Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

25 Απριλίου, 2019

Ο 'ΠΕΛΕΤΙΔΗΣ' ΤΟΥ ΤΖΑΝΤΕ, ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ 15 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΦΗΜ. "ΗΜΕΡΑΣ" !!











Φ. Κόκλας στην «Ημέρα» |«Δίνουμε τον αγώνα μας, με μοναδικό γνώμονα τα λαϊκά συμφέροντα»


ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2019
9 ΕΚΔΟΣΕΙΣ – 9 ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ – 15 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Διάλογος και δημοκρατία
Ο κύβος ερρίφθη… Τι απαντούν οι υποψήφιοι Δήμαρχοι
Συνεχίζεται και αυτή την εβδομάδα, ο διάλογος με τους υποψήφιους Δημάρχους, μέσα από το κοινό ερωτηματολόγιο της εφημερίδας μας. Πρόκειται για εννέα ειδικές εκδόσεις – συνεντεύξεις με δεκαπέντε ερωτήσεις που ως στόχο έχουν να ενημερώσουν τους αναγνώστες μας με ακρίβεια και αντικειμενικότητα για το πρόγραμμα των συνδυασμών, τις θέσεις και τις προτάσεις τους λίγες εβδομάδες πριν στηθούν οι κάλπες. Το ερωτηματολόγιο έχει σταλεί σε όλους τους υποψηφίους, για να δοθούν οι απαντήσεις, πριν ξεκινήσουν οι δημοσιεύσεις, ώστε κανείς να μην γνωρίζει τι απάντησε ο αντίπαλος.
Οι υποψήφιοι «ανοίγουν τα χαρτιά τους» και οι συμπολίτες μας καλούνται να αξιολογήσουν τις διαφορετικές προσεγγίσεις τους και να αντιληφθούν ποιος δίνει τις πιο έξυπνες απαντήσεις. Άλλοι έχουν τη δική τους ιστορία στην αυτοδιοίκηση και άλλοι μπαίνουν σε αυτή τη μάχη για πρώτη φορά. Όλοι, όμως, (Γιάννης Αγαλιανός, Νικήτας Αρετάκης, Γιώργος Αρμένης , Διονύσης Γάσπαρος, Αντώνης Κασσιμάτης, Φώτης Κόκλας, Χαράλαμπος Λιβέρης, Αναστάσιος Μαρίνος και Χρήστος Πάστρας) απαντούν στις ίδιες ερωτήσεις που έχουν να κάνουν με την προσωπικότητά τους, τις ηγετικές τους ικανότητες, τα έργα που έχει ανάγκη ο τόπος και την εφαρμογή της απλής αναλογικής.
Με αλφαβητική σειρά επιθέτου, ήδη έχουν δημοσιευτεί οι απαντήσεις των Γιάννη Αγαλιανού, Νικήτα Αρετάκη, Γιώργου Αρμένη, Διονύση Γάσπαρου, Αντώνη Κασσιμάτη και σήμερα, δημοσιεύουμε τη συνέντευξη του επικεφαλής του συνδυασμού «Λαϊκή Συσπείρωση», Φώτη Κόκλα.
Σημ. Στο φύλλο της Τρίτης, οι απαντήσεις του Χαράλαμπου Λιβέρη.
Φώτης Κόκλας

Υποψήφιος Δήμαρχος, επικεφαλής συνδυασμού «Λαϊκή Συσπείρωση»

«Δίνουμε τον αγώνα μας ανιδιοτελώς, με μοναδικό γνώμονα τα λαϊκά συμφέροντα»

-Τι σας ξεχωρίζει ως χαρισματική προσωπικότητα; Ποια προσωπική ή επαγγελματική επιτυχία στη ζωή σας, σας χαρακτηρίζει;
Θεωρώ πως όλοι οι άνθρωποι είναι χαρισματικοί και έχουν ιδιαίτερες ικανότητες αρκεί να βρεθούν στο κατάλληλο κοινωνικό, οικονομικό και οικογενειακό περιβάλλον, ώστε να τις αναδείξουν. Επειδή από παιδί είχα την τιμή να είμαι μέλος της ΚΝΕ συμμετέχοντας ενεργά στο κίνημα, αλλά και αθλητής της ΑΓΕΖ (μπάσκετ), έχω μάθει να λειτουργώ και να αγωνίζομαι για τις ανάγκες του συνόλου. Δεν θέλω να αναφερθώ σε επιτυχίες, μόνο σε σημαντικούς σταθμούς της ζωής μου. Αυτοί είναι:
-Η ενασχόληση μου με τον αθλητισμό.
-Η ένταξη μου στην ΚΝΕ και αργότερα στο ΚΚΕ.
-Η εισαγωγή και η αποφοίτηση μου από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.
-Η επαγγελματική δραστηριοποίηση μου, στο τόπο όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα, με την σύσταση Λογιστικού Γραφείου, τον Ιούνη του 2014 μαζί με τον συνεργάτη και παιδικό μου φίλο, Άκη Κάρτσακα.
-Και τέλος η δημιουργία της δικιάς μου οικογένειας, με το γάμο μου, με τη Μαρίζα Σταμίρη.
-Ποια ήταν η πρώτη σας πολιτική πράξη;
Η πρώτη πολιτική πράξη που θυμάμαι ήταν η συμμετοχή μου στις μεγάλες μαθητικές κινητοποιήσεις, με Υπουργό Παιδείας, τον κύριο Αρσένη, που φωνάζαμε τότε το σύνθημα “Κάτσε καλά Γεράσιμε”.
-Ποια ήταν η κορυφαία στιγμή της κοινωνικής προσφοράς σας;
Θεωρώ πως κορυφαία στιγμή κοινωνικής προσφοράς είναι η έμπρακτη αλληλεγγύη στην κοινωνία μας, ιδιαίτερα σε έκτακτες καταστάσεις, όπως για παράδειγμα, στις πυρκαγιές που είχαμε στο νησί μας, το καλοκαίρι 2017 και η συμμετοχή μου στην ομάδα βοήθειας και κατάσβεσης του Εργατικού Κέντρου Ζακύνθου.
-Η εξωστρέφεια σας χαρακτηρίζει εμπράκτως και πώς;
Για μένα το καλύτερο μάθημα από την ενεργή συμμετοχή μου στο κίνημα, είναι να γνωρίζω τα προβλήματα των συνανθρώπων μας και να παλεύω μαζί τους. Νομίζω πως όταν αγωνίζεσαι σταθερά, συμμετέχοντας στις κινητοποιήσεις για τις λαϊκές ανάγκες, από την απόλυση ή την απληρωσιά ενός εργαζομένου μέχρι και για την ομαλή λειτουργία του νοσοκομείου, θεωρείσαι εξωστρεφής.
-Πιστεύετε ότι οι παίκτες κάνουν την ομάδα ή ο προπονητής;
Πιστεύω πως και οι παίχτες και ο προπονητής κάνουν την ομάδα, ο καθένας με το δικό του ρόλο, αλλά όλοι, κάτω από ένα συγκεκριμένο σχέδιο. Έτσι, και στο Δήμο Ζακύνθου, όλοι χρειάζονται και είναι απαραίτητοι και η Δημοτική Αρχή, αλλά και οι εργαζόμενοι, ο καθένας με το δικό του ρόλο, κάτω όμως και από το σωστό σχεδιασμό, υπηρετώντας τις λαϊκές ανάγκες.
-Τι σημαίνει για εσάς «ζακυνθινός πολιτισμός»; Ποιες εμπειρίες και συμμετοχές είχατε από παιδί;
Ζακυνθινός πολιτισμός για μένα είναι:
α) οι μεγάλοι ποιητές και πεζογράφοι του νησιού μας, όπως ο Σολομός, ο Κάλβος, ο Φώσκολος, ο Ξενόπουλος κ.α., που ήταν δίπλα στο λαό και πολύ μπροστά από την εποχή τους,
β) το Ρεμπελιό των Ποπολάρων και μάλιστα, με επαναστατικά χαρακτηριστικά,
γ) η Ζακυνθινή διάλεκτος που την έμαθα κοντά στη νόνα μου, οι καντάδες και οι αρέκιες μας, το λαϊκό μας θέατρο με τις “Ομιλίες”, οι παραδοσιακοί χοροί του νησιού μας,
δ) όλα τα ιδιαίτερα ήθη και έθιμα του νησιού μας, από την κουλούρα, το μπρόκολο και το αυγολέμονο των Χριστουγεννιάτικων εορτών έως το Ζακυνθινό Καρναβάλι, τα πανηγύρια μας, κ.α.
ε) η φιλοξενία, η αρχοντιά και το ιδιαίτερο χιούμορ των απλών ανθρώπων του νησιού μας.
Από παιδί συμμετείχα στον χορευτικό Σύλλογο “Υακίνθη” και μάθαινα να παίζω μαντολίνο στο Σύλλογο Σαρακινάδου.
-Ποιος θα είναι ο τρόπος με τον οποίο θα εμπνεύσετε μια ανήσυχη και καχύποπτη πλέον κοινωνία… με αποστροφή στους πολιτικούς;
Η κοινωνία μας καλά κάνει και είναι καχύποπτη και ανήσυχη, γιατί γνωρίζει ότι πολλοί από αυτούς που μας κυβέρνησαν και μας κυβερνάνε, άλλα λένε προεκλογικά και άλλα κάνουν ή έχουν εμπλακεί σε οικονομικά σκάνδαλα και σε κεντρικό και σε τοπικό επίπεδο. Εμείς δίνουμε τον αγώνα μας ανιδιοτελώς, με βάση τις θέσεις μας, που έχουν ως μοναδικό γνώμονα τα λαϊκά συμφέροντα. Ξεχωρίζουμε και προσπαθούμε να εμπνεύσουμε με το παράδειγμα των εκλεγμένων μας συμβούλων στο νησί, καθώς και με τα παραδείγματα των 5 Δήμων της χώρας μας, που είναι σήμερα Δημοτική Αρχή η «Λαϊκή Συσπείρωση», με πιο κοντινό παράδειγμα του Δήμαρχου Πατρέων, Κώστα Πελετίδη, και τις κατακτήσεις που έχουν γίνει εκεί για τον Πατραϊκό λαό.
-Πείτε μας ένα τουλάχιστον έργο που θα υλοποιήσετε και θέλετε να συνδεθεί με το όνομά σας;
Οι ανάγκες του λαού του νησιού μας και η βελτίωση της καθημερινότητας του δεν μπορούν να “χωρέσουν” σε ένα και μόνο έργο. Δεν επιθυμώ να συνδεθεί το όνομα μου με κάποιο συγκεκριμένο έργο. Προτεραιότητα για εμάς είναι να διεκδικούμε: δουλειά για όλους τους Ζακυνθινούς με δικαιώματα, να ζήσουν τα παιδιά μας καλύτερα με σύγχρονες υποδομές, να τους δώσουμε διεξόδους στον αθλητισμό και στον πολιτισμό, ώστε να έχουν αντιστάσεις σε κάθε μορφή εξάρτησης, να νιώθουν ασφαλείς στον τόπο τους και να έχουμε δωρεάν ΠΑΙΔΕΙΑ και ΥΓΕΙΑ.
-Με την απλή αναλογική, την επόμενη μέρα δεν θα έχετε πλειοψηφία στο συμβούλιο. Πώς θα τη δημιουργήσετε «χάριν αποφάσεων»;
Οι θέσεις που έχουμε είναι σωστές, γιατί υπηρετούν τις ανάγκες της μεγάλης πλειοψηφίας του ζακυνθινού λαού. Θέλουμε την ενεργή στήριξή του στην υλοποίηση των θέσεων αυτών, κόντρα στο ισχυρό αντιλαϊκό πλαίσιο νόμων που υπάρχει σήμερα. Και αυτό είναι το στοιχείο που μπορεί να δώσει άλλη δυναμική. Από ‘κει και πέρα, ο καθένας θα κρίνεται για τη στάση που θα κρατήσει μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο.
-Τι φταίει που πάντα λείπουν υποδομές στο νησί;
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε με τις υποδομές του νησιού μας είναι λαϊκά προβλήματα που τα συναντάμε σε όλη την Ελλάδα και είναι η επίσημη πολιτική της ΕΕ. Αυτό που φταίει είναι ότι “όποια πέτρα και αν σηκώσουμε” θα δούμε ότι ικανοποιούνται τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα εις βάρος των λαϊκών αναγκών. Ας πάρουμε για παράδειγμα την τουριστική ανάπτυξη στο νησί μας. Την ίδια στιγμή που αυγαταίνουν τα κέρδη των μεγάλων ξενοδόχων, των μεγάλων ομίλων σούπερ μάρκετ κ.α., οι εργαζόμενοι δουλεύουν σε συνθήκες γαλέρας. Οι αυτοαπασχολούμενοι του νησιού μας ασφυκτιούν και γίνεται τεράστια ζημιά στο περιβάλλον (θάλασσες, σκουπίδια). Αυτή η ανάπτυξη είναι για λίγους και εκλεκτούς, γι’ αυτό και οι υποδομές γίνονται όταν είναι να εξυπηρετήσουν τα μεγάλα συμφέροντα. Τέλος, φταίει η πολιτική στόχευση που υπάρχει, να υποβαθμίζεται και να υποχρηματοδοτείται ότι δημόσιο έχει απομείνει, και να έρχεται ο “καλός ο ιδιώτης”.
-Πείτε μας πέντε ενέργειες που θα «ξεκολλήσουν» τη Ζάκυνθο πανελλαδικά και παγκοσμίως.
Το νησί μας δεσμεύεται με όλα τα μνημόνια διαρκείας που έχουν ψηφιστεί. Έτσι, αναγκαίο είναι να κατανοηθεί ότι χρειάζεται σύγκρουση με αυτή την πολιτική, και αλλαγή των συσχετισμών παντού προς όφελος του λαού. Για να “ξεκολλήσει” η Ζάκυνθος όμως είναι απαραίτητο να δυναμώσει ο οργανωμένος και συλλογικός αγώνας “από τα κάτω”. Οι πρώτες 5 ενέργειες μας θα είναι:
1)Ανασυγκρότηση των υπηρεσιών του Δήμου, με αναγνώριση της προσφοράς όλων των εργαζομένων και συχνή επαφή μαζί τους.
2)Συχνή συζήτηση για κάθε ζήτημα με συνελεύσεις εργαζομένων και επιτροπές των χωριών.
3)Προτεραιότητα στις υποδομές, το νησί και οι θάλασσες να είναι καθαρά, δρόμοι συντηρημένοι, έτσι ώστε οι Ζακυνθινοί αλλά και οι επισκέπτες μας να νοιώθουν και να είναι ασφαλείς.
4)Μείωση των ανταποδοτικών τελών στη λαϊκή οικογένεια.
5)Αύξηση τελών στους µεγάλους επιχειρηµατικούς οµίλους.
-Πείτε μας τις πρώτες δέκα ενέργειές σας που θα σηματοδοτήσουν άμεση αλλαγή στο δήμο.
Οι επόμενες 5 ενέργειες της Λαϊκής Συσπείρωσης Ζακύνθου ως Δημοτικής Αρχής είναι:
6)Παύση των κατασχέσεων των τραπεζικών λογαριασμών των λαϊκών νοικοκυριών
7)Εκπόνηση σχεδίου έκτακτης ανάγκης πχ μετά από μεγάλο σεισμό.
8)Έλεγχος όλων των κτιρίων των σχολείων, των νηπιαγωγείων και των παιδικών σταθμών.
9)Συντήρηση και έλεγχος αθλητικών εγκαταστάσεων του νησιού.
10) Έλεγχος και συντήρηση όλων των παιδικών χαρών και των ανοιχτών γηπέδων, ώστε να είναι πλήρως λειτουργικά.
-Ποιο το σχέδιό σας για την καλύτερη λειτουργία του διοικητικού προσωπικού;
Το σχέδιο μας, όπως προαναφέρθηκε, για την καλύτερη λειτουργία του διοικητικού προσωπικού είναι η συχνή επαφή της Δημοτικής αρχής με όλους τους εργαζόμενους, για να λύνονται τα όποια ζητήματα προκύπτουν, αλλά και η αναγνώριση της προσφοράς τους. Για εμάς κανείς δεν περισσεύει, όλοι χρειάζονται, ειδικά όταν δουν ότι το έργο που θα κάνει η Δημοτική Αρχή, με πρώτη δύναμη τη «Λαϊκή Συσπείρωση», θα μείνει σε αυτούς και τα παιδιά τους, θα εργάζονται με περισσότερο ζήλο και αυταπάρνηση.
-Το δήμο θα τον διοικήσουν επαγγελματίες διοικητικοί και τεχνοκράτες ή ερασιτέχνες πολιτικοί;
Το Δήμο χρειάζονται να τον διοικήσουν άνθρωποι που έχουν όρεξη να υπηρετήσουν τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς εμπόρους, τους φτωχούς αγρότες, και τους ανέργους, δηλαδή τους ανθρώπους που αποτελούν την ψυχή του νησιού μας, άνθρωποι που θα τάσσονται ξεκάθαρα με τις λαϊκές ανάγκες, και θα υπηρετούν τα λαϊκά συμφέροντα.
-Θα καταθέτατε το μισθό του δημάρχου σε κοινωφελή σκοπό; Αν ναι, σε ποιον; 
Εμείς είμαστε αντίθετοι στην πολιτική που εφαρμόζεται, που εξαθλιώνει και στέλνει κόσμο στη φτώχεια και ύστερα τους πετάει «ψίχουλα» για ελεημοσύνη. Είναι γνωστό ότι τα στελέχη του ΚΚΕ καταθέτουν το μισθό και τις αποζημιώσεις από τα αξιώματα τους στο Κόμμα για να μπορεί να παλεύει για την υπόθεση του λαού από καλύτερες θέσεις.

Ο ΓΟΛΓΟΘΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΦΤΙΑΞΑΝ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ...



Το  Viva La Revolucion Αποκαλύπτει: ..τα θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» σημειώνεται συνεχής αύξησή τους από το 2014 και μετά, τα 76 θανατηφόρα που καταγράφονται το 2017 είναι ο μεγαλύτερος αριθμός νεκρών εργατών από το 2011.


-ΕΚΘΕΣΗ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΣΕΠΕ ΓΙΑ ΤΟ 2017
Νέα αντεργατικά «ρεκόρ» σε «ευελιξία» και εργατικά «ατυχήματα»
Από κινητοποίηση εργαζομένων της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης για τα αλλεπάλληλα εργατικά «ατυχήματα»

Κόντρα στη νέα προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να «αναστήσει» την απάτη περί του... «ταξικού προσήμου» και της «ενίσχυσης της θέσης των εργαζομένων» που έφερε τάχα η διακυβέρνησή του από το 2015, τα ίδια τα επίσημα στοιχεία των κρατικών φορέων έρχονται να επιβεβαιώσουν αυτό που βιώνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι: Τη συνεχή ένταση της εκμετάλλευσης, τη διαρκή επιδείνωση της θέσης τους από την πολιτική που υπηρετεί τα κέρδη και την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου.
Τα παραπάνω αποτυπώθηκαν ανάγλυφα ξανά πριν από λίγες μέρες, με τη δημοσιοποίηση της Εκθεσης Πεπραγμένων 2017 του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ, υπάγεται στο υπουργείο Εργασίας, αρμόδιο για τον έλεγχο τήρησης των μέτρων για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία και των συνθηκών εργασίας). Σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης, το 2017 ήταν έτος «ρεκόρ» ως προς την αύξηση των εργατικών «ατυχημάτων», των θέσεων μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης, της εργασίας ανηλίκων, ενώ μειώθηκαν κι άλλο οι έλεγχοι για την τήρηση των μέτρων για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία.
Την ίδια ώρα, σε ό,τι αφορά το ίδιο το ΣΕΠΕ, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει στον ίδιο αντεργατικό δρόμο με τους προκατόχους της: Το Σώμα εξακολουθεί να υποφέρει από μεγάλες ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή και προσωπικό. Η κυβέρνηση ενισχύει τον προσανατολισμό του, στους ελέγχους που ασκεί, στη «συμφιλίωση» μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου, μετατοπίζοντας, τελικά, την εργοδοτική ευθύνη στις πλάτες των εργαζομένων. Ξεζουμίζει τους ελάχιστους εργαζόμενους στο ΣΕΠΕ, μόνο και μόνο για να εμφανίσουν μια εικόνα ότι κάνουν ελέγχους για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας...
Ρεκόρ μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΣΕΠΕ, το 2017 σημειώθηκε ξανά άνοδος της απασχόλησης (οι νέες προσλήψεις εμφανίζονται υπερδιπλάσιες των νέων προσλήψεων το 2009, στο ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης), η άνοδος αυτή ωστόσο συνοδεύεται από το τσάκισμα συνολικά των δικαιωμάτων των εργαζομένων, από την επικράτηση των «ευέλικτων» μορφών εργασίας, στο έδαφος της αντεργατικής νομοθεσίας της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία για τις νέες συμβάσεις απασχόλησης. Σύμφωνα με την Εκθεση, στο σύνολο των νέων συμβάσεων:
  • Το 2009 οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης ήταν 746.911 και αποτελούσαν το 79% των νέων συμβάσεων.
  • Το 2017 οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης ήταν 1.083.418 και αποτελούσαν μόλις το 45% των νέων συμβάσεων.
Ως προς τις νέες συμβάσεις μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης ισχύουν τα εξής:
  • Το 2009 ήταν 198.227 και αποτελούσαν το 21% των νέων συμβάσεων.
  • Το 2017 ήταν 1.316.980 (ο μεγαλύτερος αριθμός από το 2009) και αποτελούσαν το 55% των νέων συμβάσεων!
Να σημειωθεί μάλιστα ότι οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης δεν αντιστοιχούν και σε θέσεις μόνιμης εργασίας. Αντιθέτως, η αύξηση των αριθμού των νέων συμβάσεων (κάθε μορφής) είναι ένας ακόμα δείκτης που δείχνει τη μεγάλη ανακύκλωση του εργατικού δυναμικού, το διαρκές πέρασμα από την εργασία στην ανεργία. Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη», σε κάθε 100 προσλήψεις αντιστοιχούν περίπου 95 απολύσεις.
Εξίσου σημαντικό είναι το στοιχείο των μετατροπών συμβάσεων πλήρους απασχόλησης σε μερικής και εκ περιτροπής, που το 2017 έφθασαν τις 59.605.
Τα περισσότερα εργατικά «ατυχήματα» από το 2000
Το 2017 καταγράφονται 7.357 εργατικά «ατυχήματα», ο μεγαλύτερος αριθμός από το 2000, πρώτο χρόνο λειτουργίας του ΣΕΠΕ.
Να σημειωθεί μάλιστα ότι από το 2012 μέχρι το 2017 υπάρχει συνεχής αύξηση των εργατικών «ατυχημάτων».
Αντίστοιχα, σε ό,τι αφορά τα θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» σημειώνεται συνεχής αύξησή τους από το 2014 και μετά, ενώ τα 76 θανατηφόρα που καταγράφονται το 2017 είναι ο μεγαλύτερος αριθμός νεκρών εργατών από το 2011.
Επιχειρώντας να κουκουλώσει τα παραπάνω, η κυβέρνηση καταφεύγει σε μία ακόμα αθλιότητα: Στην Εκθεση Πεπραγμένων διαχωρίζει με επιμονή τα θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» σε παθολογικά και μη, υπονοώντας προφανώς ότι ορισμένα από αυτά δεν έχουν άμεση σχέση με το χώρο εργασίας.
Ωστόσο, ακόμα και οι θάνατοι εργατών που οφείλονται σε παθολογικά αίτια τις περισσότερες φορές έχουν άμεση σχέση με τις άθλιες συνθήκες εργασίας και ζωής, με το τεράστιο άγχος και την ανασφάλεια που γεννούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, ο οποίες όπως είδαμε αυξάνονται συνεχώς, με το κυνήγι για το μεροκάματο, τη συνεχή μετάβαση μεταξύ εργασίας και ανεργίας, τους μισθούς - ψίχουλα, την εντατικοποίηση της εργασίας, την ουσιαστική ανυπαρξία Πρόληψης κ.ο.κ.
Η αθλιότητα αυτή της κυβέρνησης εκφράζεται με το συμπέρασμα στην Εκθεση Πεπραγμένων: «Η αύξηση αυτή, της τάξης του 24% εντός της διετίας (σ.σ. 2015 - 2017), δεν αντανακλάται στην αντίστοιχη πορεία των θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων, η οποία εμφανίζει στασιμότητα. Συγκεκριμένα, τα θανατηφόρα ατυχήματα μη παθολογικής αιτιολογίας ανήλθαν σε 34, έναντι 33 και 34 που συνέβησαν κατά τα έτη 2016 και 2015 αντίστοιχα»! Και παρακάτω: «Η μεταβολή όμως (σ.σ. των θανατηφόρων) κατά την τριετία οφείλεται στην αύξηση των δηλωθέντων ατυχημάτων παθολογικής αιτιολογίας και όχι των υπολοίπων, όπως έχει αναφερθεί και παραπάνω».
«Ρεκόρ» και στην εργασία ανηλίκων
Μια ακόμα θλιβερή «πρωτιά» προσθέτει το γεγονός ότι το 2017 θεωρήθηκαν 7.647 βιβλιάρια ανηλίκων (άνω των 15 ετών), έναντι 2.780 θεωρήσεων το 2005 και 562 θεωρήσεων το 2012!
Από το σύνολο των ανηλίκων, τα 4.028 είναι αγόρια και τα 3.619 κορίτσια.
Το 2005 είχαν γίνει 5 μηνύσεις και είχαν επιβληθεί 29 πρόστιμα για παράνομη απασχόληση ανηλίκων, το 2012 έγιναν 4 μηνύσεις και επιβλήθηκαν 16 πρόστιμα. Το 2017 δεν έγινε καμία μήνυση, ενώ επιβλήθηκαν 12 πρόστιμα...
Ελεγχοι - «βιτρίνα» και ελάχιστο προσωπικό
Οσο για τους ελέγχους για την τήρηση των μέτρων για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία (ΥΑΕ), το 2017 σημειώθηκε ξανά μείωσή τους, καταγράφοντας νέο αρνητικό ρεκόρ.
Μάλιστα, από το 2013 και μετά υπάρχει συνεχής μείωση των ελέγχων και επανελέγχων, φθάνοντας τους 21.423 το 2017, ο μικρότερος αριθμός από το 2001.
Από την άλλη, καταγράφεται αύξηση στους ελέγχους που αφορούν τις εργασιακές σχέσεις, χωρίς όμως αυτή να ανταποκρίνεται στην αύξηση της απασχόλησης και στην ένταση της εργοδοτικής ασυδοσίας. Το 2017 έγιναν 30.492 έλεγχοι και επανέλεγχοι, περισσότεροι από τα έτη 2015 και 2016 αλλά λιγότεροι από τα προηγούμενα.
Σε κάθε περίπτωση, ο αριθμός των ελέγχων τόσο για τα μέτρα ΥΑΕ όσο και για τις εργασιακές σχέσεις είναι σταγόνα στον ωκεανό.
Χαρακτηριστικά, το 2017 το ΣΕΠΕ πραγματοποίησε μόλις 14.000 ελέγχους για ΥΑΕ (δεν περιλαμβάνονται οι επανέλεγχοι και οι έλεγχοι που προκαλούνται από καταγγελίες και εργατικά «ατυχήματα»). 
Με δεδομένο ότι ο αριθμός των καταγεγραμμένων επιχειρήσεων είναι 236.500, απαιτούνται 17 χρόνια για να γίνουν έλεγχοι σε όλες τις επιχειρήσεις!
 Για τις εργασιακές σχέσεις πραγματοποιήθηκαν 30.000 έλεγχοι, που σημαίνει ότι για να ελεγχθούν όλες οι επιχειρήσεις απαιτούνται 8 χρόνια!
Την ίδια στιγμή, ο αριθμός του προσωπικού που στελεχώνει τις Επιθεωρήσεις Εργασίας συνεχίζει να είναι εξαιρετικά μικρός. Το 2017 υπηρετούσαν μόλις 373 επιθεωρητές Εργασιακών Σχέσεων και 245 επιθεωρητές για την ΥΑΕ!
Οργανο ταξικής «συμφιλίωσης»
Παραποιώντας την πραγματικότητα αυτή, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να ταυτίσει τον προσανατολισμό του ΣΕΠΕ με τους εργαζόμενους σε αυτό.
Στη συνέχεια αποθεώνει την ταξική συνεργασία, δείχνοντας ποιος είναι ο πραγματικός ρόλος του ΣΕΠΕ: «Είναι σαφές ότι ο αγώνας και η αγωνία των Επιθεωρητών Εργασιακών Σχέσεων (σ.σ. το σωστό θα ήταν: Η αγωνία της κυβέρνησης) συμβαδίζουν με τον αγώνα και την αγωνία των επιχειρήσεων, που προσπαθούν να κρατηθούν στην αγορά και φυσικά των εργαζομένων που αισθάνονται ανασφάλεια ως προς την εργασιακή τους σχέση και τα δικαιώματά τους. Η Επιθεώρηση Εργασίας φιλοδοξεί - και προς αυτό το στόχο εργάζεται αδιάκοπα - να αποτελέσει εκείνη τη σταθερά που θα εξισορροπεί τις καταστάσεις σε έναν μεταβαλλόμενο εργασιακό χάρτη, δρώντας προληπτικά και προστατευτικά προς όφελος των εργαζομένων και της υγιούς αγοράς εργασίας».
Αυτό είναι λοιπόν το ζητούμενο της κυβέρνησης, να συμφιλιωθεί ο εργαζόμενος με τον εκμεταλλευτή του, στον οποίο το αστικό κράτος δίνει όλα τα εργαλεία για να εντείνει την εκμετάλλευση...

22 Απριλίου, 2019

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 1870 ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΛΕΝΙΝ !!


22 Απρίλη του 1870 Γεννήθηκε ο Λένιν:
Η κρίση δείχνει ότι 
η σύγχρονη κοινωνία θα μπορούσε να παράγει ασύγκριτα περισσότερα προϊόντα για την καλυτέρευση της ζωής όλου του εργαζόμενου λαού, 
αν δεν είχαν αρπαχτεί η γη, τα εργοστάσια, οι μηχανές κ.τ.λ. από μια χούφτα ατομικούς ιδιοκτήτες, που βγάζουν εκατομμύρια από τη λαϊκή εξαθλίωση.
Η κρίση δείχνει ότι 
οι εργάτες δεν μπορούν να περιοριστούν μόνο στην πάλη για μερικές παραχωρήσεις από μέρους των κεφαλαιοκρατών:
στην περίοδο της αναζωογόνησης της βιομηχανίας μπορούν να κατακτηθούν τέτοιες παραχωρήσεις (...)
όμως επέρχεται η κρίση και οι κεφαλαιοκράτες όχι μόνο παίρνουν πίσω τις παραχωρήσεις που έκαναν,
αλλά και επωφελούνται από την αδυναμία των εργατών για να κατεβάσουν ακόμα πιο πολύ τα μεροκάματα.
Κι αυτό θα συνεχίζεται αναπότρεπτα, ώσπου οι στρατιές του σοσιαλιστικού προλεταριάτου να γκρεμίσουν την κυριαρχία του κεφαλαίου (…)»
Λένιν, απόσπασμα από το άρθρο «Τα διδάγματα της κρίσης», δημοσιεύτηκε στην «Ισκρα» τον Αύγουστο του 1901, «Απαντα», τόμος 5ος, σελ. 85 - 86, έκδοση «Σύγχρονη Εποχή»).


ΕΤΣΙ "ΕΞΕΛΕΓΕ" ΤΟΥΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥΣ Η ΕΘΝΟΣΩΤΗΡΙΟΣ ΧΟΥΝΤΑ -Φωτοντοκουμέντα !!

Το Viva La Revolucion Αποκαλύπτει το "τρόπο" που η Χούντα των Συνταγματαρχών "εξέλεγε" τους Δημάρχους και κοινοτάρχες στη Χώρα μας:

Χαφιεδισμού το ανάγνωσμα – Η “αριστεία” της εθνικοφροσύνης μέσα από το Αρχείο Παττακού

Κατιούσα

Άλλη μια επέτειες του Απριλιανού πραξικοπήματος η σημερινή και η χουντίλα κυμαίνεται σε ελαφρώς χαμηλά για την εποχή επίπεδα, καθώς το κλίμα χριστιανικής κατάνυξης λόγω Κυριακής των Βαΐων επισκιάζει κάπως το Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών. Αυτό δε σημαίνει βέβαια πως οι νοσταλγοί της εθνοσωτηρίου δεν αναπαρήγαγαν και φέτος το κλασικό κι αγαπημένο ρεπερτόριό τους, κυρίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ξέρατε όμως πως η αγαπημένη επωδός αυτού του ρεπερτορίου, δηλαδή το διαβόητο “κοιμόμασταν με τις πόρτες ανοιχτές”, είναι σχεδόν τόσο παλιό όσο και η ίδια η χούντα; Αυτό αποκαλύπτει η δημοσίευση του αρχείου Παττακού, μετά από έρευνα δύο ετών στο υπουργείο εσωτερικών.


Μέσα από τις επιστολές αναδεικνύεται σε όλο του το μεγαλείο ο κόσμος της μετεμφυλιακής εθνικοφροσύνης, που βρέθηκε στο απόγειό της τα σκοτεινά εκείνα χρόνια. Κολακείες, “καρφώματα” “αντεθνικών στοιχείων και παρακάλια συνθέτουν το μωσαϊκό των υποστηρικτών της χούντας ή των απλών καιροσκόπων που επιδίωκαν την εύνοιά της, ή μάλλον πιο συγκεκριμένα του υπουργού εσωτερικών, δηλαδή του ίδιου του Στυλιανού Παττακού.


Φαίνεται πως οι θέσεις στη δημοτική διοίκηση ήταν οι πιο περιζήτητες μεταξύ όσων εποφθαλμιούσαν οι συντάκτες των επιστολών, Για το λόγο αυτό δε δίσταζαν να διαβάλλουν τους εν ενεργεία ή προτεινόμενους δημάρχους (που διορίζονταν από τη χούντα), κάνοντάς το σημερινό αναγνώστη να αναφωνεί “χουντικός να τουφεκάει χουντικό;”.


Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο -κατά δήλωσή του- πρόεδρος της Ενωσης Αναπήρων Θυµάτων Πολέµου από τη ∆ράµα που ισχυρίζεται πως «ο νυν δήµαρχος τυγχάνει επικινδυνέστερος του Ανδρέα Παπανδρέου, ο δε προτεινόµενος αντιπαθέστερος του πρώτου λόγω µεγίστου Σατραπισµού του και περιφρονήσεως των πάντων». Στη συνέχεια, ο συντάκτης προχωρά σε υπερέκκριση σιέλου, ζητώντας από τον Παττακό να του επιτρέψει την προσφώνηση “εξάδελφος” και να διορίσει δήμαρχο «άνθρωπο µε εθνικήν και όχι υλικήν συνείδηση». Ποιον να εννοούσε άραγε, ούτε που φανταζόμαστε.




Υπήρχαν όμως κι εκείνη που στρέφονταν ενάντια σε τέτοιες παθογένειες, προσπαθώντας να προστατεύσουν την εθνοσωτήριο από πελατειακές αλλοιώσεις. Πιο συγκεκριμένα, ένας έμπορος μοτοποδηλάτων από την Αργολίδα, καταφέρεται ενάντια στις κουμπαριές ως “κακό δαίμον της προηγούμενης πολιτικής ζωής”, αφήνοντας να εννοηθεί πως χάρη σε τέτοιες πλάτες προστατεύεται ένας ακατάλληλος δήμαρχος, κάτι που αντιστρατεύται το «το απόλυτον και ακέραιον πνεύµα της επαναστάσεως» της 21ης Απριλίου, που «είναι η εσχάτη σανίς σωτηρίας της φυλής µας».


Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι χουντικοί εξωτερικού. Όπως ένας Λευκαδίτης στη Φρανκφούρτη, που πετύχαινε διάνα διαμαρτυρόμενος για τον “ραδιοσχολιαστήν εις την ελληνικής εκπομπή Παύλο Μπακογιάννη”, οποίος με τα σχόλια του βοηθούσε το “διεθνήν κομμουνισμόν”, αποκρύπτοντας το σπουδαίο έργο της λαοπρόβλητης κυβέρνησης των Αθηνών.




Δεν έλειπαν και οι ευφάνταστοι, όπως ένας κύριος από τα Χανιά, έξαλλος που ένα “ρουσφέτι του Μητσοτάκη”, διατηρούσε θέση κοινοτάρχη και μετά το πραξικόπημα, παρότι ήταν ανηψιός “συμμοριτών”. Για να εμπλουτιστεί το σενάριο, ο αποστολές προέβαινε στη συνταρακτική αποκάλυψη πως ο εν λόγω τύγχανε και ραδιοασυρματιστή, μεταδίδοντας το δίχως άλλο πληροφορίες στους κομμουνιστές. Στη συνέχεια, ο συντάκτης αναδεικνύεται σε λάτρη της στατιστικής, παρέχοντας αναλυτικά στοιχεία για χωριό του Ψηλορείτη με 85% αριστερούς και “ρεκόρ αντεθνικής δράσεως”.




Μια άλλη κατηγορία ήταν οι μετριόφρονες. Σε επιστολή της 18ης Μαΐου 1967, πριν κλείσει δηλαδή μήνας από το πραξικόπημα, ένας υπογράφων από Αττική ζητά να τεθεί «απλώς και µόνον εις τους υπό κρίσιν διά την εκλογήν δηµοτικών αρχόντων». Ακολουθεί ένα άψογο βιογραφικό αντικομμουνιστικών αγώνων, από το 1944, όταν ως δημοτικός σύμβουλος τα έβαζε “με την κομμουνιστικήν πλειοψηφίαν” , ενώ ακολουθεί ένα κρεσέντο αποθέωσης των χουντικών, με τη σεμνή δήλωση: «είναι η µόνη φορά που η ελληνική ιστορία θα αναγκασθεί να κατατάξει δηµοσίους άνδρας εις το πάνθεον των Αγίων». Ακολουθεί ένας ύμνος στην αριστεία – τι μας θυμίζει άραγε- όπου αυτοαποκαλείται άριστος που απευθύνεται “εις Υμάς τους αριστείς”, προς θεού όμως μόνο από διάθεση προσφοράς, «µακράν παντός υλικού συµφέροντος»…




Ο Παττακός όμως, ή το επιτελείο του για την ακρίβεια, ερχόταν σε επαφή με Έλληνες πρόδρομους του Ράμπο, όπως ένας κύριος από την Πέλλα, που στα 17 του πολέμησε “κατά Βουλγάρων κομμουνιστών” και γλίτωσε από του χάρου τα δόντια μετά από ανατίναξη νάρκης. Ο λόγος που ως “θαυμαστής” απευθύνεται στον υπουργό, είναι πως μετά την απόλυση του προέδρου της κοινότητας – από τη χούντα προφανώς – ζητά ο ίδιος να γίνει πρόεδρος ή έστω αρχηγός του ΤΕΑ (Τάγμα εθνικής ασφαλείας) του χωριού, αφού κανείς στο χωριό δε διαθέτει “τέτοια προσόντα”.


Το αρχείο, πέρα από τις επιστολές, περιέχει διάφορα άλλα τεμήρια, όπως τις αποφάσεις αφαίρεσης ιθαγένειας από στελέχη του ΚΚΕ, κυβερνητικά προγράμματα, σχέδια διαχείρισης απορριμμάτων στην Αττική, επενδυτικό σχέδιο της Litton, εκλογικά αποτελέσματα του παρελθόντος, ακόμα και μια ξενόγλωσση μελέτη του 1949 για τις συνέπειες του ψεκασμού δασών με το εντομοκτόνο DDT.


Με πληροφορίες και φωτογραφίες από ethnos.gr

15 Απριλίου, 2019

Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΣΤΑ ΙΟΝΙΑ ΓΙΑ ΕΞΟΡΥΞΕΙΣ-ΖΩΗ !!



«ΟΧΙ» ΣΤΙΣ ΕΞΟΡΥΞΕΙΣ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ ΣΤΟ ΙΟΝΙΟ






Το «παρών» στον χώρο της χθεσινής συγκέντρωσης πολιτών που συνόδευσε τη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Ιονίων Νήσων, στην Κεφαλονιά, έδωσε η Αλεξάνδρα Μπαλού.

Η υποψήφια περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» εξέφρασε την κατηγορηματική θέση της παράταξης στο θέμα αυτό, τασσόμενη υπέρ της ανάπτυξης οργανωμένου λαϊκού κινήματος για να μη μετατραπεί το Ιόνιο Πέλαγος σε προτεκτοράτο των πετρελαϊκών ομίλων.

Ο απερχόμενος περιφερειάρχης και η πλειοψηφία του, παρά και την απαίτηση των συμβούλων της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Θ. Γουλή και Γ. Κορφιάτη να συζητηθεί το θέμα, αρνήθηκαν, παραπέμποντας τη συζήτησή του σε... ειδική συνεδρίαση μετά τις εκλογές!

Η λαϊκή αντίδραση εκδηλώθηκε έντονα και σήμερα, κατά τη δεύτερη μέρα της συνεδρίασης του περιφερειακού συμβουλίου (φωτο kefalonitikanea.gr).

Μιλώντας την Παρασκευή στην Κεφαλονιά, εν όψει και της συνεδρίασης του περιφερειακού συμβουλίου Ιονίων Νήσων, η Αλεξάνδρα Μπαλού είχε τονίσει την αντίθεση του συνδυασμού στις εξορύξεις, αναφέροντας, μεταξύ άλλων, τα εξής:

«Όχι μόνο για λόγους περιβαλλοντικούς, που έτσι κι αλλιώς υπάρχουν τεράστια παραδείγματα για τις πιθανότητες μιας περιβαλλοντικής καταστροφής, αλλά και γιατί ο ορυκτός πλούτος, με τη σύμβαση που υπέγραψαν, παραδίδεται ολόκληρος στα ντόπια και ξένα μονοπώλια...».



Είπε για τον νυν περιφερειάρχη:

«Είναι πρόκληση αυτοί όλοι που μέχρι πρότινος διαφωνούσαν, με πρώτο και… αρχηγό τον κ. Γαλιατσάτο, ότι δεν πρέπει να γίνει η εξόρυξη, ότι δεν πρέπει να πουληθεί ο δημόσιος πλούτος της χώρας, σήμερα όλοι υπερήφανοι να υπογράφουν την εξόρυξη των υδρογονανθράκων στην περιοχή του Ιονίου! Ο λόγος είναι η ενίσχυση των επιχειρηματικών συμφερόντων και κλάδων εκεί που εκείνοι θέλουν να επενδύσουν για να κερδοφορήσουν».

Και πρόσθεσε:

«Γιατί η περιοχή μας είναι από τις πιο σεισμογενείς περιοχές. Ακόμη και αν όλοι οι όροι τηρούνταν, μπορεί και θα έπρεπε σε αυτή την περιοχή να μην γινόταν αυτή η εξόρυξη, γιατί η περιοχή θα κινδύνευε από επιδράσεις και συνέπειες λόγω της σεισμικότητας».

Κατέληξε με τα λόγια:

«Η πώληση της περιουσίας του λαού δεν θα σημάνει τίποτα για την τσέπη μας. Ούτε το πετρέλαιο θα φθηνύνει ούτε τίποτα!».



https://ionia-alexandra-balou.gr/με-τους-πολιτες/item/203-«όχι»-στις-εξορύξεις-πετρελαίου-στο-ιόνιο?fbclid=IwAR3TK8vXB9h6J4eR3S_eVe_06fwhwwLkkKQal5HncYJbZIl5dmWU-jwPZ1Q#.XLNtXMw4BEw.facebook

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΤΗΣ ΥΠΟΨΗΦΙΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΜΠΑΛΟΥ, ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ:

-- Τους τελευταίους μήνες φουντώνει η συζήτηση γύρω από τις εξορύξεις υδρογονανθράκων στο Ιόνιο, τους οποίους εποφθαλμιούν μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Πώς τοποθετούνται η περιφερειακή αρχή Ιονίων Νήσων και οι άλλοι συνδυασμοί;
-- Στρώνουν το χαλί να περάσουν, παραπλανώντας το λαό! Αυτό κάνουν, στην πραγματικότητα, άλλοι περισσότερο κι άλλοι λιγότερο ανοιχτά, δηλώνοντας ακόμη και «εκ προοιμίου» θετικοί στη ληστρική εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου του Ιονίου, υπό τον τίτλο «Παραχωρήσεις θαλάσσιων οικοπέδων». Ειδικότερα, η απερχόμενη περιφερειακή αρχή, που στηρίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο απεμπόλησε τις προηγούμενες δεσμεύσεις της, όχι μόνο απαρνήθηκε αποφάσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου, αλλά έχει εξελιχθεί και σε «ντίλερ» πετρελαϊκών ομίλων, διαφημίζοντας «χορηγίες» τους! Οι άλλοι συνδυασμοί (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ), την ίδια στιγμή, υποβαθμίζουν το θέμα ή αναφέρονται σε όρους γενικούς και αόριστους, απολύτως βολικούς στις πετρελαϊκές κοινοπραξίες, προσπαθώντας να διασκεδάσουν τις εύλογες ανησυχίες των πολιτών.

Ωστόσο, πρόκειται για τεράστιο, κεφαλαιώδες ζήτημα, το οποίο προσπαθούν να καλύψουν μέσα από το γνωστό παραμύθι ότι ο κάθε συνδυασμός έχει διασφαλίσει καλύτερους όρους προστασίας του περιβάλλοντος. Το λεγόμενο «Περιβαλλοντικό Παρατηρητήριο», που εισηγούνται οι υποστηρικτές αυτού του είδους της «ανάπτυξης» για να κατευνάσουν τις αντιδράσεις, είναι στάχτη στα μάτια του λαού. Ολοι μαζί, προτάσσοντας τα κάλπικα συνθήματα της «δίκαιης ανάπτυξης», του ανταποδοτικού οφέλους των τοπικών κοινωνιών, καθώς και τη φενάκη της σταθερότητας και της γεωστρατηγικής αναβάθμισης της χώρας, λειτουργούν με μοιρασμένους ρόλους για λογαριασμό του ελληνικού κεφαλαίου και την ανάγκη του να συμμετάσχει στη νέα φάση της ενεργειακής μοιρασιάς. Προωθούν τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσίας και άλλων δυνάμεων. Ο τσακωμός τους είναι για το ποια συμφέροντα, ποιον όμιλο, ποιας χώρας θα εξυπηρετήσουν.
Περισσότερο, όμως, η έντονη και «ποιοτική» σεισμικότητα της περιοχής πρέπει να κάνει από μόνη της απαγορευτική τη διαδικασία εξόρυξης.

-- Πώς απαντά η «Λαϊκή Συσπείρωση» στις παραπάνω τοποθετήσεις και τι αναδεικνύει στο λαό;
-- Η θέση μας απέναντι σ' αυτά τα σχέδια καθορίζεται από τη θέση ότι ο ορυκτός πλούτος και γενικότερα οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας πρέπει να είναι λαϊκή περιουσία και η αξιοποίησή τους πρέπει να γίνει μόνο προς όφελος του λαού. Ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός στην οικονομία μπορεί να δώσει λύση στις λαϊκές ανάγκες και να εξασφαλίσει το ισοζύγιο των ενεργειακών αναγκών με συνδυασμένο τρόπο ώστε να προστατεύσει κυριολεκτικά το περιβάλλον. Στο πλαίσιο αυτό μπορούν να αποκλείονται οι εξορύξεις σε επικίνδυνες σεισμογενείς και ευαίσθητες περιοχές όπως το Ιόνιο. Αναδεικνύουμε επίσης ότι:
Οι εξορύξεις δεν αφορούν το λαό και τις ανάγκες του, γιατί αυτή η εκμετάλλευση γίνεται για τα κέρδη συγκεκριμένων ενεργειακών κολοσσών. Δεν θα μειώσουν την ενεργειακή φτώχεια που βιώνουν τα λαϊκά νοικοκυριά ούτε θα εξασφαλίσουν φτηνή Ενέργεια και άλλα οφέλη από τα «έσοδα» του κράτους και της Τοπικής Διοίκησης. Αντίθετα, οι φόροι και το κόστος των καυσίμων θα παραμείνουν, ενώ το πενιχρό ποσοστό προς την Τοπική Διοίκηση θα αποτελέσει το άλλοθι για περαιτέρω περικοπή της κρατικής χρηματοδότησης.

Θα κλαπεί οριστικά και θα χαθεί αμετάκλητα για τις επόμενες γενιές ένα πολύτιμο ενεργειακό απόθεμα, για να κερδίσουν μια χούφτα μονοπωλιακοί όμιλοι.
Οι «μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων» είναι κενό γράμμα αφού δεν υπάρχουν ήδη για την υφιστάμενη κατάσταση αναφορές για το φορτίο της διαρροής τοξικών αποβλήτων καθώς και των βομβών απεμπλουτισμένου ουρανίου των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας στο Ιόνιο, ενώ δεν αποκλείεται και η εκδήλωση ατυχήματος μεγάλης έκτασης, με μακροπρόθεσμες συνέπειες. Μάλιστα, τα εργατικά δικαιώματα και οι επικίνδυνες συνθήκες εργασίας στις εξορύξεις είναι κανόνας αφού ποτέ δεν θα πάψει το κεφάλαιο να επιδιώκει όλο και φθηνότερη εργατική δύναμη.
Εμείς λέμε ότι μπορούμε και πρέπει να υψώσουμε ένα μεγάλο μέτωπο αντίστασης.
Δεν γίνεται να εμπιστευτούμε τη διαχείριση αυτού του τόσο σοβαρού θέματος σε εκείνους που είναι με την πλευρά των πετρελαϊκών ομίλων, σχεδόν ως τοποτηρητές των συμφερόντων τους. Με οσφυοκαμψίες κανείς λαός δεν πήγε μπροστά! Εμείς θα δώσουμε τη μάχη μαζί με το λαό για να μη μετατραπεί το Ιόνιο σε προτεκτοράτο των πετρελαϊκών κολοσσών και ο λαός των Ιονίων θύμα των ανταγωνισμών τους.




Η πρωτιά της παράταξης και η ανάδειξή της σε περιφερειακή Αρχή στα Ιόνια νησιά, εφόσον αυτό επιλέξει ο λαός, θα σημάνει δράσεις και αγώνα για την επικράτηση ανθρωπιάς και αλληλεγγύης, λύσεων σ' αυτά που βασανίζουν τον λαό μας.

Αυτό αναφέρει, μεταξύ άλλων, σε ραδιοφωνική του συνέντευξη ο Γιώργος Κωνσταντίνου, τραπεζοϋπάλληλος, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ζακύνθου και υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος Ζακύνθου με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» Ιονίων Νήσων.

Στο πλευρό μας, πρόσθεσε, βρίσκονται ευρύτερες δυνάμεις πολιτών, πέραν αυτών του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένων πρώην στελεχών άλλων παρατάξεων.

Έχουμε και τη δύναμη και τη γνώση, υπογράμμισε.

Αναφέρθηκε, ακόμη, στο brand name που πρεσβεύει ο συνδυασμός μας για τα Ιόνια νησιά μας, μνημονεύοντας ανάμεσα στα άλλα την πνευματική παρακαταθήκη των μεγάλων Επτανησίων λογοτεχνών, το κίνημα των Ριζοσπαστών και τις κοινωνικές εξεγέρσεις στα νησιά μας για τα κοινωνικά δικαιώματα.

Ακολουθεί ηχητικό με απόσπασμα της συνέντευξης του Γιώργου Κωνσταντίνου:
Ακολουθεί ηχητικό με απόσπασμα της συνέντευξης του Γιώργου Κωνσταντίνου:




ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Ανένδοτος αγώνας για την Υγεία
Κοινή δήλωση της Αλεξάνδρας Μπαλού και των υποψηφίων δημάρχων της…



«Όχι» στις εξορύξεις πετρελαίου στο Ιόνιο
Το «παρών» στον χώρο της χθεσινής συγκέντρωσης πολιτών που συνόδευσε…



Γιώργος Κωνσταντίνου: Πρωτιά, Ιόνιο ανθρωπιάς! (Audio)
Η πρωτιά της παράταξης και η ανάδειξή της σε περιφερειακή…


ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ


ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

lascorfu.wordpress.com



ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ

laskef.blogspot.com



ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΖΑΚΥΝΘΟΥ

lszante.blogspot.com



ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΛΕΥΚΑΔΑΣ

laslefkadas.wordpress.com

14 Απριλίου, 2019

1961:ΓΚΑΓΚΑΡΙΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΙΤΖΕΔΙΝ


Ήταν Απρίλης του 1961, όταν οι πολιτικοί κρατούμενοι στις φυλακές του Ιτζεδίν, έστρεψαν το βλέμμα τους στον ουρανό, πλημμυρισμένοι από μια κρυφή περηφάνια. 
Το νέο είχε αρχίσει να διαδίδεται από το ένα κελί στο άλλο. Ο Γιούρι Γκαγκάριν είχε αγγίξει τα άστρα, ο δικός τους Γιούρι, το παιδί των αγροτών από ένα χωριό το Κλούσινο της επαρχίας Σμολένσκ, το παιδί του πρώτου κράτους των εργατών όπως ήταν οι ίδιοι, ήταν ο πρώτος άνθρωπος που αψήφησε τη βαρύτητα. 
Οι κρατούμενοι κοιτούσαν τον ουρανό και ένιωθαν να πετούν μαζί του, να αφήνουν πίσω τους ψηλούς τοίχους που φυλάκιζαν τις ιδέες τους για έναν καλύτερο κόσμο. 
Το πέταγμα του Γκαγκάριν ήταν η λαμπρότερη απόδειξη, ότι ο κόσμος που πάλευαν να χτίσουν ήταν αυτός που θα οδηγούσε την ανθρωπότητα στο επόμενο βήμα, ένα βήμα μπροστά στην επιστήμη, στον πολιτισμό, στην ανθρωπιά. Ένα βήμα πιο κοντά στο όνειρο των πολιτικών κρατουμένων, που τώρα ήταν αιτία να τους κλείσουν πίσω
από τους ανήλιαγους τοίχους του κάστρου του Ιτζεδίν.
Εκεί που δεν έμπαινε ο ήλιος, μπήκε ο δικός τους Γιούρι
και τους έφερε πιο κοντά στ’ αστέρια.
Σύμφωνα με αρχεία και μαρτυρίες πολιτικών κρατουμένων στον σύλλογο Φίλων και Συγγενών Πολιτικών Κρατουμένων στο Ιτζεδίν, για τα επόμενα χρόνια από το 1961 και μετά, οι κομμουνιστές των φυλακών Καλαμίου γιόρταζαν την κατάκτηση της Σοβιετικής Ένωσης. 
Οι συγκεντρώσεις ήταν απαγορευμένες στις φυλακές, αλλά η περηφάνια και η χαρά τους έβρισκαν τρόπο να εκδηλωθούν. Κάθε Κρητικός πολιτικός κρατούμενος είχε αναλάβει και έναν ακόμα από την υπόλοιπη Ελλάδα. 
Κάθε φορά που ο ντόπιος δεχόταν επισκεπτήριο, ένα μέρος των πραγμάτων που του έφερνε η οικογένειά του μοιράζονταν με κάποιον κρατούμενο που δεν είχε τη δυνατότητα να συναντήσει τους δικούς του. 
Το Ιτζεδίν ήταν πολύ μακριά για τη μάνα, τη γυναίκα ή το παιδί από τα χωριά της Κεντρικής ή Βόρειας Ελλάδας. Όμως, ο άνθρωπός τους δεν ήταν μόνος. Μια άλλη μάνα, μια άλλη αδερφή, φρόντιζε και για τους δύο.
 Την ημέρα της επετείου της πτήσης του Γκαγκάριν τα δέματα ήταν λίγο πιο πλούσια και οι κρατούμενοι ήταν πιο περιποιημένοι. Εκείνη τη μέρα φορούσαν τα καλά τους, τα ρούχα που κρατούσαν στην άκρη
για την ημέρα της εκτέλεσής τους και ήταν όλοι ξυρισμένοι και γελαστοί. 
Κάθε χρόνο, στις 12 Απριλίου, χαμογελούσαν γνωρίζοντας ότι η πάλη τους για έναν καλύτερο κόσμο έδινε καρπούς. Κάθε χρόνο στις 12 Απριλίου, το επίτευγμα του κράτους των αγροτών και των εργατών, θύμιζε σε όλους τους εργάτες και τους αγρότες του κόσμου, ότι τίποτα δεν είναι αδύνατον για εκείνους που παλεύουν για έναν καλύτερο κόσμο.
Το ποίημα που ακολουθεί βρέθηκε στα χαρτιά του πολιτικού κρατούμενου Ηρακλή Κοσσιβάκη και αποκαλύπτει ότι το πέταγμα του αγροτόπαιδου από το Κλούσινο ήταν το πέταγμα ενός ολόκληρου κόσμου προς τον ουρανό.
Νίκη Στο Διάστημα
Εκεί ψηλά ζεσταίνει τις καρδιές μας
Και μας δίνει φτερά για πιο μακριά
Ο Γκαγκάριν γκρεμίζει τ’ από αιώνες
θεμελιωμένα παραμύθια
Και οι θεοί αγανακτισμένοι ξύπνησαν
από τους ξεθωριασμένους βωμούς
και αναρωτιούνται
«Τι είναι άραγε εκεί, στο φεγγάρι ψηλά
που μας περιγελά;»
Και οι Άγιοι από την άλλη μεριά
Τους λένε πως είναι ο Γκαγκάριν
«Και ποιός είναι αυτός που τόλμησε
τον ύπνο να μας χαλάσει
Και από τους ωραίους βωμούς
κάτω να μας κατεβάσει;»
«Είναι αυτός ο Άνθρωπος που
μέσα στα βαθειά σκοτάδια που επλασε και εσας...
«Μα ’ αυτό λέγεται ασέβεια»,
δεν μπορεί, θα φωνάζουν
«Έχουμε ακόμη ανθρώπους
που μας υμνούν και μας λατρεύουν»
Του κάκου καλοί μου Θεοί
Μόνο οι μορφές μας θα μείνουν να υμνούν
από δω και μπρος
τους ζωγράφους που μας στόλιζαν
με τα καλύτερα χρώματα
Και μεις οι παπάδες, καλοί μου Θεοί,
τι θα γίνουμε αν χάσωμε το μαγαζί,
που ούτε φως ούτε ενοίκιο.
εισπράτωμε τοις μετρητοίς
υμνολογώντας εσάς
Αχ άνθρωπε γιατί ξύπνησες τόσο νωρίς
Και έστειλες τον Γκαγκάριν τόσο ψηλά;
ΗΡΑΚΛΗΣ ΚΟΣΣΥΒΑΚΗΣ
πολιτικος κρατουμενος στο ΙΤΖΕΔΙΝ
Ανακοινωση του ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΙΤΖΕΔΙΝ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΚΑΛΑΜΙΟΥ
12/4/2019

13 Απριλίου, 2019

ΠΑΡΑ ΤΑ ΕΜΠΟΔΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ-ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΣΤΗ ΠΑΤΡΑ -ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΑΠΟΚΤΟΥΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ

Το Viva La Revolucion Σας Ενημερώνει: 


-ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΗΜΟΥ ΠΑΤΡΕΩΝ- ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΙΣΘΩΣΗΣ ΧΩΡΟΥ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΚΤΗΝΙΑΤΡΕΙΟΥ
Στη χθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Πάτρας, αποφασίστηκε η έναρξη της διαδικασίας για τη μίσθωση χώρου για τη δημιουργία Δημοτικού Κτηνιατρείου για τα αδέσποτα της πόλης μας. Ξεκινάμε τις διαδικασίες, ύστερα από εκτεταμένη συζήτηση με τα φιλοζωικά σωματεία της πόλης μας, ώστε να βρούμε την καλύτερη δυνατή λύση για τα αδέσποτα και τους κατοίκους της πόλης μας.
Είναι ήδη σε ισχύ σύμβαση με κτηνίατρο της πόλης μας, ενώ προετοιμάζεται η επόμενη ώστε να συνεχιστούν οι στειρώσεις, η σήμανση και ο εμβολιασμός στα αδέσποτα.
Θυμίζουμε τις δράσεις που ανέλαβε ο Δήμος ύστερα από το κλείσιμο της Μέριμνας που έγινε με ευθύνη της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.
1. Ύστερα από την απόφαση αυτή της Περιφέρειας - αρνητικότατη εξέλιξη - ο Δήμαρχος Πατρέων μαζί με τους υπολοίπους Δημάρχους της Αχαΐας επισκέφτηκαν τον Αντιπεριφερειάρχη Γρηγόρη Αλεξόπουλο, έτσι ώστε να επαναλειτουργήσει ο "Σταθμός". Η απάντηση από την Περιφέρεια ήταν αρνητική.
2. Από εκείνη τη στιγμή και μετά και ενώ είχε αποφασιστεί σε κοινή σύσκεψη με τους Δημάρχους όλης της Αχαΐας η αναζήτηση χώρου για δημιουργία κάποιου καταφυγίου για τα αδέσποτα, και ενώ είχαν προϋπολογιστεί 100.000 ευρώ, δεν βρέθηκε κάποιος χώρος είτε δημοτικός είτε ιδιωτικός ώστε να αγοραστεί.
3. Στη συνέχεια ο Δήμος Πατρέων απευθύνθηκε στο Ελληνικό Δημόσιο για να του παραχωρηθεί κάποιο δημόσιο οικόπεδο για να προχωρήσουμε στην κατάλληλη διαμόρφωση του. Η απάντηση από το Δασαρχείο και την Κτηματική Υπηρεσία ήταν αρνητική.
4. Στη συνέχεια και ενώ το πρόβλημα είχε οξυνθεί λόγω της εγκατάλειψης σκυλιών σε όλη την πόλη, προχωρήσαμε σε διαγωνισμό αξίας 70.000€ για τη στείρωση, εμβολιασμό, σήμανση και ιατρική περίθαλψη των αδέσποτων ζώων συντροφιάς. Ο διαγωνισμός αυτός βγήκες άγονος λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος. Στα μέσα του 2017 επαναλήφτηκε η διαδικασία με τα ίδια αποτελέσματα.
5. Το 2018 προχωρήσαμε σε σύμβαση με κτηνίατρο της πόλης αξίας 24.000 ευρώ, η οποία ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο του 2018. Το 2019 υπογράφηκε νέα σύμβαση με κτηνίατρο της πόλης μας.
6. Στο διάστημα μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου προγράμματος, προχωρήσαμε στη στείρωση, εμβολιασμό και σήμανση 100 περίπου αδέσποτων ζώων, με τη συνδρομή του Πανελλήνιου Κτηνιατρικού Συλλόγου, που παρείχε δωρεάν τις υπηρεσίες του, ενώ ο Δήμος Πατρέων κάλυψε τα έξοδα για τη διαμονή και σίτιση των εθελοντών κτηνιάτρων καθώς και τα αναλώσιμα ιατρικά φάρμακα και εργαλεία συνολικής αξίας 8.000 ευρώ.
7. Ο Δήμος ενισχύει τα σωματεία εθελοντών για τα αδέσποτα της πόλης μας παρέχοντας σκυλοτροφή.
8. Προχωράμε σε προμήθεια μηχανημάτων ανακύκλωσης, που τοποθετώντας ανακυκλώσιμα υλικά, από ειδική θυρίδα θα παρέχεται σκυλοτροφή.
9. Το επόμενο διάστημα θα διαμορφωθεί –οριοθετηθεί χώρος στο Νότιο Πάρκο για να μπορέσουν οι ιδιοκτήτες σκύλων να αφήνουν τα σκυλιά να παίζουν και να μην υπάρχει αντιπαράθεση με άλλους περιπατητές του Πάρκου.
10. Πραγματοποιήθηκε ενημερωτική καμπάνια σχετικά με τα αδέσποτα και την ευαισθητοποίηση του κόσμου.
11. Το προηγούμενο διάστημα τόσο στις Παιδικές Κατασκηνώσεις του Δήμου όσο και τον υπόλοιπο χρόνο στο Πάρκο Εκπαιδευτικών δράσεων, γίνονται εκπαιδευτικές δράσεις σε παιδιά σχολείου σχετικά με τα αδέσποτα ζώα και την ανάγκη υιοθεσίας σε αντίθεση με την αγορά από petshop.
Ταυτόχρονα το προηγούμενο διάστημα απευθυνθήκαμε τόσο στον υπουργό Εσωτερικών όσο και στον Υπουργό Περιβάλλοντος, διεκδικώντας προσλήψεις προσωπικού (επιστημονικού και φύλαξης) καθώς και χρηματοδότηση. Ο Δήμος Πατρέων δεν επιτρέπεται να προσλάβει προσωπικό λόγω των μνημονιακών νόμων και δεν έχει υπαλλήλους με ειδικότητες όπως αυτή του κτηνιάτρου.
Η μεταφορά αρμοδιοτήτων στο Δήμο μας χωρίς το αναγκαίο προσωπικό και χρηματοδότηση βάζει πολύ συγκεκριμένα όρια στο πόσο μπορούμε να συμβάλλουμε και να βοηθήσουμε τα αδέσποτα ζώα της πόλης μας. Στα πλαίσια των δυνατοτήτων μας, γίνεται προσπάθεια από τις υπηρεσίες του Δήμου ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση.
Το επόμενο διάστημα με την υλοποίηση του παραπάνω σχεδιασμού, η Πάτρα θα αποκτήσει ένα σύγχρονο και άρτια εξοπλισμένο Δημοτικό Κτηνιατρείο.

ΠΡΟΣ -ΕΥΤΡΑΦΟΑ­ΥΤΟϊ­ΚΑ­ΝΟ­ΠΟΙΟΥ­ΜΕ­ΝΟΥΣ


Διά­βα­σα πως πρό­κει­ται να γίνει στη Ρωσία Μου­σείο επι­τευγ­μά­των της ΕΣΣΔ. «Η ΕΣΣΔ ήταν ένα με­γα­λειώ­δες έργο πα­γκό­σμιας κλί­μα­κας», δη­λώ­νουν διά­φο­ροι Ρώσοι ιθύ­νο­ντες.





Η ΕΣΣΔ, το μου­σείο, το τεί­χος, εμείς και το fb – του Στέ­λιου Κα­νά­κη
ΑΠΟ ΣΤΕ­ΛΙΟΣ ΚΑ­ΝΑ­ΚΗΣ

Διά­βα­σα πως πρό­κει­ται να γίνει στη Ρωσία Μου­σείο επι­τευγ­μά­των της ΕΣΣΔ. «Η ΕΣΣΔ ήταν ένα με­γα­λειώ­δες έργο πα­γκό­σμιας κλί­μα­κας», δη­λώ­νουν διά­φο­ροι Ρώσοι ιθύ­νο­ντες.

Ήταν! Πόσα χρό­νια από τότε! Μά­λι­στα κα­θά­ρι­ζε και για τους υπό­λοι­πους βα­σα­νι­σμέ­νους απ’ τον κα­πι­τα­λι­σμό. Αλλά εμείς ενο­χλού­μα­σταν από το… τεί­χος του Βε­ρο­λί­νου. Κι ας μη γνω­ρί­ζου­με – ακόμη και σή­με­ρα πολ­λοί, που βρι­σκό­ταν αυτό το γα­μη­μέ­νο το Βε­ρο­λί­νο σε σχέση με την επι­κρά­τεια της ΛΔΓ. Μας ερ­χό­ταν κάπως και το ότι, αν ήμα­σταν στην ΕΣΣΔ, δεν θα μπο­ρού­σα­με να… τα­ξι­δεύ­ου­με. Όχι δη­λα­δή πως στον κα­πι­τα­λι­σμό ήμα­σταν κο­σμο­γυ­ρι­σμέ­νοι, αλλά εί­χα­με να λέμε. Η πλάκα είναι πως, απ’ όσους τα­ξι­δεύ­ουν στη Γερ­μα­νία σή­με­ρα, ελά­χι­στοι αντι­λαμ­βά­νο­νται το ότι όλα τα προ­γράμ­μα­τα, όλων των τα­ξι­διω­τι­κών γρα­φεί­ων σε πάνε μόνο στην πρώην ΛΔΓ και κα­νείς δεν ανα­ρω­τιέ­ται γιατί συμ­βαί­νει αυτό. Βε­ρο­λί­νο, Πό­τσ­δαμ, Λει­ψία, Δρέσ­δη. Και στο… τεί­χος. Κι εκεί που ‘ναι πε­σμέ­νο να ‘σου και ξε­προ­βά­λει πίσω του το συ­γκρό­τη­μα της Mercedes Benz.

Κι όλο και παίρ­να­με κα­νέ­να τε­τρα­κί­νη­το SUV. Μη και μας πιά­σει χιόνι στις τα­βέρ­νες της Χα­σιάς. Συ­νή­θως κο­ρε­ά­τι­κο. Προ­σέ­φε­ρε κα­λύ­τε­ρη σχέση όγκου-τι­μής. Και τα Σαβ­βα­τό­βρα­δα ανε­βαί­να­με και σε κα­νέ­να τρα­πέ­ζι «εκ­πο­λι­τι­σμέ­νου» σκυ­λά­δι­κου ή χα­ζεύ­α­με τη γκό­με­να που λι­κνι­ζό­ταν πάνω σ’ αυτό. Όχι πως ήμα­σταν του σκυ­λά­δι­κου, αλλά πή­γαι­νε η παρέα κι απ’ την άλλη η κλα­σι­κή μου­σι­κή δεν είναι για όλες τις ώρες. Στο κά­τω-κά­τω δεν ζού­σα­με στην ΕΣΣΔ για να τη βγά­ζου­με με μπα­λέ­το, συ­ναυ­λί­ες και θέ­α­τρο. Όλο… κου­βερ­τού­ρες πια, νι­σά­φι. Καλή η τέχνη αλλά μην πά­θου­με και ζά­χα­ρο! Και περ­νού­σαν τα χρό­νια. Η ΕΣΣΔ υπο­νο­μεύ­τη­κε κι ένα βράδυ – στις 25 Δε­κέμ­βρη, που γεν­νιού­νται οι θεοί, η κόκ­κι­νη ση­μαία με το σφυ­ρο­δρέ­πα­νο και το αστέ­ρι υπε­στά­λη. Να λοι­πόν που δεν θα χρεια­ζό­ταν να κου­βα­λά­νε καλ­σόν και οι… γα­μιά­δες στα τα­ξί­δια τους στην ΕΣΣΔ για να ξε­λα­μπι­κά­ρουν. Τώρα έρ­χο­νταν εδώ οι πρώην σο­βιε­τι­κές. Στην πα­ρα­ζά­λη του κό­σμου τους που γκρε­μί­στη­κε σε μια νύχτα, τους έμενε μόνο το κορμί τους να ξε­που­λή­σουν μπας και τη βγά­λουν. Αλλά μήπως κι εδώ γα­μού­σαν;

Με τα χρό­νια οι γε­νιές των αν­θρώ­πων διερ­ρά­γη­σαν σ’ εκεί­νους που δεν μπο­ρού­σαν να φα­ντα­στούν τη ζωή τους χωρίς την ΕΣΣΔ και σ’ αυ­τούς που δεν μπο­ρού­σαν ν’ αντι­λη­φτούν ζωή με ΕΣΣΔ. Κι όλοι μά­θα­με να με­τρά­με «νε­κρούς» του… Στά­λιν. Πολλά εκα­τομ­μύ­ρια! Που αν τα πρό­σθε­τες χρεια­ζό­σουν και Κι­νέ­ζους ή Ιν­δούς για να βγουν τα νού­με­ρα.

Συν τω χρόνω, πάνε τα ωρά­ρια, πάνε τα δώρα, οι μι­σθοί έγι­ναν χαρ­τζι­λί­κι, στο τέλος χά­θη­καν κι οι δου­λειές. Κι όλο, σε πεί­σμα εμείς, να με­τρά­με «νε­κρούς» και να γκρε­μί­ζου­με αντι­φα­σι­στι­κά μνη­μεία. Κι όσο έπε­φταν τα με­ρο­κά­μα­τα τόσο αυ­γά­τι­ζαν οι «νε­κροί» του Στά­λιν. Κι όσο λι­γό­στευαν τα μνη­μεία, τόσο αυ­γά­τι­ζαν οι μαύ­ροι λύκοι. Μυ­στή­ρια πράγ­μα­τα.

Ήταν και με­ρι­κές χι­λιά­δες πνιγ­μέ­νοι στη Με­σό­γειο και κά­ποιες εκα­το­ντά­δες χι­λιά­δες νε­κροί του Ιράκ, άλλοι της Λι­βύ­ης, της Συ­ρί­ας, της Υε­μέ­νης. Στην πρώην Γιου­γκο­σλα­βία είχαν τρι­πλα­σια­στεί οι καρ­κί­νοι μετά τους βομ­βαρ­δι­σμούς του ΝΑΤΟ, αλλά πού να βρεις καιρό με τα εκα­τομ­μύ­ρια του… Στά­λιν.

Πάνω εκεί ήρθε και το fb! Επί τέ­λους ζού­σα­με! Δεί­χνα­με το νέο μας φλερτ, το αυ­το­κί­νη­τό μας, το σκυ­λά­κι μας, το γα­τά­κι μας, ό,τι είχε τέλος πά­ντων ο κα­θέ­νας, με­ρι­κές κυ­ρί­ες έδει­χναν και τα πόδια τους, τις δια­κο­πές μας στο χωριό – εν ανά­γκη την κα­φε­τέ­ρια που ήπια­με καφέ, το ταψί με το μπριάμ που μόλις βγά­λα­με απ’ το φούρ­νο. Μάτσο οι selfies, οι παι­δι­κές οι «πως θα ‘μαστε στα 80. Από δε επα­να­στα­τι­κά σύμ­βο­λα, να γί­νε­ται της… που­τά­νας. Στην κούπα του καφέ, σε μπρε­λόκ, πο­τή­ρια, μα­ντή­λια, τρα­πε­ζο­μά­ντι­λα, στα νύχια, σε τατού… Να ξε­χει­λί­ζει το μέσο από κόκ­κι­νες ση­μαί­ες τόσο που να λες έγινε η επα­νά­στα­ση χωρίς εμένα. Κι ο κα­να­πές στο πυρ το εξώ­τε­ρο. Να θέ­λεις ν’ απο­θέ­σεις το κορμί σου να σιά­ξει η μέση σου και να κοκ­κι­νί­ζεις από ντρο­πή.

Ανε­βά­ζα­με κα­νέ­να ποι­η­μα­τά­κι, κα­νέ­να τρα­γου­δά­κι, διά­φο­ρες μα­λα­κί­ες, περ­νού­σε ο και­ρός. Γρά­φα­με όλοι! Ποι­ή­μα­τα, πεζά και πολ­λοί στ’ αρ­χί­δια τους. Άλλος τα παι­διά του, τη ζωή του, το παρόν του, το μέλ­λον του, την αξιο­πρέ­πειά του, όλους τους άλ­λους…

Και… μνη­μό­συ­να σ’ επι­φα­νείς πε­θα­μέ­νους. Φτά­σα­με να δι­στά­ζουν να πε­θά­νουν οι επώ­νυ­μοι, τρο­μο­κρα­τη­μέ­νοι απ’ το τι θα ακο­λου­θού­σε στις επε­τεί­ους του θα­νά­του τους. Άλλοι πάλι από­φευ­γαν να γεν­νη­θούν ή να γί­νουν κάτι τις, γιατί και τότε τους έπια­ναν στο πλη­κτρο­λό­γιο. Μόνο οι πα­ρα­γνω­ρι­σμέ­νοι ήλ­πι­ζαν στον μετά θά­να­το νε­κρο­λο­γι­κό ορυ­μα­γδό τους.

Εν τω με­τα­ξύ, ίσως λόγω υπε­ρε­πάρ­κειας σε καλ­σόν – μέχρι κι ο Γιώρ­γος φο­ρού­σε, δεν γα­μού­σε κα­νείς. Κάτι ελ­πί­δες που εί­χα­με ενα­πο­θέ­σει στα παι­διά μας εξα­νε­μί­ζο­νταν μαζί με τη ζωή τους, που με σβη­σμέ­νο βλέμ­μα την πα­ρα­κο­λου­θού­σαν, στα τρα­πε­ζά­κια έξω, να ξε­θυ­μαί­νει μπρο­στά στα μάτια τους. Στρά­φι και η σε­ξουα­λι­κή δια­παι­δα­γώ­γη­ση που τα εί­χα­με υπο­βά­λει: Μην το κά­νεις με τον εαυ­τόν σου, πρό­σε­χε μην κολ­λή­σεις τί­πο­τα… μόνο με προ­φυ­λα­κτι­κό… μην έχει καμιά αρ­ρώ­στια… όταν θα’ σαι έτοι­μη… μη μεί­νεις έγκυος… μη σε τυ­λί­ξει…

Κι αν κά­ποιος θαρ­ρα­λέ­ος, απε­ρί­σκε­πτος ή χυ­δαί­ος τολ­μού­σε να φλερ­τά­ρει, αμέ­σως σι­δη­ρο­δέ­σμιος, απ’ την κο­ρε­κτί­λα με πο­λι­τι­κά, κα­τη­γο­ρού­με­νος για σε­ξουα­λι­κή πα­ρε­νό­χλη­ση. Και που να φλερ­τά­ρεις; Στη δου­λειά που έτρω­γες τη μισή σου ζωή, κιν­δύ­νευ­ες από δη­μό­σια δια­πό­μπευ­ση μέχρι κι ευ­νου­χι­σμό αν σ’ έπια­ναν. Οι πα­ρέ­ες είχαν πε­ριο­ρι­στεί λόγω κρί­σης, η γει­τό­νισ­σα στην απέ­να­ντι πο­λυ­κα­τοι­κία σπά­νια έβγαι­νε η άλλη στον τρίτο με­τα­κό­μι­σε – χώρια που η γριά στον πρώτο, κά­πνι­ζε στο μπαλ­κό­νι χει­μώ­να-κα­λο­καί­ρι κι όσο για καμιά βρα­δι­νή έξοδο, πού λεφτά. Ούτε τη «μου­νά­ρα», «μου­νά­ρα» δεν μπο­ρού­σες να πεις πια. Και γι­νή­κα­με όλοι δι­καιω­μα­τι­κοί. Αγώ­νες για το δι­καί­ω­μα του Γιώρ­γη στη φού­στα – βγήκε και βι­βλίο: «Ωραίο το φου­στά­νι σου Γιώρ­γο μου». Οδύνη, σπα­ραγ­μός κι οργή για τη δη­μο­σιο­γρά­φο που πριν 25 χρό­νια την πα­ρε­νο­χλού­σε ο χο­ντρο­μα­λά­κας (ευ­τρα­φο­αυ­τοϊ­κα­νο­ποιού­με­νος με τα νέα μέτρα) συ­νά­δελ­φός της κι αυτή θυ­μή­θη­κε να δια­μαρ­τυ­ρη­θεί σή­με­ρα, διότι τότε είχε ανά­γκη την δη­μο­σιο­γρα­φία στον «Ορ­γα­νι­σμό» και φρο­νί­μως έκανε την πάπια. Πάει και η κότα, ως σε­ξι­στι­κό. Και τα… κε­ρά­σια! Πα­ρα­πέ­μπουν στ’ αρ­χί­δια.

Αγώ­νες για τον δη­μό­σιο θη­λα­σμό στην Πα­νε­πι­στη­μί­ου. Για το δι­καί­ω­μα των οι­κο­νο­μη­μέ­νων ν’ αγο­ρά­ζουν μια φου­κα­ριά­ρα, να την γκα­στρώ­νουν με κά­ποιο τρόπο και να τους βγά­ζει παιδί – πα­ρέν­θε­τη μη­τρό­τη­τα το είπαν κι ακου­γό­ταν όμορ­φο. Οι μισοί φω­νά­ζα­με στην Κλαυθ­μώ­νος για την πα­ρεν­θε­σία κι οι άλλοι μισοί την αρά­ζα­με στο Μου­σείο για το δι­καί­ω­μα στην πα­τρό­τη­τα ή μη­τρό­τη­τα ή και τα δύο – μπερ­δε­μέ­νο το έχω, του Μή­τσου με τον Τάκη που πρό­σφα­τα στε­φα­νώ­θη­καν. Στο Οφθαλ­μια­τρείο έβρι­σκες και κά­ποιους να δια­δη­λώ­νουν πότε ενά­ντια στις πορ­δές των βο­οει­δών, πότε για την απα­γό­ρευ­ση των κρε­ο­πω­λών, για τα δι­καιώ­μα­τα του τρι­φυλ­λιού ένα­ντι της μο­βό­ρι­κης λαί­λα­πας των αι­γο­προ­βά­των, για την αγω­νία του αστα­κού πριν το βρά­σι­μο, το δι­καί­ω­μα της σα­ρα­ντα­πο­δα­ρού­σας στην υπό­δη­ση…

Βρί­σκα­με, κάθε τόσο και τους γρα­φι­κούς κομ­μου­νι­στές ν’ ανη­φο­ρί­ζουν τη Στα­δί­ου που – πα­ρα­δό­ξως, με τον καιρό γί­νο­νταν και πε­ρισ­σό­τε­ροι, αλλά καμία σχέση με τον δι­καιω­μα­τι­σμό αυτοί. Όλο για δου­λειά, δι­καιώ­μα­τα τα­ξι­κά, δο­λο­φό­νοι αμε­ρι­κα­νοί, σο­σια­λι­σμός και τέ­τοια. Σώνει και καλά να χά­σου­με τα τα­ξί­δια.

Άλ­λα­ξε και η γραμ­μα­τι­κή. Αρ­σε­νι­κό, θη­λυ­κό, τρίτο φύλο και ου­δέ­τε­ρο. Το τε­λευ­ταίο πέ­ρα­σε και στους αν­θρώ­πους. Πως λέ­γα­με το τρα­πέ­ζι, το ζώο… τώρα λέμε το Δη­μή­τρη, το Μαρία, το κω­λό­παι­δο, αν και το τε­λευ­ταίο προ­ϋ­πήρ­χε.

Με­ρι­κοί, ως ασύ­στο­λοι βι­βλιο­φά­γοι, φω­το­γρα­φί­ζα­με και τα βι­βλία που παίρ­να­με στις δια­κο­πές. Κάτι «Η 18η Μπρυ­μαίρ του Λου­δο­βί­κου…», κάτι «Οι θέ­σεις του Απρί­λη» – κι αυτοί οι χρι­στια­νοί δεν έγρα­ψαν τί­πο­τα για… Αύ­γου­στο, τον «Οδυσ­σέα» του Τζόυς, το «Ανα­ζη­τώ­ντας το Χα­μέ­νο Χρόνο» του Προυστ, τί­πο­τα το σπου­δαίο – ψι­λο­πρά­μα­τα για την πα­ρα­λία. Το «Ένα βήμα μπρος, δυο βή­μα­τα πίσω» το κρα­τού­σα­με για το γυ­μνα­στή­ριο, το χει­μώ­να.

Κι ο και­ρός κύ­λα­γε. Πα­ράλ­λη­λα, τείχη υψώ­νο­νταν σχε­δόν κα­θη­με­ρι­νά. Εί­χα­με πήξει στο τεί­χος κι έτσι το πράγ­μα έχασε το εν­δια­φέ­ρον του. Ξε­χά­στη­κε και του Βε­ρο­λί­νου.

Στέ­λιος Κα­νά­κης

Δι­δά­σκει στην επαγ­γελ­μα­τι­κή εκ­παί­δευ­ση και πα­ράλ­λη­λα δρα­στη­ριο­ποιεί­ται σε διά­φο­ρες επι­χει­ρή­σεις, κυ­ρί­ως στο χώρο του βι­βλί­ου. Έχει γρά­ψει, υπό μορφή ημε­ρο­λο­γί­ων, τα «Με τη μου­σι­κή του κό­σμου», «Οι μου­σι­κοί του κό­σμου» και «Δώ­δε­κα μήνες μου­σι­κή». Επί­σης τα βι­βλία «Ιερές Βλα­κεί­ες», Εμπει­ρία Εκ­δο­τι­κή 1η και 2η έκ­δο­ση – Εκ­δό­σεις Εντύ­ποις 3η και 4η, το «Η Αγρία Γραφή», Εκ­δό­σεις ΚΨΜ και το «Τ’ Άστρα στο κε­φά­λι μας», Εκ­δό­σεις Εντύ­ποις.