"ΖΑΙΩΝ" ΚΑΤΆΝΤΙΑ: ΤΩΡΑ ΣΥΛΛΑΜΒΆΝΟΥΝ k ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ

-Επειδή το ΔΣ της ΕΛΜΕ, στις 6 Μάρτη, εξέδωσε ψήφισμα συμπαράστασης σε απολυμένη έγκυο εργαζόμενη

-Συνελήφθησαν μέλη του ΔΣ της Α' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

Καταγγελία της Πανελλαδικής Γραμματείας Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ

Στη σύλληψη της Προέδρου και του Αντιπροέδρου της Α' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης προχώρησε η αστυνομία, επειδή το ΔΣ της ΕΛΜΕ, στις 6 Μάρτη, εξέδωσε ψήφισμα συμπαράστασης σε απολυμένη έγκυο εργαζόμενη σε ιδιωτική εταιρία με έδρα την Αθήνα.

Η σύλληψη των δύο συνδικαλιστών έγινε στο πλαίσιο της διαδικασίας του αυτοφώρου που διέταξε ο Εισαγγελέας. Το έγκλημα των συνδικαλιστών της Α' ΕΛΜΕ είναι ότι εξέδωσαν ψήφισμα καταδίκης της εργοδοσίας της εταιρείας VresNET (εταιρεία τηλεφωνικού καταλόγου), η οποία προχώρησε στην απόλυση εργαζόμενης που βρίσκονταν στον έβδομο μήνα εγκυμοσύνης και στην συνέχεια απέλυσε τρεις ακόμα συναδέλφους της που τόλμησαν να την υπερασπιστούν.

Στη συνέχεια υπέβαλε μήνυση στην απολυμένη και σε όσους κατήγγειλαν την αυθαιρεσία της εργοδοσίας. 

Ερωτηματικά γεννά η σπουδή της εισαγγελίας να κινήσει τη διαδικασία του αυτοφώρου και να διατάξει την άμεση σύλληψη των συνδικαλιστών. 

Στο πλευρό των συλληφθέντων που κρατήθηκαν για ώρες στο ΑΤ Τούμπας, βρέθηκε ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Δελής, ο οποίος πραγματοποίησε παρέμβαση στον Διοικητή του ΑΤ, αλλά και συνάδελφοί τους εκπαιδευτικοί, συνδικαλιστές και εργαζόμενοι άλλων κλάδων απαιτώντας την άμεση απελευθέρωσή τους, η οποία και έγινε μετά από ώρες κράτησης. 

Η Δ. Δάσιου, πρόεδρος της Α' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης

Καταγγελία της Πανελλαδικής Γραμματείας Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ

Η Πανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ καταγγέλλει τις συλλήψεις, τονίζοντας ότι «μετά τα ΜΑΤ, τις απαγορεύσεις, τώρα ποινικοποιείται και η έκφραση αλληλεγγύης. Ο αυταρχικός κατήφορος της κυβέρνησης και των εργοδοτών δεν θα περάσει. Απαιτούμε εδώ και τώρα να αφεθούν ελεύθεροι και να απαλλαγούν από κάθε κατηγορία.

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.

Καλούμε όλες τις ΕΛΜΕ και τους Συλλόγους ΠΕ να καταδικάσουν τον αντιλαϊκό και αυταρχικό κατήφορο της κυβέρνησης».

Ανακοίνωση της Οργάνωσης Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ 

 Η Οργάνωση Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ καταγγέλλει τη σύλληψη της προέδρου και του αντιπροέδρου του ΔΣ της Α' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης με τη διαδικασία του αυτοφώρου, επειδή κατήγγειλαν με απόφαση του ΔΣ την απόλυση εγκύου εργαζόμενης σε ιδιωτική εταιρεία. Μηνυτής είναι ο εργοδότης της απολυμένης.

Από την πρώτη στιγμή βρέθηκε στο πλευρό τους αντιπροσωπεία της Κομματικής Οργάνωσης του ΚΚΕ, με επικεφαλής το βουλευτή Γιάννη Δελή, ο οποίος τόνισε στον αστυνομικό διοικητή ότι είναι απαράδεκτη η σύλληψη και κράτηση των συνδικαλιστών και απαίτησε την άμεση απελευθέρωσή τους.

Η ενέργεια αυτή αποτελεί προσπάθεια εκφοβισμού και καταστολής της δράσης των εργατικών σωματείων που υπερασπίζονται τα εργατικά δικαιώματα. Ο αυταρχισμός της κυβέρνησης και των εργοδοτών δεν έχει τέλος. Μετά τις απειλές, τις απαγορεύσεις και τα ΜΑΤ, διώκεται ακόμα και η αλληλεγγύη ανάμεσα σε εργαζόμενους.

Η αντιλαϊκή πολιτική πάει χέρι χέρι με την ένταση της καταστολής. Απέναντι στα κρούσματα αυταρχισμού και τρομοκράτησης οι εργαζόμενοι να αντιτάξουν τον οργανωμένο συλλογικό αγώνα.

902.gr

ΟΙ "ΖΑΙΟΙ" ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΤΟΝ ΠΕΛΕΤΙΔΗ ? !!

Tα Αυτοκόλλητα Αποκαλύπτουν: 

O ΔΙAΛΟΓΟς Εδώ: 

https://www.facebook.com/charis.tsouris/posts/1720758578000458

Παρά την επιμονή του Βολιμιάτη η κυρία δεν Απάντησε και Μας άφησε στο Σκοτάδι...
***
βρήκαμε όμως απ΄την σελίδα της 
βαρυσήμαντη είδηση του 2016 
και σάς την παρουσιάζουμε παρακάτω: 

αδέρφια κερδάνε...
✌☺
  

Και ο πραγματικοί λόγοι αποκαλύπτονται 

εδώ: 

Εδώ:

 Εδώ: 

Εδώ

kαι Εδώ

Ακούστε όσα δήλωσε ο Διονύσης Πλέσσας, Αντιδήμαρχος, για τη προχθεσινή (14/3/2018) αποχώρηση των Παρατάξεων από το Δημοτικό Συμβούλιο, στην εκπομπή του Γιάννη Γεωργόπουλου στο Ράδιο Γάμμα. 

Τι απαντά στις βολές του Χριστόπουλου κατά του Πελετίδη. "Ο Δήμαρχος δεν έχει ανάγκη από αστέρια και γαλόνια". Πώς σχολιάζει την στάση της Αντιπολίτευσης 

Εδώ:

https://www.facebook.com/patrasmunicipality/videos/1920189464687242/

https://www.facebook.com/patrasmunicipality/posts/1920635194642669

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΡΑΜΠ ΦΕΡΝΕΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: -ΑΠ΄ΤΟ ΌΠΛΟ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΤΗΚΕ ΜΑΘΗΤΗΣ

ΗΠΑ

Καθηγητής πυροβόλησε κατά λάθος με το όπλο του μέσα στην τάξη - Ένας μαθητής τραυματίστηκε

Από τις διαδηλώσεις των μαθητών στις ΗΠΑ κατά της οπλοκατοχής

Πηγή: Associated Press

 Ένας μαθητής τραυματίστηκε στην Καλιφόρνια, στις δυτικές ΗΠΑ, όταν ένας καθηγητής πυροβόλησε κατά λάθος με το περίστροφό του μέσα στην τάξη, έγινε γνωστό από την αστυνομία.

«Την Τρίτη γύρω στις 13.20 (22.20 ώρα Ελλάδας) η αστυνομία εκλήθη στο Λύκειο του Σισάιντ», μιας πόλης που απέχει δύο ώρες από τα νότια περίχωρα του Σαν Φρανσίσκο, «αφού ένας καθηγητής φαίνεται πως πυροβόλησε κατά λάθος με το όπλο του στην τάξη», επισημαίνεται στο δελτίο Τύπου που ανήρτησε η αστυνομία στο «Twitter».

«Κανείς δεν τραυματίστηκε σοβαρά», διευκρινίζεται.

Ο καθηγητής, που ονομάζεται Ντένις Αλεξάντερ, έφεδρος αστυνομικός σε μια γειτονική κοινότητα, ήθελε να δείξει στους μαθητές πώς αφοπλίζεται κάποιος κατά τη διάρκεια του μαθήματος «εισαγωγή στην απονομή της Δικαιοσύνης», το οποίο απευθύνεται σε μαθητές που θα ήθελαν να ενταχθούν στις δυνάμεις επιβολής του νόμου, εξήγησε ο πατέρας του μαθητή που τραυματίστηκε, με δηλώσεις του στο τηλεοπτικό δίκτυο KSBW.

Θέλοντας να εξακριβώσει εάν το όπλο ήταν γεμάτο, στόχευσε προς το ταβάνι και κατά λάθος πυροβόλησε μία φορά, με αποτέλεσμα να πέσουν κομμάτια από το ταβάνι πάνω σε έναν μαθητή, εξήγησε στο Γαλλικό Πρακτορείο η Τζούντι Βελόζ, εκπρόσωπος Τύπου της αστυνομίας.

Η ίδια περιέγραψε το τραύμα του εφήβου ως επιφανειακό, ωστόσο ο πατέρας του Φερμίν Γκονζάλες είπε ότι ένα θραύσμα από τη σφαίρα βρήκε τον λαιμό του παιδιού. «Είναι σοκαρισμένος αλλά είναι καλά», διαβεβαίωσε ο πατέρας του.

Ο καθηγητής τέθηκε σε αργία μέχρι να ολοκληρωθεί η έρευνα και ενώ η αστυνομία συνεχίζει να παίρνει καταθέσεις από τους μαθητές.

Στην Καλιφόρνια, οι καθηγητές δεν επιτρέπεται να φέρνουν όπλα στην τάξη, ακόμα κι αν έχουν άδεια οπλοφορίας.

(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, AFP)

H Απάντηση των Μαθητών: 

902.gr

TO: ΜR ERDOGAN:

Mr erdogan, you threat us ( greek people) with a new war between greece and turkey.

You said to greek people, that you, and your military goverment will to attack to greek people, to destroy families, to kill and rape women, and catch up some greek islands, witout army and defense, and make true your dream to rebuilt the new ottoman empire and steal the riches of greek land and greek seas...So poor dream mr President of Turkey... your people turkish, kurdish, and others minorities, dont want another more stronger and catastrofic war with greece, because greece is a strong military power, and all the greeks will fight for their homes and their families, for their rights for their freedom, against your plans, against your invader army. Every corner, every house, every street, every inch of our country will be battlefield, not because we want war, but , because of your attack. I hope that turkish progressive people will be together with us, against you, and against your new imperialistics plans. We know that you work for the riches of turkey , and turkish monopolies , and you ignored the human rights, the freedom. You dont care for the poor workers of your country. You will make them meat for your profits.
Your name mr Erdogan , will be written in the history as a new dictator, a new great killer in the area of east mediterannean sea, and in middle east.You said that you won the greek army in 1922. i have to explain, that In 1922 the war was different. Greek attacked to made the new Byzantine empire, and they lost the war then. The greek nationalism defeteaded in 1922. Not the greek people. Today the things are different... We are in defense, and we will fight as lion in order to save our motherland, our families, our freedom. You will lost because you will be the spark, for a new workers front,againsts your imperialistics plans. Greeks and turkish workers together united, will fight against your plans, against your bloody petroleum profit, and your bloody money, for a peacfull future between turkish and greek people. You know better than me that war do revolutionary situation, and nobody wants to kill or die for your stupid nationalistic dream . Mr Erdogan, you are not sultan, you are an old man, The better for you is, to enjoy your last times of your life with your family and your friends!
i hope the last time you understand that the great persons in history made great civil works and not murders ...
I am not nationalist, and i dont want war, and hope to a peaceful future between greece and turkey. But , you never think that i am slave. I am a proud human being, and i ll fight for my freedom against your plans. Today i have in turkey millions people with me. Millions people against war, against Nato, against your bloody system of profit.
Power to the people!

https://www.facebook.com/RecepTayyipErdogan/

Κύριε Ερντογαν, μας απειλείτε ( τον ελληνικό λαό) με ένα νέο πόλεμο, μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Είπατε στον ελληνικό λαό, ότι εσείς, και η στρατοκρατούμενη κυβέρνησή σας, θα επιτεθεί στην Ελλάδα, να καταστρέψει οικογένειες , να σκοτώσει και να βιάσει τις γυναίκες μας, και να καταλάβει μερικά ελληνικά νησιά χωρίς άμυνα και στρατό, με μερικές εκατοντάδες κατοίκους για να κάνετε πράξη το όραμά σας για την ανασύσταση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας κλέβοντας τα πλούτη και τα αγαθά της ελληνικής γης και της ελληνικής θάλασσας.

Τάσο φτωχό όνειρο κύριε πρόεδρε της Τουρκίας.

Ο λαός σας, τούρκοι πολίτες, κούρδοι πολίτες, και άλλες μειονότητες, δεν θέλουν ένα ακόμα περισσότερο δυνατό και καταστροφικό πόλεμο με την Ελλάδα, επειδή η Ελλάδα, είναι μια δυνατή στρατιωτική δύναμη στην περιοχή, και όλοι οι έλληνες πατριώτες θα πολεμήσουν για τις οικογένειές τους και τα σπίτια τους, για το δίκιο τους και για την ελευθερία τους, ενάντια στα σχέδιά σας, εναντίον του εισβολέα στρατού σας.
Κάθε γωνιά, κάθε σπίτι, κάθε δρόμος, κάθε εκατοστό της πατρίδας μας, θα γίνει πεδίο μάχης, όχι επειδή αγαπάμε τον πόλεμο, αλλά εξ αιτίας της δικής σας επίθεσης.
Ελπίζω ότι οι προοδευτικοί άνθρωποι στην Τουρκία, θα είναι μαζί μας, εναντίον σας, και εναντίον των ιμπεριαλιστικών σας σχεδίων.

Ξέρουμε ότι δουλεύετε για τους πλούσιους της Τουρκίας, και για τα Τουρκικά μονοπώλια, και αγνοείται τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία.
Δεν σας ενδιαφέρουν οι φτωχοί εργαζόμενοι στη χώρα σας.
Τους θέλετε κρέας για τα κέρδη σας.
Το όνομά σας Κύριε Ερντογαν θα γραφτεί στην ιστορία, σαν ένας νέος δικτάτορας, σαν ένας νέος μεγάλος δολοφόνος, στην ανατολική μεσόγειο και στην μέση ανατολή.

Είπατε ότι νικήσατε τους Έλληνες το 1922.
Πρέπει να σας εξηγήσω κύριε Ερντογαν ότι το 1922 ο πόλεμος ήταν διαφορετικός.
Οι Έλληνες προσπάθησαν να ξαναδημιουργήσουν την Βυζαντινή αυτοκρατορία και έχασαν τον πόλεμο τότε.
Ο ελληνικός εθνικισμός νικήθηκε το 1922, όχι ο Ελληνικός λαός.
Επαναλαμβάνω , Όχι ο Ελληνικός λαός.
Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Θα πολεμήσουμε σαν λιοντάρια για να υπερασπιστούμε την πατρίδα μας, τις οικογένειές μας, την ελευθεριά μας.
Θα χάσετε και θα ανάψετε την σπίθα για την δημιουργία ενός εργατικού λαϊκού μετώπου, ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σας σχέδια.
Ελληνες και Τουρκοι εργάτες μαζί ενωμένοι, θα πολεμήσουν ενάντια στα σχέδιά σας, ενάντια στα ματωμένα σας κέρδη από το πετρέλαιο, και τα ματωμένα σας χρήματα, για ένα ειρηνικό μέλλον ανάμεσα στο λαό της Ελλάδας και της Τουρκίας.
Ξέρετε καλύτερα από εμένα ότι ένας πόλεμος δημιουργεί επαναστατική κατάσταση 

και κανένας δεν θέλει να σκοτώσει ή να πεθάνει για το ηλίθιο εθνικιστικό σας όραμα.

Κύριε Ερντογαν, δεν είστε σουλτάνος, είστε ένας ηλικιωμένος άνθρωπος. Το καλύτερο για εσάς, είναι να περάσετε το υπόλοιπο της ζωής σας, με την οικογένειά σας, και τους φίλους σας.
Ελπίζω ότι θα καταλάβετε έστω και την τελευταία στιγμή ότι οι μεγάλες προσωπικότητες έκαναν μεγάλα έργα πολιτισμού και όχι δολοφονίες.

Δεν είμαι εθνικιστής και δεν θέλω τον πόλεμο, και ελπίζω σε ένα ειρηνικό μέλλον ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία.
Αλλά ποτέ μην σκεφτείτε ότι είμαι σκλάβος. Είμαι ένας περήφανος άνθρωπος, και θα πολεμήσω για την ελευθερία μου, ενάντια στα σχεδία σας.
Σήμερα έχω στην Τουρκία εκατομμύρια φίλους, συντρόφους. Εκατομμύρια ενάντια στο πόλεμο, ενάντια στο Νατο, ενάντια στο ματωμένο σας σύστημα του κέρδους.

Thanasis Mast

---Εμένα με Χειρούργησε ένας Άγιος---

«Κλίνε για λίγο Ελλάδα το γόνυ και γύρε τις σημαίες σου μεσίστιες. Ένα μεγάλο παιδί Σου έπαψε να ζει. Και σεις που δουλεύετε στις φάμπρικες ή στον κάμπο. Και σεις που σκυμμένοι πάνω στα βιβλία προσπαθείτε να γνωρίσετε τα μυστικά της ζωής, σταματήστε μια στιγμή. Σήμερα πέθανε ένας μεγάλος ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Έπαψε να χτυπά η καρδιά που έκλεισε μέσα της, Εσένα Πατρίδα, όλους τους καημούς και τους πόθους του βασανισμένου σου λαού. Πέθανε ο Πέτρος Κόκκαλης. Ο επιστήμονας, που και μακριά από τα χώματά Σου Σε δόξαζε και Σε τιμούσε. Ο αγωνιστής, που μέχρι την τελευταία του πνοή πάλευε για τη Ζωή και την Ευτυχία. Ενός λεπτού σιγή για τον Πέτρο Κόκκαλη πού πέθανε».

Ο Πέτρος Κόκκαλης φοιτητής

Έτσι τον αποχαιρετούσε το περιοδικό των πολιτικών προσφύγων «Πυρσός», που τυπωνόταν στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία, στις 15 του Γενάρη 1962. Μέρα που έπαψε να χτυπά η μεγάλη καρδιά του Πέτρου Κόκκαλη, του γιατρού που τίμησε την επιστήμη του όσο λίγοι, του πρωτοπόρου της χειρουργικής, του μέγιστου ανθρωπιστή, ακούραστου λαϊκού αγωνιστή, αληθινού κομμουνιστή, μπαρουτοκαπνισμένου επαναστάτη, που υπηρέτησε το λαό και το συνάνθρωπο μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του.

Ο Πέτρος Κόκκαλης γεννήθηκε στη Λιβαδειά στις 18 του Σεπτέμβρη 1896 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Ο παππούς του ήταν δημοδιδάσκαλος και ο πατέρας του εκπαιδευτικός, διευθυντής Γυμνασίου. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή της Αθήνας, στο Βερολίνο (1913 – 1914) και στην Ελβετία (1915 – 1919) απ’ όπου πήρε το πτυχίο του και το διδακτορικό του τίτλο. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στη Γερμανία, στο Μόναχο (1919-1928), όπου άσκησε το ιατρικό του λειτούργημα ως βοηθός του διάσημου Γερμανού Καθηγητή Ερνστ Φέρντιναντ Σάουερμπρουχ .

Στα 1929 επιστρέφει στην Ελλάδα και γίνεται υφηγητής της Χειρουργικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας και το 1930 Διευθυντής της Κλινικής Αθηνών, ενώ μέχρι το 1935 διευθύνει το νοσοκομείο «Ελπίς».

Ο Πέτρος Κόκκαλης τη δεκαετία του ΄30

Το 1935 απέκτησε τον τίτλο του Καθηγητή της Ιατρικής και ανέλαβε τη Διεύθυνση της Γ’ Χειρουργικής Κλινικής του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», όπου και παρέμεινε μέχρι το 1940. Ως Καθηγητής στην Έδρα της Χειρουργικής Ανατομίας διεύθυνε ταυτόχρονα και την Πανεπιστημιακή Χειρουργική Κλινική του Αρεταίειου Νοσοκομείου της Αθήνας.

Στα 1940, ο Καθηγητής της Χειρουργικής Πέτρος Κόκκαλης βρίσκεται εθελοντής στον ελληνο-ιταλικό πόλεμο, από τη θέση του χειρουργού στα Χειρουργεία του Τμήματος Στρατιάς Ηπείρου. Η φασιστική και ναζιστική κατοχή τον βρήκαν στις γνωστές του θέσεις: στα νοσοκομεία, στα αμφιθέατρα της διδασκαλίας, στις αίθουσες των χειρουργείων.

Ο Πέτρος Κόκκαλης ανήκε εξ ορισμού στην αστική τάξη. Δεν ανήκε όμως σ’ αυτή η συνείδηση και η αξιοπρέπειά του, ο πατριωτισμός του και η πίστη του στους ανθρώπους και στις αξίες της επιστήμης και του πολιτισμού. Γρήγορα θα στραφεί στο λαό και στους αγώνες του. Ως αποτέλεσμα της επιλογής του αυτής, στα 1942, απομακρύνεται απ’ όλες τις επιφανείς θέσεις που είχε καταλάβει, εξακολουθεί όμως να ασκεί ιδιωτικά την Ιατρική. Στα 1944 γίνεται μέλος του ΚΚΕ. Βγαίνει στο βουνό, στην Ελεύθερη Ελλάδα, ως μέλος της ΠΕΕΑ έως την Απελευθέρωση.

1944. Στο βήμα του Εθνικού Συμβουλίου

της ΠΕΕΑ

Η αστική άρχουσα τάξη δεν του συχώρεσε ποτέ την αλλαγή «στρατοπέδου». Μετά τη Βάρκιζα διώκεται ανηλεώς. Το 1947, όντας στέλεχος του ΚΚΕ, φεύγει στη Γαλλία εξαιτίας προβλημάτων υγείας. Επιστρέφει σύντομα στα ελεύθερα βουνά και στις τάξεις του ΔΣΕ. Ήταν ο πρωτοπόρος στην οργάνωση της υγειονομικής περίθαλψης στο ΔΣΕ και ένα από τα σημαντικότερα πολιτικά στελέχη, όντας υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Παιδείας, παράλληλα χειρουργώντας ο ίδιος στην πρώτη γραμμή των μαχών.

Ο Πέτρος Κόκκαλης οργάνωσε τη σωτηρία των παιδιών των ελεύθερων περιοχών, την περίοδο που η βασίλισσα Φρειδερίκη τα άρπαζε και τα έκλεινε στις παιδουπόλεις. Διαχειρίστηκε αυτό το μεγάλο ζήτημα και μετά το πέρασμα των δυνάμεων του ΔΣΕ στις Λαϊκές Δημοκρατίες, συνεχίζοντας ταυτόχρονα τη λαμπρή επιστημονική του σταδιοδρομία, ειδικά στη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας, όπου και θα τιμηθεί με το παράσημο «Λάβαρο της Εργασίας», μια από τις πλέον τιμητικές διακρίσεις της χώρας.

Ήταν μέλος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης και πρόεδρος της Κεντρικής Επιτροπής Επαναπατρισμού τον πολιτικών προσφύγων. Πέθανε από καρδιακή προσβολή την ώρα της εργασίας του, στις 15 του Γενάρη 1962.

Ο Πέτρος Κόκκαλης στο βουνό με τον ΔΣΕ

Έγραφε ο Πέτρος Κόκκαλης στα 1956, σε άρθρο του στο περιοδικό του ΚΚΕ “Νέος Κόσμος”, για το «πώς θα μπορέσει να αντιδράσει αποτελεσματικά ο επιστημονικός κόσμος, την ώρα τούτη που τα ιδρύματα αλώνονται από αντιδραστικές κατευθύνσεις…»: «Να συνειδητοποιήσει κάθε επιστήμονας τις μεγάλες ευθύνες που έχει σήμερα μέσα στις βαθιές κοινωνικές εξελίξεις που είναι στενά συνδεμένες με τις επιστημονικές επιτεύξεις. (…) Κανένας επιστήμονας δεν μπορεί να ισχυριστεί σήμερα, την εποχή της τόσο φανερής και οξείας αντιπαράθεσης των δύο αντίθετων ιδεολογιών, ότι δεν αντιλαμβάνεται τη σημασία της ενεργητικής του τοποθέτησης απέναντι στα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα».

Μάρτυρες για το πώς και πόσο το αντιλήφτηκε ο ίδιος υπήρξε η πορεία του και οι πράξεις του. Υπάρχουν όμως και καταγεγραμμένες μαρτυρίες ανθρώπων που τον γνώρισαν, που συνεργάστηκαν μαζί του πάνω από το χειρουργικό τραπέζι, που διδάχτηκαν απ’ αυτόν στα αμφιθέατρα ή στο βουνό, που γιατρεύτηκαν οι πληγές τους και αποκαταστάθηκαν από τα επιδέξια χέρια του.

Πάντα πιστός στο καθήκον – Χειρουργείο στη ΓΛΔ

Είναι πραγματικά εντυπωσιακό ότι όλοι όσοι γνώρισαν από κοντά τον Κόκκαλη μιλούν γι’ αυτόν με τον ίδιο θαυμασμό και εκφράζονται με τα ίδια ακριβώς λόγια για την απλότητα του και για την αγάπη του προς το λαό. 
Μερικές τέτοιες μαρτυρίες μεταφέρουμε από το βιβλίο της Κατίνας Τέντα – Λατίφη «Πέτρος Σ. Κόκκαλης – Βιωματική βιογραφία» (έκδοση Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα 2011).

«Έπαιρνε λεφτά μόνον απ’ τους πλούσιους…»

Δρ Αντώνης Μούγιας, χειρουργός. Γνώριζε τον Κόκκαλη από το 1934. Όταν έδωσε τη μαρτυρία του, το 2005, ήταν 97 ετών:
«(…) Τον Κόκκαλη για να τον βοηθήσεις έπρεπε να σκέφτεσαι το λαό. Αυτός έζησε για τον κόσμο. Ο Κόκκαλης ήταν πατριώτης, με μια λέξη υπέρ-πατριώτης. Αυτό! Δεν χωράει άλλη λέξη και ευτύχησε να εξυπηρετήσει τον κόσμο. Ο λαός ήξερε ότι υπήρχε ένας μεγάλος επιστήμονας που ενδιαφερόταν για αυτόν, γι’ αυτό και εκυνηγήθη αργότερα. Αυτό και τίποτε άλλο…

Έπαιρνε λεφτά μόνον απ’ τους πλούσιους και τα έδινε στην Εθνική Αλληλεγγύη. Αυτό το ξέραμε όλοι, ότι τα λεφτά αυτά δεν τα κρατούσε για τον ίδιο αλλά τα κρατούσε για τις ανάγκες του αγώνος, για την περίθαλψη των τραυματιών και των αρρώστων…

Πέτρος Κόκκαλης (1896-1962)

Και σ’ εμάς αυτό έλεγε συνέχεια: «να κάνετε το καλό, θα το βρείτε από το λαό… να βοηθάτε, να περιθάλπτετε όλους όσους έχουν ανάγκη, να μην κοιτάζετε πού ανήκουν πολιτικά, να μην τον διαχωρίζετε το λαό». Ήταν τόσο φιλολαϊκός, τους φρόντιζε όλους ανεξαρτήτως των πεποιθήσεών τους και μας μάθαινε να μην πληρωνόμαστε από τον κόσμο, ποτέ καμία αμοιβή δεν παίρναμε. «Την αμοιβή σας -μας έλεγε- την καταγράφει ο λαός με την αγάπη του», έλεγε δηλ. το αντίθετο από αυτό που μας μάθαιναν μερικοί άλλοι, να πληρωνόμαστε καλά. Εμείς ακολουθούσαμε τον Κόκκαλη, δεν παίρναμε καθόλου λεφτά, δωρεάν φροντίζαμε τον κόσμο, τους τραυματίες γιατί ήμασταν στην Εθνική Αλληλεγγύη και στο ΕΑΜ των γιατρών. Σ’ αυτό το σημείο ο Κόκκαλης ήταν κάθετος, δεν σήκωνε κουβέντα. (…)»

«Θα μπορούσε να ήταν στο Κάιρο…και να ζει πλουσιοπάροχα»

Ο Σταμάτης Κρητικάς που συνάντησε τον Κόκκαλη στο βουνό θυμάται:
«Όταν έφυγε από την Αθήνα εγκατέλειψε μια τεράστια πελατεία. Συναναστρεφετο την υψηλή κοινωνία των λογίων και προσκαλείτο στα μεγάλα σαλόνια των Αθηνών. Αφού χειρούργησε το Γεώργιο Βλάχο, στο γραφείο του οποίου ανέβαιναν και έπεφταν κυβερνήσεις. Θα μπορούσε να ήταν στο Κάιρο σαν περιζήτητος στην Μ. Ανατολή και να ζει πλουσιοπάροχα. Αυτός όμως αποφάσισε ότι η θέση του ήταν στη μαχόμενη Ελλάδα, ανεξάρτητα από την επικρατούσα αβεβαιότητα. Αναρωτιέμαι αν κανείς κατάλαβε την προσφορά αυτού του ανθρώπου. Εκείνος πίστευε ότι, όταν η Πατρίδα είναι σκλάβα, δε δικαιούσαι να ευημερείς. Πίστη με έργα, με πράξη και όχι με μεγάλες κουβέντες».

«Κανένας επιστήμονας δεν μπορεί να ισχυριστεί σήμερα, την εποχή της τόσο φανερής και οξείας αντιπαράθεσης των δύο αντίθετων ιδεολογιών, ότι δεν αντιλαμβάνεται τη σημασία της ενεργητικής του τοποθέτησης απέναντι στα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα…» Πέτρος Κόκκαλης (1956)

«…Ο Κόκκαλης το 1939 είχε δύο αυτοκίνητα, όταν σε όλη την Ελλάδα υπήρχαν μόνο 15.000 αυτοκίνητα…και ξαφνικά αυτός βρέθηκε με τους αριστερούς και μάλιστα μέλος του ΚΚΕ!»

Μιλάει για τον Κόκκαλη ο Δημήτρης Λαζαρίδης, χειρουργός το 1943 στο Νοσοκομείο του ΕΛΑΣ στο Μεγάλο Χωριό Ευρυτανίας:
«Μετά τα Δεκεμβριανά βρήκαν ευκαιρία οι Χίτες και οι άλλοι να λένε και να κάνουν ό,τι ήθελαν. Μέχρι και μορφινομανή τον αποκάλεσαν, επειδή πολύ παλιά είχε στο ιατρείο του ένα μπουκαλάκι μορφίνης που χρησιμοποιούσε στις πρωτοποριακές επεμβάσεις του στους ασθενείς. Απίστευτο μέχρι ποιο σημείο μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος όταν θέλει να εκδικηθεί. Γιατί περί εκδικήσεως επρόκειτο. Εκδίκηση φοβερή σε όλο το μεγαλείο της επειδή ο Κόκκαλης τους αιφνιδίασε. Αυτός που ανήκε όχι στη μεσοαστική, αλλά στη μεγαλοαστική τάξη -ο Κόκκαλης το 1939 είχε δύο αυτοκίνητα, όταν σε όλη την Ελλάδα υπήρχαν μόνο 15.000 αυτοκίνητα-, αυτός που ο Κανελλόπουλος τον είχε καλέσει να τον κάνει υπουργό και ξαφνικά αυτός βρέθηκε με τους αριστερούς και μάλιστα μέλος του ΚΚΕ!

Αυτό δεν μπορούσαν να του το συγχωρήσουν ποτέ και κοιτούσαν πώς να τον εκδικηθούν. Μπορεί ο Κόκκαλης να ήταν πολύ αγαπητός στους ασθενείς και γενικά στον κόσμο, στους φοιτητές και στους στενούς συνεργάτες, αλλά στους μεγάλους χειρουργούς δεν ήταν καθόλου αγαπητός γιατί απείχε απ’ αυτούς παρασάγγας. Όταν συνεδρίαζε η Ελληνική Χειρουργική Εταιρεία και παρευρισκόταν ο Κόκκαλης οι άλλοι λιποθυμούσαν, τόσο φοβόντουσαν τις παρεμβάσεις του. Όταν έκαναν λάθη τούς ειρωνευόταν, δεν μπορούσαν να τον αντικρούσουν, τόση πολλή γνώση είχε».

Στην αγκαλιά των παιδιών (Τσεχοσλοβακία, 1948)

«Το ’χω καμάρι να λέω ότι με εγχείρησε ο Κόκκαλης»

Η μαχήτρια του ΔΣΕ Παρθένα Μάργαρη τραυματίστηκε σε μάχη από αυτόματο όπλο στην κοιλιά, η σφαίρα της είχε κόψει το έντερο. Ο Κόκκαλης, που ήταν τότε υπουργός της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης, τη χειρούργησε δυο φορές πάνω στα θρανία του σχολείου του χωριού.
«Δεν μπόρεσα να καταλάβω -λέει – πώς ένας υπουργός με τόσες ευθύνες, πώς τα πρόφταινε να βρίσκεται παντού και να χειρουργεί. Και πώς μπορούσε μέσα σ’ εκείνον τον χαλασμό με τους τόσους τραυματίες που κατέκλυσαν το «Χειρουργείο» του Πισοδερίου κι ο στρατός να πλησιάζει, πώς μπορούσε να διατηρεί την ψυχραιμία του και να δείχνει τρυφερότητα σε μας τους τραυματίες. Εγώ τώρα, συνεχίζει, όταν πηγαίνω στους γιατρούς και βλέπουν το τραύμα μου το χω καμάρι να λέω ότι με εγχείρησε ο Κόκκαλης. Και να δεις πώς συγκεντρώνονται να το δουν. Μου κάνει εντύπωση που τον έχουν ακουστά και μιλάνε μπροστά μου γι’ αυτόν, ποιος ήταν, ότι σπούδασε στη Γερμανία και τι μεγάλος χειρουργός ήταν. Απ’ αυτούς τα έμαθα κι εγώ, δεν τα ήξερα αυτά».

«…Εμένα με χειρούργησε ένας άγιος που λεγόταν Κόκκαλης»

Το 1948, αν και υπουργός, ο Πέτρος Κόκκαλης χειρουργούσε παντού όπου τον καλούσαν. Κάτω από τρομερά αντίξοες συνθήκες έκανε θαύματα. Κάποιες από τις περιπτώσεις ακούγονται σαν απίστευτες. Όπως η περίπτωση της μαχήτριας του ΔΣΕ Ασημίνας Καρκάνη, που τραυματίστηκε στα βουνά των Αγράφων τον Απρίλη του 1948, σε μάχη με τον κυβερνητικό στρατό. 
Η αφήγησή της είναι συγκλονιστική:

«Στο χωριό Αγραφα τραυματίστηκα ταυτόχρονα σε δύο μέρη: στη σπονδυλική στήλη η σφαίρα μπήκε από τη μία πλευρά και βγήκε από την άλλη, τραυματίζοντας τρεις σπονδύλους, με διαπέρασε δηλαδή οριζόντια στη μέση. Την ίδια στιγμή έσκασε και ένας όλμος και με χτύπησε στους γοφούς και στα χέρια, ακόμα μου βγαίνουν μικρά θραύσματα κάθε τόσο. αλλά το σοβαρό ήταν στο αυτί που κρεμόταν, το θραύσμα πέρασε μέσα στο στόμα.

Όταν με είδαν τραυματισμένη φώναξαν οι αντάρτες: «γρήγορα, γρήγορα να προφτάσουμε τον Κόκκαλη πριν φύγει». Περνούσε και κατευθυνόταν προς το χωριό Πόρτα. Εγώ όταν το άκουσα είπα, πάει, τώρα θα πεθάνω». Δεν είχε ακόμη ξημερώσει, ήθελε καναδυό ώρες για να φέξει. Με σήκωσαν και με πήγαν σε μια σπηλιά όπου ήταν και άλλοι τραυματίες. Ήρθε ο Κόκκαλης και ζήτησε να με αφήσουν κάτω στο στόμιο της σπηλιάς, πάνω στο χώμα γιατί μέσα ήταν εντελώς σκοτάδι.
(…)Πρώτα άρχισε από το αυτί που κρεμόταν, «είναι πολύ σοβαρό», είπε. Όλη η εγχείρηση έγινε μέσα από το στόμα. Είχε βάλει όλο το χέρι του μέσα. Μπορώ να πω πως πιο πολύ πονούσα από το τράβηγμα που μου έκανε κι εγώ μούγκριζα πως δεν αντέχω, θα πεθάνω. «Λίγο ακόμη», μου έλεγε, «κάνε υπομονή, λίγο ακόμη θέλω να σε κάνω κούκλα, είσαι νέα κι όμορφη και δεν πρέπει να έχεις ραφές». Πάλευε πολλή ώρα,δεν έβλεπε και καλά εκεί στο στόμιο της σπηλιάς, πάνω στο χώμα και χωρίς κανένα παυσίπονο. Έβγαλε από μέσα ένα κομμάτι θραύσμα, είχε σταματήσει στη γνάθο και μου το έδειξε, «αυτό πάρ’το να το κρατήσεις», μου είπε, και το έχω ακόμη. Μου έβγαλε κι ένα μικρό λίπωμα, αυτό μπορεί να ήταν από το 1945 όταν οι φασίστες με είχαν δείρει πολύ στο πρόσωπο.
Όταν άρχισε να σκάει ο ήλιος, παρά την πυκνή ομίχλη, με γύρισε προς το φως να κάνει τη ραφή. Κι από μέσα έραβε κι απ έξω δεν φαίνεται τίποτα μόνο πίσω από το αριστερό αυτί. σύρριζα υπάρχει ένα σημάδι. «Είσαι νέα κοπέλα», μου έλεγε, «και τώρα είσαι κούκλα». «Ας είναι να ζήσει», έλεγαν γύρω μου, «κι ας μην είναι κούκλα».

Ύστερα με γύρισε μπρούμυτα και μόλις είδε τα τραύματα είπε: «Πω, πω τι γίνεται εδώ πέρα. Τρεις σπόνδυλοι πειραγμένοι». «Και πώς θα ζήσω εγώ», είπα μέσα μου, γιατί δεν μπορούσα να μιλήσω, «ανάπηρη θα μείνω, πάει!»
Πώς έπαιρνε τα κομμάτια και τα συμμάζευε και τα καθάριζε και τα τακτοποιούσε είναι απίστευτο. Τι έκανε; Εγώ δεν ξέρω. Πάντως ανακουφίστηκα. Άκουσα όταν τελείωσε που έδινε εντολές στους νοσοκόμους, ο ένας ήταν από την Παλιοβραχιά της Ευρυτανίας κι ο άλλος απ τον Κίσσαβο, και τους έλεγε τι πρέπει να κάνουν. Πριν φύγει απ’ τ’ Άγραφα ξαναπέρασε και με είδε. «Είσαι τώρα», μου έλεγε, «μια χαρά». Εγώ τον ευχαριστούσα κουνώντας το κεφάλι μου.
Μετά έφυγε και δεν τον ξαναείδα ποτέ. «Αργυρώ», μου έλεγαν oι συναγωνιστές μου, «ήθελες πολύ να ζήσεις και είχες την τύχη να βρούμε τον Κόκκαλη».

Κατά τη βράβευσή του με το “Λάβαρο της Εργασίας”
στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία

Και η Ασημίνα Καρκάνη συνεχίζει:
«Τον Ιούλιο του 1949 με έπιασε ο στρατός και πέρασα από φυλακές και στρατόπεδα στην Καλαμπάκα, στα Τρίκαλα, στη Λάρισα και μετά από το στρατοδικείο κατέληξα το 1951 στις φυλακές Αβέρωφ. Συνομιλούσαμε με άλλες αντάρτισσες φυλακισμένες και δεν λέγεται τι καλά λόγια άκουγα για τον Κόκκαλη. «Εμένα μ’ έσωσε ο Κόκκαλης», «εμένα με χειρούργησε ένας άγιος που λεγόταν Κόκκαλης», όλο τέτοια άκουγα. Οι ιστορίες του είναι ατελείωτες και αξέχαστες. Εγώ το λέω πάντα όταν καμιά φορά πάω στο γιατρό και βλέπουν τις εγχειρήσεις, γιατί στη σπονδυλική μου στήλη υπάρχει ένα κοίλωμα, «ας είναι καλά ο Κόκκαλης, αλλιώς θα ήμουν τελειωμένη», τους λέω. «Ποιος Κόκκαλης;» με ρωτάνε, «ο Σωκράτης;» Δεν καταλαβαίνουν τα σχετικά με τον Εμφύλιο, είναι νέοι. «Ο πατέρας του Σωκράτη», τους απαντάω με νεύρο».

Ελσίνκι, Φινλανδία. 1952. Διάσκεψη του Παγκοσμίου

Συμβουλίου Ειρήνης. Ο Π. Κόκκαλης επικεφαλής

της ελληνικής αντιπροσωπείας

«Ο Ζαχαριάδης έλεγε: “αν ο Κόκκαλης ήταν στην Ελλάδα, έπρεπε να ήταν πρωθυπουργός. Θα ήταν ο καλύτερος απ’ όλους”»

Ο Πέτρος Κόκκαλης στο βουνό (1944)

Ο Μήτσος Κατσής (1925-2007), Διοικητής Τάγματος του ΔΣΕ, πολιτικός μηχανικός και συγγραφέας της 6τομης έκδοσης με τίτλο Το ημερολόγιο ενός αντάρτη του ΔΣΕ, 1946-1949, θυμάται:

«Κάποια στιγμή μέσα από τους καπνούς διακρίνουμε να έρχονται τέσσερις άντρες, οι δύο πήγαιναν μπροστά και οι άλλοι πίσω. Φτάνουν οι πρώτοι, ήταν σύνδεσμοι.
―Βρε. τι γίνετ’ εδώ; Πανηγύρι έχετε ή πόλεμο;
―Και τα δύο, πετάχτηκε ο Τσεκούρας. Και πανηγύρι έχουμε και πόλεμο κάνουμε.
―Κοιτάξτε, έρχονται δύο υπουργοί, ο Κόκκαλης κι ο Πορφυρογένης.
―Δύο υπουργοί εδώ στην πρώτη-πρώτη γραμμή της φωτιάς; Απίστευτα πράγματα! Πρωτόγνωρα!

Έφτασαν. Ντυμένοι κι οι δύο από πάνω ως κάτω στρατιωτικά. Δίκοχο, αμπέχονο και στάγιερ κρεμασμένο. Βλέπετε ήρθαν στην πρώτη γραμμή. Τα παιδιά του λόχου, όταν τους είδαν, γλίστρησαν απ τις θέσεις τους -βουρ όλοι- να τους χαιρετήσουν. Αυτοί είδαν που χορεύαμε και συγκινήθηκαν.

Μας χαιρέτησαν όλους έναν-έναν και μας συγχάρηκαν για το θάρρος. Αυτό εμάς μας ενθουσίασε και ξαναπιάσαμε το χορό. Μπροστά-μπροστά ο Κόκκαλης, ύστερα ο Πορφυρογένης και καμιά σαρανταριά εμείς. Άρχισαν οι Εβρίτες: «Μια κόρη όμορφη, μια γαλανομάτα, όταν πλέκει και υφαίνει, την καρδιά μου τη μαραίνει». Και τραγούδι και ζητωκραυγές και θραύσματα ανάμεσα μας. Τι να πω; Ύστερα πιάσαμε το «Σαράντα παλικάρια από τη Λειβαδιά». Τότε είδαμε τον Κόκκαλη που έβγαλε το μαντίλι του και σκούπισε τα δάκρυα. 
Ε, συγκινηθήκαμε όλοι.
Πώς, με τι λόγια να πεις τι γίγαντας ήταν ο Κόκκαλης; Αφού και οι άλλοι υπουργοί τον σέβονταν. Οι σύνδεσμοι έλεγαν μακάρι να συνοδεύουμε τον Κόκκαλη, τον Πορφυρογένη, και δυο-τρεις άλλους, γιατί ήταν ευγενικοί και απλοί. 
Ο Ζαχαριάδης έλεγε: «αν ο Κόκκαλης ήταν στην Ελλάδα, έπρεπε να ήταν πρωθυπουργός. Θα ήταν ο καλύτερος απ’ όλους».

«Τη ζωή του την νιώθαμε παράλληλη με του Τσε Γκεβάρα…»

Ο χειρουργός ουρολόγος Παναγιώτης Καπράλος, διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών, δεν γνώρισε από κοντά τον Κόκκαλη:
«Το 1966 που ήμουν φοιτητής η παρουσία του στον κύκλο μας ήταν πολύ έντονη, αποτελούσε για μας ένα ορόσημο. Υπήρχαν φοιτητές που τον ήξεραν -ακουστά βέβαια- πολύ καλά και τον γνώριζαν και σε μας τους υπόλοιπους. Τη ζωή του την νιώθαμε παράλληλη με του Τσε Γκεβάρα, τόσο πολύ δυνατή. Ξέραμε ότι ήταν ο πρώτος που είχε κάνει πνευμονεκτομή, ο πρώτος που είχε κάνει περικαρδιοεκτομή. Μιλάμε για επαναστάτη της ιατρικής και ο επαναστάτης αυτός αποδείχθηκε και επαναστάτης στη ζωή.
Το ότι βγήκε ο Κόκκαλης ν’ αγωνιστεί για το κοινωνικό καλό πέρα από την ηθική της ιατρικής και για την ηθική της κοινωνίας, αποτελεί για εμάς καταπληκτικό μάθημα… Για όλα αυτά νομίζω ότι η γενιά η δικιά μας τουλάχιστον, του οφείλει μεγάλο χρέος. Αναφέρομαι στα χρόνια 1966-1975, εμείς φοιτητές της 4ης γενιάς μετά τον Κόκκαλη, ας πούμε τον κουβαλάγαμε μαζί μας…»

Η προτομή που τοποθέτησε το ΚΚΕ στο Γράμμο (θέση Βέρτενικ) προς τιμή του Πέτρου Κόκκαλη

ΣΤΟΝ ΠΕΤΡΟ ΚΟΚΚΑΛΗ

Την άνοιξη θα φυτρώσει το σιτάρι,

θα λούζονται τα δέντρα μας στο φως,

κι όπως θα κόβουμε το βράδυ το ψωμί,

κι όπως θα ανοίγουμε το δειλινό,

τα πορτοκάλια

θα έχουν μια γεύση πιο βαθιά, πιο δίκαιη, πιο ακατάλυτη,

γιατί στη Γη που φύτρωσαν κοιμάται πια,

από χτες,

ένα κομμάτι από την ξενιτεμένη Ελλάδα.

Τάσος Λειβαδίτης

Του Νίκου Πουρναρά / Οικοδόμου

από Κατιούσα με τίτλο:

«Εμένα με χειρούργησε ένας άγιος που λεγόταν Κόκκαλης…»

ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΟ "ΝΕΟ ΠΑΚΕΤΟ''

Το κλείσιμο της νέας συμφωνίας - «πακέτο» στο συμβούλιο Γιούρογκρουπ στις 21 Ιούνη προαναγγέλλουν η κυβέρνηση και οι «θεσμοί» της Ευρωζώνης.

Σε αυτήν θα περιλαμβάνεται η μορφή του εποπτικού πλαισίου της αντιλαϊκής πολιτικής για την περίοδο μετά τον Αύγουστο του 2018, οι ρυθμίσεις αναφορικά με την ελάφρυνση του κρατικού χρέους, 

ενώ βέβαια στην ίδια στρατηγική εντάσσεται και το λεγόμενο «αναπτυξιακό σχέδιο» που αναμένεται να παρουσιάσει η κυβέρνηση στο Γιούρογκρουπ στις 27 Απρίλη.

Σε αυτό το φόντο, ο επίτροπος Οικονομικών της ΕΕ, Π. Μοσκοβισί, μετά την ολοκλήρωση της χτεσινής συνεδρίασης των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, υπογράμμισε ότι «απέχουμε 100 μέρες από το Γιούρογκρουπ της 21ης Ιουνίου, που θα πρέπει να συγκλίνουν οι συζητήσεις για την Ελλάδα και να έχουμε μια απόφαση - πακέτο, που θα επιτρέψει τη θετική ολοκλήρωση του προγράμματος αυτό το καλοκαίρι». 

Οπως είπε, «δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο: Η δουλειά για την τελευταία αξιολόγηση έχει ξεκινήσει καλά και πρέπει να επιταχυνθεί».

Από την πλευρά του, ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, Κλ. Ρέγκλινγκ, υπογράμμισε πως «η αναπτυξιακή στρατηγική θα έχει αντίκτυπο και στην ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους». 

Σε ό,τι αφορά την εκταμίευση της υποδόσης (5,7 δισ.) για το κλείσιμο της 3ης «αξιολόγησης», αναμένεται για το β' 15 ήμερο του Μάρτη.

Στο ίδιο μήκος κύματος, ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, Μ. Σεντένο, δήλωσε βέβαιος και σε ό,τι αφορά την εφαρμογή της νέας δέσμης με τα 88 «προαπαιτούμενα» του 4ου κύκλου των «αξιολογήσεων». Οπως είπε, «η χώρα βρίσκεται πλέον στην τέταρτη και τελευταία αξιολόγηση και δείχνει ισχυρή δέσμευση στην εφαρμογή του προγράμματος και τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων».

Οι ιδιοκτήτες του «αναπτυξιακού πακέτου»

Την ίδια ώρα, όπως χαρακτηριστικά επισημαίνεται από υψηλόβαθμο κυβερνητικό παράγοντα, το «αναπτυξιακό σχέδιο» θα είναι «δικής μας ιδιοκτησίας και ένα είδος συμφώνου κατανόησης» με τρεις αποδέκτες και συγκεκριμένα τους «θεσμούς», τις αγορές και το εσωτερικό της χώρας.

Σύμφωνα με τον ίδιο κυβερνητικό παράγοντα, πρέπει να ικανοποιηθούν «λεπτές ισορροπίες», αλλά σε κάθε περίπτωση το κεντρικό μήνυμα που θα αποσταλεί στις αγορές είναι: «Επενδύστε σε εμάς γιατί δεν πρόκειται να υπάρξουν αρνητικές εκπλήξεις μόλις τελειώσει το μνημόνιο, αλλά και να δώσουμε το μήνυμα πως τα πολύ δύσκολα έχουν τελειώσει». Επιπλέον, διευκρινίζεται 

ότι το «αναπτυξιακό σχέδιο» θα περιλαμβάνει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και στόχους αναφορικά με την κλιμάκωση των αναδιαρθρώσεων, των ιδιωτικοποιήσεων και βέβαια των εξελίξεων στα μεγέθη των κρατικών προϋπολογισμών.

Σε αυτό το φόντο, το «αναπτυξιακό σχέδιο» έρχεται να προστεθεί στο σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων της μνημονιακής περιόδου, που με τη σειρά του «πρέπει να κριθεί επαρκές από τις αγορές, από τις οποίες η Ελλάδα αναζητεί νέα κεφάλαια».

Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση εμφανίζεται «αισιόδοξη» για την εφαρμογή του νέου κουτσουρεμένου αφορολόγητου από το 2020, όπως δηλαδή προβλέπεται στο σχετικό νόμο, προβάλλοντας ως «ατού» την επίτευξη πλεονασμάτων στο 3,5% του ΑΕΠ, ήδη από τον κρατικό προϋπολογισμό του 2017. 

Ωστόσο, το ενδεχόμενο της περαιτέρω μείωσης από το 2019, ταυτόχρονα με την κατακρεούργηση των συντάξεων, παραμένει ανοιχτό, ανάλογα και με τις εξελίξεις των επόμενων μηνών στα μεγέθη του κρατικού προϋπολογισμού και τα γενικότερα μεγέθη της οικονομικής δραστηριότητας.

«Εναλλακτικά» μνημόνια για την «επόμενη μέρα»

Βέβαια, η ενδοαστική συζήτηση και τα παζάρια αναφορικά με το εποπτικό πλαίσιο της αντιλαϊκής πολιτικής για την περίοδο μετά τον Αύγουστο του 2018 συνεκτιμούν και κινδύνους που σχετίζονται με την ένταση των ανταγωνισμών σε διεθνές επίπεδο, αλλά και από άλλους παράγοντες όπως το ενδεχόμενο αναταράξεων στις χρηματαγορές κ.ά.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), Κλ. Ρέγκλινγκ, αναφορικά με την επιλογή «προληπτικής γραμμής» για τη χρηματοπιστωτική στήριξη προς το ελληνικό κράτος, υπογραμμίζει: «Οι αγορές μπορούν να αλλάξουν πολύ γρήγορα, είτε γιατί κάτι πάει στραβά στη χώρα, είτε επειδή κάτι πάει στραβά κάπου αλλού στον κόσμο. Μπορεί να υπάρξουν γεωπολιτικοί κίνδυνοι, οι οποίοι δεν θα έχουν προκληθεί από εξελίξεις στην Ελλάδα. Ως εκ τούτου, καλό είναι να έχεις προληπτική πιστωτική γραμμή. Νομίζω ότι από μόνη της είναι κάτι θετικό στα μάτια των αγορών».

Μιλώντας στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», αναφορικά με τυχόν «αλλαγές» για τους κατώτατους μισθούς, υπογράμμισε ότι «η κυβέρνηση δεν πρέπει να κάνει τίποτα που θα έθετε σε κίνδυνο τη δημιουργία θέσεων εργασίας», δείχνοντας βέβαια ως κύριο ζήτημα την επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης και σε κάθε περίπτωση του μισθού με την παραγωγικότητα. 

Επιπλέον, όπως είπε, το ζήτημα του κατώτατου μισθού «θα εξαρτηθεί από τις συνολικές εξελίξεις, συμπεριλαμβανομένων των δημοσιονομικών, και απ' όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, δεν υπάρχουν σταθερές αποφάσεις».

Παράλληλα, ο επικεφαλής του ESM, αναφορικά με την «προνομοθετημένη» νέα καρατόμηση των συντάξεων από το 2019, επισήμανε ότι «θα ήταν αντίθετο με τη συμφωνία να ακυρωθεί ένα από αυτά τα μέτρα. Αν η συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση ακυρωθεί, τότε και τα υπόλοιπα θα καταρρεύσουν. Πρόκειται για ένα πακέτο που συμφωνήθηκε και υποθέτω ότι θα εφαρμοστεί».

Τέλος, σε ό,τι αφορά τυχόν ρυθμίσεις «ελάφρυνσης» στην εξυπηρέτηση του κρατικού χρέους, επανέλαβε ότι θα συνοδεύονται από «κάποιου είδους στενότερη επιτήρηση».

Αναιμική ανάκαμψη πάνω στα λαϊκά συντρίμμια

Την ίδια ώρα, ο ΣΕΒ κρατάει «μικρό καλάθι» ως προς τους αναμενόμενους ρυθμούς ανάκαμψης για το 2018 «προς το 2%» και βέβαια με όρο και προϋπόθεση τη διατήρηση και κλιμάκωση των αντιλαϊκών μέτρων και των αναδιαρθρώσεων.

Οι εγχώριοι βιομήχανοι, στο «μηνιαίο δελτίο», επισημαίνουν ότι «αυτό που προέχει είναι να μην ατονήσουν η μεταρρυθμιστική προσπάθεια και η δημοσιονομική πειθαρχία, καθώς επίσης να εφαρμοστεί μια πιο φιλική προς την επιχειρηματικότητα πολιτική, που θα ενθαρρύνει τις ιδιωτικές επενδύσεις». 

Μάλιστα, όπως χαρακτηριστικά συμπληρώνουν, «αν αυτό δεν συμβεί, η ανάκαμψη μπορεί να αποδειχθεί προσωρινή και η χώρα να βρεθεί ξανά αντιμέτωπη με όλους τους κινδύνους που απετράπησαν, με τόσο υψηλό κόστος, τα τελευταία οκτώ χρόνια».

Το ΙΟΒΕ, από την πλευρά του, επισημαίνει πως «η έναρξη της συζήτησης για την έξοδο από το πρόγραμμα επαναφέρει συνθήκες σχετικής ομαλότητας, παρά το γεγονός ότι οι ακριβείς παράμετροι αυτής της εξόδου δεν έχουν οριστικοποιηθεί».

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ