Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

18 Δεκεμβρίου, 2018

ΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ -KANTE ΣΎΓΚΡΙΣΗ Μ' ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΎΣΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΣΑΣ !!

Τον καιρό που εδώ και στις άλλες καπιταλιστικές χώρες, υπήρχαν δεκάδες χιλιάδες άστεγοι κι ακόμα περισσότερες οικογένειες που κατοικούσαν στα παραπήγματα των εργατικών συνοικιών, μέσα στις λάσπες, χωρίς νερό και τουαλέτες, χωρίς σχολεία και συνθήκες υγιεινής.

Ένα πολύ "φορεμένο" στις μέρες μας "επιχείρημα" ενάντια στο σοσιαλισμό που γνωρίσαμε, είναι αυτό που αναφέρεται στις "γκρίζες, μουντές και άχαρες εργατικές πολυκατοικίες" που ακόμα βλέπουμε στις χώρες εκείνες που επιχείρησαν να οικοδομήσουν το σοσιαλισμό.
 Το ακούς από ξεναγούς, από φίλους, από συνταξιδιώτες, από καλοπροαίρετους ή μη. Θα το ακούσετε κατά κόρον ειδικά αν πάτε κάποια οργανωμένη εκδρομή.
Η μισή αλήθεια είναι ότι ΣΗΜΕΡΑ ούτε εγώ θα ήθελα να ζω μέσα σ’ αυτές τις πολυκατοικίες του 1950 ή 60. 
Η άλλη μισή είναι ότι ούτε στις πολυκατοικίες που χτίστηκαν το 1960 ή το 1970 στην Αχαρνών ή στην Κάτω Κηφισιά θα ήθελα να ζω σήμερα.
Πρέπει όμως να αναρωτιέται κανείς "Πότε χτίστηκαν αυτά τα "block" ; Πώς χτίστηκαν ; Και γιατί χτίστηκαν ;".
Χτίστηκαν τη δεκαετία του 1950 που οι χώρες αυτές μόλις έβγαιναν από τον πόλεμο τσακισμένες. 
Που είχαν να αναστηλώσουν παλάτια, κάστρα, μέγαρα, μουσεία, σχολεία, νοσοκομεία για να εξυπηρετούν ΟΛΟ το λαό. 
Αλλά και ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ και ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ, που όχι μόνο δεν τις "γκρέμιζαν οι κομμουνιστές", αλλά τις επισκεύαζαν και τις αποκαθιστούσαν. 
Γι’ αυτό άλλωστε υπάρχουν ακόμα σε άριστη κατάσταση. Τότε που είχαν να χτίσουν την οικονομία τους και τη βιομηχανία τους από την αρχή.
Τότε λοιπόν, ταυτόχρονα είχαν να χτίσουν αυτές τις πολυκατοικίες για να στεγάσουν ΟΛΟ τον λαό τους, σε ελάχιστο χρόνο. 
Στην Τσεχία π.χ. το πρόγραμμα στέγασης όλων των πολιτών (και των Τσιγγάνων) ολοκληρώθηκε σε 3 μόλις χρόνια. 
Κι έπρεπε να δίνουν στον καθένα διαμέρισμα ανάλογο με το μέγεθος της οικογένειάς του. Αλλά και να βρίσκονται μέσα σε πόλεις με σύγχρονη ρυμοτομία, ευρύχωρες λεωφόρους, χώρους πράσινου, πάρκα, συγκοινωνίες κλπ. 
Κι όχι μόνο να τον στεγάσουν, αλλά να του δώσουν και ΔΩΡΕΑΝ νερό, ρεύμα, θέρμανση, τηλέφωνο, συνθήκες υγιεινής, παιδεία, δημοτικές υπηρεσίες, πολιτισμό, αθλητισμό κλπ. 
Τότε λοιπόν, αυτές οι πολυκατοικίες δεν ήταν ούτε γκρίζες, ούτε παλιομοδίτικες. 
Ήταν σύγχρονες κι απολύτως αναγκαίες για το λαό. Κάποιες από αυτές μάλιστα υπήρξαν και αρχιτεκτονικά θαύματα ή δημιούργησαν νέες τάσεις στην παγκόσμια αρχιτεκτονική.
Πότε γίνονταν αυτά ; 
Τον καιρό που στην Ελλάδα ο "εθνάρχης" έδινε "γη και ύδωρ" στους εργολάβους, για να φτιάχνουν διαμερίσματα - κλουβιά, καταπατώντας κι εξαφανίζοντας κάθε δημόσιο πάρκο ή χώρο πράσινου. 
Διαμερίσματα που πουλιόταν στον κοσμάκη πανάκριβα, για νάρθει να γιγαντωθεί η Αθήνα, δίνοντας φτηνή εργατική δύναμη στους βιομήχανους και ερημώνοντας την επαρχία και τα χωριά. 
Τον καιρό που εδώ και στις άλλες καπιταλιστικές χώρες, υπήρχαν δεκάδες χιλιάδες άστεγοι κι ακόμα περισσότερες οικογένειες που κατοικούσαν στα παραπήγματα των εργατικών συνοικιών, μέσα στις λάσπες, χωρίς νερό και τουαλέτες, χωρίς σχολεία και συνθήκες υγιεινής. 
Που υπήρχαν δεκάδες χιλιάδες που μετανάστευαν κι έφευγαν από τη χώρα γιατί δεν είχαν δουλειά και δεν μπορούσαν να ζήσουν σ’ αυτήν.
Κάντε λοιπόν, με αυτό τον τρόπο, τη σύγκριση των "πολυκατοικιών" του σοσιαλισμού και των κατοικιών του καπιταλισμού. Άντε ντε ;
Βέβαια σήμερα αυτές οι πολυκατοικίες του σοσιαλισμού παραμένουνε κατοικημένα κουφάρια κι ίσως να είναι, μετά από 50, 60 ή και 70 χρόνια, έως και επικίνδυνες. 
Αλλά ... 30 χρόνια τώρα που έχουν πιά καπιταλισμό, γιατί δεν τις ξανάχτισαν, δεν τις αντικατέστησαν, δεν τις επισκεύασαν ή έστω δεν τις έβαψαν ;
Όπως έλεγε κι η ξεναγός μας στην Τσεχία (αφού πρώτα είχε πει το γνωστό παραμύθι) : 
"Τώρα τις βάφουν με έντονα χρώματα και είναι μια χαρά". Δηλαδή ακόμα και σήμερα, μ’ ένα … βάψιμο, οι σοσιαλιστικές πολυκατοικίες γίνονται πάλι "καλές" και "σύγχρονες" ; Δηλαδή ακόμα και σήμερα το στεγαστικό πρόβλημα στις χώρες αυτές το λύνει ο ... σοσιαλισμός ; Ή απλώς ... ποιος νοιάζεται πιά σήμερα για το που κατοικούν και ζουν οι εργάτες ;
Κ








Απ' τα σχόλια :
Σχόλια



  • John Outis Σωστά και χιλιοειπομένα. ..
    2


  • Χαρουλα Σκεφτικη Πολυ σωστα!!!!Και η Τασκενδη σε 5 χρονια χτιστηκε μετα και απο μεγαλο σεισμο!!!
    2


  • Thanasis Mast Παντως , τα σταλινικα σπιτια , σημερα στη ρωσια και οχι μονο ειναι ακριβοτερα στην πωληση τους, γιατι ειναι ψηλοταβανα, και μεγαλα, και τα υλικα τους ειναι πλεον πανακριβα. Επισης τα μπλογκς ειχαν μεγαλους χωρους, και το γνωριζω απο ιδιαν πειρα…Δείτε περισσότερα
    5



  • ενα τυπικο σαλονι σοβιετικου σπιτιου...που ειχα νοικιασει. Το σπιτι ειναι απλο, και δεν εχει μεσα τιποτα ιδιαιτερα σπουδαιο, γιατι πηγαινε για εμπορικη εκμεταλλευση παρα μονο τα απαραιτητα. (Ενοικιαση)

  • Thanasis Mast κουζινα!


    3


  • Thanasis Mast χωλ...


    3

  • Thanasis Mast κρεβατοκαμαρα!


    3

  • Thanasis Mast τα οποία μπλογκς, ηταν μεσα σε ενα δικο τους παρκο, με χωρο για παρκινγ, συνηθως μια μικρη παιδικη χαρα και προσωπικες αποθηκες για τον καθενα!Τα μπλογκς και οι χωροι σταθμευσης των αυτοκινητων ηταν εκτος του κεντρικου δρομου, και εμπαινες με τ…Δείτε περισσότερα


    4


  • Manos Doukas Thanasis Mast ... εσύ έπρεπε να γράψεις γι αυτό το θέμα κι όχι εγώ. Γιατί δε γράφεις κάτι μ' όλα αυτά που ξέρεις ;
    1


  • Dora Parissis Στο Κρεμλινο ειναι 40 εκκλησιες με αμυθιτο πλούτο. Ο Γκόρκη γύριζε στην επανάσταση και καθοδηγούσε τους εργάτες για να υα διαφυλάξουν. Η Μόδχα είχε κεντρική θέρμαση για όλη τη πόλη και αυτές οι πολικ ατοικίες είχαν 28βαθμούς μέσα. Δεν την αντέχαμε τόση ζέστη
    Ο θείος μου σε δυάρι θέρμαση, ηλεκτρικό, γκαζ και ότι άλλο κινόχριστο 11 ρούβλια το μήνα.
    6

  • Valantis Gounaris

    👏




  • Dimitra Karanasiou Οι τεράστιες ανάγκες της στέγασης του λαού μετά τον πόλεμο, η μεταφορά των ανθρώπων από τις παράγκες και τα υπόγεια οδήγησε στην τεράστια ανάπτυξη της κατασκευαστικής βιομηχανίας στην ΕΣΣΔ με πρότυπο την καθετοποίηση της παραγωγής και την τυποποίηση τωΔείτε περισσότερα

    *******************************************************
    ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ: 

  • Kostas Triantis Εγώ γεννήθηκα και έζησα έως 10 χρονών σε αυτήν την καλύβα 

  • και πήγενα στο σχολείο 5 χιλ.χωρίς παπούτσια την εποχή που λέγαν ''ψωμί ελιά και Κώτσιο-Βασιλιά .!! Παρακαλώ κάντε την σύγκριση .!!
***
Paris Mantos:
ΣΑΓΙΑΔΑ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 

 Κατοικίες στην Ελλάδα του 50...τέσσερις οικογένειες σαυτα τα κτήρια... τουαλέτα δεν υπήρχε,, 
Οσοι μπήκαν σε αυτά τότε ήταν τυχεροί, οι υπόλοιποι είχαν καλύβες με καλάμια

ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΕ -ΘΕΣ ΝΑ ΒΓΕΙΣ ΑΠ' ΤΗ ΜΙΖΕΡΙΑ ?


Όποιος κι αν εκλεγεί και στις επόμενες εκλογές η ακραία φτώχεια για τη μεγάλη μάζα του πληθυσμού θα συνεχιστεί και θα ενταθεί. 
Το δείχνουν οι δοκιμασμένες πολιτικές τους.
Οι μεν θα συνεχίσουν την αφαίμαξη των φτωχών για να δίνουν επιδόματα πείνας στους απόλυτα εξαθλιωμένους.
Οι δε θα "μπουκώσουν" με ζεστό χρήμα τους επιχειρηματικούς ομίλους πουλώντας ψεύτικη ελπίδα για δημιουργία θέσεων εργασίας από αυτούς, όπως συνέβαινε για χρόνια μετά τον εμφύλιο που οι μισοί Έλληνες μετανάστευαν κι οι άλλοι μισοί δούλευαν σε άθλιες συνθήκες για ένα κομμάτι ψωμί στη κυριολεξία και γύρναγαν με μπαλωμένο παντελόνι.
Σ' αυτές τις συνθήκες θα δυναμώνει η παρουσία ακραίων φασιστικών και νεοναζιστικών δυνάμεων που με τη προβιά των "αγανακτισμένων" θα αυθαιρετούν, θα τραμπουκίζουν, θα αυτοδικούν, θα δολοφονούν.
....θα έχεις τεράστια ευθύνη γι αυτά που θα συμβούν, για την εξαθλίωση τη δική σου και των παιδιών σου, για το φόβο που θα νοιώθεις,
 για την ανημποριά σου να σώσεις το παιδί σου από τραμπουκισμούς γιατί δεν θα το γουστάρουν κάποιοι, θα έχεις ευθύνη και για κάποιο πόλεμο που δεν αποκλείεται καθόλου να σε σύρουν.........
επειδή αρνείσαι ακόμα και να συζητήσεις την πρόταση του ΚΚΕ, τη μόνη ρεαλιστική-ειδικά σήμερα-για να βγείς απ' αυτή τη μιζέρια, απ' αυτό το επικίνδυνο μονοπάτι....

Νίκος Βουρτσάνης

Θες Να Μάθεις Τι παλεύουμε 
Δες Εδώ  

17 Δεκεμβρίου, 2018

16/12/44 -Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ:


16 Δεκέμβρη 1944 – Αρδένες : η τελευταία αντεπίθεση του Χίτλερ.
Η ΑΠΟΒΑΣΗ
Στις 6 Ιούνη του 1944, επιτέλους πραγματοποιείται η απόβαση στη Νορμανδία. Μετά από καθυστερήσεις, παλινωδίες και διαφωνίες, που καθυστέρησαν την πραγματοποίηση της επιχείρησης … πάνω από τρία ολόκληρα χρόνια, κι αφού οι Σοβιετικοί έχουν γυρίσει τον πόλεμο ανάποδα μετά το Στάλιγκραντ και το Κούρσκ και κόντευαν να μπουν στη Γερμανία, έρχεται η περίφημη «D-day». Η μέρα της απόβασης στη Νορμανδία.
Οι Αμερικανοβρετανοί σύμμαχοι έχουν να αντιμετωπίσουν καμιά 20αριά Γερμανικές μεραρχίες (που δεν ήταν όλες Γερμανικές), την ίδια ώρα που στο ανατολικό μέτωπο διαθέτουν πάνω από … 200 μεραρχίες, μεταξύ των οποίων όλες τις επίλεκτες και πιο αξιόμαχες. 
Η απόβαση στη Νορμανδία συνοδεύεται (με συνεννόηση βέβαια δυτικών και σοβιετικών δυνάμεων) από την γιγαντιαία επιχείρηση «Bagration» που εξαπέλυσε την ίδια χρονική στιγμή με την απόβασή της Νορμανδίας, ο Σοβιετικός στρατός για την απελευθέρωση της Λευκορωσίας. 
Οι Γερμανοί αναγκάζονται να αποσύρουν δυνάμεις από τα μέτωπα της Γαλλίας και της Ιταλίας για να ενισχύσουν την άμυνά τους στο ανατολικό μέτωπο. Ο γνωστός Αμερικάνος διπλωμάτης Τσ. Μπόλεν στο βιβλίο του «η μεταβολή της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ», γράφει : 
«Τα σοβιέτ εκπλήρωσαν τίμια τις υποχρεώσεις τους με βάση τα συμφωνημένα και άρχισαν την επίθεση τη στιγμή που έπρεπε, δίνοντάς πραγματική βοήθεια στους συμμάχους».
Στα μέσα Αυγούστου οι σύμμαχοι πραγματοποιούν απόβαση και στη νότια Γαλλία. Οι σύμμαχοι προχωρούν προς τη Γερμανία κι από τα τρία μέτωπα : Ανατολικό (από τη Βαλτική μέχρι τη Μαύρη θάλασσα), Νορμανδία και Νότια Γαλλία. Στην Ιταλία είναι καθηλωμένοι. Και στο δυτικό μέτωπο σημειώνονται καθυστερήσεις, δισταγμοί, και ασυνεννοησία. Οδηγούνται σε κάποιες σημαντικές αποτυχίες ( π.χ. Άρνεμ). 
Ο Μοντγκόμερι κι ο Αιζενχάουερ, έχουν διαφορές στη στρατηγική. Δεν έχουν λύσει βασικά προβλήματα της δράσης τους (λιμάνια ανεφοδιασμού κλπ.). Μπήκε Δεκέμβρης και δεν έχουν φτάσει καλά καλά μέχρι τα σύνορα Γαλλίας – Γερμανίας.
Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ – ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΜΟΣ
Και τότε ο Χίτλερ, εκτιμώντας κι αυτές τις δυσκολίες των συμμάχων, οργανώνει κι εξαπολύει την τελευταία επίθεση της ζωής του και του 3ου Ράιχ. 
Πάλι μέσα από τις Αρδένες (από κει που μπήκε στη Γαλλία το 1940, παρακάμπτοντας τη γραμμή Μαζινώ, αιφνιδιάζοντας Γάλλους και Άγγλους που οδηγήθηκαν στη συντριβή και στη εκκένωση της Ευρώπης από την Δουνκέρκη). 
Υπολογίζει ότι αφού το κόλπο έπιασε μια φορά, μπορεί να ξαναπιάσει. Και πράγματι έδειχνε να … πιάνει. 
Η επιχείρηση ονομάστηκε «Σκοπιά στο Ρήνο» (Unternehmen: Wacht am Rhein).
H Μάχη των Αρδεννών, ήταν η τελευταία μεγάλης κλίμακας επίθεση του Γ΄ Ράϊχ στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, μεταξύ 16 Δεκεμβρίου 1944 και 25 Ιανουαρίου 1945, κατά μήκος των συνόρων του Βελγίου και του Λουξεμβούργου, με σκοπό την κατάληψη του ποταμού Μεύση (Meuse) και του λιμανιού της Αμβέρσας. 
Η επιχείρηση στόχευε αφενός στην διακοπή του εφοδιασμού των Συμμάχων και αφετέρου στον πιθανό διαχωρισμό των Αμερικανικών και Αγγλικών δυνάμεων στο Δυτικό Μέτωπο. Ο Μεύσης και η Αμβέρσα αποτελούσαν το κλειδί των Συμμαχικών εφοδιασμών και όντως η απώλειά τους θα μπορούσε να διακόψει τις Συμμαχικές επιθέσεις τουλάχιστον για ένα εξάμηνο. 
Κυρίως υπολόγιζε ότι μετά από μια τέτοια νίκη, θα μπορούσε να επιβάλει κάποιους όρους στη σύναψη χωριστής ειρήνης με τους δυτικούς (που έτσι κι αλλιώς συζητιόταν τότε).
Όταν οι καιρικές συνθήκες ωρίμασαν, στις 16 Δεκεμβρίου με κακοκαιρία που τους εξασφάλιζε πρακτικά μηδενική ορατότητα, η επίθεση εξαπολύθηκε. Το 1940 οι Γάλλοι κι οι Άγγλοι δεν περίμεναν ότι οι Γερμανοί θα επιτίθονταν μέσα από τα δύσβατα βουνά (Αρδέννες).
 Το 1944 δεν περίμεναν ότι οι Γερμανοί έχουν πια την ικανότητα να οργανώσουν αντεπίθεση. 
Την ίδια ώρα ο Μοντγκόμερυ έπαιρνε άδεια να επισκεφθεί την οικογένειά του στην Αγγλία και ο Αϊζενχάουερ την επομένη θα πήγαινε σε γάμο κάποιου επιτελούς του.
Η Γερμανική επίθεση ξεκίνησε τα χαράματα στις 05:30΄ με ισχυρή προετοιμασία πυροβολικού. Στις 08:00΄ πλημμύριζε ήδη με πεζικό τα αμερικανικά χαρακώματα. 
Οι Γερμανοί προχωρούσαν μέσα στην ομίχλη, μέσα από ορεινούς δύσβατους δρόμους, από το Βέλγιο, μέχρι το Λουξεμβούργο και τη Γαλλία.
Η ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ «ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΑΙΖΕΝΧΑΟΥΕΡ»
Παράλληλα μ’ αυτή την επιχείρηση, εξελίχθηκε στα μετόπισθεν των Αμερικάνων η επιχείρηση «Αρπαγή» με επικεφαλής τον Γερμανό συνταγματάρχη Ότο Σκορτσένυ.
 Γερμανοί στρατιώτες ντυμένοι με Αμερικάνικες στολές και με Αμερικάνικα τζιπ, κυκλοφορούσαν πίσω από τους Αμερικάνους, κόβοντας επικοινωνίες, αλλάζοντας ταμπέλες στους δρόμους, κάνοντας σαμποτάζ, διαδίδοντας φήμες και σπέρνοντας τον πανικό.
 Οι Αμερικάνοι έμειναν με την εντύπωση ότι αυτή η ομάδα είχε στόχο τη δολοφονία του Αιζενχάουερ, κι αναστάτωσαν έτσι με άσκοπα μέτρα ασφαλείας όλο το συμμαχικό αρχηγείο με αρκετά κωμικά συμβάντα μεταξύ φρουρών που υποψιάζονταν ακόμα και τους στρατηγούς των μονάδων τους σαν πράκτορες των Γερμανών.
Ο ΠΑΤΟΝ
Οι Αμερικάνικες δυνάμεις όμως ανασυντάχθηκαν. Κι οι Γερμανοί δεν είχαν καύσιμα για πολλά χιλιόμετρα. Εξ αρχής είχαν καύσιμα για 140 χιλιόμετρα. Σημαντική στιγμή αυτής της αντεπίθεσης των Αμερικανών, ήταν η επίθεση που φώτισε το αστέρι του στρατηγού Πάτον, που κατάφερε μέσα σε 48 ώρες να βρεθεί στις Αρδέννες και να αντεπιτεθεί. Παρ’ όλα αυτά, μέχρι και τις πρώτες μέρες του Γενάρη του 45, η κατάσταση ήταν κρίσιμη κι αμφίρροπη.
ΝΕΑ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΗ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ
Οι Γερμανοί εξαπολύουν επίσης μεγάλης κλίμακας αεροπορική επίθεση (επιχείρηση «ισοπεδωμένη γη») που ξαφνιάζει για δεύτερη φορά τους Αμερικάνους : 465 αεροπλάνα των συμμάχων καταστρέφονται στο έδαφος. 
Όμως και η γερμανική αεροπορία έχασε 277 πολύτιμα αεροσκάφη, που δεν μπορούσε να αντικαταστήσει, ενώ οι Σύμμαχοι αναπλήρωσαν τις απώλειές τους μέσα σε 10 μόνο ημέρες. 
Αυτό υπήρξε και το «κύκνειο άσμα», η τελευταία εμφάνιση, της Λουφτβάφε.
Οι συνολικές αμερικανικές απώλειες έφτασαν τις 80.000 νεκρούς και ήταν οι χειρότερες στην ιστορία τους σε μια και μόνο επιχείρηση. Οι Βρετανοί είχαν μόνο 1400. Οι Γερμανοί έχασαν, σε ανθρώπινο υλικό, μεταξύ 60.000 ως και 100.000 μάχιμους άνδρες και σχεδόν όλο τον αξιόλογο οπλισμό τους. 
Αυτό σήμαινε ότι η Γερμανία είχε πλέον χάσει την δυνατότητα όχι μόνον επιθετικών επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας, αλλά και την, ακόμη σημαντικότερη, δυνατότητα προάσπισης του ίδιου του εδάφους της.
Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΞΕΛΑΣΠΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ.
Την πιο κρίσιμη στιγμή της επιχείρησης στις Αρδέννες, οι σύμμαχοι (Τσώρτσιλ, Ρούσβελτ) ζήτησαν από το Στάλιν να επισπεύσει την επίθεση του κόκκινου στρατού στο Ανατολικό μέτωπο. 
Μια επίθεση που από κοινού είχαν συμφωνήσει να πραγματοποιηθεί στις αρχές της άνοιξης. Οι Σοβιετικοί επέσπευσαν την επίθεσή τους, κατά μερικούς μήνες, «με μεγαλειώδη πίεση, από τη Βαλτική μέχρι τη Βουδαπέστη» (Τσώρτσιλ), πιέζοντας αφόρητα το Χίτλερ από τα ανατολικά. 
Τις μέρες που διεξάγονταν οι μάχες στις Αρδέννες, οι Σοβιετικοί περνούσαν το Βιστούλα κι έμπαιναν στην Πολωνία, αλλά ταυτόχρονα διεξαγόταν κι η μεγάλη μάχη της Βουδαπέστης. 
Η επίθεση των Σοβιετικών ανάγκασε τους Γερμανούς να εγκαταλείψουν οριστικά τα σχέδιά τους και να μεταφέρουν άλλη μια φορά εσπευσμένα μεραρχίες από τη δύση στην ανατολή.
Ο Αιζενχάουερ έγραφε τότε στο Ζούκωφ : «Η σημαντική είδηση ότι ο δοξασμένος κόκκινος στρατός, με το νέο ισχυρό άλμα κινήθηκε προς τα εμπρός, έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από τους συμμαχικούς στρατούς στη δύση». 
Κι ο Τσώρτσιλ έλεγε στο κοινοβούλιο : «Ο στρατάρχης Στάλιν είναι πολύ συνεπής. Στις προθεσμίες του μάλλον προτρέχει, παρά υστερεί, από τις συντονισμένες επιχειρήσεις των συμμάχων».
Σ’ αυτές τις μάχες, ήταν η πρώτη και μοναδική φορά που Αμερικάνοι εκτέλεσαν Γερμανούς αιχμαλώτους (όσους συνέλαβαν να φορούν Αμερικάνικες στολές). Αλλά και η μοναδική φορά που οι Γερμανοί εκτέλεσαν Αμερικάνους αιχμαλώτους (σφαγή στο Μαλμεντύ).
Μπορείτε να βρείτε περισσότερα στα βιβλία :
«Αγαπητέ κύριε Στάλιν». Εκδόσεις Γκοβόστη. Η αλληλογραφία Ρούσβελτ – Στάλιν – Τσώρτσιλ.
«Ο πόλεμος των στρατηγών». David Irving.
«Οι Γερμανοί στρατηγοί μιλάνε». B. H. Liddell Hart.
«Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος». Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή.
«D-DAY». Antony Beevor.
«Μοιραίες Επιλογές». Ian Kershaw.
«Συμμαχία». Ρούσβελτ. Στάλιν. Τσώρτσιλ. Του Jonathan Fendy