ΠΕΛΕΤΙΔΗΣ: Ως Δήμαρχος δεν θα παρευρεθώ στη «δοξολογία» της «Coca Cola 3Ε»

 

ΚΩΣΤΑΣ ΠΕΛΕΤΙΔΗΣ : ''Ως Δήμαρχος δεν θα παρευρεθώ στη «δοξολογία» της «Coca Cola 3Ε», δεν θα συμβάλω στη διαμόρφωση της εντύπωσης στον ελληνικό λαό ότι χωρίς αυτούς που πλουτίζουν από την εκμετάλλευση των εργαζομένων και με τη συνδρομή των κυβερνήσεων, το κράτος δεν μπορεί να κάνει τίποτα. ''

ΔΗΜΟΣ ΠΑΤΡΕΩΝ : Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΠΑΤΡΕΩΝ, ΚΩΣΤΑΣ ΠΕΛΕΤΙΔΗΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΕΥΡΕΘΕΙ ΑΥΡΙΟ (24/10) ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ & ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΣΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ - ΑΝΑΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ COCA COLA 3E ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΒΕΕ, ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΤΗΣ ΑΧΑΙΑΣ ΠΟΥ ΕΠΛΗΓΗΣΑΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΤΟΥ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Ο Δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης, με επιστολή του προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Σταύρο Παπασταύρου, με αφορμή την αυριανή υπογραφή - ανάθεση στην εταιρεία Coca Cola 3E Ελλάδος ΑΒΕΕ, αποκατάστασης των περιοχών της Αχαΐας που επλήγησαν από τις πυρκαγιές του Αυγούστου, τονίζει τα εξής:

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ανέλαβε, όπως και οι προηγούμενες, να χτίσει τη δημόσια εικόνα των κατόχων του πλούτου, των κουμανταδόρων του τόπου μας. Παρουσιάζονται ως «ευεργέτες», ότι χωρίς αυτούς δεν μπορεί να λειτουργήσει ο τόπος μας, ότι αυτοί μεριμνούν για την ανάπτυξη, τις επενδύσεις, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, ότι αυτοί ενισχύουν τα νοσοκομεία με εξοπλισμό και υποδομές, ότι αυτοί συντηρούν τα σχολεία μας.

Στις 24/10/25 καλείται ο Δήμαρχος Πατρέων, να παρευρεθεί στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, μαζί με τον υπουργό κ. Σταύρο Παπασταύρου για την υπογραφή της πράξης ορισμού της «Coca Cola 3Ε Ελλάδος» ως αναδόχου αποκατάστασης των περιοχών της Αχαΐας που επλήγησαν από τις πυρκαγιές του Αυγούστου 2025.

Ως Δήμαρχος δεν θα παρευρεθώ στη «δοξολογία» της «Coca Cola 3Ε», δεν θα συμβάλω στη διαμόρφωση της εντύπωσης στον ελληνικό λαό ότι χωρίς αυτούς που πλουτίζουν από την εκμετάλλευση των εργαζομένων και με τη συνδρομή των κυβερνήσεων, το κράτος δεν μπορεί να κάνει τίποτα.

Συντάσσομαι με τον λαό μας, με τον πνευματικό κόσμο, τους λογοτέχνες, τους ποιητές που ύμνησαν την εργασία και αυτούς που χτίζουν τα πάντα, τους εργαζόμενους. Με αυτούς που ύμνησαν και εμπνεύστηκαν από τη δουλειά, τη μετανάστευση, τον αγώνας για την επιβίωση, κόντρα στην εκμετάλλευση και την αδικία. Αποτύπωσαν την αλήθεια. Πουθενά δεν θα βρείτε ύμνους για τους τραπεζίτες, τους βιομήχανους και τους εφοπλιστές.

Με ακλόνητη πεποίθηση, ότι το σύνθημα που ακούγεται από τους εργαζόμενους του χεριού και του πνεύματος, ότι «χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά» εκφράζει την αλήθεια και θα αποτυπωθεί και στην κοινωνική μας συγκρότηση.

Οι εργαζόμενοι, οι αυταπασχολούμενοι, οι βιοπαλαιστές έμποροι και αγρότες, οι συνταξιούχοι, οι λαϊκές οικογένειες με τη βαριά φορολογία που πληρώνουν, μπορούν και πρέπει να απολαμβάνουν όλα όσα δικαιούνται. Επιλέγετε να τροφοδοτείται με επιδοτήσεις και φοροελαφρύνσεις ασταμάτητα αυτούς που κατέχουν τον πλούτο, που κερδίζουν δισεκατομμύρια στην πλάτη του λαού.

Προβάλλετε ως «ευεργέτες» αυτούς που ήδη έχετε χρηματοδοτήσει με χρήματα του λαού μας και τώρα πρέπει να πούμε και ευχαριστώ.

Ευχαριστούμε τους εργαζόμενους και το λαό μας που εργάστηκε και εργάζεται σκληρά, που παράγει τον πλούτο της χώρας και παλεύει για όσα σήμερα έχουμε ανάγκη.

Ο Δήμαρχος Πατρέων

Κώστας Πελετίδης

ΓΙΑ ΤΟ '89 ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Σπύρος Μιχαήλ Παπαδόπουλος
5 ώρ. ·

Εμπεριστατωμένο κείμενο τής Sonia Perres, την ρητορική απορία που διατυπώνει η ίδια σε αυτό, την έχω και εγώ, ο #Τραγουδοσαυρος, εδώ και πολλά πολλά χρόνια!
《Το #ΚΚΕ κυβέρνησε με... #ΝΔ το «#Βρώμικο_89»
Η ιστορία μάλλον σάς είναι γνωστή.
Συγκυβέρνηση τής Νέας Δημοκρατίας με τον -ενιαίο τότε- Συνασπισμό το 1989.
Επειδή, λοιπόν, έχω βαρεθεί να ακούω τον κάθε ηλίθιο, τον κάθε άσχετο, τον κάθε ανιστόρητο αλλά και τον κάθε προβοκάτορα να μιλάει για το "Βρώμικο '89" δείχνοντας με το δάχτυλο το ΚΚΕ, ας γυρίσουμε πίσω στον χρόνο για να βάλουμε τα πράγματα στη σειρά τους.
Η Μαρία Δαμανάκη, αναδείχτηκε πρόεδρος τής Βουλής που προέκυψε από τις εκλογές τού Ιουνίου τού 1989.
Εκείνη την εποχή, εν όψει Ευρωεκλογών και Εθνικών Εκλογών, συστάθηκε από το ΚΚΕ και την ΕΑΡ (την μετεξέλιξη τού ΚΚΕ Εσωτερικού), ο "Συνασπισμός τής Αριστεράς και τής Προόδου", στον οποίον προσχώρησαν η "Σοσιαλιστική Πορεία" τού Νίκου Κωνσταντόπουλου αλλά και κάποιοι πρώην ΠαΣόΚοι, όπως ο Μανώλης Δρεττάκης, ο Στάθης Γιώτας και ο Στάθης Παναγούλης.
Παρενθετικά αναφέρω πως, όσοι δοκησισοφούν ακόμη και σήμερα, διατυμπανίζοντας ότι πρέπει να ενωθεί όλη η αριστερά (π.χ. Λαζόπουλος και άλλοι), ας ηρεμήσουν κι ας ανοίξουν και κανένα βιβλίο να ξεστραβωθούν.
Η ενότητα που ζητούν, έχει δοκιμαστεί στην πράξη από το 1989. Τα δε αποτελέσματά της είναι γνωστά και ιστορικώς καταγεγραμμένα.
Στις εκλογές τού Ιουνίου 1989, ο νεοπαγής Συνασπισμός κ.λ.π. παίρνει 13,1% και εκλέγει 28 βουλευτές.
Τούς αναφέρω αλφαβητικά:
● Ανδρουλάκης Μίμης,
● Γαλανός Νίκος,
● Γιάνναρος Γρηγόρης,
● Γιώτας Στάθης,
● Δαμανάκη Μαρία,
● Δραγασάκης Γιάννης,
● Δρεττάκης Μανώλης,
● Καλούδης Νίκος,
● Κάππος Κώστας,
● Κατσαρός Γιάννης,
● Κόρακας Στρατής,
● Κοσιώνης Παναγιώτης,
● Κοταμανίδου Εύα,
● Κύρκος Λεωνίδας,
● Κωστόπουλος Μήτσος,
● Λεβέντης Θανάσης,
● Λεντάκης Ανδρέας,
● Μπιτσάνης Ηλίας,
● Νέστωρ Στέλιος,
● Παφίλης Θανάσης,
● Ρήγας Κώστας,
● Σκοτινιώτης Παναγιώτης,
● Σκυλλάκος Αντώνης,
● Σπαθής Θόδωρος,
● Στριφτάρης Σπύρος,
● Φαράκος Γρηγόρης,
● Φλωράκης Χαρίλαος και
● Χατζηδημητρίου Τραϊανός.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ
Όσοι καταλαβαίνουν, αντιλαμβάνονται ότι στην παραπάνω κοινοβουλευτική ομάδα τού Συνασπισμού, οι "σκληροπυρηνικοί" (συγγνώμη για τον όρο) τού ΚΚΕ αποτελούν μειοψηφία.
Από τούς υπόλοιπους, κάποιοι προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ, κάποιοι από την ΕΑΡ/ΚΚΕ Εσωτερικού και κάποιοι ανήκουν μεν στο ΚΚΕ, αλλά επρόκειτο να αποχωρήσουν σύντομα, μιάς και ήταν από εκείνους που ονειρεύονταν την μετάλλαξη τού κόμματος σε ευρωκομμουνιστικό, όπως το ιταλικό ΚΚ υπό τον Μπερλίνγκουερ ή το γαλλικό ΚΚ υπό τον Μαρσαί, μόνο που δεν τούς "έκατσε".
Σ' εκείνες τις εκλογές λοιπόν, κανένα κόμμα δεν κατάφερε να πετύχει αυτοδυναμία.
Κι ενώ η χώρα συγκλονιζόταν από -πραγματικά ή μη- σκάνδαλα των ΠΑΣΟΚικών κυβερνήσεων, τον Κοσκωτά με τα πάμπερς του και τις περιπέτειες τού Ανδρέα με την αρρώστια του, με την Μιμή και με το "κωλόσπιτο" τής Εκάλης, οι επιλογές ήταν δυο:
ή νέες εκλογές ή κυβέρνηση συνεργασίας.
Το πρόβλημα ήταν πως οι οποιεσδήποτε διώξεις κατά πολιτικών προσώπων για οποιοδήποτε σκάνδαλο τής προηγούμενης περιόδου, έπρεπε να ασκηθούν από την νεοεκλεγμένη Βουλή αλλιώς θα παραγράφονταν.
Το δίλημμα υπήρξε τεράστιο για τούς ηγέτες τής αριστεράς.
Αν δεν συμφωνούσαν σε κυβέρνηση συνεργασίας, τα σκάνδαλα θα παραγράφονταν και η αριστερά θα κατηγορούταν για συναίνεση στο κουκούλωμα.
Με το ΠΑΣΟΚ δεν γινόταν να συνεργαστούν αφού αυτό ήταν που κατηγορούταν για τα σκάνδαλα.
Μόνο με την Νέα Δημοκρατία μπορούσαν να συνεργαστούν, αλλά πώς ήταν δυνατόν να συγκυβερνήσει η δεξιά με την αριστερά;
Ακολούθησε έντονη και μακρά συζήτηση στην κοινοβουλευτική ομάδα και το θέμα τέθηκε σε ψηφοφορία.

Οι δώδεκα(12) "σκληροπυρηνικοί" βουλευτές τού ΚΚΕ ψήφισαν ΟΧΙ στην συνεργασία, οι υπόλοιποι δεκάξι(16) ψήφισαν ΝΑΙ.

Οι υπέρμαχοι τού ΝΑΙ επιχειρηματολόγισαν τονίζοντας ότι, εάν δεν διαλυόταν η Βουλή και ασκούταν διώξεις, το ΠΑΣΟΚ θα οδηγούταν στην διάλυση, οπότε ο Συνασπισμός θα αναδεικνύονταν σε Αξιωματική Αντιπολίτευση στην επόμενη Βουλή.
Όμως, οι διαφωνούντες έμμεναν ανυποχώρητοι στις θέσεις τους, με πρώτο και καλύτερο τον Κώστα Κάππο.
Όταν ο Φλωράκης παρατήρησε ότι ο Συνασπισμός θα διαλυόταν εάν δεν βρισκόταν λύση, κάποιοι επέμεναν "να διαλυθεί" και κάποιοι άρχιζαν να το ξανασκέφτονται, μη θέλοντας να δυναμιτίσουν την περιβόητη "ενότητα τής αριστεράς".

Τελικά, η κοινοβουλευτική ομάδα αποφάσισε κατά πλειοψηφία την συμμετοχή τού Συνασπισμού σε κυβέρνηση συνεργασίας με την Νέα Δημοκρατία, υπό τον όρο ότι η θητεία αυτής τής κυβέρνησης θα ήταν τρίμηνη και ότι θα εστιαζόταν στην άσκηση διώξεων κατά των πολιτικών προσώπων που είχαν οποιαδήποτε εμπλοκή σε οποιοδήποτε σκάνδαλο.

Έτσι, δυο εβδομάδες μετά τις εκλογές, στις 2 Ιουλίου ορκίζεται ως πρωθυπουργός τής Κυβέρνησης Συνεργασίας ο Τζαννής Τζαννετάκης.
Στην κυβέρνησή του συμμετέχουν τέσσερα(4) στελέχη τού Συνασπισμού, αλλά κανένας από τούς "σκληροπυρηνικούς".
▪︎ Ο Νίκος Κωνσταντόπουλος αναλαμβάνει το Υπουργείο Εσωτερικών,
▪︎ ο Φώτης Κουβέλης το Δικαιοσύνης και
▪︎ ο Γιώργος Μυλωνάς το Πολιτισμού, ενώ
▪︎ ο Γιάννης Δραγασάκης τοποθετείται αρχικά Υφυπουργός Εμπορίου και κατόπιν Υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας.
2/7/1989:
Ο αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ Τίκας ορκίζει τον Τζαννή Τζαννετάκη ως πρωθυπουργό, υπό το βλέμμα τού τότε Προέδρου τής Δημοκρατίας Χρήστου Σαρτζετάκη.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Σκοπός όλων των προαναφερθέντων, δεν είναι η παρουσίαση ή η ανατομία όσων έγιναν εκείνο το "Βρώμικο '89".
Ούτε, βέβαια, η ανάλυση των τριγμών που επεφύλασσε στο ΚΚΕ εκείνη η απόφαση τής κοινοβουλευτικής ομάδας τού Συνασπισμού.
Σκοπός των όσων αναφέρθηκαν παραπάνω, ήταν να φτάσω ως εδώ για να διατυπώσω μιά απορία που την έχω χρόνια:
Αφού η συνεργασία τού ενιαίου τότε Συνασπισμού με την δεξιά αποφασίστηκε από την κοινοβουλευτική του ομάδα, με μιά απόφαση που καταψηφίστηκε από τους καθαρόαιμους ΚουΚουÉδες και υπερψηφίστηκε από όλα τα - τοτινά ή κατοπινά- μέλη της που είτε ανήκαν είτε θα μετακόμιζαν στον ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία και την υποστήριξαν διά τής συμμετοχής τους στην κυβέρνηση,
γιατί κατηγορείται το #ΚΚΕ γι' αυτήν τη συνεργασία;;;!!!
Δεν θα ήταν πιό λογικό αυτή η κατηγορία να απευθύνεται στον #ΣΥΡΙΖΑ;;;!!!
Ας μου λύσει κάποιος αυτή την απορία επιτέλους!
Κάποιος!!!...
Υ.Γ.: “Εμείς ξεβρωμίσαμε το '89′” έλεγε ο Χαρίλαος στην κασέτα των ΠΑΣόΚων για το “Βρώμικο 89” και είχε απόλυτο δίκιο. Και το βασικό δίδαγμα για τούς κομμουνιστές είναι πως δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ ξανά η κολυμβήθρα τού Σιλωάμ για το αστικό πολιτικό σύστημα και τις βρωμιές του.》

Χορηγούμενη

Γενέθλια

Επαφές

Συνομιλίες κοινότητας

Ομαδικές συνομιλίες