Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Από Μέρα σε Μέρα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Από Μέρα σε Μέρα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

08 Μαρτίου, 2024

Η ΝΔ μιλά για «σεξισμό» και κουνάει το δάχτυλο στο ΚΚΕ ? #Λύσσαξαν_ΝΔ_ΣΥΡΙΖΑ_ΠΑΣΟΚ #sugar_daddy



Λύσσαξαν η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ με την αναφορά του ΓΓ της ΚΕ, στη Βουλή, ότι το κόστος φοίτησης στα πανεπιστήμια, ειδικά εκεί που είναι ιδιωτικά, οδηγεί και σε φαινόμενα σήψης, όπως το να αναζητούν νέες κοπέλες «διέξοδο» σε πλατφόρμες «sugar daddy». 
Οι πλατφόρμες αυτές είναι ιδιαίτερα διαδεδομένες στο εξωτερικό, απευθύνονται κατά κανόνα σε φοιτήτριες και χρησιμοποιούν ως δόλωμα αυτό ακριβώς που τις «καίει» περισσότερο: Πώς θα εξασφαλίσουν τα έξοδα των σπουδών. 
Η λύση που προσφέρουν, είναι να τις «υιοθετήσει» κάποιος εύπορος «sugar daddy», με τα ανάλογα βέβαια ανταλλάγματα. 
Αρέσει - δεν αρέσει στα κόμματα που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στηρίζουν την εμπορευματοποίηση και την ιδιωτικοποίηση της Εκπαίδευσης, οι πλατφόρμες αυτές υπάρχουν και λειτουργούν. 
Πού πήγαν λοιπόν οι ευαισθησίες όλων αυτών, που δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους για τα δικαιώματα των γυναικών, όταν αντί να καταγγέλλουν αυτές τις πλατφόρμες, καταγγέλλουν το ΚΚΕ που τις αποκαλύπτει και τις καταγγέλλει; 
Η υποκρισία και η ξεδιαντροπιά τους βγάζουν μάτι. Εκτός αν στο πλαίσιο του «ατομικού δικαιωματισμού» και της «αυτοδιάθεσης», η πορνεία βαφτίζεται «σεξεργασία» και τα κόμματα αυτά δεν βρίσκουν τίποτα μεμπτό στη λειτουργία τέτοιων ιστοσελίδων και στην πρακτική του «sugar daddy».

* * *

Για να δούμε όμως τι λέει η διεθνής εμπειρία, ανατρέχοντας σε δημοσιεύματα και έρευνες που έχουν γίνει κατά καιρούς σε χώρες όπου το σύστημα του «sugar daddy» λειτουργεί εδώ και πολλά χρόνια, όπως η Βρετανία, η Ολλανδία και ορισμένες σκανδιναβικές. 
Σε άρθρο του ο «Independent», το 2018, κάνει εκτενή αναφορά στο ζήτημα που τείνει να γίνει «μάστιγα», ειδικά σε ό,τι αφορά τις φοιτήτριες (κάποιοι χτες διέκριναν «σεξισμό» στο ΚΚΕ, επειδή δεν συμπεριέλαβε στα θύματα του «sugar daddy» και τους άνδρες! Δεν τους πείραξε δηλαδή αυτό που αποκάλυψε το ΚΚΕ, αλλά ότι το περιόρισε μόνο στις γυναίκες. Για τέτοια κατάντια μιλάμε...).
 Αντίστοιχα, σφυγμομέτρηση της οικονομικής ιστοσελίδας «Save the Student», το 2021, δείχνει ότι στη Βρετανία «το 3% των φοιτητών χρηματοδοτεί τις σπουδές του εργαζόμενο στην ερωτική βιομηχανία και ότι επιπλέον 9% των ερωτηθέντων σκέπτονται να το πράξουν. 
Οι εκπρόσωποι των φοιτητών στο Πανεπιστήμιο Κίνγκστον υπολογίζουν ότι στο Ηνωμένο Βασίλειο περίπου 70.000 φοιτητές, οι περισσότεροι γυναίκες, αντλούν εισοδήματα από το εμπόριο του έρωτα». 
Η «Deutsche Welle», από την πλευρά της, σημείωνε το 2021 ότι στη Γερμανία τέτοιες πλατφόρμες αποτελούν για πολλούς φοιτητές «επιλογή» για να καλύψουν τα έξοδά τους.

* * *

Στη μακρινή Αυστραλία, σύμφωνα με έκθεση που δημοσίευσε το εκεί Ινστιτούτο Εγκληματολογίας, το 2016, τα δίδακτρα στα πανεπιστήμια και το υψηλό κόστος διαβίωσης ωθούν πολλές ξένες φοιτήτριες σε τέτοιες «λύσεις», ενώ στη Γαλλία, σύμφωνα με τη φοιτητική ένωση SUD-Etudiant, 40.000 φοιτήτριες - τουλάχιστον το 2% του συνολικού φοιτητικού πληθυσμού - χρηματοδοτούσαν το 2006 τις σπουδές τους με διάφορες παραλλαγές του «sugar daddy». 
Αυτοί λοιπόν που ...κλείνουν τη μύτη στην μπόχα του συστήματος και το κανακεύουν, ας δούνε τουλάχιστον τις σχετικές διαφημιστικές αφίσες που έχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς, προωθώντας το «sugar daddy». 
Οπως στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας, που αναγράφει 
«Γεια σας φοιτητές! Μηδέν δάνειο; Βγες ραντεβού με έναν Sugar Daddy». 
Ειδικότερα για τη Σουηδία, έρευνα του 2021 υπολόγιζε τους φοιτητές που εντάσσονται στην κατηγορία των «sugar babies» στο 30% του συνολικού φοιτητικού πληθυσμού. 
Ανάλογες καμπάνιες έχουν γίνει στο Βέλγιο, στη Γαλλία και στις ΗΠΑ. 
Στις ΗΠΑ το bussiness indsider φιλοξενούσε άρθρο με τίτλο «Εκατομμύρια φοιτητές είναι τόσο τρομοκρατημένοι από τα δάνεια που στρέφονται σε "sugar daddies" για βοήθεια για να πληρώσουν τη σχολή».

* * *

Σχετικές εφαρμογές και ιστοσελίδες λειτουργούν και στη χώρα μας. 
Να πώς περιγράφει μία από αυτές τον «sugar daddy»:
 «Είναι ένας άνθρωπος υψηλής αγοραστικής δύναμης που έχει συναισθηματικές σχέσεις με νεαρά κορίτσια, ένας άνθρωπος με αποκλειστικά γούστα...». 
Ενώ τα «sugar babys» είναι «κορίτσια, συνήθως φοιτητές, που αναζητούν οικονομική ασφάλεια, μάθηση ή υποστήριξη από έναν ώριμο άνδρα ανώτερης τάξης».
 Τα στοιχεία αυτά (που έχει αναδείξει και άλλες φορές ο «Ριζοσπάστης») είναι διαθέσιμα με μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο.
 Είναι επομένως γνωστά σε πολλούς απ' όσους χτες σήκωσαν το λάβαρο της ...πολιτικής ορθότητας σε βάρος του ΚΚΕ που ανέδειξε το θέμα και στη Βουλή, συνδέοντάς το με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο - έκτρωμα.
 Προς τι λοιπόν η φασαρία; 
Εύκολο να απαντήσει κανείς στην ερώτηση. 
Αρκεί να παρακολουθούσε χτες τα αγκομαχητά των βουλευτών της ΝΔ, που ίδρωναν στο βήμα της Βουλής να πείσουν ότι με το νομοσχέδιο ...ενισχύονται τα δημόσια πανεπιστήμια! `Η τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να στραμπουλάν τη γλώσσα τους, λέγοντας ότι διαφωνούν με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, αλλά συμφωνούν με την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, που απελευθερώνει πλήρως την ίδρυσή τους. 
ή τον ΣΥΡΙΖΑ, να υπερασπίζεται τάχα το δημόσιο πανεπιστήμιο, ενώ έχει ψηφίσει νόμους που το υπονομεύουν και βουλευτές του επιχειρηματολογούν ανοιχτά υπέρ της επιβολής διδάκτρων, ή υπέρ της αναθεώρησης του άρθρου 16.

* * *

Ζυγισμένοι - στοιχισμένοι δηλαδή στον στρατηγικό στόχο του κεφαλαίου που είναι η παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Εκπαίδευσης.
 Γι' αυτό σε κάτι τόσο αυτονόητο, όσο είναι η καταγγελία της σαπίλας που κρύβεται πίσω από το «sugar daddy», προσπάθησαν να στήσουν «κατάσταση», με επιθέσεις στο ΚΚΕ. ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ έκαναν ξανά πλάτες στην κυβέρνηση, επιβεβαιώνοντας ότι οι ...«φίλοι» στα δύσκολα φαίνονται. 
Τίποτα περισσότερο δεν κατάφεραν από την αυτογελοιοποίησή τους. 
Ειδικά για την κυβέρνηση της ΝΔ, ντράπηκε και η ντροπή με το παραλήρημά της, που προδίδει το στρίμωγμα από τους φοιτητές και τους αγώνες τους.

ΥΓ: Το να μιλάει η ΝΔ για «σεξισμό» και να κουνάει το δάχτυλο στο ΚΚΕ, μας ξεπερνάει. 
Μέρα που είναι σήμερα (Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας και μέρα πανελλαδικού φοιτητικού ξεσηκωμού), δημοσιεύουμε ένα δείγμα από τις αφίσες που κυκλοφορεί η ΔΑΠ - ΝΔΦΚ, παράταξη της ΝΔ στα πανεπιστήμια, για να διαφημίσει το ...κοινωνικό της έργο, δηλαδή τα πάρτι που διοργανώνει και που είναι η μόνη της ασχολία στα πανεπιστήμια (πέρα από το να στηρίζει την κυβερνητική πολιτική και να επιτίθεται στην «Πανσπουδαστική»).

Αναδημοσιεύεται από την στήλη «Αποκαλυπτικά», Παρασκευή 8 Μάρτη 2024.

Δες την ομιλία του Γραμματέα: 


17 Σεπτεμβρίου, 2021

Η «πτώση των τιμών» που θα προκαλούσε η «απελευθέρωση» της Ενέργειας...

 


«Ισορροπίες»...




«Η εξασφάλιση μιας ισορροπίας ανάμεσα στις προσιτές τιμές (affordability) και στη βιωσιμότητα (sustainability) ουδέποτε ήταν κάτι το εύκολο», έγραψε τις προάλλες το «Bloomberg» με αφορμή την εκτόξευση των τιμών της Ενέργειας πανευρωπαϊκά. Αντίστοιχες αναλύσεις γίνονται και στην Ελλάδα, για το ποιο «μείγμα» θα μπορούσε να εξασφαλίσει την «ισορροπία» - όπως λένε - ανάμεσα στο «αναγκαίο» κόστος και στην ταχύτητα της «πράσινης μετάβασης». 
Ακόμα κι έτσι να είχαν τα πράγματα, επιβεβαιώνουν τι «φούμαρα» πουλούσαν τα προηγούμενα χρόνια, όταν μίλαγαν για την «πτώση των τιμών» που θα προκαλούσε η «απελευθέρωση» της Ενέργειας, για το «φτηνό, επαρκές και φιλικό στο περιβάλλον» ρεύμα που θα έφερναν τα σχέδια «ολοκλήρωσης» της ευρωπαϊκής αγοράς και τα «πράσινα πρότζεκτ» του κεφαλαίου. Ολα αυτά αποδείχθηκαν ...«πράσινα άλογα» κι από πίσω ξεπρόβαλε γοργά η ενεργειακή φτώχεια για εκατομμύρια σπίτια, οι χιλιάδες απολύσεις στον κλάδο της Ενέργειας, η ενεργειακή εξάρτηση και η καταστροφή του περιβάλλοντος.

... φαρμάκι

Οι ίδιοι που τα προκάλεσαν αυτά, το κεφάλαιο δηλαδή και οι κυβερνήσεις του, αναζητούν τώρα άλλοθι στην «ακαταλληλότητα» τάχα του μείγματος, για να κρύψουν ότι είναι η ίδια η λειτουργία του καπιταλισμού, οι αντιφάσεις και τα αδιέξοδά του που φορτώνουν με νέα βάρη τον λαό. Στην προκειμένη περίπτωση, η κολοσσιαία κρατική στήριξη που συνοδεύει τον σχεδιασμό της «πράσινης» μετάβασης, για να επενδυθούν τεράστια κεφάλαια και να ξεπεραστεί η οικονομική κρίση, διαμορφώνει τις προϋποθέσεις για αυξήσεις στις τιμές, ειδικά στο ρεύμα, με την ακριβότερη ηλεκτροπαραγωγή από τις ΑΠΕ, τα πράσινα χαράτσια κ.λπ. Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι αυτό που προβάλλεται κάθε φορά ως «φάρμακο» για το σάπιο σύστημα αποδεικνύεται τελικά «φαρμάκι» που το πίνει ο λαός, αφού καμία «ισορροπία» δεν μπορεί να υπάρξει ανάμεσα στα κέρδη του κεφαλαίου και στις δικές του ανάγκες.

Ταμείο

Στο 60% του 2019 αναμένεται να κλείσει ο τζίρος των μεγάλων τουριστικών επιχειρήσεων τη φετινή χρονιά, γεγονός που τους κάνει να τρίβουν τα χέρια τους, αν σκεφτεί κανείς ότι τα κυβερνητικά μέτρα στήριξης το 2020 ελαχιστοποίησαν τη χασούρα από τη μικρή τουριστική κίνηση, που αυξήθηκε κατακόρυφα το φετινό καλοκαίρι. Το σίγουρο πάντως είναι ότι δεν θα κατέγραφαν τέτοιους τζίρους αν τα υγειονομικά πρωτόκολλα για τον Τουρισμό δεν ήταν κομμένα και ραμμένα στα μέτρα τους σε ό,τι αφορά είτε τις μετακινήσεις στο εσωτερικό είτε τους επισκέπτες από άλλες χώρες. Αυτό αποτυπώνεται άλλωστε και στη ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων στις πιο τουριστικές περιοχές κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, όπου οι διαφορές με τους «λιγότερο δημοφιλείς» προορισμούς είναι τεράστιες. Για παράδειγμα, μεταξύ Ιούλη και Σεπτέμβρη η αύξηση των καταγεγραμμένων κρουσμάτων είναι κοντά στο 33% για τις περισσότερες Περιφέρειες της χώρας, όταν το αντίστοιχο ποσοστό σε Κρήτη, Νότιο Αιγαίο και Ιόνια νησιά ξεπερνάει μεσοσταθμικά το 150%! Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι η έλλειψη ουσιαστικών μέτρων προστασίας μετέτρεψε τις τουριστικές περιοχές σε εστίες υπερμετάδοσης του ιού και συνέβαλε καθοριστικά στην αναζωπύρωση της πανδημίας. Την ίδια ώρα οι εργαζόμενοι στον Τουρισμό, μετά από μια χρονιά σε ανασφάλεια με τις αναστολές εργασίας, βρέθηκαν φέτος να εργάζονται με ακόμα χειρότερους όρους σε σχέση με πριν, αφού τα αντεργατικά μέτρα στήριξης της εργοδοσίας παρέμειναν σε πλήρη ισχύ. Κάνοντας λοιπόν «ταμείο», δεν είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς τους κερδισμένους και τους χαμένους μίας ακόμα τουριστικής σεζόν.

Στην τύχη

Με την επιδημιολογική επιτήρηση να επαφίεται ολοένα και περισσότερο στην ατομική ευθύνη και στον κάθε ιδιώτη που αποκτά πρόσβαση στο σύστημα καταγραφής αποτελεσμάτων rapid test, πληθαίνουν καταγγελίες που δείχνουν ότι δεν ελέγχεται ουσιαστικά η διάδοση του ιού. Οσο δηλαδή απαλλάσσεται το κράτος από τη διενέργεια των τεστ, τα οποία μάλιστα η κυβέρνηση έκανε υποχρεωτικά για τους μη εμβολιασμένους, τόσο βρίσκουν έδαφος διάφοροι επιτήδειοι που τρέχουν να εισπράξουν το χαράτσι των 10 ευρώ για κάθε έλεγχο, αναπτύσσοντας σ' αυτό το έδαφος μια ακόμα φάμπρικα ρεμούλας και συνδιαλλαγής. Τέτοιες καταγγελίες κάνουν γιατροί, μιλώντας για ελέγχους «στο πόδι» από ανειδίκευτους, χωρίς επίβλεψη. Ετσι, η κατάσταση κινδυνεύει να ξεφύγει, καθώς αφήνονται σοβαρά κενά στο πώς καταγράφονται και αξιοποιούνται τα αποτελέσματα των τεστ που περνάνε στην αντίστοιχη πλατφόρμα. Αλλο ένα «θαύμα» λοιπόν της επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία είναι σε εξέλιξη, με τον λαό αφημένο μόνο του να τα βγάλει πέρα και τους ιδιώτες να κάνουν χρυσές δουλειές. Οσο για την επιδημιολογική επιτήρηση και την ιχνηλάτηση; Στην τύχη...

28 Ιουνίου, 2020

Έχασαν τη Μιλιά τους



Εκλεισε όπως άνοιξε

Η υπόθεση «Novartis» έκλεισε στις ΗΠΑ όπως ακριβώς άνοιξε: Με έναν συμβιβασμό ανάμεσα στη φαρμακευτική εταιρεία και την αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, η οποία είχε «αποκαλύψει» και είχε καταγγείλει τον γερμανοελβετικό κολοσσό για «αθέμιτες πρακτικές» που έθιγαν τα αμερικανικά μονοπώλια. Δεν ξέρουμε και δεν πρόκειται να μάθουμε σύντομα ποιες άλλες «δουλειές» έκλεισαν όλα αυτά τα χρόνια που «τρέχει» το σκάνδαλο «Novartis», ανάμεσα στις ΗΠΑ και Ευρωπαίους ανταγωνιστές τους. Δεν είναι πάντως η πρώτη φορά που ένα «σκάνδαλο» κάνει τον κύκλο του, αφού πρώτα εξάντλησε το ρόλο του και την αποστολή του. Είχαν προηγηθεί αυτά της «Deutsche Bank», της «Volkswagen», της «Siemens». Στην τελευταία μάλιστα περίπτωση, όπως και στη «Novartis», τα «απόνερα» έπαιξαν καταλυτικό ρόλο σε πολιτικές και επιχειρηματικές διεργασίες στην Ελλάδα. Ετσι και τώρα, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν να εμφανιστούν ο καθένας ως ο «νικητής» της υπόθεσης, συνεχίζοντας να κρύβουν κάτω από το χαλί το σκάνδαλο των σκανδάλων που αποκαλύπτει ο συμβιβασμός με την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ: Την εμπορευματοποίηση της Υγείας και του Φαρμάκου, στο έδαφος της οποίας αναπτύσσεται και η διαπλοκή των επιχειρηματικών ομίλων με το κράτος, τις κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα, προκειμένου να κερδίσουν προβάδισμα στον ανταγωνισμό και μεγαλύτερο κομμάτι από την «πίτα» της αγοράς και των κερδών. Αυτήν την πολιτική υπηρέτησαν και υπηρετούν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, που τώρα χάνουν και το τελευταίο «φύλλο συκής».



Μαχαίρι

Μόνο ως πρόκληση μπορεί να χαρακτηριστεί η απαίτηση της κυβέρνησης από τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ να αναρτήσουν στα καταστήματά τους αφίσα, με την οποία θα πληροφορούν τους πελάτες τους ότι εισέπραξαν την «αποζημίωση ειδικού σκοπού» ύψους 300 έως 534 ευρώ από το κράτος και την ΕΕ! Το συγκεκριμένο επίδομα αφορά επαγγελματίες που είχαν κλείσει για μήνες τα καταστήματα και τις επιχειρήσεις τους, λόγω του κορονοϊού. Ανάμεσα στις προϋποθέσεις που βάζει η κυβέρνηση, για να εισπράξουν αυτό το γλίσχρο βοήθημα για τον μήνα Μάη, είναι και η ανάρτηση αφίσας συγκεκριμένων διαστάσεων στην επιχείρηση, που θα διαφημίζει τα ...χουβαρνταλίκια της! Τα λεφτά όμως που παίρνουν οι βιοπαλαιστές επαγγελματίες, όσοι τα παίρνουν, δεν φτάνουν ούτε για «ζήτω». Τι να πρωτοπληρώσει κανείς με 500 και κάτι ευρώ; Τις υποχρεώσεις που «τρέχουν» για την επιβίωση; Τα έξοδα και τα χρέη που σωρεύονταν και πριν από την πανδημία; Τα καινούργια χρέη που δημιούργησε το τρίμηνο της καραντίνας; 'Η αυτά που «τρέχουν» τώρα που η κρίση κάνει ολοένα και πιο εμφανή τα σημάδια της; Αντί, λοιπόν, η κυβέρνηση να ψάχνει τρύπα να κρυφτεί, την ίδια ώρα μάλιστα που αμπαλάρει μερικές δεκάδες δισ. για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, έχει την απαίτηση από τους μικρούς ΕΒΕ να της πουν κι ευχαριστώ, ακόμα και να διαφημίζουν την πολιτική της, που τους ρίχνει στο καναβάτσο. Πάει πολύ το θράσος της και πρέπει οι αυτοαπασχολούμενοι να της το κόψουν μαχαίρι.


Εχασαν τη μιλιά τους
Μέχρι πριν από λίγες μέρες, το κόστος της κρατικής καμπάνιας για τον κορονοϊό ήταν το «πρώτο θέμα» στην αντιπαράθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, με πρωτοσέλιδες κατηγορίες για «αδιαφάνεια», «εξυπηρέτηση ημετέρων» κ.τ.λ.
 Θα περίμενε λοιπόν κανείς ότι όσοι κόπτονται να μπει μια τάξη και να ξέρει ο λαός τουλάχιστον πού πάνε τα λεφτά της κρατικής διαφήμισης, που είναι δικά του λεφτά, θα συμφωνούσαν με ορισμένες στοιχειώδεις δικλίδες, όπως αυτές που θέτει η τροπολογία του ΚΚΕ:
  1. (Ορίζεται ρητά και ξεκάθαρα ότι μηνύματα του υπουργείου Υγείας ή άλλων φορέων του Δημοσίου, που σχετίζονται με την προστασία της δημόσιας υγείας (πρόληψη και αντιμετώπιση ασθενειών, πανδημιών, εμβολιασμοί κλπ), μεταδίδονται και καταχωρούνται από όλα τα ΜΜΕ (όπως ραδιόφωνο, τηλεόραση, διαδίκτυο, εφημερίδες, περιοδικά) υποχρεωτικά και εντελώς δωρεάν.
  2. Ορίζεται ότι κάθε είδους διαφημιστική δαπάνη για την προβολή του έργου ή των υπηρεσιών των υπουργείων, δημοσίων υπηρεσιών, των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, των νομικών προσώπων που ανήκουν στο λεγόμενο ευρύτερο δημόσιο τομέα και των πρώην ΔΕΚΟ, καθώς και των θυγατρικών αυτών των νομικών προσώπων, θα πρέπει να δημοσιεύεται αναλυτικά, ανά ποσό και ανά ΜΜΕ, άμεσα, μέσα σε δέκα (10) ημέρες από την υπογραφή των σχετικών συμβάσεων στην ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας και να παραδίδεται σε αναλυτική κατάσταση στην Αρμόδια Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. Και τούτο για να είναι απολύτως γνωστό και διαφανές ποιο ΜΜΕ πήρε κρατική διαφήμιση και τι ποσό εισέπραξε για την διαφημιστική καμπάνια.
  3. Για την επιλογή των ΜΜΕ που αναλαμβάνουν την προβολή και καταχώρηση των σχετικών μηνυμάτων, ακολουθούνται αποκλειστικά αντικειμενικά και μετρήσιμα κριτήρια, που θα καθορίσει ειδική νομοθεσία.
  4. Για να καθίσταται ουσιαστικά εφαρμόσιμη η πιο πάνω ρύθμιση για τη δημοσιότητα και διαφάνεια της κρατικής διαφημιστικής δαπάνης, ορίζεται ότι αν δεν τηρηθούν οι πιο πάνω όροι, τότε ως κύρωση προβλέπεται η ακύρωση των σχετικών συμβάσεων και η αναζήτηση των ποσών που τυχόν καταβλήθηκαν στα ΜΜΕ.
  5. Επιπλέον, η παράλειψη της δημοσιότητας και της διαφάνειας στην κατανομή της κρατικής διαφημιστικής δαπάνης, καθώς και η αποφυγή της αναζήτησης των ποσών που καταβλήθηκαν σε περίπτωση ακύρωσης των σχετικών συμβάσεων, συνεπάγεται και την ποινική δίωξη των υπαιτίων φυσικών προσώπων και την απειλή σε βάρος τους ποινής φυλάκισης μέχρι ένα (1) έτος.
  6. Τέλος, προβλέπεται η κατάθεση στοιχείων για το πώς ξοδεύτηκαν τα χρήματα του ελληνικού λαού τα τελευταία τουλάχιστον δέκα (10) χρόνια για την προώθηση της κρατικής διαφήμισης. Δίνεται προθεσμία τριών (3) μηνών από τη δημοσίευση της παρούσας, σε όλες τις «Αναθέτουσες αρχές» (υπουργεία, ΝΠΔΔ κλπ.) να δώσουν για να αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας αναλυτικός κατάλογος των ποσών που κατέβαλαν και ανά μέσο ενημέρωσης, για τη διαφημιστική προβολή τους, τα τελευταία δέκα (10) έτη, όπως επίσης και να κατατεθούν τα στοιχεία αυτά στην αρμόδια Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής.
  7. Ειδικά για την δαπάνη που καταβλήθηκε για την προβολή διαφημιστικών μηνυμάτων -εντός του 2020, αλλά και σε εκτέλεση των σχετικών Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου για την αντιμετώπιση της πανδημίας- σε όλα τα ΜΜΕ κι αναλυτικά ανά μέσο, οι «Αναθέτουσες Αρχές» οφείλουν να προβούν στις απαιτούμενες ενέργειες μέσα σε πέντε (5) ημέρες από τη δημοσίευση του παρόντος.
  8. Η παραβίαση των πιο πάνω υποχρεώσεων, συνεπάγεται για τους υπευθύνους την ποινική τους δίωξη και την απειλή σε βάρος τους ποινής φυλάκισης μέχρι ένα (1) έτος.)

 που δεν λύνουν βέβαια το πρόβλημα, εξασφαλίζουν όμως την υποχρεωτική και δωρεάν προβολή μηνυμάτων που αφορούν στη δημόσια υγεία και δεσμεύουν το κράτος να δημοσιεύει αναλυτικά τη δαπάνη για τις διαφημιστικές του καμπάνιες. Ωστόσο, μόνο έτσι δεν έγιναν τα πράγματα στη συνεδρίαση της Βουλής την περασμένη Πέμπτη, όπου οι βουλευτές του ΚΚΕ ανέλυσαν τη σχετική τροπολογία στο νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης. Οι εκπρόσωποι της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και όλων των άλλων κομμάτων έχασαν τη μιλιά τους, επιβεβαιώνοντας την υποκρισία τους και δείχνοντας τις πραγματικές προθέσεις τους. Δεν έχουν άλλωστε κανέναν λόγο να θέλουν αλλαγή της σημερινής νομοθεσίας για την κρατική διαφήμιση, που δίνει τη δυνατότητα στην εκάστοτε κυβέρνηση να μοιράζει χρήμα πάνω και κάτω από το τραπέζι σε ΜΜΕ που της «κάνουν τη δουλειά», όπως έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ επί των ημερών του και κάνει τώρα η ΝΔ.


Βασικά υλικά

Τη σύναψη μιας συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ, η οποία θα «αγκιστρώσει» τις διμερείς (και όχι μόνο) σχέσεις, πρότεινε ένας από τους ισχυρότερους Αμερικανούς γερουσιαστές, μιλώντας σε εκδήλωση του Τουρκοαμερικανικού Επιμελητηρίου. Σύμφωνα με τον Ρεπουμπλικάνο γερουσιαστή, τα δυο κράτη θα μπορούσαν να «ενσωματώσουν τις οικονομίες τους», βάζοντας πολύ πιο φιλόδοξους στόχους από την αύξηση του όγκου των συναλλαγών στα 100 δισ. δολάρια, όπως έχει ειπωθεί στις συναντήσεις Τραμπ - Ερντογάν. Το σκεπτικό είναι ότι μια τέτοια σύμπραξη θα αποτελούσε το πιο δραστικό ανάχωμα για τη διείσδυση της Κίνας στην Αφρική.
 Σύμφωνα με τον γερουσιαστή, «συμφέρει περισσότερο να παραγάγει κανείς ένα προϊόν στην Τουρκία παρά σε πολλά άλλα μέρη της Ευρώπης. Μοιάζει να έχει επεξεργασμένες δυνατότητες, αλλά σε χαμηλό κόστος, που θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν την Κίνα».
 Οσο κι αν δεν πρέπει κανείς να παίρνει «τοις μετρητοίς» τέτοιες δηλώσεις, ειδικά σε ένα περιβάλλον ρευστότητας και κλιμακούμενων αντιθέσεων μέσα κι έξω από τις ΗΠΑ, ορισμένες φράσεις - «κλειδιά» έχουν τη σημασία τους: «Αγκίστρωση της Τουρκίας», «ανταγωνισμός με την Κίνα», «διείσδυση στην Αφρική». Αυτά είναι ορισμένα από τα πιο βασικά «υλικά» που συνθέτουν τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό στην περιοχή, αφήνοντας ανοιχτά όλα τα σενάρια για το πώς θα διαμορφωθούν στο άμεσο μέλλον οι σχέσεις των ΗΠΑ με την Τουρκία, αλλά και της Τουρκίας με τους άλλους ευρωατλαντικούς συμμάχους τους.

15 Μαΐου, 2020

ΠΑΦΙΛΗΣ: ΤΑ «ΑΝΕΚΔΟΤΑ» ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ «IN.GR»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ «IN.GR»

Θ. Παφίλης: Σε μία ένωση «ληστών», όπως η ΕΕ, δεν μπορεί να υπάρχει αλληλεγγύη

Πηγή: Eurokinissi
«Ανέκδοτο» χαρακτηρίζει την «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη», όχι μόνο απέναντι στην πανδημία του κορονοϊού αλλά και διαχρονικά, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Θανάσης Παφίλης τονίζοντας ότι «σε μία ένωση "ληστών", δεν μπορεί να υπάρχει αλληλεγγύη». Σε συνέντευξή του στο «in.gr» και την δημοσιογράφο Αλ. Φωτάκη ο Θ. Παφίλης σημειώνει ότι «η πανδημία δεν μπορεί να γίνεται το άλλοθι για την κυβέρνηση για να φιμώσει διαμαρτυρίες των εργαζομένων» και προσθέτει ότι «το αν "η πανδημία μπορεί να φιμώσει το λαϊκό κίνημα" το απάντησε το ίδιο το λαϊκό κίνημα. Αχρηστεύοντας με τη δράση του τόσο τις κυβερνητικές κραυγές που έλεγαν "όχι αγώνες τώρα", όσο και την εναλλακτική τους εκδοχή που διακινούσε ο ΣΥΡΙΖΑ στη λογική "θα λογαριαστούμε μετά", δηλαδή ποτέ». Σχολιάζοντας τα μέτρα που λήφθηκαν με αφορμή τον COVID-19 σχολιάζει ότι «η απειλή για τα Εργασιακά είναι διαρκής» και το αποδεικνύει η πραγματικότητα, καθώς όπως λέει ο ΣΕΒ με αφορμή την υγειονομική κρίση «ζει το όνειρό του»…
Ερωτηθείς για την κλιμάκωση της τουρκικής προκλητικότητας, ο Θ. Παφίλης σημειώνει στο «in.gr» ότι «η τουρκική άρχουσα τάξη ενθαρρύνεται από ένα παζάρι, στο οποίο, όπως λέει π.χ. η ελληνική κυβέρνηση, κοινός στόχος των ΗΠΑ και της Ελλάδας είναι η διατήρηση της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ υπολογίζει την Τουρκία ως σημαντικό σύμμαχο και δεν διστάζει να δώσει ανταλλάγματα που αφορούν ακόμα και την Αν. Μεσόγειο ή το Αιγαίο». Εκτιμά δε ότι αυτό το παζάρι φέρνει πιο κοντά «μεγάλους κινδύνους για τους λαούς, την ειρήνη και τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου», ενώ όπως λέει «η ΕΕ επαναλαμβάνει κάθε τρεις και λίγο γνωστά, ανέξοδα ευχολόγια, αλλά έχει στρατηγικές σχέσεις με την Τουρκία».
Ολόκληρη η συνέντευξη έχει ως εξής:
- 9 Μαΐου. Μέρα Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών ή Μέρα της Ευρώπης και γιατί;
- Μέρα Αντιφασιστικής Νίκης των λαών. Όσο πιο εμβληματικό είναι ένα γεγονός, τόσο πιο απελπισμένη γίνεται η προσπάθεια να παραποιηθεί η αλήθεια που ακόμα φωνάζει: Η ΕΣΣΔ και ο Κόκκινος Στρατός έπαιξαν τον αποφασιστικό ρόλο στη συντριβή του ναζισμού, μαζί με τις παρτιζάνικες ένοπλες δυνάμεις σε κάθε χώρα. Έτσι συνέβη και στη χώρα μας με το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ, που είχαν ψυχή και νου τους το ΚΚΕ.
Η μνήμη δεν σβήνει ό,τι κι αν κάνουν. Μία τέτοια προσπάθεια είναι η καθιέρωση της 9ης Μάη ως «Μέρας της ΕΕ», που πηγαίνει πακέτο με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για προπαγανδιστικές εκδηλώσεις με «θέμα» το κατασκεύασμα που λέγεται «θεωρία των δύο άκρων». Δεν μας κάνει εντύπωση αυτή η προσπάθεια της ΕΕ. Σε κράτη-μέλη της ΕΕ τιμώνται ως «ήρωες» μέλη των SS και την ίδια ώρα απαγορεύονται κομμουνιστικά κόμματα και σύμβολα. Μιλάμε για την ΕΕ που, σε πρόσφατο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, έφτασε να μιλά για την ανάγκη μίας «νέας Νυρεμβέργης» για να καταδικαστεί τελικά η ΕΣΣΔ ως υπαίτια για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο! Τους βλέπει ο Γκέμπελς και ζηλεύει… Ακόμα δεν μπορούν να χωνέψουν πως η Σοβιετική Ένωση, το πρώτο σοσιαλιστικό κράτος, συνέτριψε το ναζιστικό κτήνος… Σε αυτήν την προσπάθεια δεν βάζουν πλάτη μόνο σεσημασμένοι ακροδεξιοί. Ψήφισαν και Πράσινοι, Σοσιαλδημοκράτες κ.ά.
Ούτε γι’ αυτό πέφτουμε από τα σύννεφα. Πέρσι ανήμερα της 9ης Μάη, ο «προοδευτικός» Τσίπρας έβαλε την υπογραφή του δίπλα σε αυτήν του Όρμπαν σε έναν λίβελο της ΕΕ που μιλούσε για «Σιδηρούν Παραπέτασμα»! Υπέγραψε δηλαδή όλο το ψυχροπολεμικό, αντικομμουνιστικό αφήγημα με το οποίο στη χώρα μας εκατοντάδες χιλιάδες αγωνιστές και κομμουνιστές εκτελέστηκαν, εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν…
- Πόσο αλληλέγγυα έδειξε να είναι η Ευρώπη απέναντι στα κράτη-μέλη της στην πανδημία του COVID-19; Μπορεί η υγειονομική κρίση να εξελιχθεί σε μία ευρωπαϊκή κρίση;
- Η «αλληλεγγύη της ΕΕ» πάντα ήταν ανέκδοτο. Αλληλεγγύη μπορεί να υπάρχει ανάμεσα σε λαούς που παλεύουν, στους λαούς που δοκιμάζονται. Σε μία ένωση «ληστών», όπως η ΕΕ, δεν μπορεί να υπάρχει αλληλεγγύη. «Σύμπνοια» μεταξύ τους υπάρχει μόνο όταν είναι να σαρώσουν εργατικά δικαιώματα, μισθούς, συντάξεις, τη Δημόσια Υγεία κλπ. Την ίδια στιγμή τρώγονται σαν τα σκυλιά στην ΕΕ για το ποιος θα πάρει κεφάλι στον μεταξύ τους ανταγωνισμό, που αγριεύει εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης.
Ήδη βγαίνει ένα πρώτο βασικό συμπέρασμα για το λαό: Η αντιπαράθεση μέσα στην ΕΕ -όπως και στη χώρα μας ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ- δεν γίνεται για το ποιος θα πληρώσει την κρίση. Έχουν δεδομένο πως θα πληρώσουν οι γνωστοί, οι εργαζόμενοι. Οι διαφωνίες τους έγκεινται στο πώς και σε ποιο χρόνο θα πληρώσουν. Και εδώ οι εργαζόμενοι πρέπει να απαντήσουν: Έχουμε πληρώσει πολλά! Δεν θα πληρώσουμε ξανά. Σε αυτήν την προσπάθεια, στους νέους αγώνες είναι στην πρώτη γραμμή το ΚΚΕ.
Ξέρετε το ΚΚΕ -ακόμα και όταν η ΕΕ ήταν στα «ντουζένια» της- τόνιζε πως ο ανταγωνισμός είναι μέσα στη φύση της. Ποτέ δεν μιλήσαμε για το «απάνεμο λιμάνι της ΕΕ», όπως έλεγαν όλα τα άλλα κόμματα. Η αλήθεια είναι πως το μέλλον της ΕΕ και της Ευρωζώνης καθίσταται όλο και πιο αβέβαιο. Οι ανταγωνισμοί στο εσωτερικό της θα αποκτήσουν άλλη δυναμική όσο ξεδιπλώνεται η καπιταλιστική κρίση.
Τόσο διεθνώς, όσο και στην Ελλάδα, οι κυβερνήσεις και γενικότερα το αστικό πολιτικό σύστημα συγκλίνει στην υιοθέτηση μεγαλύτερης κρατικής παρέμβασης, επεκτατικής δημοσιονομικής και χαλάρωσης της νομισματικής πολιτικής για να στηριχτεί η ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας. Γενικά, όμως, δεν πρόκειται για κάποια προοδευτική εξέλιξη, όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Η επεκτατική δημοσιονομική πολιτική, η μεγαλύτερη κρατική παρέμβαση υπηρετεί σε αυτή τη φάση τις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας.
Γι’ αυτό τώρα νεοφιλελεύθερες δυνάμεις προσανατολίζονται στην πιο επεκτατική πολιτική, όπως παλιότερα σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις άσκησαν «περιοριστική» πολιτική. Φορτώνουν με διαφορετικό τρόπο τα βάρη στις πλάτες του λαού. Ο λαός καλείται να αποπληρώσει τα νέα δάνεια και να σηκώσει τα βάρη ζημιογόνων ιδιωτικών επιχειρήσεων στην περίπτωση της προσωρινής κρατικοποίησής τους. Συνεπώς, απαιτείται επαγρύπνηση, υπευθυνότητα, ρεαλισμός, αγωνιστική ενότητα και κινητοποίηση, διεκδίκηση, συνολική αλλαγή ρότας, όσο είναι καιρός, αλλιώς θα την πληρώσει πάλι μόνο ο λαός.
- Η υγειονομική κρίση ανέδειξε με τον πλέον τραγικό τρόπο την απαξίωση των εθνικών συστημάτων Υγείας σε παγκόσμιο επίπεδο. Ποια μέτρα πρέπει να ληφθούν για την ενίσχυση του τομέα της Υγείας; Ποιες οι ευθύνες της Ευρώπης στη διαρκή απαξίωση των εθνικών συστημάτων Υγείας ιδιαίτερα τα χρόνια της οικονομικής κρίσης;
- Ο ελληνικός λαός τήρησε με αποφασιστικότητα τα περιοριστικά μέτρα. Αντίθετα η κυβέρνηση αυτόν τον χρόνο που κερδήθηκε δεν τον αξιοποιεί για να θωρακίσει το δημόσιο σύστημα Υγείας που παίρνει τον κατήφορο χρόνο με τον χρόνο από άποψη χρηματοδότησης και προσλήψεων και στηρίζεται στην υπεράνθρωπη προσπάθεια του ιατρικού, νοσηλευτικού προσωπικού. Η αλήθεια ποια είναι;
Εδώ και 10 χρόνια οι κρατικοί προϋπολογισμοί για την Υγεία μειώνονται. Νοσοκομειακές μονάδες έκλεισαν. Σύμφωνα με τα -ανεπαρκή κατά τη γνώμη μας- οργανογράμματα των νοσοκομείων λείπουν 30.000 εργαζόμενοι από το δημόσιο σύστημα Υγείας. Οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας είναι πολύ λιγότερες από όσες απαιτούνταν προ πανδημίας. Τα νοσοκομεία λειτουργούσαν στο όριο. Όλο αυτό το «έργο» έχει την υπογραφή της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων της τελευταίας δεκαετίας. Κριτήριό τους δεν είναι η διασφάλιση δωρεάν και υψηλού επιπέδου Υγείας για όλο τον λαό.
Την ίδια στιγμή που το δημόσιο σύστημα Υγείας στη χώρα μας αποψιλωνόταν, ενισχυόταν ο ιδιωτικός τομέας επίσης με τις ευλογίες όλων των κυβερνήσεων. Μάλιστα, ο ιδιωτικός τομέας Υγείας όχι απλά δεν επιτάσσεται ακόμα, αλλά επιδοτείται με κρατικό χρήμα, ακόμα και αν η λειτουργία του σημαίνει κινδύνους για τη δημόσια υγεία, υπονομεύει την επιτυχία της μάχης κατά της πανδημίας, όπως π.χ. με τα διαγνωστικά τεστ τα οποία γίνονταν με τα κριτήρια των κλινικών -με υψηλό κόστος- και όχι με κάποιες κρατικές κατευθύνσεις.
Οι μαζικοί τάφοι στην καπιταλιστική μητρόπολη, τις ΗΠΑ, τα στρατιωτικά οχήματα που μετέφεραν νεκρούς, οι ηλικιωμένοι που πέθαιναν ξεχασμένοι σε γηροκομεία και η ίδια η ομολογία πως τα περιοριστικά μέτρα είναι αναγκαία για να μην «κρασάρει το σύστημα Υγείας» αποτελούν ομολογία ήττας του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος. Τις εικόνες αυτές τις συμπληρώνουν οι ουρές των συσσιτίων στις ΗΠΑ, τα δεκάδες εκατομμύρια ανέργων. Το σημερινό άδικο, καπιταλιστικό σύστημα υπονομεύει τις μεγάλες δυνατότητες της εποχής μας.
Γι’ αυτό το σύνθημα «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» είναι επίκαιρο όσο ποτέ. Γιατί ο σοσιαλισμός μπορεί να εξασφαλίσει με την εργατική εξουσία, τον κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής ότι θα αντιστοιχηθούν τα μεγάλα επιτεύγματα της επιστήμης με μία καλύτερη ζωή, όπως την αξίζουν οι παραγωγοί του πλούτου τον 21ο αιώνα.
- Η πανδημία έφερε και μία σειρά μέτρων, τόσο όσον αφορά τον περιορισμό των ελευθεριών, όσο και τα Εργασιακά. Θεωρείτε ότι η απειλή για τους εργαζόμενους και τα δικαιώματα με αφορμή την κρίση θα είναι διαρκής; Τι μέτρα πρέπει να ληφθούν, με δεδομένες και τις ζοφερές προβλέψεις για την οικονομία και την ανεργία, λόγω του κορονοϊού;
- Η πανδημία δεν μπορεί να γίνεται το άλλοθι για την κυβέρνηση για να φιμώσει διαμαρτυρίες των εργαζομένων, στις οποίες τηρούνται τα μέτρα προστασίας από τα ίδια τα σωματεία κλπ. Από την άλλη δεν μπορεί να επαφίεται και η επόμενη μέρα της καραντίνας στην ατομική ευθύνη, επειδή το κράτος δεν αναλαμβάνει την δική του, όπως στην περίπτωση των πλατειών που απαντάει με ΜΑΤ κι όχι με περισσότερους ελεύθερους χώρους, στις ουρές στην ΔΕΗ και αλλού.
Η απειλή για τα εργασιακά είναι διαρκής και δεν το λέμε εμείς. Το λέει η πραγματικότητα. Δεν έχει καταργηθεί καμία από τις άθλιες, αντεργατικές ΠΝΠ που ψηφίστηκαν στην αρχή της πανδημίας. Πριν την πανδημία ήδη ο ΣΕΒ ζητούσε νέο πογκρόμ στα Εργασιακά και τώρα… ζει το όνειρο του! Το μεγάλο κεφάλαιο θέλει πάση θυσία να περάσει πάνω από ό,τι εργατικό δικαίωμα έχει μείνει όρθιο για να θωρακίσει τα κέρδη και τα προνόμιά του. Η πείρα των μνημονιακών μέτρων, που νομοθετήθηκαν στο όνομα των «εκτάκτων καταστάσεων» και τώρα «ζουν και βασιλεύουν», μιλάει από μόνη της.
- Κορονοϊός και κινητοποιήσεις. Είδαμε την πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα να κάνει τον γύρο του κόσμου. Τι απαντάτε στους επικριτές της συγκέντρωσης, αλλά και της οργάνωσης; Η πανδημία μπορεί να φιμώσει το λαϊκό κίνημα;
- Η πλειοψηφία του λαού βλέποντας την πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στο Σύνταγμα με όλα τα μέτρα προστασίας πήρε «ανάσα» ελπίδας. Εμείς είμαστε κάθε μέρα σε χώρους δουλειάς. Ξέρετε τι μας λένε οι εργαζόμενοι; «Ευτυχώς που υπάρχει το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ». Ήταν μεγάλη η εμβέλεια της πρωτομαγιάτικης συγκέντρωσης των συνδικάτων. Ένα μεγάλο τμήμα του λαού μας, που πειθάρχησε στα μέτρα, αλλά δεν θέλησε να σιωπήσει, ταυτίστηκε με την εικόνα της πρωτομαγιάτικης συγκέντρωσης. Γι’ αυτό επιστρατεύτηκαν πένες και τρολ (όλων των αποχρώσεων…) για να τη συκοφαντήσουν. Δεν είχαν πρόβλημα με τη φωτογραφία. Τους ενόχλησε ότι στάλθηκε ένα αποφασιστικό μήνυμα πειθαρχημένης απειθαρχίας στην αδικία, στην εκμετάλλευση. Τους ενόχλησε ότι εδώ υπάρχει οργάνωση και ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα που δεν παραδόθηκε, δεν υποχώρησε. Που είναι η δύναμη κρούσης του λαού σε όσα θα βρει μπροστά του το επόμενο διάστημα.
Το αν «η πανδημία μπορεί να φιμώσει το λαϊκό κίνημα» το απάντησε το ίδιο το λαϊκό κίνημα. Αχρηστεύοντας με τη δράση του τόσο τις κυβερνητικές κραυγές που έλεγαν «όχι αγώνες τώρα», όσο και την εναλλακτική τους εκδοχή που διακινούσε ο ΣΥΡΙΖΑ στη λογική «θα λογαριαστούμε μετά», δηλαδή ποτέ! Πριν τις πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις προηγήθηκαν Μέρες Πανελλαδικής Δράσης σε νοσοκομεία, σούπερ μάρκετ και χώρους δουλειάς. Δεκάδες κινητοποιήσεις εργατικών σωματείων από πολλούς κλάδους (Τρόφιμα, Κατασκευές, Θέαμα - Ακρόαμα κ.ά.) για διεκδίκηση μέτρων στήριξης και προστασίας, στάσεις εργασίας κ.ά. Το ΚΚΕ ήταν εκεί. Αυτή η πείρα είναι πολύτιμη γιατί είμαστε ήδη στην επόμενη μέρα και πρέπει τώρα να δυναμώσει η οργάνωση των εργαζομένων, η κοινωνική συμμαχία ενάντια στο μεγάλο κεφάλαιο, τις ενώσεις του, την εξουσία του, με στόχο να πληρώσει την κρίση το μεγάλο κεφάλαιο.
- Η Τουρκία κλιμακώνει την ένταση απέναντι στην Ελλάδα, αλλά και απέναντι στην Κύπρο. Πώς βλέπετε να εξελίσσεται η ένταση αυτή και τι κινδύνους επιφυλάσσει; Η ΕΕ έχει αντιδράσει επαρκώς και τι θα έπρεπε να διεκδικήσει η Ελλάδα;
- Η τουρκική άρχουσα τάξη ενθαρρύνεται από ένα παζάρι, στο οποίο, όπως λέει π.χ. η ελληνική κυβέρνηση, κοινός στόχος των ΗΠΑ και της Ελλάδας είναι η διατήρηση της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ υπολογίζει την Τουρκία ως σημαντικό σύμμαχο και δεν διστάζει να δώσει ανταλλάγματα που αφορούν ακόμα και την Αν. Μεσόγειο ή το Αιγαίο. Αυτό το παζάρι φέρνει πιο κοντά μεγάλους κινδύνους για τους λαούς, την ειρήνη και τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου. Στην περιοχή μας διασταυρώνονται ισχυρά συμφέροντα, αυτά του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ από τη μία και της Ρωσίας, της Κίνας από την άλλη. Μέσα σε αυτά η αστική τάξη κάθε χώρας έχει τα δικά της ιδιαίτερα συμφέροντα.
Επίσης στην περιοχή μας υπάρχουν σημαντικές ενεργειακές πηγές, που αντί να συζητάμε το πώς θα αξιοποιηθούν με γνώμονα τα συμφέροντα των λαών, την εξάλειψη της ενεργειακής φτώχειας και τον σεβασμό στο περιβάλλον, τώρα ακονίζονται τα μαχαίρια ανάμεσα σε ενεργειακούς κολοσσούς για το ποιος θα τρυπήσει, από πού θα το μεταφέρει και πού θα το πάει με αποκλειστικό κριτήριο τα κέρδη τους. Αυτοί οι δρόμοι πάντα ανοίγουν με το αίμα των λαών. Το δίλημμα «συμβιβασμός και συνεκμετάλλευση ή θερμό επεισόδιο και σύγκρουση» είναι πλαστό και κάθε πλευρά του εγκυμονεί κινδύνους για τον λαό μας αλλά και για τους λαούς της περιοχής.
Η ΕΕ επαναλαμβάνει κάθε τρεις και λίγο γνωστά, ανέξοδα ευχολόγια, αλλά έχει στρατηγικές σχέσεις με την Τουρκία. Ο ελληνικός λαός πρέπει να σκεφτεί ποια πολιτική μας έφερε ως εδώ. Η λογική «να είναι η Ελλάδα το καλό παιδί της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ για να συγκρατείται η Τουρκία», με την οποία τον εφησύχαζαν όλα τα κόμματα εδώ και χρόνια -και ο ΣΥΡΙΖΑ με μεγάλο ζήλο μάλιστα- χρεοκόπησε οριστικά. Οι θέσεις αυτές είναι εκτός πραγματικότητας. Τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει σύνορα στο Αιγαίο και ενδιαφέρεται για τα δικά του συμφέροντα στην περιοχή. Ο εναγκαλισμός των ελληνικών κυβερνήσεων με την πολιτική των ΗΠΑ και της ΕΕ είναι θανάσιμος για τον ελληνικό λαό και για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

27 Απριλίου, 2020

Για την "Επιστροφή στη Κανονικότητα" !!!


Πριν λίγο, μέλος της επιτροπής επιστημόνων που εισηγείται τα μέτρα που λαμβάνονται, δήλωσε στο ΣΚΑΙ ότι υπολογιζεται πως λιγότερο από το 1% του πληθυσμού στην Ελλάδα έχει ανοσία στον covid19. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα είναι παρθένο έδαφος για αυτό τον ιό.
 Επιπλέον, έχει αποφασιστεί ότι σιγά σιγά αίρονται κάποια από τα μέτρα και επαναλειτουργεί η οικονομία. Σε μια κοινωνία που δεν έχει ανοσία. 
Τα ΜΜΕ τώρα δεν μιλάνε για ασυνείδητους που διακινδυνεύουν τη ζωή και την υγεία μας. 
Σήμερα τα πλάνα από το Φλοίσβο έμοιαζαν με τα αντίστοιχα προ εβδομάδων από την παραλία της Θεσσαλονίκης. 
Όμως τώρα το αφήγημα έχει αλλάξει. Τώρα "είναι φυσικό να θέλουμε να βγούμε μια βόλτα", "πρέπει να περπατάμε", "η καραντίνα βλάπτει την ψυχική μας υγεία", "σημασία έχει να τηρούμε τις αποστάσεις".
Πρακτικά τι έχει αλλάξει; Αν πριν δύο μήνες κινδύνευαν όλοι να εκτεθούν στον ιό, τώρα κινδυνεύει το 99%. Αυτό τι σημαίνει; Τελείωσε ο κίνδυνος; 
Εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στη βελτίωση του καιρού που μέχρι πριν από δύο-τρεις εβδομάδες δεν γνωρίζαμε αν παίζει κάποιο ρόλο; 
Ή μήπως έχει βελτιωθεί εντυπωσιακά η κατάσταση στο δημόσιο σύστημα υγείας ώστε να μπορεί να μην καταρρεύσει σε περίπτωση μαζικών κρουσμάτων;
Στην πραγματικότητα, μπροστά στην κατάρρευση της οικονομίας δεν μας νοιάζει η υγεία του λαού. 
Ή μάλλον μας ένοιαζε για λίγο καιρό, διαφημίσαμε το ενδιαφέρον μας για την υγεία του κόσμου, πληρώσαμε και 11 εκατομμύρια για να γίνει σίγουρο ότι θα περάσει το μήνυμα. 
Βγάλαμε δακρύβρεχτα διαγγέλματα, δημιουργήσαμε μια πλασματική κατάσταση της πραγματικότητας, μπερδέψαμε τον κόσμο, αποκρύψαμε αυτά που έρχονται.
 Καταφέραμε να κάνουμε πρώτο θέμα το πότε θα ανοίξουν τα σχολεία και παράλληλα να μην ξέρει κανείς σε τι σχολεία θα φοιτούν τα παιδιά μας μετά τον οδοστρωτήρα Κεραμέως.
 Αναρωτιόμαστε αν θα κάνουμε μπάνιο στη θάλασσα αλλά μας ξεφεύγει το τι θα συμβεί με τους δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους στον τουρισμό. Η συζήτηση για τα κομμωτήρια έγινε κεντρικό ζήτημα αλλά δεν ξέρουμε τι θα γίνει με τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας.
Παράλληλα, τα κρούσματα λέει μειώνονται, αλλά κάθε φορά που κάτι συμβαίνει ανακαλύπτονται δεκάδες ή εκατοντάδες. Ο ιός κάνει βόλτες σε ιδιωτικές κλινικές αλλά δε βαριέσαι αυτά είναι μεμονωμένα περιστατικά. 
Σημασία έχει η επιστροφή στην κανονικότητα, τώρα που βρήκαμε τους εαυτούς μας κλεισμένοι στα σπίτια μας όπως μονότονα επαναλαμβάνουν ξεθωριασμένοι ανθυποσελέμπριτι. 
Αυτό είναι το μεγάλο θέμα. 
Όχι ότι θα βγούμε από τα σπίτια μας χωρίς μαζικά -ούτε καν δειγματοληπτικά- τεστ για να ξέρουμε αν έχουμε ή δεν έχουμε τον ιό. Θα πρέπει να λειτουργούμε σαν να έχουμε τον ιό για να προστατεύουμε τους άλλους και ταυτόχρονα σαν να μην τον έχουμε για να μπορούμε να βγούμε στο 8ωρο της παραγωγής και να λέμε ευχαριστώ που έχουμε ένα κομμάτι ψωμί να φάμε συμμετέχοντας "όλοι μαζί" στο δράμα των μεγαλοεπιχειρηματιών που βλέπουν τα κέρδη τους να βυθίζονται.

02 Μαρτίου, 2020

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ: -Και Τώρα Τι Κάνουμε;;; Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ


  Για να οικοδομηθεί στοιχειωδώς σκέψη ως προς το τι κάνουμε, στο φόντο των τελευταίων εξελίξεων όπως αυτές εξελίσσονται στον Εβρο και στα νησιά, θα πρέπει να εξετάσουμε που βρισκόμαστε και πως φτάσαμε ως εδώ.
Ας δούμε, λοιπόν, τα δεδομένα:
Πρώτο: Είναι το NATO και η δράση των μελών του που προκαλούν τα κύματα της προσφυγιάς από τις βομβαρδισμένες και λεηλατημένες χώρες. Η ελληνική κυβέρνηση και τα κόμματα των ευρωατλαντισμού είναι συνένοχοι του ΝΑΤΟ. Είναι εκεί, στο ΝΑΤΟ, που η ελληνική κυβέρνηση και τα κόμματα του ευρωατλαντισμού συμμαχούν με την Τουρκία.
Δεύτερο: Οι ΗΠΑ είναι αυτές που στηρίζουν την τουρκική επιδρομή στη Συρία που σε λιγότερο από ένα μήνα έχει προκαλέσει πάνω από 1 εκατομμύριο νέους πρόσφυγες . Η ελληνική κυβέρνηση και η “αριστερή” της αντιπολίτευση είναι οι “προβλέψιμοι” σύμμαχοι του “αγγελικού” Τραμπ και των ΗΠΑ.. Οι ΗΠΑ είναι αυτές για τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ έφτιαξε και η ΝΔ ψήφισε μια ακόμα «αμυντική» συμφωνία με την οποία παραδίδεται κάθε σπιθαμή του εδάφους της χώρας στα αμερικανοΝΑΤΟικά στρατεύματα.
Τρίτο: Η ελληνική κυβέρνηση και τα κόμματα του ευρωατλαντισμού ισχυρίζονται ότι όσο πιο «καλό παιδί» είναι η Ελλάδα απέναντι σε ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, τόσο ισχυρότερη αποτρεπτική ασπίδα αποκτά η χώρα έναντι της Τουρκίας. Ότι, τάχα, και με αφορμή τις ρωσοτουρκικές σχέσεις, η αμερικανοΝΑΤΟικά «αναβαθμισμένη» Ελλάδα θα έχει «δυνατές πλάτες» απέναντι στην Αγκυρα. Τα γεγονότα (από το τουρκολυβικό μνημόνιο και την αμφισβήτηση της ελληνικής και κυπριακής ΑΟΖ μέχρι την στήριξη ΗΠΑ και ΕΕ της Τουρκίας στη Συρία) βοούν και για την πολιτική αφέλεια αλλά κυρίως για την πολιτική εθελοδουλία όσων μηρυκάζουν τα παραπάνω.
Τέταρτο: Η διαχείριση του προσφυγικού διέπεται από μια συμφωνία με την οποία η ΕΕ τα έχει κάνει πλακάκια με την Αγκυρα. Στο πλαίσιο αυτής της συμφωνίας και για να μην αγγίξει τις ισχυρές χώρες της ΕΕ το πρόβλημα, η ελληνική κυβέρνηση και τα κόμματα της ΕυρωΕνωσης έχουν αναδεχτεί για τη χώρα ρόλο «οχυρωματικής ζώνης» των Βρυξελλών και δεσμοφύλακα των προσφύγων. Η συμφωνία αυτή, που ο ΣΥΡΙΖΑ συνομολόγησε, η ΝΔ εφαρμόζει και όλοι μαζί την χειροκρότησαν ήταν εξ αρχής εγκληματική και κακή. Τώρα πλέον αποδεικνύεται εγκληματική και καταστροφική για την Ελλάδα.
Πέμπτο: Τώρα που η Τουρκία υφίσταται στην Συρία τις συνέπειες της σύγκρουσης των συμφερόντων της με τα συμφέροντα της Ρωσίας, χρησιμοποιεί σαν μοχλό πίεσης έναντι των Ευρωπαίων τους πρόσφυγες. Ετσι από την μια οι κατατρεγμένοι άνθρωποι όχι μόνο ξεριζώνονται αλλά και αξιοποιούνται από τον Ερντογάν σαν «όπλο» των γεωστρατηγικών σχεδιασμών του. Από την άλλη η Ελλάδα ως γεωγραφικό πέρασμα και ως αδύναμος κρίκος εξουθενώνεται. Ο λαός της ειδικά στα νησιά έχει γονατίσει. Καθίσταται μια χώρα – φυλακή που οι έξω σε συνεργασία με την εγχώρια πολιτική ελίτ τής έχουν αναθέσει την πιο βρώμικη δουλειά του ντουνιά (εδώ μια λέξη αρκεί: Μόρια) και που μέσα βλέπει η κοινωνία της να ραντίζεται με το λίπασμα του μισανθρωπισμού ώστε οι θύλακες του ρατσισμού, του φασισμού, του εθνικισμού, της ξενοφοβίας και της απανθρωπιάς να σπέρνουν το δηλητήριό τους με αρωγό την επίσημη κρατική πολιτική. Είναι οι «Μπογδάνοι» της πολιτικής και των μίντια που όλο αυτό το διάστημα κινούνται μεταξύ «λαθρομεναστευτικής» ρητορικής, πλωτών φραγμάτων κατά «εισβολέων» και ταγΜΑΤαλήτικης απόβασης στα νησιά.
Έκτο: Ενώ η χώρα βιώνει με δραματικό τρόπο τις «συμμαχίες» της, η αστική τάξη και η πολιτικοί της υπάλληλοι όχι μόνο σέρνουν τον τόπο στις συμπληγάδες των πιο αδυσώπητων ανταγωνισμών μεταξύ ιμπεριαλιστικών κέντρων, όχι μόνο καθιστούν την Ελλάδα πεδίο βολής αντιμαχόμενων γκάνγκστερ, αλλά επιλέγουν και το βάθεμα της εμπρηστικής πολιτικής τους ακόμα και με πολεμικούς όρους. Τέτοια κίνηση είναι η με πραγματικά πυρά στρατιωτική άσκηση στον Εβρο.
Έβδομο: Τη στιγμή που ο Ερντογάν πετά κάθε πρόσχημα δηλώνοντας ευθαρσώς ότι χρησιμοποιεί τους πρόσφυγες σαν «βόμβες» πίεσης προς Ευρωπαίους, οι δικοί μας τι κάνουν; Ενώ οι «βόμβες» σκάνε στην Ελλάδα, και ενώ την ίδια ώρα οι Ευρωπαίοι χαϊδεύουν την Τουρκία ώστε να μην φτάσει τελικά το πρόβλημα στην πόρτα τους, οι δικοί μας είναι επίσης έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τους πρόσφυγες σαν «βόμβες» που μέσα στον ελληναράδικο πατριωτισμό τους θα τους κάνουν μπαλάκι μεταξύ Τουρκίας – Ελλάδας! Δηλαδή οι κυβερνώντες μας παραμένουν πιστά σκυλιά των ευρωνωσιακών τους επιλογών: Συνεχίζουν να εφαρμόζουν την συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας που απειλεί να βυθίσει την επικράτεια στο χάος, παριστάνοντας τους συνοριοφύλακες της Ελλάδας, αλλά τα μόνα σύνορα που καλείται να διαφυλάξει η ελληνική αστυνομία και ο ελληνικός στρατός σε Εβρο και νησιά είναι, τελικά, τα σύνορα της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ολλανδίας και των λοιπών μας εταίρων.
Ναι, η Ελλάδα προφανώς δεν είναι ξέφραγο αμπέλι. Αλλά εξίσου προφανώς δεν είναι «πορτιέρης» των νταβατζήδων της ΕυρωΕνωσης. Και απολύτως προφανέστατα δεν είναι «Νταχάου». Εν ολίγοις δεν είναι, δεν μπορεί να είναι και δεν πρέπει να είναι ούτε ο «προβλέψιμος» – κατά κύριο Μητσοτάκη – σύμμαχος και εταίρος, ούτε ο «αριστερός» – αλά ΣΥΡΙΖΑ – καντηλανάφτης εκείνων που την θέλουν σκουπιδότοπο ψυχών.
Εφόσον οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικάνοι κάνουν πλάτες στην Τουρκία, είναι αδιανόητο η Ελλάδα να κάνει πλάτες σε Ευρωπαίους και Αμερικάνους. Αν η Τουρκία νομίζει ότι βρήκε το «σαμάρι» για να ακούσει ο «γάιδαρος», η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να διαμηνύσει προς πάσα κατεύθυνση πως « καμήλα που δεν γονατίζει, δεν την φορτώνουνε».
Με άλλα λόγια: Είναι η ώρα της εδω και τώρα ανυπακοής, της άρνησης εφαρμογής και της ακύρωσης από πλευράς Ελλάδας κάθε δέσμευσης στο πλαίσιο της καταστροφικής συμφωνίας ΕΕ – Τουρκίας και του Δουβλίνου.
Είναι η ώρα η Ελλάδα – που φυλάει τα σύνορά της και για να τα διαφυλάξει – όση πίεση δέχεται απ’ έξω προς τα μέσα, τόση πίεση να επιδείξει η ίδια από μέσα προς τα έξω.
Μόνο όποιος δεν θέλει να δει δεν βλέπει. Το προσφυγικό εντάσσεται σαν «όπλο» στους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς, με δυο θύματα: Τους ίδιους τους πρόσφυγες και την Ελλάδα. Ενας τρόπος υπάρχει να εξουδετερωθεί αυτό το «όπλο», ακυρώνοντας τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, θωρακίζοντας την ασφάλεια της χώρας, τραβώντας το χαλί κάτω από τα πόδια του εγχώριου φασισμού. Kαι αυτός o τρόπος περιγράφεται με 5 λέξεις: «Αφήστε τους ανθρώπους να φύγουν»!
Είναι η ώρα η Ελλάδα να απαντήσει ότι δεν αντιμετωπίζει τους κατατρεγμένους ανθρώπους ούτε σαν «βόμβες», ούτε σαν «σκουπίδια». Και να διαμηνύσει – με πράξεις – ότι όσοι έχουν τέτοια αντίληψη για την ανθρώπινη ύπαρξη, η Ελλάδα της δημοκρατίας, του πατριωτισμού και της πανανθρώπινης ελευθερίας θα τους κάνει να αντιληφθούν στην δική τους αυλή τι σημαίνει να χρησιμοποιείς τους ανθρώπους σαν «βόμβες» και σαν «σκουπίδια»! Που σημαίνει:
  • Να απελευθερώσει τους ανθρώπους που έχουν στοιβαχτεί στα χώματά της.
  • Να περιθάλψει όσους έχουν ανάγκη.
  • Να τους εξασφαλίσει ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης για όσο παραμείνουν σε δομές στην ηπειρωτική χώρα.
  • Να εξετάσει άμεσα τα αιτήματά τους.
  • Να τους αποδώσει το νομιμοποιητικό καθεστώς που απορρέει από την ιδιότητά τους.
  • Να τους προμηθεύσει τα ταξιδιωτικά τους έγγραφα και να τους επιτρέψει να αναχωρήσουν για στις χώρες προορισμού τους, όπως οι ίδιοι ζητούν.
Αν κάποιοι την προσφυγιά που προκαλούν οι πολυεθνικές της ενέργειας την βαφτίζουν… «ροή», κι αν έχουν συμφωνήσει και αποφασίσει να παίζουν με την «στρόφιγγα», τότε η Ελλάδα έχει δυο επιλογές: Η’ θα πνίξει σαν τα ποντίκια τους ανθρώπους ή θα μετατρέψει την «βρύση» σε μπούμερανγκ εναντίον όσων την τροφοδοτούν και την εμπνεύστηκαν.
Είναι, επομένως, η ώρα της διεθνοποίησης του θέματος. Οχι με κούφια ρητορεία, με εταιρική συνενοχή και με συμμαχική υποταγή. Αλλά με έργα που δεν θα επιτρέπουν τον φαρισαϊσμό στα ευρωκογκλάβια και θα «κόβουν το βήχα» στην τουρκική επιθετικότητα .
Μόνο μια τέτοια Ελλάδα, η Ελλάδα της απείθειας και της ανυπακοής απέναντι σε ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, ΕΕ, χωρίς υποκύψεις στον ευρωατλαντικό Δούρειο Ιππο, χωρίς να επιτρέπει την υπονόμευση από καμιά «συμμαχική» πέμπτη φάλαγγα στο έδαφός της, με καθαρές κουβέντες προς «φίλους» και γείτονες, με εσωτερικό αρραγές μέτωπο, με εγρήγορση, αποφασιστικότητα, με μια κουβέντα: μόνο μια Ελλάδα που ο λαός θα πάει κόντρα στον φόβο και την προπαγάνδα, είναι σε θέση να ακυρώσει τον κατήφορο που την σπρώχνουν.