφωνία και στο πρώτο πακέτο αντιλαϊκών μέτρων, αλλάζοντας απλά την ορολογία... και αποκαλώντας την τρόικα «θεσμούς» και το μνημόνιο που υπέγραψε «πρόγραμμα - γέφυρα».
Το καλοκαίρι του 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε σε νέα μεθόδευση. «Εστησε» ένα κάλπικο δίλημμα για να ρυμουλκήσει τους εργαζόμενους με το δημοψήφισμα, και την επόμενη μέρα, υπερψήφισε, μαζί με τα υπόλοιπα κόμματα, το 3ο μνημόνιο.
Μετά τις νέες εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ συνέχισε να υλοποιεί τα μέτρα των προηγούμενων μνημονίων και άρχισε να προετοιμάζει τα νέα πακέτα μέτρων του 3ου μνημονίου, που έρχονταν σε κύματα μαζί με τις «αξιολογήσεις» των «θεσμών» και τους προϋπολογισμούς.
Η πιο πρόσφατη - αλλά σίγουρα όχι έσχατη - πράξη του δράματος για το λαό, είναι η αποκαλούμενη - απ' τον ΣΥΡΙΖΑ - «λήξη των μνημονίων» τον Αύγουστο του 2018, που στην πραγματικότητα ήταν ένα ακόμα πακέτο αντιλαϊκών μέτρων, προέβλεπε ματωμένα πλεονάσματα μέχρι το 2062, συνοδευόμενα με ισχυρή, ενισχυμένη, εποπτεία απ' τους δανειστές, πρόγραμμα αποπληρωμής των δανείων και δεσμευτικούς στόχους μέτρων, δηλαδή ένα νέο μνημόνιο.

Απ' την αρχή της διακυβέρνησής του ο ΣΥΡΙΖΑ:

-- Εφαρμόζει μέχρι κεραίας όλα τα αντιλαϊκά μέτρα των προηγούμενων μνημονίων για τους διαλυμένους μισθούς και τα δικαιώματα των εργαζομένων.

-- Προχώρησε σε μια άνευ προηγουμένου φοροεπιδρομή εναντίον του λαού, με μαζική αύξηση του ΦΠΑ και δεκάδες αυξήσεις σε «ειδικούς» φόρους.

-- Τσάκισε τις συντάξεις και τα όρια συνταξιοδότησης, «κούρεψε» το εφάπαξ, κατακρεούργησε «παλιές» και «νέες» συντάξεις, ενώ επέβαλε, με το νόμο - λαιμητόμο Κατρούγκαλου, αυξήσεις σε μια ολόκληρη κατηγορία ασφαλιστικών εισφορών.

-- Η φοροεπιδρομή απ' τη μία και οι συνεχείς μειώσεις σε συντάξεις και κοινωνικές παροχές οδήγησαν σε τερατώδη πρωτογενή πλεονάσματα, που υπερβαίνουν ακόμα και τους στόχους, τους ίδιους στόχους που ο ΣΥΡΙΖΑ κατάγγελλε ως καταστρεπτικούς, και έρχεται εκ των υστέρων να θέλει να επιστρέψει ένα μικρό κομμάτι απ' τα ματωμένα πλεονάσματα, μόλις 800 εκατ. απ' τα 55 δισ. του προϋπολογισμού, εμφανίζοντάς το με θράσος ως κοινωνική πολιτική.

-- Υλοποιεί κάθε σχέδιο που έχει ανάγκη το μεγάλο κεφάλαιο, απ' την καταστροφική εξόρυξη χρυσού και τη μετατροπή της Αττικής σε καζινούπολη με το Ελληνικό και την κάθοδο του καζίνο της Πάρνηθας στο κέντρο, και τις κάθε λογής αναπλάσεις που γίνονται με βάση τα σχέδια των μονοπωλίων, μέχρι την προώθηση της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και των λιγνιτικών μονάδων της, λιμανιών και αεροδρομίων...

Πότε τα «γύρισε ο ΣΥΡΙΖΑ»;

Αυτό είναι το ερώτημα που ταλανίζει πολλούς καλοπροαίρετους λαϊκούς ανθρώπους. Πότε και γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ πρόδωσε τις υποσχέσεις του; Πότε έγινε, από «αριστερό», προοδευτικό κόμμα, κόμμα που προωθεί τα μνημόνια;

Ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν ήταν αριστερό - ριζοσπαστικό κόμμα σε κατεύθυνση σύγκρουσης με το σύστημα. Ακολούθησε μια γρήγορη πορεία πλήρους μετασχηματισμού του σε αστικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα προκειμένου να λάβει το «ΟΚ» και να του εμπιστευθεί η αστική τάξη τη διακυβέρνηση της χώρας. 

Θυμίζουμε τις αλλαγές στο πρόγραμμά του και στη ρητορική του απ' το 2012 μέχρι το 2014 αλλά και τις δύο επισκέψεις του Αλ. Τσίπρα στις ΗΠΑ, και μάλιστα και στους δύο πόλους της εκεί ενδοαστικής αντιπαράθεσης (Νέα Υόρκη και Τέξας).

Η πορεία αυτή οδήγησε τελικά στις αποκαλυπτικές προεκλογικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ πριν από τις εκλογές του Γενάρη του 2015, όπου έκανε λόγο για «διαπραγμάτευση εντός των πλαισίων της ΕΕ», που θα οδηγούσε σε μια «ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας», η οποία «θα αφορά όλους τους πολίτες», με ιδιαίτερη έμφαση στην ενίσχυση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (κυρίως μεγάλα κατασκευαστικά έργα...).

Απ' την αρχή της κυβερνητικής του θητείας, ο ΣΥΡΙΖΑ στόχευε στην τόνωση της καπιταλιστικής ανάπτυξης, δένοντάς την με την υπόσχεση πως το δικό του αναπτυξιακό σχέδιο θα ωφελούσε το σύνολο των εργαζομένων. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλούσε για «επανεκκίνηση» της - καπιταλιστικής - οικονομίας, για «ανάπτυξη» και για ενίσχυση των κρατικών δαπανών προς τις επιχειρήσεις. Και ως φιλολαϊκό κερασάκι στην τούρτα, ο ΣΥΡΙΖΑ, στη γνωστή παλιά γραμμή του, «ο άνθρωπος πάνω απ' τα κέρδη», υποσχόταν πως η δική του ανάπτυξη θα έχει φιλολαϊκό πρόσημο. Υποσχόταν, ειδικότερα, πως το δικό του μοντέλο ανάπτυξης θα έλυνε το πρόβλημα της ακραίας φτώχειας απ' τη μία και απ' την άλλη πως θα οδηγούσε στη βελτίωση των μισθών και των συνθηκών εργασίας και τελικά στην «ανάκτηση της εργασίας». 

Ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυριζόταν από τότε πως η καπιταλιστική ανάπτυξη μπορεί να είναι φιλολαϊκή, να ωφελεί το σύνολο του λαού, αρκεί να τη διαχειρίζεται η «αριστερή κυβέρνηση».

Η πρότασή του ήταν πρόταση εξαπάτησης των εργαζομένων. Συσκότιζε το γεγονός πως η καπιταλιστική κερδοφορία απαιτεί αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης, σχετική εξαθλίωση των εργαζομένων. 

Συσκότιζε πως τα λεγόμενα μνημονιακά μέτρα ήταν απαραίτητα για την καπιταλιστική ανάπτυξη και γι' αυτό εφαρμόστηκαν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο σ' ολόκληρη την ΕΕ.

 Συσκότιζε πως η φθηνή εργατική δύναμη, με χαμηλούς μισθούς, με χαμηλές συντάξεις, με υπέρογκη φορολογία και η στήριξη του κεφαλαίου με φοροελαφρύνσεις, επιδοτήσεις, επενδύσεις σε έργα και αναπλάσεις και κρατική καταστολή κάθε αγώνα είναι νομοτέλειες του καπιταλισμού και απαραίτητα στοιχεία για την καπιταλιστική ανάπτυξη. 

Γι' αυτό και η πολιτική γραμμή που προωθούσε δεν ήταν άλλη παρά η παράδοση της εργατικής τάξης στο κεφάλαιο, η υποταγή των αναγκών των εργαζομένων στις ανάγκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Το έκανε με «έξυπνο» τρόπο. Λέγοντας ανάπτυξη με δίκαιους όρους για το λαό. Αλλά η φιλολαϊκή καπιταλιστική ανάπτυξη ήταν, είναι και θα είναι όνειρο θερινής νυκτός.

Οι όποιες αλλαγές στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ ήταν λοιπόν περισσότερο αλλαγές στη μορφή και στους ειδικούς στόχους της αστικής τάξης σε κάθε περίοδο, όπως και αλλαγές με βάση την ανάγκη χειραγώγησης λαϊκών δυνάμεων. 

Η περιβόητη διαπραγμάτευση αφορούσε τους ευρύτερους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και ειδικά την πίεση των ΗΠΑ προς τη Γερμανία. 

Ετσι, η απόλυτη ευθυγράμμιση του ΣΥΡΙΖΑ με τις απαιτήσεις του ΣΕΒ, της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών (ΕΕΕ), του ΣΕΤΕ, της ΤτΕ δεν είναι κωλοτούμπα και η τελευταία εκτίμηση της Γερμανίδας καγκελαρίου πως «έκανε τα μαθήματά του» δεν είναι κωλοτούμπα. 

Είναι ό,τι θα έκανε οποιαδήποτε αστική κυβέρνηση που θέλει να στηρίξει την καπιταλιστική ανάπτυξη.

Το ΚΚΕ ήταν και θα είναι στην πρώτη γραμμή για την οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης

Ηδη απ' το 2012 ασκήθηκε τεράστια πίεση για να «σταματήσει το ΚΚΕ να είναι άτεγκτο» και να «υποκύψει στη λογική των συνθέσεων» και να στηρίξει την προσπάθεια της πρώτης αριστερής κυβέρνησης. Και η πίεση ερχόταν τόσο απ' το σύστημα που ήθελε να διευκολύνει το έργο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και από καλοπροαίρετους αγωνιστές που δεν καταλάβαιναν γιατί επιμένουμε να αντιστεκόμαστε στην «αλλαγή» και δεν στηρίζουμε μια «αριστερή κυβέρνηση» που κάτι μπορεί να κάνει.

Επιμείναμε και επιμένουμε άτεγκτα να προβάλλουμε αγωνιστικά: Ο καπιταλισμός είναι βάρβαρος, σε κάθε εκδοχή του. Η πολιτική μιας αστικής κυβέρνησης καθορίζεται απ' τις ανάγκες του κεφαλαίου και γι' αυτό, είτε κυβέρνηση είναι ο ΣΥΡΙΖΑ είτε η ΝΔ, τα μνημόνια θα προχωράνε γιατί είναι απαραίτητα για τη θωράκιση των κερδών των ομίλων. Επιμείναμε πως μια καπιταλιστική ανάπτυξη έξω απ' την ΕΕ και το ευρώ επίσης δεν θα είναι φιλολαϊκή. Επιμείναμε πως όσο κυριαρχούν το κεφάλαιο, τα μονοπώλια, η ζωή των εργαζομένων θα γίνεται χειρότερη.

Επιμείναμε πως τελικά όσο καλές προθέσεις και να έχει κάποιος, όταν διαχειρίζεται τον καπιταλισμό δεσμεύεται απ' την ανάγκη κερδοφορίας των ομίλων. Και γι' αυτό θα υλοποιεί αντιλαϊκή πολιτική. Γι' αυτό κριτήριο κάθε πολιτικής πρότασης πρέπει να είναι τελικά αν φωτίζει τον καπιταλισμό ως τον πραγματικό αντίπαλο, αν συγκρούεται με τα σχέδιά του, αν συγκεντρώνει δυνάμεις για την αποφασιστική αναμέτρηση μαζί του.

         Αποδείχθηκε ποιος είχε δίκιο.

Και οι δυνάμεις του ΚΚΕ είμαστε περήφανοι που δεν λυγίσαμε στις πιέσεις, που δεν εγκαταλείψαμε την ταξική πάλη και να υποκλιθούμε σε μια «ξένη σημαία».

Αυτόν τον αγώνα συνεχίζουμε και τώρα. 

Φωτίζουμε πως πραγματικός αντίπαλος δεν είναι η μία ή η άλλη αστική κυβέρνηση, η μορφή διαχείρισης, αλλά οι ίδιες οι καπιταλιστικές σχέσεις. Πως δεν υπάρχουν φιλολαϊκός καπιταλισμός, φιλολαϊκή καπιταλιστική ανάπτυξη, φιλολαϊκή αστική κυβέρνηση. 

Φωτίζουμε πως η ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων προϋποθέτει ανατροπή ολόκληρου του συστήματος.

Οργανώνουμε μαχητικά την αντεπίθεση των εργαζομένων, κόντρα στην ενιαία επίθεση του κεφαλαίου που δεχόμαστε απ' την ΕΕ, το κεντρικό κράτος και τα τοπικά παρακλάδια του, τους δήμους και τις Περιφέρειες. 

Αντιστεκόμαστε στα σχέδια του κεφαλαίου, συγκρουόμαστε με την εφαρμοζόμενη πολιτική, ερχόμαστε σε ρήξη με τους σχεδιασμούς των μονοπωλίων. Μαχητικά, σε σωματεία, στους δρόμους, στις γειτονιές ανασυντάσσουμε το κίνημα που θέτει στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο, προετοιμαζόμαστε για τη λαϊκή αντεπίθεση. 

Αυτόν τον αγώνα διαφώτισης και οργάνωσης της πάλης υπηρετούν και οι δυνάμεις του ΚΚΕ σε δήμους, σε Περιφέρειες, στην Ευρωβουλή και τη Βουλή.

Αυτό σηματοδοτεί και η κόκκινη ψήφος στο ΚΚΕ σε κάθε κάλπη στις επερχόμενες εκλογές. 

Σηματοδοτεί το δρόμο της ρήξης με το σύστημα και τις επιλογές του, το δρόμο της σύγκρουσης με τους ομίλους, το κράτος τους, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ που τους στηρίζουν. 

Άλλωστε, δεν ξεχνάμε ποτέ πως η πρώτη, και μέχρι τώρα η μόνη, ριζοσπαστική κυβέρνηση που εξέφραζε τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα στην Ελλάδα ήταν η Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης του ΕΑΜ που απ' τα βουνά της Ευρυτανίας οργάνωσε τη διοίκηση της ελεύθερης Ελλάδας το 1944. Μια κυβέρνηση ένοπλης σύγκρουσης με τον αντίπαλο, είτε αυτός λέγεται ξένος κατακτητής είτε λέγεται ντόπια αστική τάξη, της οποίας το φιλολαϊκό έργο είναι αναμφισβήτητο, όμως δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τα αστικά όρια στο βαθμό που δεν εντάχθηκε στον στρατηγικό στόχο της εργατικής - λαϊκής εξουσίας. 

Γι' αυτό αποτελεί ιστορική ύβρι η όποια προσπάθεια παρομοίωσης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με την αριστερά. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η πρώτη φορά που μια αυτοαποκαλούμενη «αριστερή δύναμη» ανέλαβε ως βασική δύναμη για μεγάλο διάστημα την αστική διακυβέρνηση. 

Και το αποτέλεσμα ήταν διδακτικό για τους εργαζόμενους. Ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται... και οι «αριστεροί» υπηρέτες του είναι οι πιο επικίνδυνοι...

Του
Γρηγόρη ΛΙΟΝΗ*
*Ο Γρηγόρης Λιονής είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Οικονομίας

ΠΡΟΣ #ALEXH'SYRIZAXEFTILES -ΝΑ ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΛΕΝΙΝ !!

Τι δεν κατάλαβε ο Τσίπρας από το Λένιν

Όσο μικρή εμπιστοσύνη κι αν έχουμε στη λενινιστική, αλλά και στην εγκυκλοπαιδική μόρφωση του Τσίπρα, θεωρούμε ότι είναι πιθανό όντως να έχει καταλάβει περισσότερα από το Λένιν από όσα αφήνει να εννοηθούν στο «αθώο» ρητορικό του ερώτημα στη βουλή. Η διαστρέβλωση λοιπόν είναι σε σημαντικό βαθμό συνειδητή

Κατιούσα

Ο λενινισμός από τα Λιντλ είναι ένα από τα αγαπημένα σπορ των Συριζαίων, και δε θα μπορούσε να λείψει κι από τη χθεσινή ομιλία Τσίπρα, σημαντικό μέρος της οποίας αφιερώθηκε σε μια ολομέτωπη επίθεση στο ΚΚΕ, που… δεν μπορεί πια «να χαίρει ασυλίας», όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός σε μια διάλεκτο που θεωρητικά προσιδιάζει σε αδωνοβορίδηδες, αλλά ποιος στέκεται τώρα σε τέτοιες λεπτομέρειες.

Σε μια αποστροφή του λοιπόν, την οποία δεν ξέρουμε αν εμπνεύστηκε ο ίδιος ή ανήκε στο σκονάκι που αγχωμένα διάβαζε από μέσα κατά διαστήματα, κυρίως ως προς τα ιστορικά στοιχεία, ο Τσίπρας αναρωτήθηκε: «Ή εγώ διάβασα λάθος το Λένιν όταν ήμουν μικρός ή κάτι άλλο συμβαίνει». Δε θα σχολιάσουμε την οίηση του πρωθυπουργού που θεωρεί ότι το διάβασμα που έκανε ως μαθητής της ΚΝΕ τον κατέστησε και μύστη του μαρξισμού – λενινισμού, η οποία συγκρίνεται μόνο με εκείνη του γνωστού μοντέλου που απέρριψε το «Κεφάλαιο» και το συγγραφέα του στα 15 της.

Θα σταθούμε στην ουσία αυτού που «κατάλαβε» ο Τσίπρας από το μεγάλο επαναστάτη κι όσα ακριβώς έλεγε. Η αναφορά του πρωθυπουργού αφορούσε συγκεκριμένα τα περί αυτοδιάθεσης των λαών, τα οποία σκόπιμα συγχέει με το διαβόητο «δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού», για ν’ αποδείξει πως οι κομμουνιστές τάχα έχουν «εγκαταλείψει» τις λενινιστικές διεθνιστικές αρχές. Η γραμμή αυτή φυσικά δεν είναι καινούρια, αλλά αποτελεί μόνιμο βέλος στη φαρέτρα του Σύριζα κατά του ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή που άρχισε να γίνεται γνωστό το περιεχόμενο της Συμφωνίας των Πρεσπών. Για να δούμε λοιπόν αν ο Τσίπρας διάβασε τα παρακάτω αποσπάσματα από το έργο του ηγέτη της Οχτωβριανής Επανάστασης:

«Γι’ αυτό η τάση (η επιδίωξη) κάθε εθνικού κινήματος είναι ο σχηματισμός εθνικών κρατών, που ικανοποιούν καλύτερα αυτές τις ανάγκες του σύγχρονου καπιταλισμού. Προς το σχηματισμό αυτό σπρώχνουν οι πιο βαθιοί οικονομικοί παράγοντες και, για το λόγο αυτό, για όλη τη Δυτική Ευρώπη – κάτι παραπάνω: για όλο τον πολιτισμένο κόσμο – χαρακτηριστικό φυσιολογικό φαινόμενο για την κεφαλαιοκρατική περίοδο είναι τα εθνικά κράτη (…) Με την έννοια αυτοδιάθεση των εθνών εννοούμε τον κρατικό χωρισμό τους από ξένα εθνικά σύνολα, εννοούμε το σχηματισμό αυτοτελούς εθνικού κράτους» (Β. Ι. Λένιν: «Για το Δικαίωμα Αυτοδιάθεσης των Εθνών», «Απαντα», τ. 25, σελ. 261.)

«Οι διάφορες διεκδικήσεις της δημοκρατίας, μαζί και η αυτοδιάθεση, δεν είναι κάτι απόλυτο, αλλά ένα “μέρος” του πανδημοκρατικού (σήμερα: πανσοσιαλιστικού) “παγκόσμιου” κινήματος. Μπορεί σε ορισμένες συγκεκριμένες περιπτώσεις το μέρος να έρχεται σε αντίθεση με το όλο και τότε πρέπει να απορρίπτεται» (Β. Ι. Λένιν, «Τα αποτελέσματα της συζήτησης για την αυτοδιάθεση». «Απαντα», τ. 30, σελ. 39).

Σε άλλο σημείο υπογράμμιζε:

«Το άρθρο του προγράμματός μας για την αυτοδιάθεση των εθνών δεν μπορεί να ερμηνευτεί αλλιώς παρά μόνο με την έννοια της πολιτικής αυτοδιάθεσης, δηλαδή του δικαιώματος αποχωρισμού και σχηματισμού ανεξάρτητου κράτους» (Β. Ι. Λένιν, «Θέσεις πάνω στο Εθνικό Ζήτημα», «Απαντα», τ. 23, σελ. 315).

Λίγο παρακάτω συμπλήρωνε:

«Η αναγνώριση (…) του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης όλων των εθνοτήτων δε σημαίνει καθόλου πως οι σοσιαλδημοκράτες (κομμουνιστές) παραιτούνται από το να δώσουν δική τους εκτίμηση όσον αφορά τη σκοπιμότητα του κρατικού αποχωρισμού του ενός ή του άλλου έθνους σε κάθε ξεχωριστή περίπτωση. Αντίθετα οι σοδιαλδημοκράτες πρέπει να δίνουν ίσα – ίσα δική τους εκτίμηση, παίρνοντας υπόψη τόσο τις συνθήκες εξέλιξης του καπιταλισμού και της καταπίεσης των προλετάριων των διαφόρων εθνών από την ενωμένη αστική τάξη όλων των εθνοτήτων, όσο και τα γενικότερα καθήκοντα της δημοκρατίας και στην πρώτη σειρά και πάνω απ’ όλα τα συμφέροντα της ταξικής πάλης του προλετάριου για το σοσιαλισμό» (Β. Ι. Λένιν, «Θέσεις πάνω στο Εθνικό Ζήτημα», «Απαντα», τ. 23, σελ. 316).

Κι αν έχει συνηθίσει στα σκονάκια και του φαίνονται μεγάλα όλα αυτά, μπορεί να τα δει κωδικοποιημένα σε τίτλους από τον Παφίλη στο παρακάτω βίντεο.

Πόσα από αυτά που αναφέρει ο Λένιν έχουν σχέση με την κατάσταση στη σημερινή ΠΓΔΜ κι οσονούπω Βόρεια Μακεδονία; 
Μήπως βρισκόμαστε σε εποχή που ο σχηματισμός των εθνών κρατών είναι ακόμα σε εξέλιξη, στην εποχή της αποικιοκρατίας και των πολυεθνικών αυτοκρατοριών; 
Μήπως δεν έχει ολοκληρωθεί ο μετασχηματισμός της γειτονικής χώρας σε ανεξάρτητο κράτος; 
Μήπως αρνείται το ΚΚΕ το δικαίωμα ύπαρξής του, όπως οι μακεδονομάχοι των συλλαλητήριων που μιλούν για «θνησιγενές κρατίδιο των Σκοπίων»; Μήπως δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη σλαβομακεδόνων ή βορειομακεδόνων, όπως επίσης εντέχνως κατηγόρησε με τις δακρύβρεχτες αναφορές στο σλαβομακεδονικό αλφαβητάρι των κομμουνιστών της Τασκένδης ο Τσίπρας το ΚΚΕ;

Τίποτε από όλ’ αυτά δε συμβαίνει φυσικά. Κι όσο μικρή εμπιστοσύνη κι αν έχουμε στη λενινιστική, αλλά και στην εγκυκλοπαιδική μόρφωση του Τσίπρα, θεωρούμε ότι είναι πιθανό όντως να έχει καταλάβει περισσότερα από το Λένιν από όσα αφήνει να εννοηθούν στο «αθώο» ρητορικό του ερώτημα στη βουλή. Πολύ καλύτερα εξάλλου τα γνωρίζουν οι σύμβουλοι και λογογράφοι του. Η διαστρέβλωση λοιπόν είναι σε σημαντικό βαθμό συνειδητή.

Το λενινιστικό πασπάλισμα των αντιδραστικών θεωριών του «είσαι ό,τι δηλώσεις», το οποίο σε επίπεδο διακρατικών σχέσεων είναι όχημα ανακίνησης αλυτρωτισμών, ειδικά στην ευαίσθητη περιοχή των Βαλκανίων, είναι εκ των ων ουκ άνευ για να συντηρείται το ψευδοδίπολο των «προοδευτικών» διεθνιστών που στηρίζουν τη συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ, και των «συντηρητικών», στους οποίους τσουβαλιάζονται αδιακρίτως οι αντίπαλοί της ανεξάρτητα από τη σκοπιά της κριτικής τους. Μια νατοϊκή αριστερά χρειάζεται όμως και τον ιμπεριαλιστικό λενινισμό της ως «θεωρητικό» υπόβαθρό της, ποντάροντας στην άγνοια ή την ιδιοτέλεια των υποστηρικτών της.

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΚΑΤΩΤΑΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ:

Η τροπολογία έρχεται ως απάντηση στην κοροϊδία της κυβέρνησης που ενεργοποιεί τον νόμο Βρούτση για αυξήσεις - ψίχουλα. 

-ΚΚΕ
Τροπολογία για την επαναφορά του κατώτατου μισθού και του ημερομισθίου

Τροπολογία - προσθήκη για την επαναφορά του κατώτατου μισθού και του ημερομισθίου, κατέθεσαν οι βουλευτές του ΚΚΕ Γιώργος Λαμπρούλης, Αθανάσιος Παφίλης, Μανώλης Συντυχάκης, Χρήστος Κατσώτης και Νίκος Μωραΐτης στο σχέδιο νόμου του υπουργείου Υγείας «Κύρωση της Σύμβασης Δωρεάς μεταξύ του Ιδρύματος "Κοινωφελές Ίδρυμα Σ. Νιάρχος" και του Ελληνικού Δημοσίου για την ενίσχυση και αναβάθμιση των υποδομών στον τομέα της Υγείας». Η τροπολογία έρχεται ως απάντηση στην κοροϊδία της κυβέρνησης που ενεργοποιεί τον νόμο Βρούτση για αυξήσεις - ψίχουλα.

Ακολουθεί το κείμενο:

«ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ - ΠΡΟΣΘΗΚΗ

Στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Υγείας "Κύρωση της Σύμβασης Δωρεάς μεταξύ του Ιδρύματος «Κοινωφελές Ίδρυμα Σ. Νιάρχος» και του Ελληνικού Δημοσίου για την ενίσχυση και αναβάθμιση των υποδομών στον τομέα της Υγείας"

ΘΕΜΑ: Επαναφορά του κατώτατου μισθού και του ημερομισθίου

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ επανακαταθέτει τροπολογία για την επαναφορά του κατώτατου μισθού και ημερομίσθιου στο ποσό των 751 ευρώ του νεοπροσλαμβανόμενου άγαμου εργατοτεχνίτη και του ημερομισθίου στο ποσό των 33,57 ευρώ μεικτά, ανεξαρτήτως ηλικίας.

Με την ίδια τροπολογία προβλέπεται η κατάργηση όλων των αντεργατικών μνημονιακών διατάξεων για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού που εξακολουθούν να ισχύουν, όπως είναι: Η Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου 6/2012, το άρθρο 103 του ν. 4172/2013, που προβλέπει, με τη διαδικασία που ορίζει, τον καθορισμό του κατώτατου μισθού με απόφαση του Υπουργού Εργασίας, έχοντας ως κριτήριο την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, δηλαδή την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου.

Με την ίδια τροπολογία προβλέπεται επίσης η κατάργηση και κάθε άλλης αντίθετης, διάταξη τυπικού ή ουσιαστικού νόμου ή συλλογικής σύμβασης εργασίας ή διαιτητικής απόφασης.

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ - ΠΡΟΣΘΗΚΗ

Στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Υγείας "Κύρωση της Σύμβασης Δωρεάς μεταξύ του Ιδρύματος «Κοινωφελές Ίδρυμα Σ. Νιάρχος» και του Ελληνικού Δημοσίου για την ενίσχυση και αναβάθμιση των υποδομών στον τομέα της Υγείας"

Άρθρο

1. Από την έναρξη ισχύος της παρούσας, τα κατώτατα νόμιμα όρια μισθών και ημερομισθίων ορίζονται στο ύψος των κατωτάτων ορίων των μισθών και ημερομισθίων της από 15-7-2010 Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, όπως αυτά προβλέπονταν και ίσχυαν την 1-1-2012 και συγκεκριμένα, το κατώτατο όριο του μηνιαίου μισθού του νεοπροσλαμβανόμενου άγαμου υπαλλήλου ανέρχεται στο ποσό των 751,39 ευρώ και το κατώτατο όριο του ημερομισθίου του νεοπροσλαμβανόμενου άγαμου εργατοτεχνίτη ανέρχεται στο ποσό των 33,57 ευρώ μεικτά, ανεξαρτήτως ηλικίας. Ο κατά τα άνω κατώτατος μισθός των υπαλλήλων προσαυξάνεται με ποσοστό 10% για κάθε τριετία προϋπηρεσίας και έως τρεις τριετίες και συνολικά 30% για προϋπηρεσία 9 ετών και άνω και το κατώτατο ημερομίσθιο των εργατοτεχνιτών προσαυξάνεται με ποσοστό 5% για κάθε τριετία προϋπηρεσίας και έως έξι τριετίες και συνολικά 30% για προϋπηρεσία 18 ετών και άνω. Στα ως άνω κατώτατα όρια μισθών και ημερομισθίων προστίθεται κατά περίπτωση το επίδομα γάμου, ανερχόμενο σε ποσοστό 10% επί του βασικού μισθού ή ημερομισθίου.

Η παρούσα διάταξη θα παραμείνει σε ισχύ μέχρι την υπογραφή Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας από τις αρμόδιες οργανώσεις, σύμφωνα με το άρθρ. 3 παρ. 3 Ν. 1876/1990.

2. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 1876/1990 όπως τροποποιήθηκε με την Υποπαράγραφο ΙΑ 11 εδ. 2α του άρθρου πρώτου του Ν. 4093/2012 (ΦΕΚ Α 222/12-11-2012) αντικαθίσταται ως εξής:

"Οι εθνικές γενικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας καθορίζουν τους ελάχιστους μισθολογικούς και μη μισθολογικούς όρους εργασίας που ισχύουν για τους εργαζόμενους όλης της χώρας".

3. Από την έναρξη ισχύος της παρούσας καταργούνται:

α) Η Υποπαράγραφος ΙΑ.11. "ΝΕΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΝΟΜΙΜΟΥ ΚΑΤΩΤΑΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΩΤΑΤΟΥ ΗΜΕΡΟΜΙΣΘΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ (ΔΙΑΤΑΞΗ ΠΛΑΙΣΙΟ), ΚΑΤΩΤΑΤΟΣ ΝΟΜΙΜΟΣ ΜΙΣΘΟΣ ΚΑΙ ΗΜΕΡΟΜΙΣΘΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ του άρθρου πρώτου του Ν. 4093/2012 (ΦΕΚ Α 222/12-11-2012)".

β) Το άρθρο 103 του ν. 4172/2013 "Φορολογία εισοδήματος, επείγοντα μέτρα εφαρμογής του ν. 4046/2012, του ν. 4093/2012 και του ν. 4127/2013 και άλλες διατάξεις (ΦΕΚ Α' 167/23-07-2013)", όπως ισχύει.

γ) Το άρθρο 1 και 4 της Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου αρ. 6 της 28.2.2012 Ρύθμιση θεμάτων για την εφαρμογή της παρ. 6 του άρθρου 1 του ν. 4046/2012 (Ρύθμιση θεμάτων για την εφαρμογή της παρ. 6 του άρθρου 1 του ν. 4046/2012) (ΦΕΚ Α' 38/28-02-2012).

δ) Κάθε άλλη αντίθετη, στις προηγούμενες παραγράφους, διάταξη τυπικού ή ουσιαστικού νόμου ή συλλογικής σύμβασης εργασίας ή διαιτητικής απόφασης».
ΣΧΕΤΙΚΑ


ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Ενεργοποιεί το νόμο Βρούτση για την κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων

• 18:06

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΣΙΠΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ Ε.Ε.

Τη σαφή «διαβεβαίωση» της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ότι οι αντιλαϊκές «μεταρρυθμίσεις» θα συνεχιστούν παρά το «τέλος των προγραμμάτων», έδωσε ο Αλ. Τσίπρας, από το βήμα του Ευρωκοινοβουλίου. Η ομιλία του πρωθυπουργού αφορούσε «το μέλλον της ΕΕ» και ήταν έκδηλη η αγωνία του να καταθέσει προτάσεις για την αναβάπτιση αυτής της λυκοσυμμαχίας του κεφαλαίου.

Επιμένοντας να διαφημίζει το ΣΥΡΙΖΑίικο success story του «τέλους των μνημονίων» -που στήθηκε πάνω στα τσακισμένα λαϊκά δικαιώματα και προϋποθέτει τη διατήρηση των εκατοντάδων μνημονιακών νόμων- καυχήθηκε ότι η κυβέρνησή του εξυγίανε τα δημόσια οικονομικά, προχώρησε σε «βαθιές τομές και μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να είχαν γίνει δεκαετίες πριν», πέτυχε πρωτογενή πλεονάσματα «που τρία χρόνια πριν κανείς δεν θα μπορούσε να πετύχει» κλπ. Παράλληλα, ως γνήσιος «αριστερός πρωθυπουργός»... προσπάθησε να παρουσιάσει ορισμένα μέτρα διαχείρισης της φτώχειας που εφάρμοσε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όπως το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης ως απόδειξη ότι «υπάρχει ο δρόμος να βγαίνεις από την κρίση χωρίς να διαλύεις τον κοινωνικό ιστό».

Ωστόσο, όσα περιτυλίγματα και αν χρησιμοποίησε για να συγκαλύψει τη μνημονιακή βαρβαρότητα, ήταν ιδιαίτερα σαφής όταν ξεκαθάρισε πως δεν θα επιτρέψει να αμφισβητηθούν τα μνημονιακά «κεκτημένα» του κεφαλαίου. «Είμαστε αποφασισμένοι να μην επαναλάβουμε τα λάθη και τις συμπεριφορές που συνέβαλαν στην κρίση. Το τέλος των μνημονίων δεν συνιστά επαναφορά στο παρελθόν, αλλά ιστορική τομή με το παρελθόν», είπε, αφήνοντας να εννοηθεί πως δεν πρόκειται να επιστρέψουν δικαιώματα και κατακτήσεις στα προμνημονιακά επίπεδα. Αντιθέτως, τόνισε πως θα συνεχιστεί η «μεταρρυθμιστική προσπάθεια» και η πορεία της δημοσιονομικής ισορροπίας. Ωστόσο, επειδή όπως είπαμε είναι «αριστερός πρωθυπουργός»... συνόδεψε αυτή τη δέσμευση προς τους εταίρους και το κεφάλαιο με το παραμύθι της «δίκαιης ανάπτυξης».

Ερωτηθείς εάν θα εφαρμοστεί η περικοπή των συντάξεων, παρέπεμψε στις επαφές με τα κλιμάκια των θεσμών. «Από κοινού θα πάρουμε τις ορθές αποφάσεις για να ενισχύσουμε την αναπτυξιακή δυναμική» της Ελλάδας, «στο βαθμό που αυτό θα μας επιτρέπει να πιάνουμε τους δημοσιονομικούς στόχους», ανέφερε. Με αφορμή τις θέσεις της ΝΔ για το Ασφαλιστικό, αποκάλεσε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης «θαυμαστή του δικτάτορα Πινοσέτ», θεωρώντας ότι οι «ακραία» αντιασφαλιστικές θέσεις της μπορούν να καθαγιάσουν το νόμο Κατρούγκαλου που δεν άφησε τίποτα όρθιο στην Κοινωνική Ασφάλιση. 

Ο Αλ. Τσίπρας δεν παρέλειψε να καυχηθεί ότι η κυβέρνησή του ξεκλειδώνει την «ευρωπαϊκή προοπτική» των Δ. Βαλκανίων «με κορωνίδα τη Συμφωνία των Πρεσπών», καθώς και για τη μετατροπή της χώρας «σε πυλώνα σταθερότητας», όπως βαφτίζει την ενεργότερη εμπλοκή της χώρας στους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς. Στη δευτερολογία του χαρακτήρισε τη στάση της ΝΔ έναντι της Συμφωνίας των Πρεσπών ως τον «ορισμό του λαϊκισμού και του καιροσκοπισμού».

Μεγάλο μέρος της ομιλίας του το αφιέρωσε στην προσπάθεια να καταδείξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην ευρωενωσιακή σοσιαλδημοκρατία, πνέοντας μένεα κατά της «νεοφιλελεύθερης διαχείρισης» της κρίσης στην ΕΕ και δίνοντας όρκους πίστης στις «ιδρυτικές αξίες» της ΕΕ. «Ο ρατσισμός και η ξενοφοβία γίνεται ηγεμονικός πολιτικός λόγος σε παραδοσιακές συντηρητικές δυνάμεις και όχι μόνο», εκτίμησε. Επίσης, έθεσε ως κεντρικό στόχο των επερχόμενων ευρωεκλογών «την ήττα του ακραίου νεοφιλελευθερισμού και του ακροδεξιού λαϊκισμού που απειλούν την Ευρώπη, για την αναβάπτιση της ευρωπαϊκής ιδέας, την ενίσχυση της ενότητας και της αλληλεγγύης των ευρωπαϊκών λαών».

Ως προς τη συζήτηση για «το μέλλον της ΕΕ», εξέφρασε τη στήριξή του σε προτάσεις που θωρακίζουν την υλοποίηση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, όπως η δημιουργία κοινού υπουργού Οικονομικών, ο οποίος θα πρέπει να συνοδευτεί από έναν υπουργό «Κοινωνικής Συνοχής». Επιπλέον, τάχθηκε κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης των «πολλών ταχυτήτων».

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

Σχόλιο για την ομιλία Τσίπρα στο Ευρωκοινοβούλιο

Σε σχολιό του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για την ομιλία Τσίπρα στο Ευρωκοινοβούλιο αναφέρει: 

«Ο κ. Τσίπρας πήγε στο Ευρωκοινοβούλιο για να διαβεβαιώσει ότι, παρά τους ενδοιασμούς ορισμένων που νόμιζαν ότι ήταν "αριστερός" και "ριζοσπάστης", έφερε σε πέρας το αντιλαϊκό έργο που ανέλαβε, εμφανίζοντας μάλιστα αυτή τη βάρβαρη πολιτική ως "νίκη του ελληνικού λαού" και ως "αλληλεγγύη της ΕΕ"! Διαβεβαίωσε, επίσης, ότι η Ελλάδα θα τηρήσει τις συμφωνίες και δεν θα επανέλθει στο παρελθόν, πράγμα που σημαίνει ότι ο λαός θα πρέπει να ξεχάσει όλα όσα έχασε.

Από κει και πέρα η ομιλία του ήταν ένα ακόμη μνημείο αθώωσης της ΕΕ.

Όμως, η ΕΕ δεν ήταν, δεν είναι και δεν θα γίνει ποτέ Ευρώπη των λαών και όσοι καλλιεργούν αυτήν την άποψη, ενοχοποιώντας μάλιστα συλλήβδην κάθε φωνή εναντίωσης στην ΕΕ, προσφέρουν ισχυρά όπλα σε αντιδραστικές δυνάμεις για να εγκλωβίζουν τη λαϊκή οργή και δυσαρέσκεια.

Η ΕΕ είναι μια συμμαχία των αστικών τάξεων της Ευρώπης, που όσο περισσότερο αυξάνουν τα αδιέξοδα του συστήματος, τόσο περισσότερο σπαράσσεται από αντιθέσεις, τόσο περισσότερο γίνεται πιο επιθετική ενάντια στους λαούς εντός και εκτός Ευρώπης.

Αυτήν την αλήθεια όχι μόνο την κρύβει ο κ. Τσίπρας, αλλά αναδεικνύεται σε στυλοβάτη αυτού του σάπιου και αντιδραστικού οικοδομήματος».

902.gr

Κα Αχτσιόγλου: ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΤΕ ΜΕ ΤΙΣ ΑΤΟΜ. ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΓΑΛΕΡΑΣ ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΨΑΤΕ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΒΑΣΑΝΙΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ;;!!

«Η κυβέρνηση, μέσω πολλών εμφανίσεων της υπουργού Εργασίας σε εφημερίδες, τηλεόραση, ραδιόφωνο, προπαγανδίζει την επαναφορά των ΣΣΕ μετά το τέλος των μνημονίων τον Αύγουστο. 

Το νομοθετικό πλαίσιο που ψηφίστηκε και εφαρμόζεται από το 2010 μέχρι σήμερα, έχει διαμορφώσει μια απαράδεκτη κατάσταση. Αυτό το πλαίσιο παραμένει, παρά τα όσα αντίθετα ισχυρίζεται η κυβέρνηση.

Καταθέτουμε μαζί με την παρούσα Ερώτηση μια ατομική Σύμβαση Εργασίας, την οποία καλούνται να υπογράψουν οι εργαζόμενοι μιας επιχείρησης, οι οποίοι ήδη εργάζονται στη συγκεκριμένη επιχείρηση 3 και πλέον χρόνια. 

Πρόκειται για μία από τις πολλές χιλιάδες ατομικές Συμβάσεις Εργασίας, οι οποίες τα τελευταία χρόνια κυριαρχούν στους χώρους εργασίας. Κοινή συνισταμένη όλων αυτών των Συμβάσεων Εργασίας είναι ότι η εταιρεία απασχολεί τον εργαζόμενο όπου θέλει, όπως θέλει, για όσο χρόνο θέλει και ταυτόχρονα τον αμείβει με όσο μισθό θέλει. Πλήρης, δηλαδή, εργοδοτική ασυδοσία.

ΕΡΩΤΑΤΑΙ η κυρία υπουργός, είναι νόμιμη η συγκεκριμένη ατομική Σύμβαση Εργασίας;».

Τόπος και αντικείμενο εργασίας... όπου και ό,τι θέλει η εταιρεία!

Για να γίνουν κατανοητά όσα καταγγέλλει το ΚΚΕ, παραθέτουμε ορισμένους χαρακτηριστικούς όρους της ατομικής σύμβασης που κατατέθηκε μαζί με την Ερώτηση, οι οποίοι ουσιαστικά αποτελούν «θηλιά» στο λαιμό του κάθε εργάτη:

« -- Ο μισθωτός είναι υποχρεωμένος να παρέχει τις υπηρεσίες του είτε στην έδρα της εργοδότριας είτε σε οτιδήποτε άλλο εντός της ελληνικής επικράτειας εργοτάξιο ή χώρο εργασίας ή δραστηριότητας της εργοδότριάς του, αναλόγως των αναγκών αυτής, θεωρείται δε έδρα αυτής (...)

-- Τυχόν αδικαιολόγητη άρνηση μετάβασης του μισθωτού εις τον εκάστοτε καθοριζόμενο από την εργοδότρια τόπο εργασίας ή και να αλλάζει το αντικείμενο αποτελεί μονομερή καταγγελία της παρούσης ατομικής συμβάσεως υπαιτιότητα αυτού.

-- Η εταιρεία, κατά την ελεύθερη κρίση της, έχει το δικαίωμα να μεταθέτει το μισθωτό, πρόσκαιρα ή μόνιμα, σε οποιαδήποτε από τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις της ή αυτές που θα ιδρυθούν μελλοντικά εντός ή εκτός Νομού Βοιωτίας.

-- Οι αλλαγές αυτές δεν αποτελούν μονομερή βλαπτική μεταβολή, ούτε δημιουργούν οποιαδήποτε υποχρέωση στην εταιρεία πέρα από την πληρωμή του μηνιαίου μισθού».

Ολα τα παραπάνω υποτίθεται ότι περιγράφουν τη... «θέση και τον τόπο παροχής της εργασίας»! Στην πράξη, οι όροι αυτοί μετατρέπουν τον εργαζόμενο έρμαιο στα χέρια της εργοδοσίας, καθώς... ο τόπος εργασίας είναι ολόκληρη η ελληνική επικράτεια, ενώ η εταιρεία μπορεί μονομερώς να αλλάζει και το αντικείμενο της εργασίας! Κατά συνέπεια, η θέση και η ειδικότητα στην οποία υποτίθεται ότι προσλαμβάνεται ο εργαζόμενος μπορεί να αλλάζουν οποτεδήποτε, ανάλογα με το τι θέλει η εργοδοσία. Και το αποκορύφωμα είναι πως στην περίπτωση που ο εργαζόμενος αδυνατεί ή δεν επιθυμεί να ικανοποιήσει τα καπρίτσια της επιχείρησης, αυτό θεωρείται καταγγελία της σύμβασης με υπαιτιότητα του εργαζόμενου, άρα χωρίς αποζημίωση κ.λπ.

Ωράριο - λάστιχο...

Ανάλογου περιεχομένου είναι και οι όροι της σύμβασης που ορίζουν το ωράριο και την αμοιβή.

Ειδικότερα για το ωράριο εργασίας ορίζονται τα εξής:

«Ο μισθωτός θα εργάζεται επί 8ωρο ημερησίως και 5ήμερο εβδομαδιαίως. Ομως, η έναρξη, η λήξη και τα λοιπά στοιχεία του ημερήσιου ή εβδομαδιαίου ωραρίου (όχι η διάρκειά του) μπορούν να μεταβάλλονται ελεύθερα από την εταιρεία, η οποία δικαιούται να καθορίζει ελεύθερα το εκάστοτε πρόγραμμα εργασίας. Ο μισθωτός αποδέχεται ότι για την συμπλήρωση των ως άνω 40 ωρών / εβδομάδα θα εργάζεται και Σάββατο αναλόγως των παρουσιαζομένων αναγκών της εργοδότριας, λαμβάνοντας ρεπό μία οποιαδήποτε άλλη μέρα της εβδομάδας. Σε κάθε περίπτωση για τον υπολογισμό των ως άνω ωρών εργασίας δεν θα συνυπολογίζονται οι ώρες νόμιμης υπέρβασης του ωραρίου εργασίας των λοιπών εργάσιμων ημερών».

Η προκλητικότητα της εταιρείας ξεπερνά κάθε όριο, καθώς το 8ωρο - 5θήμερο, που διατείνεται ότι τηρεί, μόνο τέτοιο δεν είναι, αφού όχι μόνο η έναρξη αλλά και η λήξη του ημερήσιου χρόνου εργασίας θα αλλάζουν καταπώς τη συμφέρει. Στην ουσία, ο εργαζόμενος θα πρέπει να γίνεται «λάστιχο», να εργάζεται όσες ώρες κάθε μέρα απαιτεί η επιχείρηση και με τις ώρες έναρξης και λήξης της εργασίας να αλλάζουν και αυτές. Για τον εργαζόμενο δεν μπορεί να υπάρχει καμία προσωπική και οικογενειακή ζωή, αφού κανένας προγραμματισμός μέσα σε αυτές τις συνθήκες δεν μπορεί να γίνει. Επιπλέον, η εταιρεία κρατά και το δικαίωμα να επιβάλει τη νόμιμη υπερωριακή απασχόληση, η οποία εννοείται είναι πέραν των 40 ωρών εργασίας τη βδομάδα.

«Διασφαλίζονται» μόνο τα ψίχουλα του κατώτατου μισθού

Σε σχέση με τις αμοιβές ορίζεται:

« -- Ρητά συμφωνείται ότι για την αμοιβή του μισθωτού σύμφωνα με το άρθρο 7 και 8 της παρούσης δεν θα καταβάλλεται κανένα απολύτως επίδομα, ως γάμου, τέκνων κ.λπ. που τυχόν προβλέπεται από ΣΣΕ, καθόσον η εργοδότρια δεν είναι μέλος καμιάς συνδικαλιστικής οργάνωσης εργοδοτών.

-- Πέραν της ως άνω αμοιβής, οποιαδήποτε παροχή σε είδος ή χρήμα θα συνιστά ανάλογα με την περίπτωση, είτε λειτουργική δαπάνη της εταιρείας που γίνεται για το συμφέρον της και συγκεκριμένα για την καλύτερη διεξαγωγή των εργασιών της, είτε παροχή από ελευθεριότητα για την οποία διατηρεί την επιφύλαξη να την καταργεί, να την μεταβάλλει ή και να την τροποποιεί οποτεδήποτε μονομερώς».

Σε άλλο σημείο ορίζεται πως «οι ελάχιστοι όροι αμοιβής και εργασίας καθορίζονται από την εκάστοτε Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ)».

Και εδώ, βέβαια, η ατομική σύμβαση καταργεί ακόμα και την σημερινή άθλια ΕΓΣΣΕ, που μόνο στα λόγια αποδέχεται, αφού από την αμοιβή του κατώτερου μισθού εξαιρεί το επίδομα γάμου, αλλά και τις τριετίες (τυχόν προϋπηρεσία), καθόσον ρητά ορίζει πως «δεν θα καταβάλλεται κανένα απολύτως επίδομα, ως γάμου, τέκνων κ.λπ. που τυχόν προβλέπεται από ΣΣΕ». Αρα η αναφορά στην ΕΓΣΣΕ είναι μόνο τυπική, το μόνο που «εξασφαλίζεται» είναι ένας «γυμνός» κατώτερος μισθός χωρίς κανένα επίδομα. Τέλος, η εργοδοσία δεν αναγνωρίζει και δεν δεσμεύεται από καμία άλλη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, προβάλλοντας τον γνωστό ισχυρισμό - και την πρακτική πλέον που καταφεύγουν πολλές επιχειρήσεις - ότι δεν είναι μέλος καμίας εργοδοτικής οργάνωσης.

Απ' τη σχετική Ερώτηση που κατέθεσαν βουλευτές του Κόμματος προς την υπουργό Εργασίας, Εφη Αχτσιόγλου.

Η Ερώτηση θίγει το ζήτημα των απαράδεκτων ατομικών συμβάσεων εργασίας που καλούνται να υπογράψουν εργαζόμενοι, καταθέτοντας τη συγκεκριμένη ατομική σύμβαση εργασίας σε ανώνυμη εταιρεία (στη «Nikolidakis Group AE», με έδρα στη Βοιωτία), ως ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα από τις χιλιάδες ατομικές συμβάσεις στυγνής εκμετάλλευσης που κυριαρχούν στους χώρους δουλειάς.

ριζοσπάστης