Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

27 Ιουλίου, 2019

ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΩΝ ΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ


ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ
Επιτάχυνση της αντιλαϊκής επίθεσης σε όλα τα μέτωπα

Eurokinissi
Νέες φοροαπαλλαγές και προνόμια για τους επιχειρηματικούς ομίλους, ιδιωτικοποιήσεις, μεγαλύτερη πρόσδεση της Παιδείας στις ανάγκες του κεφαλαίου, παραπέρα παράδοση της Ασφάλισης και της Υγείας στους επιχειρηματικούς ομίλους, συνέχιση της «απελευθέρωσης» της αγοράς Ενέργειας που συνοδεύεται με διεύρυνση της ενεργειακής φτώχειας, ένταση της καταστολής, βαθύτερη εμπλοκή στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην περιοχή και άλλα πολλά ακόμα εξαγγέλθηκαν από την κυβέρνηση της ΝΔ, στη διάρκεια της εκφώνησης των προγραμματικών της δηλώσεων κατά την τριήμερη συζήτηση στη Βουλή, που ολοκληρώθηκε την περασμένη Δευτέρα, προδιαγράφοντας τους άξονες της νέας σφοδρής επίθεσης που ετοιμάζεται να εξαπολύσει στο λαό.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, αρπάζοντας τη σκυτάλη από τον ΣΥΡΙΖΑ και πάνω στο έδαφος που εκείνος διαμόρφωσε, σπεύδει με αποφασιστικότητα να «τρέξει» την υλοποίηση της στρατηγικής του κεφαλαίου και όλα όσα απαιτούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι αλλά και οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί.
Στο αντιλαϊκό της αυτό έργο, όπως αποτυπώθηκε και από τον «πολιτικό πολιτισμό» που κυριάρχησε στη Βουλή ανάμεσα στα αστικά κόμματα, η κυβέρνηση της ΝΔ μπορεί να υπολογίζει στη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ, του ΜΕΡΑ25 και του Βελόπουλου, που με τις τοποθετήσεις τους έκαναν σαφές πως παρά τις διαφορές, παρά τις διαφορετικές αφετηρίες, το κύριο περιεχόμενο της πολιτικής τους είναι η στήριξη των στόχων της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Τώρα που οι εκλογές πέρασαν, τις κορόνες και τις καταγγελίες διαδέχτηκαν το «ήπιο κλίμα», η «υπευθυνότητα», η «συναίνεση στα εθνικά ζητήματα», η «προγραμματική σοβαρή αντιπολίτευση». 
Τώρα δηλαδή που διαμορφώθηκε ένας νέος αντιλαϊκός συσχετισμός, μέλημα όλων είναι το πώς θα στηρίξουν αυτήν την κοινή στρατηγική, είτε από τη θέση της κυβέρνησης είτε από τη θέση της «αντιπολίτευσης», υπερασπιζόμενοι διαφορετικές εκδοχές στην υλοποίησή της.
Επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων σε όλους τους τομείς
Ολοι τους άλλωστε θα μπορούσαν να προσυπογράψουν τα όσα είπε ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης στην πρωτολογία του για τις προγραμματικές δηλώσεις, παρουσιάζοντας ξανά το μύθο της καπιταλιστικής ανάκαμψης που τάχα θα έχει οφέλη για όλη την κοινωνία. 
Παρουσιάζοντας δηλαδή την αιτία του προβλήματος για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, την καπιταλιστική κερδοφορία και τη στήριξή της, που σημαίνουν διαρκή αντιλαϊκή επίθεση και ένταση της εκμετάλλευσης για το λαό, ως τάχα λύση των λαϊκών προβλημάτων, προϋπόθεση της δικής του ευημερίας.
«Αποστολή μας είναι να φέρουμε επενδύσεις. Να μειώσουμε τους φόρους. Να συνδέσουμε τους μισθούς με την ανάπτυξη. Να έχουν όλοι μερίδιο στην ευημερία», είπε χαρακτηριστικά ο Κυρ. Μητσοτάκης, για να παραθέσει αμέσως μετά, εκείνος και οι υπουργοί του, τα μέτρα για την παραπέρα «ευημερία» του κεφαλαίου:
-- Την υλοποίηση «μέχρι κεραίας» του «μεταμνημονιακού μνημονίου» και των δεσμεύσεων για τα ματωμένα πλεονάσματα απέναντι στους ιμπεριαλιστικούς θεσμούς, με τον Κυρ. Μητσοτάκη να λέει πως «στο Προσχέδιο Προϋπολογισμού για το 2020 που θα κατατεθεί τον Σεπτέμβριο, δεν διαταράσσεται η δεδομένη δημοσιονομική ισορροπία. Ούτε και αμφισβητούνται οι στόχοι των πρωτογενών πλεονασμάτων που έχουν δυστυχώς συμφωνηθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση. Επιτυγχάνοντας, ωστόσο, τους στόχους του 2019 και τους στόχους του 2020, δρομολογούμε ταυτόχρονα και ένα ευρύ πλάνο αλλαγών, τολμηρών αλλαγών σε όλα τα επίπεδα της οικονομίας».
-- Τις νέες φοροαπαλλαγές και τα προκλητικά προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο, που με δεδομένη και τη «δημοσιονομική ισορροπία» σηματοδοτούν διεύρυνση της φοροληστείας για τα λαϊκά στρώματα («διεύρυνση της φορολογικής βάσης», όπως ειπώθηκε και από τον υπουργό Οικονομίας), με μεταφορά των φορολογικών βαρών από τη μια τσέπη του λαού στην άλλη, με διατήρηση των περικοπών και νέους «κόφτες» στις δαπάνες για λαϊκές ανάγκες με τον καθορισμό, όπως ειπώθηκε, «ρεαλιστικών οροφών δαπανών, σε όλα τα υπουργεία».
-- Τα μέτρα για την ταχύτερη υλοποίηση των ιδιωτικοποιήσεων και συνολικά για την «απελευθέρωση» του πεδίου σε κλάδους που αναζητούν διεξόδους τα συσσωρευμένα κεφάλαια (διαμετακόμιση, Ενέργεια, διαχείριση σκουπιδιών, αγροδιατροφή, τουρισμός, ναυτιλία), ανάμεσα στα άλλα με την απλοποίηση και επιτάχυνση της διαδικασίας αδειοδοτήσεων ώστε οι λογής «επενδυτές» «να μη δίνουν λογαριασμό», αλλά και τις προσαρμογές στον κρατικό μηχανισμό ώστε να είναι ακόμα πιο «φιλικός» στους επιχειρηματικούς ομίλους, ακόμα πιο εχθρικός για τα λαϊκά στρώματα και τις ανάγκες τους.
-- Την παραπέρα προώθηση της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας με επίκεντρο τη ΔΕΗ, που σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη ενεργειακή φτώχεια για το λαό, ένταση των εκβιασμών στα λαϊκά σπίτια, νέο χτύπημα στους εργαζόμενους στον κλάδο, αλλά και μεγάλους κινδύνους από τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.
-- Την υλοποίηση του σχεδίου για τα «κόκκινα» δάνεια, ώστε ο τραπεζικός τομέας να τροφοδοτήσει έναν νέο γύρο κερδοφορίας με φτηνό δανεισμό, σχέδιο που σημαίνει ένταση εκβιασμών και πλειστηριασμών σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων το επόμενο διάστημα.
Ολα αυτά, φυσικά, με «αγκωνάρι» το αντεργατικό οπλοστάσιο των τριών μνημονίων, που όχι μόνο διατηρείται στο ακέραιο, αλλά σύμφωνα και με τα όσα ανακοινώθηκαν από τον υπουργό Εργασίας, εμπλουτίζεται παραπέρα, ανάμεσα στα άλλα και με νέο συνδικαλιστικό νόμο, που πατώντας πάνω στον απεργοκτόνο νόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, έχει στόχο να πάει ένα βήμα παραπέρα την ωμή παρέμβαση του κράτους και της εργοδοσίας στις γραμμές των σωματείων (βλέπε αναλυτικά σελ. 7).
...με μάσκα «κοινωνικής ευαισθησίας»
Ταυτόχρονα, οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης της ΝΔ αποτύπωσαν και το πόσο κάλπικες είναι οι διαχωριστικές γραμμές που παρουσίαζε προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ, κάνοντας «σημαία» ορισμένα ψίχουλα διαχείρισης της φτώχειας, τα οποία και παρουσίαζε ως «το διαφορετικό σχέδιο» από τη ΝΔ.
Οπως αποδείχτηκε και από τις αναγγελίες της κυβέρνησης, που και εκείνη υποσχέθηκε τα ίδια ψίχουλα για τους «αδύναμους» και «εγγυήθηκε» τα επιδόματα διαχείρισης της φτώχειας, πουλώντας «κοινωνική ευαισθησία» με τα λόγια περί της «κοινωνίας μας που αντιπαλεύει τις ανισότητες», τα μέτρα αυτά όχι μόνο δεν αποτελούν αντίβαρο της αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά αντίθετα συμπλήρωμά της.
Οχι μόνο δεν έρχονται να απαντήσουν στις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες, αλλά έρχονται να συμπληρώσουν το μόνιμο ξήλωμα δικαιωμάτων, τις περικοπές δαπανών ακόμα και για στοιχειώδη, να γίνουν όχημα αντιδραστικών αλλαγών σε μια σειρά τομείς όπως αυτούς της Υγείας και της Πρόνοιας, να διασφαλίσουν την «κοινωνική συνοχή», την ενσωμάτωση δηλαδή της «ακραίας» φτώχειας, μέσα από μηχανισμούς επί της ουσίας καταστολής των κοινωνικών αντιδράσεων.
Θωράκιση του αστικού κράτους...
Στοιχείο άλλωστε που εξίσου ξεχώρισε στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, ως μέρος της «νέας κανονικότητας» για την οποία μίλησε ο πρωθυπουργός, είναι και αυτό της συνολικής θωράκισης του αστικού κράτους, πρώτα και κύρια απέναντι στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, σε συνθήκες αναιμικής ανάκαμψης, πολιτικής αστάθειας και οξυμένων ανταγωνισμών.
Καταρχάς, με τα μέτρα για τη θωράκιση του αστικού πολιτικού συστήματος, μέσα και από τις αλλαγές στο Σύνταγμα, με τον πρωθυπουργό να δηλώνει πως «το πολιτικό μας σύστημα γίνεται λειτουργικό (...) Σε δύο μήνες, ξεκινά η συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση. Ανάμεσα στα άλλα, θα οδηγήσει επιτέλους τη χώρα σε σταθερούς εκλογικούς κύκλους, απεμπλέκοντάς τους απ' τη διαδικασία ανάδειξης Προέδρου της Δημοκρατίας»
Αλλά και με την προώθηση των αλλαγών στον εκλογικό νόμο με στόχο την «κυβερνησιμότητα», την απρόσκοπτη εναλλαγή αστικών κυβερνήσεων για την υλοποίηση της πολιτικής προς όφελος του κεφαλαίου.
Παράλληλα, με την ένταση της καταστολής που πάει χέρι - χέρι με την προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής. 
Γι' αυτό η ΝΔ σηκώνει τη σημαία «νόμος και τάξη», με πρώτο στόχο, όπως επανέλαβε ο πρωθυπουργός στη Βουλή, την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, που πηγαίνει μαζί με την προσπάθεια για το πανεπιστήμιο - επιχείρηση, τις αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο που προαναφέραμε, αλλά και συνολικά την ένταση της καταστολής σε βάρος του εργατικού - λαϊκού κινήματος, με τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη να μιλάει ανάμεσα στα άλλα και για το στόχο της «αντιμετώπισης της ριζοσπαστικοποίησης με κυρίαρχο όπλο την πρόληψη». 
Ενώ δεν περνάνε απαρατήρητες και οι αντιδραστικές προτάσεις για την παραπέρα εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων και σε άλλα πεδία όπως το Προσφυγικό, Μεταναστευτικό, ακόμα και ζητήματα εσωτερικής ασφάλειας με πρόσχημα την «τρομοκρατία».
Αλλά και σε νομοθετικό επίπεδο, με την κωδικοποίηση της νομοθεσίας για «μονιμοποίηση» των αντιλαϊκών μνημονιακών νόμων, τη διατήρηση και ενίσχυση διατάξεων και ποινών σε βάρος λαϊκών κινητοποιήσεων, σε βάρος λαϊκών ελευθεριών και δικαιωμάτων, αλλά και τις άμεσες «διορθωτικές» κινήσεις στον Ποινικό Κώδικα, χωρίς να αγγίζεται το βασικό αντιδραστικό περιεχόμενο όσων ψήφισε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με την εισαγωγή αμερικανόπνευστων θεσμών που παραβιάζουν κατάφωρα τα δικαιώματα των κατηγορουμένων και καθιερώνουν ένα παζάρι ποινών που θα λειτουργεί εκβιαστικά σε βάρος φτωχών, ακόμη και αθώων κατηγορουμένων και ευνοϊκά υπέρ διαφόρων οικονομικά ισχυρών.
...γενίκευση της εμπλοκής
Από το «μενού» φυσικά των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι στόχοι της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» της αστικής τάξης, μέσα από τη βαθύτερη εμπλοκή στους επικίνδυνους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς στην περιοχή.
Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, ανάμεσα στους βασικούς στόχους της εξωτερικής πολιτικής τέθηκε η παραπέρα ενίσχυση της οικονομικής και πολιτικής παρουσίας της χώρας στα Βαλκάνια και η στήριξη της «ευρωενωσιακής προοπτικής» των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων, η υλοποίηση της ΝΑΤΟικής συμφωνίας των Πρεσπών με την... «πλήρη συμμόρφωση» της Βόρειας Μακεδονίας με τους όρους της, η διεύρυνση των αμερικανόπνευστων τριγώνων συνεργασίας με Κύπρο και Ισραήλ και Κύπρο και Αίγυπτο για τα Ενεργειακά, και φυσικά όλα αυτά με την «υψηλή εποπτεία» των ΗΠΑ, με τις οποίες ιεραρχείται η παραπέρα σύσφιξη των σχέσεων, μέσα και από την εμβάθυνση της στρατιωτικής συνεργασίας, όπως δείχνουν και οι συζητήσεις που είχε ο νέος υπουργός Εξωτερικών στις ΗΠΑ.
Αλλωστε, μέσα σε αυτό το πλαίσιο των ρόλων αμερικανοΝΑΤΟικού «μεντεσέ» που οδηγούν σε μεγάλους κινδύνους το λαό και επικίνδυνες «διευθετήσεις» σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, εντάσσονται και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, με τον πρωθυπουργό να καλεί από το βήμα της Βουλής τον Πρόεδρο της Τουρκίας «να επιχειρήσουμε μια αμοιβαία προσέγγιση. Να κάνουμε μαζί ένα τολμηρό βήμα μπροστά» και τον υπουργό Αμυνας να δηλώνει την προσήλωση και της νέας κυβέρνησης στη διαδικασία των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, ως «διαύλου επικοινωνίας» με την Αγκυρα, στην πραγματικότητα ως πλατφόρμα για να θέτει η τουρκική αστική τάξη όλες τις διεκδικήσεις της στο ευρύτερο ιμπεριαλιστικό παζάρι.

Ζ.



***
Και τα συγχαρητήρια του στον επειδή είπε ότι το στοίχημα είναι να προσελκύσουμε ξένες επενδύσεις... διαμορφώνεται σιγά σιγά η μεγάλη "φιλοεπενδυτική" οικογένεια...😜

/>

0:14
247 προβολές
ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟ «ΕΠΙΤΕΛΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ»
Νέες αντιδραστικές προσαρμογές στα ζητούμενα του κεφαλαίου
Δίνοντας συνέχεια στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων ώστε το αστικό κράτος να γίνει πιο αποτελεσματικό στην ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του κεφαλαίου, αλλά και πιο «ανθεκτικό» και εχθρικό απέναντι στις δίκαιες διεκδικήσεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος, εγκαινίασε το αντιλαϊκό της έργο η κυβέρνηση της ΝΔ.
Με νομοσχέδιο που κατατέθηκε λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της Πέμπτης και το οποίο φέρει τον τίτλο «Επιτελικό Κράτος: Οργάνωση, λειτουργία και διαφάνεια της Κυβέρνησης, των Κυβερνητικών Οργάνων και της Κεντρικής Δημόσιας Διοίκησης», προωθούνται μια σειρά ρυθμίσεων που διαμορφώνουν μία πιο συγκεντρωμένη και σκληρή κρατική διοίκηση, ικανή να προωθεί χωρίς καμία καθυστέρηση σε όλους τους τομείς όλα όσα απαιτούνται για τη διαμόρφωση ενός περιβάλλοντος «φιλικού» προς τις επενδύσεις.
Στην ειδική έκθεση για τις συνέπειες του νομοσχεδίου αναφέρεται ακριβώς ότι για την «ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας και εμπιστοσύνης των επενδυτών στους κρατικούς θεσμούς, το βασικό ζητούμενο των επενδυτών είναι η ασφάλεια δικαίου, δηλαδή η εμπιστοσύνη στον κρατικό μηχανισμό και στον τρόπο παραγωγής και τροποποίησης της νομοθεσίας. Το δεύτερο ζητούμενο των επενδυτών είναι η αποφυγή γραφειοκρατικών αγκυλώσεων, ώστε να μπορούν να υπολογίσουν τον εκτιμώμενο χρόνο διεκπεραίωσης των εργασιών τους και να θέτουν χρονοδιαγράμματα που θα μπορούν να ακολουθηθούν με συνέπεια».
Στη βάση αυτών των «ζητούμενων» του κεφαλαίου (που είναι από χέρι εχθρικά για το λαό), όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση, με το νομοσχέδιο «επέρχεται μια σειρά από θεσμικές τομές που αποσκοπούν στο να δημιουργήσουν τις αναγκαίες δομές για την αποτελεσματική λειτουργία του κρατικού μηχανισμού, ανεξαρτήτως πολιτικών εναλλαγών, στη βάση των καλύτερων διεθνών πρακτικών», όπως αυτές καθορίζονται από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του κεφαλαίου, ΟΟΣΑ, ΕΕ κ.λπ., οι προτάσεις των οποίων λήφθηκαν υπόψη, όπως αναφέρεται, για τη διαμόρφωση του νομοσχεδίου.
Ετσι, στα 110 άρθρα του νομοσχεδίου συνοπτικά προβλέπεται η κωδικοποίηση στη νομοθεσία, με την επικαιροποίηση και μονιμοποίηση του αντιλαϊκού πλαισίου και των μνημονιακών νόμων, διαδικασία που είχε ξεκινήσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να επιτευχθεί η «μείωση της γραφειοκρατίας» για τις επενδύσεις και τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Ενισχύεται ο ρόλος του υπουργικού συμβουλίου, ενώ διευρύνεται ο ρόλος του Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής (ΚΟΙΣΥΠ) και του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εθνικής Αμυνας (ΚΥΣΕΑ). Ειδικά για το δεύτερο προβλέπεται ότι οι αρμοδιότητές του δεν θα περιορίζονται σε θέματα εθνικής άμυνας αλλά, όπως αναφέρεται στο άρθρο 5, «θα διαμορφώνει τη στρατηγική εθνικής ασφάλειας, λαμβάνοντας υπόψη την εξωτερική και αμυντική πολιτική», αλλά και την «πολιτική δημόσιας τάξης»... Ακόμα, θα λαμβάνει υπόψη «την πολιτική κυβερνοασφάλειας, ενεργειακής ασφάλειας» για να συντονίζει «παράλληλα τους εμπλεκόμενους φορείς»...
Εισάγεται ο θεσμός του υπηρεσιακού γενικού γραμματέα σε κάθε υπουργείο, ο οποίος θα προέρχεται από τον δημόσιο τομέα και θα είναι επιφορτισμένος με την επίβλεψη των δαπανών και της απόδοσης του προσωπικού του υπουργείου. Το έργο των υπουργείων θα παρακολουθείται επίσης από γενικούς γραμματείς οι οποίοι θα παρακολουθούν κυρίως την «οροφή» που θα πρέπει να μπαίνει στις δημόσιες δαπάνες, προκειμένου να εξασφαλίζονται η ρευστότητα και τα προνόμια των επιχειρηματικών ομίλων.
Το όλο σύστημα θα παρακολουθείται από την Προεδρία της Κυβέρνησης, οποία θα αποτελείται από 7 Γενικές Γραμματείες. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Προεδρία της Κυβέρνησης έχει 440 θέσεις, από τις οποίες οι 110 θα είναι μετακλητοί υπάλληλοι. Οι θέσεις αυτές θα καλύπτονται είτε με διορισμό είτε «με απόφαση του πρωθυπουργού κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης». Αυτό η κυβέρνηση στο νομοσχέδιο το χαρακτηρίζει... «τέλος της κομματικοποίησης», αφορά όμως κατά βάση τη «θωράκιση» του κρατικού μηχανισμού απέναντι στις διεκδικήσεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος.
Προβλέπεται ακόμα η δημιουργία Εθνικής Αρχής Διαφάνειας, στην οποία θα ενσωματωθούν όλες οι δομές ελέγχου (Επιθεωρητές Δημόσιας Διοίκησης, Επιθεωρητές Υγείας, Επιθεωρητές Μεταφορών και Υποδομών, Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης). Επικεφαλής της Αρχής θα είναι ένας διοικητής ο οποίος θα καταθέτει σχετικές εκθέσεις στη Βουλή για να υπάρχει «αξιολόγηση» κ.ά.
Η συζήτηση του νομοσχεδίου θα ξεκινήσει την ερχόμενη Δευτέρα, 29 Ιούλη, στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, ενώ αναμένεται να έχει ψηφιστεί μέχρι τις 8 Αυγούστου.
   ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ
Συνεχίζει τις αντιδραστικές αλλαγές για κρατική διοίκηση ακόμα πιο εχθρική στο λαό
Σε σχόλιό του για το νομοσχέδιο της κυβέρνησης περί «επιτελικού κράτους», το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει:
«Πίσω από τα παραπλανητικά συνθήματα της "αποτελεσματικότητας" και της "αποκομματικοποίησης", η κυβέρνηση της ΝΔ επιδιώκει να διαμορφώσει μια κρατική διοίκηση πιο συγκεντρωτική, πιο αφοσιωμένη στην εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων, πιο ανθεκτική και εχθρική απέναντι στις λαϊκές ανάγκες και διεκδικήσεις, πιο φιλική απέναντι στις κάθε είδους απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου.
Στόχος είναι να διαμορφωθεί ένας πυρήνας ανώτερων κρατικών υπαλλήλων που θα εξασφαλίζει τη συνέχεια της αντιλαϊκής πολιτικής, ανεξάρτητα από την εκάστοτε πολιτική συγκυρία, την όποια κυβερνητική εναλλαγή, την παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα.
Συνεπώς, το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για το "επιτελικό κράτος" όχι μόνο δεν συνιστά κάποια τομή, αλλά αντίθετα αποτελεί τη συνέχεια αντιδραστικών παρεμβάσεων και αλλαγών που είχαν γίνει τα προηγούμενα χρόνια από όλες τις κυβερνήσεις, τις οποίες διατηρεί και επεκτείνει. Πρόκειται για αλλαγές που είχαν και έχουν ως μοναδικό κριτήριο την προσαρμογή του αστικού κράτους στις σημερινές συνθήκες, με την άρση των όποιων εμποδίων στην προστασία των εργαζομένων, του περιβάλλοντος, της ζωής και υγείας του λαού.
Αυτός είναι και ο λόγος που η κριτική των άλλων κομμάτων, και κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ, γίνεται σε επιμέρους ζητήματα και όχι στην ουσία του νομοσχεδίου». 
ΥΠΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Προσήλωση και ταχεία υλοποίηση αναδιαρθρώσεων
Με ευρεία θεματολογία συνεδρίασε την Παρασκευή το απόγευμα το υπουργικό συμβούλιο, καθώς η κυβέρνηση επισπεύδει αναδιαρθρώσεις σε μια σειρά πεδία που ενδιαφέρουν άμεσα την οικονομία και την εξουσία του κεφαλαίου.
Καταρχάς εξουσιοδοτήθηκε ο υπουργός Δικαιοσύνης Κ. Τσιάρας να προτείνει στη Βουλή 3 υποψηφίους για τις θέσεις του προέδρου και του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, επιλέγοντας μεταξύ των 6 αρχαιότερων - για κάθε θέση - ανώτατων δικαστών με βάση την επετηρίδα.
Αποφασίστηκε επίσης η κατάθεση του πρώτου φορολογικού νομοσχεδίου (κατατέθηκε το απόγευμα της Παρασκευής και αναμένεται να ψηφιστεί μέχρι την Τρίτη) με την πολυδιαφημισμένη μείωση του ΕΝΦΙΑ και τη ρύθμιση των 120 δόσεων, ενώ αντίστοιχη διάταξη περιλαμβάνεται και για τις ασφαλιστικές εισφορές, στο διυπουργικό νομοσχέδιο που θα κατατεθεί την προσεχή βδομάδα.
Κονιορτοποιώντας, εξάλλου, την απλή αναλογική, σε ό,τι αφορά την περιβόητη «κυβερνησιμότητα» των δήμων και των Περιφερειών θα προβλέπεται μεταξύ άλλων η «θέσπιση δυνατότητας σύμπραξης παρατάξεων στις οποίες περιλαμβάνεται υποχρεωτικά η παράταξη του δημάρχου ή του περιφερειάρχη, η εξασφάλιση πλειοψηφίας του δημάρχου και του περιφερειάρχη στην επιτροπή οικονομικών και σε όλα τα νομικά πρόσωπα ΟΤΑ Α' και Β' Βαθμού κ.ά.».
Παραπέρα, στο διυπουργικό νομοσχέδιο προβλέπεται η κατάργηση του ασύλου στα πανεπιστήμια και ιδρύεται «πραγματικό υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, για το μετασχηματισμό της δημόσιας διοίκησης και της οικονομίας της χώρας».
Τέλος, οι κυβερνητικές πηγές διαχέουν ότι ο πρωθυπουργός τόνισε στους υπουργούς πως «είναι αναγκαία η ταχύτατη υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων και η πιστή προσήλωση στο κυβερνητικό πρόγραμμα», και σε αυτό το πλαίσιο τους ζήτησε «να τηρήσουν απαρέγκλιτα» τους προϋπολογισμούς των υπουργείων τους στους εναπομείναντες μήνες του 2019, που καταρτίστηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ, και «να μην υπερβούν τα αυστηρά όρια των προβλεπόμενων δαπανών».
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ
«Υπόσχεση» ενίσχυσης των καπιταλιστών της υπαίθρου
Ενταση του ρυθμού ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς και περισσότερη στήριξη στους καπιταλιστές του αγροτικού χώρου «υποσχέθηκε» ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης, κατά την επίσκεψή του την Παρασκευή στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, όπου συμμετείχε σε σύσκεψη με τον υπουργό Μ. Βορίδη και την υπόλοιπη πολιτική ηγεσία του υπουργείου.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης, αφού μίλησε για τα «συγκριτικά πλεονεκτήματα» που διαθέτει ο εγχώριος πρωτογενής τομέας, αναφέρθηκε όπως και όλοι οι προκάτοχοί του στην «υπεράσπιση των εισοδημάτων» των Ελλήνων αγροτών - χωρίς φυσικά καμία αναφορά σε όσα επιβαρύνουν το κόστος παραγωγής των αγροτών - αλλά μέσα από τις διαπραγματεύσεις για τη νέα ΚΑΠ της ΕΕ, χρήματα που κατευθύνονται ακριβώς για να επιταχυνθούν οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και σε αυτόν τον τομέα, τις οποίες ο πρωθυπουργός παρουσίασε με το περιτύλιγμα της «μετάβασης σε μια έξυπνη γεωργία, η οποία θα σέβεται το περιβάλλον και θα αυξάνει και την προστιθέμενη αξία των ελληνικών προϊόντων».
Παράλληλα, ο νέος νόμος για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, όπως είπε, θα βρίσκεται μεταξύ των πρώτων δέκα νομοσχεδίων που θα ψηφίσει η κυβέρνηση, με σκοπό «να κάνουμε τη συνεργασία των αγροτών, τις Ενώσεις Παραγωγών, τα νέα συνεταιριστικά σχήματα πιο εύκολα, λιγότερο γραφειοκρατικά και να τους δώσουμε και τα απαραίτητα φορολογικά κίνητρα, ώστε να ενθαρρύνουμε τους αγρότες να συνεργάζονται μεταξύ τους».
Πίσω από την παραπάνω τοποθέτηση του πρωθυπουργού κρύβεται η πρόθεση της κυβέρνησης να προωθήσει περαιτέρω τη μετεξέλιξη των αγροτικών συνεταιρισμών σε επιχειρηματικά σχήματα με μεγαλομετόχους και μια τεράστια μάζα παραγωγών - μελών που θα προμηθεύουν πρώτη ύλη έναντι εξευτελιστικών τιμών.
Τέλος, επανέλαβε όσα πρόσφατα είχε υποστηρίξει ο αρμόδιος υπουργός Μ. Βορίδης, σχετικά με την αντιμετώπιση των «παράνομων ελληνοποιήσεων», λέγοντας ότι οι αρμόδιοι ελεγκτικοί φορείς «θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα αυτό στη ρίζα του», προσθέτοντας ότι «γνωρίζουμε πώς λειτουργούν τα κυκλώματα και θα τα αντιμετωπίσουμε», δηλώσεις που έχουν γίνει αμέτρητες φορές κατά το παρελθόν από αστικές κυβερνήσεις διαφόρων αποχρώσεων, παρ' όλα αυτά το φαινόμενο - το οποίο συντελεί και αυτό στην καθήλωση ή και μείωση των τιμών παραγωγού - διογκώνεται χρόνο με τον χρόνο.

24 Ιουλίου, 2019

ΚΟΥΒΑ: 1 ΓΙΑΤΡΟΣ ΑΝΑ 111 ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ !!

Κούβα: Ιστορικό ρεκόρ με εννέα γιατρούς ανά 1.000 κατοίκους


Ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά παγκοσμίως 
– Η Κούβα βελτιώνει διαρκώς τον τομέα της Υγείας της
Περισσότερους από 100.000 γιατρούς διαθέτει σήμερα η Κούβα. Πρόκειται για τον υψηλότερο αριθμό στην ιστορία της χώρας και ένα από τους μεγαλύτερους παγκοσμίως, με το ποσοστό να αντιστοιχεί σε 9 γιατρούς ανά 1.000 κατοίκους.

Ο υπουργός Δημόσιας Υγείας, Jose Angel Portal Miranda, δήλωσε ότι μετά την επανάσταση υπήρχαν μόλις 3.000 γιατροί στη χώρα. Από τότε, το Πανεπιστήμιο Ιατρικών Επιστημών της Αβάνας έχει εκπαιδεύσει περισσότερους από 376.000 επαγγελματίες υγείας, όπως γιατρούς, νοσηλευτές και άλλες ειδικότητες. Ο επικεφαλής του υπουργείου δήλωσε ότι 35.787 ξένοι φοιτητές από 141 χώρες αποφοίτησαν από πανεπιστήμια της Κούβας, προερχόμενοι κυρίως από την Αφρική και τη Λατινική Αμερική.

Φέτος περισσότεροι από 10.000 επαγγελματίες του τομέα της ιατρικής αποφοίτησαν από την Αβάνα, 1.535 από τους οποίους προέρχονται από ξένες χώρες. Ο Miranda τόνισε επίσης ότι καμία άλλη μικρή αναπτυσσόμενη χώρα δεν θα μπορούσε να επιτύχει ένα τέτοιο κατόρθωμα. Από τους περισσότερους από 485.000 εργαζόμενους του Εθνικού Συστήματος Υγείας (SNS), περίπου 234.000 είναι επαγγελματίες από διάφορους κλάδους των ιατρικών επιστημών που εργάζονται σε περισσότερα από 13.000 υγειονομικά ιδρύματα στη χώρα.

Η Κούβα βελτιώνει διαρκώς τον τομέα της Υγείας της. Σήμερα, η χώρα εφαρμόζει νέα αναπτυξιακά προγράμματα, όπως η πληροφορική της υγείας, η ιατρική ακριβείας, η νανοϊατρική και η ρομποτική ιατρική. Οι Κουβανοί γιατροί διατηρούν υψηλά το παγκόσμιο κύρος τους για το έργο τους σε διάφορες χώρες που έχουν πληγεί από καταστροφές. Για παράδειγμα, μετά τον κυκλώνα Idai στη Μοζαμβίκη, όπου χάθηκαν περισσότεροι από 400 άνθρωποι τον περασμένο Μάρτιο, η Κούβα απέστειλε ένα «νοσοκομείο πεδίου». Στις 63 ημέρες διαμονής στη χώρα αυτή, η κουβανική αποστολή περιέθαλψε συνολικά 22.259 ασθενείς.

Αφού οι γιατροί επέστρεψαν στην Κούβα τον Ιούνιο, ο Jose Angel Portal Miranda δήλωσε: «Έγραψαν μια νέα σελίδα αλληλεγγύης για την κουβανική δημόσια υγεία και αποτελούν μέρος εκείνης της ιστορίας που δείχνει στον κόσμο αυτό που είμαστε σε θέση να πράξουμε».

Πηγή: Telesur, www.alfavita.gr

ΤΟ «ΙΔΙΩΝΥΜΟ» ΤΟΥ Ε. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

,,Οστις επιδιώκει την εφαρμογή ιδεών εχουσών ως έκδηλον σκοπόν τη διά βιαίων μέσων ανατροπήν του κρατούντος κοινωνικού καθεστώτος ή την απόσπασιν μέρους εκ του όλου της Επικρατείας, ή ενεργεί υπέρ της εφαρμογής αυτών προσηλυτισμόν τιμωρείται με φυλάκισιν τουλάχιστον εξι μηνών. Προς τούτοις επιβάλλεται διά της αποφάσεως και εκτοπισμός ενός μηνός μέχρι δύο ετών εις τόπον εν αυτή οριζόμενον. Μετά τας αυτάς ποινάς τιμωρείται και όστις επωφελούμενος απεργίας ή λοκ - άουτ, προκαλεί ταραχάς ή συγκρούσεις,,

1934 Δημοσιεύεται ο πεντάχρονος απολογισμός του «Ιδιώνυμου»: Επί κυβέρνησης Ελ. Βενιζέλου δολοφονήθηκαν 27 εργάτες και αγρότες, συνελήφθησαν 13.050, από τους οποίους οι 2.400 καταδικάστηκαν συνολικά σε 2.054 χρόνια φυλακής και 884 χρόνια εξορίας. Στον πειθαρχικό ουλαμό Καλπακίου στάλθηκαν 120 κομμουνιστές φαντάροι. 
Επί κυβέρνησης Κ. Τσαλδάρη δολοφονήθηκαν 10 εργάτες και αγρότες, συνελήφθησαν 3.725, από τους οποίους οι 785 καταδικάστηκαν συνολικά σε 570 χρόνια φυλακής και 436 χρόνια εξορίας. Στο Καλπάκι στάλθηκαν 54 φαντάροι. Βασανίστηκαν επίσης 300 πολίτες, τραυματίστηκαν 305, απαγορεύτηκαν 160 συγκεντρώσεις, διαλύθηκαν βίαια άλλες 128, ενώ έγιναν και 138 επιδρομές σε γραφεία σωματείων, τυπογραφεία κ.λπ.
Το «Ιδιώνυμο»
Κρατούμενοι στις φυλακές της Αίγινας, την περίοδο που ίσχυε το «Ιδιώνυμο»
Κρατούμενοι στις φυλακές της Αίγινας, την περίοδο που ίσχυε το «Ιδιώνυμο»

Εναν, περίπου, μήνα πριν τις εκλογές του 1928, στην προεκλογική του ομιλία στη Θεσσαλονίκη, ο αρχηγός των Φιλελευθέρων έδωσε με σαφήνεια το στίγμα της πολιτικής που θα ακολουθούσε αν κέρδιζε τις εκλογές.
Ο εμπνευστής του «Ιδιώνυμου», Ελ. Βενιζέλος
Ο εμπνευστής του «Ιδιώνυμου», Ελ. Βενιζέλος
«Το δικαίωμα στην απεργία - είπε ανάμεσα σε άλλα3- προς επιδίωξιν των επαγγελματικών συμφερόντων των εργατών καθώς και το αντιστοιχούν δικαίωμα των εργοδοτών, όπως σταματούν τη βιομηχανικήν των επιχείρησιν δεν εννοούμεν ουδ' επ' ελάχιστον να περιορίσωμεν. Πιστεύομεν όμως ότι επιβάλλεται προς το συμφέρον των εργατών, εξ ίσου και των εργοδοτών, καθώς και της όλης κοινωνίας, όπως ρυθμισθή διά νόμου η άσκησις του δικαιώματος τούτου κι ελπίζω βασίμως ότι θα επιτύχω τη συναίνεσιν και των εργατών και των εργοδοτών, όπως καθιερωθή διά νόμου η υποχρέωσις και διά τα δύο μέρη, πριν προβαίνουν εις την άσκησιν του δικαιώματός των να ειδοποιούν το υπουργείον Εθνικής Οικονομίας όπως τούτο εντός ευλόγου προθεσμίας προβαίνει επί παρουσία αντιπροσώπων των εργατών και των εργοδοτών περί του βασίμου ή μη των λόγων, οίτινες προκαλούν την απειλούμενην απεργίαν ή το λοκ - άουτ και δημοσιεύη δι' εκθέσεως το όρισμα της ερεύνης. Μόνον μετά τη δημοσίευσιν της εκθέσεως ταύτης, η κήρυξις της απεργίας ή του λοκ - άουτ θα είναι νόμιμος... Οι οπαδοί της Γ' Διεθνούς θα κραυγάσουν βέβαια κατά της προτάσεως ταύτης... Αλλά επειδή εμνημόνευσα τη Γ' Διεθνή να εκθέσω ποία είνε η στάσις του κομμουνισμού. Πάσα απόπειρα διαταράξεως ή βιαίας ανατροπής του αστικού καθεστώτος, του οποίου στερεά θεμέλια είνε η πατρίς, η οικογένεια, η ιδιοκτησία, θα εύρη αντιμέτωπον την πυγμήν του κράτους... Είμεθα αποφασισμένοι να εξοπλίσωμεν το κράτος και τας αρχάς του διά της αναγκαίας νομοθεσίας, όπως καταστή δυνατή η αποτελεσματική κοινωνική άμυνα κατά των απροκάλυπτων ανατρεπτικών ενεργειών των εχθρών του κοινωνικού καθεστώτος».
Ηταν φανερό πως τα πράγματα δυσκόλευαν αποφασιστικά για το εργατικό κίνημα και το ΚΚΕ. Αλλά, μήπως επρόκειτο μόνο για διακηρύξεις προεκλογικού χαρακτήρα προς προσεταιρισμό συντηρητικών ψηφοφόρων; 
Δεν άργησε καθόλου να φανεί πώς ο Βενιζέλος εννοούσε στον απόλυτο δυνατό βαθμό κάθε λόγο και κάθε προεκλογική του διακήρυξη από τις προαναφερόμενες.
Εφαρμογή των διακηρύξεων: Το «Ιδιώνυμο»
Ο Αλμπερτ Αϊνστάιν, μαζί με άλλες διεθνείς προσωπικότητες, είχε αντιταχθεί σθεναρά στο «Ιδιώνυμο»
Ο Αλμπερτ Αϊνστάιν, μαζί με άλλες διεθνείς προσωπικότητες, είχε αντιταχθεί σθεναρά στο «Ιδιώνυμο»
Στις 22 Δεκέμβρη του 1928, τέσσερις μόλις μήνες μετά τις εκλογές, η κυβέρνηση του Ελ. Βενιζέλου κατέθεσε στη Βουλή ένα νομοσχέδιο που είχε ως τίτλο τη φράση «Περί μέτρων ασφαλείας του κοινωνικού καθεστώτος και προστασίας των ελευθεριών των πολιτών». 

Αργότερα, όταν το νομοσχέδιο αυτό έγινε νόμος του κράτους πήρε τον αριθμό 4229/25-7-19294
Στην ιστορία όμως πέρασε με την ονομασία «Ιδιώνυμο», αφού αντιμετώπιζε τον κομμουνισμό ως «ειδικό αδίκημα» και προέβλεπε μια σειρά μέτρα για την καταστολή του με προφανή τελικό στόχο τη συντριβή κάθε κομμουνιστικής δράσης και φυσικά του κύριου φορέα αυτής της δράσης, του ΚΚΕ.
Το Ιδιώνυμο ήρθε για συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής στις 3/4/1929, παραπέμφθηκε όμως στην επιτροπή εξουσιοδοτήσεων του σώματος και κατόπιν ξαναεπέστρεψε στην Ολομέλεια, όπου και ψηφίστηκε επί της αρχής στις 30/5. 
Εκείνη τη μέρα, λίγο μετά τις 5 το απόγευμα, στο βήμα της Βουλής ανέβηκε ο Ελευθέριος Βενιζέλος. «Το νομοσχέδιον -είπε5- δεν επιδιώκει να διώξη τον κομμουνισμόν ως ιδέαν αλλά τη Γ' Διεθνή και τας μπολσεβικικάς αρχάς αυτής, αίτινες απέχουν πολύ του ιδεώδους κομμουνισμού. Το νομοσχέδιον επιδιώκει τη δίωξιν των οπαδών της Γ' Διεθνούς. Δε δυνάμεθα να διώξωμεν τον κομμουνισμόν, διότι και ο Χριστός υπήρξε κήρυξ της ιδέας αυτής. Ο Χριστός διεκήρυξε πρώτος τον κομμουνισμόν, αλλά από την υψηλήν ιδεολογίαν του κομμουνισμού μέχρι των ανατρεπτικών ενεργειών των ανθρώπων της Μόσχας, υπάρχει διαφορά».
Επί των άρθρων, το νομοσχέδιο ψηφίστηκε λίγες ημέρες αργότερα, στις 18 Ιούλη6. Θετική ψήφο έδωσε η συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών του κόμματος των Φιλελευθέρων, αλλά και του δεξιού Λαϊκού Κόμματος.
Στην τελική του διατύπωση το «Ιδιώνυμο» προέβλεπε πως «Οστις επιδιώκει την εφαρμογή ιδεών εχουσών ως έκδηλον σκοπόν τη διά βιαίων μέσων ανατροπήν του κρατούντος κοινωνικού καθεστώτος ή την απόσπασιν μέρους εκ του όλου της Επικρατείας, ή ενεργεί υπέρ της εφαρμογής αυτών προσηλυτισμόν τιμωρείται με φυλάκισιν τουλάχιστον εξι μηνών. Προς τούτοις επιβάλλεται διά της αποφάσεως και εκτοπισμός ενός μηνός μέχρι δύο ετών εις τόπον εν αυτή οριζόμενον. Μετά τας αυτάς ποινάς τιμωρείται και όστις επωφελούμενος απεργίας ή λοκ - άουτ, προκαλεί ταραχάς ή συγκρούσεις».
Αν τα «αδικήματα» που περιγράφει το άρθρο αυτό τελούνταν διά του Τύπου, προβλεπόταν η δυνατότητα απαγόρευσης άσκησης επαγγέλματος στο δημοσιογράφο, το διευθυντή, τον τυπογράφο ή τον εκδότη του εντύπου για 6 μήνες και σε περίπτωση υποτροπής για τρία, το πολύ, έτη.
Ιδιαίτερα βαριές ποινές προβλέπονταν για τους «παραβάτες» του νόμου που ήταν δημόσιοι υπάλληλοι, αστυνομικοί ή στρατιωτικοί. 
Για τους εκπαιδευτικούς μάλιστα, τους στρατιωτικούς και τα όργανα των Σωμάτων Ασφαλείας δε χρειαζόταν η παράβαση του νόμου. Αρκούσε να συλληφθούν «προπαγανδίζοντες... κομμουνιστικάς αρχάς ή προσβάλλοντες την ιδέαν της Πατρίδος ή τα Εθνικά σύμβολα», ώστε να απολυθούν οριστικά από την υπηρεσία τους. 
Τέλος, αν «παραβάτης» του νόμου ήταν κάποια συνδικαλιστική οργάνωση, αυτή διαλυόταν, ενώ δεν επιτρεπόταν η δημόσια ανοιχτή ή κλειστή συγκέντρωση ούτε η σύσταση σωματείου ή ένωσης εφόσον κρινόταν ότι επιδιώκει ανατρεπτικούς ως προ το κοινωνικό καθεστώς σκοπούς7.
Βαθύτερα αίτια του «Ιδιώνυμου»
Από αρκετούς ιστορικούς συγγραφείς - ανήκοντες ακόμη και στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς - έχει επιχειρηθεί να απαλλαγεί ο Βενιζέλος από την ευθύνη του «Ιδιώνυμου», χάριν της περιβόητης δημοκρατικής παράταξης. 
Ο Φοίβος Γρηγοριάδης χρεώνει στους Πάγκαλο, Κονδύλη, Πλαστήρα, στους βασιλόφρονες και στο Μεταξά το μύθο του κομμουνιστικού κινδύνου, ενώ για το «Ιδιώνυμο» κύριο υπεύθυνο θεωρεί τον τότε υπουργό Εσωτερικών Κ. Ζαβιτσιάνο. «Ο Ζαβιτσιάνος -γράφει8- που ενώ δεν είναι δυναμικός κυριαρχείται από συντηρητισμό, πείθει το Βενιζέλο για την ανάγκη ειδικών μέτρων». 
Εμπνευστής αυτής της επιχειρηματολογίας είναι, μάλλον ο Γρ. Δαφνής ο οποίος, πολύ πριν τον Γρηγοριάδη, έχει γράψει9 πως «ο Κ. Ζαβιτσιάνος, πολιτικός με εξαιρετικώς συντηρητικήν νοοτροπίαν, ως υπουργός Εσωτερικών, κατά το πρώτον έτος της τετραετίας, έπεισε τον Ελ. Βενιζέλον περί της ανάγκης ψηφίσεως ειδικού νομοθετήματος, προβλέποντος τη δίωξιν του κομμουνισμού».
Η αλήθεια, βεβαίως, είναι εντελώς διαφορετική κι απ' όσα έχουμε παραθέσει δεν είναι δύσκολο να την αντιληφθεί κανείς. Ο Βενιζέλος δεν είχε την ανάγκη κανενός για να πειστεί ότι έπρεπε να θωρακίσει και νομικά το αστικό καθεστώς, λαμβάνοντας προληπτικά μέτρα σε βάρος του εργατικού κινήματος και του ΚΚΕ. 
Φαινομενικά αν εξεταστεί το θέμα κανενός είδους κομμουνιστικός κίνδυνος δεν ήταν ορατός, ώστε να δικαιολογείται μια τόσο βάρβαρη αντιμετώπιση των κομμουνιστικών ιδεών και των φορέων τους. 
Το εργατικό κίνημα ήταν αποδυναμωμένο αισθητά εκείνη την περίοδο, ενώ το ΚΚΕ στις εκλογές του '28 σημείωσε πτώση και δεν κατάφερε να μπει στη Βουλή. Ομως η αστική τάξη δεν έκρινε τη δυναμική των πραγμάτων από τα εκλογικά αποτελέσματα. 
Η Οκτωβριανή Επανάσταση είχε πείσει τις αστικές τάξεις, τουλάχιστον των χωρών της Ευρώπης, ότι η επανάσταση είναι αντικειμενικό γεγονός και δε μετριέται με εκλογικά ποσοστά. 
Το σπουδαιότερο όλων ήταν ο ορατός κίνδυνος να ξεσπάσει μια επαναστατική κρίση σ' ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο που δε θα άφηνε ανέγγιχτη την Ελλάδα, δεδομένου ότι η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση 1929 - 1933 φαινόταν από παντού ότι έρχεται. 
Εναν τέτοιο κίνδυνο για το ελληνικό αστικό καθεστώς ο Βενιζέλος τον είδε πολύ έγκαιρα. Γι' αυτό και προανήγγειλε ειδικό νόμο δίωξης του κομμουνισμού πολύ πριν κερδίσει την κυβερνητική εξουσία, στην προεκλογική του ομιλία στη Θεσσαλονίκη που προαναφέραμε. 
Το γεγονός αυτό δεν παρέλειψε να υπογραμμίσει και να υπενθυμίσει σε όλους τους τόνους, μιλώντας στη Βουλή, κατά τη συζήτηση επί της αρχής του «Ιδιώνυμου», λέγοντας μεταξύ άλλων10
«Το νομοσχέδιο το οποίο σήμερον προσάγεται ενώπιον της Βουλής είναι νομοσχέδιον το οποίον αντιπροσωπεύει τη γνώμην όλης της Κυβερνήσεως και ιδιαίτερα του Προέδρου της κυβερνήσεως, ο οποίος πιστεύει ότι εισάγων το νομοσχέδιον αυτό και υποστηρίζων αυτό, δεν κάμνει τίποτε άλλο παρά να εκτελή μίαν από τας υποσχέσεις τας οποίας έδωκεν διά του προεκλογικού του λόγου εις Θεσσαλονίκην τον Ιούλιον του 1928... Ως αρχηγός του κόμματος των Φιλελευθέρων και ως αρχηγός της κυβερνήσεως, εις τον λαόν έδωσα και αυτήν την υπόσχεσιν, ότι θα εισάγω νομοσχέδιον εξοπλίζον το κράτος όπως αμύνεται κατά του κομμουνισμού».
Το «Ιδιώνυμο», πέραν της αντιμετώπισης του κομμουνισμού είχε και μια άλλη πολύ σπουδαία πλευρά. 
Αποβλέποντας στη θωράκιση του αστικού καθεστώτος, ήταν μια μίνιμουμ βάση ενότητας των διαφόρων ομάδων της αστικής τάξης που στο παρελθόν είχαν έρθει αντιμέτωπες μεταξύ τους. Γι' αυτό το λόγο ο Βενιζέλος αρνήθηκε κατηγορηματικά την πρόταση του Αλ. Παπαναστασίου11 να διώκονται με το «Ιδιώνυμο» και οι ενέργειες των φασιστών. Αντιλαμβανόταν πολύ καλά πως ο φασισμός ήταν σάρκα από τη σάρκα του ίδιου καπιταλισμού και δεν τον απειλούσε.
Αντί επιλόγου
Πηγή έμπνευσης του Ιδιωνύμου υπήρξαν άλλοι αντεπαναστατικοί νόμοι που είχαν προηγηθεί σε χώρες της Ευρώπης και ιδιαίτερα ο νόμος κατά των σοσιαλιστών που εφάρμοσε ο Βίσμαρκ στη Γερμανία.
«Χωρίς να φτάνει ως τη ρητή απαγόρευση της λειτουργίας του ΚΚΕ - γράφει ο Ν. Αλιβιζάτος12- το ''Ιδιώνυμο'' του 1929 υπήρξε εξίσου αυστηρό σε σχέση με τις ''αντιανατρεπτικές'' διατάξεις άλλων ευρωπαϊκών νομοθεσιών, στις δεκαετίες του 1920 και του 1930».
Από την πρώτη στιγμή που κατατέθηκε ως νομοσχέδιο στη Βουλή, το «Ιδιώνυμο» αντιμετωπίστηκε εχθρικά από τον ελληνικό λαό και τις οργανώσεις του, καθώς και από τους πνευματικούς ανθρώπους, όχι μόνο της χώρας αλλά και διεθνώς. Κορυφαίοι Ελληνες διανοούμενοι όπως ο Γρ. Ξενόπουλος, η Γαλάτεια Καζαντζάκη, ο Γ. Νιρβάνας, ο καθηγητής Δ. Καλλιτσουνάκης, ο Α. Σβώλος, ο Κ. Τσουκαλάς, ο Θρ. Πετμεζάς, η Ειρήνη Δενδρινού, ο Κ. Αμαντος, ο Δ. Γληνός κ.ά. αλλά και διεθνείς προσωπικότητες όπως Αλμπερτ Αϊνστάιν, ο Ανρί Μπαρμπίς, ο Ρ. Μπίντγκερμαν, ο Οτομαρ κλπ. έχουν συνδέσει το όνομά τους με την πάλη ενάντιά του13
Παρ' όλα αυτά το «Ιδιώνυμο» όχι μόνο ψηφίστηκε αλλά και εφαρμόστηκε μέχρι κεραίας. 
«Αυτό το έκτακτο νομοθετικό οπλοστάσιο -γράφει ο Ν. Αλιβιζάτος15- στράφηκε, κατά πρώτο λόγο, κατά της επέκτασης του εργατικού κινήματος... Πάνω από το 60% των ατόμων που καταδικάστηκαν από το 1929 ως το 1937 για εγκλήματα κατά της ασφαλείας του κράτους και με το ''Ιδιώνυμο'' ανήκε στην εργατική τάξη».
1. Γρ. Δαφνή: «Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων», εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ 1955, τόμος Α', σελ. 371
2. «Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ» έκδοση ΣΕ, σελ. 191
3. Ελευθερίου Βενιζέλου: «Τα Κείμενα», επιμέλεια Στ. Στεφάνου, Αθήναι 1981, τόμος Γ', σελ. 467- 468 και ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΒΗΜΑ, 21/7/1928
4. ΦΕΚ 245, τεύχος πρώτον 25/7/1929
5. «Ριζοσπάστης» 31/5/1929
6. «Ριζοσπάστης» 19/6/1929
7. ΦΕΚ 245, τεύχος πρώτον 25/7/1929, «Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ» έκδοση ΣΕ, σελ. 212 - 216 και αλλού
8. Φοίβου Γρηγοριάδη: «Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας 1909 - 1940», εκδόσεις Κ. Καπόπουλος, τόμος 3ος, σελ. 226
9. Γρ. Δαφνή: «Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων», εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ 1955, τόμος Β', σελ. 92
10. «Ριζοσπάστης» 31/5/1929
11. «Ριζοσπάστης» 19/6/1929, Γ. Ανδρικόπουλου: «Η δημοκρατία του Μεσοπολέμου», εκδόσεις Φυτράκη, σελ. 42-43 και Ν. Αλιβιζάτος: «Οι πολιτικοί θεσμοί σε κρίση 1922 - 1974, όψεις της ελληνικής εμπειρίας», εκδόσεις Θεμέλιο σελ. 390 - 391
12. Ν. Αλιβιζάτος, στο ίδιο, σελ. 397 - 398
13. «Ριζοσπάστης» 26 Ιούλη 1929, «Διαμαρτυρία του Διεθνούς Αντιιμπεριαλιστικού Συνεδρίου κατά του Ιδιωνύμου και της Λευκής Τρομοκρατίας».
14. «Ριζοσπάστης» 3/6/1934
15. Ν. Αλιβιζάτος, ο.π. σελ. 359.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ:
Η κυβέρνηση Ι. Μεταξά αντικατάστησε τον Ν.4229 με τον Α.Ν. 117/15 Σεπτεμβρίου 1936 "Περί μέτρων προς καταπολέμησιν του κομμουνισμού και των εκ τούτου συνεπειών" (ΦΕΚ 402/Τεύχος Πρώτον/18 Σεπτεμβρίου 1936), διατηρώντας το πνεύμα του αρχικού νόμου με εντατικοποίηση του ελέγχου των πολιτικών φρονημάτων, ειδικότερα στη στρατολόγηση, θεσπίζοντας γενικότερα τις περίφημες "δηλώσεις μετανοίας". Το αντικομουνιστικό οπλοστάσιο της μεταξικής δικτατορίας ενισχύθηκε με πολλές άλλες νομοθετικές πράξεις. Η σπουδαιότερη απ' αυτές ήταν ο Α.Ν. 1075/10 Φεβρουαρίου 1938 «Περί μέτρων ασφαλείας του κοινωνικού καθεστώτος και προστασίας των πολιτών» (ΦΕΚ 45/Τεύχος Πρώτον/11 Φεβρουαρίου 1938) όπου θέσπισε αυστηρότερες διατάξεις και σκληρότερους όρους εγκλεισμού των αριστερών πολιτικών αντιπάλων της κεντρικής εξουσίας, σε αντικατάσταση των προηγούμενων νομοθετημάτων και του Α.Ν.117.

Α.Ν. 509/1947

Μετά την απελευθέρωση, και συγκεκριμένα το 1947 ψηφίσθηκε ο Αναγκαστικός Νόμος 509/1947 όπου δια του άρθρου 2 το αδίκημα της ανατροπής του πολιτεύματος και του προσηλυτισμού υπήχθη στη δικαιοδοσία των στρατοδικείων, που είχε επαναφέρει σε λειτουργία διαρκείας, παρά το τέλος του πολέμου, ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός λίγους μήνες προτού παραδώσει την εξουσία. Σύμφωνα μ΄αυτόν τον νόμο, προβλεπόταν η ποινή θανάτου για τους αρχηγούς ή τους οδηγούς συστασιωτών και η ποινή ισόβιων δεσμών για τους απλούς συστασιώτες.

Δέκα ημέρες αργότερα το τότε Υπουργικό Συμβούλιο, που συμμετείχαν ο Γεώργιος Στράτος, υπουργός στρατιωτικών και ο Ναπολέων Ζέρβας, υπουργός Δημόσιας Τάξης, σε ολονύκτια σύσκεψη αποφάσισε "εκτεταμένης κλίμακας προληπτικές συλλήψεις" μετά από πληροφορίες ότι "οι κομμουνισταί εσκόπευον να προκαλέσουν σοβαράς ταραχάς".
 Στις δύο νύκτες που ακολούθησαν έγιναν 5.000 περίπου συλλήψεις με σημείο συγκέντρωσης τις ναυτικές φυλακές της νήσου Ψυττάλειας. Υπενθυμίζεται ότι εκτοπισμοί την εποχή εκείνη είχαν σημειωθεί πολύ πριν στα λεγόμενα τάγματα σκαπανέων, ενώ δύο μήνες αργότερα θεσπίστηκε ο Οργανισμός Αναμορφωτηρίων Μακρονήσου.
Σύμφωνα με αυτόν τον νόμο οι συλληφθέντες, κατά διάφορες πηγές, ήταν αρκετές χιλιάδες. Συγκεκριμένα από το 1946 μέχρι το 1951 υπήρχαν 11.000 κρατούμενοι εκ των οποίων πάνω από 5.000 είχαν ήδη εκτελεστεί, μεταξύ αυτών υπήρχαν ανήλικα παιδιά,υπερήλικες γυναίκες.
Μερικές από τις πιο γνωστές φυλακές κρατουμένων του νόμου Α.Ν. 509 (ο νόμος περί Ιδιώνυμου δηλαδή) ήταν η Μακρόνησος η Γιάρος το Λαζαρέτο Κέρκυρας,οι περίφημες φυλακές Αβέρωφ, το Δαφνί και άλλες. 
Στο γνωστό ποίημά του, 4.000 στίχων, "Οι γειτονιές του κόσμου" ο μεγάλος μας ποιητής Γιάννης Ρίτσος γράφει για την Μακρονήσο του 1949 ότι υπήρχαν 12.000 φυλακισμένοι, 30.000 εκτοπισθέντες και 3.500 εκτελεσθέντες.
Βικιπαίδεια

19 Ιουλίου, 2019

Κε ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΕΤΣΙ "ΕΞΥΓΙΑΝΑΤΕ" ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΤΗ ΔΕΗ ?!!

Ανακοίνωση για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, εξέδωσε το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, όπου σημειώνει πως η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων είχε ξεκινήσει από τη δεκαετία του '90 και την συνέχισε και ο ΣΥΡΙΖΑ.   
Υπογραμμίζει επίσης ότι «το "φαρμάκι" της εφαρμογής αυτής της πολιτικής το παρουσιάζουν ως "φάρμακο" που θα λύσει το πρόβλημα. Αυτή την αντιλαϊκή πολιτική την στήριξε με όλους τους τρόπους η πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ. Όποιο και να είναι τελικά το μοντέλο ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και των θυγατρικών,  χαμένοι θα βγουν οι εργαζόμενοι του κλάδου και ο λαός».
Το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης έχει ως εξής: 

«Μία από τις πρώτες προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης είναι να προχωρήσει άμεσα η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ. Αυτό επιβεβαίωσε και με τις χθεσινές δηλώσεις του ο νέος υπουργός της ΝΔ Χατζηδάκης, που έρχεται να συνεχίσει το έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων, δίνοντας μάλιστα συγχαρητήρια και στον ΣΥΡΙΖΑ που βάθυνε την ίδια πολιτική τα χρόνια της διακυβέρνησής του. Μια πολιτική που έχει ξεκινήσει από τη δεκαετία του 90 στο πλαίσιο της "απελευθέρωσης" της αγοράς της ενέργειας.
Αυτή η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων που εφαρμόστηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια έφερε τα εξής αποτελέσματα:
  • Την τελευταία δεκαπενταετία, η λαϊκή οικογένεια είδε απανωτές ανατιμήσεις στα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος, εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά βυθίστηκαν ακόμα πιο βαθιά στην ενεργειακή φτώχεια. Είναι χαρακτηριστικό ότι, μόνο για το 2018 εκτελέστηκαν 300.000 διακοπές ρεύματος σε λαϊκά σπίτια και άλλες 230.000 ανακλήθηκαν στο "παρά πέντε", αφού τα λαϊκά νοικοκυριά αναγκάστηκαν υπό το βάρος του εκβιασμού να προσέλθουν στο ταμείο. Ενώ με την πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης, πάνω από 120.000 νοικοκυριά έμειναν εκτός "κοινωνικού τιμολογίου", επειδή σύμφωνα με τα νέα κριτήρια, ακόμα δεν έχουν πιάσει... πάτο και δηλώνουν "θηριώδη" εισοδήματα άνω των 9.000 ευρώ.
  • Την ίδια ώρα που οι επιχειρηματικοί όμιλοι παίρνουν ολοένα και φτηνότερο βιομηχανικό ρεύμα, αλλά και θησαυρίζουν αγοράζοντας φτηνά, πουλώντας και εξάγοντας ακριβό ρεύμα, όταν σύμφωνα με τα επίσημα οικονομικά στοιχεία της επιχείρησης, η ΔΕΗ καταγράφει ζημιές συνολικού ύψους 218,2 εκατ. ευρώ έναντι 24 εκατ. ευρώ το αντίστοιχο τρίμηνο του 2018, ενώ την ίδια στιγμή το χρέος της επιχείρησης παραμένει σταθερά υψηλό, στα 3,62 δισ. ευρώ.
  • Είχαμε μεγάλη μείωση της εγχώριας λιγνιτικής παραγωγής, που συνοδεύτηκε με απολύσεις μόνιμου προσωπικού. Από τη δεκαετία του '90, που οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ ξεπερνούσαν τους 36.000, με σχέσεις πλήρους, σταθερής εργασίας, έχουμε φτάσει σήμερα με αυτήν την πολιτική να είναι λιγότεροι και από 16.000 σε ΔΕΗ-ΔΕΔΔΗΕ-ΑΔΜΗΕ.
  • Ταυτόχρονα, είχαμε αύξηση του αριθμού των εργαζομένων στις εργολαβίες, με άθλιες εργασιακές σχέσεις και βέβαια αντίστοιχη είναι η κατάσταση και για τις ελάχιστες θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν και στις περιβόητες Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.
Αυτά τα αποτελέσματα έχουν οι πολιτικές που ακολούθησαν με συνέπεια όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Είναι γνωστές οι συστάσεις για άμεση ολοκλήρωση του διαγωνισμού για την πώληση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, που περιλαμβάνονται στις συμφωνίες που υπέγραψε η προηγούμενη κυβέρνηση και δεσμεύεται ότι θα υλοποιήσει και η νέα. Πρόκειται για "καθήκον" που ανελλιπώς "θυμίζει" με όλες τις εκθέσεις της η Κομισιόν. Το "φαρμάκι" της εφαρμογής αυτής της πολιτικής το παρουσιάζουν ως "φάρμακο" που θα λύσει το πρόβλημα. Αυτή την αντιλαϊκή πολιτική τη στήριξε με όλους τους τρόπους η πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ
Όποιο και να είναι τελικά το μοντέλο ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και των θυγατρικών,  χαμένοι θα βγουν οι εργαζόμενοι του κλάδου και ο λαός.
Καλούμε τους εργαζόμενους της ΔΕΗ και των θυγατρικών της και το σύνολο της εργατικής τάξης να είναι σε ετοιμότητα το επόμενο διάστημα ώστε να οργανωθεί ο αγώνας:
  • για να μην περάσουν τα σχέδια της περαιτέρω ιδιωτικοποίησης,
  • ενάντια στις διακοπές ρεύματος λαϊκών σπιτιών,
  • για φτηνά τιμολόγια ρεύματος,
  • για δουλειά με δικαιώματα στους εργαζόμενους του κλάδου,
  • για εξασφάλιση επαρκούς και φτηνής λαϊκής κατανάλωσης.

Συνεχίζουμε κόντρα στις στρατηγικές επιλογές των μονοπωλίων, δείχνοντας το δρόμο της σύγκρουσης με τη στρατηγική της "απελευθέρωσης" της Ενέργειας, στο πλαίσιο της ΕΕ και των κυβερνήσεων που τα υπηρετούν».  
https://www.902.gr/eidisi/ergatiki-taxi/197045/paroysiazoyn-farmaki-farmako-gia-tin-idiotikopoiisi-tis-dei

18 Ιουλίου, 2019

Aντρέα Καμιλλέρι: «ΝΑΙ ΚΥΡΙΑ ΜΟΥ, ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ...»

Ο Aντρέα Καμιλλέρι σε συνέντευξη του στην El Mundo:
«Ναι, ο φασισμός εξαπλώνεται και νομιμοποιείται και είναι ο χειρότερος εφιάλτης μου» δηλώνει ο Αντρέα Καμιλλέρι που έχει ζήσει και τον φασισμό της χώρας του της Ιταλίας. 
Με αυτή την φράση στην συνέντευξη του στην El Mundo που μεταφράσθηκε από το ΑΠΕ-ΜΠΕ να μας κινεί το ενδιαφέρον, αναδημοσιεύουμε το κείμενο και τα λόγια του ως μια ελάχιστη ένδειξη σεβασμού σε έναν από τους πιο σημαντικούς σύγχρονους συγγραφείς της αστυνομικής και γενικότερης λογοτεχνίας.
Είναι ο δημιουργός του πασίγνωστου «Επιθεωρητή Μονταλμπάνο». 
Στα 93 του χρόνια ο Αντρέα Καμιλλέρι εξακολουθεί να καπνίζει πολύ -τουλάχιστον 60 τσιγάρα την ημέρα. Ένα γλαύκωμα τον καταδίκασε στην τύφλωση, αλλά εξακολουθεί να γράφει. Το μυαλό του παραμένει τόσο διαυγές όσο ποτέ άλλοτε και η επιτυχία του συνεχίζεται ασταμάτητα.
Ο Σικελός συγγραφέας είναι ο δημιουργός 103 βιβλίων, έχει πουλήσει 26 εκατομμύρια αντίτυπα μόνο στην Ιταλία και έχει ξεπεράσει τα 35 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε 40 γλώσσες, τα δικαιώματα της τηλεοπτικής σειράς «Επιθεωρητής Μονταλμπάνο» που βασίζεται στα μυθιστορήματά του, έχουν πωληθεί σε 63 χώρες…
Μιλώντας στην ισπανική εφημερίδα El Mundo ο Καμιλλέρι ομολογεί ότι όταν έγραψε το πρώτο βιβλίο του για τον Επιθεωρητή Μονταλμπάνο το 1994, δεν φαντάστηκε ότι θα είχε αυτή την επιτυχία. 
«Καθόλου, ούτε καν… Ήταν μια τεράστια έκπληξη, ειδικά για μένα. Τα βιβλία του Mονταλμπάνο δεν είναι γραμμένα σε μια εύκολη γλώσσα, είναι απαραίτητη μια προσπάθεια από την πλευρά του αναγνώστη να καταλάβει τη γλώσσα μου.
Ο τηλεοπτικός παραγωγός Λεονάρντο Σκιάσια, στον οποίο έδωσα να διαβάσει τα πρώτα μου βιβλία , μου είπε: «Αν γράφετε με αυτόν τον τρόπο, ποιος περιμένετε να σας καταλάβει;» 
Απάντησα: «Τι να κάνουμε, Λεονάρντο! Εγώ έτσι ξέρω μόνο να γράφω. Είμαι συγγραφέας μειοψηφίας, 500 αναγνωστών, δεν με νοιάζει».
Σε τι αποδίδει λοιπόν την επιτυχία του Μονταλμπάνο ο Καμιλλέρι ;
«Είναι πολύ δύσκολο να το καταλάβω. Αυτό που ήθελα, ήταν να δώσω ζωή σε κάποιον που θα μπορούσατε να τον προσκαλέσετε ήρεμα στο σπίτι σας για δείπνο. Δεν ήθελα έναν τυχοδιώκτη, έναν ήρωα, κάποιον έτοιμος να πυροβολήσει με όπλο… Ο επιθεωρητής Μονταλμπάνο έχει μια πολύ ισχυρή αίσθηση δικαιοσύνης, μιας δικαιοσύνης που δεν συμφωνεί πάντα με τη δικαιοσύνη των δικαστηρίων αλλά είναι μια προσωπική δικαιοσύνη. Ο Mονταλμπάνο είναι ένας άνθρωπος που κρατάει το λόγο του. Είναι κάποιος που, όταν θέλει να καταλάβει, καταλαβαίνει, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να δείξει κατανόηση στους άλλους, ειδικά στους πιο άτυχους της ζωής. Ο Μονταλμπάνο εχει ανθρωπιά…
Ο Γάλλος φιλόσοφος Μερλό-Ποτί είπε ότι ο αληθινός ήρωας της εποχής μας είναι ο σύγχρονος κοινός άνθρωπος. Μου άρεσε αυτή η ιδέα του Mερλό και ξεκίνησα με αυτό όταν δημιούργησα τον Μονταλμπάνο. 
Πιστεύω ότι ένας ήρωας, για παράδειγμα, είναι ο άνθρωπος που πρέπει να βοηθήσει στην κάθαρση της κοινωνίας και που δεν αποκλίνει από την πορεία του, αλλά συνεχίζει την αποστολή του παρά τις πιέσεις και τις απειλές της μαφίας. 
Ένας ήρωας σήμερα είναι αυτός που καταφέρνει να εκπληρώσει το καθήκον του. Σίγουρα όλοι γνωρίζουμε μερικούς από αυτούς τους ήρωες, αυτούς τους έντιμους ανθρώπους, που δείχνουν κατανόηση στους άλλους και εκπληρώνουν την υποχρέωσή τους.
 Ο Μονταλμπάνο είναι έτσι και αυτός είναι ο λόγος που πιστεύω ότι εκτιμάται…
Μου λείπει η γυναικεία ομορφιά
Ο Καμιλλέρι ειναι τυφλός εδώ και πολύ καιρό, αλλά μέσα του υπάρχει περισσότερο φως από σκοτάδι. «Σωστά. Υπάρχει φως, πολύ φως. Και προσπαθώ να το κρατήσω. Προσπαθώ κυρίως να διατηρήσω τα χρώματα. Στην πραγματικότητα τα όνειρά μου είναι γεμάτα χρώματα, υπάρχουν παντού χρώματα, έχω όμορφα όνειρα όπως ποτέ πριν. Το σώμα είναι ένα απίστευτο πράγμα. Μόλις άρχισα να χάνω την όρασή μου, οι άλλες αισθήσεις άρχισαν να ανακτούν τη ζωτικότητα. Καπνίζω όλη μου τη ζωή και αναπόφευκτα οι γεύσεις μου και η οσμή έχουν καταστραφεί από τον καπνό. Λοιπόν, πιστέψτε με: αφού είμαι τυφλός, έχω ανακτήσει την αίσθηση της όσφρησης, τη γεύση, την αφή.
Όλες οι αισθήσεις μου έχουν ενεργοποιηθεί για να βοηθήσουν την άλλη που έχασα. Και ασκώ ό, τι μπορώ, προσπαθώ να θυμηθώ και να διορθώσω στο μυαλό μου πίνακες και εικόνες που αγαπώ… η ασχήμια έχει εξαφανιστεί.
 Σε όλες τις αισθήσεις.
 Αυτό που έχω αφήσει είναι η ομορφιά. Ξέρετε το μόνο πράγμα που μου λείπει; Η γυναικεία ομορφιά. Μου λείπει η ομορφιά των γυναικών. Για να μπορέσω να την δω, να αναδημιουργήσω μέσα από τη γυναικεία ομορφιά.
-Έχει επηρεάσει η τύφλωσή σας τη γραφή σας με οποιονδήποτε τρόπο;
-Έχει επηρεάσει το ρυθμό, όχι το ίδιο το γράψιμο. Η τύφλωσή μου έχει προκαλέσει κάποια επιτάχυνση στο γράψιμο, τίποτα περισσότερο.
Ο φασισμός ειναι ο χειρότερος εφιάλτης μου
Η «πυραμίδα της λάσπης» ειναι το τελευταίο βιβλίο του Καμιλλέρι με τον επιθεωρητή Μονταλμπάνο να επικεντρώνεται στις δημόσιες συμβάσεις, τη μαφία και τη διαφθορά.
«Δυστυχώς η διαφθορά όχι μόνο δεν τελειώνει αλλά πολλαπλασιάζεται. Η μαφία έχει εξαπλωθεί. Η διαφθορά είναι μαφία.
-Εσείς που ζήσατε στην Ιταλία του Μουσολίνι, θεωρείτε ότι παρακολουθούμε μια αναβίωση του φασισμού;
-Ναι, ο φασισμός εξαπλώνεται και νομιμοποιείται και είναι ο χειρότερος εφιάλτης μου. Χιλιάδες και χιλιάδες πρόσφυγες φτάνουν στην Ευρώπη και η Ευρώπη έχει καθήκον να τους υποδεχτεί. Αλλά αυτό έχει δημιουργήσει μια κρίση και έχει κάνει την έννοια της πατρίδας να επανεμφανιστεί με τη χειρότερη έννοια.
-Εξακολουθείτε να θεωρείτε τον εαυτό σας κομμουνιστή; τον ρωτάει η δημοσιογράφος της El Mundo.
-Ναι, κυρία μου, είμαι ακόμα κομμουνιστής. Πρόκειται για μια ασθένεια από την οποία είναι δύσκολο να ξεφύγω.
-Πιστεύετε ;
-Όχι, δεν είμαι πιστός. Αλλά αισθάνομαι μεγάλο σεβασμό προς τους πιστούς, αλλά και λίγο φθόνο, επειδή η θρησκεία βοηθά σε ορισμένες περιστάσεις. Μου αρέσει πολύ αυτός ο Πάπας Φρανσίσκο. Είχε μεγάλη πλάκα όταν αναφέρθηκε στον Τσε Γκεβάρα χωρίς να τον ονομάσει και είπε ότι «ποτέ δεν έχασε την τρυφερότητά του».
Η τελευταία ερώτηση ήταν αν στα 93 του ο Καμιλλέρι σκέφτεται το θάνατο.
«Από καιρό σε καιρό ναι. Αλλά δεν είναι κάτι καινούριο, σκέφτομαι το θάνατο όλη μου τη ζωή. Αυτό που με πονάει όταν πεθάνω είναι ότι θα χάσω τις αγάπες μου, θα χάσω τους ανθρώπους που αγαπώ. Τα υπόλοιπα είναι ένα τεράστιο ερωτηματικό.
Πηγή, αναδημοσίευση: ΑΠΕ-ΜΠΕ

17 Ιουλίου, 2019

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΛΗΜΝΟΥ:33 ΜΕΡΕΣ ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΑ Η ΕΦΗΜΕΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΟΥ !!

,,η "πολύτιμη παρακαταθήκη" που άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση της ΝΔ για να συνεχίσει το αντιλαϊκό της έργο και στην Υγεία.,,

«Βρίσκομαι πλέον στα όρια της σωματικής και ψυχολογικής εξάντλησης και οι εφημερίες μου υπό αυτές τις συνθήκες είναι επισφαλείς για τους ασθενείς»

***
Παθολόγος έφτασε 33 μέρες συνεχόμενης εφημερίας χωρίς ρεπό και ανάπαυση !
Οταν οι μέχρι τώρα κυβερνώντες ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ ΚΙΝΑΛ επιβραβεύονται απ' το εκλογικό σώμα με 80% περιμένεις κάτι διαφορετικό ;

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΛΗΜΝΟΥ
Η μία και μοναδική παθολόγος έφτασε 33 μέρες συνεχόμενης εφημερίας χωρις ρεπο και αναπαυση !
Μετά την αποφασιστική στάση της ΟΕΝΓΕ, φορέων του νησιού και της ίδιας της γιατρού, η κυβέρνηση εξήγγειλε την προκήρυξη τριών θέσεων
Τις 33 μέρες συνεχόμενης εφημερίας, χωρίς ρεπό και ανάπαυση, έφτασε η μοναδική παθολόγος του Νοσοκομείου Λήμνου, σε ένα ακόμα χαρακτηριστικό δείγμα της τραγικής υποστελέχωσης των δημόσιων νοσοκομείων, ενώ την περασμένη Κυριακή, η διοίκηση του νοσοκομείου ζήτησε από την παθολόγο - μέσω SMS - να συνεχίσει τις εφημερίες έως το τέλος Ιούλη, δηλαδή να φτάσει τις 50 μέρες συνεχούς εφημερίας!
Και όλα αυτά, μάλιστα, την ίδια περίοδο που η Λήμνος «βουλιάζει» από 60.000 ανθρώπους, μόνιμους κατοίκους, στρατιωτικούς και τουρίστες...
Η μοναδική παθολόγος του νοσοκομείου καλείται να καλύψει τις ανάγκες της Παθολογικής κλινικής, των εξωτερικών ιατρείων αλλά και του τμήματος Επειγόντων Περιστατικών!
Οπως επισημαίνει μάλιστα η ίδια η γιατρός σε σχετική επιστολή της προς τον εισαγγελέα Πρωτοδικών Μυτιλήνης, «εξαιτίας της έλλειψης βασικών ιατρικών ειδικοτήτων (νευρολόγος, γαστρεντερολόγος, ογκολόγος, πνευμονολόγος), αναγκάζομαι να εξετάζω και να νοσηλεύω στην Παθολογική κλινική και ασθενείς πάσχοντες από νοσήματα των παραπάνω ειδικοτήτων».
«Βρίσκομαι πλέον στα όρια της σωματικής και ψυχολογικής εξάντλησης και οι εφημερίες μου υπό αυτές τις συνθήκες είναι επισφαλείς για τους ασθενείς», υπογραμμίζει.
Αποφασιστική παρέμβαση από την Ομοσπονδία Νοσοκομειακών Γιατρών
Το ιδιαίτερα οξυμένο πρόβλημα ανέδειξε με παρέμβασή της η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ).
Επισημαίνοντας τις τεράστιες ευθύνες της διοίκησης του νοσοκομείου και της 2ης ΥΠΕ, σημείωσε ότι «όχι μόνο δεν έχουν κάνει καμία ενέργεια (...) αλλά η λύση που προκρίνει η 2η ΥΠΕ είναι να δώσουν "εντέλλεσθε" στην συνάδελφο για να εφημερεύει μέχρι το τέλος του Ιουλίου και στη συνέχεια να μετακινηθεί γιατρός από το επίσης τραγικά υποστελεχωμένο νοσοκομείο της Μυτιλήνης για να καλύπτει τις εφημερίες».
Σε τηλεφωνική επικοινωνία με την διοικήτρια της 2ης ΥΠΕ, η Ομοσπονδία έκανε σαφές «ότι θέτουν σε κίνδυνο την υγεία και την ασφάλεια της συναδέλφου, η οποία έχει φτάσει στα όριά της και κατά συνέπεια την υγεία και την ασφάλεια των ασθενών αλλά και όλων των κατοίκων του ακριτικού νησιού».
ΚΚΕ: Δεν κρύβονται οι συνέπειες της συνεχιζόμενης υποστελέχωσης
Για το θέμα παρέμβαση έκανε και η βουλευτής νομού Λέσβου του ΚΚΕ, Μαρία Κομνηνάκα, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων:
«Ο "ενθουσιασμός" και οι φιλοφρονήσεις από τις φιέστες παράδοσης - παραλαβής των υπουργείων δεν μπορούν να κρύψουν ποια είναι η "κανονικότητα" που παρέδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ και την οποία δεσμεύεται να "μην γκρεμίσει" η ΝΔ. Αυτή η "κανονικότητα" έχει φέρει στα όριά τους γιατρούς και νοσηλευτές στα νοσοκομεία των νησιών μας, που επωμίζονται τις συνέπειες της συνεχιζόμενης υποστελέχωσης».
Μια νίκη - εφαλτήριο για νέους αγώνες
Μετά τις δικαιολογημένες αντιδράσεις, χτες ανακοινώθηκε ότι με απόφαση του υπουργού Υγείας, Β. Κικίλια, προκηρύσσονται άμεσα τρεις μόνιμες θέσεις ιατρών παθολόγων στο Νοσοκομείο Λήμνου, ενώ για την αντιμετώπιση των τρεχουσών αναγκών αποφασίστηκε η σύναψη δίμηνης σύμβασης έργου με δύο ιατρούς παθολόγους.
Η πρόεδρος της ΟΕΝΓΕ, Αφροδίτη Ρέτζιου, σχολιάζοντας την εξέλιξη, δήλωσε στον «Ριζοσπάστη»:
«Κάτω από την αποφασιστική παρέμβαση της Ομοσπονδίας, τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες των φορέων του νησιού, τη θαρραλέα στάση της συναδέλφου παθολόγου που δεν υπέκυψε στις αφόρητες πιέσεις και τον εκφοβισμό, η κυβέρνηση αναγκάζεται να προκηρύξει άμεσα τρεις θέσεις. Είναι μια νίκη. Επιβεβαιώνεται ότι οι αγώνες μας μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα.
Ομως τα όσα συμβαίνουν στο Νοσοκομείο Λήμνου δεν αποτελούν "ακραία και μεμονωμένη περίπτωση". Ακραίες και τραγικές είναι οι ελλείψεις σε μόνιμο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό στα νοσοκομεία όλης της χώρας.
Αυτή είναι η "πολύτιμη παρακαταθήκη" που άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση της ΝΔ για να συνεχίσει το αντιλαϊκό της έργο και στην Υγεία.
Απαιτούμε να προχωρήσουν και να ολοκληρωθούν σύντομα οι διαδικασίες προκήρυξης για το Νοσοκομείο Λήμνου, για όλες τις κενές οργανικές θέσεις των δημόσιων νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας. Να ολοκληρωθούν οι κρίσεις όπου εκκρεμούν και να διοριστούν άμεσα οι συνάδελφοι. Να μην απολυθεί κανείς επικουρικός.
Συνεχίζουμε στο δρόμο του αγώνα για μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, για να έχει ο λαός μας υψηλού επιπέδου απολύτως δωρεάν υπηρεσίες Υγείας».
https://www.rizospastis.gr/page.do…

Σχόλια