Robert Dingwall: "Αδύναμοι Γέροντες Δείτε τη Λοίμωξη του Covid-19 σαν Ένα σχετικά Γαλήνιο Τέλος"

,,θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι πολλοί αδύναμοι γέροντες θα μπορούσαν να δουν τη λοίμωξη του Covid-19 σαν ένα σχετικά γαλήνιο τέλος, σε σύγκριση, φέρ' ειπείν, με το να παραμείνουν για πολλά χρόνια σε άνοια, ή σε σύγκριση με μερικούς καρκίνους.,,

Κατιούσα
Από το προφίλ Facebook του Νίκου Ζαρταμόπουλου, στελέχους του ΠΑΜΕ Δημοσίου και μεταφραστή:
Είναι σίγουρα η παράγραφος που με δυσκόλεψε περισσότερο από κάθε άλλη στη μεταφραστική μου σταδιοδρομία… Μου ήταν σχεδόν αδύνατο να την τελειώσω λόγω τάσης για εμετό. Παρ’ όλα αυτά την τέλειωσα γιατί κάπου έπρεπε. […]

Το υποκείμενο που τη συνέγραψε είναι ο συμπεριφορικός κοινωνιολόγος Robert Dingwall που συμβουλεύει τη βρετανική κυβέρνηση (ως μέλος των επιτροπών NERVTAG και MEAG) να ακολουθήσει την πολιτική της περιβόητης “ανοσίας αγέλης” ως μέσο ανάσχεσης των συνεπειών (όχι της εξάπλωσης) του κορονοϊού. Απλώς διαβάστε την, όσοι μπορείτε διαβάστε και ολόκληρο το άρθρο. 

Θα σας δώσει μια καλή γενική ιδέα της -mainstream στη Βρετανία- καπιταλιστικής παλιανθρωπιάς και πώς αυτή κουκουλώνεται με τον μανδύα της “ελεύθερης επιλογής”. […]
Διαβάστε το απόσπασμα:

“[…] Υπάρχει όμως και ένα ερώτημα που πρέπει να τεθεί πρώτο: ποιος λέει πως είναι επιθυμητό να αποτραπεί ο κάθε θάνατος ανεξάρτητα από το κόστος; Δική μου εντύπωση είναι πως οι ηχηρότερες φωνές προς αυτή την κατεύθυνση προέρχονται από νέους ή μέσης ηλικίας ανθρώπους που δεν έχουν ακόμη αποδεχτεί το γεγονός ότι ο θάνατος αποτελεί φυσιολογικό μέρος της ζωής. Συμβαίνει σε όλους μας όταν έρθει η ώρα μας. Βεβαίως, κάθε σώφρον άτομο θα προτιμούσε να πεθάνει αργότερα παρά νωρίτερα, όμως οι άνθρωποι αυτοί θα πρέπει επίσης να λάβουν υπόψη ότι μερικοί θάνατοι είναι ευκολότερο να τους αντέξει κανείς συγκριτικά με κάποιους άλλους. Δεν είναι τυχαίο ότι η πνευμονία περιγραφόταν παλαιότερα σαν “ο φίλος του γέρου”, τον καιρό που δεν είχαν ακόμη εφευρεθεί τα αντιβιοτικά. Αντίθετα με τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάστηκε το θέμα από ορισμένα ΜΜΕ, κανείς δεν υποστηρίζει πως οποιοδήποτε γηραιό άτομο θα πρέπει να εγκαταλειφθεί να πεθάνει χωρίς επαγγελματική νοσηλεία. Ωστόσο, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι πολλοί αδύναμοι γέροντες θα μπορούσαν να δουν τη λοίμωξη του Covid-19 σαν ένα σχετικά γαλήνιο τέλος, σε σύγκριση, φέρ' ειπείν, με το να παραμείνουν για πολλά χρόνια σε άνοια, ή σε σύγκριση με μερικούς καρκίνους. Η πρόταση να ενθαρρύνει η κυβέρνηση τη συζήτηση επ’ αυτού του ζητήματος μέσα στις οικογένειες, δεν αποτελεί ένα σχέδιο εξόντωσης των ηλικιωμένων αλλά ένα σχέδιο σεβασμού της αυτονομίας τους και του δικαιώματός τους να είναι οι ίδιοι που θα λάβουν τέτοιες αποφάσεις και όχι κάποιοι άλλοι για λογαριασμό τους […]”
Πηγή για το πρωτότυπο άρθρο: Social Science Space

1 σχόλιο: 


Ο/Η ΑΧΠ λέει:
Υπάρχει και Κυπριακό, Χριστιανο-Ορθόδοξο και Ταλιμπανικό προηγούμενο:

“Θα διερωτηθεί κάποιος εμείς που ερχόμαστε εκκλησία δεν θα αρρωστήσουμε; Θα αρρωστήσουμε και θα πεθάνουμε. Ποιος μας είπε ότι θα μείνουμε αθάνατοι σε αυτόν τον κόσμο. Θέλαμε το κορωνοϊό για να μας πει ότι μια μέρα θα πεθάνουμε; Θέλαμε τον κορωνοϊό να μας πει ότι μια μέρα θα αρρωστήσουμε; Οι Άγιοι Σαράντα μάρτυρες τι είπαν. Αφού μια μέρα θα πεθάνουμε που θα πεθάνουμε, ας πεθάνουμε τίμιοι με τον εαυτό μας και ενώπιον του Θεού ευάρεστοι. Και ας έχουμε μνήμη θανάτου να μας θυμίζει την έξοδό μας από αυτόν τον κόσμο. Τι μας προσφέρει η εκκλησία; Την αφοβία. Τη νίκη κατά του φόβου του θανάτου. Τον βιολογικό θάνατο θα τον περάσουμε όλοι. Τον πνευματικό θάνατο, όμως, δεν θα τον περάσει ο άνθρωπος που πιστεύει στο Θεό”

Όταν κάποιος μετρήσει και τον κίνδυνο κάποιος από αυτούς τους κρετίνους να μεταδώσουν την ασθένεια σε άλλους και δη ευπαθείς, θα μπορούσε άνετα να το χαρακτηρίσει και κήρυγμα της Αλ Κάιντα σε βομβιστές πριν την επίθεση αυτοκτονίας.

ΒΡΕΤΑΝΙΑ

Πρόβλεψη για τουλάχιστον 500.000 θανάτους υποχρέωσε σε αλλαγή στρατηγικής την κυβέρνηση

Πηγή: Associated Press

Μία μελέτη της ομάδας του κορυφαίου επιδημιολόγου Νιλ Φέργκιουσον στο Imperial College London που προβλέπει καταστροφικές επιπτώσεις της επιδημίας Covid-19 στο Ηνωμένο Βασίλειο, είχε ως αποτέλεσμα η κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον να επιβάλει αυστηρότερα μέτρα για τον έλεγχο της επιδημίας στη χώρα. Η μελέτη προβλέπει εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους και ένα εθνικό σύστημα Υγείας στα όρια της κατάρρευσης.

Σε μία αιφνίδια μεταστροφή της μέχρι σήμερα στρατηγικής της, η κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον έδωσε χθες οδηγίες για περιοριστικά μέτρα στις κοινωνικές επαφές και απομόνωση των ατόμων άνω των 70 ετών.

Στη μελέτη χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από την εξέλιξη της επιδημίας στην Ιταλία.

Συγκρίνοντας τις εν δυνάμει επιπτώσεις της επιδημίας Covid-19 με την επιδημία της γρίπης το 1918, η ομάδα του Φέργκιουσον προέβλεψε ότι χωρίς περιοριστικά μέτρα η έκρηξη της επιδημίας θα προκαλέσει περισσότερους από 500.000 θανάτους στη Βρετανία και 2,2 εκατομμύρια στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ακόμη και με βάση το προηγούμενο σχέδιο της βρετανικής κυβέρνησης για τον έλεγχο της εξάπλωσης της επιδημίας, που προέβλεπε απομόνωση των ύποπτων περιστατικών, αλλά δεν περιλάμβανε περιοριστικά μέτρα στην κοινωνική ζωή, το αποτέλεσμα θα ήταν 250.000 θάνατοι και συστήματα υγείας υπό κατάρρευση.

Οι επιστήμονες θεωρούν ότι με μέτρα όπως ο περιορισμός των κοινωνικών επαφών και οδηγίες για την αποφυγή των κλαμπ, παμπ και θεάτρων, η καμπύλη εξέλιξης της επιδημίας θα αμβλυνθεί.

Σύμφωνα με πηγές που συμμετείχαν στη λήψη των αποφάσεων, η μελέτη συνέβαλε στην αλλαγή της στάσης της κυβέρνησης του Μπόρις Τζόνσον.

(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, «Reuters»)

ΔΕΣ ΑΚΟΜΗ
ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ Δ. ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ ΜΕΤΑ
ΤΗΝ ΤΗΛΕΔΙΑΣΚΕΨΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ

ΟΙ "ΕΧΘΡΟΙ" και ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ !!

Μερικά παραδείγματα… «Εχθρότητας». Άμα έχεις τέτοιους εχθρούς, τι τους θέλεις τους φίλους;

Εχθροί και φίλοι – Ήταν πράγματι οι Αγγλο-γαλλο-αμερικάνοι εχθροί του Χίτλερ;

Του Μάνου Δούκα

Φτάσαμε σε σημείο (π.χ. πρόσφατο ψήφισμα του ευρωκοινοβουλίου) οι ιμπεριαλιστές κι οι απολογητές τους, να επιχειρούν να ταυτίσουν το ναζισμό με τον κομμουνισμό και να πείσουν ότι η ΕΣΣΔ ήταν σχεδόν φίλη με τη ναζιστική Γερμανία και συνυπεύθυνη για την έναρξη του Β’ παγκοσμίου πολέμου (Μολότοφ Ρίμπεντροπ κλπ). Ποιοι; Αυτοί οι δήθεν «εχθροί του Χίτλερ» που τον δημιούργησαν και τον έθρεψαν. Να λοιπόν κάποια παραδείγματα αυτής της περίεργης «εχθρότητας» που χαρακτήριζε τις σχέσεις της Δύσης (ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία) με το Χίτλερ και τον άξονά του. Μιας «εχθρότητας» λιγάκι… «τρυφερής».

ΠΡΙΝ ΞΕΣΠΑΣΕΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ

Το διάστημα ανάμεσα στους δυο μεγάλους πολέμους, οι Αγγλογάλλοι στήριξαν με κάθε τρόπο το Γερμανικό μιλιταρισμό, χωρίς να το κρύβουν.
Η στρατηγική τους ήταν να ξεπαστρέψουν κάθε κομμουνιστική εστία και ιδέα, με νέα επίθεση ενάντια στην ΕΣΣΔ και με αιχμή του δόρατος το Χίτλερ και τον «αντικομουνιστικό του άξονα». Έτσι ανέχτηκαν τις επανειλημμένες παραβιάσεις της συνθήκης ειρήνης του 1918 και έδωσαν πακτωλό χρημάτων, πρώτων υλών και τεχνολογίας, από πολλές μεγάλες Αμερικάνικες και Ευρωπαϊκές εταιρείες προς το Χίτλερ, για να εξοπλιστεί και να προετοιμαστεί γι’ αυτό τον αντισοβιετικό πόλεμο.

Αυτή η «εχθρότητα» φάνηκε περίτρανα στην πολιτική του κατευνασμού που είχαν οι δυτικοί απέναντι στους Χίτλερ και Μουσολίνι, στους οποίους επέτρεψαν ανενόχλητοι να ικανοποιήσουν όλες τις επιθετικές τους ορέξεις χωρίς αντίδραση και να καταπιούν ολόκληρες χώρες (Αυστρία, Αιθιοπία, Ισπανία, κλπ) χωρίς καμιά απολύτως αντίδραση.

Η «εχθρότητα» έφτασε μέχρι τη διάσκεψη του Μονάχου, όπου οι Δυτικοί υπερέβαλαν εαυτόν, χαρίζοντας στο Χίτλερ την Τσεχοσλοβακία με τη μεγάλη της πολεμική βιομηχανία και δείχνοντας ότι στόχος τους ήταν η απομόνωση της ΕΣΣΔ και το άνοιγμα του δρόμου για επίθεση του Χίτλερ εναντίον της.

Οι δυτικοί, όλο αυτό το διάστημα απέρριπταν και κωλυσιεργούσαν τις επανειλημμένες προτάσεις της ΕΣΣΔ για τριμερή συμμαχία Αγγλίας, Γαλλίας, ΕΣΣΔ. Τότε που μπορούσαν ακόμα να σταματήσουν τον Χίτλερ. Δεν ήθελαν να δυσαρεστήσουν το Χίτλερ, αλλά ήθελαν να διευκολύνουν την επίθεση του εναντίον της ΕΣΣΔ.

Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ.

Όταν ο Χίτλερ επιτέθηκε στην Πολωνία, οι Αγγλογάλλοι του κήρυξαν έναν κάποιο δήθεν… «πόλεμο», που κράτησε 8 ολόκληρους μήνες (Σεπτέμβρη ‘39 – Μάη ‘40), χωρίς να πέσει ούτε μια σφαίρα. Κι αυτό, την ώρα που (είναι κοινή διαπίστωση στρατηγών και ιστορικών) ακόμα ο Χίτλερ δε μπορούσε να αντέξει μια συντονισμένη επίθεση των Αγγλογάλλων, αφού παρέτασσε τότε στα δυτικά του σύνορα 23 αδύναμα εξοπλισμένες μεραρχίες, απέναντι σε 120 πλήρεις μεραρχίες των Αγγλογάλλων.

Αντίθετα (μ’ ότι δεν έκαναν ενάντια στο Χίτλερ), οι Άγγλοι είχαν έτοιμες δυνάμεις για να στείλουν σε ενίσχυση των Φιλανδών συμμάχων του Χίτλερ, ενάντια στην ΕΣΣΔ, στο Σοβιετοφινλανδικό πόλεμο. Οι δε Γάλλοι ετοίμαζαν βομβαρδισμό των πετρελαίων του Μπακού σαν αντίποινα γι’ αυτόν τον πόλεμο.

Κι ύστερα ο Χίτλερ στράφηκε στη Γαλλία. Ήθελε κι άλλα όπλα, κι άλλα εδάφη, κι άλλες βιομηχανίες στην υπηρεσία του στρατού του, εν όψει της «επιχείρησης Μπαρμπαρόσα» που την ονειρευόταν από τότε που έγραψε το «Ο Αγών» μου. Τους νίκησε γρήγορα και στρίμωξε στην αμμουδιά της Δουνκέρκης 400.000 Άγγλους και Γάλλους «εχθρούς» του, μπροστά στις μπούκες των τανκ του. Τη διαταγή να σταματήσουν χωρίς να τους επιτεθούν, χρειάστηκε να τη δώσει ο Χίτλερ δυο φορές, γιατί ο Γκουντέριαν την πρώτη φορά δεν το πίστεψε. Τους άφησε να διαφύγουν, ενώ μπορούσε μέσα σε μια μέρα να τους εξουδετερώσει όλους. Ανταπόδοση των «δώρων» που είχε μέχρι τότε λάβει από τους Αγγλογάλλους; Ο Χίτλερ πάντα λογάριαζε τους δυτικούς σαν εν δυνάμει συμμάχους απέναντι στον κομμουνισμό της ανατολής.

Το μόνιμο όνειρο του Χίτλερ ήταν ο «ζωτικός χώρος» στην ανατολή κι η επίθεση ενάντια στην ΕΣΣΔ. «Βασικός στόχος της Γερμανίας, σκοπός της ζωής μου και το νόημα της ύπαρξης του εθνικοσοσιαλισμού είναι η εξαφάνιση του μπολσεβικισμού» έγραφε. Κι έξι βδομάδες πριν την έναρξη της επιχείρησης Μπαρμπαρόσα, ο Ρούντολφ Ες, ο «Νο 2» του Χίτλερ, μ’ ένα μονοθέσιο αεροπλάνο πάει στη Σκωτία να συναντήσει κάποιους από τους ναζιστές φίλους του στα κυβερνητικά κλιμάκια της Βρετανίας και να συζητήσει για ειρήνη και κοινή επίθεση στην ΕΣΣΔ. Ήταν τρελός ο Ες; Ή έφερνε προτάσεις Χίτλερ; Ποια δεδομένα του δημιουργούσαν την εντύπωση ότι μπορεί και να τα καταφέρει; Ίσως το ότι στην κυβέρνηση της Αγγλίας (και κυρίως της Γαλλίας) υπήρχε ισχυρός θύλακας φιλοναζιστών (ακόμα και μέσα στο παλάτι του Μπάκιγχαμ χαιρετιόντουσαν ναζιστικά);

Αν η Δύση ήταν ο βασικός «εχθρός» του Χίτλερ, γιατί αυτός στο δυτικό μέτωπο διατηρούσε το ένα όγδοο από όσες δυνάμεις διατηρούσε στο ανατολικό μέτωπο ενάντια στην ΕΣΣΔ και σ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου (ακόμα και τον καιρό της Νορμανδίας) ο Χίτλερ συνέχεια τραβούσε δυνάμεις από τη δύση για να ενισχύσει το στρατό του στην Ανατολή;

Γιατί η απόβαση στη Νορμανδία έγινε σχεδόν τρία χρόνια από τότε που πρωτοσυμφωνήθηκε, ενώ θα μπορούσαν να έχουν λήξει τον πόλεμο στην Ευρώπη τουλάχιστον ένα χρόνο νωρίτερα; Αυτή η τριετής καθυστέρηση ήταν βοήθεια στο «σύμμαχο» Στάλιν ή στον «εχθρό» Χίτλερ;

Κάνουν οι «σύμμαχοι» μυστικές διαπραγματεύσεις ειρήνης με τους εχθρούς τους, την ώρα των μαχών, κρυφά από τους συμμάχους τους; Αυτό έγινε επανειλημμένα ανάμεσα σε εκπροσώπους των Αγγλογάλλων και της ναζιστικής Γερμανίας σ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου. Διαπραγματεύσεις, πίσω από την πλάτη της Σοβιετικής Ένωσης, με μεσολάβηση της Ισπανίας, Σουηδίας, Πορτογαλίας, Ελβετίας Βατικανού κλπ. Πιο γνωστές περιπτώσεις, οι διαπραγματεύσεις στην Ολλανδία, οι προτάσεις του Χίτλερ προς τους δυτικούς που μετέφερε ο Φράνκο στο Βρετανό πρέσβη, κλπ.

Αλλά και στις αρχές Μαρτίου του 1945, όταν το γερμανικό στρατηγείο έστειλε στην Ελβετία τον στρατηγό Βολφ για να κάνει διαπραγματεύσεις με αντιπροσώπους των ΗΠΑ και της Αγγλίας. Η σοβιετική κυβέρνηση, επέμεινε να πάρουν μέρος στις διαπραγματεύσεις και εκπρόσωποι του σοβιετικού στρατηγείου, αλλά αυτό απορρίφθηκε από ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας, που απαντούσαν ότι «αυτές οι διαπραγματεύσεις δεν γίνονται». 

Ο Στάλιν, σε μήνυμά του προς τον Ρούσβελτ, στις 3/4/1945, ήταν απολύτως κατηγορηματικός: 

«Οι διαπραγματεύσεις – έγραφε – διεξήχθησαν και τερματίστηκαν με συμφωνία με τους Γερμανούς, σύμφωνα με την οποία ο Γερμανός διοικητής στο δυτικό μέτωπο στρατάρχης Κέσερλιγκ δέχθηκε να ανοίξει το μέτωπο και να αφήσει να διέλθουν προς την ανατολή τα Άγγλο – Αμερικανικά στρατεύματα και οι Άγγλο – Αμερικανοί υποσχέθηκαν αντ’ αυτού να ελαφρύνουν διά τους Γερμανούς τους όρους της ανακωχής».

Ακόμα κι η απόπειρα κατά του Χίτλερ, ήταν ένα παράδειγμα τέτοιων «διαπραγματεύσεων». 

«Το κύριο κίνητρό τους είναι η φλογερή επιθυμία τους να εμποδίσουν την κεντρική Ευρώπη να περάσει ιδεολογικά κάτω από τον έλεγχο της Ρωσίας. Το νόημα του σχεδίου ήταν οι αντι – ναζί στρατηγοί ν’ ανοίξουν δρόμο στα αγγλοαμερικανικά στρατεύματα έτσι, ώστε να καταλάβουν τη Γερμανία, ενώ οι Ρώσσοι θα ήταν ακόμη απασχολημένοι στο ανατολικό μέτωπο» λέει μυστική έκθεση του Αμερικάνου διπλωμάτη Ντάλες, προς την Ουάσιγκτον.

Αυτό βέβαια έτσι κι αλλιώς συνέβη. Από τα τέλη του Γενάρη του 1944, στην Ανατολή συνεχίζονται οι σκληρές μάχες, την ώρα που στη δύση «δεν κουνιέται φύλλο». 

Οι Γερμανοί παραδίνονται στους δυτικούς, συντεταγμένα. Η διάβαση του Ρήνου γίνεται χωρίς πραγματική αντίσταση και χωρίς οι Γερμανοί να ανατινάξουν τις γέφυρες. Την ίδια ώρα, στην Ανατολή οι μάχες ήταν λυσσαλέες μέχρι την τελευταία μέρα και στοίχιζαν στους σοβιετικούς χιλιάδες χιλιάδων νεκρούς. Ακόμα κι εκείνη την τελευταία ώρα μετέφεραν στρατεύματα στην Ανατολή. Ο Γερμανός στρατηγός Κ. Τιπερσκίλχ λέει: «Αν γενικά άξιζε να συνεχίσουμε τον πόλεμο, αυτό έπρεπε να γίνει μόνο για να σταματήσουμε τον κόκκινο χείμαρρο στην Ανατολή και, αν ήταν δυνατόν, να τον ανατρέψουμε. Υπήρχε ελπίδα ότι θα κατορθώναμε ωστόσο να βρούμε κάποια κοινή πολιτική γραμμή με τις δυτικές δυνάμεις, τότε που στην Ανατολή δεν είχαν σπάσει ακόμα τα τελευταία εμπόδια»… «Η άμυνα των εξαντλημένων γερμανικών στρατευμάτων στο Ρήνο, αδύνατη και ρηχή, είχε μόνο συμβολική σημασία». Η φασιστική ηγεσία, ειδικά τότε, βολιδοσκοπούσε πάλι τη δυνατότητα συνεννόησης με τις δυτικές δυνάμεις σε αντισοβιετική βάση.

Ενδεικτικό είναι ότι στις μάχες για την κατάληψη της Γερμανίας, σκοτώθηκαν 8.351 Αμερικάνοι, ενώ οι Σοβιετικοί στη μάχη για την κατάληψη του Βερολίνου μόνο, είχαν 300.000 νεκρούς και τραυματίες.

Γενικά, οι Αμερικανοί κι οι Άγγλοι, είχαν από 400.000 νεκρούς στρατιώτες στον πόλεμο, την ώρα που ο κόκκινος στρατός έχασε 10.000.000 στρατιώτες (χώρια οι αντάρτες κι οι άμαχοι που ανεβάζουν αυτόν τον αριθμό πάνω από τα 20.000.000).

«Ο πόλεμος στη Ρωσία θα είναι τέτοιος που δε θα μπορεί να γίνει κατά ιπποτικό τρόπο. Ο αγώνας είναι ιδεολογικός κι οι ρατσιστικές μας διαφορές πρέπει να λυθούν δίχως προηγούμενο, δίχως οίκτο, με σκληρότητα κι αποφασιστικότητα», είχε πει ο Χίτλερ στους στρατηγούς του. 

Κι η ανώτατη διοίκηση αργότερα διέταζε: «Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να εφοδιάζουμε τους σοβιετικούς αιχμαλώτους με τρόφιμα» (παρόμοιες παραπομπές υπάρχουν χιλιάδες). 

Έτσι οι χιτλερικοί λιμοκτονούσαν ή και σκότωναν μαζικά σοβιετικούς αιχμαλώτους. Ανάλογο παράδειγμα για αιχμαλώτους άλλου στρατού υπάρχει μόνο ένα. Κι είχαν γεμίσει τα στρατόπεδα συγκέντρωσής τους με σοβιετικούς αιχμαλώτους, που φυσικά είχαν τη μοίρα των Εβραίων, τσιγγάνων, ομοφυλόφιλων, ανάπηρων κλπ. 

Ανάλογο παράδειγμα για αιχμαλώτους άλλου στρατού δεν αναφέρεται πουθενά. Αντίθετα για τους Αγγλοαμερικάνους ήταν στρατόπεδα αιχμαλώτων σύμφωνα με τη συνθήκη της Γενεύης, που όμως δεν την εφάρμοζαν πουθενά αλλού.

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

Βέβαια αυτή η «εχθρότητα» των δυτικών συμμάχων προς τον Χίτλερ, είχε κι ένα χαρακτήρα «μητρικής στοργής» (ο καπιταλισμός είναι η μήτρα του φασισμού), όπως φάνηκε μετά τον πόλεμο, όπου οι Αμερικάνοι περιμάζεψαν όλα τα ορφανά του Χιτλερικού καθεστώτος, τους εγκληματίες πολέμου, εμπόδισαν τις δίκες τους, τους έκρυψαν, τους έδωσαν καινούριες καριέρες. 

Επιστήμονες που έψαχναν νέα όπλα (π.χ. ατομική βόμβα), αξιωματικοί των ΕΣ-ΕΣ και της Βέρμαχτ που πήγαν σαν σύμβουλοι σε αυταρχικά και δικτατορικά αμερικανοκίνητα καθεστώτα (10.000 ναζί κρύφτηκαν μόνο στη Λατινική Αμερική), αλλά και ξεπλυμένοι Γερμανοί εγκληματίες που χρησιμοποιήθηκαν στη διακυβέρνηση της Ο.Δ. Γερμανίας (π.χ. η ναζιστική οργάνωση Gelen, που άρχισε να στελεχώνεται με ναζί πριν τελειώσει ο πόλεμος και μετασχηματίστηκε στην επίσημη “Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πληροφοριών”, την BND, της Δυτικής Γερμανίας). Αλλά και στην ηγεσία της ΕΟΚ και του ΝΑΤΟ (δεκάδες διακεκριμένοι ναζί, εγκληματίες πολέμου, βρίσκονται ανάμεσα στους εμπνευστές τους και στα πρώτα στελέχη των οργανισμών αυτών).

Αλλά και σήμερα που η δυτική προπαγάνδα ξαναγυρνά στα ψέματα αλλά και με τις μεθόδους του Γκαίμπελς. Σήμερα που πάνε να αναστήσουν το φασισμό με στήριξη σε φασιστικές κυβερνήσεις, που δικάζουν αντιφασίστες αντάρτες, που γκρεμίζουν τα αγάλματα της νίκης του κόκκινου στρατού για να αναγείρουν μνημεία στους δωσίλογους και στα Ες Ες.

ΜΙΑ… ΤΡΥΦΕΡΗ ΕΧΘΡΟΤΗΤΑ

Ήταν λοιπόν πράγματι εχθροί του Χίτλερ. Αλλά με ένα πολύ περίεργο … τρυφερό τρόπο. Σαν καβγαδάκι ανάμεσα στον πατέρα ιμπεριαλισμό και το παιδί του το φασισμό. Σαν… «τραβάτε με κι ας κλαίω» που έλεγε κι ο Τσώρτσιλ.

ΤΟΤΕ ΟΜΩΣ ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΤΟΝ ΧΙΤΛΕΡ;

Πέρα από το μόνιμο και προφανές των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων και αντιθέσεων, λέει καθαρά ο Τσώρτσιλ για το Στάλιν, στη Βουλή, μετά τον πόλεμο και μετά το θάνατο του Στάλιν: «Ήταν άνθρωπος που συνέτριβε τον εχθρό του, με τα χέρια των εχθρών του. Μάλιστα, ανάγκασε και εμάς που μας ονόμαζε ιμπεριαλιστές να πολεμήσουμε ενάντια των ιμπεριαλιστών». 

Τι εννοούσε, αν όχι το σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπεντροπ που χάλασε τα σχέδια των Αγγλογάλλων και τους ανάγκασε να πολεμήσουν κι αυτοί ενάντια στο Χίτλερ (σε αντίθεση με ότι σχεδίαζαν); 

Αν λοιπόν υποθέσουμε ότι δεν τους είχε «αναγκάσει ο Στάλιν», πώς θα είχε εξελιχθεί ο πόλεμος; 

 Είναι φανερό, ότι θα ξεκινούσε ο Χίτλερ την επίθεση στην ΕΣΣΔ, συνεχίζοντας να έχει την ανοχή και την υποστήριξη των Αγγλογάλλων, όπως την είχε και μέχρι τότε, αφού όλοι μαζί αυτό σχεδίαζαν. 

Το πώς θα τέλειωνε αυτός ο υποθετικός πόλεμος, είναι άγνωστο. 

Πάντως δε μπορεί ποτέ ο φονιάς (Χίτλερ) μαζί με τους νταβατζήδες του (Αγγλογάλλους), να κουνάν τα δάχτυλα στα θύματα.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ ΠΟΥ ΠΕΙΝΑΝΕ ? ΔΕΙΤΕ:

,,4 εκ. παιδιά ζουν στη φτώχεια στο Ηνωμένο Βασίλειο.,, 

Σκηνές που μοιάζουν βγαλμένες από τον “Όλιβερ Τουίστ” και τη βικτωριανή εποχή διαδραματίζονται σε δημόσια σχολεία της Αγγλίας. 

Η κορυφή του παγόβουνου φαίνεται να είναι περιστατικό στο Λίκολνσαϊρ, όπου δασκάλα δεν άντεξε και ξέσπασε σε κλάμα μέσα στην τάξη, όταν διαπίστωσε πως μαθητές της έρχονται στην τάξη χωρίς παλτό και κατάλληλα παπούτσια. 

Η εκπαιδευτικός, που επιθυμεί να παραμείνει ανώνυμη και διδάσκει σε δημοτικό της περιοχής, αποκάλυψε σε ΜΜΕ της χώρας της πως πολλοί μαθητές της καταφτάνουν “τρέμοντας από το κρύο και με μουσκεμένα πόδια”, λόγω ακατάλληλης ένδυσης και υπόδυσης. 

Οι γονείς των παιδιών αδυνατούν να τους εξασφαλίσουν ζεστά ρούχα και παπούτσια, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις, προσθέτει η δασκάλα, δεν μπορούν να προσφέρουν ούτε επαρκές φαγητό στα παιδιά. 

Η ίδια μάλιστα, πολλές φορές δίνει “μυστικά σνακ” στα πεινασμένα παιδιά, όπως μήλα, μπανάνες και μπάρες δημητριακών.

“Eίναι τόσο ανησυχητικό πως σήμερα σε αυτή την εποχή υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν από τέτοιες κακουχίες. Κάνουμε ό,τι μπορούμε ως σχολείο, αλλά αυτό λύνει τα προβλήματα μόνο σε επιφανειακό επίπεδο”, δηλώνει η δασκάλα, προσθέτοντας πως το σχολείο δίνει υφασμάτινα παπούτσια όταν βλέπει παιδιά με βρεγμένες κάλτσες ή πόδια. 

“Είναι σπαραχτικό να ακούω ότι ένα από τα παιδιά μου δεν είχε τσάι και πρωινό επειδή οι γονείς του δεν ψώνισαν τρόφιμα”, συνεχίζει η εκπαιδευτικός, τονίζοντας πως “και μόνο ένα παιδί που πεινάει είναι πολύ”.

Στην πραγματικότητα, τα πεινασμένα παιδιά είναι πολύ περισσότερα, καθώς μόνο για το 2018, όπως έγινε πρόσφατα γνωστό, 4 εκ. παιδιά ζουν στη φτώχεια στο Ηνωμένο Βασίλειο. 

Καθώς το εισόδημα των νοικοκυριών το διάστημα 2017 – 2018 παρέμεινε στάσιμο, 30% των παιδιών ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. 

Το 70% αυτών των παιδιών προέρχεται από οικογένειες που έχουν κάποιο εργαζόμενο στην οικογένεια. H όξυνση του προβλήματος αποδίδεται στην περικοπή των επιδομάτων για τα παιδιά, αλλά και τη συγχώνευση επιδομάτων ανεργίας και πρόνοιας σε ένα εδώ και μερικά χρόνια, με μεγάλες καθυστερήσεις στην καταβολή τους και περικοπές, ειδικά σε ό,τι αφορά τις οικογένειες με παιδιά.

Με πληροφορίες από metro.co.uk

Αλιεύσαμε από Katiousa
και
ellinofreneianet.gr

ΞΑΝΆ ΜΑΤΏΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ -ΞΕΣΗΚΩΜΌΣ- ΟΡΘΏΝΟΥΜΕ ΤΕΊΧΟΣ ΣΤΑ ΣΧΈΔΙΑ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ

«Με τη σημερινή επίθεσή τους στη Συρία, οι ΗΠΑ, η Μ. Βρετανία και η Γαλλία, με τη στήριξη και την ανοχή των άλλων κρατών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, ματώνουν για μια ακόμη φορά τους λαούς της περιοχής, καταστρέφουν και διαμελίζουν κράτη, αξιοποιώντας κατασκευασμένα στοιχεία και προσχήματα. Πραγματικός τους στόχος είναι ο έλεγχος των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των ενεργειακών δρόμων, των σφαιρών επιρροής. Αυτός ο στόχος τους φέρνει σ' αντιπαράθεση μ' άλλα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη και περιφερειακές δυνάμεις, με κυβερνήσεις που δεν τους είναι αρεστές, γιατί υπηρετούν ανταγωνιστικά σχέδια.

Η όξυνση των ανταγωνισμών, σε συνδυασμό με την τεράστια συγκέντρωση αντιμαχόμενων πολεμικών δυνάμεων στην περιοχή, φέρνει πιο κοντά τον κίνδυνο ενός γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου, με απρόβλεπτες συνέπειες για τους λαούς τόσο της περιοχής, όσο και όλου του κόσμου. Θα αυξήσει ακόμη περισσότερο τα κύματα των προσφύγων και ξεριζωμένων, για τους οποίους οι θύτες -κυβερνήσεις και ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί- χύνουν κροκοδείλια δάκρυα.

Επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά ότι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος αποτελεί τη διέξοδο, όταν το σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης και του κέρδους δεν μπορεί να λύσει διαφορετικά -με εμπορικούς "πολέμους" και αντιλαϊκά μέτρα- τα τεράστια αδιέξοδά του. Αποτελεί τη συνέχιση της πολιτικής που βυθίζει τους λαούς στη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει μεγάλες ευθύνες, γιατί μπλέκει τη χώρα ακόμη πιο βαθιά σ' αυτό το μακελειό, για λογαριασμό του ελληνικού κεφαλαίου, που διεκδικεί συμμετοχή στη μοιρασιά της λείας και των αγορών. Συνεχίζει την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Παίζει ρόλο σημαιοφόρου του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Έχει μετατρέψει τη χώρα σε ΝΑΤΟικό ορμητήριο, έχει προχωρήσει στην αναβάθμιση και επέκταση των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων στην Ελλάδα. Συνεργάζεται στρατιωτικά με κράτη-δολοφόνους, όπως το Ισραήλ. Προσπαθεί συστηματικά να εξωραΐσει τον αμερικάνικο και ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό.

Αποτελεί τεράστια κοροϊδία ο ισχυρισμός ότι μ' αυτόν τον τρόπο θωρακίζονται τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, για τον πρόσθετο λόγο της διαταραχής των σχέσεων Τουρκίας - ΝΑΤΟ. Άλλωστε, η όξυνση της τουρκικής επιθετικότητας και προκλητικότητας αποτελεί κομμάτι των συνολικότερων εξελίξεων στην περιοχή. Για λογαριασμό των συμφερόντων της δικής της αστικής τάξης, η Τουρκία παζαρεύει τις σχέσεις της τόσο με το ΝΑΤΟ, όσο και με τη Ρωσία.

Το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είναι παράγοντες ανασφάλειας, αποσταθεροποίησης και αλλαγής συνόρων. Το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει σύνορα στο Αιγαίο. Δεν νοιάζονται για τους λαούς και τα κυριαρχικά δικαιώματα. Νοιάζονται μόνο για την προώθηση των δικών τους συμφερόντων. Και αυτό έχει αποδειχθεί πολλές φορές στην ιστορία. Η κυβερνητική πολιτική της λεγόμενης "γεωστρατηγικής αναβάθμισης" το μόνο που κάνει είναι να αυξάνει τους κινδύνους για τον ελληνικό λαό και τις πιθανότητες εμπλοκής του σ' έναν γενικευμένο ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Τώρα χρειάζεται ξεσηκωμός. Ο λαός μας πλήρωσε και συνεχίζει να πληρώνει μεγάλο τίμημα, για να ανακάμψουν τα κέρδη του κεφαλαίου. Δεν πρέπει να πληρώσει με νέες περιπέτειες και μεγάλους κινδύνους για την καπιταλιστική κερδοφορία, αφού αυτό επιδιώκεται μέσω των επεμβάσεων και των πολέμων.

Τώρα χρειάζεται να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για να κλείσει η βάση της Σούδας και όλες οι ξένες βάσεις στην Ελλάδα, για να επιστρέψουν οι Έλληνες στρατιώτες από αποστολές εκτός συνόρων, για την αποδέσμευση της χώρας μας απ' το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα. Με την αλληλεγγύη και την κοινή τους πάλη να ορθώσουν τείχος στα σχέδια των ιμπεριαλιστών, να βάλουν στο στόχαστρο το σάπιο σύστημα που γεννά φτώχεια, κρίσεις, πολέμους».

Απ' το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ  για την ιμπεριαλιστική επίθεση στη Συρία

https://www.902.gr/eidisi-synehomenis-rois/kosmos/155873/nea-imperialistiki-epithesi-sti-syria-foto