Μία εφ όλης της ύλης Συζήτηση με τη Σεμίνα Διγενή

Σεμίνα Διγενή στο NEWS 24/7: 

Μία εφ όλης της ύλης συζήτηση με τη Σεμίνα Διγενή με αφορμή το τρίτο της βιβλίο "Αποδελτίωση" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Σϋγχρονη Εποχή.

Γεωργία Οικονόμου:https://www.news247.gr/politismos/vivlia/semina-digeni-sto-news-24-7-i-politiki-toys-stin-ygeia-chreokopise.9424419.html?fbclid=IwAR14Aqn8NuyAaUT4sAeGVqhK5mjaLlkyOjHpfXAdYYOYBVDDo9bYIY8Hp70
Ναι, μπορεί η Σεμίνα Διγενή να μη χρειάζεται συστάσεις, ωστόσο, όλα αυτά που έχει κάνει -και συνεχίζει να κάνει- είναι τόσα πολλά που πραγματικά αξίζει να τα αναφέρουμε απλώς για να τα θυμηθουμε.


Υπήρξε αρχισυντάκτρια, project manager, σκηνοθέτις, εμπνεύστρια πολλών τηλεοπτικών projects που σημείωσαν μεγάλη επιτυχία και παρουσιάστρια δεκάδων εκπομπών στη δημόσια και ιδιωτική τηλεόραση από το 1982 μέχρι το 2009. Ανάμεσά τους οι εκπομπές «Τρεις στον αέρα», «Εδώ και σήμερα», «Μade in Greece», «Ιστορίες γι’ αγρίους», «Μηχανή του χρόνου», «Πες το στη Σεμίνα», «Άνθρωποι», «Ώρα Ελλάδος», «Αταίριαστοι», «Εντιμότατοι φίλοι», «Κοίτα τι έκανες», «Τοp Stories» κ.ά. Διετέλεσε, επίσης, Διευθύντρια Προγράμματος του τηλεοπτικού σταθμού ALPHA, Σύμβουλος Προγράμματος στην ΕΡΤ, Σύμβουλος Πολιτισμού του Δημάρχου Πατρέων και παραγωγός ντοκιμαντέρ σε Αμερική, Κούβα, Γαλλία, Μεγ. Βρετανία, Κίνα, Μογγολία, Ν. Αφρική, Σρι Λάνκα, Γερμανία κ.α. Έχει βραβευτεί με 19 βραβεία για το έργο της στην ελληνική τηλεόραση και δημοσιογραφία. Εργάστηκε ως ελεύθερη ρεπόρτερ και αρθρογράφος στις εφημερίδες «Ελευθεροτυπία», «Αυγή», «Εξόρμηση», «Απογευματινή», «Έθνος της Κυριακής», «Αδέσμευτος Τύπος», «Real News», στην ιταλική «ΑVANTI», στα ραδιόφωνα του ΣΚΑΪ, του ΑΝΤ1, του Δεύτερου Προγράμματος της ΕΡΤ, στον Real FM και σε πολλά περιοδικά. Σήμερα αρθρογραφεί στη Lifo και στον Ριζοσπάστη.

Τον Νοέμβριο του 2018 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Πατάκη το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Κίτρινο Υποβρύχιο» και τον Μάρτιο του 2020 "Οι Απείθαρχοι", από τις Εκδόσεις Κάκτος, τα οποία έγιναν best sellers. Τον Σεπτέμβρη του 2021 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, το τρίτο της βιβλίο, η "Αποδελτίωση". Στο βιβλίο, όπου περιέχονται σημαντικές συνεντεύξεις, αλλά και πολλά κείμενα, άρθρα στο Ριζοσπάστη, καθώς και σε άλλες αθηναϊκές εφημερίδες, όπως και στον ηλεκτρονικό Τύπο.
Με αφορμή το βιβλίο αυτό εμείς είχαμε μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση μαζί της.

Πώς δημιουργήθηκε η ανάγκη αυτής της αποδελτίωσης;

Παρεξηγήθηκε η δημοσιογράφος μέσα μου, από τον τρόπο που την παραγκώνισε η συγγραφέας στα δύο προηγούμενα βιβλία μου. Έτσι με την απολύτως δημοσιογραφική "Αποδελτίωση", ένιωσε πως παίρνει το αίμα της πίσω.

Σ αυτό το βιβλίο που προλόγισε ο Δημήτρης Κουτσούμπας και παρουσίασε πριν λίγο καιρό, στην Πάτρα ο δήμαρχος Κώστας Πελετίδης τι ξεχωρίζεις και τι αγαπάς πιο πολύ;

Εκτός από τον πρόλογο του Γραμματέα; (γέλια). Επέλεξα ένα μόνο κομμάτι από συνεντεύξεις και αρθρογραφία μου, που -νομίζω- αξίζει να ξαναθυμηθούμε. Κυρίως κάποιες από τις δεκαετίες '80 και '90, που ήταν τηλεοπτικές και που μπορεί κάποιος να τις δει με εικόνα, στο κανάλι μου #SeminaDigeniOfficial στο you tube.

Ποια συνέντευξη θα έλεγες πως θυμάσαι πιο έντονα και σε καθόρισε;

Όλες εκείνες τις συνεντεύξεις που μέχρι τελευταία στιγμή, νόμιζα πως δε θα γίνουν, όπως αυτές με τον Καντάφι στη Λιβύη, με τον Γκάσμαν και τον Φελίνι στη Ρώμη, με τον εγγονό του Στάλιν στην Γεωργία, με τον Χατζιδάκι και τον Χορν στην Αθήνα, με τα παιδιά του Γκεβάρα στην Αβάνα... Το δημοσιογραφικό πείσμα, το πάθος και η επιμονή -ας μου συγχωρεθεί- ήταν εξίσου σημαντικά με το περιεχόμενο των συνεντεύξεων. Οπότε, στη ερώτησή σου απαντώ, πως πιο πολύ θυμάμαι το χτυποκάρδι μου για αυτές, τον αγώνα για να τις πετύχω και τη συγκίνηση που μου προκάλεσαν τελικά. Αυτή η περιπέτεια, αυτό το κυνήγι, ναι, με κάποιον τρόπο με καθόρισε.
"Οι πιο καυτές θέσεις στην κόλαση είναι κρατημένες γι' αυτούς, που σε περίοδο μεγάλης κρίσης, διατηρούν ουδέτερη στάση" έλεγε ο Δάντης.

Σε δυσκολεύει/φοβίζει κάτι στις συνεντεύξεις;

Μόνο ο εαυτός μου. Μήπως δεν είναι ο καλύτερος -εννοώ διαβασμένος, ψύχραιμος και με τεντωμένες κεραίες- και χαθεί η ευκαιρία μιας καλής συνέντευξης.

Πώς βλέπεις τους νεότερους δημοσιογράφους, αυτούς που αντί για το χαρτί “ψήνονται” στην ηλεκτρονική δημοσιογραφία;

Είναι μια άλλη εποχή, ίσως πιο σκληρή, πιο κυνική και σίγουρα πολύ... διαπλεκόμενη. Αυτά τα παιδιά έχουν ν' αντιμετωπίσουν πολλά. Από τη στιγμή όμως, που θα αποφασίσουν με ποιους θα πάνε και ποιους θ αφήσουν, η ευθύνη είναι όλη δική τους. (Κάτι δηλ. που ισχύει από την εποχή του... χαρτιού!)

Ποιο πιστεύεις ότι θα ήταν το μεγαλύτερο λάθος τους;

Η ουδετερότητα κι η σιωπή. "Οι πιο καυτές θέσεις στην κόλαση είναι κρατημένες γι' αυτούς, που σε περίοδο μεγάλης κρίσης, διατηρούν ουδέτερη στάση" έλεγε ο Δάντης.
Κάνω αυτοκριτική αυστηρή, κάθε μέρα.

Θα έλεγες πως η δική σου αποδελτίωση μέχρι τώρα έχει θετικό πρόσημο;

Ελπίζω πως δεν ήρθε ακόμη η ώρα μου να... αποδελτιωθώ. Ωστόσο θεωρώ πως η διάσταση της αυτοκριτικής στην αποδελτίωση, θα πρέπει να μας απασχολεί κάθε στιγμή. Κάνω αυτοκριτική αυστηρή, κάθε μέρα.

Είναι αλήθεια πως ολοκλήρωσες μόλις το πρώτο σου θεατρικό έργο;

Ναι. Λέγεται Felicita και πρωταγωνιστούν μια γυναίκα κι ένα αγόρι. Παίζουν ένα επικίνδυνο παιχνίδι με κύρια συστατικά τον φόβο, το ψέμα, την παγίδα, το πάθος, το τραύμα, τον έρωτα, τη βία, τη μοναξιά και την τρυφερότητα.
Μιλούν για “πανδημία ανεμβολίαστων”, ενώ θα έπρεπε να μιλάμε για πανδημία νόσησης των ανεμβολίαστων, γιατί και οι εμβολιασμένοι κολλάνε, αλλά μόνο ή κυρίως οι ανεμβολίαστοι νοσούν βαριά και κινδυνεύει η ζωή τους.

Ζούμε μια τραγική κατάσταση, με καθημερινά ρεκόρ κρουσμάτων και με την κατάρρευση του δημόσιου συστήματος υγείας. Υπάρχει λες κάποια δικαιολογία;

20 μήνες από την έναρξη της πανδημίας, δοκιμαζόμαστε από ένα νέο κύμα πανδημίας, ίσως πιο φονικό από τα προηγούμενα. Όχι, δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία. Παρά την επιστημονική γνώση και εμπειρία, που μεσολάβησαν, καταφέραμε να βρισκόμαστε σε χειρότερη θέση. Η κατάσταση τούς έχει ξεφύγει. Τα ρεκόρ σπάνε συνέχεια, ενώ εξουθενωμένοι γιατροί και νοσηλευτές, συνεχίζουν να δίνουν μια υπεράνθρωπη μάχη για να σώσουν ζωές! Μιλούν για “πανδημία ανεμβολίαστων”, ενώ θα έπρεπε να μιλάμε για πανδημία νόσησης των ανεμβολίαστων, γιατί και οι εμβολιασμένοι κολλάνε, αλλά μόνο ή κυρίως οι ανεμβολίαστοι νοσούν βαριά και κινδυνεύει η ζωή τους. Το πλασσάρουν όμως έτσι, γιατί πρέπει να κρύψουν την ευθύνη τους για το χαμηλό ποσοστό εμβολιασμένων, που οφείλεται στις ανεπάρκειες και τις παλινωδίες τους.

Πώς σχολιάζεις αυτό που ειπώθηκε πρόσφατα, ότι γιατροί θα αναγκαστούν να επιλέξουν ποιος ασθενής θα διασωληνωθεί;

Θρασύτατο και κυνικό. Μια σαφή ομολογία ότι η πολιτική τους στην υγεία, μια απάνθρωπη πολιτική εμπορευματοποίησης, έχει ήδη χρεοκοπήσει.
Η κυβέρνηση επιμένει να μην εφαρμόζει ένα καθολικό πρόγραμμα δημόσιου δωρεάν εμβολιασμού με όλα τα αποτελεσματικά και ασφαλή εμβόλια, τον δωρεάν πλήρη προληπτικό ιατρικό έλεγχο πριν τον εμβολιασμό, με εφαρμογή της φαρμακοεπαγρύπνησης και τη σταθερή παρακολούθηση των εμβολιασμένων για έγκαιρη παρέμβαση σε τυχόν παρενέργειες.

Ποιες είναι κατά τη γνώμη σου οι παραλείψεις της κυβέρνησης;

Επιμένει να μην παίρνει κανένα μέτρο για τη στήριξη του δημόσιου συστήματος Υγείας, που “ξαναφράκαρε”, δεν προσλαμβάνει το αναγκαίο προσωπικό κι ούτε λόγος για έκτακτη χρηματοδότηση. Αρνείται να προχωρήσει στην επίταξη των μεγάλων ιδιωτικών μονάδων της Υγείας, που καλόμαθαν στα κέρδη, εκμεταλλευόμενες τα κενά του δημοσίου συστήματος. Δεν παίρνει κανένα μέτρο προστασίας και μείωσης του κινδύνου σε χώρους μεγάλης διασποράς, όπως είναι τα Μέσα Μεταφοράς, τα σχολεία και οι μεγάλοι χώροι δουλειάς. Μάλιστα εν μέσω πανδημίας, έγιναν συγχωνεύσεις τμημάτων στα σχολεία, ενώ παράλληλα άφησαν εκτός μέτρων και ουσιαστικών περιορισμών… τις εκκλησίες. Επίσης, επιμένει να μην εφαρμόζει ένα καθολικό πρόγραμμα δημόσιου δωρεάν εμβολιασμού με όλα τα αποτελεσματικά και ασφαλή εμβόλια, τον δωρεάν πλήρη προληπτικό ιατρικό έλεγχο πριν τον εμβολιασμό, με εφαρμογή της φαρμακοεπαγρύπνησης και τη σταθερή παρακολούθηση των εμβολιασμένων για έγκαιρη παρέμβαση σε τυχόν παρενέργειες. Αναφέρω μερικά από τα βασικά που δεν έγιναν.

Τι είναι αυτό που σε θυμώνει περισσότερο το τελευταίο διάστημα;

Ενώ κυριολεκτικά ο κόσμος καίγεται, με τα γονατισμένα από ελλείψεις νοσοκομεία, με τον στοιβαγμένο κόσμο στα ΜΜΜ, λόγω υποχρηματοδότησης και δεκάδες άλλα, η γενναιόδωρη κυβέρνηση χαρίζει στους καναλάρχες μία ολόκληρη δόση από αυτή που έπρεπε να καταβάλλουν για τις άδειες! Με θυμώνει ακόμη που η κυβέρνηση στην αρχή της πανδημίας, με τον νόμο για την ενοικίαση υπηρεσιών υγείας σε ιδιωτικές κλινικές -που το βάφτισε επίταξη- αύξησε το ποσό που έπρεπε να καταβάλλει το κράτος σε ιδιώτες επιχειρηματίες. Με ενοχλεί που οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης κατευθύνονται στους μεγάλους ομίλους της λεγόμενης «πράσινης» και «ψηφιακής» ανάπτυξης. Όσο αποδεικνύεται καθημερινά, πως η διαπλοκή είναι παντού, συνδέεται με χίλια νήματα με την εξουσία, το κράτος και τους μηχανισμούς του, και πάντα σε βάρος μας, ο θυμός και οι αντιδράσεις των εργαζομένων θα διογκώνονται, μέχρι να τελειώνουμε μια και καλή, με το ψέμα και την εκμετάλλευση.

Και επειδή είμαστε στα μέσα του Νοεμβρίου, το Πολυτεχνείο ζει;

Ζει και υπενθυμίζει ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό και ότι οι αγώνες για δημοκρατικές, συνδικαλιστικές και πολιτικές ελευθερίες για το βιοτικό επίπεδο και τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματά μας θα συνεχίζονται δυναμικά, μέχρι την οριστική δικαίωση...

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

Γράμμα του Λένιν την παραμονή της Επανάστασης προς τα μέλη της ΚΕ ΣΔΕΚΡ (Μπ.)

Από:

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ 6 Νοεμβρίου 2021

Το βράδυ της 24 Οκτώβρη (6 Νοέμβρη) 1917, παραμονή της Οχτωβριανής Επανάστασης, ο Λένιν γράφει ένα γράμμα και το απευθύνει στα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΔΕΚΡ (Μπ.).

 Την ίδια μέρα, αργά το βράδυ, ο Λένιν έφτασε παράνομα στο Σμόλνι και ανέλαβε την άμεση καθοδήγηση της ένοπλης εξέγερσης.

Το γράμμα πρωτοδημοσιεύτηκε το 1924. Το παρουσιάζουμε όπως το δημοσίευσε ο Ριζοσπάστης 28-29.10.2017, σύμφωνα με το δακτυλογραφημένο αντίγραφο (Β. Ι. Λένιν , Απαντα, τόμ. 34, σελ. 435-436, εκδ. Σύγχρονη Εποχή):

Γράμμα του Λένιν προς τα μέλη της ΚΕ
«Σύντροφοι! Γράφω αυτές τις γραμμές στις 24 το βράδυ. Η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη. Είναι ολοκάθαρο ότι πραγματικά τώρα πια κάθε καθυστέρηση της εξέγερσης ισοδυναμεί με θάνατο.

Με όλες μου τις δυνάμεις θέλω να πείσω τους συντρόφους ότι τώρα όλα κρέμονται από μια τρίχα, ότι στην ημερήσια διάταξη μπαίνουν ζητήματα που δε λύνονται με συσκέψεις, ούτε με συνέδρια (έστω και με συνέδρια των Σοβιέτ), αλλά αποκλειστικά από τους λαούς, από τη μάζα, από την πάλη των οπλισμένων μαζών.

Η πίεση των κορνιλοφικών προς το συμφέρον των αστών, η απομάκρυνση του Βερχόβσκι δείχνει πως δεν επιτρέπεται να περιμένουμε. Πρέπει με κάθε θυσία, σήμερα το βράδυ, απόψε τη νύχτα να συλλάβουμε την κυβέρνηση, αφού αφοπλίσουμε (αφού νικήσουμε, αν προβάλουν αντίσταση) τους ευέλπιδες κ.τ.λ. Δεν πρέπει να περιμένουμε!! Μπορεί να τα χάσουμε όλα!!

Το κέρδος από την άμεση κατάληψη της εξουσίας είναι ότι υπερασπίζουμε το λαό (όχι το συνέδριο, αλλά το λαό, πρώτ’ απ’ όλα, το στρατό και τους αγρότες) από την κορνιλοφική κυβέρνηση, που έδιωξε τον Βερχόβσκι και οργάνωσε δεύτερη κορνιλοφική συνωμοσία.

Ποιος πρέπει να πάρει την εξουσία; 

Αυτό δεν έχει τώρα σημασία: Ας την πάρει η Στρατιωτική Επαναστατική Επιτροπή[1] “ή ένα άλλο όργανο” που θα δηλώσει ότι θα παραδώσει την εξουσία μονάχα στους πραγματικούς εκπροσώπους των συμφερόντων του λαού, των συμφερόντων του στρατού (άμεση πρόταση ειρήνης), των συμφερόντων των αγροτών (η γη πρέπει να παρθεί αμέσως, να καταργηθεί η ατομική ιδιοκτησία), των συμφερόντων των πεινασμένων.

Πρέπει να κινητοποιηθούν τώρα αμέσως όλες οι συνοικίες, όλα τα συντάγματα, όλες οι δυνάμεις και να στείλουν αμέσως αντιπροσωπείες στη Στρατιωτική Επαναστατική Επιτροπή, στην ΚΕ των μπολσεβίκων, ζητώντας επιτακτικά:

 Σε καμιά περίπτωση, οπωσδήποτε, να μην αφήσουμε ως τις 25 του μήνα την εξουσία στα χέρια του Κερένσκι και της συντροφιάς. Η υπόθεση πρέπει να κριθεί το δίχως άλλο σήμερα το βράδυ ή τη νύχτα.

Η Ιστορία δε θα συγχωρήσει την καθυστέρηση στους επαναστάτες που θα μπορούσαν να νικήσουν σήμερα (και σίγουρα θα νικήσουν σήμερα), αλλά που θα κινδύνευαν να χάσουν πολλά αύριο, θα κινδύνευαν να τα χάσουν όλα.

Παίρνοντας την εξουσία σήμερα, την παίρνουμε όχι ενάντια στα Σοβιέτ, αλλά για τα Σοβιέτ.

Η κατάληψη της εξουσίας είναι έργο της εξέγερσης. 

Ο πολιτικός σκοπός της θα διευκρινιστεί μετά από την κατάληψη της εξουσίας.

Θα ήταν καταστροφή η προσκόλληση στους τύπους, να περιμένουμε την επισφαλή ψηφοφορία της 25ης του Οκτώβρη – ο λαός έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να λύνει παρόμοια ζητήματα όχι με ψηφοφορίες αλλά με τη βία, ο λαός έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση στις κρίσιμες στιγμές της επανάστασης να κατευθύνει τους εκπροσώπους του – ακόμη και τους καλύτερους εκπροσώπους του – και όχι να τους περιμένει.

Αυτό το απέδειξε η ιστορία όλων των επαναστάσεων και οι επαναστάτες θα έκαναν το μεγαλύτερο έγκλημα αν άφηναν να τους ξεφύγει η στιγμή, ενώ ξέρουν πως από αυτούς εξαρτάται η σωτηρία της επανάστασης, η πρόταση ειρήνης, η σωτηρία της Πετρούπολης, η σωτηρία από την πείνα, η μεταβίβαση της γης στους αγρότες.

Η κυβέρνηση κλονίζεται. Πρέπει να την αποτελειώσουμε με κάθε θυσία!

Η καθυστέρηση της δράσης ισοδυναμεί με θάνατο».



ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

[1] Η Στρατιωτική Επαναστατική Επιτροπή του Σοβιέτ Πετρούπολης δημιουργήθηκε στις 12 (25) Οκτώβρη 1917 με υπόδειξη της ΚΕ του Κόμματος των Μπολσεβίκων. Στη ΣΕΕ μπήκαν αντιπρόσωποι της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος, της Επιτροπής Πετρούπολης, του Σοβιέτ Πετρούπολης, των εργοστασιακών επιτροπών, των συνδικάτων και των στρατιωτικών οργανώσεων. Η ΣΕΕ, δουλεύοντας κάτω από την άμεση καθοδήγηση της ΚΕ του Κόμματος, σε στενότατη επαφή με την μπολσεβίκικη στρατιωτική Οργάνωση, καθοδηγούσε το σχηματισμό των τμημάτων της Κόκκινης Φρουράς και τον εξοπλισμό των εργατών.

Κύριο καθήκον της ΣΕΕ ήταν η προετοιμασία της ένοπλης εξέγερσης σύμφωνα με τις οδηγίες της ΚΕ του Μπολσεβίκικου Κόμματος. Η ΣΕΕ έκανε πολύπλευρη δουλειά με σκοπό την οργάνωση των μαχητικών δυνάμεων για τη νίκη της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης. Καθοδηγητικός πυρήνας της ΣΕΕ ήταν το Στρατιωτικό Επαναστατικό Κέντρο, που σχηματίστηκε στη συνεδρίαση της ΚΕ στις 16 (29) Οκτώβρη 1917 και στο οποίο ανήκαν οι: Α. Σ. Μπουμπνόφ, Φ. Ε. Τζερζίνσκι, Γ. Μ. Σβερντλόφ, Ι. Β. Στάλιν και Μ. Σ. Ουρίτσκι. Τη δράση αυτού του κέντρου την κατεύθυνε καθημερινά ο Β. Ι. Λένιν .

Μετά από τη νίκη της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης και το σχηματισμό στο 2ο Συνέδριο των Σοβιέτ της σοβιετικής κυβέρνησης, το κύριο καθήκον της Στρατιωτικής Επαναστατικής Επιτροπής έγινε η πάλη ενάντια στην αντεπανάσταση και η τήρηση της επαναστατικής τάξης. Οσο δημιουργούνταν και δυνάμωνε ο σοβιετικός μηχανισμός, η Στρατιωτική Επαναστατική Επιτροπή παρέδιδε τα καθήκοντά της στα Λαϊκά Επιτροπάτα που οργανώνονταν. Στις 5 (18) Δεκέμβρη 1917 η ΣΕΕ διαλύθηκε.

ΣΤΙΣ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ

ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ:

Άθλιοι υπηρέτες των αφεντάδων

Στη μία φωτογραφία συστοιχία «Πάτριοτ» με το προσωπικό της. Στην άλλη ένα κοριτσάκι της Υεμένης. Στέλνουμε τη συστοιχία για ενίσχυση στη Σαουδική Αραβία. Για να εξαφανίσει αποτελεσματικότερα την Υεμένη. Για να φέρουμε την κόλαση σε περισσότερα παιδάκια. 

Η Σαουδική Αραβία έχει ΑΕΠ 800 δις. Εμείς 200 σκάρτα. Αλλά έχουμε κοινό εχθρό τούς δόλιους Υεμένιους. 

Μαζί με τους «Πάτριοτ» θα πάνε και 80… πατριώτες που τους συνοδεύουν. Έλληνες. Οι οποίοι, αν φάνε κανένα drone στο κεφάλι – κατά την ταπεινή μου γνώμη όχι και τόσο άδικα, θα φταίνε οι… Υεμένιοι.

Θυμάστε όταν έστειλαν ένστολους στην πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβία; Εθελοντές! Πήρανε κι ένα πενιχρό επίδομα. Πολλοί γύρισαν με καρκίνο από το απεμπλουτισμένο ουράνιο των δολοφόνων του ΝΑΤΟ. Αλλά το απεμπλουτισμένο ουράνιο κάνει λιγότερο κακό απ’ το… τσιγάρο είχε αποφανθεί η τότε υφυπουργός υγείας του ΠΑΣΟΚ Σπυράκη. 

Οι εθελοντές μέτραγαν τα αργύρια και τους καρκίνους τους. Και διαμαρτύρονταν. «Αλλά τι ήθελες στη Γιουγκοσλαβία… Νικολάκη; Βαρκάρης του Δούναβη ήσουνα;» Από ειρωνεία της τύχης, από καρκίνο ψόφησε λίγο μετά και η Σπυράκη.

Ανακοινώθηκε και η συμμαχία με τη Γαλλία. Την οποία και θα συνδράμουμε στις δύσκολες στιγμές της αν της επιτεθεί το… Μονακό ή η Ανδόρα. 

Σε αντάλλαγμα θα μας δώσουν φρεγάτες και αεροπλάνα. Κι ό,τι δίνουν στην Τουρκία θα ‘χει άλλο χρώμα για να μην τα μπερδεύουμε. Κι όλα αυτά για 5 δις. Με βάθος αποπληρωμής. Διότι στο μετρητό δυσκολευόμαστε, μιας κι έχουμε ξεπουλήσει τα πάντα. Αυτοί ό,τι παρήγαγε ο λαός τόσα χρόνια κι εμείς παρόν, μέλλον, δικαιώματα, αξιοπρέπεια, τα ίδια τα παιδιά μας – ακόμη και την «πουτάνα τη μάνα που μας γέννησε» κατά Σαραμάγκου.

Από τα ελληνικά αεροδρόμια απογειώνονται αμερικάνικα αεροπλάνα που περιδιαβαίνουν τις ακτογραμμές της Ρωσίας στη Μαύρη Θάλασσα. 

Από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης (ζήλεψαν οι Θρακιώτες τη λεβεντιά των Κρητικών) διακινούνται τεράστιες ποσότητες πολεμικού υλικού προς τη σύμμαχο φασιστική Ουκρανία.

Έτσι ήμασταν πάντα. 

Μπόλικοι με τα αφεντικά μας. 

Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα υπερασπιστήκαμε τον… Τσάρο με τρία συντάγματα. Ίσα που προλάβαμε να φέρουμε πίσω τους ζωντανούς πριν αυτομολήσουν στους Μπολσεβίκους.
Έπειτα φτάσαμε μέχρι την Άγκυρα για να καρπωθούν τα πετρέλαια του Ιράκ οι Αγγλογάλοι σύμμαχοί μας. Μπορεί να μας στοίχισε σχεδόν μισό εκατομμύριο νεκρούς κι άλλο ενάμισι πρόσφυγες αλλά… «για τη συμμαχία, ρε γαμώτο». Χώρια που κερδίσαμε κι έναν… εθνάρχη.

Και στην Κορέα! Έπηξε το λιμάνι του Πειραιά στα φέρετρα. Και στο Αφγανιστάν. 

Κι όπου αλλού μας προστάξουν. 

Μπορεί να στερούμαστε πια Μεγαλέξανδρου (και Ηφαιστίωνα – μην τον λησμονούμε) αλλά στις σταυροφορίες του ιμπεριαλισμού σκίζουμε.

Και το πληρώνουμε με το αζημίωτο.

H ΑΝΙΕΡΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ του «ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» με τους ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

   …αρκεί να είναι αντικομμουνιστής

Ο φασισμός, που υπέβαλε τους ανθρώπους σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο στην πιο φρικτή βία μέσω συστηματικών κοινωνικών και εθνοτικών εκκαθαρίσεων σε μαζική κλίμακα, είχε ηττηθεί από την Σοβιετική Ένωση, τα αντάρτικα κομμουνιστικά σώματα (σε Γαλλία, Ιταλία, Γιουγκοσλαβία και Ελλάδα), και τους συμμάχους, Βρετανούς, Καναδούς, Αμερικανούς.

Όμως η Ευρώπη είναι καταστραμμένη: βιομηχανικές εγκαταστάσεις και πόλεις έχουν ισοπεδωθεί, κοινωνικές υποδομές όπως σχολεία, νοσοκομεία κ.α καταστράφηκαν, τα δίκτυα μεταφορών δε λειτουργούν, οι τηλεπικοινωνίες η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αεριού έχουν διακοπεί, τα δίκτυα ύδρευσης έχουν υποστεί ζημιές, οι ασθένειες θερίζουν κόσμο και εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν την προοπτική του υποσιτισμού και της πείνας.

Την επαύριον του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η παρουσία σοβιετικών στρατευμάτων στην μισή Ευρώπη, η ενδυνάμωση των κομμουνιστικών κομμάτων σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, η εδραίωση και η δημοφιλία στη μεταπολεμική ζωή της κομμουνιστικής ιδεολογίας, που προσέλκυσε ευρύτερα λαϊκά στρώματα, αντιφασίστες, δημοκράτες και προοδευτικούς ανθρώπους, οδήγησαν την πολιτική ελίτ της Ουάσιγκτον στο αβάσιμο συμπέρασμα ότι ο Σταλιν θα μπορούσε να προκαλέσει κομμουνιστική επανάσταση στην Ευρώπη με ένα και μόνο νεύμα του.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες το Βατικανό, ο Ερυθρός Σταυρός και η κυβέρνηση των ΗΠΑ εκπόνησαν το άκρως απόρρητο πρόγραμμα που το ονόμασαν «Operation Paperclip», με σκοπό να βοηθούν χιλιάδες ναζί και άνδρες των SS να δραπετεύσουν. 

Ποια ήταν η συνεκτική αρχή όλων αυτών;

Μα ο φανατικός αντικομμουνισμος!

Όλοι τους ήταν αποφασισμένοι να κάνουν τα πάντα ακόμα και αποκάθαρση του παρελθόντος για να επιτύχουν την ανάσχεση του κομμουνισμού, έστω και με διαφορετικές αφετηρίες, στοχεύσεις και μεθόδους.

Η πολιτικο-θρησκευτική ιδεολογία του Βατικανού και του Πάπα Πίου ΙΒ επέβαλαν έναν συνολικό «επανεκχριστιανισμό» της ευρωπαϊκής κοινωνίας, άρα εχθρός είναι ό,τι αντιστρατεύεται την ύπαρξη της επίγειας βασιλείας του θεού. Και αυτό που αντιστρατεύεται σε ιδεολογικό και πολιτικό πεδίο το Βατικανό ενυλώνεται στην ύπαρξη του άθεου κομμουνισμού. 

Ο Πάπας Πίος ΙΒ πίστευε πως ανεξάρτητα από το ρόλο των ναζί στις φρικαλεότητες, στην ουσία έδρασαν κατά του κομμουνισμού και γι αυτό έπρεπε να προστατευθούν από διώξεις.

Ο Ερυθρός Σταυρός, που επικεφαλής του ως το 1944 ήταν Max Huber, πρόεδρος της εταιρείας αλουμινίου Alusuisse η οποία από το 1940 και μετά στα εργοστάσιά της χρησιμοποίησαν εργάτες σκλάβους των στρατοπέδων συγκέντρωσης, τιμολογημένους και αγορασμένους από τα SS, έπραττε ότι του έλεγε ο στρατιωτικός μηχανισμός των ΗΠΑ και οι αναφορές του Βατικανού.

Οι στρατιωτικοί μηχανισμοί των ΗΠΑ, που δεν διέθεταν βιώσιμο μηχανισμό κατασκοπίας στην Ευρώπη, από τότε πίστευαν πως μπορεί να εκμεταλλευτούν τους, φανατικά αντικομμουνιστές, αξιωματικούς των SS προς όφελος των μεταπολεμικών συμφερόντων της Ουάσιγκτον και του «διαρκούς πολέμου» που ήθελε να εξαπολύσει εναντίον των κομμουνιστών.

Στους γνωστότερους ναζί που έφθασαν στην Λατινική Αμερική με την βοήθεια του Βατικανού περιλαμβάνονται ο «αρχιτέκτονας του Ολοκαυτώματος» Άντολφ Άιχμαν, ο «γιατρός του Άουσβιτς» Γιόσεφ Μένγκελε και ο «χασάπης της Λυών» Κλάους Μπάρμπι o εφευρέτης των κινητών θαλάμων αεριών Βάλτερ Ρούφ, ο υπεύθυνος της υλικοτεχνικής επιμελητείας του προγράμματος ευθανασίας Aktion T-4 Γκέρχαρντ Μπόνε, ο διοικητής των εβραϊκων γκέτο της Πολωνίας Γιόζεφ Σβαμπέργκερ, ο διοικητής των στρατοπέδων εξόντωσης Σόριμπορ και Τρεμλίνκα ο Φρανς Στανγκλ υπεύθυνος για το θάνατο σχεδόν 1 εκατομ. Εβραίων, κ.α

Αυτός που συνέβαλε καθοριστικά και εποικοδομητικά στην προφύλαξη της οδού διαφυγής, (την λεγόμενη «Rat Line» :Η φυγή των αρουραίων) των φασιστών, στο ξέπλυμα τους και στην στρατολόγηση τους υπέρ του «αντικομουνιστικού αγώνα» ήταν ο Allen Dulles.

Την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ο Allen Dulles, που διατέλεσε αρχηγός της CIA στο αποκορύφωμα του ψυχρού πολέμου 1953 – ’61, εργάζονταν στις μυστικές αμερικανικές υπηρεσίες OSS, με έδρα την Βέρνη της Ελβετίας. Εκεί ο Ντάλες και ο Στρατηγός των SS, Karl Wolff, που διαχειρίστηκε χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό, διάφορες διαδικασίες εξόντωσης των «περιττών ανθρώπων» κυρίως στην Πολωνία και Ιταλία στην προσπάθεια του να υπηρετήσει σωστά τον Φίρερ του, έθεσαν τον Μάρτιο του 1945 το πλαίσιο διαφυγής των SS μετά το πέρας του πολέμου.

Ας φανταστούμε την σκηνή:
Τριγύρω παραμυθένιο βουκολικό τοπίο με πολλές αγελάδες και στην μέση ένα όμορφο σαλέ. Μέσα στο σαλέ, μπροστά στο τζάκι παρέα με ένα μπουκάλι ουίσκι, δυο άντρες συνομιλούν μακριά από το επίκεντρο των φριχτών καταστάσεων και των απερίγραπτων ωμοτήτων και της φρίκης που έχει ζώσει την Ευρώπη. Σίγουρα δεν προσεύχονται υπέρ της σωτηρίας της ανθρωπότητας αλλά αυτά που ύφαιναν προκαθόρισαν σε μεγάλο βαθμό το μέλλον του μεταπολεμικού κόσμου αλλά και την μορφή της μεγαλύτερης κρατικής μυστικής υπηρεσίας: της CIA.( Περισσότερα στο «Οι ναζί στην CIA» https://www.imerodromos.gr/oi-nazi-sthn-c-i-a/)

Ο Ντάλες προτρέπει τον Karl Wolff, να προσφέρει στους συναδέλφους του πρώτα ασυλία από τις κατηγορίες για εγκλήματα που σίγουρα θα έπεφταν στο κεφάλι τους και μετά, προφυλαμένοι, αφενός να χρησιμοποιηθούν στον σχηματισμό της μεταπολεμικής Γερμανίας αφετέρου να στελεχώσουν αντικομουνιστικές υπηρεσίες και την υπηρεσία «ψυχολογικού πολέμου» ως κατάσκοποι, στο πλευρό των ΗΠΑ, σε Ευρώπη και Λατινική Αμερική.

Χαρακτηριστική περίπτωση κατασκόπου είναι αυτή του Χασάπη της Λυών, κατά κόσμον Nikolaus Klaus Barbie. Ο Μπάρμπι στρατολογήθηκε απ’ τη στρατιωτική μυστική υπηρεσία του Dulles, του παραχωρήθηκε ένα πολυτελές διαμέρισμα και ένας αξιοπρεπής μισθός γιατί αξιολόγησαν ότι ως κατάσκοπος εναντίων των κομμουνιστών ήταν πολύ σημαντικός. Μάλιστα μια αναφορά του στρατού συμπέρανε πως ο Μπάρμπι ήταν «τίμιος» άνθρωπος και αξιόλογος αντικομμουνιστής. Έτσι όταν οι Γαλλικές αρχές τον ανακάλυψαν και ζήτησαν από τον Dulles την σύλληψη του και την έκδοση του στην Γαλλία, Αμερικανοί πράκτορες τον φυγάδεψαν μέσω του καναλιού «Rat Line» στη Βολιβία με το όνομα Klaus Altmann.

Εκεί, με την βοήθεια της αμερικανοκίνητης κυβέρνησης, έγινε συνταγματάρχης του στρατού της Βολιβίας, δίδαξε τεχνικές βασανιστηρίων, εκπαίδευσε παραστρατιωτικές μονάδες στα πλαίσια της αντικομουνιστικής επιχείρησης της CIA που έφερε την ονομασία «Κόνδορας» (επιχείρηση που θα προστάτευε τον «ελεύθερο κόσμο» στο νότιοαμερικανικό ημισφαίριο από τον «διεθνή κομμουνισμό») βοήθησε στην προστασία του ακμάζοντος εμπορίου κοκαΐνης και συμμετείχε στην δολοφονία του Che Guevara. Επίσης διετέλεσε το δεξί χέρι του μεγαλύτερου εμπόρου κοκαΐνης της Λατινικής Αμερικής Ρομπέρτο Σουάρες τον οποίο προστάτευε η CIA.

Οι ΗΠΑ στήριζαν ακροδεξιές φασιστικές δικτατορίες κόντρα στην «απειλή» του κομμουνισμού και τα λεφτά από την πώληση των ναρκωτικών είχαν στρατηγική σημασία. Ο Βολιβιανός Σουάρες, που έλεγχε το 80% των φυτών παραγωγής κόκας παγκόσμια και ήταν ο προμηθευτής του Εσκομπάρ, έπαιξε σημαντικό οικονομικό ρόλο στην καταστρατήγηση του κομμουνισμού στο νότιο ημισφαίριο της Αμερικής.(The guardian: In pursuit of Bolivia’s secret Nazi https://www.theguardian.com/world/2008/sep/10/bolivia-germany)

Το 1980 στην Βολιβία υπάρχει πολιτική αστάθεια και οι ΗΠΑ φοβούνται ότι στην κυβέρνηση θα ανέλθει ένας αριστερός συνασπισμός, έτσι οργανώνουν το πραξικόπημα που έχει μείνει στην ιστορία «Πραξικόπημα της κοκαΐνης». 

Ο ναρκοέμπορος, Ρομπέρτο Σουάρες υποστηριζόμενος από την CIA και σε συνεργασία με τις παραστρατιωτικές μισθοφορικές αντικομουνιστικές ομάδες του σφαγέα Κλάους Μπάρμπι γνωστές ως Novios de la muerte (Μνηστήρες Θανάτου) αλλά και τις μυστικές υπηρεσίες της Αργεντινής Batallón de Inteligencia 601, παίρνει το έλεγχο της χώρας και διορίζει τον στρατηγό Luis García Meza πρόεδρο της Βολιβίας.(Περισσότερα: Κώστας Λουλουδάκης Άσπρα Μαντίλια στην Plaza de Mayo Εκδόσεις ΚΨΜ 2015)

Οι θηριωδίες αυτές όμως παραβλέφθηκαν ή ξεχάστηκαν καθώς η αντικομμουνιστική σταυροφορία του «ελεύθερου κόσμου» απέκτησε τη δική της ορμή. Στο όνομα του αντικομμουνισμού και με την βοήθεια ναζιστών πρακτόρων η CIA προέβη σε αντιδημοκρατικές επεμβάσεων σε όλο τον κόσμο.

***

Ένας άλλος αξιόλογος αντικομμουνιστής που θα βρει καταφύγιο στης αγκάλες του «ελεύθερου κόσμου» είναι ο επιφανής φασίστας και ο αγαπημένος του Χίτλερ, αντισυνταγματάρχης των SS, Otto Skorzeny. 

 

Ο Σκορτσένυ ως υπεύθυνος μιας μονάδας «εκλεκτών» SS είχε ηγηθεί της αποστολής διάσωσης με ανεμόπτερα του Μπενίτο Μουσολίνι, συνέλαβε τον γιο του Ούγγρου αντιβασιλέα, ναύαρχου Χόρτι,(που ήταν στα πρόθυρα να συνάψει ειρήνη με την ΕΣΣΔ) Miklós Horthy Jr . μετά από μια σύντομη μάχη, τον έβαλε σε ένα χαλί και τον έστειλε στον Χίτλερ και διηύθυνε την επιχείρηση Greif, όπου οι Αγγλόφωνοι φασίστες SS ντυμένοι με αμερικανικές στολές και χρησιμοποιώντας αμερικανικά άρματα μάχης κατάφεραν να μπουν πίσω από τις γραμμές των συμμάχων προκαλώντας σύγχυση, πανικό και τεράστιες ανθρώπινες απώλειες.

Ο Οτο Σκορτσένυ ή αλλιώς ο «σημαδεμένος» ήταν φυλακισμένος ως εγκληματίας πολέμου στις αμερικανικές φυλακές που βρισκόντανε στην πόλη Νταρμστατ της Γερμανίας. Όμως ένα καλοκαιρινό πρωινό του Ιούλιο του 1948 ο Σκορτσένυ δέχεται την επίσκεψη τριών στρατιωτικών οι οποίοι έχουν ένταλμα για την μεταφορά του. Η διεύθυνση των φυλακών τον παραδίδει χωρίς αντιρρήσεις. Προσωρινά τον έκρυψε σε μια έπαυλη ο τραπεζίτης φασίστας και κορυφαία οικονομική φιγούρα της Γερμανίας Hjalmar Schacht. Οι Αμερικάνοι στρατιωτικοί όμως του είχαν βρει έναν καλό και ασφαλή προορισμό για να τον κρύψουν. Η Ισπανία ήταν μια φασιστική χώρα που την κυβερνούσε ο Φράνκο πρώην σύμμαχος των Χίτλερ-Μουσολίνι και νυν των ΗΠΑ, όπου είχαν βρει καταφύγιο ήδη 10.000 ναζί που αρνούμενοι να δεχτούν την ήττα του Τρίτου Ράιχ εργάζονταν ήδη για να δημιουργήσουν το Τέταρτο Ράιχ. Οι Αμερικανοί παρακολουθούν αυτές τις δραστηριότητες και στρατολογούν από αυτήν την δεξαμενή φασιστών τους καλύτερους.

Στην Ισπανία ο Σκορτσένυ φτάνει τον Ιανουάριο του 1951 με ψεύτικο διαβατήριο ως Ρολφ Στάινμπάουερ ξεπλυμένος από το φασιστικό παρελθόν στην αντικομμουνιστική αμερικανική κολυμβήθρα.
Εγκαταστάθηκε στην Μαδρίτη και δημιουργεί αμέσως ένα δίκτυο επαφών με στελέχη της κυβέρνησης Φράνκο και τους στρατιωτικούς ηγέτες. Επίσης στήνει έναν όμιλο επιχειρήσεων, αγοράζει μια έπαυλη στην αριστοκρατική συνοικία Ελ Βίσο, αρχίζει να κυκλοφορεί στην Ισπανία με την αληθινή του ταυτότητα, να συμμετέχει σε δεξιώσεις της επιχειρηματικής ισπανικής ελίτ και σαν σταρ να δίνει συνεντεύξεις και διαλέξεις σε πανεπιστήμια!

Ο φασίστας Σκορτσένυ στην Ισπανία είναι ο βασικός αντιπρόσωπος των εταιρειών Kruup, Messerschmitt, Thyssen, Simens και μεσάζοντας στην φασιστική κυβέρνηση του Φράνκο. Από την θέση αυτή έχει ουσιαστική συμμετοχή στην λεγόμενη «Συμφωνία της Μαδρίτης» το 1953 όπου Φράνκο και Αϊζενχάουερ συμφώνησαν την εγκατάσταση πυρηνικών όπλων, στρατιωτικών και ναυτικών βάσεων στις περιοχές Μορόν, Ρότα της Ανδαλουσίας με την βάση πυρηνικών υποβρυχίων, Σαραγόσα, Τορεχόν και Μαδρίτη. 

 

Για την κατασκευή αυτών των βάσεων οι παραπάνω Γερμανικές εταιρείες που σχετίζονται και έχουν δεσμούς με φασίστες αποκτούν σχεδόν το σύνολο των συμβολαίων. Δηλαδή ένας αξιωματικός των SS είναι ο μεσάζοντας μεταξύ γερμανικών φασιστικών εταιρειών που κατασκευάζουν στρατιωτικές αμερικανικές βάσεις σε ισπανικό έδαφος!

Τραγέλαφος του «ελεύθερου κόσμου»!

Στην φασιστική Ισπανία ο «ελεύθερος κόσμος» αναθέτει τον ρόλο της υπεράσπισης της Δύσης αφού ο κομμουνισμός δεν έχει και δεν θα έχει ούτε ένα έρεισμα στην χώρα.
Την ίδια εποχή ο Φράνκο συνάπτει και ένα άλλο συμβόλαιο με το Βατικανό αυτή τη φορά,ένα κονκορδάτο όπως λέγεται. 

Ο σκοπός ήταν η Ισπανία να παρουσιαστεί ως ένα αυστηρό καθολικό κράτος και όχι μια φασιστική δικτατορία. Το κονκορδάτο υπογράφτηκε το 1953 και η Ισπανία ανακηρύσσετε καθολικό κράτος από τον Πάπα. Η συμμαχία Αγίας Έδρας και του φραγκικού φασιστικού καθεστώτος είχε βάρβαρες συνέπειες για πολλούς Ισπανούς. Η εκκλησία ανέλαβε τον πλήρη έλεγχο της παιδείας, της λογοκρισίας, και κυρίως τον έλεγχο των ορφανοτροφείων και των μαιευτηρίων!

Στα παιδιά γινόταν πλύση εγκεφάλου ώστε να γίνουν ταπεινοί χριστιανοί και πιστοί του καθεστώτος. 

   

Σε κάθε περίπτωση, ο σκοπός αυτού του συστήματος ήταν να «αναμορφώσει» τα παιδιά σε ένα πλαίσιο αυστηρής πειθαρχίας. 

Με διάταγμα της κυβέρνησης περίπου 300.000 παιδιά δημοκρατικών οικογενειών απομακρύνθηκαν από αυτές και κλείστηκαν σε ορφανοτροφεία για καθολική χριστιανική «αναμόρφωση» ώστε να σωθούν από τον μαρξισμό και να περιοριστεί η εξάπλωση του κομμουνισμού.

Ωστόσο το πιο σκοτεινό κεφάλαιο αυτής της συνεργασίας Βατικανού και Φράνκο ήταν ένα μεγάλης κλίμακας απόρρητο σχέδιο κλοπής μωρών. 

Τα παιδιά που γεννιούνταν από μητέρες με «ύποπτο» παρελθόν απομακρύνονταν αμέσως από ένα κύκλωμα ιερέων, γιατρών και από μοναχές νοσοκόμες. Οι μητέρες απλά πληροφορούνταν ότι τα παιδιά τους είχαν πεθάνει! Όμως πτώμα δεν τους έδειχναν. Συχνά οι γονείς που δεν έδειχναν υποταγή στον εθνικοκαθολικισμό και διαμαρτύρονταν εκτελούνται ή στην καλύτερη περίπτωση φυλακίζονται. Υπολογίζεται πως περίπου 31.000 παιδιά αρπάχτηκαν από τις οικογένειες τους και δόθηκαν για υιοθεσία σε σωστούς καθολικούς ανάδοχους γονείς.(BBC: Spain’s stolen babies and the families who lived a lie https://www.bbc.com/news/magazine-15335899)

Όλα αυτά με τις ευλογιές της καθολικής εκκλησίας και στο όνομα του αντικομουνισμού!

Ενός αντικομμουνισμού που μετατρέπει τον φασίστα Φράνκο σε στρατηγικής σημασίας συνεργάτη του «ελεύθερου κόσμου», γι αυτό και η συμφωνία για εγκατάσταση αμερικανικών βάσεων στην Ισπανία. Ο Φράνκο έλαβε και 350 εκατομμύρια δολάρια με το κλείσιμο της συμφωνίας…

Εντούτοις ο Σκορτσένυ δεν μένει μόνο στις μπίζνες του με τον «ελεύθερο κόσμο». Σαν καλός φασίστας που είναι έρχεται σε επαφή με την γερμανικής καταγωγής Clarita Stauffer η οποία ήταν ο σύνδεσμος στην Ισπανία της φασιστικής οργάνωσης ODESA που είχε σκοπό να προστατεύσει και να φυγαδεύσει τα ναζιστικά μέλη της, μέσω της γραμμής «Rat Line», σε ασφαλής προορισμούς, κυρίως, στην λατινική Αμερική και ως επί το πλείστον στην Αργεντινή του φασίστα Περόν. (Clarita Stauffer, the lady who hid Nazis in Spain https://www.archyde.com/clarita-stauffer-the-lady-who-hid-nazis-in-spain/)

Ο Σκορτσένυ είχε ήδη δημιουργήσει την οργάνωση Die Spinne (η αράχνη) που είχε στενούς δεσμούς με την Οργάνωση Γκέλεν η οποία υπαγόταν σε αμερικανικό έλεγχο και χρηματοδότηση με σκοπό να απελευθερώνει ναζί από στρατόπεδα αιχμαλώτων, όπως μέλη της Γκεστάπο της Βέρμαχτ και των SS και να τους εντάξει στην οργάνωση Γκέλεν, ή να τους φυγαδεύει σε ασφαλείς χώρες για να συνεχίσουν τον αντικομουνιστικό τους αγώνα.

Ο φασίστας Σκορτσένυ εκτός από κατάσκοπος των Αμερικανών επιφορτισμένος με το καθήκον να προμηθεύει με πλαστά διαβατήρια εξέχουσες φασιστικές προσωπικότητες που ενδιέφεραν τους νέους προστάτες του, εργάστηκε ως σύμβουλος και σωματοφύλακας του φασίστα προέδρου της Αργεντινής Χουάν Περόν, στρατιωτικός σύμβουλος του προέδρου της Αιγύπτου Γκαμάλ Άμπντελ Νάσερ, αλλά και εκπαιδευτής των Αιγυπτιακών ενόπλων δυνάμεων. Αργότερα διετέλεσε συνεργάτης της μυστικής στρατιωτικής υπηρεσίας του εβραϊκού κράτους, την Mossad όπου κατέδιδε πρώην ομοϊδεάτες του με αντάλλαγμα την ζωή του. (The Strange Case of a Nazi Who Became an Israeli Hitman https://www.haaretz.com/jewish/holocaust-remembrance-day/the-strange-case-of-a-nazi-who-became-a-mossad-hitman-1.5423137)

Επίσης ο Σκορτσένυ, παντρεμένος με την ανιψιά του τραπεζίτη Χιάλμαρ Σαχτ, χρηματοδότη του ναζιστικού κόμματος και υπουργού οικονομικών του Χιτλερ, κόμισσα Ilse Lüthje, ήταν ο δημιουργός της παραστρατιωτικής οργάνωσης «Paladin Group» που εκτός του ότι αποτέλεσε έναν αντικομουνιστικό στρατιωτικό βραχίονα στην Ισπανία του Φράνκο και στην δυτική Ευρώπη, προμήθευε με μισθοφόρους το ρατσιστικό κράτος της Νοτίου Αφρικής, εργάστηκε για την Χούντα στη Ελλάδα, και μετείχε στα λατινοαμερικανικά «τάγματα θανάτου» στα πλαίσια της αντικομμουνιστικής επιχείρησης Κόνδορας. 

Η «Paladin Group» είχε υποκατάστημα στη Ζυρίχης και στρατολόγησε πολλά πρώην μέλη των SS, μέλη του Γαλλικού Εθνικιστικού OAS, και μέλη της Γαλλικής Λεγεώνας των Ξένων. Όταν πέθανε ο φασίστας Φράνκο το 1975 η ομάδα αυτή μετακόμισε στην Χιλή και στην Αργεντινή και αποτέλεσε έναν βραχίονα των αντικομουνιστικών επιχειρήσεων της CIA στην λατινική Αμερική.

Πουθενά όμως η μεταπολεμική αντικομουνιστική σταυροφορία μεταξύ φασιστών και αμερικανικής κατασκοπίας δεν ήταν πιο εμφανής από την ιδία την Γερμανία. 

Ο Κουρτ Κίσιγκερ φασίστας και μέλος ενός δικτύου εταιρειών βιτρίνας, που είχε ιδρύσει ο επικεφαλής της Καγκελαρίας του Χίτλερ, Μάρτιν Μπόρμαν με έδρα το Μονακό με σκοπό την προστασία του πλούτου που είχαν αρπάξει οι ναζί, έγινε Καγκελάριος ενώ η Ομόσπονδη αστυνομία της Δυτικής Γερμανίας διοικούνταν από το μέλος των SS, κατάσκοπο στο ανατολικό μέτωπο και μετά την πτώση του Ράιχ πράκτορα των αμερικανικών υπηρεσιών με κωδικό όνομα «καραβέλ» Πάουλ Ντίκοπφ. 

Ωστόσο κεντρικός πυρήνας της αντικομουνιστικής σταυροφορίας του «ελευθερου κοσμου» υπήρξε η «Οργάνωση Γκέλεν» από το όνομα του επικεφαλής της, φασίστα στρατηγού, επικεφαλής των ναζιστικών υπηρεσιών πληροφοριών σε όλο το Ανατολικό Μέτωπο Ράινχαρτ φον Γκέλεν που μετασχηματίστηκε στην επίσημη Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πληροφοριών της Γερμανίας Bundesnachrichtendienst ή BND. 

Η «Οργάνωση Γκέλεν» και η CIA δημιούργησαν μια απόρρητη επιχείρηση με την κωδική ονομασία «Rusty». Η επιχείρηση ήταν υπό τον έλεγχο του φασίστα Γκέλεν, κινητοποίησε παραπάνω από τέσσερις χιλιάδες πρώην ναζί, νυν κατασκόπους, σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο οι οποίοι άπλωσαν ένα δίκτυο με σκοπό τον έλεγχο της κομμουνιστικής επιρροής. Ειδικευόταν στη διείσδυση σε εργατικές κομμουνιστικές οργανώσεις, αναζητώντας τον «εσωτερικό εχθρό», στο φακέλωμα όλων των αντιφασιστών, αλλά και στην αξιοποίηση του ντόπιου αντικομμουνιστικού δυναμικού.

Κλείνοντας όμως αυτή την περιδιάβαση, δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε για την “αξιοποίηση” που οι ΗΠΑ και Γερμανία επεφύλαξαν στους σχετιζόμενους μηχανισμούς κατασκοπίας BND και CIA 20-25 χρόνια αργότερα.

Ήταν το 1970 όταν η CIA και η BND υπέγραφαν στο Μόναχο μια αυστηρά απόρρητη συμφωνία, η οποία τις καθιστούσε συνεταίρους σε μια μυστική επιχείρηση. Η BND ονόμασε την επιχείρηση «Rubikon» και η CIA «Minerva». 

Οι δυο μυστικές υπηρεσίες μέσω της Siemens και ένα δικηγορικό γραφείο στο Λιχτενστάιν, αγόρασαν την ελβετική εταιρία κρυπτογραφήσεων και κωδικοποίησης Crypto AG, την κορυφαία εταιρία της εποχής εκείνης στην αγορά κρυπτογραφήσεων με πελάτες που ανήκαν σε πάνω από 120 χώρες, οι οποίες προμηθεύονταν από την ελβετική εταιρία εξοπλισμό για πρεσβείες, υπηρεσίες και κυβερνητικές εγκαταστάσεις με σκοπό τη διασφάλιση του απορρήτου των επικοινωνιών. Στους πελάτες της Crypto ΑG ανήκαν μεταξύ άλλων το Ιράν, η Σαουδική Αραβία, καθώς και πλήθος αφρικανικών και νοτιοαμερικανικών χωρών. Από τις αποκαλύψεις των γερμανικών, αμερικανικών και ελβετικών μέσων ενημέρωσης προκύπτει επίσης ότι και χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ βρίσκονταν στο στόχαστρο των επιχειρήσεων. Ανάμεσά τους Ιταλία, Ισπανία και Ιρλανδία.

Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου η γερμανική μυστική υπηρεσία πούλησε το μερίδιό της στους Αμερικανούς, οι οποίοι μόλις το 2018 διέλυσαν την Crypto ΑG. Ήδη οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες είχαν στραφεί σε συνεργασίες με τους παρόχους ψηφιακών τηλεπικοινωνιών για τις παρακολουθήσεις. (Deutsche Welle: Πως Γερμανία και ΗΠΑ κατασκόπευαν τη μισή υφήλιο Επιμέλεια: Στέφανος Γεωργακόπουλος)

Εν κατακλείδι το μεταπολεμικό μοτίβο της «δημοκρατικής σταυροφορίας του ελεύθερου κόσμου» έκρυβε την βαρβαρότητα της γεωπολιτικής κοσμοθεώρησης των ΗΠΑ. Επειδή θέλανε να κυριαρχήσουν στον νέο μεταπολεμικό κόσμο συνεργάστηκαν με τα διάφορα φασιστοειδή κατάλοιπα, με τους πρωτεργάτες δηλαδή της μαζικής εξόντωσης των υπανθρώπων της ανατολικής Ευρώπης, των Εβραίων, των Τσιγγανών, των ανάπηρων, των ομοφυλόφιλων, των κομμουνιστών!

Στην «σταυροφορία» αυτήν σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι τριακόσιοι εξήντα τόνοι χρυσού, οι τριακόσιοι τόνοι αργύρου και τα εκατοντάδες είδη τέχνης που έπεσαν στα χέρια των Αμερικάνων χάρη στην επιχείρηση «Safehaven». Ο αμερικανικός στρατός συνέλλεξε τον χρυσό των ναζί από το αλατωρυχείο Μέρκερς στην Θουριγγία. Από αυτόν τον πλούτο οι ΗΠΑ χρηματοδότησαν το σχέδιο Μάρσαλ!

(Nazi Gold: The Merkers Mine Treasure https://www.archives.gov/publications/prologue/1999/spring/nazi-gold-merkers-mine-treasure.html)

Ωστόσο δεν θα μάθουμε ίσως ποτέ την έκταση της ερεβώδους μηχανογραφίας αλλά ας δικαιολογήσουμε την ανίερη συμμαχία του «ελεύθερου κόσμου» και των παράφρονων φασιστών δολοφόνων! Διότι είχαν την ίδια ιδεολογική προγραμματική αφετηρία: το μισός απέναντι στον κομμουνισμό!

Για αυτό και συναρθρώθηκαν σε ένα κορμό!

ΚΩΣΤΑΣ ΛΟΥΛΟΥΔΑΚΗΣ (ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ) 

www.imerodromos.gr

Ένας Ανατριχιαστικός Χάρτης με τις …“αξίες” της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Τις τελευταίες ώρες κυκλοφορεί ευρέως στο διαδίκτυο και σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης ένας ανατριχιαστικός χάρτης που παρουσιάζει τον αριθμό των ασυνόδευτων ανήλικων μεταναστών και προσφύγων που η τύχη τους επί ευρωπαϊκού εδάφους αγνοείται.

Μόνο από το 2018 έως το 2020, την περίοδο που εξετάζει ο χάρτης, ο αριθμός των εξαφανισμένων ανήλικων προσφυγόπουλων φτάνει τις 18.292 εκ των οποίων 2.118 χάθηκαν στην Ελλάδα!
Τα στοιχεία είναι προϊόν έρευνας της δημοσιογραφικής ομάδας “Lost in Europe” και παρουσιάστηκαν πρώτη φορά τον περασμένο Απρίλιο. Οι πληροφορίες συλλέχθηκαν από τις επίσημες εκθέσεις του Ευρωπαϊκού Δικτύου μετανάστευσης (European Migration Network- EMN), ένα δίκτυο που χρηματοδοτεί η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση για να συλλέγει πληροφορίες για θέματα μεταναστευτικών ροών και ασύλου, αλλά και μετά από σχετική αλληλογραφία της δημοσιογραφικής ομάδας με αστυνομικές αρχές και υπηρεσίες ευρωπαϊκών κρατών.

 Ένας Ανατριχιαστικός Χάρτης με τις …“αξίες” της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Είναι χαρακτηριστικό ότι αρκετές χώρες, όπως η Γαλλία ή το Ηνωμένο Βασίλειο, δεν έστειλαν καθόλου στοιχεία, ενώ άλλες ομολογούν ότι τα στοιχεία τους είναι ελλιπή, γι’ αυτό και τα χαμηλά ή μηδενικά νούμερα.
Συνεπώς, μπορεί κάποιος να υποθέσει με σιγουριά ότι τα νούμερα είναι τραγικά μεγαλύτερα.
Περίοπτη θέση στο χάρτη έχει η Ελλάδα, η οποία καταλαμβάνει την τρίτη θέση και ανεβαίνει στο βάθρο της ντροπής. Αν συνυπολογίσουμε τις μεταναστευτικές ροές και πριν το 2018, όπου η έρευνα αφήνει απ’ έξω, τα νούμερα για την Ελλάδα αγγίζουν τραγικά επίπεδα, με τεράστιες ευθύνες των κυβερνήσεων ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, που έχουν βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους στο έγκλημα.

Οι ασυνόδευτοι ανήλικοι πρόσφυγες, που χάνονται από τα στοιχεία και μετατρέπονται απλώς σε μία στατιστική, θεωρείται βέβαιο ότι στην “καλύτερη” περίπτωση στρέφονται στην ανήλικη εργασία, προφανώς “μαύρη”, αφού οι ίδιοι “δεν υπάρχουν” ή πέφτουν θύματα trafficking, δηλαδή εμπορίας και διακίνησης ανθρώπων, με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση.

Όπως και να ’χει, μία από τις πλέον ευάλωτες κοινωνικές ομάδες είναι σίγουρο ότι βιώνει από τα πρώτα χρόνια της ζωής της -υποτίθεται τα πιο αθώα- το πιο σκληρό και χυδαίο πρόσωπο του καπιταλισμού. Από τον πόλεμο, τη φτώχεια, τον ξεριζωμό μέχρι την προσφυγιά, το θαλασσοπνίξιμο, τα κέντρα κράτησης και τελικά την άγρια εκμετάλλευση… Από τις “Μόριες” του ΣΥΡΙΖΑ, στις “φυλακές” της ΝΔ και από εκεί κατευθείαν στις “αξίες” της Ευρώπης τους…

Τα κροκοδείλια δάκρυά τους δεν πείθουν κανέναν. Ούτε παραγράφουν τις βαριές ευθύνες τους, ειδικά από τη στιγμή που αθωώνουν τα εγκλήματα των ιμπεριαλιστών και των αιτιών που γεννούν πολέμους και προσφυγιά. Ειδικά όταν μετατρέπουν όλη τη χώρα σε ορμητήρια των ιμπεριαλιστών και υπογράφουν νέες συμφωνίες με τους ΝΑΤΟϊκούς, μ’ ένα στόμα - μια φωνή, κυβέρνηση και αντιπολίτευση.

Χρέος μας να δίνουμε το χέρι στους πλέον αδύναμους αυτού του κόσμου και να δυναμώσουμε ακόμα περισσότερο τον αγώνα απέναντι στο σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης, αυτό που γεννά φτώχεια, πολέμους, προσφυγιά. Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι το σύστημά τους δεν παίρνει διορθώσεις και φτιασιδώματα. Χρέος μας ο αγώνας για την ανατροπή.

ΟΔΗΓΗΤΗΣ

Πυροβολούν το Παρελθόν και το Παρόν, Στοχεύοντας το Μέλλον.

150 χρόνια από την πρώτη «έφοδο στον ουρανό», την Παρισινή Κομμούνα, είναι πλέον αδιαμφισβήτητα αποδεδειγμένο πως ο κομμουνισμός, η κοσμοαντίληψη του επιστημονικού σοσιαλισμού, αποτελεί την πιο πρωτοπόρα, την πιο επαναστατική και ελπιδοφόρα θεωρία που γέννησε η ανθρωπότητα.

Αν ο σοσιαλισμός-κομμουνισμός ήταν κάτι «ξεπερασμένο» και «αποτυχημένο» όπως ισχυρίζονται, τότε η αστική τάξη δεν θα σπαταλούσε τόσο αντικομμουνιστικό δηλητήριο για τον πολεμήσει.

Το χθεσινό εμετικό αντικομμουνιστικό παραλήρημα του βουλευτή Μπογδάνου στη Βουλή μας έφερε ξανά στο νου την φράση εκείνη του Αγγ. Αντωνόπουλου από το βιβλίο «Οι επιβάτες του φεγγαριού»: «Το να μην είναι κανείς κομμουνιστής είναι ανθρώπινο. Το να είναι όμως κανείς αντικομμουνιστής είναι απάνθρωπο».

Ασφαλώς ο αντικομμουνισμός δεν είναι καινούργιο φαινόμενο:

Πάνε 173 χρόνια από τότε που οι Μαρξ και Ένγκελς κατήγγειλαν μέσα από το «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος» την συστράτευση όλων των τότε αντιδραστικών δυνάμεων σε ιερό πόλεμο ενάντια στον κομμουνισμό. Έκτοτε ο αντικομμουνισμός, σε όλες του τις εκφάνσεις, αποτελεί εργαλείο για την επιβίωση της αστικής εξουσίας.

Ο αντικομμουνισμός αποτελεί τον συνδετικό κρίκο όλων όσων υπερασπίζονται την διατήρηση της αστικής εξουσίας και την σταθερότητα του καπιταλιστικού συστήματος, ανεξαρτήτως του επί μέρους πολιτικού χρωματισμού τους.
 Η δράση των κομμουνιστών, η δράση του οργανωμένου εργατικού-λαϊκού κινήματος, καταφέρνει να ενώνει φαινομενικά ετερόκλητες πολιτικές ομάδες: φιλελεύθερους και πατενταρισμένους Ναζί, κεντρώους και ακροδεξιούς, «έγκριτους» αστούς δημοσιολόγους και χουντικές σκουπιδοφυλλάδες.
 Μπροστά στη θέα του σφυροδρέπανου οι όποιες διαφορές παραμερίζονται, καθώς αυτό που προέχει είναι η υπεράσπιση των «ιερών και όσιων» της αστικής εξουσίας.

Αυτά τα «ιερά και όσια» της εξουσίας της αστικής τάξης υπεράσπιζαν:
— ο «εθνάρχης» Ελευθέριος Βενιζέλος όταν θέσπισε το περήφημο ιδιώνυμο που αποτέλεσε την μήτρα των μετέπειτα αντικομμουνιστικών διώξεων.
— ο «γέρος της Δημοκρατίας» Γεώργιος Παπανδρέου και οι Άγγλοι ιμπεριαλιστές-σύμμαχοι του όταν αιματοκυλλούσαν τον λαό της Αθήνας το Δεκέμβρη του 1944 προκειμένου να μην έρθουν οι κομμουνιστές στην εξουσία.
— ο Κανελλόπουλος όταν καλωσόριζε τον Αμερικανό στρατηγό Βαν Φλιτ το 1945 με το αλλήστου μνήμης «Στρατηγέ μου, ιδού ο στρατός σας».
— ο Πλαστήρας όταν, επί πρωθυπουργίας του, καταδικάζονταν από «έκτακτο στρατοδικείο» και εκτελούνταν ο κομμουνιστής ήρωας Νίκος Μπελογιάννης και οι σύντροφοι του.
— οι μετεμφυλιακές αστικές κυβερνήσεις όταν επί των οποίων «άνθισαν» τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονηματων».

Τα ίδια «ιερά και όσια» της αστικής εξουσίας υπεράσπιζαν, μεταξύ άλλων, επίσης:
— οι φασίστες-δικτάτορες Πάγκαλος και Μεταξάς που εξαπέλυσαν σωρεία διώξεων, φυλακίσεων και εξοριών ενάντια στους κομμουνιστές.
— ο Χίτλερ και το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα της Γερμανίας όταν αναλάμβανε την εξουσία τον Γενάρη του 1933.
— ο φασίστας Φράνκο όταν πραγματοποιούσε το στρατιωτικό πραξικόπημα ενάντια στην Δεύτερη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία τον Ιούλη του 1936.
— ο δικτάτορας Σουχάρτο της Ινδονησίας όταν εξαπέλυε τους αντικομμουνιστικούς διωγμούς του 1965-1966 που υπολογίζεται ότι οδήγησαν στο θάνατο σχεδόν 1 εκατομμύριο ανθρώπους.
— τα χουντικά αποβράσματα όταν επέβαλαν την επταετή στρατιωτική δικτατορία ώστε να «αποφευχθεί η πορεία της χώρας προς τον κομμουνισμόν».
— ο φασίστας Πινοσέτ όταν το 1973 ανέτρεπε με στρατιωτικό πραξικόπημα – και με τις ευλογίες των ΗΠΑ – την εκλεγμένη κυβέρνηση Αλιέντε στην Χιλή.

Εδώ πρέπει να κάνουμε έναν διαχωρισμό:
Είναι άλλο πράγμα η ιδεολογική διαφωνία με την κομμουνιστική κοσμοθεωρία όταν εκφράζεται με πολιτικά επιχειρήματα και άλλο πράγμα ο αντικομμουνισμός.
Στις καπιταλιστικές κοινωνίες είναι εύλογο το κόμμα της εργατικής τάξης (Κομμουνιστικό Κόμμα) και οι κομμουνιστές να δέχονται πόλεμο από την άρχουσα αστική τάξη και τους πολιτικούς εκπροσώπους της.
Έχει ωστόσο αποδειχθεί ιστορικά ότι αυτός ο πόλεμος είναι αντικειμενικά αδύνατον να μείνει αποκλειστικά σε ιδεολογικά και πολιτικά πλαίσια.
Το κεφάλαιο, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι η εργατική τάξη και το Κόμμα της είναι οι «νεκροθάφτες» του, επιστρατεύει και θα επιστρατεύει πάντα τον αντικομμουνισμό ως όπλο ανάσχεσης της εργατικής-λαϊκής πάλης.

Ο αντικομμουνισμός, ωστόσο, ξεπερνά τα όρια του ιδεολογικού και πολιτικού πολέμου. Στηρίζεται στην συκοφαντία, το ψέμα, την διαστρέβλωση, την αλλοίωση της πραγματικότητας.
Ένα τέτοιο φαινόμενο χυδαίας διαστρέβλωσης και αλλοίωσης της πραγματικότητας είναι μεταξύ άλλων και το ανιστόρητο και αντεπιστημονικό τερατούργημα της «θεωρίας των δύο άκρων».

Ο αντικομμουνισμός είναι νύχι-κρέας με το αστικό πολιτικό σύστημα, αποτελώντας βασικό όπλο στην προσπάθεια της αστικής τάξης να θωρακίσει την δικτατορία του κεφαλαίου.
Αυτός είναι ο σκοπός της αντικομμουνιστικής επίθεσης, είτε αυτή εκφράζεται «ραφιναρισμένα», είτε με ωμό και πρωτόγονο τρόπο.
Είτε την εκφράζουν τα φασιστοειδή του πεζοδρομίου, είτε οι «σοβαροί χρυσαυγίτες» της Βουλής και των τηλεοπτικών πλατό.

150 χρόνια από την πρώτη «έφοδο στον ουρανό», την Παρισινή Κομμούνα, είναι πλέον αδιαμφισβήτητα αποδεδειγμένο πως ο κομμουνισμός, η κοσμοαντίληψη του επιστημονικού σοσιαλισμού, αποτελεί την πιο πρωτοπόρα, την πιο επαναστατική και ελπιδοφόρα θεωρία που γέννησε η ανθρωπότητα.
Αν ο σοσιαλισμός-κομμουνισμός ήταν κάτι «ξεπερασμένο» και «αποτυχημένο» όπως ισχυρίζονται, τότε η αστική τάξη δεν θα σπαταλούσε τόσο αντικομμουνιστικό δηλητήριο για τον πολεμήσει.

Είναι, λοιπόν, ξεκάθαρη η απάντηση:
Πυροβολούν το παρελθόν και το παρόν, στοχεύοντας το μέλλον. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι την ιστορία τη γράφουν με την πάλη τους οι λαοί. Ξέρουν ότι ο τροχός της ιστορίας γυρίζει και πως το σάπιο σύστημα που υπερασπίζονται – αυτό που γεννά τη φτώχεια, την ανεργία, την εκμετάλλευση, το φασισμό, τους πολέμους – δεν έχει κανένα μέλλον.

Όσους «κασιδιάρηδες», «τζήμερους» και «μπογδάνους» κι’ αν γεννήσει το σύστημα, θα ‘ρθει η στιγμή που θα ανθρωπέψει ο άνθρωπος. Θα φροντίσουμε εμείς γι’ αυτό.

Από nikos 
Έγραψε  ο Νίκος Μόττας //

Το Πραξικόπημα της παρέας Γιέλτσιν στην ΕΣΣΔ

Ο βομβαρδισμός του Ανώτατου Σοβιέτ: «Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί…»

Ήταν χαράματα της 4ης Οκτώβρη 1993 όταν το κέντρο της Μόσχας δονούνταν από τις ερπύστριες των πρώτων τεθωρακισμένων οχημάτων του ρωσικού στρατού που άρχιζαν να περικυκλώνουν το κτίριο του Ανώτατου Σοβιέτ. Το αντεπαναστατικό πραξικόπημα, με επικεφαλής τον Μπόρις Γιέλτσιν, ολοκληρώνονταν με μεγαλοπρεπή βαρβαρότητα, αντάξια εκείνης της βαρβαρότητας που έφερνε η παλινόρθωση του καπιταλισμού στη Ρωσία.

Τα γεγονότα εκείνα έχουν γραφτεί στις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας του περασμένου αιώνα. Πρωτού ανατείλει ο ήλιος δίδεται εντολή να ξεκινήσει το σφυροκόπημα του Ανώτατου Σοβιέτ, το κτίριο τυλίγεται στις φλόγες, οι γενναίοι ένοπλοι υπερασπιστές του, πίσω από οδοφράγματα με κόκκινες σημαίες, αντιστέκονται επί σχεδόν δέκα ώρες μέχρι τελικής πτώσης. Η μάχη ωστόσο ήταν άνιση.

Ο επίσημος αριθμός των νεκρών το διήμερο 3-4 Οκτώβρη ανέρχονταν σε 147, οι δε τραυματίες 600. Οι φήμες κάνουν λόγο για περισσότερους από 1.000 νεκρούς, θύματα μαζικών εκτελέσεων άοπλων υπερασπιστών του Ανώτατου Σοβιέτ. Προκειμένου να επιταχύνει την διαδικασία καπιταλιστικοποίησης της χώρας, την παράδοση σημαντικών τομέων της παραγωγής στους ανερχόμενους ολιγάρχες του πλούτου, η αντεπαναστατική ηγεσία του Γιέλτσιν επιθυμούσε να «τελειώνει» με ότι θύμιζε ακόμη την σοσιαλιστική περίοδο. Ένας τέτοιος θεσμός – σοσιαλιστικός – ήταν το Ανώτατο Σοβιέτ και γι’ αυτό έπρεπε να ισοπεδωθεί. Προς αυτήν την κατεύθυνση το καθεστώς δεν δίστασε να πνίξει τη Μόσχα στο αίμα, να κατεβάσει τα τανκ στους δρόμους, να ποδοπατήσει και να αφανίσει κάθε εστία αντίστασης που είχε απομείνει.

Τα γεγονότα της 4ης Οκτώβρη 1993 ήταν η ολοκλήρωση της μακράς αλυσίδας των γεγονότων που συντέλεσαν στην επικράτηση της αντεπανάστασης στην Σοβιετική Ένωση, οι ρίζες της οποίας πηγαίνουν βαθιά, πολλές δεκαετίες, πίσω στο χρόνο.

Πρωτού, όμως, φτάσουμε στον «Μαύρο Οκτώβρη» του 1993 η ηγετική κλίκα του Γιέλτσιν, που είχε αναλάβει να βγάλει εις πέρας τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό της ρωσικής αστικής τάξης και των ιμπεριαλιστών συμμάχων της, είχε φροντίσει να καταργήσει το Ανώτατο Σοβιέτ και το Συνέδριο των Λαϊκών Βουλευτών (21 Σεπτέμβρη 1993), να απαγορεύσει εφημερίδες (βλ. «Ναρόντναγια Πράβντα») και να παραβιάσει θεμελιώδη συνταγματικά δικαιώματα.

Δύο χρόνια πριν, λίγο πρωτού υπογραφτούν οι Συμφωνίες του Μπελοβέζσκ (8 Δεκέμβρη 1991) για την διάλυση της ΕΣΣΔ και η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο παύσει να ανεμίζει στην κορυφή του Κρεμλίνου, η αντεπαναστατική συμμορία που είχε αλώσει το ΚΚΣΕ, είχε αγνοήσει επιδεικτικά την λαϊκή βούληση του δημοψηφίσματος της 17ης Μάρτη. Εκείνου του δημοψηφίσματος στο οποίο ο σοβιετικός λαός, κλείνοντας τα αυτιά του στις «σειρήνες» του αντικομμουνισμού, είχε ταχθεί με ποσοστό 76% υπέρ της διατήρησης της ΕΣΣΔ.

«Δεν παίχτηκε η παρτίδα μας ακόμα…»

Σχεδόν τρεις δεκαετίες πέρασαν από το αιματοκύλλισμα της Μόσχας. Οι φωτογραφίες με το κτίριο του Ανώτατου Σοβιέτ τυλιγμένο στις φλόγες, τα τανκ της αντεπανάστασης και τα οδοφράγματα στους δρόμους, αποτελούν αδιάψευστα ντοκουμέντα της κτηνωδίας που συνόδεψε την παλινόρθωση του καπιταλισμού στη Ρωσία. 

Οι πρωτεργάτες αυτής της κτηνωδίας, όπως ο Γιέλτσιν και οι συνεργάτες του, έχουν καταγραφεί στις μαύρες σελίδες της ιστορίας. Άλλοι πάλι, όπως ο εμπνευστής της «περεστρόικα» Μιχ. Γκορμπατσόφ, πέρασαν στην λήθη, ατιμασμένοι και ξεχασμένοι, «νεκροζώντανοι» προδότες των ελπίδων ενός ολόκληρου λαού.

Η Σοβιετική Ένωση και ο σοσιαλισμός, όμως, παραμένει στο νου και τις καρδιές των ανθρώπων. Τρεις δεκαετίες αργότερα, ο Ρώσικος λαός αντιλαμβάνεται τι είχε και τι έχασε, αναπολώντας την πατρίδα που του στέρησαν. Οι παλαιότερες γενιές ενδεχομένως και να μετανιώνουν που δεν κατάφεραν να αντισταθούν πιο ενεργητικά, οργανωμένα και μαζικά, πιο αποτελεσματικά, στα σχέδια διάλυσης της ΕΣΣΔ. Σε κάθε περίπτωση, την τελευταία δεκαετία, σε μια σειρά έρευνες αστικών επιστημονικών ινστιτούτων όπως το Levada Center, αποτυπώνεται ξεκάθαρα η ολοένα και αυξανόμενη θετική στάση του Ρώσικου λαού για την Σοβιετική Ένωση.

Αστυνομικές δυνάμεις συγκρούονται με διαδηλωτές που αρνούνται να υποκύψουν στο αντεπαναστατικό πραξικόπημα.

Σε σχετική δημοσκόπηση πριν ένα χρόνο, το 75% των Ρώσων απάντησαν πως θεωρούν την Σοβιετική περίοδο ως την καλύτερη στην ιστορία της χώρας. Το 2016, σε ανάλογη έρευνα, το 56% των ερωτηθέντων απάντησαν πως τους στεναχωρεί η διάλυση της ΕΣΣΔ, ενώ το 51% σημείωσε ότι αυτό μπορούσε να είχε αποφευχθεί. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι σε έρευνες του ινστιτούτου Levada Center, από το 1992 μέχρι σήμερα, το ποσοστό αυτών που έχουν μετανιώσει για την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης είναι σταθερά πάνω απο 50%, με το ποσοστό αυτό να αυξάνεται σταδιακά την τελευταία δεκαετία. Αυτό το στοιχείο αποκτά ιδιαίτερη σημασία αν αναλογιστεί κανείς ότι ένα σημαντικό τμήμα του Ρώσικου λαού, οι ηλικίες 18 έως 35, όχι μόνο δεν έχουν μνήμες από την ΕΣΣΔ αλλά, επιπρόσθετα, έχουν μεγαλώσει μέσα σε ένα γενικότερο κλίμα αντικομμουνιστικής προπαγάνδας και συκοφάντησης του σοσιαλισμού από τα αστικά επιτελεία.

Γι’ αυτό, λοιπόν, ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους οι απολογητές της καπιταλιστικής παλινόρθωσης. Παρά την επικράτηση της αντεπανάστασης και το προσωρινό πισωγύρισμα της ιστορίας οι λαοί δεν είπαν ακόμη την τελευταία τους λέξη. Εδώ ταιριάζουν απόλυτα τα λόγια του ποιητή: «Δε βγαίνουνε τα όνειρα σε πλειστηριασμό, δεν παίχτηκε η παρτίδα μας ακόμα…».



ΑΠΟ ATEXNOS
Του Νίκου  Μόττα //

''Nέο ΕΣΥ",, με λουκέτα, συγχωνεύσεις και «κόφτες» στο δημόσιο σύστημα Υγείας

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - «ΝΕΟ ΕΣΥ»
«Εξορθολογισμός» με λουκέτα, συγχωνεύσεις και «κόφτες» στο δημόσιο σύστημα Υγείας

Περαιτέρω προσαρμογή του ΕΟΠΥΥ στα κριτήρια «κόστους - οφέλους», ώστε να λειτουργεί σαν «ασφαλιστική εταιρεία», «αναδιοργάνωση του χάρτη των νοσοκομείων», με πιο «ενεργό ρόλο» του ιδιωτικού τομέα και προώθηση των ΣΔΙΤ, μίνιμουμ και «φθηνές» παροχές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας: Αυτά είναι μερικά από τα συστατικά του «νέου ΕΣΥ», εκείνα δηλαδή που εδώ και έναν χρόνο συνθέτουν τον εφιάλτη της εξάπλωσης της πανδημίας και της κατάρρευσης των εμπορευματοποιημένων συστημάτων Υγείας όπου Γης, σύμφωνα με τα όσα είπε προχτές ο υπουργός Υγείας Θ. Πλεύρης.

Στη συνάντηση που είχε με τους υγειονομικούς συντάκτες ξεκαθάρισε ότι η κυβέρνηση σκοπεύει να προωθήσει την επιχειρηματική δράση στην Υγεία, με επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων και με «εξορθολογισμό» δαπανών.

Με το επιχείρημα μάλιστα ότι σε περιοχές της χώρας και σε τομείς της διάγνωσης και θεραπείας όπου ήδη δραστηριοποιείται ο επιχειρηματικός τομέας είναι καλύτερα να αξιοποιηθεί αυτός μέσω του ΕΟΠΥΥ, παρά να «σπαταλήσει» πόρους το κράτος για την ανάπτυξη αντίστοιχων υποδομών, τη στελέχωσή τους και τον εξοπλισμό τους, έφτασε στη Βουλή νέα τροπολογία με την οποία «ενισχύεται» ο ΕΟΠΥΥ με 18 εκατομμύρια ευρώ, από τα οποία 16,5 εκατ. θα κατευθυνθούν στα ιδιωτικά διαγνωστικά εργαστήρια για υπηρεσίες διαγνωστικών εξετάσεων και πράξεων και 1,5 εκατ. για αναπνευστικά - συσκευές - οξυγόνο.

Υπενθυμίζεται ότι ήδη έχει εφαρμοστεί ο «ενιαίος και προς τα κάτω» κανονισμός παροχών του ΕΟΠΥΥ προς όλους, με αποτέλεσμα να έχει αυξηθεί η πληρωμή - εξολοκλήρου ή με το ποσοστό συμμετοχής - των λαϊκών οικογενειών. Ενώ με τις αναφορές του υπουργού σε έναν ΕΟΠΥΥ - «ασφαλιστική εταιρεία», που θα εγκρίνει τις όποιες διαδικασίες προτού αυτές γίνουν από ασθενείς, προδιαγράφονται νέοι «κόφτες» σε απαραίτητες ιατρικές πράξεις.

Σε συνέχεια αντίστοιχων εξαγγελιών της κυβέρνησης για «εξορθολογισμό του υγειονομικού χάρτη», με βάση τις οποίες έρχονται κλεισίματα και συγχωνεύσεις κλινικών και νοσοκομείων με κριτήριο τη ...χιλιομετρική απόσταση μεταξύ τους, ο υπουργός μίλησε για «αξιολόγηση» που θα φέρει την «αναδιοργάνωση», προανήγγειλε δε περαιτέρω προώθηση συνεργειών με τον ιδιωτικό τομέα μέσω ΣΔΙΤ. Μια «αξιολόγηση» που σαν κριτήριο έχει τη συμβολή στην ανταγωνιστικότητα και στην επιχειρηματική δράση, γι' αυτό και οι «δείκτες αξιολόγησης» των μονάδων Υγείας που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση ταυτίζονται με τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια λειτουργίας μιας επιχείρησης.

Στον ίδιο αντιλαϊκό δρόμο περιλαμβάνονται οι σχέσεις εργασίας - λάστιχο για τους υγειονομικούς, με διαρκείς μετακινήσεις από μονάδα σε μονάδα, με προσωρινές συμβάσεις, μπαλώματα και παρατάσεις, με αποψιλωμένα δημόσια Κέντρα Υγείας και έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού για να στελεχώσει τις ανεπαρκείς σε αριθμό ΜΕΘ, κ.ο.κ. Ολο εκείνο το πλέγμα δηλαδή που αφενός στέλνει πελατεία στους επιχειρηματίες της Υγείας, αφετέρου δίνει «χώρο» στους ίδιους επιχειρηματίες για δράση στο δημόσιο σύστημα, με ανάληψη υπηρεσιών που πάλι χαρατσώνουν τον εργατόκοσμο.

 Πρόκειται για τη λογική των δημόσιων μονάδων Υγείας που λειτουργούν ως «αυτοχρηματοδοτούμενες» επιχειρήσεις, η οποία βέβαια θα οξύνει τη διαφοροποίησή τους και θα κρίνει τη «βιωσιμότητά» τους ανάλογα με τα έσοδα που θα έχουν.

Το «νέο ΕΣΥ», που κάθε τόσο ξεφουρνίζει πλευρές του η κυβέρνηση, αποτελεί τη συνέχεια του παλιού, συμπιέζοντας παραπέρα τις κρατικές και ασφαλιστικές δαπάνες και υπηρεσίες στην Υγεία, με την πανδημία να αξιοποιείται ως χρυσή ευκαιρία για να «τρέξουν» όλες οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις. Γι' αυτό και η κυβέρνηση «προβάρει» πλευρές του «νέου ΕΣΥ» με άλλοθι τις καθυστερήσεις στους εμβολιασμούς, για τις οποίες φέρει την αποκλειστική ευθύνη. Ετσι, μέσα από τις αναστολές για τους μη εμβολιασμένους υγειονομικούς και τα κενά που δημιουργούνται, η κυβέρνηση εντείνει τις μετακινήσεις και τα μπαλώματα, την επιχειρηματική δράση μέσα στα δημόσια νοσοκομεία κ.ο.κ.


ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ
Τροπολογία για ένταξη ιδιωτών στους εμβολιασμούς και άλλα ζητήματα

Τροπολογία, με την οποία μετατρέπει σε νομοθετική ρύθμιση τις προκλητικές εξαγγελίες του πρωθυπουργού για την παροχή δωρεάν δεδομένων για ...διαδικτυακό σερφάρισμα στους μαθητές που θα εμβολιαστούν, όπως και την ανάθεση της ευθύνης του εμβολιασμού σε ιδιώτες και ιδιωτικά κέντρα, ψήφισε χτες βράδυ η Ολομέλεια της Βουλής. Προβλέπεται ακόμα το χάρισμα 17 εκατομμυρίων ευρώ στους φαρμακοβιομήχανους μέσω του clow back.

Ο υπουργός Υγείας, Θ. Πλεύρης, παρουσιάζοντας την τροπολογία εμφανίστηκε και χτες λάβρος υπέρ της επιχειρηματικής δράσης, σε βάρος της υγείας του λαού, και των συμπράξεων δημόσιου - ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ).

Στην ίδια τροπολογία περιέχεται άρθρο που προβλέπει την τρίμηνη παράταση, δηλαδή μέχρι το τέλος του χρόνου, των συμβάσεων των εργαζομένων στους ΟΤΑ που προσλήφθηκαν για τις ανάγκες της καθαριότητας εν μέσω πανδημίας. Ωστόσο ο υπουργός Εσωτερικών, Μ. Βορίδης, παρουσιάζοντας την τροπολογία ανέφερε προκλητικά: «Προειδοποιώ ότι δεν θα υπάρξει άλλη παράταση».

Η Μαρία Κομνηνάκα, ειδική αγορήτρια του ΚΚΕ, χαρακτήρισε την τοποθέτηση του υπουργού πρόκληση και απαίτησε τη μονιμοποίηση των εργαζομένων που έβαλαν με αυταπάρνηση πλάτη σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας, «εκτός αν τα τραγικά κενά που υπήρχαν πριν θα καλυφθούν ως διά μαγείας», τόνισε.

Το ΚΚΕ λόγω της τρίμηνης παράτασης στις συμβάσεις των εργαζομένων στην καθαριότητα, αλλά και των παρατάσεων που προβλέπονται στον εμβολιασμό κατ' οίκον και της λειτουργίας εμβολιαστικών κέντρων ψήφισε «παρών» στην τροπολογία.

Στην τοποθέτησή της η Μαρία Κομνηνάκα, αφού χαρακτήρισε «φτηνιάρικη παροχή προς τους μαθητές» τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού, τόνισε ότι η κυβέρνηση συνεχίζει στη λογική της «ατομικής ευθύνης» και μάλιστα στη χειρότερη μορφή της.

Πρόσθεσε ότι «δεν μπορείτε με αυτά τα μέτρα να κρύψετε ότι τα σχολεία ανοίγουν όπως έκλεισαν, χωρίς κανένα απολύτως μέτρο προστασίας της υγείας των μαθητών, δηλαδή με τα μέτρα που οδήγησαν και τις προηγούμενες χρονιές στο ανοιγοκλείσιμο και στις οθόνες της τηλεκπαίδευσης».

Μίλησε επίσης για την απουσία ολοκληρωμένης ενημέρωσης που δημιουργεί τους φόβους για τον εμβολιασμό αλλά κυρίως την απουσία ολοκληρωμένου συστήματος Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, «που με επαρκή στελέχωση θα μπορούσε να καλύψει και εμβολιαστικές ανάγκες του πληθυσμού με όλες τις αναγκαίες δωρεάν προληπτικές εξετάσεις αλλά και την απαραίτητη επιδημιολογική επιτήρηση και φαρμακοεπαγρύπνηση που χρειάζεται σε αυτές τις περιπτώσεις».

Τόνισε ότι από πάνω η κυβέρνηση «σκορπάει ακόμα περισσότερο την ευθύνη του εμβολιασμού σε ιδιώτες και ιδιωτικά κέντρα», ενώ με τις διατάξεις της τροπολογίας «επιδιώκει να εδραιώνει στη συνείδηση του κόσμου τη λογική των ΣΔΙΤ που πραγματικά κατέρρευσε παταγωδώς στη διάρκεια της πανδημίας», αναδεικνύοντας πόσο ψεύτικο είναι το αφήγημα που υπηρετούν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και οι λοιποί, «της δήθεν αρμονικής συνύπαρξης του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα».

Καταδίκασε επίσης τη διάταξη της τροπολογίας για τις νέες διευκολύνσεις στους φαρμακοβιομήχανους.

https://www.rizospastis.gr/

Η «πτώση των τιμών» που θα προκαλούσε η «απελευθέρωση» της Ενέργειας...

 

«Ισορροπίες»...

«Η εξασφάλιση μιας ισορροπίας ανάμεσα στις προσιτές τιμές (affordability) και στη βιωσιμότητα (sustainability) ουδέποτε ήταν κάτι το εύκολο», έγραψε τις προάλλες το «Bloomberg» με αφορμή την εκτόξευση των τιμών της Ενέργειας πανευρωπαϊκά. Αντίστοιχες αναλύσεις γίνονται και στην Ελλάδα, για το ποιο «μείγμα» θα μπορούσε να εξασφαλίσει την «ισορροπία» - όπως λένε - ανάμεσα στο «αναγκαίο» κόστος και στην ταχύτητα της «πράσινης μετάβασης». 

Ακόμα κι έτσι να είχαν τα πράγματα, επιβεβαιώνουν τι «φούμαρα» πουλούσαν τα προηγούμενα χρόνια, όταν μίλαγαν για την «πτώση των τιμών» που θα προκαλούσε η «απελευθέρωση» της Ενέργειας, για το «φτηνό, επαρκές και φιλικό στο περιβάλλον» ρεύμα που θα έφερναν τα σχέδια «ολοκλήρωσης» της ευρωπαϊκής αγοράς και τα «πράσινα πρότζεκτ» του κεφαλαίου. Ολα αυτά αποδείχθηκαν ...«πράσινα άλογα» κι από πίσω ξεπρόβαλε γοργά η ενεργειακή φτώχεια για εκατομμύρια σπίτια, οι χιλιάδες απολύσεις στον κλάδο της Ενέργειας, η ενεργειακή εξάρτηση και η καταστροφή του περιβάλλοντος.

... φαρμάκι

Οι ίδιοι που τα προκάλεσαν αυτά, το κεφάλαιο δηλαδή και οι κυβερνήσεις του, αναζητούν τώρα άλλοθι στην «ακαταλληλότητα» τάχα του μείγματος, για να κρύψουν ότι είναι η ίδια η λειτουργία του καπιταλισμού, οι αντιφάσεις και τα αδιέξοδά του που φορτώνουν με νέα βάρη τον λαό. Στην προκειμένη περίπτωση, η κολοσσιαία κρατική στήριξη που συνοδεύει τον σχεδιασμό της «πράσινης» μετάβασης, για να επενδυθούν τεράστια κεφάλαια και να ξεπεραστεί η οικονομική κρίση, διαμορφώνει τις προϋποθέσεις για αυξήσεις στις τιμές, ειδικά στο ρεύμα, με την ακριβότερη ηλεκτροπαραγωγή από τις ΑΠΕ, τα πράσινα χαράτσια κ.λπ. Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι αυτό που προβάλλεται κάθε φορά ως «φάρμακο» για το σάπιο σύστημα αποδεικνύεται τελικά «φαρμάκι» που το πίνει ο λαός, αφού καμία «ισορροπία» δεν μπορεί να υπάρξει ανάμεσα στα κέρδη του κεφαλαίου και στις δικές του ανάγκες.

Ταμείο

Στο 60% του 2019 αναμένεται να κλείσει ο τζίρος των μεγάλων τουριστικών επιχειρήσεων τη φετινή χρονιά, γεγονός που τους κάνει να τρίβουν τα χέρια τους, αν σκεφτεί κανείς ότι τα κυβερνητικά μέτρα στήριξης το 2020 ελαχιστοποίησαν τη χασούρα από τη μικρή τουριστική κίνηση, που αυξήθηκε κατακόρυφα το φετινό καλοκαίρι. Το σίγουρο πάντως είναι ότι δεν θα κατέγραφαν τέτοιους τζίρους αν τα υγειονομικά πρωτόκολλα για τον Τουρισμό δεν ήταν κομμένα και ραμμένα στα μέτρα τους σε ό,τι αφορά είτε τις μετακινήσεις στο εσωτερικό είτε τους επισκέπτες από άλλες χώρες. Αυτό αποτυπώνεται άλλωστε και στη ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων στις πιο τουριστικές περιοχές κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, όπου οι διαφορές με τους «λιγότερο δημοφιλείς» προορισμούς είναι τεράστιες. Για παράδειγμα, μεταξύ Ιούλη και Σεπτέμβρη η αύξηση των καταγεγραμμένων κρουσμάτων είναι κοντά στο 33% για τις περισσότερες Περιφέρειες της χώρας, όταν το αντίστοιχο ποσοστό σε Κρήτη, Νότιο Αιγαίο και Ιόνια νησιά ξεπερνάει μεσοσταθμικά το 150%! Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι η έλλειψη ουσιαστικών μέτρων προστασίας μετέτρεψε τις τουριστικές περιοχές σε εστίες υπερμετάδοσης του ιού και συνέβαλε καθοριστικά στην αναζωπύρωση της πανδημίας. Την ίδια ώρα οι εργαζόμενοι στον Τουρισμό, μετά από μια χρονιά σε ανασφάλεια με τις αναστολές εργασίας, βρέθηκαν φέτος να εργάζονται με ακόμα χειρότερους όρους σε σχέση με πριν, αφού τα αντεργατικά μέτρα στήριξης της εργοδοσίας παρέμειναν σε πλήρη ισχύ. Κάνοντας λοιπόν «ταμείο», δεν είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς τους κερδισμένους και τους χαμένους μίας ακόμα τουριστικής σεζόν.

Στην τύχη

Με την επιδημιολογική επιτήρηση να επαφίεται ολοένα και περισσότερο στην ατομική ευθύνη και στον κάθε ιδιώτη που αποκτά πρόσβαση στο σύστημα καταγραφής αποτελεσμάτων rapid test, πληθαίνουν καταγγελίες που δείχνουν ότι δεν ελέγχεται ουσιαστικά η διάδοση του ιού. Οσο δηλαδή απαλλάσσεται το κράτος από τη διενέργεια των τεστ, τα οποία μάλιστα η κυβέρνηση έκανε υποχρεωτικά για τους μη εμβολιασμένους, τόσο βρίσκουν έδαφος διάφοροι επιτήδειοι που τρέχουν να εισπράξουν το χαράτσι των 10 ευρώ για κάθε έλεγχο, αναπτύσσοντας σ' αυτό το έδαφος μια ακόμα φάμπρικα ρεμούλας και συνδιαλλαγής. Τέτοιες καταγγελίες κάνουν γιατροί, μιλώντας για ελέγχους «στο πόδι» από ανειδίκευτους, χωρίς επίβλεψη. Ετσι, η κατάσταση κινδυνεύει να ξεφύγει, καθώς αφήνονται σοβαρά κενά στο πώς καταγράφονται και αξιοποιούνται τα αποτελέσματα των τεστ που περνάνε στην αντίστοιχη πλατφόρμα. Αλλο ένα «θαύμα» λοιπόν της επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία είναι σε εξέλιξη, με τον λαό αφημένο μόνο του να τα βγάλει πέρα και τους ιδιώτες να κάνουν χρυσές δουλειές. Οσο για την επιδημιολογική επιτήρηση και την ιχνηλάτηση; Στην τύχη...

https://www.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=17/9/2021&id=18336&columnId=161

Για «την Αναβάθμιση του Σχολείου και την Ενδυνάμωση των Εκπαιδευτικών»

Πολλαπλή πρόκληση

Η προσπάθεια να διανθιστεί το παλιό, το πλήρως αναντίστοιχο με τις σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες που φέρνει το νομοσχέδιο για τα σχολεία, με κορόνες για «βελτίωση της Εκπαίδευσης», χαρακτηρίζει τη στάση της κυβέρνησης από την πρώτη στιγμή της παρουσίασης των αντιδραστικών μέτρων και συνεχίζεται στη συζήτηση στη Βουλή.

Η επιχείρηση εξαπάτησης ξεκινάει από τον ίδιο τον τίτλο του νομοσχεδίου δήθεν για «την αναβάθμιση του σχολείου και την ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών». Το τέταρτο κατά σειρά νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την Παιδεία, ένα συντριπτικό χτύπημα στα μορφωτικά δικαιώματα, περιέχει αλλαγές που επιδρούν στην καθημερινότητα του σχολείου, στο περιεχόμενο της μάθησης, στο μέλλον των παιδιών. Πρόκειται για πάγιες αστικές επιδιώξεις, που αφορούν τη διαφοροποίηση του σχολείου, τη δημιουργία σχολείων πολλών ταχυτήτων, τον ασφυκτικό έλεγχο των εκπαιδευτικών ώστε να εφαρμόσουν τις αντιδραστικές αλλαγές που φέρνει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, άλλες που ήδη ψηφίστηκαν και αυτές που σχεδιάζονται για το μέλλον.

Η κυβέρνηση διατείνεται πως οικοδομεί ένα «αναβαθμισμένο σχολείο», σύγχρονο, με αέρα «ελευθερίας». Και με επίκεντρο την «αυτονομία» του σχολείου κάνει λόγο για «αλλαγές που απαιτεί η εποχή», «που αγκαλιάζει η κοινωνία». Οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις που εξειδικεύουν την εύηχη «αυτονομία» έρχονται να δείξουν το πραγματικό περιεχόμενο: Αξιοποίηση σχολικών εγκαταστάσεων που μετατρέπονται σε πεδίο επιχειρηματικής δράσης, προς αξιοποίηση για να εξασφαλιστεί στο πλαίσιο των - διαφορετικών - δυνατοτήτων κάτι παραπάνω από τα σημερινά ψίχουλα χρηματοδότησης, αναζήτηση εναλλακτικών πηγών χρηματοδότησης με εξάρτηση από χορηγούς και απαλλαγή του κράτους από την ευθύνη της αποκλειστικής χρηματοδότησης. Διαφοροποίηση του περιεχομένου μέσα από πολλαπλά βιβλία που διασπούν τον ενιαίο χαρακτήρα της σχολικής γνώσης σε ένα τοπίο στροφής στις δεξιότητες και υποβάθμισης κ.ο.κ.

Σε αυτά η κυβέρνηση αναζητά από τη λαϊκή οικογένεια και τα παιδιά της «συγκλίσεις». Επιχειρεί δε από την πρώτη στιγμή να εμφανίσει ούτε λίγο ούτε πολύ σαν ανάγκες και αιτήματά τους τις αντιδραστικές και εχθρικές προς το μορφωτικό δικαίωμα ρυθμίσεις, που είναι όντως προϊόν συγκλίσεων, όμως των φορέων του μεγάλου κεφαλαίου, τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς, που χαράσσουν εκπαιδευτικές πολιτικές συμβατές με τις ανάγκες του και στις οποίες πορεύτηκαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, στρώνοντας το έδαφος για τα μέτρα που έρχονται σήμερα.

Η ίδια η κυβέρνηση έχει δώσει με σαφήνεια την απάντηση με ποιους «συγκλίνει» όλο αυτό το διάστημα που σχολεία και πανεπιστήμια έμειναν κλειστά, η σχέση των παιδιών με την εκπαιδευτική διαδικασία κρεμόταν σε μία κλωστή μπροστά από την οθόνη, τώρα που η αγωνία χτυπά κόκκινο για το αν και πώς θα ανοίξουν οι δομές εκπαίδευσης σε λιγότερο από ενάμιση μήνα. Αντί να σκύψει στις ανάγκες αυτές που δημιούργησε η πανδημία και η διαχείρισή της, η κυβέρνηση έπεσε και πέφτει με τα μούτρα στο να περάσει το ένα νομοσχέδιο μετά το άλλο για να θεσμοθετήσει τις απαιτήσεις των μονοπωλίων. Από αυτή την άποψη, το νομοσχέδιο αποτελεί πολλαπλή πρόκληση, στην οποία, μέσα και σε αυτές τις συνθήκες του καλοκαιριού και της πανδημίας στις οποίες έρχεται η επικείμενη ψήφισή του, δίνεται απάντηση και με το σημερινό συλλαλητήριο. Συγκλίσεις βρήκε η κυβέρνηση και στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος και κατά τη διακυβέρνησή του αλλά και τώρα, που οι αντιδράσεις στο νομοσχέδιο κορυφώνονται, δεν κρύβει τη σύμπλευσή του σε κεντρικές επιλογές, στο σχολείο των δεξιοτήτων, στην «αυτονομία» και αποτίμηση στα σχολεία, έχοντας στρώσει τον δρόμο για τα μέτρα που έρχονται τώρα.

Η συζήτηση γύρω από το νομοσχέδιο είναι αποκαλυπτική για την ουσία των αντιεκπαιδευτικών αλλαγών, αφού σε κάθε του άρθρο, σε κάθε διάταξη γίνονται φανερές οι αξιώσεις του κεφαλαίου για την Εκπαίδευση. Γι' αυτό πρέπει να δυναμώσει η σύγκρουση με αυτή την πολιτική, η διεκδίκηση για το πραγματικά σύγχρονο, το σχολείο που θα απαντά στις σύγχρονες διευρυμένες ανάγκες, που δεν θα αποκλείει αλλά θα βοηθά τα παιδιά να ανοίγουν τα φτερά τους, ξεκινώντας από το έδαφος μίας στέρεας γνώσης, που σήμερα τους στερούν

https://www.rizospastis.gr/