Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

24 Δεκεμβρίου, 2018

ΓΙΟΡΤΑΡΕΣ ΜΕΡΕΣ…


«Γιορτάρες μέρες», έτσι έλεγαν αυτές τις μέρες οι γιαγιάδες μας.
«Γιορτάρες μέρες», έλεγαν και εννοούσαν: να αλλάξεις το βλέμμα σου, τη διάθεσή σου, το ντύσιμό σου, τις σκέψεις σου.
Άλλαζαν τα αρώματα των σπιτιών, τα χρώματα, τα λόγια.
Άλλαζε ο τρόπος που κυλούσε ο χρόνος, από την ανυπομονησία και την προσμονή να έρθει η μέρα η γιορτινή, στο μελαγχολικό: «Πότε πέρασαν οι γιορτές;».
Είχαν τον μαγικό τρόπο να κάνουν τα λίγα πολλά τους ανθρώπους αγκαλιές τις στιγμές μνήμες.
Οι γιορτάρες μέρες ήταν ή είναι (ας διαλέξει ο καθένας ότι νιώθει).
Το πρωινό ξύπνημα τις παραμονές που πεταγόμασταν σαν ελατήρια για τα κάλαντα. Ένα γάλα στα γρηγορά και επεξεργασία του πλάνου. 
Πρώτα οι συγγενείς που είναι οι καλές μπάζες μετά όσοι ανοίγουν την πόρτα, ξέραμε από πέρυσι και μετά στην τύχη.
Οι ώρες που ευλαβικά κοιτούσες το στολισμένο δέντρο και πήγαινες και άλλαζες τη θέση σε μια μπάλα, σε ένα στολίδι και μετά σου φάνταζε τόσο πιο όμορφο.
Τα φωτάκια, που πάντα σου φαίνονταν λίγα.
Η βόλτα με το αμάξι που μέτραγες με τα αδέλφια σου τα σπίτια που έχουν φωτάκια.
Η βόλτα στους μποναμάδες που δεν προλάμβανες να βλέπεις παιχνίδια, δώρα, στολίδια, και η απορία στον γυρισμό, όταν οι μεγάλοι έλεγαν: «Τα ίδια και τα ίδια, τίποτα δεν είχαν και φέτος.»
Ο τσακωμός με τους γονείς για το πόσα από τα χρήματα που έβγαλες στα κάλαντα θα ξοδευτούν για ρούχα και για παιχνίδια.
Τα οικογενειακά τραπέζια και ειδικά εκείνες οι στιγμές που οι άντρες μίλαγαν για πολιτική, οι γυναίκες αντάλλαζαν συνταγές για γλυκά και οι γιαγιάδες, κάπου στην άκρη, «σκέπαζαν» με το βλέμμα τους τον χώρο.
Εκείνα τα λίγα λεπτά πριν κοιμηθείς την πρωτοχρονιά όταν ταλαντεύεσαι αν πρέπει να σκεφτείς αυτό που έφυγε ή να ονειρευτείς αυτό που θες να έρθει.
Τα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια στη βιτρίνα του συνοικιακού κρεοπωλείου, που εκεί το σούρουπο δημιουργούσαν ένα απόκοσμο θέαμα και σε έκαναν να αλλάζεις δρόμο.
Τα δυο τσιγάρα που έκανες μόνος σου στο στρατόπεδο, στην αλλαγή του χρόνου, παίζοντας μουσική χτυπώντας το κουτάκι της μπύρας
Η «αγία μελαγχολία» των ημερών που τόσο αγάπησες.
Γιορτάρες μέρες είναι και θέλω να σηκωθώ να πω τα κάλαντα, να φάω κρυφά γλυκά, να μετράω και να ξαναμετράω τα χρήματα που μαζέψαμε, 
να σηκωθώ το βραδύ και να παραφυλάξω τον πατερά μου που θα βάλει κρυφά τα δώρα κάτω από το δέντρο, να πάρω αγκαλιά το δώρο γεμάτος χαρά και να το χαλάσω μέχρι να ανοίξουν τα σχολεία.
Γιορτάρες μέρες είναι και θέλω να ευχηθώ σε όλους: «Χρονιά πολλά, καλές γιορτές σε ένα καλύτερο πιο γιορτινό και ανθρώπινο κόσμο!!!».

Με δήμαρχο Πελετιδη με αντιδημάρχους Μελά ,Αθανασόπουλο, Κορδα , και Δημιτσιανο ,Πετροπουλο και εκλεκτη παρεα για τσίπουρα, γιατι οταν δεν αγωνιζόμαστε ,δημιουργούμε ,παράγουμε ξερουμε να διασκεδάζουμε καλές, γιορτές σε όλους


Και για να Μην Ξεχάσουμε Εδώ 
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1968536353440466&id=100008523615445