Όσα δεν ξέρετε για το Μεξικό κ Τι Σας περιμένει στη Χώρα Σας,,

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο Μεξικό.
redflecteur


Έγραψε ο Κώστας Λουλουδάκης Ίουλιανός

Τον 20ο αιώνα, με την επέκταση των ιμπεριαλιστικών κατακτήσεων των ΗΠΑ ιδιαίτερα στην Λατινική Αμερική, υιοθετήθηκαν διάφορα ιδεολογήματα για να δικαιολογήσουν αυτήν την επέκταση: το ηθικό δικαίωμα της «ανώτερης λευκής ράτσας», το προνόμιο της «προάσπιση της τάξης και της σταθερότητας», αργότερα η πρόφαση της «κομμουνιστικής απειλής» για να στηριχτούν οι τραπεζίτες τα πετρελαϊκά μονοπώλια και οι εταιρείες εμπορίας μπανάνας.

To 1982 ήταν η χρόνια εμπλοκής του ΔΝΤ στο Μεξικό όταν αυτό ανακοίνωσε μορατόριουμ για τα διεθνή χρέη του μετά από χρόνια κλοπής των πρώτων υλών του από πολυεθνικές των ΗΠΑ. 

Όμως καθοριστικό ρόλο άρχισε να παίζει το 1995 όταν το Μεξικό έγινε η πρώτη χώρα που υπέγραψε τη λεγόμενη «Γραμμή Ευέλικτης Πίστωσης» με το ΔΝΤ το οποίο συνεργάστηκε με το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ και την Παγκόσμια Τράπεζα, για να εκπονηθεί ένα σχέδιο «αναδιάρθρωσης της οικονομίας» του. 

Μετά έπρεπε να εφαρμοστεί έτσι ώστε να πιστωθεί η «Γραμμή» με 30 δισ. δολάρια.

Η «αναδιάρθρωσης της οικονομίας» επενδύθηκε από τους κυβερνώντες και τα ΜΜΕ με τις συνήθεις σε αυτές της περιπτώσεις δικαιολογίες: «αδυναμία του δημοσίου να ανταποκριθεί στις αυξανόμενες ανάγκες» οι «ιδιωτικοποιήσεις θα φέρουν ανάπτυξη και θέσεις εργασίας» οι «φόροι υπέρ του δημοσίου καταστρέφουν την ανταγωνιστικότητα» οι «συντάξεις απειλούν τα δημόσια ταμεία» η «οικονομία πρέπει να ανταποκριθεί στις ανάγκες της σύγχρονης αγοράς».

Ένα από τα πρώτα μέτρα ήταν η ριζική αναμόρφωση του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος με βάση ιδιωτικοοικονομικά και τεχνοκρατικά κριτήρια με κατάργηση της ελεύθερης πρόσβασης στα Πανεπιστήμια και αλλαγές στον μέγιστο χρόνο σπουδών που απέκλεισαν εκ των πραγμάτων χιλιάδες εργαζόμενους φοιτητές από την συνέχιση των σπουδών τους.

Όλα αυτά θεσμοθετηθήκαν «νομιμότατα» με την συνταγματική αναθεώρηση του 1992 όπου και καταργήθηκε κάθε διάταξη περί δημόσιας δωρεάν παιδείας. 

Η αναθεώρηση στην παιδεία μαζί με την ιδιωτικοποίηση της αγροτικής γης (που πυροδότησε την εξέγερση των Ζαπατίστας) αποτέλεσαν την πρώτη δέσμη των νεοφιλελευθέρων μέτρων του ΔΝΤ στο Μεξικό.

Ακολούθησε κύμα καταλήψεων των Πανεπιστημίων από φοιτητές που κράτησαν σχεδόν ένα χρόνο. Έληξαν με βία από την κυβέρνηση του Ερνέστο Σεντίγιο. Αυτή η καταστολή προκάλεσε ρίγη συγκίνησης στα αμερικανικά ΜΜΕ. Με ενθουσιασμό οι New York Times έγραφαν πως: «Ειρηνική επιδρομή τερματίζει τη μακρά πολιορκία των φοιτητών στο Μεξικό» και η εφημερίδα Boston Globe διαπιστώνει πως «οι Σχολές είναι μπάχαλο μετά από ταλαιπωρία 291 ημερών».
Ενώ ο πρόεδρος Ερνέστο Σεντίγιο εξήγησε ότι «η δημοκρατία δεν μπορούσε να ανεχτεί άλλο την αρπαγή του πανεπιστημίου» από τους καταληψίες «που το μετέτρεψαν σε ατομική ιδιοκτησία τους». Η κυβέρνηση Σεντίγιο έστειλε 745 φοιτητές στα δικαστήρια με την κατηγορία της «ιδιοποίησης ξένης περιουσίας»!!!

Το Μεξικό είναι μια χώρα όπου το 42% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχιας, και μόνο το 5,6% των παιδιών συνεχίζουν την μάθηση τους στην ιδιωτικοποιημένη παιδεία μετά από τα πρώτα έξι χρόνια του σχολείου, και με όλες τις οικονομικές και πολιτικές δομές της να είναι παραδομένες στις ΗΠΑ στο ΔΝΤ και στις πολυεθνικές. 

Επιπροσθέτως με νόμο η κυβέρνηση του Μεξικού ποινικοποίησε την κοινωνική διαμαρτυρία χαρακτηρίζοντας ως «τρομοκράτες» και «υπονομευτές του πολιτεύματος» τους κοινωνικούς αγωνιστές και με το πρόσχημα της καταπολέμησης των ναρκωτικών τα αστυνομικά, τα στρατιωτικά και παραστρατιωτικά σώματα συντρίβουν κάθε πολιτική ή κοινωνική αντίσταση.

Οι φοιτητές οι εργάτες οι δάσκαλοι στο Μεξικό το οποίο έχει καταργήσει τα βασικότερα κοινωνικά δικαιώματα όπως η κοινωνική ασφάλιση οι υπηρεσίες δημόσιας υγείας την ιδιοκτησία γης από μικροκαλλιεργητές την δημόσια εκπαίδευση και τα εργατικά δικαιώματα, δεν έχουν πάψη να εξεγείρονται.


Πρόσφατα στο Μεξικό οι αποκαλύψεις, με αφορμή την δολοφονία, από μεικτό απόσπασμα θανάτου, αποτελούμενο από αστυνομικούς και ναρκω-εμπόρους, των 43 φοιτητών της σχολής Normal Rural de Ayotzinapa, οι οποίοι είχαν πάει στην πόλη Ιγκουάλα για να ζητήσουν οικονομική ενίσχυση με σκοπό να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους- για τη στενή συνεργασία πολιτικών, αστυνομίας και καρτέλ ναρκωτικών συγκλόνισαν την χώρα.

Μα ας θυμηθούμε και τον Μάιο του 2006, όταν οι δάσκαλοι της Πολιτείας Οαχάκα του Μεξικού κατέβηκαν σε απεργία με αίτημα το κράτος να παρέχει στους ξυπόλυτους και υποσιτισμένους μαθητές παπούτσια ώστε να μπορούν να διασχίσουν τα βουνά για να φτάσουν στο σχολείο,ένα γεύμα ώστε να μην ζαλίζονταν κατά τη διάρκεια του μαθήματος, και μια αύξηση στον πενιχρό μισθό τους.
Ακολουθεί… η γνωστή ιστορία:
Συλλήψεις και βασανισμοί.
Παρακρατικά «τάγματα θανάτου» περιφέρονται στην πόλη πυροβολώντας. Πολίτες «εξαφανίζονται» και ξένοι δημοσιογράφοι δολοφονούνται στους δρόμους μέρα μεσημέρι…
Τώρα στην Οαχάκα που οι μαζικές εργατικές οργανώσεις ποτέ δεν έπαψαν να δρουν για την ανατροπή των ως τώρα δεδομένων που δημιούργησαν τα διαρθρωτικά προγράμματα του ΔΝΤ και των ντόπιων φιλελεύθερων, αντιμετώπισαν ξανά την επέλαση των δυνάμεων της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής τάξης. Αποτέλεσμα: εξι άτομα έχασαν τη ζωή τους και περισσότεροι από 100 τραυματίστηκαν.

Πρέπει να κάνουμε γρήγορα τις επιλογές μας: 

ή θα παραμείνουμε πειθήνια όντα σε ένα στενά καθορισμένο πλαίσιο σχεδιασμένο από αυτούς που μας διαχειρίζονται 

ή θα σηκώσουμε ανάστημα για την απώτατη πραγμάτωση της συντριβής του βάρβαρου καπιταλισμού!

Διαβάστε: «Άσπρα Μαντίλια στην Plaza de Mayo» (εκδόσεις ΚΨΜ)

http://www.kapsimi.gr/aspra-mantilia-stin-plaza-de-mayo
Δείτε: Εξάντας – Οι επαναστάτες της Οαχάκα
https://www.youtube.com/watch?v=bVu5hFZ7ayQ

Για το Πάρκο ΤΡΙΤΣΗ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ

Το ΚΚΕ καλεί σε αγώνα για την υπεράσπιση του πάρκου

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, παραβρέθηκε στη συγκέντρωση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του Πάρκου Τρίτση και δήλωσε:

«Το ΚΚΕ καλεί σε αγώνα για την υπεράσπιση του Πάρκου Τρίτση. Ενός πάρκου πραγματικά χώρου πράσινου, που δίνει ανάσα ζωής στους εργαζόμενους των δυτικών συνοικιών, που δίνει ανάσα ζωής σε όλο το λαό της Αττικής. Πρέπει να σταματήσει αμέσως κάθε συζήτηση για άμεση και έμμεση ιδιωτικοποίηση του πάρκου. Πρέπει εδώ και τώρα να πληρωθούν οι εργαζόμενοι του πάρκου, να γίνουν νέες προσλήψεις προσωπικού που είναι απαραίτητες για τη στοιχειώδη λειτουργία. Χρειάζεται επαρκής κρατική χρηματοδότηση για να μπορέσει το πάρκο να λειτουργήσει και να επιτελέσει αυτό το ρόλο και γι' αυτούς στους οποίους ανήκει, δηλαδή στο λαό της περιοχής».

από εδώ

περί Ελληνοφρένειας !!

Όταν ο Τσολιάς βγαίνει στο δρόμο γίνεται της… Ελληνοφρένειας !

του Δημήτρη Καλαντζή.

Δουλεύω περισσότερα από 20 χρόνια στην τηλεόραση αλλά ποτέ δεν βρέθηκα σε γύρισμα που να γελάσω με την ψυχή μου τόσο… Η εξόρμηση του Τσολιά στο δρόμο είναι κανονικό πανηγύρι!

Ο ίδιος κινείται σαρωτικά, οι συνεργάτες της εκπομπής «πετάνε» και οι αντιδράσεις του κόσμου είναι πραγματικά απολαυστικές: κάποιοι αιφνιδιάζονται με τη θέα του Τσολιά και σκάνε στα γέλια, άλλοι τρέχουν μόνοι τους να κάνουν «δήλωση», ελάχιστοι ντρέπονται και απομακρύνονται (επίσης σκασμένοι στα γέλια), ενώ η πιτσιρικαρία που μαζεύεται για να βγάλει φωτογραφίες θυμίζει μικρό συλλαλητήριο…

Ζήτησα από τον Θύμιο Καλαμούκη και τον Αποστόλη Μπαρμπαγιάννη να παρακολουθήσω ένα γύρισμα του Τσολιά με τη φωτογραφική μου μηχανή. Για την ακρίβεια, να πάω στο τελευταίο εξωτερικό γύρισμα της σεζόν για την “Ελληνοφρένεια” την περασμένη Παρασκευή το πρωί, στον πεζόδρομο της Χαϊμαντά στο Χαλάνδρι.

Δεν ξέρω αν καταφέρω τελικά να σας μεταφέρω την αίσθηση του γυρίσματος, σίγουρα πάντως την επόμενη φορά θα επιχειρήσω να το κάνω με βίντεο! Τόση ζωντάνια και κέφι, πολύ δύσκολα αποτυπώνονται σε μερικές φωτογραφίες με λεζάντες…



Το “καμαρίνι” του Τσολιά είναι ένα απλό βανάκι εξωτερικών γυρισμάτων του Alpha. Εκεί μέσα ο Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης φοράει τη στολή του Τσολιά, κολλάει το μουστάκι με ειδική κόλλα και βάζει τη χαρακτηριστική περούκα με το κόκκινο σκουφάκι. Είναι υπόθεση ενός τετάρτου (περισσότερο μέχρι να κολλήσει το μουστάκι) και δεν απαιτεί τη βοήθεια μακιγιέζ και κομμώτριας. Η ομάδα είναι… αυτοεξυπηρετούμενη στα γυρίσματα του δρόμου.

Θύμιος Καλαμούκης στο postmodern:
“Ο Τσολιάς προέκυψε το 2007, όταν η “Ελληνοφρένεια” ήταν στο ΣΚΑΪ. Θέλαμε να δημιουργήσουμε έναν τύπο που να ήταν η καρικατούρα του “ελληναρά”. Έναν καφράκο χουλιγκάνο που καλά καλά δεν μπορεί να μιλήσει, αλλά βγάζει μόνο κραυγές και συνθήματα τραγουδιστά. Η περούκα προέκυψε τυχαία. Ήταν απόκριες και ο Αποστόλης είχε ντυθεί Αφρικανός για ένα πάρτι και αποφασίσαμε να κρατήσουμε την περούκα και να τη βάλουμε στον τσολιά. Αν θυμάμαι καλά, η πρώτη δημόσια εμφάνιση του Τσολιά, έγινε έξω από τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ. Στον Alpha o Τσολιάς εξελίχθηκε και άρχισε να μιλάει κανονικά, χωρίς να χάσει το θράσος να λέει εκείνα που οι άλλοι δεν τολμάνε να πούνε ή τα λένε κομψά και μετρημένα. Για την επόμενη σεζόν ετοιμάζουμε και νέα εξέλιξη...”




Η ιδέα του τελευταίου εξωτερικού γυρίσματος για τη σεζόν 2015-2016 (θα προβληθεί την Τρίτη 21 Ιουνίου από τον Alpha), ήθελε τον Τσολιά να κάνει δημοσκόπηση για το εάν πρέπει η Αγγλία να βγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση ή όχι. Στο γκάλοπ όμως η κουβέντα συνήθως γύριζε στο δικό μας δημοψήφισμα, και πως το “όχι” έγινε “ναι”.



Η θερμοκρασία την Παρασκευή στο Χαλάνδρι ήταν κοντά στους 30 βαθμούς αλλά περισσότερο ιδρώσαμε όσοι προσπαθούσαμε να ακολουθήσουμε τον Τσολιά παρά ο ίδιος, που ήταν ντυμένος με σκουτιά και χοντρό καλτσόν. Δεν καταλαβαίνει τίποτα, όταν πηγαίνει μπροστά με το μικρόφωνο… Ορμάει στην παρέα των συνταξιούχων και δεν το βάζει κάτω, αν δεν τους κάνει να παραδεχτούν ότι στηρίζουν Μητσοτάκη…



Ο Τσολιάς δεν είναι σεξιστής. Την πέφτει… εξίσου σε νεαρές κοπέλες αλλά και πιο ώριμες γυναίκες. Κι εκείνες κολακεύονται, ακόμα κι όταν τον βρίσκουν να στρογγυλοκάθεται ακάλεστος στο τραπέζι τους…

Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης στο postmodern:
“Στο δρόμο, οι πιο ωραίες κουβέντες γίνονται με άτομα κάποιας ηλικίας. Συνήθως έχουν κάνει πολιτικές επιλογές για τις οποίες έχουν μετανιώσει, και εκεί ακριβώς τους κάνω πλάκα. “Χτυπάω” πριν προλάβουν να το καλοσκεφτούν κι έτσι βγαίνουν αυθόρμητες απαντήσεις. Αν βέβαια κάποιος μου πει ότι δεν θέλει να τον δείξουμε στην εκπομπή, το σέβομαι, αλλά συμβαίνει πάρα πολύ σπάνια. Ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα που ρωτάς, δεν συναντώ τελευταία... Μάλλον θα ντρέπονται να το δηλώσουν... (γέλια) Φιλάκια ναι, όπως είδες, ζητάω και εισπράττω πολλά. Και φωτογραφίες βγαίνω – πως να χαλάσω χατίρι; Στις απόκριες πολλοί ντύνονται τσολιάδες και μας στέλνουν τις φωτογραφίες τους. Το καλό για μένα, είναι ότι βγάζω τη στολή και ξαναγίνομαι Αποστόλης, που τον αναγνωρίζουν μόνο οι φίλοι του. Μπορώ να πάω σούπερ μάρκετ ή σινεμά, χωρίς να κουβαλάω την “ταυτότητα” ενός χαρακτήρα... Κι αυτό είναι βασικό για την ψυχική ισορροπία ενός ανθρώπου που δουλεύει στην τηλεόραση...”




Εδώ βλέπετε το backstage του… backstage των γυρισμάτων της Ελληνοφρένειας. Πιτσιρικάδες αλλά και μεγαλύτεροι περαστικοί μαζεύονται, βγάζουν τα κινητά τους και προσπαθούν να απαθανατίσουν τον Τσολιά που βρέθηκε στο δρόμο τους. Για να μη μεγαλώσει το… συλλαλητήριο, ο Τσολιάς προσπαθεί να κινείται συνέχεια, ψάχνοντας για καινούργιους “στόχους”.



Αιφνιδιασμός. Αυτό είναι το μεγάλο όπλο του Τσολιά. Εκεί που η κοπέλα κάνει τα ψώνια της και χαζεύει τις βιτρίνες, έρχεται από πίσω ο Τσολιάς και της πετάει μία ατάκα. Την περασμένη Παρασκευή άκουσα δεκάδες “άχ” έκπληξης, που συνεχίστηκαν με τρανταχτά γέλια…



“Σε κόβω εγώ, έχεις ψηφίσει ΠΑΣΟΚ!”, λέει θρασύτατα ο Τσολιάς στον ανυποψίαστο περαστικό και – μαντέψτε – έχει πέσει μέσα! Ο κύριος προσπαθεί να δικαιολογήσει την επιλογή του…



Ο Τσολιάς είναι sex symbol ! Έγινα μάρτυρας περίπτωσης που μία πολύ όμορφη κοπέλα (όχι της φωτογραφίας – μην παρεξηγηθούμε) του ζήτησε να βρεθούν το βράδυ και μάλιστα να έρθει στο ραντεβού με τη… στολή του Τσολιά! Μπορεί ο Αποστόλης να υπολείπεται κατά λίγους πόντους από τους κλασικούς εύζωνες αλλά… υπάρχει κάτι πιο αφροδισιακό από το χιούμορ;



Πως λέτε ότι ξεκίνησε ο αθεόφοβος Τσολιάς την κουβέντα με τη συγκεκριμένη κυρία; “Πόση ώρα έκανες κρεπάρισμα για να σηκωθεί το μαλλί έτσι; Έλα, πες την αλήθεια!” Και η κυρία έσκασε στα γέλια και προσπάθησε να τον πείσει ότι της πήρε μόλις 10 λεπτά… (Μήπως τελικά όλοι χρειαζόμαστε κάποιον να απομυθοποιεί την εικόνα μας; Είναι λυτρωτικό, αν το σκεφτείτε…)



Από αυτή την κοπέλα ο Τσολιάς ζήτησε να της… ξεκουμπώσει το στηθόδεσμο. Δεν την έπεισε, αλλά είναι σίγουρο ότι της έφτιαξε την ημέρα, αφού ακόμα κι όταν έφυγε, εκείνη συνέχισε να γελάει…



Το να κυκλοφορείς στο δρόμο με τον Τσολιά και τα παιδιά της “Ελληνοφρένειας” είναι μοναδική εμπειρία. Τα αυτοκίνητα κορνάρουν και σταματάνε, κάποιοι οδηγοί κατεβαίνουν για να του σφίξουν το χέρι και να του πουν πόσο τον απολαμβάνουν, οι πάντες ζητάνε φωτογραφίες και εκείνος δεν χαλάει χατίρι… Νιώθεις ότι είσαι μέλος μίας πολύ χαρούμενης (και εξαιρετικά δημοφιλούς) παρέας…



Στο γύρισμα της Παρασκευής συμμετείχαν (από αριστερά προς δεξιά) οι: Γιάννης Φωτιάδης, ηχολήπτης, ο Χρήστος Γκόγκας από την παραγωγή, Γιώργος Μιχελής, κάμεραμαν, ο Τσολιάς (Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης) και ο σκηνοθέτης Κώστας Γρηγοράκης. Το ευχάριστο μέρος του γυρίσματος τελείωσε σε λιγότερο από μία ώρα. Μετά θα ξεκινούσε το πιο “τεχνικό” μέρος της επεξεργασίας και του μοντάζ. Κάποια από τα “κιου” δεν θα δέσουν στο σύνολο, άλλα θα παίξουν πιο πολύ, άλλα πιο λίγο, το αποτέλεσμα πάντως, είναι βέβαιο, ότι θα μας κάνει να γελάσουμε… Τρίτη 21 Ιουνίου βράδυ, Ελληνοφρένεια στον Alpha. Σάτιρα μέχρι δακρύων!


Viva La Revolucion: εδώ η σημερινή ραδιοφωνικά !!

η ελεύθερη οικονομία της αγοράς και οι υπηρέτες της

http://www.rizospastis.gr/

Σοφία Τρανουδάκη
Nils Wahl,γενικός εισαγγελέας του Δικαστηρίου της Ε.Ε:
"Η Ευρωπαϊκή Ένωση βασίζεται στην ελεύθερη οικονομία της αγοράς, γεγονός που σημαίνει ότι οι επιχειρήσεις πρέπει να έχουν την ελευθερία να ασκούν τις δραστηριότητές τους κατά το δοκούν...
"(...) σε περιόδους κρίσεως, είναι εξίσου σημαντικό να μειωθεί το σύνολο των παραγόντων που αποθαρρύνουν τις νέες επιχειρήσεις από το να πραγματοποιούν επενδύσεις... 

Αυτός, υποθέτω, είναι ο λόγος για τον οποίο η Ελλάδα, ως προϋπόθεση για την οικονομική βοήθεια που παρέχεται από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, Δ Ε Χ Τ Η Κ Ε(!) να προχωρήσει σε αυστηρή επανεξέταση και εκσυγχρονισμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων, των εργατικών κινητοποιήσεων και, σύμφωνα με την οικεία οδηγία και βέλτιστη πρακτική της [Ενωσης], των ομαδικών απολύσεων βάσει του χρονοδιαγράμματος και της προσέγγισης που έχουν συμφωνηθεί με τους θεσμούς.

Σ`αυτά τα πλαίσια ο πολιτικός απατεώνας που κάνει τον πρωθυπουργό,μιλάει για "δίκαιη ανάπτυξη"

το σκίτσο του Panos Zacharis.

περί Ελευθερίας

Ένα από τα βασικά επιχειρήματα των εχθρών του σοσιαλισμού (επί υπαρκτού), ήταν «ναι, εντάξει αυτό, όμως σε αυτές τις χώρες δεν υπάρχει ελευθερία του λόγου. Οι πολίτες δεν μπορούν να πουν αυτό που θέλουν».

Αποδόθηκε αυτό έξοχα στον κινηματογράφο από τον Ν. Περάκη στο «Λούφα και παραλλαγή»:

Για πες μου ρε Καραμαζώφ
Μπορεί να βγει κάποιος στην Ερυθρά Πλατεία στη Μόσχα και να πει ότι ο σύντροφος Μπρέζνιεφ είναι μαλάκας;

Και άντε εσύ τώρα να εξηγήσεις στον καλόπιστο ότι άλλο πράγμα η δημοκρατία στο σοσιαλισμό και άλλο πράγμα στον καπιταλισμό όπου μόνο επίφαση δημοκρατίας υπάρχει. Η ελευθερία στον καπιταλισμό φτάνει μέχρι εκεί που δε θίγονται τα συμφέροντα του αφεντικού, της κυρίαρχης τάξης.

Αυτή την αστική ελευθερία την είχε περιγράψει ο Βολταίρος η ελευθερία του ενός τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου. 

Και επειδή στον καπιταλισμό δεν έχουμε όλοι της ίδιας έκτασης ελευθερία, η ελευθερία του εργάτη σταματά εκεί που αρχίζει η ελευθερία (ασυδοσία) του καπιταλιστή.

Κι αυτό που τόσοι και τόσοι υποστηρικτές του σοσιαλισμού, δεν μπορούσαν να καταρρίψουν αυτό το προβοκατόρικο, ψευδές και παραπλανητικό επιχείρημα, ήρθε να το γκρεμίσει άθελά του ο Παπανώτας!!! Η ελευθερία του σταμάτησε εκεί  που θίχτηκε το συμφέρον του αφεντικού του.

Όχι που τόλμησε να έχει και άποψη…

Αυτή είναι η αστική δημοκρατία. 

Όσο για τη δημοκρατία και την ελευθερία έκφρασης στις σοσιαλιστικές χώρες, ας το ξαναδούμε από την αρχή.

.......................................................

Viva La Revolucion: 
Ας έχουμε και κατά Νου Αυτό που είχε γράψει και ο γέρος μουσάτος πριν περίπου 150 χρόνια με λίγες λέξεις ότι Ελευθερία Είναι: η Γνώση της Αναγκαιότητας.   

κάλέ μου Συριζαίε η "2η παρουσία" Σας !!

Manos Doukas

2 ώρες · 

Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ...

Την τελευταία φορά που αντιπαρατέθηκα δημόσια με ΣΥΡΙΖΑΙΟ, το βασικό του "επιχείρημα" ήταν αυτό με τη ... δευτέρα παρουσία ... 

Ξέρετε ... οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ είναι λέει ... "αριστεροί" που βιάζονται να φέρουν τις αλλαγές στη διάρκεια της ζωής τους ... που είναι μικρή ... και δε μπορούν να περιμένουν ...

Μετά μάθαμε ότι τον ΕΝΦΙΑ θα τον πληρώνουμε μέχρι το 2031 ...

Η ανεργία θα είναι υψηλή μέχρι το 2060 ... 

Το χρέος θα υπάρχει και θα καθορίζει την πολιτική και την οικονομία μέχρι το 2080 ... 

Η δημόσια περιουσία εκχωρείται στους δανειστές μέχρι το 2115 ... 

Κι η "Ευρώπη" θα αλλάξει του Αγίου Σόιμπλε ανήμερα ...

Νομίζω ότι η δική μας "δευτέρα παρουσία" (όπως τη λένε αυτοί) έρχεται με πολύ πιο γρήγορο βηματισμό ... από το να εφαρμόσει ο ΣΥΡΙΖΑ έστω και μια αριστερή αλλαγή στον καπιταλισμό και στην ΕΕ ... από τα μέσα ...

οι του ΣΥΡΙΖΑ τώρα Μαζί με ΝΔ !! στη Ομοσπονδία ΟΣΥΑΠΕ

Πρώτη δύναμη αναδείχτηκε το ψηφοδέλτιο που στηρίζει το ΠΑΜΕ στο Συνέδριο της ΟΣΥΑΠΕ

Φωτό αρχείου

Πρώτη δύναμη αναδείχτηκε το ψηφοδέλτιο της «Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης» που στήριξε το ΠΑΜΕ στο 7ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Συλλόγων Υπαλλήλων Αιρετών Περιφερειών Ελλάδας (ΟΣΥΑΠΕ).

Συγκεκριμένα ψήφισαν 243 εργαζόμενοι (156 το 2013) και τα έγκυρα ήταν 242.

Για το Γενικό Συμβούλιο

• «Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση» (ψηφοδέλτιο που στηρίζει το ΠΑΜΕ): 62 ψήφους και 10 έδρες (από 31 ψήφους και 8 έδρες το 2013)
• ΠΑΕΚ (στηρίζεται από δυνάμεις της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ): 53 ψήφους και 9 έδρες (από 43 ψήφους και 11 έδρες το 2013)
• «Αγωνιστική Συνεργασία» (ΠΑΣΚΕ): 41 ψήφους και 7 έδρες (από 47 ψήφους και 12 έδρες το 2013)
• «Συσπείρωση Εργαζομένων» (Ανένταχτοι Αριστεροί): 28 ψήφους και 5 έδρες (από 26 ψήφους και 6 έδρες το 2013)
• ΕΕΑΚ («Ανεξάρτητοι»): 24 ψήφους και 4 έδρες (δεν είχε κατέβει το 2013)
• «Συμφωνία»: 10 ψήφους και 2 έδρες (δεν είχε κατέβει το 2013)
• «Αριστερή Παρέμβαση» (στηρίζεται από το ΚΚΕ Μ-Λ): 9 ψήφους και 1 έδρα (από 8 ψήφους και 2 έδρες το 2013)
• ΔΑΚΥΠ («Ανεξάρτητοι»): 9 ψήφους και 1 έδρα (δεν είχε κατέβει το 2013 )
• «Αριστερή Συνεργασία» (στηρίζεται από δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ): 6 ψήφους και καμία έδρα (δεν είχε κατέβει το 2013)

Για αντιπροσώπους της ΑΔΕΔΥ

• «Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση» (ψηφοδέλτιο που στηρίζει το ΠΑΜΕ): 69 ψήφους και 5 έδρες (από 32 ψήφους και 3 έδρες το 2013)
• ΠΑΕΚ (στηρίζεται από δυνάμεις της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ): 66 ψήφους και 4 έδρες (από 41 ψήφους και 3 έδρες το 2013)
• «Αγωνιστική Συνεργασία» (ΠΑΣΚΕ): 40 ψήφους και 3 έδρες (από 46 ψήφους και 4 έδρες το 2013)
• «Συσπείρωση Εργαζομένων» (Ανένταχτοι Αριστεροί): 28 ψήφους και 2 έδρες (από 30 ψήφους και 2 έδρες το 2013)
• ΕΕΑΚ («Ανεξάρτητοι»): 24 ψήφους και 2 έδρες (δεν είχε κατέβει το 2013)
• «Συμφωνία»: 3 ψήφους και καμία έδρα (δεν είχε κατέβει το 2013)
• «Αριστερή Παρέμβαση» (στηρίζεται από το ΚΚΕ Μ-Λ): 9 ψήφους και καμία έδρα (από 6 ψήφους και καμία έδρα το 2013)
• ΔΑΚΥΠ («Ανεξάρτητοι»): 3 ψήφους και καμία έδρα (δεν είχε κατέβει το 2013 )
• «Αριστερή Συνεργασία» (στηρίζεται από δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ): Δεν έλαβε καμία ψήφο

Οι ταξικές δυνάμεις στην ανακοίνωσή τους τονίζουν:

«Οι αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων στις Περιφέρειες της χώρας εκφράστηκαν με την ανάδειξη του ψηφοδελτίου που στήριξε το ΠΑΜΕ σε 1η δύναμη, αφαιρώντας δυνάμεις από τη λογική της ηττοπάθειας και του συμβιβασμού.

Οι αντιπρόσωποι που στήριξαν και με την ψήφο τους στο 7ο Συνέδριο της ΟΣΥΑΠΕ το ψηφοδέλτιο της "Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης" (που στήριξε το ΠΑΜΕ), γύρισαν την πλάτη στον κυβερνητικό συνδικαλισμό, παλιό και νέο, και αποτελούν δύναμη ελπίδας για το αύριο.

Για το αύριο του αγώνα και της διεκδίκησης στο πλάι των λαϊκών στρωμάτων των Περιφερειών, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και τη συρρίκνωση των υπηρεσιών, στη φορομπηξία και την ανταποδοτικότητα, ενάντια στη συντριβή δικαιωμάτων και την αφαίρεση κατακτήσεων, που προωθούν χέρι - χέρι περιφερειακές αρχές, κυβέρνηση, Ευρωπαϊκή Ένωση, ΔΝΤ, τα κόμματα του ευρωμονόδρομου.

Συνεχίζουμε αταλάντευτα για να φτιάξουμε μια Ομοσπονδία οργανωτή και εμπνευστή των αγώνων του σήμερα και του αύριο, για τη ζωή που μας αξίζει, για μια ζωή με δικαιώματα».

Από:http://www.902.gr/eidisi/ergatiki-taxi/98859/proti-dynami-anadeihtike-psifodeltio-poy-stirizei-pame-sto-synedrio-tis

ο Τσίπρας ισχυρίζεται ότι θα προστατεύσει την εργασία,,, Πάρτε Τα Μέτρα Σας !!

http://www.rizospastis.gr/

ΚΚΕ: Σχόλιο για τη συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στην «Εφημερίδα των Συντακτών»

Σε σχόλιό του για τη συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στην «Εφημερίδα των Συντακτών», το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, αναφέρει:
«Όταν ο κ. Τσίπρας ισχυρίζεται ότι θα προστατεύσει την εργασία, όπως προστάτευσε τις συντάξεις 

-τις οποίες τσάκισε- 

και την πρώτη κατοικία 

-την οποία παρέδωσε εξ ολοκλήρου στα funds- 

τότε οι εργαζόμενοι θα πρέπει να αναμένουν νέα επίθεση στα εργασιακά και συνδικαλιστικά τους δικαιώματα, που αποτελεί άλλωστε επιταγή του κεφαλαίου και δέσμευση της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων, στο πλαίσιο του 3ου μνημονίου.

Όσο δε για τους δήθεν "συμμάχους", το Ευρωκοινοβούλιο και το Διεθνή Οργανισμό Εργασίας, 

στους οποίους αναφέρεται ο κ. Τσίπρας και οι οποίοι έχουν πρωτοστατήσει στις αντεργατικές ανατροπές, 

τότε ισχύει αυτό που λέει ο λαός μας 

"βάζουμε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα"»

..............................................................................

Κυριακή 05/06/2016 - 10:58

Στο τραπέζι και η κατάργηση 13ου και 14ου μισθού

Νέα στοιχεία έρχονται στο φως της δημοσιότητας για την υλοποίηση της επίθεσης στα Εργασιακά, σε μια στοχευμένη προσπάθεια τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης να φορτωθούν στις πλάτες των εργαζομένων και να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ανάκαμψης για το κεφάλαιο, έχοντας πάντα το πρόσχημα της απελευθέρωσης της επόμενης δόσης του δανείου το ερχόμενο φθινόπωρο.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον κυριακάτικο Τύπο, στο επίκεντρο βρίσκονται οι περικοπές 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, η απελευθέρωση των απολύσεων, η πλήρης αναδιάρθρωση της λειτουργίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων, καθώς και η αυστηροποίηση του νομοθετικού πλαισίου για τον τρόπο λήψης της απόφασης των απεργιακών κινητοποιήσεων.

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, η κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού (δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα), θα αφορά κυρίως τους νεοπροσληφθέντες, ενώ για τους ήδη εργαζόμενους, αναμένεται να προταθεί ο επιμερισμός των ποσών αυτών στους εναπομείναντες 12 μισθούς. Κάτι, που όπως αναφέρεται και στα δημοσιεύματα, αναμένεται να πυροδοτήσει νέο μπαράζ απολύσεων «παλιών» εργαζομένων και αντικατάστασή τους με «νέους», που πλέον δεν θα έχουν ούτε αυτό το εργατικό δικαίωμα.

Δεν είναι τυχαίο ότι το μέτρο της κατάργησης των δυο μισθών, αλλά και της αυστηροποίησης των όρων για κήρυξη απεργιών, είναι στις πρώτες θέσεις των αιτημάτων του ΣΕΒ, στο όνομα της «βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων».

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται στην προπαγάνδα της ότι οι αλλαγές που σχεδιάζει στα Εργασιακά δεν είναι εθνικό, αλλά «ευρωπαϊκό ζήτημα», και γι' αυτό προσπαθεί να βάλει στο «παιχνίδι» το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά και την επιτροπή των εμπειρογνωμόνων που συνεδριάζει στο Άμστερνταμ.

Αυτό είναι το «μελάνι της σουπιάς» μέσα στο οποίο θα προσπαθήσουν να κρύψουν αλλαγές στην εργατική νομοθεσία πέρα για πέρα αντιδραστικές, όπως αυτές που έχουν νομοθετηθεί έως τώρα στην Ελλάδα και αυτές που προσπαθεί να περάσει η κυβέρνηση Ολάντ στη Γαλλία. Όλα αυτά τα μέτρα συνθέτουν τις «βέλτιστες πρακτικές» βάσει των οποίων δεσμεύεται να νομοθετήσει η ελληνική κυβέρνηση, με τους όρους που συμφώνησε μαζί με τα άλλα αστικά κόμματα στο 3ο μνημόνιο.

Η συμφωνία για το 3ο μνημόνιο

Θυμίζουμε ότι η συμφωνία αυτή προέβλεπε, μεταξύ άλλων, τα εξής στο κεφάλαιο για τα Εργασιακά:«Επανεξέταση των θεσμών της αγοράς εργασίας: Τα τελευταία έτη έχουν συντελεστεί μείζονες αλλαγές στους ελληνικούς θεσμούς της αγοράς εργασίας και στα συστήματα διαπραγμάτευσης των μισθών, ώστε να καταστεί η αγορά εργασίας πιο ευέλικτη. Οι ελληνικές αρχές έχουν δεσμευτεί να ακολουθήσουν τις βέλτιστες πρακτικές της EE στους θεσμούς της αγοράς εργασίας και να ενισχύσουν τον εποικοδομητικό διάλογο μεταξύ των κοινωνικών εταίρων.

Η προσέγγιση αυτή πρέπει όχι μόνο να εξισορροπήσει την ευελιξία με τη δικαιοσύνη για εργαζόμενους και εργοδότες, αλλά και να λάβει υπόψη το πολύ υψηλό επίπεδο ανεργίας και την ανάγκη επιδίωξης βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης, καθώς και κοινωνικής δικαιοσύνης (...).

Επανεξέταση ορισμένων υφιστάμενων πλαισίων της αγοράς εργασίας: 

Εως τον Οκτώβριο του 2015 η κυβέρνηση θα δρομολογήσει διαδικασία διαβούλευσης με επικεφαλής μια ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων, με σκοπό την επανεξέταση ορισμένων υφιστάμενων πλαισίων της αγοράς εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των ομαδικών απολύσεων, της συλλογικής δράσηςκαι των συλλογικών διαπραγματεύσεων, λαμβανομένων υπόψη των βέλτιστων πρακτικών σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο. Περαιτέρω συμβολή στη διαδικασία διαβούλευσης που περιγράφεται ανωτέρω, θα παρασχεθεί από διεθνείς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένης της ΔΟΕ.

Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας επανεξέτασης, οι αρχές θα ευθυγραμμίσουν τα πλαίσια για τις ομαδικές απολύσεις, τη συλλογική δράση και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις με τις βέλτιστες πρακτικές στην EE (...) Οι αλλαγές στις πολιτικές για την αγορά εργασίας δεν θα πρέπει να συνεπάγονται την επιστροφή σε παλαιότερα πλαίσια πολιτικής, ασύμβατα με τους στόχους της προώθησης μιας βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης».

Το αλατοπίπερο και η κοροϊδία

Να τι εννοεί επομένως η κυβέρνηση όταν δεσμεύεται να αναμορφώσει το πλαίσιο για τα Εργασιακά, κάνοντας ανέξοδες διαπιστώσεις και περιγραφές της άθλιας σημερινής κατάστασης. 

Να τι εννοεί όμως και η Κομισιόν, μια από τους τέσσερις «θεσμούς» του κουαρτέτου, η οποία σχεδιάζει το επόμενο διάστημα - σύμφωνα με τον Ζ. Κ. Γιούνκερ - να προτείνει «έναν πυλώνα ελάχιστων κοινών εργασιακών δικαιωμάτων, ένα προστατευτικό δίχτυ στην αγορά εργασίας», με νέους κανόνες για τις εργασιακές σχέσεις, που δεν θα μπορούν να«προσαρμόζονται επί το δυσμενέστερο» για τους εργαζόμενους.

Η κοροϊδία πάει σύννεφο. 

Οι «νέοι» αυτοί κανόνες είναι τόσο παλιοί όσο και οι κατευθύνσεις της ΕΕ για παραπέρα ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας, ώστε να μειώνεται το κόστος της εργασίας και να αυξάνεται η κερδοφορία και η ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων στα κράτη - μέλη.

Τέτοια μέτρα εφαρμόζονται παντού στην ΕΕ, ανεξάρτητα από μνημόνια, επειδή είναι στρατηγική επιλογή και ανάγκη του κεφαλαίου. 

Υπηρετούν το στόχο της συμπίεσης του κόστους εργασίας, προκειμένου να αυξάνει το ποσοστό του κέρδους για την εργοδοσία.

Πραγματικότητα η εργασιακή γαλέρα

Επιπρόσθετα, τα στοιχεία που παρουσιάζει ο «Κυριακάτικος Ριζοσπάστης», για τις νομοθετικές παρεμβάσεις των αστικών κυβερνήσεων στις εργασιακές σχέσεις και τους μισθούς μέχρι το τέλος του 2012 (επιμέρους παρεμβάσεις έγιναν και στη συνέχεια), ένα πράγμα επιβεβαιώνουν. Ότι οι αντεργατικοί νόμοι των τελευταίων χρόνων και ιδιαίτερα αυτοί που ψηφίστηκαν στην περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης, έχουν διαμορφώσει μια πραγματική ζούγκλα στην αγορά εργασίας, δίνοντας στις επιχειρήσεις το απόλυτο δικαίωμα να επιβάλουν όρους δουλειάς ανάλογα με τις ανάγκες της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας τους, με τη βοήθεια του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού και την απειλή της απόλυσης.

Όσο κι αν η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προσπαθεί σήμερα να επιρρίψει τις ευθύνες στους προηγούμενους, όσο κι αν παριστάνει προκλητικά το φίλο των εργαζομένων, η γαλέρα στους χώρους δουλειάς, μικρούς και μεγαλύτερους, έχει και τη δική της υπογραφή, καθώς όχι μόνο δεν κατάργησε κανέναν από τους αντεργατικούς νόμους των προηγούμενων, αλλά επιπλέον ετοιμάζεται τώρα να επεκτείνει το πλαίσιο υπέρ της εργοδοσίας, με βάση τη συμφωνία του τρίτου μνημονίου.

...........................................

Στέλλα Κατσαρέα

Ή θα διαλέξεις τη σιωπή για να μην χάσεις τη βολή σου, την ησυχία σου 

ή θ’ αντιδράσεις, θ’ αντισταθείς, θα αγωνιστείς 

σε όλα αυτά τα αποτρόπαια, τα εφιαλτικά που γίνονται για σένα, υποτίθεται, αλλά χωρίς εσένα.

Θα διαλέξω την ελευθερία να πω όχι, αρνούμαι θα πω σ’ αυτήν την απάνθρωπη ανθρωπότητα.
[Αντώνης Σαμαράκης, Εν ονόματι]

Αν δούλεψες σαν κομμουνιστής, αν σκέφτηκες σαν κομμουνιστής, αν αγάπησες σαν κομμουνιστής, αν πάλεψες σαν κομμουνιστής, αν έζησες σαν κομμουνιστής, είσαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του 20ού αιώνα.

Ναζίμ Χικμέτ: «…στη φωτιά της μεγάλης οργής μας και της αγίας ελπίδας μας»

ΑΠΟ ΟΙΚΟΔΟΜΟΣ ΣΤΟ ΙΟΥΝ 2, 2016ΠΡΟΣΩΠΑ

Έγραψε ο Νίκος Μόττας* //

Ναζίμ Χικμέτ. 

Ο κορυφαίος τούρκος ποιητής της εργατικής τάξης, των λαϊκών αγώνων, της ελπίδας των κατατρεγμένων. 

Ο κομμουνιστής Χικμέτ, γέννημα της Θεσσαλονίκης των αρχών του 20ου αιώνα, φίλος του λαού της Ελλάδας και των λαών όλου του κόσμου, αυτός που μέσα απ’ την τέχνη του μετέτρεψε το λυγμό σε επανάσταση, την κραυγή σε εξέγερση, «για να γεννούνε τα σκοτάδια λάμψη».

Ποιητής στρατευμένος, συνειδητά ταγμένος στον αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο. 
Εργάτης του λόγου- ενός λόγου με ιδιαίτερους συμβολισμούς, βαθιά φιλοσοφημένου πολιτικού μα συνάμα τόσο προσιτού. 
«Μια θρησκεία, ένας νόμος, ένα δίκαιο: Η δουλιά του εργάτη» έγραφε σε ηλικία μόλις 17 χρονών ο Χικμέτ, συνοψίζοντας σε μια αράδα τη μαρξιστική κοσμοθεωρία.

Διανοούμενος που δεν σταμάτησε ποτέ, μέσω τις τέχνης του, της σκέψης και της πένας του, να παίρνει θέση στα μεγάλα ζητήματα της εποχής του. 

Μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας από το 1923, γνώρισε την καταστολή, τη λογοκρισία, τη φυλακή.

Το 1958, σε συνέντευξη στο γαλλικό περιοδικό  “Lettres Francaises” έλεγε:«Γνωρίζετε ότι εγώ είμαι μέλος του ΚΚ από το 1923 και αυτό είναι η μόνη μου περηφάνια. 

Νομίζω ότι στις σχέσεις μεταξύ των κρατών, η πολιτική της ουδετερότητας μπορεί να είναι χρήσιμη και αποτελεσματική, όχι όμως για τους συγγραφείς.

 Δεν θα μπορούσατε, αλήθεια, να μου πείτε το όνομα ενός μεγάλου συγγραφέα, σε όλη την Ιστορία του κόσμου, που να έμεινε ουδέτερος απέναντι στα μεγάλα προβλήματα της εποχής του. 

Μπορεί να το πιστεύει ότι είναι ουδέτερος, και να το διακηρύσσει μάλιστα, αλλά στην ουσία δεν είναι ποτέ! 

Όσο για μένα προτιμώ να είμαι δεσμευμένος και μάλιστα με όλη μου τη συνείδηση…».

«Αν δούλεψες σαν κομμουνιστής,

αν σκέφτηκες σαν κομμουνιστής,

αν αγάπησες σαν κομμουνιστής,

αν πάλεψες σαν κομμουνιστής,

αν έζησες σαν κομμουνιστής,

είσαι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του 20ού αιώνα».

Ο Χικμέτ ανήκει σε εκείνη την κατηγορία εργατών του λόγου που είχαν την ικανότητα να εντοπίζουν στην καθημερινή ζωή, στην καθημερινότητα της ταξικής πάλης, το στοιχείο εκείνο που ήταν χρήσιμο, κοινωνικά και ιστορικά, για να «ξελασπώσουμε το μέλλον» – όπως έγραφε ο Μαγιακόφσκι- για να τραβήξει η ζωή μπροστά. 
Πρόκειται για την κατηγορία εκείνη των επαναστατών της διανόησης – όπως ο Ρίτσος, ο Βάρναλης, ο Νερούδα, ο Ελυάρ, ο Αραγκόν – που προσωποποίησαν αυτό που έλεγε ο Φρ.Ένγκελς:
«οι ποιητές προαισθάνονται το μέλλον. Αν είναι ικανοί να προαισθάνονται το μέλλον, τότε πιστεύω ότι μπορούν ακόμα καλύτερα να οσφραίνονται τα προβλήματα του παρόντος».

Ο Ναζίμ Χικμέτ ήταν παρών στα προβλήματα της εποχής του. 

Η καρδιά του-«ένα κόκκινο μήλο» όπως έγραφε- βρίσκονταν σε κάθε σημείο που ηχούσαν οι καμπάνες των λαϊκών αγώνων, σε κάθε σημείο που κυριαρχούσε η αδικία, σε κάθε μέρος που οι σφαίρες της ταξικής καταπίεσης τουφέκιζαν την ελευθερία και το δίκαιο. 

Και αυτό, διότι στο επίκεντρο της σκέψης και της ποίησης του Χικμέτ βρισκόταν ο άνθρωπος: 
«Για μένα, το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό, πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο,
είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει,
είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε».

«Χλιαροί και παλλόμενοι σαν το αίμα που πηδάει από μια φλέβα/
αρχίσαν να φυσάν οι άνεμοι/. Ακούω τους ανέμους/Αργοπορεί ο σφυγμός/ Στις κορφές του Ουλουντζά θα χιονίσει/ Και κει ψηλά οι αρκούδες/ Μεγαλόπρεπες κι εξαίσιες θα κοιμούνται/ Πάνου στα κόκκινα φύλλα των καστανιών/. Στην πεδιάδα γυμνώνουνται οι λεύκες/. Οπου να `ναι θα κλειστούνε τα μεταξοσκούληκα/ Οπου να `ναι θα τελειώσει το χινόπωρο/ Οπου να `ναι κι η γη θα ξαναμπεί μέσα στου τοκετού τον ύπνο/. Κι εμείς θα περάσουμε ακόμη ένα χειμώνα/ Ζεσταίνοντας τα χέρια μας στη φωτιά της μεγάλης οργής μας/ Και της αγίας ελπίδας μας». – Ναζίμ Χικμέτ.

Η καρδιά του Χικμέτ- «το κόκκινο μήλο» που αγκάλιασε όλη την ανθρωπότητα- έπαψε να χτυπά τα ξημερώματα της 3ης Ιούνη 1963 στη Μόσχα. Από τότε πέρασαν 53 χρόνια. 
Ο λόγος του, ωστόσο –επαναστατικός και πάντοτε επίκαιρος- δεν έσβησε και δεν θα σβήσει ποτέ. 
Μέσα απ’ τους στίχους των ποιημάτων του, ο Χικμέτ δίνει κουράγιο και δύναμη («Δὲ χύνουν δάκρυ μάτια ποὺ συνηθίσαν νὰ βλέπουνε φωτιὲς/ δὲ σκύβουν τὸ κεφάλι οἱ μαχητὲς/ κρατᾶν ψηλὰ τ᾿ ἀστέρι μὲ περηφάνεια»), δίνει ελπίδα («Ὑπομονή, συντρόφοι, ὑπομονὴ καὶ θὰ ῾ρθει μέρα ἡ τρανὴ/ ναὶ θά ῾ρθει!), δείχνει το δρόμο («Αν δεν καώ εγώ. Αν δεν καείς εσύ. Αν δεν καούμε εμείς/ Πώς θα γενούν τα σκοτάδια λάμψη…»).

Περισσότερο από πέντε δεκαετίες μετά το βιολογικό του θάνατο, ο λόγος του Χικμέτ 

συνεχίζει να εμπνέει τους λαϊκούς αγώνες, την πάλη για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, για τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό. 

Είναι ο λόγος εκείνος που μας συντροφεύει- και θα μας συντροφεύει- «στην πιό όμορφη θάλασσα», αυτήν του αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο. 

«Θα βγούμε νικητές κι ας είναι οι θυσίες μας βαριές»…

* υποψ. διδάκτωρ πολιτικών επιστημών και ιστορίας