Viva La Revolucion

25 Δεκεμβρίου, 2018

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΠΡΩΙ ΤΟΥ '44 -ΟΙ ΜΥΤΙΛΗΝΙΟΙ ΔΙΩΧΝΟΥΝ ΤΑ ΕΓΓΛΕΖΙΚΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ ΑΠ' ΤΟ ΝΗΣΙ !!

«GO BACK»… Μυτιλήνη 24/12/1944 -Στα δικά μας «Δεκεμβριανά»… νίκησε ο λαός!
24-12-2018

Ένα ιστορικό γεγονός που αξίζει να το ξέρει κανείς, κι ας μην είναι Μυτιληνιός.
Μάνος Δούκας

Μυτιλήνη. Κυριακή 24/12/44. Η Ελλάδα έχει ήδη ελευθερωθεί απ’ τους Γερμανούς. Το ίδιο κι η Λέσβος, που είναι το μόνο νησί του Αιγαίου που ΕΑΜοκρατείται. Στην Αθήνα τα «Δεκεμβριανά» είναι σε εξέλιξη. Είναι οι μέρες που έρχεται στην Ελλάδα ο Τσώρτσιλ.

Κι εκείνο το πρωί, παραμονή Χριστουγέννων, φτάνουν έξω απ’ το λιμάνι της Μυτιλήνης 6 καράβια, πολεμικά και μεταγωγικά, που φέρνουν στη Λέσβο Βρετανικά στρατεύματα (Ινδούς) για αποβίβαση και στρατωνισμό. Στην προκυμαία ήδη τους περιμένουν φορτηγά αυτοκίνητα για να τους μεταφέρουν.

Οι ΕΑΜίτες σκοποί ενημερώνουν την ηγεσία του ΕΑΜ. Σημαίνει συναγερμός κι επιφυλακή. Εκείνη την ώρα (6,30 το πρωί) είναι στην προκυμαία ο Παναγιώτης Γώγος, γραμματέας περιοχής Αιγαίου του ΚΚΕ, με τον Παναγιώτη Κεμερλή, γραμματέα Αιγαίου του ΑΚΕ. Έχουν ραντεβού για περιοδεία σε χωριά. Με το που βλέπουν τα πλοία, σαν να το περίμενε ή να το υποπτευόταν από καιρό ο Γώγος, πάει στα γραφεία της ΕΠΟΝ, σπάει την πόρτα (δεν είχε κλειδί) και παίρνει το «χωνί», με το οποίο γυρνά και ξεσηκώνει τις γειτονιές: «Νιάτα και λαέ. Εμπρός, όλοι. Άντρες, γυναίκες και παιδιά να ζητήσουμε να φύγουν απ’ το νησί μας οι μαύροι. Θάνατος στο φασισμό. Λευτεριά στο λαό». Ταυτόχρονα ρίχνουν «σύρμα»στα χωριά. Το σύνθημα πολλαπλασιάζεται με χωνιά, τρομπέτες, καμπάνες κλπ. Κάποιοι χρησιμοποιούν για ταμπούρλα τους μεταλλικούς στύλους φωτισμού της προκυμαίας. Η αγορά κλείνει. Κηρύσσεται ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ. Η απόφαση του λαού είναι ξεκάθαρη: ΔΕ ΘΑ ΒΓΟΥΝ ΟΙ «ΜΑΥΡΟΙ». GO BACK.

Συσκέψεις στην πόλη και στο πλοίο (1), ανάμεσα στους Άγγλους, τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης Παπανδρέου και την ηγεσία του ΕΑΜ. Αλλά στο μεταξύ, ο ΕΛΑΣ κι ο λαός παίρνει θέσεις. Οδοφράγματα στήνονται. Με συρματοπλέγματα. Έπιπλα. Κάρα. Ό,τι βρίσκουν. Κόσμος κατεβαίνει από παντού. Φωτιές ανάβουν για προστασία απ’ το κρύο.

Οι Άγγλοι κάνουν τρεις απόπειρες αποβίβασης σε διάφορα σημεία του λιμανιού. Πότε εδώ. Πότε εκεί. Μάταια. Ο κόσμος πάει συνέχεια μπροστά τους. Τους σταματάει. Αποφασισμένοι άντρες και γυναίκες, με δικράνια, σουγιάδες, τσουγκράνες, τσεκούρια, τους κλείνουν το δρόμο της αποβίβασης. Οι μπούκες των Αγγλικών πολυβόλων είναι στραμμένες πάνω στο πλήθος. Δε δειλιάζει κανείς. Αντίθετα.

Οι Άγγλοι απειλούν: «Ετάξατε τους εαυτούς σας με το μέρος του εχθρού»… λένε και προειδοποιούν για «υπεροχή και μεγάλη πυκνότητα πυρός των στρατευμάτων τους».

Έρχονται τα χωριά. Με τα πόδια. Τόσα χιλιόμετρα, μέσα στο κρύο και το χιονόνερο. Έρχονται τα τμήματα του ΕΛΑΣ απ’ τα χωριά και ο εφεδρικός ΕΛΑΣ. Η προκυμαία και τα μπλόκια είναι γεμάτα κόσμο, παρ’ όλο που είναι πια Χριστούγεννα και κάνει κρύο. Κάθε μέρα γίνονται ένοπλες συγκεντρώσεις του λαού που επιβεβαιώνει την απόφασή του: GO BACK. Ταυτόχρονα η Αγιασώτικη σάτιρα, τα αντάρτικα τραγούδια, αλλά και τα τραγούδια που γράφτηκαν ειδικά γι’ αυτό το ξεσηκωμό, πάνε «σύννεφο».

Φορτηγά απ’ τα χωριά τους φέρνουν να φάνε κάστανα και μανταρίνια. Όσοι ήρθαν απ’ τα χωριά, ψιλοκοιμούνται και ξεκουράζονται με βάρδιες στα σπίτια που είναι κοντά στην προκυμαία και στο λιμάνι. Έχουν στηθεί τέσσερις σταθμοί πρώτων βοηθειών κι ένα χειρουργείο.

Το συλλαλητήριο της 25 Δεκέμβρη εξέδωσε το ακόλουθο ψήφισμα:

Ο λαός της Λέσβου έχοντας υπ’ όψη την ξαφνική κι αδικαιολόγητη εμφάνιση χτες το πρωί στο λιμάνι μας, βρετανικών αποικιακών στρατευμάτων, μαζεύτηκε σε παλλαϊκό συλλαλητήριο και αφού άκουσε το έγγραφο του Άγγλου Ταξίαρχου, που απηύθυνε στη Νομαρχιακή Επιτροπή του ΕΑΜ,

ΨΗΦΙΖΕΙ
1.Διαδηλώνει τη δυσπιστία του προς τις διαβεβαιώσεις του Άγγλου Ταξιάρχου, γιατί οι αγριότητες και οι ωμότητες των αποικιακών στρατευμάτων ενάντια στο λαό της Αθήνας και του Πειραιά, καθώς και το αιματοκύλισμα της Σάμου κι οι βαρβαρότητες στα άλλα νησιά του Αιγαίου, από στρατεύματα που διοικούνται από τον ίδιο ταξίαρχο, δικαιολογούν απόλυτα τη δυσπιστία του αυτή.
2.Διαδηλώνει την απόφασή του ν’ αντιταχθεί προτάσσοντας τα στήθια του και να πέσει μέχρι του τελευταίου στην περίπτωση που ο Άγγλος ταξίαρχος δεν θα σεβαστεί τη θέλησή του και θα ενεργήσει απόβαση.

Μυτιλήνη 25-12-44 Η Επιτροπή Συλλαλητηρίου

Οι Άγγλοι βλέπουν ότι δεν έχουν ελπίδες κι ανακοινώνουν ότι φεύγουν. Στις 27 και τις 28 φεύγουν. Η μάχη κράτησε τέσσερις μέρες. Ο λαός νίκησε. Στα δικά μας Δεκεμβριανά (της Μυτιλήνης), νικήσαμε. Η νίκη γιορτάζεται με παρέλαση και ομιλίες από την ηγεσία του ΕΑΜ. Ραίνουν τους αντάρτες με λουλούδια.

Πιο αναλυτικά – πηγές:

ΒΙΒΛΙΑ

1. «ΜΝΗΜΕΣ». Απόστολου Αποστόλου. 1985. Εκδ. Καπόπουλος.

2. «Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΛΕΣΒΟ». Παν. Κ. Κεμερλή – Α. Σ. Πολυχρονιάδη. 1988.

3. «ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ». Γ. Αθ. Σκούφος. Μυτιλήνη. 2007.

4. «Ντοκουμέντα του Ελληνικού Προοδευτικού Κινήματος. ΜΥΤΙΛΗΝΗ. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 1944 ή πώς εμποδίστηκε η απόβαση των Εγγλέζων». Έκδοση Ελεύθερη Λέσβος, Μυτιλήνη, Μάρτης 1945. http://www.alfavita.gr/koinonia/143806_mytilini-hristoygenna-1944-go-back

5. «ΑΙΟΛΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ». Σεπτέμβρη Οκτώβρη 1975.

ΑΡΘΡΑ

https://www.rizospastis.gr/story.do?id=50473

https://www.rizospastis.gr/story.do?id=8248266

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Οι πρώτες 14 φωτογραφίες είναι ολόκληρο το «ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2003» της Ν.Ε. Λέσβου του ΚΚΕ, του 2003. Ήταν η πρώτη φορά που δημοσιεύτηκαν. Διαβάζοντας τα σχόλια κάτω από τις φωτογραφίες, έχετε άλλη μια αφήγηση των γεγονότων, από το βιβλίο «Ντοκουμέντα του Ελληνικού Προοδευτικού Κινήματος. ΜΥΤΙΛΗΝΗ. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 1944 ή πώς εμποδίστηκε η απόβαση των Εγγλέζων». Έκδοση Ελεύθερη Λέσβος, Μυτιλήνη, Μάρτης 1945.

Πρόκειται για φωτογραφίες του φωτογράφου Δουκάκη Σίμου Χουτζαίου. Παρακαλούμε όταν θα ξαναχρησιμοποιεί κάποιος αυτές τις φοβερές φωτογραφίες, ας αναφέρει τουλάχιστον το όνομά του, αν όχι και το πού είναι τραβηγμένες.

Οι υπόλοιπες είναι διάφορες άλλες φωτογραφίες που έχουν βρεθεί και στην πλειοψηφία τους είναι πάλι δικές του.

Μάνος Δούκας
*Κάποιοι συγγραφείς μιλάνε για «Λεσβιακή Βάρκιζα» που ετοιμαζόταν με προηγούμενες διαπραγματεύσεις, που όμως τις έκανε σκόνη ο Γώγος ενημερώνοντας και βάζοντας μπροστά το λαό (Ενδιαφέρον πάνω σ’ αυτό έχει η διήγηση των Κεμερλή – Πολυχρονιάδη). Ο Γώγος ήταν Ηπειρώτης από το Ζαγόρι, παλιός συντάκτης του Ριζοσπάστη, γραμματέας του ΕΑΜ Εύβοιας στην κατοχή, καθηγητής πολιτικών μαθημάτων στη σχολή αξιωματικών του ΕΛΑΣ. Στάλθηκε τον Οκτώβρη του 44′ στη Λέσβο από την ΚΕ του ΚΚΕ σαν γραμματέας περιοχής Αιγαίου του ΚΚΕ. Τον συνέλαβαν το Μάη του 1945, μαζί με όλη την ΕΑΜική ηγεσία του νησιού. Έμεινε φυλακισμένος μέχρι το Σεπτέμβρη του 1949, οπότε καταδικάστηκε από έκτακτο στρατοδικείο σε θάνατο και εκτελέστηκε στην Αθήνα.

Ο Παναγιώτης Γώγος

Μάνος Δούκας

"Δεν έχω ούτε μια άσπρη τρίχα στη ψυχή μου. Ούτε σταγόνα γεροντίστικης ευγένειας" (Μαγιακόφσκι).

Διαβάστε περισσότερα.

24 Δεκεμβρίου, 2018

ΈΤΣΙ ΧΤΙΖΕΙ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΚΑΛΑ Ο ΠΕΛΕΤΙΔΗΣ !!

ΠΕΛΕΤΙΔΗΣ:
ΔΙΝΟΥΜΕ ΑΝΑΣΕΣ
ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΑΙΚΟ ΛΑΟ
ΧΤΙΖΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΟΛΗ!!!

Στην διημερίδα «Μιλάμε για την Πόλη» που διοργανώνει η εφημερίδα «Πελοπόννησος» και το ινστιτούτο «ΠΡΟΣΩΠΑ» έκανε χαιρετισμό ο Δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης.
Στην ομιλία του ο Δήμαρχος σημείωσε:

«Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Καλούμαστε σήμερα να μιλήσουμε για την πόλη μας. Όταν μιλάμε για πόλη, μιλάμε για τους ανθρώπους της, αυτούς που την κτίζουν, βλέπουμε τις ανάγκες τους στην ζωή, την κατοικία, την εργασία, την κοινωνία.
Εμείς ως Δημοτική Αρχή ξεκαθαρίσαμε εξ αρχής τις προτεραιότητές μας. Θεωρούμε όμορφη πόλη την πόλη που δεν έχει ανέργους, φτώχεια, παιδιά στην εξάρτηση.
Στην χώρα μας, στην πόλη μας, αλλά και διεθνώς γίνεται συγκέντρωση πλούτου σε λίγα χέρια. Το κοινωνικό μας σύστημα βρίσκεται σε σήψη και παρακμή . Στην Πάτρα έχουμε 35.000 ανέργους, 15.000 στο ΚΕΑ, χιλιάδες ειδοποιήσεις για διακοπή ρεύματος. Χιλιάδες επαγγελματίες αυτοαπασχολούμενοι, μικροί αγρότες καταστρέφονται. Ο ανταγωνισμός με το μεγάλο κεφάλαιο τους έχει στείλει στα Τάρταρα.
Εμείς διαλέξαμε μετερίζι, είμαστε μαζί με τους εργαζόμενους τους επαγγελματίες, τους αυτοαπασχολούμενους που καταστρέφονται, τους αγρότες που ξεκληρίζονται. Στηρίζουμε ποικιλότροπα τον αγώνα τους για επιβίωση για μια ζωή αντίστοιχη της εποχής μας, εποχής που η επιστήμη και η τεχνική βρίσκεται στο απόγειό της.
Δεν πιστεύουμε ότι η Πάτρα θα γίνει η όαση μέσα στην έρημο του συστήματος, αλλά μπορούμε να δώσουμε και δίνουμε ανάσες μικρές και μεγάλες. Δυναμώνουμε και εμείς, στο κομμάτι που μας αντιστοιχεί, τον αγώνα ενάντια στις πολυεθνικές, τα μονοπώλια, τις επιχειρηματικές αλυσίδες που δεν αφήνουν τίποτα όρθιο στο διάβα τους. Αγωνιζόμαστε για την ενότητα του πατραϊκού λαού, να απομονώσουμε τα ζιζάνια που φέρνουν τη διχόνοια και την απογοήτευση. Δεν ξεχωρίζουμε τους εργαζόμενους, τον πατραϊκό λαό με βάση την πολιτική του τοποθέτηση, αλλά την στάση του απέναντι σε αυτούς που έχουν καθίσει στο σβέρκο του ελληνικού λαού και της πόλης μας και ζουν από τον ιδρώτα του. Στον αγώνα μας απέναντι σε αυτούς θα ομονοήσουμε κάποια στιγμή και ποιος είναι ο πολιτικός σχηματισμός που ωφελεί την επίλυση των προβλημάτων μας. Χρειάζεται κοινός αγώνας, χωρίς προκαταλήψεις. Αυτός είναι ο δρόμος που θα φέρει θετικά αποτελέσματα.
Με κριτήριο τα παραπάνω οργανώσαμε τις υπηρεσίες του Δήμου, με εμπιστοσύνη στους εργαζόμενους, ανανεώσαμε και εκσυγχρονίσαμε το μηχανολογικό εξοπλισμό βάζοντας σε λειτουργία όλο το μηχανισμό. Επισκευάσαμε μηχανήματα που για πολλά χρόνια ήταν παροπλισμένα και αναξιοποίητα από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και από τη ΔΕΥΑΠ. Προχωρήσαμε στην αγορά μηχανημάτων που συμβάλλουν στην αποτελεσματικότητα του Δήμου μας.
Ξεκινούν οι εργασίες διαμόρφωσης του Αρσακείου σε Δημαρχείο, γεγονός που θα κάνει τις συνθήκες εργασίας καλύτερες, θα εξοικονομήσουμε χρήματα που πήγαιναν για ενοίκια. Το ίδιο κάνουμε και με τις υπηρεσίες καθαριότητας και των τεχνικών υπηρεσιών, προσπαθούμε να αποκτήσουμε χώρο όπου θα συγκεντρωθούν όλες οι τεχνικές υπηρεσίες, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Γνωρίζουμε ότι πορευόμαστε σε ένα δυσμενές περιβάλλον, με μειωμένο προσωπικό λόγω της πολιτικής που θέλει το Δήμο ελεγκτικό μηχανισμό, μειωμένη χρηματοδότηση, αφού έχουν μειωθεί τα οικονομικά του Δήμου κατά 60% σε σύγκριση με αυτά που παίρναμε το 2010, και αυξήθηκαν τα θεσμικά εμπόδια που βάζει το δήθεν δημόσιο σύστημα. Παρόλα αυτά παλεύουμε σε όλους τους τομείς, με ορατά αποτελέσματα σε κάθε καλοπροαίρετο συμπολίτη μας.
Βάλαμε στο κέντρο της προσοχής μας τις λαϊκές ανάγκες, τις ανάγκες των παιδιών μας, πήραμε δεκάδες πρωτοβουλίες, πολλές από αυτές είχαν πανελλαδικό ενδιαφέρον, συσπείρωσαν δυνάμεις στον αγώνα για το δίκιο.
Να θυμίσουμε τους αγώνες για Δουλειά για όλους, Δουλειά με δικαιώματα, για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, να γίνει θεσμική ρύθμιση που θα επιτρέπει στα Δημοτικά Συμβούλια να παίρνουν ευνοϊκές αποφάσεις για αυτούς που χρωστούν στους Δήμους και δεν έχουν πράγματι την ευχέρεια να ανταποκριθούν, να μην εφαρμοστούν αναγκαστικά μέτρα είσπραξης. Οι αγώνες και πιέσεις που ασκούμε για να μην γίνει διακοπή του ρεύματος. Τα μέτρα που πήραμε για κατάργηση των παρκόμετρων που το μόνο λόγο που εξυπηρετούσαν ήταν η αφαίμαξη των πατρινών. Την κατάργηση των τροφείων στους παιδικούς σταθμούς σε όσους έχουν εισόδημα έως 25.000 ευρώ. Η μείωση των ανταποδοτικών τελών κατά 25% και πληθώρα επί πλέον μέτρων απαλλαγής τελών η 50% μείωσης σε πολλές κοινωνικές ομάδες, όπως οι μακροχρόνια άνεργοι και οι πολύτεκνοι. Για το 2018 αυτό αφορούσε πάνω από 3.500 οικογένειες. Για πρώτη φορά εντάχθηκαν και οι δικαιούχοι του ΚΕΑ, διαδικασία που είναι σε εξέλιξη. Το ίδιο είχαμε και με την τιμολογιακή πολιτική της ΔΕΥΑΠ, όπου 6.000 οικογένειες εντάχθηκαν στο μειωμένο τιμολόγιο.
Βρεθήκαμε δίπλα στους άστεγους, σ’ αυτούς που δεν έχουν τα στοιχειώδη για φαγητό, τρόφιμα, να σταθούν όρθιοι στη ζωή, για να μπορούν να ανατρέψουν ένα σύστημα που τους οδήγησε στην καταστροφή.
Συμβάλλουμε στον αγώνα επιβίωσης των επαγγελματιών, αυτοαπασχολούμενων. Για πρώτη φορά πληρώνονται στην ώρα τους, με τη σειρά τους, χωρίς παρεμβάσεις.
Οι πόρτες του Δημαρχείου είναι ανοικτές σε όλους, βρίσκουν κατανόηση, ικανοποιούνται αιτήματά τους. Προχωράει το αίτημα του ΒΙΟΠΑ για ηλεκτροφωτισμό του εκτεταμένου χώρου τους, καθαριότητα. Υλοποιούμε πρόγραμμα ανοικτού εμπορίου για να πάρουν μια μικρή ανάσα οι αυτοαπασχολούμενοι της περιοχής Κωνσταντινουπόλεως και να γίνει η ανάπλαση της περιοχής.
Τα παιδιά μας βρήκαν αγάπη έμπρακτη, αυξήθηκαν τα τμήματα των παιδικών σταθμών και του Βρεφοκομείου. Μπήκε σε λειτουργία ο παιδικός σταθμός στην Δεξαμενή, ετοιμάζεται στην Μανιακίου. Έγινε εκτεταμένη αντικατάσταση παιδικών χαρών με σύγχρονα όργανα.
Έγινε συνολική παρέμβαση σε Πλαζ, Ροΐτικα, με τη δημιουργία σύγχρονων εγκαταστάσεων μπήκαν στη ζωή αυτά που ήσαν ερείπια. 1300 παιδιά χαίρονται το καλοκαίρι τις ημερήσιες κατασκηνώσεις. Έγιναν παρεμβάσεις σε όλα τα σχολεία για αξιοπρεπή μαθητική ζωή, ηρέμησαν οι διδάσκοντες από την μόνιμη ενασχόληση για την συντήρηση των σχολείων. Με την αυτεπιστασία ανακαινίστηκε το 40% των σχολείων. Τα παλιά σχολεία, μέσω της ενεργειακής αναβάθμισής τους, θα γίνουν καινούργια.
Προχωρήσαμε σε παρεμβάσεις για να έχουν πρόσβαση στον πολιτισμό τα λαϊκά στρώματα.
Το κυκλοφοριακό βελτιώνεται, με την ολοκλήρωση των παρεμβάσεων θα έχουμε ακόμα θετικότερα αποτελέσματα. Χρειάζεται πολιτική ανατροπή για έχουμε δημόσια συνδυασμένα μέσα μαζικής μεταφοράς, σύγχρονα στο χώρο και το χρόνο, φθηνό εισιτήριο.
Πέρασε η εποχή των οραμάτων, τα παχιά λόγια και το μηδενικό έργο. Η πόλη μας αλλάζει σελίδα στον τομέα των έργων, χωρίς φανφάρες. Όλα όσα ήσαν σε συζήτηση εδώ και δύο δεκαετίες έχουν δρομολογηθεί προς υλοποίηση.
Με τους εργαζόμενους του Δήμου έγιναν σημαντικά πράγματα, άλλαξε και θα αλλάξει η πόλη μας. Με λίγα χρήματα φτιάχτηκε το Νότιο Πάρκο, το πάρκο στην εμποροπανήγυρη της Παραλίας, στο Πλατανόδασος. Ξεκινήσαμε και στον Ριγανόκαμπο, πιέζουμε να μας τον παραχωρήσουν. Γίνονται παρεμβάσεις σε πλατείες, δρόμους γειτονίες. Ο Δήμος είναι ένα εργοτάξιο των υπηρεσιών μας, αποδεικνύεται η δύναμη των εργαζομένων αν υπάρχει οργάνωση, σχέδιο, εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους.
Με προσανατολισμό στα συμφέροντα του πατραϊκού λαού, με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του, τους φορείς του διεκδικήσαμε και πετύχαμε στόχους που φαίνονταν άπιαστοι.
Με την παραχώρηση της παραλιακής ζώνης, που μπαίνουμε στην υλοποίηση του σχεδιασμού της, η Πάτρα επιτέλους θα είναι στην ουσία παραλιακή πόλη. Ήρθε η ώρα να γίνει εμπορικό τμήμα στο Νέο Λιμάνι και να δοθεί στο Δήμο το σύνολο του Παλιού Λιμανιού. Το τρένο υπογειοποιείται από το Ρίο, αίτημα που φάνταζε άπιαστο σ’ αυτούς που θέλουν να είναι τα καλά παιδιά του συστήματος. Ένα γραμμικό πάρκο θα αναπλάσει την πόλη σε μήκος 6,5 χιλιομέτρων. Ο Λαδόπουλος πήρε το δρόμο της ζωής και όχι των ερειπίων. Έμειναν με το στόμα ανοιχτό αυτοί που όλα τα εναποθέτουν στους δήθεν επενδυτές που θα τα αξιοποιήσουν. Το Διοικητήριο της Περιφέρειας, της Αποκεντρωμένης, των Δημοσίων Υπηρεσιών, του χώρου της εκπαίδευσης, του πολιτισμού, παιδικού σταθμού κλπ, παίρνει σάρκα και οστά. Οι Νότιες συνοικίες θα αλλάξουν.
Το φράγμα Πείρου Παραπείρου μπαίνει σε νέα φάση. Από μας εξαρτάται αν το νερό θα έρθει αδάπανα στις δεξαμενές μας η όχι. Ο πατραϊκός λαός έχει το λόγο.
Το εργοστάσιο διαχείρισης απορριμμάτων στου Φλόκα, η κομποστοποίηση, η ανακύκλωση, ο γενικότερος σχεδιασμός στη διαχείριση απορριμμάτων προχωράει προς υλοποίηση.
Έγινε ανάπλαση της Άνω Πόλης, της Κάτω Πόλης, της Γούβας, των Ζαρουχλεΐκων, στα Καντριάνικα, στον Άγιο Αλέξη. του θεάτρου Απόλλων, της Βιβλιοθήκης, του Παλαιού Νοσοκομείου, του Εργοστασίου Τέχνης, των Σφαγείων, των Σταφιδικών Αποθηκών στη Λεύκα που γίνονται Πολιτιστικό Αθλητικό κέντρο, δημιουργείται δίκτυο ποδηλατόδρομων, ολοκληρώνεται ο δρόμος για τους Μυκηναϊκούς τάφους στην Βούντενη. Το Παμπελοποννησιακό Στάδιο αναβαθμίζεται. Με τους Παράκτιους Μεσογειακούς Αγώνες θα έρθουμε σε επαφή με τα αθλήματα, αλλά θα έχουμε επιτέλους και ανάπλαση του πρώην κολυμβητηρίου της Αγυιάς. Θα τελειώνουμε με τα ερείπια.
Όλοι οι τομείς του Δήμου έχουν τεράστιο έργο. Θα τα πουν και στη συνέχεια. Κουράζεσαι να τα ονοματίσεις, σκεφτείτε τι κόπος χρειάστηκε για να φθάσουν σ’ αυτό το σημείο απ’ όλους τους συντελεστές, τους εργαζόμενους όλων των υπηρεσιών του Δήμου. Τους αξίζουν συγχαρητήρια.
Είναι κατανοητό ότι η πόλη μας έχει μπει σ’ ένα δρόμο υλοποίησης του συνόλου σχεδόν των έργων που μας απασχολούν, έργων εκατοντάδων εκατομμυρίων. Θα υπάρχουν δουλειές για περισσότερους εργαζόμενους. Τι χρειάζεται; Να είναι δουλειά με δικαιώματα με μισθούς και όχι δουλειά για δούλους.
Για να λειτουργήσουν όλα αυτά χρειάζονται προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Αλλιώς πως θα λειτουργήσει το εργοστάσιο Τέχνης, τα Σφαγεία, το Πολιτιστικό Αθλητικό Κέντρο του ΑΣΟ, το Παλιό Νοσοκομείο, η Βιβλιοθήκη; Πως θα γίνει η συντήρηση στο πράσινο, στους δρόμους κ.λπ.;
Χρειάζεται αγώνας για να μην γίνουμε από ιδιοκτήτες πελάτες των επιχειρηματικών ομίλων. Καραδοκούν στη γωνία, με τους πολιτικούς τους φίλους, να τα αναλάβουν ‘’για το καλό μας’’ και να τα λειτουργήσουν, με το αζημίωτο φυσικά. Είμαστε πια έμπειροι σ’ αυτά, τους γνωρίζαμε όταν διαχειριζόντουσαν πχ τα Σφαγεία, ενοίκιο μηδέν, και καταστροφή του χώρου.
Κλείνω με αυτό που άρχισα. Όμορφη πόλη είναι η πόλη που δεν έχει ανέργους, φτώχεια, παιδιά στην εξάρτηση.
Η χώρα μας, η Πάτρα, έχουν όλες τις δυνατότητες να πετύχουν αυτό το στόχο. Ναι μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα. Να μη ζούμε το δράμα των 1000 οκταμηνιτών που ξαναεπιστρέφουν στην απελπισία της ανεργίας. Έχουμε μεγάλες αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες, σημαντικές εγχώριες ενεργειακές πηγές, ορυκτό πλούτο, έμπειρο, ειδικευμένο εργατικό δυναμικό, επιστήμονες. Αγροτική παραγωγή που μπορεί να στηρίξει την βιομηχανία σε διάφορούς κλάδους της. Έχει συμφέρον ο ελληνικός, ο πατραϊκός λαός να κάνει αυτός κουμάντο στην οικονομία και όχι οι κάτοχοι του πλούτου. Αυτοί έδειξαν και δείχνουν τα προσόντα τους, τα γεύεται καθημερινά ο λαός. Με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του, στις δυνατότητές του, μπορεί να βγει νικητής.»

Από Ρεπορτερ

https://www.facebook.com/%CE%A1%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%B5%CF%81-270465786909756/?__tn__=kCH-R&eid=ARAQD825Ac_y6-9bZeL3RFvn9STpOqFYL6nFmkBHrPGpaT-9tLfo4MN1IHDEzibcwVfD-W42zeTXy9Dd&hc_ref=ARTscHsNucfAuJJTDkV88JpLVUVah6Y1S6UwrujjvP4wexj0eLyYklV_Gb3ir_e7KcU&fref=nf&__xts__[0]=68.ARDliZCKphX01qE0FEnCNSVWfDSQ1TDVqD_Yd-9u-krtwqWwV7UQvgBUgx2xztPDEP1LazUa-N0PKO7f6eVGPNfO0C8dQOO-k_scYGXw-73xlJ_r6__2UhwROLoYsumG-gcwOGI2g-zcaGjEELfBxsgKLbZRT84tmYaItrmkVCegtRFbzHh4HnuWoxL2zQ4nIyFg7zRdjRApu5aDjeGqLY7Vgt0Ok-iWMl5WOq2Zmn7VnU88Uv1kE3ZOfS8_Y2_JeVo3nmfVRYsLNAw3AxzI7pp6nXXxhOBA5_cX_SLVpfcLWohfOXi82DGMTcxEPbsjXvxngbGJebeYrdNpKKuzwaLi

ΓΙΟΡΤΑΡΕΣ ΜΕΡΕΣ…

«Γιορτάρες μέρες», έτσι έλεγαν αυτές τις μέρες οι γιαγιάδες μας.
«Γιορτάρες μέρες», έλεγαν και εννοούσαν: να αλλάξεις το βλέμμα σου, τη διάθεσή σου, το ντύσιμό σου, τις σκέψεις σου.
Άλλαζαν τα αρώματα των σπιτιών, τα χρώματα, τα λόγια.
Άλλαζε ο τρόπος που κυλούσε ο χρόνος, από την ανυπομονησία και την προσμονή να έρθει η μέρα η γιορτινή, στο μελαγχολικό: «Πότε πέρασαν οι γιορτές;».
Είχαν τον μαγικό τρόπο να κάνουν τα λίγα πολλά τους ανθρώπους αγκαλιές τις στιγμές μνήμες.
Οι γιορτάρες μέρες ήταν ή είναι (ας διαλέξει ο καθένας ότι νιώθει).
Το πρωινό ξύπνημα τις παραμονές που πεταγόμασταν σαν ελατήρια για τα κάλαντα. Ένα γάλα στα γρηγορά και επεξεργασία του πλάνου.

Πρώτα οι συγγενείς που είναι οι καλές μπάζες μετά όσοι ανοίγουν την πόρτα, ξέραμε από πέρυσι και μετά στην τύχη.
Οι ώρες που ευλαβικά κοιτούσες το στολισμένο δέντρο και πήγαινες και άλλαζες τη θέση σε μια μπάλα, σε ένα στολίδι και μετά σου φάνταζε τόσο πιο όμορφο.
Τα φωτάκια, που πάντα σου φαίνονταν λίγα.
Η βόλτα με το αμάξι που μέτραγες με τα αδέλφια σου τα σπίτια που έχουν φωτάκια.
Η βόλτα στους μποναμάδες που δεν προλάμβανες να βλέπεις παιχνίδια, δώρα, στολίδια, και η απορία στον γυρισμό, όταν οι μεγάλοι έλεγαν: «Τα ίδια και τα ίδια, τίποτα δεν είχαν και φέτος.»
Ο τσακωμός με τους γονείς για το πόσα από τα χρήματα που έβγαλες στα κάλαντα θα ξοδευτούν για ρούχα και για παιχνίδια.
Τα οικογενειακά τραπέζια και ειδικά εκείνες οι στιγμές που οι άντρες μίλαγαν για πολιτική, οι γυναίκες αντάλλαζαν συνταγές για γλυκά και οι γιαγιάδες, κάπου στην άκρη, «σκέπαζαν» με το βλέμμα τους τον χώρο.
Εκείνα τα λίγα λεπτά πριν κοιμηθείς την πρωτοχρονιά όταν ταλαντεύεσαι αν πρέπει να σκεφτείς αυτό που έφυγε ή να ονειρευτείς αυτό που θες να έρθει.
Τα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια στη βιτρίνα του συνοικιακού κρεοπωλείου, που εκεί το σούρουπο δημιουργούσαν ένα απόκοσμο θέαμα και σε έκαναν να αλλάζεις δρόμο.
Τα δυο τσιγάρα που έκανες μόνος σου στο στρατόπεδο, στην αλλαγή του χρόνου, παίζοντας μουσική χτυπώντας το κουτάκι της μπύρας
Η «αγία μελαγχολία» των ημερών που τόσο αγάπησες.
Γιορτάρες μέρες είναι και θέλω να σηκωθώ να πω τα κάλαντα, να φάω κρυφά γλυκά, να μετράω και να ξαναμετράω τα χρήματα που μαζέψαμε,

να σηκωθώ το βραδύ και να παραφυλάξω τον πατερά μου που θα βάλει κρυφά τα δώρα κάτω από το δέντρο, να πάρω αγκαλιά το δώρο γεμάτος χαρά και να το χαλάσω μέχρι να ανοίξουν τα σχολεία.

Γιορτάρες μέρες είναι και θέλω να ευχηθώ σε όλους: «Χρονιά πολλά, καλές γιορτές σε ένα καλύτερο πιο γιορτινό και ανθρώπινο κόσμο!!!».

Σ.Π.

Με δήμαρχο Πελετιδη με αντιδημάρχους Μελά ,Αθανασόπουλο, Κορδα , και Δημιτσιανο ,Πετροπουλο και εκλεκτη παρεα για τσίπουρα, γιατι οταν δεν αγωνιζόμαστε ,δημιουργούμε ,παράγουμε ξερουμε να διασκεδάζουμε καλές, γιορτές σε όλους

Και για να Μην Ξεχάσουμε Εδώ

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1968536353440466&id=100008523615445

ΣΤΟ ...ΈΓΚΡΙΤΟ -DER SPIEGEL !!

Για τους Γερμανούς τα Χριστούγεννα φέρνουν την εποχή των δώρων. Bescherung λένε το έθιμο που τους θέλει να ανταλλάσσουν τα δώρα με τους αγαπημένους τους, κάτω από το στολισμένο δέντρο.
Η λέξη Bescherung έχει διπλή έννοια. Όταν ένας Γερμανός λέει «da haben wir die Bescherung», η φράση ισοδυναμεί με «ζήτω το χάος που κάναμε». Τα φετινά Χριστούγεννα έφεραν διπλή Bescherung στην δημοσιογραφία της χώρας – με δωράκι το απόλυτο χάος.

Την περασμένη εβδομάδα στο υπερήφανο, έγκριτο ΜΜΕ της Γερμανίας, η ναυαρχίδα της δημοσιογραφίας, όπως αρέσκεται να παρουσιάζεται, αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι ένα από τα ανερχόμενα αστέρια της, ο πολυβραβευμένος συντάκτης Claas Relotius, τους πούλησε ούτε λίγο ούτε πολύ, καμιά πενηνταριά ρεπορτάζ με μυθοπλασίες.

Αξιοσημείωτο είναι ότι τα παραμυθένια ρεπορτάζ άρεσαν τόσο που οι επιτροπές με τους έγκριτους σοφούς της δημοσιογραφίας, τα έκριναν ως άρθρα που δεν αφήνουν αμφιβολία για της πηγές τους, ως ιστορίες που σοκάρουν και τον συγγραφέα ως πολυταλαντούχο και χαρισματικό ερευνητή – δημοσιογράφο.

Σοκ και δέος – με στόμφο και με βαρυσήμαντες, δραματικές περιγραφές προσπαθεί, το der Spiegel, να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Μάλιστα μας παρουσιάζεται, το άριστο περιοδικό με τους τέλειους μηχανισμούς ελέγχου, ως θύμα του κακόβουλου τριαντατριάχρονου μυθοπλάστη.
Ο νέος αρχισυντάκτης Ullrich Fichtner, που θα αναλάβει από το νέο έτος το περιοδικό, επέλεξε για το άρθρο περιγραφής του σκανδάλου, ακριβώς το ίδιο στιλ όπως έχουν τα άρθρα του πολυβραβευμένου Μινχάουζεν. Είναι το δραματικό storytelling, το στιλ ρεπορτάζ που αρέσει – «αφού έτσι το θέλουν οι αναγνώστες». Τι και αν ακριβώς αυτό το στιλ είναι κιτσάτο του κερατά!

Αλήθεια, ποιος νοήμων άνθρωπος πιστεύει ότι ένα παιδάκι, που το βρίσκει τελείως τυχαία ο ρεπόρτερ στην Συρία, σιγοτραγουδάει έναν στίχο ποιητικό από «παιδικό τραγούδι» που όμως είναι παντελώς άγνωστο, ακόμη και στους ίδιους τους Σύριους;
Και πόσο πειστικό είναι ένα κείμενο, όταν το άγνωστο τραγουδάκι, στην περίπτωση αυτή, ταιριάζει γάντι σε όλα αυτά που περιγράφονται στο άρθρο;
Ελάτε τώρα να προσθέσουμε και την υπόλοιπη σάλτσα στο κομμάτι. Το εν λόγω παιδάκι, ούτε λίγο ούτε πολύ, νιώθει ότι μια δικιά του πράξη, μια ζαβολιά, προκάλεσε τον εμφύλιο στην Συρία. Το παιδάκι καταφέρνει να αιτιολογήσει τις τύψεις του, συνδέοντας τες με πραγματικά γεγονότα από την αρχή της σύρραξης.

Σας φαίνεται περίεργο; Κάνετε λάθος.
Ένα τέτοιο άρθρο πήρε το πρώτο βραβείο της πιο σημαντικής διάκρισης, για Γερμανόφωνους δημοσιογράφους. Και πώς να μην είναι σταρ ο νεαρός δημοσιογράφος που το έγραψε; Αφού κατάφερε να βρει πριν τρία χρόνια, λογιστή στην Κούβα που έβγαζε 20.000 Ευρώ το εξάμηνο, μόνο με τις δηλώσεις από τους λούστρους. Τι και αν τότε στην Κούβα δεν υπήρχε καν λογιστής και … δεν υπήρχε ανάγκη για πολύπλοκες φορολογικές δηλώσεις.

Ο πολυβραβευμένος έγραφε και έγραφε… για προσφυγόπουλα παιδάκια σκλάβους που έβρισκε σε υπόγεια στην Τουρκία, underground φάση Κουστουρίτσα χωρίς καλάσνικοφ, αλλά και χωρίς καμία δυσκολία για τον πολυταλαντούχο, να εισχωρήσει στην φάμπρικα της σκλαβιάς.
Ήξερε Τούρκικα; Μπα… απλά είχε το χάρισμα να καταλάβει κάθε λέξη που του έλεγαν, μόνος του, χωρίς μεταφραστή. Και τσουπ, να τα πάλι τα τραγουδάκια, και αυτά τα παιδιά είχαν την ταιριαστή μουσική υπόκρουση, με στίχους απόλυτα ταιριαστούς στην ιστορία. Όχι, δεν είναι σινεμά του Χόλυγουντ, άρθρο του der Spiegel είναι.

Τέτοια άρθρα έγραφε και ξαναέγραφε ο ήρωας της ιστορίας μας, και τον χειροκροτούσαν οι συνάδελφοι και οι προϊστάμενοί του στο περιοδικό. Δεν ξέρουμε βέβαια τι τραγουδάκια έλεγαν.

Αν ψάξουν κάποιο ταιριαστό με την ιστορία, ας δουν και λίγο τους στίχους του Απόστολου Καλδάρα:

« Κάτσε στο τραπεζάκι σου

κι άσε τις ειρωνείες

και πριν μου βγεις εμένανε, κορόιδο,

πάρε πληροφορίες.»

Γιατί τώρα στο Αμβούργο, στα κεντρικά του der Spiegel, κάθονται στα τραπεζάκια τους και κάνουν επιτροπές επί επιτροπών για να βρουν τι έφταιξε. Να δουν πώς θα την βγάλουν ασπροπρόσωποι και πώς θα γίνει για όλα να φταίει ο κακός, ο πολυβραβευμένος.

Μόνο που η πραγματικότητα δεν είναι παραμύθι και δεν έχει μόνο έναν δράκο. Και γιατί άλλωστε να είναι δράκος ο μυθοπλάστης; Τους έδωσε αυτό που ήθελαν, αυτό που πουλούσε! Τους το σέρβιρε στο πιάτο, έτοιμο και πιασάρικο και με μπόλικη γευστική σάλτσα.

Γιατί ο φερόμενος ως θήτης της ιστορίας, είναι και ο ίδιος θύμα. Σχεδόν δύο δεκαετίες τώρα τα Γερμανικά ΜΜΕ κάνουν «μεταρρυθμίσεις».
Κόβουν θέσεις, κόβουν κονδύλια, απαιτούν όμως την ίδια ποιότητα, το ίδιο στιλ και την ίδια αυθεντικότητα, όπως αυτή που υπήρχε όταν τα ΜΜΕ πλήρωναν μόνιμους ανταποκριτές στις ξένες χώρες, με μισθούς που εξασφάλιζαν μια αξιοπρεπή ζωή.

Τώρα συνήθως είτε (στην καλύτερη των περιπτώσεων) μοιράζονται πολλά ΜΜΕ παράλληλα έναν ανταποκριτή ή, όπως το der Spiegel, στέλνουν έναν «αλεξιπτωτιστή» για λίγο καιρό σε ένα μέρος που δεν γνωρίζει, αλλά πρέπει να βρει μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, την σούπερ αποκλειστική ιστορία.

Αυτός από την πλευρά του θα βρει, συχνά, κάποιον τοπικό συνάδελφο και θα του δώσει ένα χαρτζιλίκι για να βρει βοήθεια. Στο Αφγανιστάν πχ. παίζουν αμοιβές 30 ευρώ στους τοπικούς, για να μπουν αυτοί στην φωτιά και να φέρουν στον εκάστοτε πολυβραβευμένο, ταλαντούχο λευκό, την τοπ ιστορία. Στην χώρα μας, σε εποχές Grexitοφοβίας υπήρχαν αλεξιπτωτιστές που έβρισκαν άλλους ανταποκριτές και ήθελαν να έχουν πρόσβαση σε όλα – σε τιμές γιουσουρούμ.

«Νταξ, δηλωμένος ξένος ανταποκριτής είσαι. Μα έχεις Ελληνικό όνομα, γιατί να κόβεις τιμολόγιο, φοροφυγάδες δεν είστε όλοι; Και γιατί να απαιτείς πληρωμή όπως προβλέπει η συλλογική σύμβαση, αφού αυτή είναι για Γερμανούς;!» – λόγια Γερμανίδας που ήρθε και αυτή με αλεξίπτωτο από ένα ΜΜΕ, το όποιο μετά από το τιμολόγιο, έκοψε κάθε συνεργασία. Ε, τυχαίο θα ήταν…

«Σιγά μην πληρώσουμε τέλη για να κάνουμε τα γυρίσματα, σιγά μην ζητήσουμε άδεια! Πρέπει να μάθετε ότι δεν είστε λαός αφεντικών αλλά λαός υπηρετών!», λόγια άλλης δημοσιογράφου από την Γερμανία που ήθελε να γυρίσει το ρεπορτάζ της με ελάχιστο κόστος, αφού «ο σταθμός μας κάνει περικοπές».

«Μα πως και γλεντάνε το καρναβάλι αφού είναι χρεωκοπημένοι!», η απορία αλεξιπτωτίστριας τηλεοπτικής το 2015 όταν έντρομη διαπίστωσε ότι στην Ελλάδα δεν καταργήσαμε το καρναβάλι.

«Ο ταξιτζής μου είπε ότι οι Έλληνες κακώς έχουν αυτοκίνητα και κακώς δεν μετακινούνται με άλογα», το είπε στα σοβαρά έγκριτος Γερμανός δημοσιογράφος σε μεγάλο κρατικό κανάλι σε ρεπορτάζ για την Ελλάδα. Τι του είπε ο ταξιτζής; «Αντί για Mercedes θα έπρεπε να είχαμε προτιμήσει τα Pony.» Ο αλεξιπτωτιστής δεν ήξερε ότι τα πόνυ που αναφέρθηκε ο ταξιτζής… ήταν Ελληνικά αυτοκίνητα και όχι τα συμπαθή τετράποδα που κατάλαβε ο ίδιος. Μπορεί το λάθος να το έκανε και ένας μεταφραστής. Ποιος ξέρει; Άλλωστε η ιστορία με τα άλογα είναι πιο πιασάρικη – έτσι δεν είναι;

Και ζήσανε αυτοί σκατά και εμείς χειρότερα, ώσπου να ανακαλύψουν ότι δεν γίνονται όλα τζάμπα. Πιο φθηνά και ταυτόχρονα πιο καλά….

– είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιοι!

Βασίλης Ασβεστόπουλος

Φωτορεπόρτερ, δημοσιογράφος. Γεννήθηκα κατά λάθος στη Δυτική Γερμανία την εποχή της αποκορύφωσης της δυτικής καπιταλιστικής προπαγάνδας. Έπεσα νωρίς στη χύτρα του νεοφιλελευθερισμού, αλλά (δυστυχώς για αυτούς) είχα ισχυρά αντισώματα και γερές αντιστάσεις.

Διαβάστε περισσότερα

Viva La Revolucion

Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

25 Δεκεμβρίου, 2018