Κώστας Βάρναλης: "Η μάνα του Χριστού"

Kάθε φορά που το διαβάζω αυτό το ποίημα του Κ. Βάρναλη δυσκολεύομαι να συγκρατήσω τα δάκρυά μου. Είναι ότι συγκλονιστικότερο έχει γραφτεί για τη μάνα του Χριστού. Και είναι γραμμένο από τον εκ πεποιθήσεως άθεο Κώστα Βάρναλη... 

Και εδώ ακριβώς βλέπεις τη διαφορά για το πως προσεγγίζουν οι μαρξιστές διανοούμενοι τα ζητήματα της θρησκείας και των μεταφυσικών ανθρώπινων αγωνιών και πως οι αστοί άθεοι διανοούμενοι. 

Σεβασμός των μαρξιστών διανοουμένων στη μεταφυσική αγωνία του συνανθρώπου, δεν τον λοιδορούν για την πίστη του κι από πάνω τη δένουν με τη λαϊκή παράδοση, την οποία υπερασπίζονται ως πολύτιμη ιστορική και πολιτιστική συνέχεια των λαών...

Α! πώς είχα σα μάνα κ’ εγώ λαχταρήσει
(είταν όνειρο κ’ έμεινεν, άχνα και πάει)
σαν και τ’ άλλα σου αδέρφια να σ’ είχα γεννήσει
κι από δόξες αλάργα κι αλάργ' από μίση!

Ένα κόκκινο σπίτι σ’ αβλή με πηγάδι...
και μια δράνα γιομάτη τσαμπιά κεχριμπάρι...
νοικοκύρης καλός να γυρνάς κάθε βράδι,
το χρυσό, σιγαλό και γλυκό σαν το λάδι.

Κι’ άμ’ ανοίγεις την πόρτα με πριόνια στο χέρι,
με τα ρούχα γεμάτα ψιλό ροκανίδι,
(άσπρα γένια, άσπρα χέρια) η συμβία περιστέρι
ν΄ανασαίνει βαθιά τ’ όλο κέδρον αγέρι.

Κ’ αφού λίγο σταθείς και το σπίτι γεμίσει
τον καλό σου τον ήσκιο, Πατέρα κι Αφέντη,
η ακριβή σου να βγάνει νερό να σου χύσει,
ο ανυπόμονος δείπνος με γέλια ν’ αρχίσει.

Κι ο κατόχρονος θάνατος θά φτανε μέλι
και πολλή φύτρα θά φηνες τέκνα κι αγγόνια
καθενού και κοπάδι, χωράφι κι αμπέλι,
τ’ αργαστήρι εκεινού, που την τέχνη σου θέλει.

Κατεβάζω στα μάτια τη μάβρην ομπόλια,
για να πάψει κι ο νους με τα μάτια να βλέπει...
Ξεφαντώνουν τ’ αηδόνια στα γύρο περβόλια,
λεϊμονιάς σε κυκλώνει λεπτή μοσκοβόλια.

Φέβγεις πάνου στην άνοιξη, γιέ μου καλέ μου,
Άνοιξή μου γλυκιά, γυρισμό που δεν έχεις.
Η ομορφιά σου βασίλεψε κίτρινη, γιε μου,
δε μιλάς, δεν κοιτάς, πώς μαδιέμαι, γλυκέ μου!

Καθώς κλαίει, σαν της πέρνουν το τέκνο, η δαμάλα,
ξεφωνίζω και νόημα δεν έχουν τα λόγια.
Στύλωσέ μου τα δυο σου τα μάτια μεγάλα:
τρέχουν αίμα τ’ αστήθια, που βύζαξες γάλα.

Πώς αδύναμη στάθηκε τόσο η καρδιά σου
στα λαμπρά Γεροσόλυμα Καίσαρας νά μπεις!
Αν τα πλήθη αλαλάζανε ξώφρενα (αλιά σου!)
δεν ηξέραν ακόμα ούτε ποιο τ’ όνομά σου!

Κει στο πλάγι δαγκάναν οι οχτροί σου τα χείλη...
Δολερά ξεσηκώσανε τ’ άγνωμα πλήθη
κι όσο ο γήλιος να πέσει και νά ρθει το δείλι,
το σταβρό σου καρφώσαν οι οχτροί σου κ’ οι φίλοι.

Μα γιατί να σταθείς να σε πιάσουν! Κι ακόμα,
σα ρωτήσανε: «Ποιος ο Χριστός;» τί πες «Νά με»!
Αχ! δεν ξέρει, τί λέει το πικρό μου το στόμα!
Τριάντα χρόνια παιδί μου δε σ’ έμαθ’ ακόμα!

* Η φώτο είναι σκηνή από την ταινία "Το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο" του επίσης μαρξιστή και δηλωμένου άθεου. Pier Paolo Pasolini. Είναι η μητέρα του σκηνοθέτη Susana, στον ρόλο της Μαρίας, της μητέρας του Χριστού.

Ελενη Μαρκακη

ΔΝΤ: η Επερχόμενη Καπιταλιστική Κρίση Συγκρίνεται με Αυτή του 1929.

EKΘΕΣΗ ΤΟΥ ΔΝΤ

Προβλέπει βαθιά κρίση για την Ελλάδα και τα «σπασμένα» στο λαό

Συγχρονισμένη κατρακύλα στην παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία

Associated Press

Βύθιση 10% του ΑΕΠ στην ελληνική οικονομία για το 2020 και μόνο μερική ανάκαμψη το 2021 και εκτίναξη της ανεργίας στο 22,3% βλέπει το ΔΝΤ στην έκθεση με τις παγκόσμιες οικονομικές προοπτικές που δημοσιοποίησε χτες, με αφορμή την Εαρινή Σύνοδό του, η οποία διενεργείται μέσω τηλεδιάσκεψης. Επιπλέον, η ελληνική οικονομία βρίσκεται στην κορυφή της κατρακύλας τόσο στο πλαίσιο της Ευρωζώνης και της ΕΕ όσο και μεταξύ των οικονομιών που ταξινομούνται στην κατηγορία των «ανεπτυγμένων», με φόντο βέβαια τη διάρθρωση του παραγόμενου ΑΕΠ και του μεγαλύτερου ειδικού βάρους που κατέχουν ο τουριστικός κλάδος και άλλοι κλάδοι εξαγωγικού προσανατολισμού.

Σύμφωνα με το βασικό σενάριο του ΔΝΤ για την ελληνική οικονομία:

-- Μετά την κατρακύλα 10% το 2020, προβλέπεται μερική ανάκαμψη 5,1% το 2021.

Με βάση μάλιστα τα δυσμενέστερα σενάρια που επεξεργάστηκε το ΔΝΤ - ανάλογα με τη διάρκεια των περιοριστικών μέτρων λόγω κορονοϊού - η κατρακύλα για το 2020 θα είναι μεγαλύτερη κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες, στην περίπτωση δηλαδή της ελληνικής οικονομίας θα φτάσει στο 13%, ενώ σε ένα τρίτο σενάριο η πτώση του ΑΕΠ θα συνεχιστεί και το 2021 με ρυθμό 8%.

Οπως προκύπτει με βάση και τα παραπάνω, η κατρακύλα του ΑΕΠ στη διάρκεια του τρέχοντος β' τριμήνου αλλά και για το γ' τρίμηνο προσλαμβάνει διαστάσεις - «ρεκόρ», πολύ πάνω από τις ετήσιες μεταβολές που καταγράφονταν στην προηγούμενη καπιταλιστική κρίση.

-- Μεγάλες πιέσεις αναμένονται στο εξωτερικό ισοζύγιο. Το έλλειμμα αναμένεται στο 6,5% του ΑΕΠ το 2020 (έναντι 2,1% του ΑΕΠ το 2019). Για το 2021 η πρόβλεψη είναι για έλλειμμα στο 3,4% του ΑΕΠ.

-- Ο δείκτης τιμών καταναλωτή αναμένεται να επανέλθει σε αρνητική τροχιά (αποπληθωρισμός), στο -0,5% φέτος, για να ενισχυθεί στο 1% το 2021.

-- Εκρηξη της επίσημης ανεργίας: Από το 17,3% το 2019, θα φτάσει στο 22,3% το 2020 και στο 19% το 2021.

Οι βασικές προβλέψεις

Με βάση το καλύτερο σενάριο του ΔΝΤ, το ΑΕΠ σε παγκόσμιο επίπεδο είναι πιθανό να μειωθεί κατά 9 τρισ. δολάρια συνολικά στα δύο χρόνια, περισσότερο από το ΑΕΠ της Γερμανίας και της Ιαπωνίας μαζί, όπως επισημαίνεται, ενώ είναι χαρακτηριστικό πως η επερχόμενη καπιταλιστική κρίση συγκρίνεται με αυτή του 1929.

Με φόντο αυτά τα στοιχεία, το ΔΝΤ επισημαίνει πως «μπορεί να χρειαστεί να συνεχιστεί το μορατόριουμ για την αποπληρωμή του χρέους και την αναδιάρθρωση του χρέους κατά τη φάση ανάκαμψης».

Οι προβλεπόμενοι ρυθμοί μεταβολής του ΑΕΠ για το 2020 και το 2021 διαμορφώνονται ως εξής:

Ευρωζώνη: -7,5%, +5,2%. Γερμανία: -7%, +5,2%. Γαλλία: -7,2%, +4,5%. Ιταλία: -9,1%, +4,8%. HΠΑ: -5,9%, +4,7%. Kίνα: +1,2%, +9,2%. Ιαπωνία: -5,2%, +3%. Ρωσία: -5,5%, +3%.

Οι προβλέψεις βασίζονται στην υπόθεση ότι οι εξάρσεις του κορονοϊού θα κορυφωθούν στις περισσότερες χώρες κατά τη διάρκεια του δεύτερου τριμήνου και θα αποκλιμακωθούν στο δεύτερο εξάμηνο του έτους, ενώ σταδιακά θα αίρονται το κλείσιμο των επιχειρήσεων και άλλα περιοριστικά μέτρα.

Αυτές οι εκτιμήσεις αποτελούν το βασικό σενάριο στην έκθεση. Ομως, το Ταμείο δεν αποκλείει η πανδημία να αποδειχθεί πιο επίμονη και οι επιπτώσεις στην οικονομία να είναι εντονότερες και μεγαλύτερης διάρκειας.

Τα «σπασμένα» στις λαϊκές πλάτες

«Αργότερα, τα δημοσιονομικά θα πρέπει βεβαίως να γίνουν και πάλι βιώσιμα.Τα κράτη - μέλη έχουν τότε την επιλογή μεταξύ μείωσης εξόδων και αύξησης των εσόδων», δήλωσε μεταξύ άλλων χτες ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Β. Ντομπρόφσκις, αναφορικά με το μείγμα της δημοσιονομικής διαχείρισης που θα ακολουθηθεί προκειμένου οι κρατικοί προϋπολογισμοί στην ΕΕ να επανέλθουν σε τροχιά «βιωσιμότητας», όπως άλλωστε προβλέπεται και στο Σύμφωνο Σταθερότητας.

Είναι φανερό ότι τα σπασμένα της καπιταλιστικής κρίσης και βέβαια τα διαδοχικά κρατικά πακέτα με άξονα τη στήριξη και διάσωση επιχειρηματικών ομίλων θα φορτωθούν για μία ακόμα φορά στις πλάτες των των λαών, τόσο από την πλευρά της διόγκωσης των φόρων όσο και στο σκέλος της περικοπής κρατικών κονδυλίων που αφορούν την κάλυψη κοινωνικών αναγκών.

Με «ένα το κρατούμενο» αυτό, στον απόηχο και της πρόσφατης απόφασης του Γιούρογκρουπ, ο Ντομπρόφσκις σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα «Handelsblatt» ανέφερε πως το υπό διαμόρφωση Ταμείο Ανάκαμψης ενδέχεται να προικοδοτηθεί με 1,5 τρισ. ευρώ, με ομόλογα εγγυημένα από τα κράτη - μέλη. Παράλληλα, εκτίμησε ότι η σχετική συζήτηση μπορεί να ξεκινήσει ήδη την επόμενη βδομάδα, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, όπου αναμένεται και πάλι να έρθουν στην επιφάνεια οι πολύ μεγάλες αντιθέσεις στο εσωτερικό της ιμπεριαλιστικής ένωσης γύρω από τους όρους για τη θωράκιση της καπιταλιστικής οικονομίας της κάθε πλευράς.

Αναφερόμενος δε στις αποφάσεις που αφορούν δάνεια από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), σημείωσε ότι «καμία χώρα δεν έχει ακόμη υποβάλει αίτηση για δάνειο από τον ESM και δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι κάποια κυβέρνηση θέλει να το κάνει μελλοντικά», δεδομένου και ότι από την πλειοψηφία των κυβερνήσεων ένα τέτοιο ενδεχόμενο, πέρα από τους μνημονιακούς όρους που θα περιλαμβάνει, θεωρείται και «στίγμα» για τον δανεισμό τους από τις διεθνείς αγορές.

Εξάλλου, σε αυτό το πλαίσιο, η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε χτες ότι θα προχωρήσει σε νέα έξοδο στις διεθνείς χρηματαγορές με δημοπρασία κρατικού ομολόγου 7ετούς διάρκειας.

«Φουσκώνουν» τα «κόκκινα» δάνεια

Την ίδια ώρα, παρά και το «ανάχωμα» των παρεχόμενων κρατικών εγγυήσεων σε επιχειρηματικά δάνεια αλλά και της χαλάρωσης και των διευκολύνσεων προς τους τραπεζικούς ομίλους της Ευρωζώνης, τα «κόκκινα» δάνεια σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις και τις προβλέψεις επανέρχονται σε ρότα διόγκωσης.

Οπως αναφέρει ο οίκος αξιολόγησης «Moody's», οι ελληνικές τράπεζες θα πρέπει να εφαρμόσουν φιλόδοξα σχέδια τιτλοποιήσεων «προβληματικών» δανείων, τα οποία σχέδια όμως θα καθυστερήσουν, καθώς - όπως και σε όλη την Ευρώπη - τα μέτρα περιορισμού της εξάπλωσης του κορονοϊού θέτουν σημαντικά εμπόδια στις προσπάθειες των τραπεζών να μειώσουν τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα.

Οι «επισημάνσεις» αυτές, που αφορούν επί της ουσίας και τον νέο γύρο συγκέντρωσης που αφορά τις επιχειρήσεις, φέρνουν παράλληλα στην επιφάνεια την άρνηση της κυβέρνησης να νομοθετήσει εδώ και τώρα την ακύρωση των πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία των λαϊκών στρωμάτων, δείχνοντας προς την κατεύθυνση του «πογκρόμ» που επίκειται.

 www.rizospastis.gr

«Έφαγε πόρτα» ο Αλέξης στο «Αττικόν» !!!

Σε ανακοίνωσή του για τη σημερινή επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στο νοσοκομείο «Αττικόν», το ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων στο νοσοκομείο «Αττικόν, σε ανακοίνωσή του αναφέρει τα εξής:

«Το ΔΣ του σωματείου εργαζομένων Αττικού Νοσοκομείου με έκπληξη πληροφορήθηκε σήμερα την επίσκεψη-αστραπή του Αλέξη Τσίπρα στο νοσοκομείο μας. Αυτές οι επισκέψεις, όπως και η πρόσφατη του κ. Κικίλια είναι επικοινωνιακό παιχνιδάκι στις πλάτες των υγειονομικών. Στόχο έχουν να κρύψουν ότι τα προβλήματα στη δημόσια υγεία και το νοσοκομείο μας έχουν ονοματεπώνυμο και φέρουν τη σφραγίδα της υποχρηματοδότησης, της υποστελέχωσης και της εμπορευματοποίησης που υπηρέτησαν όλες οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις.

Οι δηλώσεις του κ. Τσίπρα ότι οι γιατροί και οι νοσηλευτές πρέπει να έχουν «τη στήριξη όλων μας, όχι μόνο στα λόγια αλλά και στην πράξη» είναι προκλητική. Είχε πολλές ευκαιρίες η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να ενισχύσει το Αττικό αλλά δεν το έκανε. Ακόμα όμως και μέχρι πριν λίγες μέρες ο ίδιος ο κ. Τσίπρας και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κάθονταν τόσο πολύ στο… σπίτι τους που ούτε ένας από αυτούς δεν ήρθε στις πύλες των νοσοκομείων στις οποίες οι υγειονομικοί πάλευαν απαιτώντας ενίσχυση σε μέσα ατομικής προστασίας, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και επίταξη του ιδιωτικού τομέα υγείας.

Τα λόγια «συμπάθειας» για γιατρούς και νοσηλευτές και τα «κροκοδείλια δάκρυα» για τα προβλήματα δεν λένε τίποτα. Οι πράξεις και οι πολιτικές επιλογές μετράνε και αυτές του ΣΥΡΙΖΑ ήταν συνέχεια των προηγούμενων με μειωμένους προϋπολογισμούς, νοσοκομεία με συμβασιούχους και εργολάβους, ράντζα και κλειστές κλίνες ΜΕΘ».

Ανακοίνωση για την σημερινή επίσκεψη του Α. Τσίπρα στο νοσοκομείο | 902.gr

902.GR

Ανακοίνωση για την σημερινή επίσκεψη του Α. Τσίπρα στο νοσοκομείο

Ανακοίνωση για την σημερινή επίσκεψη του Α. Τσίπρα στο νοσοκομείο | 902.gr

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΞΕΣΚΕΠΑΣΕ ΒΙΑΙΑ

Έχει εντέχνως καλλιεργηθεί η άποψη πως η πανδημία του κορονοϊού εκτροχίασε βίαια την διεθνή οικονομία η οποία, έχοντας ξεπεράσει οριστικά την κρίση του 2008-2009, βρισκόταν δήθεν πάνω σε σταθερές ράγες.

Η αλήθεια είναι διαφορετική. 
Στην πραγματικότητα η κρίση του 2008-2009 ξεπεράστηκε μόνο προσωρινά κυρίως χάρη στα πολύ χαμηλά επιτόκια τα οποία επέτρεψαν σε επιχειρήσεις και κυβερνήσεις να «λύσουν» όλα τα προβλήματά τους δανειζόμενες αφειδώς τεράστια χρηματικά ποσά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, τη μεγαλύτερη και ταχύτερη συσσώρευση χρέους των τελευταίων πενήντα ετών. Βεβαίως, αυτό το χρέος είναι τόσο ιδιωτικό όσο και δημόσιο. Όποιος θέλει να δει τις διαστάσεις του, ας κοπιάσει λίγο και να κοιτάξει εδώ:
https://www.worldbank.org/…/debt-surge-in-emerging-and-deve…

Όπως φάνηκε όμως, αυτή η υπερχρέωση δεν ήταν ικανή να επαναφέρει οριστικά την οικονομία σε ανοδική τροχιά. 
Αντίθετα, για λόγους που σχετίζονται με τη συνεχιζόμενη αδυναμία των συσσωρευμένων κεφαλαίων να βρουν κερδοφόρες επενδύσεις σε παραγωγικούς τομείς της οικονομίας, ο κίνδυνος της ύφεσης εμφανίστηκε και πάλι. 
Υπήρχε βάσιμα από πέρυσι μεγάλη ανησυχία πως μια νέα ύφεση βρισκόταν προ των πυλών, ικανή να πυροδοτήσει εκ νέου, και πιθανότατα πιο παταγώδεις από την προηγούμενη κρίση, χρεωκοπίες και χρεοστάσια με οδυνηρά και πάλι αποτελέσματα. 
Η κατάσταση δεν ήταν λοιπόν και τόσο ρόδινη, όπως προειδοποιούσε και ο έγκυρος Ελληνικός αστικός τύπος στην αυγή του 2020:
https://www.kathimerini.gr/…/oi-fovoi-gia-yfesh-kai-giati-t…

Μάλιστα, η πλειοψηφία των Διευθυνόντων Συμβούλων των μεγαλύτερων επιχειρήσεων διεθνώς, ήταν ιδιαίτερα ανήσυχη στα τέλη του 2019 θεωρώντας πως τα μέσα του 2020 ήταν η πιθανότερη περίοδος εκδήλωσης της ύφεσης. 
Αξίζει κάποιος να διαβάσει τις απόψεις τους εδώ:https://www.cnbc.com/…/ceos-still-consider-recession-to-be-…

Πράγματι, πολλές οικονομίες είχαν ήδη από το 2019 μειούμενο ρυθμό ανάπτυξης.
 Έτσι, δεν είναι λοιπόν παράξενο πως το Ηνωμένο Βασίλειο είχε για το τρίμηνο Δεκεμβρίου-Φεβρουαρίου σχεδόν μηδενικό ρυθμό ανάπτυξης.
Αυτό που έχει συμβεί λοιπόν σήμερα δεν είναι πως η πανδημία χτύπησε μια υγιής διεθνή οικονομία ανακόπτοντας την ανοδική της πορεία. 
Αντίθετα, η πανδημία ήρθε και ξεσκέπασε, εξαιρετικά βίαια και απότομα είναι η αλήθεια, τις αδυναμίες αυτής της οικονομίας η οποία ήταν ήδη σοβαρότατα ασθενής.

Οι λόγοι για τους οποίους αποκρύβεται αυτή η αλήθεια είναι κυρίως πολιτικοί, καθότι μια εκ νέου σοβαρή αμφισβήτηση του καπιταλισμού σήμερα μπορεί να δημιουργήσει επιπλέον δυσεπίλυτα προβλήματα στις αστικές τάξεις αρκετών χωρών. 

Ο κορονοϊός λειτουργεί και ως ο αποδιοπομπαίος τράγος της διεθνικής αστικής τάξης, η οποία προσπαθεί έτσι να αποκρύψει τις εγγενείς αδυναμίες του καπιταλισμού. 
Προσφέρει μάλιστα την αναπάντεχη ευκαιρία να γίνει ευρεία χρήση πρωτοφανών κατασταλτικών μεθόδων οι οποίοι μπορεί να της φανούν εξαιρετικά χρήσιμοι σε μελλοντικές, επικίνδυνες για την ίδια, πολιτικές καταστάσεις.
Stagnation in services sector and winter drop in construction activity hit GDP growth

theguardian.com
UK economy already flatlining before coronavirus, figures revealStagnation in services sector and winter drop in construction activity hit GDP growth

Έγραψε ο
Yannis Vasilopoulos

Δες ακόμη: 

ΓΙΑ ΤΟ "ΚΡΑΤΟΣ" και ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ "ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ" Του Σφυροδρέπανου !!!

-Εμείς θέλουμε λιγότερο ή περισσότερο κράτος;

Βασικά στοιχεία για όσους δεν κατάλαβαν λέξη από το “Κράτος και Επανάσταση”. Και αυτό αφορά και πολλούς που το διάβασαν μικροί…

Ας ξεκινήσουμε από το βασικό: τι είναι το κράτος;

Το κράτος είναι όργανο ταξικής κυριαρχίας. 

Μια δύναμη πάνω από την κοινωνία, με ένα σύνολο μηχανισμών, που δε διασφαλίζει γενικά και αόριστα την οργάνωση της κοινωνικής δραστηριότητας -με βασικότερη την παραγωγική διαδικασία-, αλλά την οργάνωση της κοινωνίας με τέτοιον τρόπο που να διασφαλίζει και να διαιωνίζει την εξουσία της κυρίαρχης τάξης. Και αυτήν την τελευταία θα την εντοπίσουμε μες στην παραγωγική διαδικασία και όχι έξω από αυτήν, σε κάποιον τομέα του εποικοδομήματος.

Το πρώτο και βασικό που πρέπει να εμπεδώσει κανείς είναι αυτός ακριβώς ο ορισμός, που διαλύει μια αφελή αντίληψη-παραδοχή που από παιδιά μαθαίναμε να θεωρούμε δεδομένη: ότι δηλαδή το κράτος εκφράζει το γενικό συμφέρον ενάντια στα επιμέρους, ατομικά και ιδιωτικά συμφέροντα, και ενσαρκώνει με έναν νεφελώδη “χεγκελιανό” τρόπο την έννοια του “γενικού καλού”, παρά τις όποιες στρεβλώσεις του.

Όχι, το κράτος εκφράζει τα συμφέροντα των κυρίαρχων και την εξουσία τους. Και αυτό δεν είναι ένας χοντροκομμένος απλοϊκός ορισμός, αλλά η ουσία του κράτους, την οποία επιχειρούν να θολώσουν διάφορες “σύγχρονες αναλύσεις” που περιστρέφονται γύρω της χωρίς να την αγγίζουν. 

Πχ η θεωρία του Ν. Πουλαντζά που σε αντίθεση με τον Λένιν, ορίζει το κράτος ως σχέση ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργατική τάξη, ανάμεσα στον κυρίαρχο και τον κυριαρχούμενο. 

Μια ρευστή, ευμετάβλητη σχέση, που διαρκώς επανακαθορίζεται με δυναμικό τρόπο και αυτό σημαίνει πως μπορούμε να την αλλάξουμε προς όφελός μας, μέσα από έναν τακτικό Πόλεμο Θέσεων “αλά Γκράμσι”, κερδίζοντας συνεχώς νέες θέσεις και οχυρά, ανεξάρτητα από την στρατηγική σύγκρουση -και βασικά χωρίς αυτή την τελευταία-, δηλαδή χωρίς το άλμα της Επανάστασης και μια “απλοϊκή έφοδο στον ουρανό”.

Όλα αυτά, βέβαια, μέχρι να γίνουν κυβέρνηση οι ιδεολογικοί απόγονοι-επίγονοι του Πουλαντζά, και να ανακαλύψουν ξαφνικά ως μεγάλοι θεωρητικοί του μαρξισμού πως “άλλο το κράτος και άλλο η κυβέρνηση”, ότι δεν αρκεί μόνο το δεύτερο και ότι πρέπει να έχεις τους “αρμούς της εξουσίας” στα χέρια σου, για να πετύχεις τις αλλαγές που θέλεις. Ποιος να το ‘λεγε…

Πρέπει λοιπόν να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε μακριά από απλοϊκά, αποπροσανατολιστικά σχήματα, τύπου “κρατιστές-αντικρατιστές”, που συσκοτίζουν την ουσία. Είναι αρκετά ενδιαφέρουσα η σύμπτωση φιλελεύθερων και αναρχικών -σαν τον “Αναρχικό Τραπεζίτη” του Πεσόα- στον ένα πόλο του σχήματος, είναι όμως φαιδρό να θεωρούμε στα σοβαρά ότι οποιοσδήποτε Δεξιός είναι με κάποιον τρόπο αντικρατιστής, επειδή είναι υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων και κάνουν αστεία επιπέδου Αρβύλας για τους δημόσιους υπαλλήλους. Κι είναι αστείο για μια σειρά λόγους.

Γιατί είναι ιστορικά και διαχρονικά οι κατεξοχήν εκφραστές του. Γιατί “Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια”. Γιατί “Νόμος και Τάξη”. Γιατί, όπως λέει και ο Ράμφος, η Εκκλησία είναι κομμάτι του κράτους -κι άσε τους φιλελεύθερους να έχουν τύψεις συνείδησης, ώσπου να ξεχάσουν τον διαχωρισμό τους. Γιατί λατρεύουν την Αστυνομία, τον Στρατό και τα όργανα καταστολής.

Αλλά το κράτος δεν είναι μόνο οι μηχανισμοί καταστολής και επιβολής της δημόσιας άρχουσας τάξης. Ούτε μόνο οι ιδεολογικοί μηχανισμοί του (σχολείο, εκκλησία κτλ).
 Είναι και ο συλλογικός καπιταλιστής, αυτός που διαχειρίζεται πολιτικά τα συμφέροντα της αστικής τάξης, που την εκπροσωπεί στο εξωτερικό στις Συνόδους Κορυφής, που αναδιανέμει τον εγχώριο πλούτο υπέρ της και την μπουκώνει με ζεστό δημόσιο χρήμα. Υπάρχει πιο επίκαιρο παράδειγμα από τον κορονοϊό και τα λεφτά που χαρίζει σε επιχειρηματίες για να πληρώσουν τους μισθούς και για να χρυσοπληρώσει το ίδιο ιδιωτικές κλίνες ΜΕΘ, αντί να τις επιτάξει;

Η μεγάλη πλειοψηφία των μονοπωλιακών ομίλων και των επιχειρήσεων είναι η φωτογραφία που πρέπει να έχουμε δίπλα στον ορισμό του κρατικοδίαιτου. Όπως διάβασα στον τοίχο ενός φίλου, το να εμπιστεύεσαι δημόσιο χρήμα σε έναν φιλελέ-επιχειρηματία, είναι περίπου σα να εμπιστεύεσαι έναν παιδεραστή να σου προσέχει το παιδί (baby-sitting).

Όσο κωμικό είναι να θεωρεί κανείς αντικρατιστές τους καπιταλιστές και τους φιλελέδες, επειδή υποστηρίζουν τις ιδιωτικοποιήσεις, άλλο τόσο φαιδρό είναι να θεωρεί κανείς πως όσοι στηρίζουν τις εθνικοποιήσεις είναι σοσιαλιστές και ότι ο σημερινός δημόσιος τομέα είναι μια μεταβατική μορφή προς τον σοσιαλισμό που ονειρευόμαστε. (Παρεμπιπτόντως, οι δύο πόλοι φροντίζουν να λύσουν διαλεκτικά στην πράξη τη μεταξύ τους αντίθεση και να συγκροτήσουν ως νέα ποιότητα τον ΣΔΙΤ, συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, ως επιθυμητό μοντέλο σε όλες τις μπίζνες που στήνουν, γιατί πάντα χρειάζεται το δημόσιο για να αναλάβει με τα ταμεία του και τα δικά μας χρήματα τη βρώμικη, μη επικερδή δουλειά).

Οι κομμουνιστές δεν υποστηρίζουν γενικά και αόριστα τις εθνικοποιήσεις, δε θεωρούν τον δημόσιο τομέα ως μια προπόνηση για το πώς θα είναι οι δημόσιες επιχειρήσεις στην κοινωνία του μέλλοντος, ούτε έχουν ως ορίζοντα το “κοινωνικό κράτος” των καπιταλιστικών χωρών και το Σουηδικό μοντέλο, που δείχνει ολοένα και περισσότερο τα δόντια του στα χρόνια της κρίσης.
 Υπερασπίζονται το δημόσιο χαρακτήρα των αγαθών και των υπηρεσιών, που είναι εντελώς διαφορετικό. Στη σοσιαλιστική κοινωνία -που είναι ανώριμος κομμουνισμός, όπου παλεύουν και συνυπάρχουν το παλιό με το καινούριο-, το κράτος παίρνει στο όνομα της κοινωνίας τα βασικά μέσα παραγωγής πλούτου στην κατοχή του. 
Αλλά όποιος δεν καταλαβαίνει την ειδοποιό ταξική διαφορά μιας επαναστατικής εξουσίας από ένα αστικό κράτος, μπορεί να πάει να κάνει παρέα με εκείνους τους αναρχικούς που δηλώνουν γενικά αντι-εξουσιαστές (αντι-κρατιστές) χωρίς να έχει κανένα ταξικό στοιχείο η πολιτική τους ανάλυση.

Όσο για τους “αριστερούς”, “σοσιαλιστές” και “σοσιαλίζοντες”, που βλέπουν μια δόση “σοσιαλισμού” (όση υπάρχει δηλαδή και στον όρο “σοσιαλδημοκρατία”) στο σημερινό δημόσιο τομέα ή σε κάποιες εθνικοποιήσεις, είναι αυτοί ακριβώς που στην πραγματική σοσιαλιστική εξουσία, θα ανακαλύψουν ξαφνικά τη διαφορά μεταξύ της κρατικοποίησης και της “πραγματικής κοινωνικοποίησης” και θα ταχθούν υπέρ της δεύτερης, με το “ριζοσπαστικό αίτημα” της αυτοδιαχείρισης -που το είδαμε στην πράξη σαν ντροπαλό καπιταλισμό στη Γιουγκοσλαβία του Τίτο- και εκφράζοντας βασικά την επιθυμία να μην υπάρχει σοσιαλιστική εξουσία-κράτος να οργανώνει την παραγωγή σε πραγματικά πανεθνική βάση. Στο σήμερα όμως, “εδώ και τώρα”, δε λένε όχι σε μια επιτελική θέση στον αστικό κρατικό μηχανισμό, ούτε έχουν κάποιες αγεφύρωτες διαφορές από τους εξίσου κρατικοδίαιτους δεξιούς.

Ας σημειώσουμε και αυτό. 
Όποιος θεωρεί πως είμαστε όλοι μαζί στο ίδιο μέτωπο και το ίδιο σακί (η ΠΦΑ και το προδομένο αριστεροχώρι με τους κομμουνιστές) για την υπεράσπιση του δημόσιου τομέα, βασικά κάνει το ίδιο ακριβώς πολιτικό-μεθοδολογικό λάθος, που κάνει κι ένας φασίστας από την ανάποδη, όταν θεωρεί “μπολσεβίκους” και “αναρχοάπλυτους” όλους τους χώρους αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ -μαζί με αυτόν- ή κάποτε, αριστερά του ΠΑΣΟΚ -μαζί με το ΠΑΣΟΚ, προφανώς.

Το κράτος στην κοινωνία του μέλλοντος ως μισο-κράτος που θα απονεκρώνεται -όχι όμως πριν… “απονεκρωθούν” πολιτικά οι δυνάμεις της αντίδρασης και του παρελθόντος- και ο ακριβής ρόλος του, είναι μεγάλο κεφάλαιο και απαιτεί ξεχωριστή ανάλυση. Για να προχωρήσουμε σε αυτό, όμως, το βασικό είναι έχουμε καθαρό τι είναι το κράτος στον καπιταλισμό και τι θέλουμε να κάνουμε με αυτό. 
Να το καταλάβουμε για να το αλλάξουμε από μέσα και να το φέρουμε στα μέτρα μας; (Όσοι το επιχείρησαν, άλλαξαν οι ίδιοι και ήρθαν αυτοί στα δικά του μέτρα). Ή να το γκρεμίσουμε και να χτίσουμε μια άλλη μορφή κοινωνικής οργάνωσης στη θέση του;

Αυτό που θέλουμε δεν είναι ούτε λιγότερο, ούτε περισσότερο (αστικό) κράτος. Αλλά μια επανάσταση που θα το τσακίσει και ένα τελείως διαφορετικό κράτος -δηλαδή μορφή κοινωνικής οργάνωσης-, μια επαναστατική εξουσία στη θέση του. 
Όποιος δεν έχει καταλάβει ούτε τα βασικά από όσα εξηγεί ο Λένιν στο “Κράτος και Επανάσταση” -ή τα κατάλαβε μικρός, για να τα ξεχάσει στην πορεία, όταν δηλαδή ήρθαν σε σύγκρουση με το ατομικό του βόλεμα- είναι καταδικασμένοι να σκοντάφτουν ξανά και ξανά στην πραγματικότητα και να κάνουν τα ίδια ακριβώς λάθη.Το ζήτημα είναι εμείς αν βγάζουμε συμπεράσματα, για να ξέρουμε “Τι να κάνουμε”…

ΣΤΗΝ ΒΙΤΡΙΝΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ: ΗΠΑ-ΝΗΣΟΣ HART, ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΘΑΒΟΥΝ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΤΟΥΣ

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΙΤΡΙΝΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ

Το νησι ΗART ηρθε στην επικαιροτητα πριν λιγες μερες , με τις ανατριχιαστικες εικονες των ομαδικων ταφων θυματων του ΚΟΡΟΝΟΙΟΥ,,,,,

Ομως πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι είναι θαμμένα στο νησί Hart, αν και από την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, υπάρχουν λιγότερες από 1.500 ταφές ετησίως.

Οι ταφες στο νησί Hart περιλαμβάνουν άτομα τα οποία δεν ζητήθηκαν από τις οικογένειές τους ή δεν είχαν χρηματα για ιδιωτικές κηδείες τους άστεγους και τους άπορους.
και μαζικές ταφές των θυμάτων ασθενειών.

Οι νεκροί θάβονται σε χαρακώματα. Τα μωρά τοποθετούνται σε φέρετρα, τα οποία στοιβάζονται σε ομάδες των 1.000, μετρώντας πέντε φέρετρα βαθιά και συνήθως σε είκοσι σειρές.
Οι ενήλικες τοποθετούνται σε μεγαλύτερα κιβώτια πεύκου τοποθετημένα ανάλογα με το μέγεθος και στοιβάζονται σε τμήματα των 150, μετρώντας τρία φέρετρα βαθιά σε δύο σειρές. 

Υπάρχουν επτά μεγέθη φέρετρων, που κυμαίνονται από 1 έως 7 πόδια (0.30 έως 2.13 m). Κάθε κιβώτιο φέρει ετικέτα με τον αριθμό αναγνώρισης, την ηλικία, την εθνικότητα του ατόμου και τον τόπο όπου βρέθηκε ο νεκρος, 

Οι κρατούμενοι από τη φυλακή του νησιού Rikers πληρώνονται 0,50 δολάρια ανά ώρα για να θάψουν τα σώματα στο νησί Hart.

ΑΥΤΑ....!!!!!

Σχολιαστε ΥΠΕΥΘΥΝΑ παρακαλω

Velissarios Kossivakis

https://en.wikipedia.org/wiki/Hart_Island_(Bronx)

Οι παραπάνω φωτο απ' τον σ. 

Στέργιο Βασιλείου

Το αμερικανικό όνειρο στους μαζικούς τάφους του Hart Island

Πηγή: Associated Press

Οι μαζικοί τάφοι στη Νέα Υόρκη συγκλονίζουν! Είναι μια από τις θλιβερές εικόνες της πανδημίας που θα μείνουν στην ιστορία. Το αμερικανικό όνειρο θάβεται στο Hart Island.

Με συνοπτικές διαδικασίες καθημερινά θάβονται εκεί κατά δεκάδες άνθρωποι που είναι στα αζήτητα. Μάλιστα το χρονικό όριο αναζήτησης μειώθηκε από τις 30 στις 14 μέρες και αν δεν τους αναζητήσει κάποιος τότε η σορός του νεκρού μπαίνει σε ειδική σακούλα και στέλνεται σε μαζικό τάφο στο νησί του Μπρονξ. Περίπου 25 άνθρωποι τη μέρα θάβονται εκεί, έγραψε το Associated Press.

Στις 12 Απρίλη οι ΗΠΑ είχαν πλέον τους περισσότερους νεκρούς από τη νόσο Covid-19 με 20.577 θανάτους. Μπροστά από την Ιταλία με 19.468, την Ισπανία με 16.606, τη Γαλλία με 13.832 και τη Βρετανία με 9.875 νεκρούς. Πρώτες οι ΗΠΑ και σε επιβεβαιωμένα κρούσματα με 532.879.

Το πρόβλημα είναι τόσο έντονο που εξετάζεται το ενδεχόμενο να γίνουν μαζικές ταφές και σε πάρκα, όπως πρότεινε ο δημοτικός σύμβουλος Μαρκ Λιβάιν που στις 6 Απριλίου δήλωσε στο Bloomberg πως στη Νέα Υόρκη «είμαστε γεμάτοι τώρα σε προσωρινά νεκροτομεία και καταψύκτες αποθήκευσης». Ήδη αξιοποιούνται έως και φορτηγά καταψύκτες για την προσωρινή διατήρηση των σορών.

Είναι πολλοί εκείνοι που πεθαίνουν στο σπίτι με συμπτώματα της νόσου covid-19. Άρρωστοι που δεν φτάνουν ποτέ σε νοσοκομείο και ΜΕΘ πεθαίνουν από ανακοπή καρδιάς. Χιλιάδες είναι καθημερινά οι κλήσεις που δέχεται το αντίστοιχο ΕΚΑΒ.

«Τις περισσότερες μέρες έχουμε συνολικά περισσότερες από 6.500 κλήσεις. Την 11η Σεπτεμβρίου το κέντρο είχε δεχθεί 6.400 κλήσεις. Αλλά δεν ήταν 6.400 ασθενείς και ετοιμοθάνατοι...» περιέγραψε πρόσφατα την κατάσταση στο BBC νοσηλευτής ασθενοφόρου. Η περιγραφή του σοκάρει «ο ασύρματος χτυπάει στις 07:00 για περιστατικό καρδιακής ανακοπής... Βρίσκουμε έναν άνθρωπο. Η οικογένειά του λέει ότι είχε πυρετό και βήχα για πέντε μέρες. Ξεκινάμε CPR και οι γιατροί προσπαθούν να του περάσουν έναν σωλήνα για να αναπνεύσει. Καταβάλουμε προσπάθειες επί 30 λεπτά για να τον επαναφέρουμε, αλλά χωρίς επιτυχία. Είναι νεκρός. Επιστρέφω στο ασθενοφόρο, έχοντας απολυμάνει πρώτα τα πάντα» και συνεχίζει «είκοσι λεπτά αργότερα, έχω μια άλλη μία καρδιακή ανακοπή. Τα ίδια συμπτώματα, οι ίδιες διαδικασίες, τα ίδια αποτελέσματα».

Τραγική η κατάσταση και στα νοσοκομεία. Στις ΜΕΘ λείπουν αναπνευστήρες και γιατροί αναγκάζονται να χρησιμοποιούν ένα αναπνευστήρα σε δύο ασθενείς με την ελπίδα ότι θα φτάσουν επιπλέον αναπνευστήρες.

Ο δρ. Λορέντζο Παλαντίνο είναι γιατρός σε ΜΕΘ σε νοσοκομείο του Μπρούκλιν και είναι μεταξύ των επιστημόνων που προσπαθεί να κρατήσει στη ζωή δύο ασθενείς με ένα αναπνευστήρα. Στις 6 Απρίλη δήλωσε στο CNN πως «ήταν πάντα μια προσωρινή γέφυρα για ώρες, 12 ώρες, έως ότου ένα νοσοκομείο της περιοχής μας μπορέσει να μας δώσει μερικούς αναπνευστήρες ή μέχρι να φθάσουν οι προμήθειες».

Το ρεπορτάζ χαρακτήριζε τους αναπνευστήρες «ακριβές μηχανές (που) είναι απαραίτητες για την καταπολέμηση του κορονοϊού» και πως ο κυβερνήτης Αντριου Κουόμο «δήλωσε ότι η πολιτεία της Νέας Υόρκης θα μπορούσε να χρειαστεί περισσότερους από 30.000 επιπλέον ανεμιστήρες».

Ακριβοί οι αναπνευστήρες, ακριβές οι ΜΕΘ, ακριβά τα νοσοκομεία και η περίθαλψη. Κόσμος πεθαίνει «μένοντας στο σπίτι» γιατί η νοσηλεία κοστίζει. Φτωχοί και ανήμποροι σε μαζικούς τάφους!

Θύματα του κορονοϊού, θύματα όμως και του καπιταλισμού! Το Αμερικανικό όνειρο δεν έχει πρόβλημα με τα μαζικά φέρετρα των στρατιωτικών επεμβάσεων του και φυσικά δεν έχει κανένα πρόβλημα με τους μαζικούς τάφους των φτωχών του. Στο Hart Island από τον 19ο αιώνα σε τάφρους τριών μέτρων θάβονται άποροι, τοξικομανείς, ασθενείς AIDS. Το ίδιο γίνεται και τώρα. Το αμερικανικό όνειρο ξαναθάβεται στο νησί των νεκρών του.

ΔΕΣ ΑΚΟΜΑ

• 

  ΔΑΝΙΑ

  Κριτήριο το κέρδος και σε κάθε περίπτωση χαμένος ο λαός

  13:30
• 

  Οι επιστήμονες με «μπλοκάκι» στο στόχαστρο του κεφαλαίου

  10:04
• 

  Κορωνοϊός και καρκίνος στον καπιταλισμό

  09:13

Προς:-ΑλαφοΠληρώνομαιΓιαΝαΠαπαγαλίζωΤηνΑστικήΠροπαγάνδα...

Στο μεσημεριάτικο προχθεσινό δελτίο παραπληροφόρησης της ΕΤ1, ο παρουσιαστής Γιώργος Αλαφαντώνης ή Αντώνης Αλαφογιώργος, δεν θυμάμαι μπερδεύτηκα,

είχε είδηση από την Κούβα.

Η είδηση βέβαια δεν αφορούσε το ιατρικό ή εκπαιδευτικό θαύμα της Κούβας, δηλ. πως μιά χώρα 10 εκατομμυρίων (Όσο δηλ. η Ελλάδα) εξάγει γιατρούς σ' όλο τον κόσμο και πρωτοστατεί στην έρευνα και θεραπεία του Κορονοϊού,

πως οι Κούβα έχει ανώτερο των Καπιταλιστικών χωρών σύστημα υγείας και παιδείας και μάλιστα δωρεάν, κάτι που άλλωστε παραδέχονται και διάφοροι Καπιταλιστές (Ο ΠΟΥ έχει μιλήσει για το Κουβανικό ιατρικό θαύμα), ενώ βρίσκεται 60 χρόνια σε εμπάργκο από τις ΗΠΑ!

Όχι βέβαια δεν θα μπορούσε να είναι αυτή η είδηση, γιατί εάν οι ειδήσεις αρχίζουν και αναφέρονται στο Κουβανικό Σοσιαλιστικό θαύμα τότε τα σφυροδρέπανα θα αρχίζουν να καλπάζουν παντού επί της γης.

Και ξέρετε ποιά ήταν η είδηση την οποία παρουσίασε με ύφος χιλίων στρατηγών ο κ. Αλαφοτηναλήθειαδενλέω;

Ήταν ότι οι Κουβανοί χρησιμοποιούν σουτιέν αντί μασκών για την προστασία από τον Κορονοϊό.  

Δεν ήταν η είδηση που σε προκαλέι αλλά το γεγονός ότι ενώ κρύβεται συστηματικά από τα ΜΜΕ η αλήθεια για τα επιτεύγματα της Κούβας, βρίσκουν τα ΜΜΕ κάτι τέτοιες ειδησούλες και τις παρουσιάζουν με τέτοιο τρόπο ώστε να ξεγελάνε τον κόσμο, όπως ο τρόπος με την οποία παρουσιάστηκε η ειδησούλα με τα σουτιέν, το ειρωνικό ύφος μαζί με το σχόλιο του κ.ΑλαφοπληρώνομαιΓιαΝαΠαπαγαλίζωΤηνΑστικήΠροπαγάνδα, "Το εμπάργκο τέχνας κατεργάζεται"!

Κε.ΑλαφολέωΤηνΑλήθειαΜέχριΕκείΠουΣυμφέριΤονΕργοδότηΜου, σου έχω και εγώ μία ειδησούλα.

Στην "ελεύθερη" Ελλάδα χρησιμοποιούν Καπότες αντί μασκών. Ναι όπως το ακούτε, Καπότες, μία σε κάθε δάχτυλο, γιατί Κε. ΑλαφοΆλλωνΑντάλλων, η Μαλακίαν τέχνας κατεργάζεται.

ΥΓ: Η "Μαλακίαν" απευθύνεται στον Αιλληνικό Λαό.

Στους Υπόλοιπους: 

Βλέποντας καθημερινά εικόνες σαν αυτή

Βλέποντας Κουβανούς γιατρούς να έχουν προσγειωθεί στα αεροδρόμια σχεδόν όλης της Ευρώπης

Και με την Κούβα να βρίσκεται στη πρώτη θέση σε θέματα ιατρικής και φαρμάκων με σπουδαίους επιστήμονες

Με την Κούβα να είναι η η χώρα που πρώτη κατάφερε να σταματήσει τη μετάδοση του AIDS και της σύφιλης απ΄τη μητέρα στο βρέφος

Με την Κούβα να είναι η χώρα που πρώτη κατάφερε να παράγει εμβόλιο ώστε να περιοριστεί και να αποφευχθεί στο μεγαλύτερο βαθμό έως σήμερα ο καρκίνος του πνεύμονα

Με την Κούβα να είναι η μόνη χώρα(!) που βρήκε εμβόλιο κατά της μηνιγγίτιδας τύπου Β

Με την Κούβα να έχει σώσει τις ζωές εκατομμυρίων ασθενών με διαβητικό έλκος

Έρχονται στο μυαλό μου εκείνα τα λόγια του Φιντέλ...

"Η δική μας χώρα δεν ρίχνει βόμβες σε άλλους ανθρώπους.Η δική μας χώρα δεν στέλνει αεροπλάνα να βομβαρδίζουν πόλεις.

Η δική μας χώρα δεν έχει πυρηνικά όπλα.

Η δική μας χώρα δεν έχει χημικά όπλα.Η δική μας χώρα δεν έχει βιολογικά όπλα.

Η δική μας χώρα δεν θα στείλει ποτέ θάνατο στις γωνιές της γης αλλά αντιθέτως η δική μας χώρα θα στείλει γιατρούς σε όσους έχουν ανάγκη σε όλες τις γωνιές της γης.Γιατρούς!

Όχι βόμβες!

Γιατρούς!"

Βάιος Μουστοξίδιους

via Kostis Vamvakidis 

ΕΝΩ Η ΚΟΥΒΑ ΣΩΖΕΙ ΖΩΕΣ... ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ --ΠΟΥ ΑΝΕΧΟΣΑΣΤΕ-- ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΛΑΟΥΣ

Henry Morales, did Οικονομικών Επιστημών, Συντονιστής του κινήματος Tzuk Kim Pop, από τη Γουατεμάλα:

Η Κούβα είναι το νούμερο 1 δωρητής στον τομέα της υγείας, συνεισφέροντας το 31,2% του παγκόσμιου συνόλου.
Έχει διασώσει μέσα σε 15 χρόνια, με άμεσο και επαληθεύσιμο τρόπο, περισσότερες από 5 εκατομμύρια ζωές.

61 χρονια Κουβανικη επανασταση:

Velissarios Kossivakis:
Το 2016 ο Henry Morales, διδ. Οικονομικών Επιστημών, Συντονιστής του κινήματος Tzuk Kim Pop, από τη Γουατεμάλα, έγραψε ένα βιβλίο στο οποίο επιχείρησε να κάνει έναν χρηματικό υπολογισμό της βοήθειας της Κούβας σε άλλους λαούς σε σύγκριση με την "αναπτυξιακή βοήθεια" των πλούσιων χωρών, η οποία “δεν είναι ποτέ δωρεάν”, καθώς πίσω της κρύβονται πάντα τα γεωπολιτικά συμφέροντα και σε πολλές περιπτώσεις, οι εκβιασμοί και οι διπλωματικές πιέσεις. 

Αναφέρει ότι κατανοεί ότι οι κουβανικές αρχές δεν κοστολογούν χρηματικά τον διεθνισμό τους και ότι οι στατιστικές τους περιλαμβάνουν μόνο δεδομένα όπως τον αριθμό των υπηρεσιών υγείας, τις γεννήσεις ή τις ζωές που σώζονται.

Στο βιβλίο αναφέρει ότι η Κούβα 

- και όχι ένα πλούσιο Κράτος του αποκαλούμενου Πρώτου Κόσμου - 

είναι η χώρα που πρωτοπορεί στην αναπτυξιακή βοήθεια σε όλο τον κόσμο, έχει κοστολογήσει την κουβανική βοήθεια σε περισσότερες από 180 χώρες, από το 1999 έως το 2015, σε 71 δισεκατομμύρια δολάρια. 

Και διαβεβαιώνει ότι, σε σύγκριση με το 0,39% της Ευρώπης και το απειροελάχιστο 0,17 των ΗΠΑ, μακράν από το περίφημο 0,7% που συνιστά ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, 

η Κούβα διαθέτει 6,6% του ΑΕΠ της για συνεργασία με άλλους λαούς.

Η Κούβα είναι το νούμερο 1 δωρητής στον τομέα της υγείας, συνεισφέροντας το 31,2% του παγκόσμιου συνόλου.
Έχει διασώσει μέσα σε 15 χρόνια, με άμεσο και επαληθεύσιμο τρόπο, περισσότερες από 5 εκατομμύρια ζωές.

https://cubaniagriega.blogspot.com/2018/07/6-32.html…

Velissarios Kossivakis
30 Μαρτίου στις 3:33 μ.μ.

Ο πρώτος ασθενής με κορωνοϊό της Κούβας:

"Χάρη στην Κούβα επανήλθε στη ζωή!"

Ο Jesús Álvarez, ο οποίος πρόσφατα έλαβε άδεια από το Ινστιτούτο Τροπικής Ιατρικής Pedro Kourí, δηλώνει ότι η εμπιστοσύνη του στην ιατρική της Κούβας έδωσε τη δύναμη να υπομείνει την καταστροφή.

Σάντα Κλάρα.- "Δεν έχω λόγια να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου προς την Κούβα, η οποία έχει εκπαιδεύσει τόσο ανθρώπους, επαγγελματίες γιατρούς, νοσηλευτές και ειδικούς, χάρη σ 'αυτούς επανέρχεται στη ζωή," δήλωσε ο Jesús Álvarez López, ο πρώτος Κουβανος ασθενής με το Covid-19
που πήρε την έξοδο από το νοσοκομείο.

Ο 25χρονος χορευτής που ζει σε αυτή την πόλη, δήλωσε στο περιοδικό Granma ότι αυτή τη στιγμή η υγεία του εξελίσσεται πολύ ευνοϊκά, με τακτική παρακολούθηση από τον οικογενειακό γιατρό του, ο οποίος έρχεται να δει πως τα πηγαίνει καθημερινά, παίρνει τον αέρα και ελέγχει άλλα ζωτικά σημάδια, όπως ακριβώς αναφέρεται στα πρωτόκολλα που έχουν καθοριστεί για τέτοιες περιπτώσεις.

Αναφερόνοντας την ιστορία του, δήλωσε ότι η σύζυγός του Anel González Zurita, Βολιβιανός πολίτης που ζει στην πόλη Μιλάνο στην ιταλική επαρχία της Λομβαρδίας, έφτασε στην Κούβα χωρίς εμφανή συμπτώματα, αλλά λίγες μέρες αργότερα, αντιμετώπιζε προβλήματα αναπνοής, όπως και ο ίδιος.

Πήγαν κατευθείαν σε μια μονάδα δημόσιας υγείας και αμέσως εισήχθησαν στο νοσοκομείο της απομόνωσης Villa Clara και αργότερα μεταφέρθηκαν στο Ινστιτούτο Τροπικής Ιατρικής Pedro Kourí στο Αβάνα όπου και επιβεβαιώθηκε η ασθένειά τους.

"Σκέφτομαι την οικογένειά μου, το κοριτσάκι μου Ana Sofía, ηλικίας μόλις ενός έτους, αλλά είχα την δύναμη να υπομείνω την καταιγίδα, γιατί ήξερα για την ποιότητα της Κουβανικής ιατρικής ", συνεχίζει ο Álvarez.
Αναφερόμενος στην θεραπεία που έλαβε, έχει μόνο πείρα για τους γιατρούς και το προσωπικό του Manuel Piti Fajardo Hospital στο Σάντα Κλάρα και για το Pedro Kourí Hospital στην Αβάνα, λέγοντας ότι είναι πραγματικά ευγνώμων, ότι αυτοί οι επαγγελματίες είχαν φροντίσει να μην αισθανθεί μόνος του εκεί τις ημέρες στην απομόνωση. "Ήταν οι γονείς μου, οι αδελφοί μου, οι φίλοι μου", είπε ο νεαρός με συγκίνηση.

"Δεν μου έλειπε ποτέ ποτέ τίποτα, ούτε φάρμακο ούτε πόρος κάποιου είδους, μάλιστα με κακοεμαθαν και λίγο. Κάθε φορά που ήμουν χαλαρός, δεν είχε σημασία αν ήταν δύο το πρωί, θα μου έφερναν κάποια γεύση ή κάποιο άλλο φαγητό. Κανόνισαν με την οικογένειά μου,  μια τηλεφωνική συνομιλία, ήμουν ευχαριστημένος με τα πάντα ", δήλωσε, και πριν να πάει στο καλό, ζήτησε να στείλει ένα μήνυμα στους κουβανικούς λαούς, ευχαριστώντας τους για όλη την αγάπη που έδειξαν, κατά τη διάρκεια αυτών των δύσκολων στιγμών .

"Ανησυχώ, γιατί εξακολουθώ να βλέπω μερικούς ανθρώπους στο δρόμο, που δεν δείχνουν την απαραίτητη κατανόηση της παρούσας κατάστασης, θα τους έλεγα να είναι πιο προσεκτικοί, ότι αυτό μπορεί να χτυπήσει τον καθένα." Οι κυβερνητικές οδηγίες πρέπει να ληφθούν υπόψη, εργάζονται πολύ σκληρά για να αποφύγουμε το χειρότερο: αν λάβουμε όλα τα μέτρα, θα βγούμε από αυτό, γιατί είμαστε άνθρωποι που αγωνίζονται, κανείς δεν πρέπει να αμφιβάλει, θα κερδίσουμε ".

Πηγή: Granma.cu