Σαν σήμερα ο Τζούλιους και η Εθελ Ρόζενμπεργκ δολοφονούνται στην ηλεκτρική καρέκλα.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, ο αντικομμουνισμός οργιάζει στις ΗΠΑ. 

Η χώρα μαστίζεται από μια άνευ προηγουμένου υστερία. 

Η σκληρή αντισοβιετική γραμμή που ακολουθούσε ο υπουργός των Εξωτερικών Τζον Φόστερ Ντάλες οδηγούσε σε σημείο παροξυσμού και ταυτόχρονα μεγάλης έντασης στις διεθνείς εξελίξεις. 

Στα αμερικανικά σχολεία, οι μαθητές διδάσκονταν πώς να προφυλάσσονται, να κρύβονται κάτω από τα θρανία τους, σε περίπτωση ρίψης σοβιετικής ατομικής βόμβας. Ειδικά ξενοδοχεία προσφέρουν στους πελάτες τους, σε υψηλότατες τιμές, διαμερίσματα - καταφύγια για να γλιτώσουν από τη σοβιετική βόμβα. 

Χιλιάδες πολίτες βλέπουν, κιόλας, ιπτάμενους δίσκους για τους οποίους διαδίδεται ότι είναι το «μυστικό όπλο» της Σοβιετικής Ενωσης. 

Ενα ηλεκτρικό βραχυκύκλωμα στον υπόγειο σιδηρόδρομο της Νέας Υόρκης προκαλεί πανικό: «Ατομικός πόλεμος!», 

«Ηρθαν οι Ρώσοι!» φωνάζουν αλλόφρονες ορισμένοι στους δρόμους, επηρεασμένοι από τα δημοσιεύματα των εφημερίδων της εποχής που προέβλεπαν «τέρατα και σημεία». 

Μέσα σ' αυτό το κλίμα διαπράττεται ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ζωής, της ειρήνης, του ανθρωπισμού: η σκηνοθεσία της δίκης του ζεύγους Ρόζενμπεργκ και η δολοφονία του.

1951 - 1953 Η «δίκη» και η δολοφονία των Ρόζενμπεργκ

Αντικομμουνιστικό και αντισοβιετικό παραλήρημα στις ΗΠΑ.

 Η Σοβιετική Ενωση ανακοινώνει την κατασκευή ατομικής βόμβας και τερματίζει την «ατομική τρομοκρατία» των Αμερικανών. 

Πώς «στήθηκε» η δίκη, ενώ οι αποφάσεις είχαν ληφθεί

Η Εθελ και ο Τζούλιους Ρόζενμπεργκ μεταφέρονται στις φυλακές, μετά την ανακοίνωση της απόφασης του δικαστηρίου

Η «υπόθεση Ρόζενμπεργκ» ξεκινάει από τη στιγμή που η Σοβιετική Ενωση ανακοινώνει ότι κατασκεύασε ατομική βόμβα, καταργώντας το μονοπώλιο του ατομικού όπλου των ΗΠΑ. 

Επρόκειτο για γεγονός μεγάλης σημασίας, αφού οι ΗΠΑ έχαναν τη δυνατότητα να ασκούν «ατομική τρομοκρατία» στους λαούς όλου του κόσμου για να επιβάλλουν τις θέσεις τους.

 Ωστόσο, στην Αμερική ανακαλύπτονται παντού «κομμουνιστές» και «κατάσκοποι». 

Ο Μακάρθι, ο πρόεδρος της Επιτροπής της Γερουσίας για την έρευνα και τον εντοπισμό κομμουνιστών στον κρατικό μηχανισμό, «ξεσκονίζει» ολόκληρη τη χώρα.

Πριν από τη δίκη, η απόφαση

Μ' αυτήν την «υπόκρουση», διεξάγεται η δίκη του Τζούλιους Ρόζενμπεργκ, διπλωματούχου μηχανικού και της συζύγου του Εθελ.

 Η κοινή γνώμη ερεθίζεται συστηματικά από τα δημοσιεύματα των εφημερίδων, που είχαν βγάλει ήδη τα συμπεράσματα τους, αλλά και την καταδικαστική απόφαση για το ζεύγος Ρόζενμπεργκ. 

Είναι ένοχοι, λέγανε, για το γεγονός ότι η Σοβιετική Ενωση θα μπορούσε να απειλήσει τις ΗΠΑ με την ατομική βόμβα ότι στο άμεσο μέλλον, σε έναν αναπόφευκτα επικείμενο τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, εκατομμύρια Αμερικανοί θα πέσουν θύματα της σοβιετικής ατομικής βόμβας. 

Βεβαίωναν ότι οι Ρόζενμπεργκ είχαν συγκροτήσει, τάχα, ένα δίκτυο κατασκοπίας και πρόδωσαν στη Σοβιετική Ενωση το μυστικό της ατομικής βόμβας του Ναγκασάκι. 

Τους κατηγορούσαν ακόμη ότι, μετά την κατασκευή της βόμβας από τους Σοβιετικούς, οι ΗΠΑ ήταν υποχρεωμένες στον πόλεμο της Κορέας να χρησιμοποιούν μόνο συμβατικά όπλα. 

Αυτός ο αναγκαστικός περιορισμός, ισχυριζόταν ότι στοίχισε τη ζωή 50.000 Αμερικανών στρατιωτών, γεγονός για το οποίο ευθύνονταν οι Ρόζενμπεργκ!

«Προετοιμασία» μαρτύρων

Στην πραγματικότητα, εξαιτίας της στρατηγικής του ήττας, ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός ξεσπάει οργισμένος σε δύο αθώους ανθρώπους. 

Η κατηγορία ενάντια στους Ρόζενμπεργκ στηρίζεται σε ψέματα και σε πλαστογραφίες. 

Το δεξί χέρι του Μακάρθι, ο Ρόι Κον (ο οποίος το 1969 καταδικάστηκε για εξαγορά, εκβιασμό και απάτη), 

«προετοίμαζε» επί οκτώ μήνες συνέχεια τους κύριους μάρτυρες κατηγορίας, τους Ντέιβιντ και Ρουθ Γκρίνγκλας. 

Τους έθεσε προ του διλήμματος: `Η ομολογούν τη δική τους «συμμετοχή στην κατασκοπία» και επιβαρύνουν τους Ρόζενμπεργκ ή εκτελούνται οι ίδιοι στην ηλεκτρική καρέκλα.

 Ο Ντέιβιντ Γκρίνγκλας, αδελφός της Εθελ Ρόζενμπεργκ, κατέθεσε ότι, σαν τεχνικός συνεργάτης του Κέντρου Ατομικών Ερευνών του Λος Αλαμος, έτυχε να ακούει συζητήσεις επιστημόνων, στις οποίες αναφέρονταν μυστικά της ατομικής βόμβας. 

Στη συνέχεια, αυτές τις μυστικές πληροφορίες τις μετέδιδε στον γαμπρό του, Τζούλιους Ρόζενμπεργκ.

Σχετικά με το ζήτημα αυτό, ο καθηγητής Γιούρεϊ, ατομικός φυσικός, τιμημένος με το βραβείο Νόμπελ, στη διάρκεια της δίκης, σε ένα γράμμα του προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, τόνιζε: 

«Ενα πρόσωπο σαν τον Γκρίνγκλας δε θα ήταν, οπωσδήποτε, σε θέση να μεταδίδει φυσικά, μαθηματικά και χημικά μυστικά της ατομικής βόμβας».

Ενα σκίτσο και ένα αλλιώτικο ...τραπέζι

Το «κύριο αποδεικτικό στοιχείο» του κατηγορητηρίου είναι ένα «σκίτσο» της βόμβας του Ναγκασάκι, που το ετοίμασε ο Ντέιβιντ Γκρίνγκλας και το έδωσε, τάχα, στον Τζούλιους Ρόζενμπεργκ για να το διαβιβάσει στη Σοβιετική Ενωση.

 Σχετικά με το σκίτσο αυτό, ο Αμερικανός ατομικός φυσικός δρ. Μόρισον, του οποίου η συμμετοχή στην κατασκευή της ατομικής βόμβας ήταν σημαντική, εκφράστηκε με τα παρακάτω λόγια: 

«Το σκίτσο είναι μια πρωτόγονη καρικατούρα της ατομικής βόμβας».

Ιρβινγκ Κάουφμαν, πρόεδρος του δικαστηρίου και Ιρβινγκ Σάιπολ, εισαγγελέας στη δίκη των Ρόζενμπεργκ. Και οι δύο είχαν πάρει σαφή εντολή για καταδίκη σε θάνατο των κατηγορουμένων

Ως «αμοιβή» για την προδοσία τους, οι Ρόζενμπεργκ θα έπαιρναν από τους Σοβιετικούς ένα ειδικό τραπέζι, για να φωτογραφίζουν τεχνικά σχέδια. 

Η Ρουθ Γκρίνγκλας περιγράφει το τραπέζι αυτό με όλες τις λεπτομέρειές του. 

Εχει, λέει, από κάτω ένα βαθούλωμα, για να μπορεί, εκεί, να τοποθετείται η φωτογραφική συσκευή. Δύο χρόνια μετά τη δίκη, το τραπέζι αυτό ανακαλύφτηκε από ένα δημοσιογράφο και αποδείχτηκε ότι είχε αγοραστεί από τον Ρόζενμπεργκ, από ένα εμπορικό κατάστημα. 

Το τραπέζι δεν είχε κανένα βαθούλωμα, ήταν ένα κλασικό τραπέζι κουζίνας.

Δικαστής σε διατεταγμένη υπηρεσία

Ο δικαστής Ιρβινγκ Κάουφμαν, όμως, έχει πάρει μια εντολή. 

Η εντολή τού δόθηκε στην Ουάσιγκτον στις 8 Φλεβάρη του 1951, ένα μήνα πριν από την έναρξη της δίκης, στη συνεδρίαση της Επιτροπής της Γερουσίας για την ατομική ενέργεια. 

Το πρακτικά της συνεδρίασης αναφέρουν ότι παρόντες ήταν ηγετικά στελέχη της Γερουσίας, της αμερικάνικης ομοσπονδιακής κυβέρνησης και ο εισαγγελέας, ο οποίος στη δίκη θα εκπροσωπούσε την κυβέρνηση. 

Οι γερουσιαστές απαιτούν από τον εισαγγελέα Ζάιπελ να καταφέρει, ώστε ο δικαστής να επιβάλει στους Ρόζενμπεργκ την ποινή του θανάτου. 

Κατά τη γνώμη των γερουσιαστών, η ποινή αυτή αποτελεί τη μοναδική δυνατότητα για να «λυγίσουν» οι Ρόζενμπεργκ.

Ετσι, οι Ρόζενμπεργκ καταδικάζονται σε θάνατο. 

Δεν υποκύπτουν, όμως, στον εκβιασμό!

 Ο δικαστής Κάουφμαν δικαιολογεί την καταδίκη: «Η Σοβιετική Ενωση δε θα ήταν ποτέ σε θέση να κατασκευάσει μόνη της την ατομική βόμβα. 

Κάποιος θα πρέπει να έχει προδώσει σ' αυτήν το μυστικό. Και ποιος άλλος, εκτός από τους Ρόζενμπεργκ, μπορούσε να είναι οι προδότης; ». Απίστευτη λογική! 

Με αυτό το αιτιολογικό, στις 19 Ιούνη του 1953, ο Τζούλιους και η Εθελ Ρόζενμπεργκ δολοφονούνται στην ηλεκτρική καρέκλα.

Ομολογία

Ύστερα από 9 μήνες, στις 17 Μάρτη 1954, οι «Νιου Γιορκ Τάιμς» δημοσίευσαν περικοπές από μια διάλεξη του δρ. Τζέιμς Μπέκερλι, διευθυντή του Γραφείου Πληροφοριών της «Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας». Μπροστά σε ένα κοινό, που αποτελούνταν από ηγετικούς παράγοντες της αμερικανικής βιομηχανίας, ο δρ. Μπέκερλι είπε: 

«Είναι πια καιρός να πάψουμε να μιλάμε για κάποια δήθεν πυρηνικά μυστικά. Η ατομική και η υδρογονική βόμβα δεν έχουν παρθεί από κατασκόπους».

Πηγή 

οι ΚασιδοΜιχαλολιάκοι στο χωριό Δίστομο:

«Κοπέλες απ’ το Δίστομο, φέρτε νερό και ξίδι…»

Στις 10 του Ιούνη 1944 το χωριό Δίστομο του νομού Βοιωτίας 

«ξεθεμελιώθηκε από τη φασιστική θηριωδία και πέρασε στην ιστορία δίπλα στο Μεσολόγγι και στα Ψαρά, μαζί με τα Καλάβρυτα και την Κάνδανο, τα Κούρνοβα και τα Χαϊδάρια, σαν σύμβολο και σαν μέτρο της αξίας που έχει η Λευτεριά σε τούτον τον ματωμένο τόπο».

Ο αγώνας για τη συντριβή του φασισμού είναι γεμάτος από τόπους μαρτυρίου και θυσίας, σε πολλές χώρες στην Ευρώπη. 

Εκατοντάδες είναι στη χώρα μας τα θυσιαστήρια της λευτεριάς και του αντιφασιστικού αγώνα, με αποτυπωμένη τη φρίκη του φασισμού, που άλλωστε αποτυπώθηκε για πάντα στην Ιστορία και στη μνήμη.

Οι Γερμανοί καταχτητές επιδίδονται σε φρικαλεότητες, επιχειρώντας ν’ αφανίσουν το Δίστομο από τον χάρτη, ως αντίποινα στη γιγαντωμένη Εαμική Αντίσταση του λαού μας στη Ρούμελη και σ’ όλη τη σκλαβωμένη Ελλάδα και στον Εθνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό της, τον ΕΛΑΣ, που συγκροτήθηκε και επανδρώθηκε με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές. 

Δολοφονούν με φριχτό τρόπο άντρες και γυναικόπαιδα, καίνε τα σπίτια του χωριού και σκορπούν ανείπωτο πόνο και θλίψη σ’ όσους επέζησαν, καταθέτοντας για πολλοστή φορά τα διαπιστευτήρια της ιδεολογίας τους και της αποστολής τους. 

“Μα οι μέρες τους τώρα μετρήθηκαν πια και τέλος φρικτό τους προσμένει…” 

Σύντομα ο ΕΛΑΣ θα απελευθερώσει την Ελλάδα.

Δίστομο, 10 Ιούνη 1944: Οι ναζί ποζάρουν μπροστά στα σπίτια που πριν λίγο τους έβαλαν φωτιά

«Είναι 10 του Ιούνη 1944, οι γερμανοί κάνουν επίθεση στο Δίστομο με 50 αυτοκίνητα, στρατό και πυροβολικό. Θέλουν να εκδικηθούν για το αντάρτικο, να τσακίσουν το φρόνημα του λαού της υπαίθρου, των ηρωικών αγροτών μας, που το τροφοδοτούσε και το ενίσχυε.

Οι ναζίδες μπαίνουν στο χωριό και σκορπούν τον όλεθρο, καίνε και θερίζουν τα πάντα με τη φωτιά και το σίδερο, με την κτηνωδία και τη θηριωδία. Βιάζουν κορίτσια και γυναίκες, 

κόβουν τους μαστούς των μητέρων, κι ύστερα τις εκτελούν. 

Βρέφη, ανήλικα, και ενήλικους, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, το περνούν απ’ το εκτελεστικό απόσπασμα· κροτούν συνέχεια τα πολυβόλα τους.

Μα κάποτε νυχτώνει κι οι γερμανοί δεν βλέπουν να κάνουν το μακάβριο έργο τους. Τότε βάζουν φωτιά στο Δίστομο, και λαμπάδιασε η νύχτα με τις πύρινες γλώσσες του τραγικού χωριού. Το πυροβολικό χτυπάει συνέχεια, και οι κατακτητές μπαίνουν μέσα στα σπίτια και τα λεηλατούν και τα πυρπολούν.

Κάποτε, τέλος, τελείωσε το θηριώδες έργο τους, και οι ναζίδες άφησαν το «χωριό» και φεύγουν για τη Λειβαδιά… 

«θριαμβευτές».

Το «χωριό» που έχει πια απομείνει ήταν ένας σωρός από στάχτες και καπνίζοντα ερείπια, και ο «θρίαμβος» των Ούννων, ένας φρικώδης απολογισμός για το τραγικό Δίστομο: 

το Δίστομο δεν υπήρχε, ήταν ένα ισοπεδωμένο και ανασκαμμένο χωράφι.

Απ’ τους τραγικούς κατοίκους που εξετελέσθηκαν 218: μέσα σ’ αυτούς 104 άντρες και 114 γυναίκες. 

Και απ’ αυτούς 20 ήταν μέχρι πέντε ετών,

 45 από 5 – 20 ετών, 

111 από 20-60 και 42 άνω των 60 ετών. 

Και το όνομα του επικεφαλής δημίου του ναζιστικού αυτού «θριάμβου»: υπολοχαγός Χάιντε Ζόμπελ»… (Κώστα Μπίρκα «Η εποποιία της Εθνικής Αντίστασης»)

Δίστομο, 10 Ιούνη 1944: Συγκεντρωμένοι σοροί εκτελεσμένων από τους ναζί

Το φρικιαστικό έργο των βαρβάρων δεν περιορίστηκε στο Δίστομο. 

Σε όλη τη διαδρομή Δίστομο-Λειβαδιά οι ναζί σκοτώνουν όποιον συναντούν στο διάβα τους. Ανάμεσα στα θύματα βρίσκονται και όσοι συγγενείς των σκοτωμένων του Διστόμου είχαν βγει να μαζέψουν τις σορούς των δικών τους.

Τρεις μέρες μετά τη σφαγή, στην τοποθεσία «Βερβά» που βρίσκεται κοντά στο Δίστομο, οι Γερμανοί πιάνουν την οικογένεια του φαρμακοποιού από το Δίστομο Γιώργη Γαμβρίλη. 

Ο Γαμβρίλης τη μέρα της σφαγής βρισκόταν στη Λειβαδιά και επέστρεψε εσπευσμένα στο Δίστομο για να δει τι απόγινε η οικογένειά του που, από τύχη, είχε γλιτώσει από τη μανία των ναζί. 

Προσπαθώντας να φυγαδεύσει την οικογένειά του παγιδεύονται από τους γερμανούς που τους σκοτώνουν όλους.

«Ο Τάκης Λάπας πούχει δώσει με συνταρακτική λιτότητα τη σφαγή του Διστόμου γράφει για την οικογένεια του άτυχου Γαμβρίλη: 

Όταν την άλλη μέρα πήγανε να τους θάψουν οι χωριανοί τους, τους βρήκαν σε τούτη την κατάσταση. Ο Γαμβρίλης είχε αγκαλιασμένα τα δυο παιδιά του, το Βασίλη εφτά χρονών και το Δημήτρη πέντε, για να τα προστατέψει από τα δολοφόνα χτυπήματα. 

Τη γυναίκα του Θηρεσία που ήταν γκαστρωμένη στο μήνα της, την είχαν ξεκοιλιάσει και το έμβρυο βρέθηκε παραπεταμένο μακριά της. 

Κοντά στη μάνα τους ήταν λογχισμένα τ’ άλλα δυο παιδιά της, η Βασιλική τεσσάρων χρονών και η Αννέτα ενάμιση»…

Μαρία Παντίσκα, η γυναίκα – παγκόσμιο σύμβολο της Σφαγής του Διστόμου. Φωτογραφία του Ντμίτρι Κέσελ – Dmitri Κessel

Αυτοί υπήρξαν οι ναζί καταχτητές, ίδιοι μ’ αυτούς κι οι ιδεολογικοί απόγονοί τους. 

73 χρόνια από τη Σφαγή του Διστόμου ο φασισμός, όπως κι η ξενοφοβία κι ο ρατσισμός είναι εχθροί του λαού, 

 «παιδιά» του συστήματος της εκμετάλλευσης και οι εθνικιστές Χρυσαυγίτες μαντρόσκυλα των εκμεταλλευτών. 

Η πάλη ενάντια στο φασισμό δεν μπορεί να δοθεί ξεκομμένα από την πάλη ενάντια στο σύστημα που τον γεννά. 

Όμως, για τις θηριωδίες των ναζί στο Δίστομο και αλλού, δεν υπάρχει καλύτερος επίλογος από τα λόγια του φωτισμένου δάσκαλου Μπέρτολτ Μπρεχτ, που από το 1934 ήδη ξεκαθαρίζει την ήρα από το στάρι:

«Πολλοί από εμάς πιστεύουν πως για την υπεράσπιση των σχέσεων ιδιοκτησίας, δεν είναι αναγκαίες οι θηριωδίες του φασισμού.

Αυτές όμως οι θηριωδίες είναι αναγκαίες για τη διατήρηση των σχέσεων ιδιοκτησίας που επικρατούν.

Όσοι από τους φίλους μας νιώθουν φρίκη με αυτές τις θηριωδίες αλλά θέλουν να διατηρήσουν τις σχέσεις ιδιοκτησίας, δεν μπορούν να κάνουν ένα μακροχρόνιο αγώνα ενάντια στη βαρβαρότητα, που εξαπλώνεται όλο και πιο πολύ.

Και δεν μπορούν να κάνουν αυτό τον αγώνα γιατί δεν είναι σε θέση να καθορίσουν και να επιφέρουν τις κοινωνικές εκείνες συνθήκες, κάτω από τις οποίες η βαρβαρότητα θα ήταν περιττή.

Αυτοί που είναι ενάντια στο φασισμό χωρίς να είναι ενάντια στον καπιταλισμό, 

μοιάζουν με εκείνους που θέλουν να έχουν μερίδιο στο μοσχάρι, είναι όμως ενάντια στη σφαγή του.

Θέλουν να φάνε το κρέας αλλά δεν θέλουν να δουν το αίμα.

Είναι ικανοποιημένοι αν ο χασάπης πλύνει τα χέρια του πριν τους το παραδώσει. Αυτοί δεν είναι ενάντια στις σχέσεις ιδιοκτησίας που γεννούν τη βαρβαρότητα.

Είναι μόνο ενάντια στη βαρβαρότητα.

Και υψώνουν τη φωνή τους ενάντιά της.

Και το κάνουν στις χώρες εκείνες που κυριαρχούν οι ίδιες σχέσεις ιδιοκτησίας, 

όμως οι χασάπηδες πλένουν τα χέρια τους πριν παραδώσουν το κρέας».

* «Κοπέλες απ’ το Δίστομο, φέρτε νερό και ξίδι…», στίχος από το ποίημα του Νίκου Καββαδία Federico Garcia Lorka που έγραψε συγκλονισμένος από τις θηριωδίες των ναζί.

από  Κατιούσα

παρουσίαση κειμένου

k τίτλος: Viva La Revolucion

ΜΕΝΙΔΙ: ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ = ΘΑΝΑΤΟΣ

Ο θάνατος ενός παιδιού από μια αδέσποτη σφαίρα, έφερε στην επικαιρότητα με τον πιο τραγικό τρόπο το θέμα της εγκληματικότητας στην περιοχή μας.

Το Μενίδι και οι γύρω δήμοι έχουν γίνει το επίκεντρο της πιο σκληρής εγκληματικότητας στην Αττική. 
Ναρκωτικά, Λαθρεμπόριο κάθε είδους, Διακίνηση όπλων, Μαστροπεία έχουν φτιάξει γερές βάσεις εδώ. 

Μέσα στα εγκληματικά κυκλώματα αναμεμειγμένα και με ηγετικές θέσεις φασιστικά στοιχεία, ντόπιοι «επιχειρηματίες» και στελέχη των σωμάτων ασφαλείας. 

Πάνω όμως από όλους αυτούς, βρίσκονται μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι οι οποίοι ελέγχουν και τα κυκλώματα και τους μηχανισμούς του κράτους.

Η διαπλοκή, όπως συμβαίνει και στον υπόλοιπο κρατικό μηχανισμό, συνεχίζεται και σε επίπεδο δημοτικής αρχής. 

Και η σημερινή αρχή και οι προηγούμενες έχουν τεράστιες ευθύνες για την ανοχή και την συγκάλυψη της εγκληματικότητας.

Ειδικά τους τελευταίους μήνες αρνήθηκαν πεισματικά τη συζήτηση του θέματος της εγκληματικότητας που πρότειναν οι σύμβουλοι του ΚΚΕ 

(και σε συνεργασία με τους συμβούλους της αντιπολίτευσης), 

ΣΑΜΠΟΤΑΡΙΖΑΝ 

τις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου, οι οποίες αναβάλλονταν λόγω έλλειψης απαρτίας.
Σίγουρα, μια συνεδρίαση, δεν θα έλυνε το θέμα της εγκληματικότητας, ούτε θα είχε προλάβει το θάνατο του παιδιού. Δείχνει όμως καθαρά τη στάση όλων αυτών.

Ο λαός όμως τι έκανε για να αντιμετωπίσει την εγκληματικότητα; Τι θα κάνει τώρα για να μην θρηνήσουμε άλλους «τυχαίους» θανάτους, να μην δούμε άλλα παιδιά να πέφτουν στα χέρια των ναρκοεμπόρων;

Η κατάσταση στο μέλλον θα χειροτερέψει. Οι αντιλαϊκοί νόμοι που ψηφίζονται αυτά τα χρόνια και φτωχοποιούν το λαό μας, θα στείλουν την επόμενη γενιά στα ναρκωτικά, την πορνεία και την παραβατικότητα. 

Η φτώχεια είναι το καλύτερο λίπασμα για την εγκληματικότητα. 

Και κάποιοι μεγαλοκαπιταλιστές θα θησαυρίζουν ΚΑΙ από την φτώχεια ΚΑΙ από την εγκληματικότητα.

Οι πολίτες στο Μενίδι, δεν άκουγαν τόσο καιρό το κάλεσμα της Λαίκής Συσπείρωσης και των ταξικών σωματείων για ενεργοποίηση. 
ΕΔΕΙΞΑΝ ΜΕΓΑΛΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ.

 Άφηναν τις τύχες τους και τις ζωές τους να τις διαχειρίζονται κάποιοι «σωτήρες».
Οι σωτήρες όμως μας τελειώσανε. 

Οι μάσκες τους, έπεσαν.
Τώρα πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. 

Να οργανωθούμε στα ταξικά σωματεία της πόλης μας, να φτιάξουμε επιτροπές αγώνα, να διεκδικήσουμε άμεσες λύσεις προστασίας των σχολείων και ανακούφισης των εργαζομένων.

Να μην ξεχνάμε όμως, ότι όσο παραμένει αυτό το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, η εγκληματικότητα δεν μπορεί να νικηθεί!

Γιάννης Βεντούρας

**********************

Η "προφητική" ανακοίνωση του ΚΚΕ για τα γεγονότα στο Μενίδι

Λίγες μόνο ημέρες πριν τον θάνατο από "αδέσποτη" σφαίρα του μικρού Μάριου η τομεακή οργάνωση Μενιδίου - Φυλής του ΚΚΕ εγκαλούσε τη δημοτική αρχή.

Η ανακοίνωση αναφέρει:

Τη Δημοτική Αρχή του Δήμου Αχαρνών και την αντιπολίτευση καταγγέλλει η Τομεακή Οργάνωση Μενιδίου - Φυλής του ΚΚΕ γιατί δεν προσήλθαν στην προγραμματισμένη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, την Τρίτη 30 Μάη κατά την οποία η «Λαϊκή Συσπείρωση» θα έθετε προ ημερήσιας διάταξης δύο ψηφίσματα για τη συμμετοχή δύο αντιδημάρχων σε εκδήλωση της Χρυσής Αυγής και για την εγκληματικότητα στα σχολεία. Η συνεδρίαση αναβλήθηκε επειδή δεν υπήρχε απαρτία.

Η καταγγελία αναφέρει:

«Kαταγγέλλουμε στο λαό και τη νεολαία του Μενιδίου τη δημοτική αρχή Αχαρνών καθώς και σύσσωμη την αντιπολίτευση για το γεγονός ότι σαν σε συγχορδία δεν προσήλθαν στην προγραμματισμένη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου που είχε οριστεί για την Τρίτη 30 Μαΐου. 

Το αποτέλεσμα ήταν το Δημοτικό Συμβούλιο να μην έχει απαρτία και να αναβληθεί η συνεδρίασή του.

Σημειώνουμε πως το πρωί της ίδια ημέρας οι εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι με τη "Λαϊκή Συσπείρωση" την οποία στηρίζει το ΚΚΕ (Βασίλης Τοπαλλιανίδης και Παναγιώτα Αγγελοπούλου) έθεσαν προ ημερήσιας διάταξης δύο ψηφίσματα, το ένα για τη συμμετοχή αντιδημάρχων στην εκδήλωση της φασιστικής Χρυσής Αυγής και το άλλο για την εγκληματικότητα στα σχολεία.

Με το πρώτο ψήφισμα της "Λαϊκής Συσπείρωσης" καλούνταν το δημοτικό συμβούλιο να τοποθετηθεί και να πάρει θέση για την απαράδεχτη κίνηση της Δημοτικής Αρχής να εκπροσωπηθεί με αντιπροσωπεία αποτελούμενη από δύο Αντιδημάρχους σε εκδήλωση που διοργάνωσαν οι φασίστες της Χρυσής Αυγής, να πιάσουν στασίδι δηλαδή δίπλα στους υπόδικους Χρυσαυγίτες.

Με το δεύτερο ψήφισμα οι δημοτικοί σύμβουλοι της "Λαϊκής Συσπείρωσης" έθεταν το ζήτημα της εγκληματικότητας στα σχολεία, αίτημα που έχει εργατικός - λαϊκός κόσμος της περιοχής (γονείς - εκπαιδευτικοί - μαθητές), που όπως γίνεται αντιληπτό επίσης δεν συζητήθηκε.

 Την ίδια στιγμή έχουν καταθέσει εδώ και δύο μήνες αίτημα για συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου με μοναδικό θέμα την “εγκληματικότητα στην περιοχή” και η δημοτική αρχή δεν έχει μπει στον κόπο ούτε να τοποθετηθεί επί του αιτήματος, πολύ περισσότερο να το αποδεχτεί.

Καθόλου τυχαία λοιπόν δεν ήταν η παραπάνω στάση της δημοτικής αρχής και των λοιπών δημοτικών παρατάξεων. Ας αφήσουν τώρα τις εκ των υστέρων δικαιολογίες.

Ρωτάμε:

Γιατί η δημοτική αρχή διστάζει να τοποθετηθεί δημόσια για τη στάση των δύο αντιδημάρχων;

Τι διασυνδέσεις έχει η δημοτική αρχή με τους φασίστες της Χρυσής Αυγής;

Γιατί η αντιπολίτευση (εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι με ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και λοιποί) παίζουν το παιχνίδι της δημοτικής αρχής και δεν καταγγέλλουν ανοιχτά το περιστατικό όπως δημόσια τους κάλεσε το ΚΚΕ με ανακοίνωση που εξέδωσε από την πρώτη στιγμή;

Γιατί η Χρυσή Αυγή και οι αντιδήμαρχοι που την στηρίζουν απολαμβάνουν τη σιωπηλή στήριξη και ανοχή των άλλων κομμάτων ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ κτλ;

Γιατί η δημοτική αρχή δεν φέρνει για συζήτηση το θέμα της εγκληματικότητας και την ίδια στιγμή συναναστρέφεται με τους εγκληματίες της Χρυσής Αυγής;

Ο λαός και η νεολαία της περιοχής είναι ώρα να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα!

Καλούμε τα σωματεία, τα συνδικάτα και τους φορείς της περιοχής του Μενιδίου να πάρουν αποφάσεις στήριξης του ψηφίσματος που κατέθεσαν οι δημοτικοί σύμβουλοι της "Λαϊκής Συσπείρωσης" που στηρίζει το ΚΚΕ».

Στις 21-5 υπήρξε άλλη ανακοίνωση στην οποία αναφερόταν το εξής:

«Οι Δημοτικοί Σύμβουλοι που εκλεχτήκαμε με το ψηφοδέλτιο της “Λαϊκής Συσπείρωσης” που στηρίζει το ΚΚΕ καταγγέλλουμε στο λαό της περιοχής τη Δημοτική Αρχή για το γεγονός ότι καθυστερεί να ικανοποιήσει το αίτημα που είχαμε θέσει και ήταν να πραγματοποιηθεί Δημοτικό Συμβούλιο με μοναδικό θέμα το ζήτημα της εγκληματικότητας που απασχολεί ευρύτερα τον εργατικό - λαϊκό κόσμο της περιοχής μας.

Στην περιοχή μας είναι έντονο το πρόβλημα της εγκληματικότητας και παραβατικότητας. Μάλιστα, σε πολλά από τα σχολεία της περιοχής μας κλιμακώνονται τα περιστατικά επιθέσεων και κλοπών. Σε πολλές περιπτώσεις τα θύματα είναι μαθητές, γονείς και καθηγητές που βγαίνουν με σοβαρούς τραυματισμούς και δίκαια αγανακτούν γιατί δεν λαμβάνεται κανένα ουσιαστικό μέτρο για την προστασία τους. 

Δεν διαφεύγει της προσοχής μας η συχνότητα των κρουσμάτων το τελευταίο διάστημα, με δεδομένο και ότι ορισμένες φασιστικές δυνάμεις, που διαπλέκονται με το οργανωμένο έγκλημα, προσπαθούν συστηματικά να αξιοποιήσουν τέτοια φαινόμενα για να παρουσιαστούν ως “οι προστάτες” της περιοχής και να εκμεταλλευτούν πολιτικά το ζήτημα, γράφονταν μεταξύ άλλων στην ανακοίνωση της 21ης Μάη. 

Συγκέντρωση την Τρίτη στις 7 μμ

Για αύριο Τρίτη οργανώνεται συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία Μενιδίου στις 19.00 από σωματεία και φορείς της περιοχής που απευθύνουν κάλεσμα αγώνα «για τη ζωή που μας αξίζει».

Σε κοινή ανακοίνωση εκφράζουν τα συλλυπητήρια και τη συμπαράστασή τους στην οικογένεια του μικρού μαθητή που έχασε τη ζωή του και τονίζουν πως το τραγικό γεγονός επιβεβαιώνει το υπαρκτό πρόβλημα της εγκληματικότητας και παραβατικότητας στην περιοχή.

Καλούν το λαό και τη νεολαία της περιοχής «να συσπειρωθεί στα Σωματεία του, στους συλλόγους, στους φορείς του εργατικού-λαϊκού κινήματος και να διεκδικήσει οργανωμένα, μέτρα και λύσεις που να χτυπάνε τη ρίζα του προβλήματος» και επισημαίνουν πως «κάθε άλλη λογική μέσα στο κίνημα αντικειμενικά έχει σκοπό να εκτονώσει, να θολώσει το τοπίο για τον πραγματικό ένοχο, ακόμη και να καλλιεργήσει αυταπάτες για το ρόλο του κρατικού μηχανισμού».

Για περισσότερα δες Εδώ

Για την «ασφάλεια» των μονοπωλίων τους:

ΓΕΡΜΑΝΙΑ - ΕΕ

Παίρνοντας την «ασφάλεια» των μονοπωλίων τους «στα δικά τους χέρια»

«Είχα αρκετές εμπειρίες τις τελευταίες μέρες. Και το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι εμείς οι Ευρωπαίοι πρέπει πραγματικά να πάρουμε τις τύχες μας στα δικά μας χέρια - φυσικά, διατηρώντας φιλικές σχέσεις με τις ΗΠΑ, φιλικές σχέσεις με τη Βρετανία και με σχέσεις καλής γειτονίας, στο βαθμό του δυνατού, με άλλες χώρες, ακόμη και με τη Ρωσία».

Η δήλωση αυτή της Αγκελα Μέρκελ, προ ημερών σε προεκλογική συγκέντρωση του κόμματός της στο Μόναχο, που έτυχε «θερμής» υποδοχής, με τίτλους όπως ότι «η ΕΕ ωριμάζει», δεν ήρθε σε μια τυχαία στιγμή.

Οι «εμπειρίες» της Γερμανίδας καγκελαρίου τις μέρες εκείνες, δεν ήταν άλλες από τις αντιπαραθέσεις με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, στο πλαίσιο της Συνόδου του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, όσο και στη Σύνοδο των G7, για μια σειρά θεμάτων:

 Από τη «συνεισφορά» της Γερμανίας στο ΝΑΤΟ, όπου ο Αμερικανός Πρόεδρος σταθερά θέτει θέμα ότι «οι ΗΠΑ δεν μπορεί να πληρώνουν για την ασφάλεια της ΕΕ» και επιμένει στο ΝΑΤΟικό στόχο για 2% του ΑΕΠ σε αμυντικές δαπάνες, 

με τη Γερμανία να απαντά με δηλώσεις όπως ότι «δεν γνωρίζω κανέναν Γερμανό πολιτικό ο οποίος θα υποστήριζε ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό ή επιθυμητό» (Ζ. Γκάμπριελ), έως τα «τερατώδη» εμπορικά πλεονάσματα της Γερμανίας και την αποχώρηση των ΗΠΑ από τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα, που ανακοινώθηκε λίγες μέρες μετά, οι δύο Σύνοδοι επιβεβαίωσαν τις κλιμακούμενες αντιθέσεις ανάμεσα στις ισχυρότερες καπιταλιστικές οικονομίες του πλανήτη.

Λίγες μέρες μετά, οι αντιπαραθέσεις αυτές συνεχίστηκαν με αφορμή και το νέο γύρο όξυνσης που ανοίγουν στη Μ. Ανατολή οι κυρώσεις των αραβικών χωρών ενάντια στο Κατάρ, 

με τον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών να κατηγορεί τον Τραμπ ότι με τις πρόσφατες συμφωνίες που έκανε στην περιοχή ανοίγει επικίνδυνους δρόμους και ένα νέο γύρο εξοπλισμών. 

Τις ίδιες μέρες, οι σχέσεις της Γερμανίας με την Τουρκία περνούσαν από μια νέα φάση όξυνσης, με αφορμή την απαγόρευση της Τουρκίας σε Γερμανούς βουλευτές να επισκεφτούν τις δυνάμεις που εδρεύουν στη ΝΑΤΟική βάση του Ιντσιρλίκ και τη Γερμανία να αναζητά σε άλλες χώρες της περιοχής βάσεις για τη στάθμευση των στρατευμάτων της.

Αναζητώντας τη «στρατηγική αυτονομία»...

Δεν είναι τυχαίο πως μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, ένα από τα βασικά ζητήματα που βρίσκονται σταθερά στο επίκεντρο των διεργασιών και των ανταγωνισμών στο εσωτερικό της ΕΕ, ανεβαίνοντας ψηλά στην ατζέντα, είναι το ζήτημα της «Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας». 

Στο πεδίο αυτό η ΕΕ, μέσα από διαφορετικές προσεγγίσεις, που αντανακλούν και τα διαφορετικά συμφέροντα των καπιταλιστικών κρατών που τη συγκροτούν, κάνει ωστόσο με όλο και πιο γρήγορους ρυθμούς βήματα για τη συγκρότηση των δικών της, αυτοτελών στρατιωτικών μηχανισμών, ικανών να υπηρετήσουν τα συμφέροντα των ευρωενωσιακών μονοπωλίων.

Τη βδομάδα που πέρασε, μάλιστα, η Κομισιόν έδωσε στη δημοσιότητα το «έγγραφο προβληματισμού για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Αμυνας», που περιέχει τα 3 βασικά σενάρια για το μέλλον του «αμυντικού δόγματος» της ιμπεριαλιστικής ένωσης.

Επιγραμματικά τα σενάρια αυτά, όπως παρουσιάζονται στο έγγραφο, είναι τα εξής:

1. «Συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας και άμυνας. Στο σενάριο αυτό, τα 27 κράτη - μέλη της ΕΕ θα συνεργάζονται σε θέματα ασφάλειας και άμυνας συχνότερα απ' ότι στο παρελθόν. 

Η συνεργασία αυτή θα εξακολουθήσει να είναι σε μεγάλο βαθμό εθελοντική (...) τα κράτη - μέλη δε δεσμεύονται - πολιτικά ή νομικά - από την υποχρέωση να οδεύσουν προς μια κοινή κατεύθυνση στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας.»

2. «Επιμερισμένη ασφάλεια και άμυνα. 

Στο σενάριο αυτό τα 27 κράτη - μέλη (...) θα επιδεικνύουν πολύ μεγαλύτερη οικονομική και επιχειρησιακή αλληλεγγύη στον τομέα της άμυνας (...) η ΕΕ θα ενισχύσει την ικανότητά της να προβάλλει τη στρατιωτική της ισχύ και να συμμετέχει πλήρως στη διαχείριση εξωτερικών κρίσεων (...) η συνεργασία της ΕΕ με το ΝΑΤΟ θα αυξηθεί περαιτέρω (...) στο σημείο όπου άπτονται η εσωτερική και η εξωτερική ασφάλεια, η ΕΕ θα αναλάβει πιο αποφασιστική δράση».

3. «Κοινή ασφάλεια και άμυνα. 

Η αλληλεγγύη και η αμοιβαία συνδρομή των κρατών - μελών στον τομέα της ασφάλειας και άμυνας θα καταστεί κανόνας, με βάση την πλήρη αξιοποίηση του άρθρου 42 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ενωση, το οποίο περιλαμβάνει τον προοδευτικό προσδιορισμό κοινής αμυντικής πολιτικής της Ενωσης που θα οδηγήσει στην κοινή άμυνα. (...) η προστασία της Ευρώπης θα αποτελέσει κοινή ευθύνη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ προς όφελος και των δύο μερών. (...) 

Η ΕΕ θα είναι σε θέση να πραγματοποιεί επιχειρήσεις υψηλής έντασης για την καλύτερη προστασία της Ευρώπης, στις οποίες μπορεί να περιλαμβάνονται επιχειρήσεις κατά τρομοκρατικών ομάδων, ναυτικές επιχειρήσεις σε εχθρικά περιβάλλοντα ή δράσεις άμυνας στον κυβερνοχώρο (...) 

Ο σχεδιασμός για την αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων θα διεξάγεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο, φέρνοντας πιο κοντά τους τομείς της εσωτερικής και της εξωτερικής ασφάλειας».

Ταυτόχρονα, η Κομισιόν ανακοίνωσε και τη διαμόρφωση «Ευρωπαϊκού Ταμείου Αμυνας», που σύμφωνα με τα όσα προβλέπονται θα φτάσει να χρηματοδοτεί με 5,5 δισ. το χρόνο την από κοινού ανάπτυξη τεχνολογιών και πολεμικών συστημάτων, προς αντιμετώπιση του «πολυκερματισμού» των κάθε λογής μέσων και ως στοιχείο «απεξάρτησής» της από άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, κυρίως τις ΗΠΑ.

Μιλώντας στη Διάσκεψη για την Αμυνα και την Ασφάλεια στην Ευρώπη, την περασμένη Παρασκευή, ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζ. Κ. Γιούνκερ, τόνισε σε σχέση με τη σημασία να προχωρήσει η Κοινή Ασφάλεια και Αμυνα: 

«Η προστασία της Ευρώπης δεν μπορεί πλέον να ανατεθεί σε εξωτερικούς συνεργάτες. Ακόμα και οι μεγαλύτερες στρατιωτικές δυνάμεις μας - και μπορώ να τις υπολογίσω σε μία, το πολύ δύο - δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν όλες τις προκλήσεις και απειλές μόνες. Κι ούτε χρειάζεται να κοιτάξουμε πολύ πέρα από την πόρτα μας για να δούμε ότι ο πόλεμος δεν είναι κάτι στο παρελθόν».

...για τη «σταθερότητα» των δικών τους μονοπωλίων

«Θύμισε» και κάτι ακόμα ο πρόεδρος της Κομισιόν στην τοποθέτησή του, σκιαγραφώντας την εξέλιξη και κλιμάκωση των ανταγωνισμών: «Οι ΗΠΑ» είπε «άλλαξαν θεμελιωδώς την εξωτερική τους πολιτική πολύ πριν την άφιξη του κ. Τραμπ. 

Την περασμένη δεκαετία κατέστη σαφές ότι οι Αμερικανοί εταίροι μας θεωρούν ότι επιβαρύνονται υπερβολικά με το βάρος για τους πλούσιους Ευρωπαίους συμμάχους τους.

 Δεν έχουμε άλλη επιλογή παρά να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα μας στη Μ. Ανατολή, στην αλλαγή του κλίματος, στις εμπορικές μας συμφωνίες».

Πράγματι, παρ' όλη την ένταση με την οποία έρχεται το ζήτημα στο προσκήνιο τον τελευταίο τουλάχιστον χρόνο, τα ζητήματα αυτά έχουν τεθεί προ πολλού στο τραπέζι. 

Πέρυσι τέτοια εποχή, πολύ πριν ο Τραμπ αναλάβει Πρόεδρος των ΗΠΑ και λίγες μόλις μέρες μετά το δημοψήφισμα στη Βρετανία για το Brexit, που «άνοιξε» νέους δρόμους, αφού η Βρετανία ήταν σταθερή πολέμιος της ΚΠΑΑ της ΕΕ, 

η Γερμανίδα υπουργός Αμυνας ανακοίνωνε τη «Λευκή Βίβλο για την Ασφάλεια», που αναθεωρούσε ύστερα από 10 χρόνια το αμυντικό δόγμα της Γερμανίας.

Στο κείμενο μπορούσε κανείς να διακρίνει τον πυρήνα των ανησυχιών που τροφοδοτούν σήμερα τις - γερμανικές και όχι μόνο - προσπάθειες για την ενίσχυση της «στρατηγικής αυτονομίας της ΕΕ» σε ό,τι αφορά τα ζητήματα της Ασφάλειας: 

«Η γερμανική ευημερία και οικονομία εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τις κατάλληλες συνθήκες - στην Ευρώπη και παγκόσμια.

Η Γερμανία είναι πλήρως ενσωματωμένη στις ροές του διεθνούς εμπορίου και των επενδύσεων. Η χώρα μας είναι ιδιαίτερα εξαρτώμενη από τις ασφαλείς διαδρομές εφοδιασμού, τις σταθερές αγορές και τα λειτουργικά δίκτυα πληροφοριών και επικοινωνιών. Αυτή η εξάρτηση θα συνεχίσει να αυξάνεται», σημειωνόταν.

Ως εκ τούτου, στόχοι της αναθεωρημένης «πολιτικής ασφάλειας», της Γερμανίας που όπως χαρακτηριστικά λεγόταν «ξεκινάει από το εσωτερικό της Γερμανίας και έχει ορίζοντα όλο τον κόσμο», είχαν τεθεί: 

«Να διασφαλίσει την ευημερία (...) μιας ισχυρής γερμανικής οικονομίας, όπως επίσης και ενός ελεύθερου και απρόσκοπτου παγκόσμιου εμπορίου», να προωθήσει την «υπεύθυνη χρήση των περιορισμένων αγαθών και των σπάνιων πόρων σε όλο τον κόσμο», «να βαθύνει την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση» και να «κατοχυρώσει τη διατλαντική συνεργασία».

«Το οικονομικό και πολιτικό βάρος της Γερμανίας σημαίνει ότι είναι καθήκον μας να αναλάβουμε ευθύνες για την ασφάλεια της Ευρώπης», σημείωνε τότε η Α. Μέρκελ, με τη Γερμανίδα υπουργό Αμυνας να συμπληρώνει πως «στις παρούσες κρίσεις η Γερμανία έδειξε ότι έχει τη θέληση να αναλάβει ευθύνες στην πολιτική ασφάλειας. 

Δείξαμε επίσης πως είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε την ηγεσία».

Η ανάγκη της Γερμανίας να διασφαλίσει τα συμφέροντα των μονοπωλίων της τόσο στο εσωτερικό της ΕΕ, όσο και σε αντιπαράθεση με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, μέσα από την ενίσχυση των στρατιωτικών δυνατοτήτων της ΕΕ αλλά και την αναβάθμιση του ρόλου της σε αυτόν τον τομέα, συναντά σε σημαντικό βαθμό και ανάλογες επιδιώξεις άλλων ισχυρών καπιταλιστικών κρατών όπως η Γαλλία.

Ενδεικτική είναι η συνάντηση των ηγετών Γερμανίας - Γαλλίας - Ιταλίας και Ισπανίας τον περασμένο Μάρτη στις Βερσαλλίες, λίγες μέρες πριν τη Σύνοδο της Ρώμης για τα 60χρονα της ΕΕ, με κύριο θέμα συζήτησης αυτό της «ενισχυμένης συνεργασίας» των καπιταλιστικών αυτών κρατών στους τομείς ασφάλειας και άμυνας.

Γερμανία και Γαλλία, εξάλλου, έχουν καταρτίσει σχέδια για στενότερη αμυντική συνεργασία της ΕΕ, με εξασέλιδο έγγραφο των υπουργών Αμυνας των δύο χωρών, που έστειλαν στην Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης της ΕΕ. 

Η Γερμανίδα υπουργός, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, συνέκρινε το σχέδιο με τη ζώνη ελεύθερης μετακίνησης Σένγκεν, αναφέροντας: «Ηρθε η ώρα να προχωρήσουμε σε μια Ενωση Ευρωπαϊκής Αμυνας, το οποίο είναι ουσιαστικά μια Σένγκεν Αμυνας».

Επικίνδυνα σενάρια σε κάθε εκδοχή τους

Το κείμενο της Κομισιόν που παρουσιάστηκε αυτή τη βδομάδα κλείνει με το εξής ερώτημα - έκκληση:

 «Η ενίσχυση της ευρωπαϊκής ασφάλειας είναι απολύτως απαραίτητη. (...) 

Οι πρωτοβουλίες που βρίσκονται σε εξέλιξη υποδεικνύουν σαφώς ότι τα κράτη - μέλη και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ έχουν ήδη ξεκινήσει την πορεία αυτή.

 Αλλά πόσο γρήγορα επιθυμούν τα κράτη - μέλη να οικοδομηθεί μια πραγματική ευρωπαϊκή ένωση ασφάλειας και άμυνας;».

 Η απάντηση στο ερώτημα δεν εξαρτάται βέβαια μόνο από τα σχέδια επί χάρτου, μιας που οι ανταγωνισμοί που δοκιμάζουν τη συνοχή της ΕΕ έχουν και τη δική τους δυναμική.

Σε κάθε περίπτωση, κανένα από τα σενάρια που βρίσκονται σήμερα στο τραπέζι δεν πρόκειται να ωφελήσει το λαό, που βρίσκεται αντιμέτωπος με νέους μεγάλους κινδύνους, εξαιτίας της έντασης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Αυτό ισχύει στο ακέραιο και για την Ελλάδα, η οποία, με ευθύνη της κυβέρνησης, δεν λείπει από κανένα μέτωπο που ανοίγουν οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και από καμιά διεργασία στο εσωτερικό τους, διεκδικώντας μάλιστα αναβάθμιση του ρόλου της, γεγονός που αυξάνει τους κινδύνους εμπλοκής του λαού σε ανεξέλεγκτες «περιπέτειες».

Τ. Γαλ.

Tι πρόβαλαν τα παπαγαλάκια στις ειδήσεις κ η απάντηση του κινήματος έξω απ' την βουλή:

Μάχιμα έγκριτα χαμένα κορμιά ή σαν να μην ψήφιζε η Βουλή σήμερα αντιλαϊκά μέτρα…

Την ώρα που η Αριστερά της πλάκας ψήφιζε νέα ταφόπλακα για τον λαό, τα μάχιμα έγκριτα χαμένα κορμιά έκαναν πρώτη είδηση τον θάνατο 11χρονου μαθητή από αδέσποτη βολίδα. 

Την ώρα που χιλιάδες παιδάκια καταδικάζονταν σε έξωση με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς οι καλοπληρωμένοι παπαγάλοι έθαβαν αυτήν την είδηση και προέβαλαν τον θάνατο ενός παιδιού από αδέσποτη σφαίρα!

Δεν είναι σημαντικό ζήτημα θα αναρωτηθεί κανείς ο θάνατος του παιδιού;! Και βέβαια είναι! 

Μια αδέσποτη σφαίρα από άσκοπη χρήση όπλου σκότωσε ένα παιδάκι! Ο θάνατος ενός ανθρώπου είναι σημαντικός έτσι κι αλλιώς, αλλά η εκμετάλλευσή του για να καλυφθεί η νέα κυβερνητική βαρβαρότητα σε βάρος του λαού είναι αλητεία. 

Μάλιστα η προβολή του θέματος έγινε αποπροσανατολιστικά με κατηγορίες σε βάρος των ρομά και των Πόντιων από την πρώην ΕΣΣΔ, λες και η ανοχή στην κατοχή πυροβόλων όπλων και στην χρήση τους σε γάμους, βαφτίσια και πανηγύρια είναι αποκλειστικότητα των Ρομά και των Ποντίων από την πρώην ΕΣΣΔ, λες και σε άλλες περιοχές της χώρας δεν ρίχνουν χωρίς λόγο με τα πυροβόλα για να γιορτάσουν κάποιο γεγονός και κανένας δεν λέει να σταματήσει αυτό το επικίνδυνο παιχνίδι!

20 ολόκληρα λεπτά το ένα μάχιμο έγκριτο «παπαγαλάκι» ασχολούνταν με τον θάνατο του 11χρονου! Το άλλο «παπαγαλάκι» ξεπέρασε τα 25 λεπτά.

 Το πρώτο «παπαγαλάκι» συνέχισε την μάχιμη έγκριτη ενημέρωσή του για 13 λεπτά με τις Βρετανικές εκλογές την ώρα που στην Ελληνική Βουλή διεξαγόταν ονομαστική ψηφοφορία για τα νέα αντιλαϊκά μέτρα που εντάχθηκαν σε νομοσχέδιο για ψάρια, ενώ συνέχισε για 5 λεπτά με την κρίση στην Μέση Ανατολή και την ίδρυση Κουρδικού κράτους! 

Το δεύτερο «παπαγαλάκι» την ώρα που η ονομαστική ψηφοφορία στην Ελληνική Βουλή συνεχιζόταν επέλεξε να ενημερώσει για 7 λεπτά για τις προκλήσεις των Τούρκων στην Κυπριακή ΑΟΖ, ενώ συνέχισε για 10 λεπτά με την κρίση του Κατάρ και την ίδρυση Κουρδικού κράτους.

 Το πρώτο «παπαγαλάκι» κατόπιν ασχολήθηκε με άλλα άσχετα θέματα. Το δεύτερο «παπαγαλάκι» αναφέρθηκε στη συζήτηση της Βουλής για τα νέα μέτρα 40 ολόκληρα λεπτά μετά την αρχή του δελτίου ειδήσεων. Η ενημέρωση για την συζήτηση και την ψηφοφορία στο Ελληνικό κοινοβούλιο κράτησε 2 λεπτά! 

Περιμέναμε με υπομονή το πρώτο «παπαγαλάκι» το οποίο αναφέρθηκε στη συνεδρίαση της Βουλής 45 λεπτά μετά την έναρξη του δελτίου ειδήσεων. 

Η ενημέρωση του πρώτου «παπαγάλου» για την συνεδρίαση της Βουλής κράτησε 2 λεπτά λες και ήταν συνεννοημένα τα δυο «παπαγαλάκια»!

Αυτά τα λίγα για το πόσο ελεύθερα αποφασίζουν οι πολίτες για την ζωή τους! 

Το πιο σημαντικό γεγονός για την ύπαρξή μας κατέλαβε 2 λεπτά του δελτίου ειδήσεων του δεύτερου «παπαγάλου» και 2 λεπτά του δελτίου ειδήσεων του πρώτου «παπαγάλου»!

Άντε ζωή σε λόγου τους γιατί εμάς μας έχουν «φάει λάχανο» ποικιλόχρωμοι αστοί πολιτικοί, «παπαγάλοι» κι άλλοι «καλοθελητές» στην υπηρεσία του εκμεταλλευτικού συστήματος στον στόχο της εξόντωσης του λαού!!

του Ραφαήλ Βασιλειάδη

απ' το agkidapress.gr

**********************************

Μαχητική η συγκέντρωση διαμαρτυρίας του ΠΑΜΕ έξω από την Βουλή 

Μαχητική συγκέντρωση διαμαρτυρίας πραγματοποίησε το απόγευμα της Παρασκευής 9 Ιούνη το ΠΑΜΕ έξω από την Βουλή, ενάντια στα νέα αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης.

Στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ ανταποκρίθηκαν σωματεία, συνδικάτα, ομοσπονδίες, ενώσεις αυτοαπασχολουμένων, γυναικείοι σύλλογοι, φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι, που συγκεντρώθηκαν στο ύψος της πύλης της Βουλής επί της Βασιλίσσης Σοφίας η οποία παρέμεινε κλειστή, κατά την διάρκεια της συγκέντρωσης. «Του λαού δυνάστες, κλέφτες και ληστές - τρόικα, κυβέρνηση και καπιταλιστές», «Φόροι, ανεργία για τους εργάτες - κέρδη και χλιδή στους κεφαλαιοκράτες», είναι μερικά μόνο από τα συνθήματα που δόνησαν την ατμόσφαιρα. Στη συγκέντρωση παραβρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ.

 «Σας επιστρέφουμε τα ψάρια σας»

Στην διάρκεια της συγκέντρωσης απηύθυναν χαιρετισμούς, ο Δήμος Κουμπούρης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ, (δείτε παρακάτω το video), ο Σωτήρης Πουλικόγιαννης, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας, (δείτε παρακάτω το video) και ο Παναγιώτης Κατάρας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στην Βιομηχανία Τύπου - Χάρτου (δείτε παρακάτω το video).

Μιλώντας στη συγκέντρωση ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της ΕΓ του ΠΑΜΕ, ανάφερε ότι τα εργατικά μας δικαιώματα δεν είναι τροπολογία για τα ψάρια τους. Εμείς θα συνεχίσουμε χωρίς να κάνουμε ούτε ένα βήμα πίσω. Τους επιστρέφουμε πίσω το δόλωμα που προσπάθησαν να βάλουν, τους επιστρέφουμε πίσω τα ψάρια τους, κατέληξε ο ομιλητής.

Σε εκείνο το σημείο, σε μια συμβολική κίνηση διαμαρτυρίας μέλη του ΠΑΜΕ πέταξαν τελάρα με ψάρια στον προαύλιο χώρο της Βουλής, με τα συνθήματα να δονούν την ατμόσφαιρα. (Δείτε πάνω το κεντρικό video).

Ο χαιρετισμός του Δήμου Κουμπούρη

Αρχικά στη συγκέντρωση χαιρέτησε ο Δήμος Κουμπούρης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ, ο οποίος τόνισε ότι, αυτοί που μας έλεγαν πως θα σχίσουν τα μνημόνια και θα δώσουν 13η σύνταξη είναι οι δήμιοι που συναγωνίζονται με τους προηγούμενους δήμιους. Είμαστε σε πλήρη αντίθεση με την πολιτική, με τα μέτρα και ότι άλλο έχετε αποφασίσει. Ο μόνος ανοιχτός δρόμος σήμερα είναι ο δρόμος του αγώνα, σημείωσε ο Δήμος Κουμπούρης, καλώντας στις 3 πανσυνταξιουχικές κινητοποιήσεις που θα γίνουν στην Αθήνα στις 15 Ιούνη, στην Θεσσαλονίκη στις 13 Ιούνη και στην Κρήτη, στο Ρέθυμνο στις 21 Ιούνη.

Ο χαιρετισμός του Σωτήρη Πουλικόγιαννη

Αμέσως μετά μίλησε ο Σωτήρης Πουλικόγιαννης, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδας, ο οποίος μετέφερε την εμπειρία από τον αγώνα που δίνει ο κλάδος και το Συνδικάτο για την υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ, επισημαίνοντας ότι, ψηφίστε όσα μέτρα θέλετε, πάρτε όσα μνημόνια θέλετε, οι εργαζόμενοι που συσπειρώνονται στα ταξικά συνδικάτα, στο ΠΑΜΕ και σήμερα βρισκόμαστε έξω από την Βουλή για να καταγγείλουμε την απαράδεκτη διαδικασία επέκτασης των μνημονίων, μέσα από τροπολογία για το ψάρεμα. Σε εμάς, ψάρεμα σε «θολά νερά» δεν έχει, κατέληξε ο ομιλητής.

Ο χαιρετισμός του Παναγιώτη Κατάρα

Από την πλευρά του ο Παναγιώτης Κατάρας, πρόεδρος των εργαζομένων στην Βιομηχανία Τύπου - Χάρτου, σημείωσε ότι, δίνουμε την δική μας αγωνιστική απάντηση στα νέα αντιλαϊκά μέτρα και τις άθλιες μεθοδεύσεις που επέλεξε η κυβέρνηση για μια ακόμη φορά με πραξικοπηματική διαδικασία στη Βουλή για να μην πάρει χαμπάρι ο λαός. Χρειάζεται με εμπιστοσύνη στη δύναμή μας να οργανώσουμε την πάλη σε κάθε χώρο δουλειάς για να βάλουμε εμπόδια στην εφαρμογή αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής με στόχο την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και την ενίσχυση της κοινωνικής συμμαχίας.

902.gr