Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

22 Δεκεμβρίου, 2025

VIVA La REVOLUCION: Μαρία μου 📩 Επιμένεις λοιπόν χωρίς Χρώματα ?

VIVA La REVOLUCION: Μαρία μου 📩 Επιμένεις λοιπόν χωρίς Χρώματα ?:  
 

Μαρία μου 📩 Επιμένεις λοιπόν χωρίς Χρώματα ?

 

7 ώρ. 
Κοινοποιήθηκε στους εξής: Δημόσια
Μαρία μου εμείς οι εργάτες,
νιώθουμε τον πόνο σου και είμαστε μαχητικά κοντά σου αλληλέγγυοι, όπως και με τους υπόλοιπους 56 συγγενείς που το αστικό κράτος από την πολιτική του στους σιδηρόδρομους, θυσίασε για το κέρδος.. τα παιδιά σας.
Όπως και των θυμάτων στο Μάτι, στην Μάνδρα, στους δρόμους καρμανιόλα.. στις εργασιακές γαλέρες της χώρας μας που κάθε δεύτερη ημέρα θυσιάζεται και ένας εργάτης για τα κέρδη της εργοδοσίας..
Όπως και στα θύματα των πολέμων στη γειτονιά μας και πιο δίπλα όλου του κόσμου για να χορτάσει αίμα ο δράκουλας-κέρδος των μεγιστάνων του πλανήτη μας..

Μαρία μου συμπάθιο που μπορεί να σε θίξω αλλά μέχρι σήμερα Δεν σε άκουσα να μιλάς για τα παραπάνω θύματα που συντροφεύουν την κόρη σου-μαςΔεν Σε είδα σε κάποια κινητοποίηση για Αυτά, των εργαζομένων ή των Αγροτών σήμερα..
Μαρία μου, μακριά από κόμματα και χρώματα λες, το αίμα του παιδιού σου είχε όμως χρώμα..
τα εργατικά και άλλα εγκλήματα στη χώρα μας, στη Γάζα, στο κόσμο, έχει χρώμα, το ίδιο χρώμα που είχε το αίμα του παιδιού σου..
Επιμένεις λοιπόν χωρίς χρώματα ?

Μαρία μου το αίμα του Φύσσα του Λουκμάν κλπ έχει χρώμα.. αλλά μέχρι τώρα Δεν σε είδαμε να κάνεις κάποια δήλωση ενάντια στην εγκληματική οργάνωση που έδωσαν την εντολή να χρησιμοποιηθεί το μαχαίρι για να χυθεί το αίμα..
Μαρία μου, από τις ελλείψεις στα Νοσοκομεία σε Γιατρούς κλπ που πληρώνει εκατόμβες θυμάτων καθημερινά ο Λαός μας, Αυτά τα θύματα που η πολιτική του κέρδους θυσιάζει, έχει πολιτικό χρώμα..
Στα αδιέξοδα που εγκλωβίζει αυτό το ταξικό σύστημα το λαό, αλλά ιδιαίτερα τα παιδιά μας στο σχολειό, στο χωράφι, στο πανεπιστήμιο, στα 13ωρα της ταξικής γαλέρας έχει πολιτικό χρώμα..
Τώρα Μαρία μου μόνο κάποιος αφελής ή ανίδεος μπορεί να πιστεύει πως απ' τη δικαιοσύνη αυτού του αστικού κράτους ή των θεσμών της ΕΕ, θα βρει δικαίωση, όταν τα εγκλήματα τους, όπως ανέφερα παραπάνω είναι καθημερινά σε όλες τις δραστηριότητες στη ζωή μας..
Αυτό το σύστημα που ζούμε Μαρία μου λέγεται καπιταλισμός και δεν αλλάζει, δεν φτιασιδώνεται.. μόνο Ανατρέπεται απ΄τη Πρωτοπορία όσων δίνουν το Αίμα τους, με τους συμμάχους τους (που αντιμετωπίζουν τα ίδια θέματα) και
το Κόκκινο από αίμα, όπως της κόρης σου, Κόμμα τους ! 
Αν Όντως Θες να Βρει Δικαίωση το Αίμα του Παιδιού Σου Έλα Κοντά μας, Μαζί μας να Σταματήσουμε να Χύνουν το Αίμα Μας... 
                                                     ***************& Aπ΄το fb: 
Λοιπόν. Υπάρχει το ΚΚΕ και υπάρχουν και πολλές άλλες πολιτικές οργανώσεις της Αριστεράς.
Και το ΚΚΕ και οι άλλες οργανώσεις έχουν τις επίσημες ιστοσελίδες τους, και επίσης και για το ΚΚΕ και για τις άλλες οργανώσεις υπάρχουν μια σειρά φιλικά προσκείμενες ιστοσελίδες, όχι επίσημες, αλλά στημένες και διαχειριζόμενες από φίλους ή οπαδούς τους, που προωθούν τις θέσεις τους.
Όμως μόνο για το ΚΚΕ υπάρχουν εχθρικές ιστοσελίδες, δηλαδή ιστοσελίδες που το μόνο τους μέλημα είναι ο αντιΚΚΕς λόγος.
Ενώ δηλαδή δεν υπάρχουν ιστοσελίδες με αντι-ΚΚΕμλ, αντι-ΕΕΚ, αντι-ΝΑΡ, αντι-ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή αντι-ΑΡΑΣ περιεχόμενο, για το ΚΚΕ υπάρχουν πολλές, και ιστοσελίδες, και fb groups, και λογαριασμοί Χ, που το μόνο που κάνουν είναι να έχουν αντι-ΚΚΕ λόγο, και μάλιστα χωρίς να στηρίζουν κάποια άλλη οργάνωση.
Να σημειώσουμε εδώ ότι η διαχείριση τέτοιων σελίδων απαιτεί πολύ χρόνο, προσπάθεια, δουλειά κ.α.
Τα ερωτήματα λοιπόν είναι: 1) Γιατί μόνο για το ΚΚΕ υπάρχουν αποκλειστικά αντι-ΚΚΕ σελίδες (και όχι για άλλες οργανώσεις);
και 2) Γιατί γίνεται αυτό, γιατί κάποιος να αφιερώνει τόση προσπάθεια μόνο για αντιΚΚΕ λόγο, χωρίς να στηρίζει κάποια άλλη οργάνωση;
Γιατί να αφιερώνεις τεράστια προσπάθεια, χρόνο και πόρους να θες να διώξεις κόσμο από το ΚΚΕ χωρίς να σε νοιάζει να τους πας κάπου συγκεκριμένα;

Takis Varelas
Η απολεπιση ειναι φυσικό φαινομενο. Ο καθε ζωντανός οργανισμός βρίσκεαι σε διαπάλη. 
Για παραδειγμα, στο ανθρώπινο σώμα, εχουμε ενα τρανταχτο παραδειγμα. Την διαπαλη των ερυθρών και λευκων αιμοσφαρίων. 
Μηπως δεν είχαμε ακραια εκφραση στο εμφύλιο στη Οκτωβιανη Επανασταση μεταξυ των Λευκοφρουρων και του Κοκκινου Στρατού;
 Τι να κανουμε, αυτά εχει η πολιτική πάλη! Στο δια ταυτα, ας αναλογιστουν οι αναπαραγωγοί της διαχρονικής λαθολογίας το σκοπο της διαρκούς αναπαραγωγής. 
Οταν ζεις μονο για αυτό, σημαινει πως δεν ζεις την πραγματική ζωή, αρα δεν μπορείς να την πάς, ουτε ενα βήμα μπροστά.

14 Δεκεμβρίου, 2025

Ανυποχώρητος Συντονισμένος Αγώνας μέχρι Τέλους! (video) #Πανελλαδική_Σύσκεψη_των_Μπλόκων

Από VIVA La REVOLUCION: Ανυποχώρητος Συντονισμένος Αγώνας μέχρι Τέλους! 
  

Πανελλαδική Σύσκεψη των Μπλόκων: «Ανυποχώρητος συντονισμένος αγώνας μέχρι τέλους! Δεν υπάρχει τίποτα άλλο!» (VIDEO - ΦΩΤΟ)

Ενότητα, συντονισμένη κλιμάκωση και όχι σε προσχηματικούς διαλόγους με τη κυβέρνηση είναι το μήνυμα που εξέπεμψε η Πανελλαδική Σύσκεψη των Μπλόκων που έγινε στη Νίκαια της Λάρισας.

Η σύσκεψη πραγματοποιήθηκε με τεράστια συμμετοχή από εκπροσώπους 57 μπλόκων από κάθε άκρη της χώρας, με αγρότες, κτηνοτρόφους, αλιείς και μελισσοκόμους να παίρνουν το λόγο και κάνουν παρεμβάσεις.

Στην ίδια αίθουσα που πριν τρεις εβδομάδες αποφασιζόταν η κλιμάκωση του μεγάλου αγώνα επιβίωσης των βιοπαλαιστών της υπαίθρου  και η έξοδος τους στα μεγαλειώδη μπλόκα, σήμερα με πολλαπλάσια συμμετοχή αποφασίστηκε ομόφωνα η μαχητική ανυποχώρητη κλιμάκωση με τα αιτήματά τους και τα χιλιάδες τρακτέρ ακλόνητα στα πανίσχυρα μπλόκα, που όπως τονίστηκε, γράφουν ιστορία στο αγροτικό κίνημα.

«Πίσω από την ενότητα, τα αιτήματα, από τα τεράστια μπλόκα μας δεν κάνουμε ούτε πόντο», είναι το μήνυμα που στέλνουν στην κυβέρνηση εκατοντάδες εκπρόσωποι των μπλόκων που βρέθηκαν εκεί για να συντονίσουν τον μεγαλειώδη αγώνα τους ενάντια στην πολιτική που τους ξεκληρίζει. 

«Δεν κάνουμε πίσω, δεν έχουμε να πούμε τίποτα στον προσχηματικό διάλογο, συνεχίζουμε πιο αποφασιστικά, με τα τρακτέρ μας στα μπλόκα». «Τα αιτήματά μας τα ξέρουν, να τα ικανοποιήσουν εδώ και τώρα! Δεν υποχωρούμε από αυτά». «Είναι αγώνας για το τώρα και για το μέλλον, είναι αγώνας για ζωή»! Αυτά τα λόγια σε πολλές παραλλαγές ακούστηκαν από όλα τα στόματα στην μεγαλειώδη πανελλαδική σύσκεψη.

Έτσι, απορρίπτουν τον εμπαιγμό της κυβέρνησης, την προσπάθεια της να υπονομεύσει την κλιμάκωση του αγώνα τους και τα αιτήματά τους, ξεκαθαρίζοντας πως «τα αιτήματά μας τα ξέρουν, θα τους τα ξαναστείλουμε, πάνω σε αυτά απαιτούμε εδώ και τώρα λύσεις, όχι άλλη κοροϊδία». 

Η σύσκεψη πραγματοποιήθηκε σε μαχητικό κλίμα, με ώθηση από την συμπαράσταση των εργαζόμενων και του λαού στον δίκαιο αγώνα των βιοπαλαιστών αγροτών, αλλά και την ίδια τη πορεία του μεγαλειώδους αγώνα που δίνουν, ο οποίος έχει στριμώξει τη κυβέρνηση. Παράλληλα, σε πολλές τοποθετήσεις ξεχείλισε η οργή για την πολιτική που ξεκληρίζει τους βιοπαλαιστές αγρότες, εξαφανίζει τα κοπάδια, στραγγαλίζει αλιείς και μελισσοκόμους, τσακίζει τον εργαζόμενο λαό.

Η δύναμη μας ο συντονισμός και η κλιμάκωση στα μπλόκα! Ο λαός είναι μαζί μας! 

Από το βήμα της σύσκεψης, ο Ρίζος Μαρούδας, εκ μέρους του Μπλόκου της Νίκαιας, καταδικάζοντας τον εμπαιγμό της κυβέρνησης εισηγήθηκε την ανυποχώρητη συντονισμένη κλιμάκωση του μεγάλου αγώνα. 

Συγκεκριμένα σημείωσε: «Η κυβέρνηση είναι στριμωγμένη από το τεράστιο ποτάμι των χιλιάδων τρακτέρ που έχουν κατακλύσει τις εθνικές οδούς, τα λιμάνια, τα τελωνεία και άλλα σημεία.  

Όλη η προσπάθεια της κυβέρνησης, είτε με την καταστολή, είτε με τον κοινωνικό αυτοματισμό, έπεσε στο κενό. Γύρισε μπούμερανγκ. Καταφέραμε με την ενότητά μας, την ανυποχώρητη στάση μας και με τη στήριξη όλου του κόσμου να το γυρίσουμε μπούμερανγκ». 

«Αυτή είναι η τεράστια δύναμη που έχουμε στα χέρια μας! Η δύναμη μας είναι τα μπλόκα και εκεί θα παραμείνουμε δεν θα γυρίσουμε με άδεια χέρια», ξεκαθάρισε, με το πλήθος των εκπροσώπων να καταχειροκροτά.

«Δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από έναν διάλογο που θα μας πετάξουν τα ξύσματα από το πάτο του βαρελιού, γιατί εμείς το γεμίζουμε το βαρέλι και θέλουμε τον αφρό του, θέλουμε να μείνουμε στον τόπο μας», είπε και κατήγγειλε τους διάφορους «πρόθυμους» που υπονομεύουν την ενότητα του αγώνα.

«Ο λαός και οι φορείς του είναι μαζί μας. Είναι αγώνας όλων στην πράξη», σημείωσε και κάλεσε σε μαζική συμμετοχή την Τρίτη στις παλλαϊκές κινητοποιήσεις, λέγοντας: «Την Τρίτη γίνονται απεργίες και στη Θεσσαλία και σε άλλες πόλεις, συμπαράστασης στον αγώνα μας. Δεν έχει ξαναγίνει αυτό το πράγμα, που σημαίνει ότι θα πρέπει να στηρίξουμε αυτές τις συγκεντρώσεις, να είναι μορφή της κλιμάκωσης στην κοινωνικοποίησή μας.

Και πρέπει να δούμε και την Τετάρτη και την Παρασκευή να προχωρήσουμε σε συντονισμένη κλιμάκωση σε πανελλαδικό επίπεδο με δράσεις, που θα στείλουν το μήνυμα και προς την κυβέρνηση ότι είμαστε αμετακίνητοι και αποφασιστικοί να πάμε μέχρι το τέλος». 

Είναι αιτήματα ζωής! Δεν κάνουμε πίσω από αυτά! 

Η ανυποχώρητη στάση και η αγωνιστική διάθεση για μεγαλύτερη κλιμάκωση του αγώνα εκφράστηκε από όποιον εκπρόσωπο μπλόκου πήρε τον λόγο στην μεγαλειώδη σύσκεψη.

Ενδεικτικά, ο Κώστας Τζέλλας, εκ μέρους του μεγαλειώδους μπλόκου του Ε- 65 ξεκαθάρισε: «Δεν θέλουμε λίγα ψίχουλα, θέλουμε αύριο να είμαστε στην δουλειά μας. Αυτό εκφράζουν τα αιτήματα μας, αυτό αφορά το αίτημα για κατώτατες τιμές, για το κόστος παραγωγής, για το αφορολόγητο πετρέλαιο.

Γιατί δεν είναι μαξιμαλιστικό το αίτημα να τα παραχωρούν όλα στους εφοπλιστές, στις εταιρείες που λυμαίνονται τους δρόμους, τα πλοία τα λιμάνια και είναι μαξιμαλιστικά για εμάς;». 

«Δεν κάνουμε εκπτώσεις σε αυτά που διεκδικούμε, γιατί είναι αιτήματα ζωής, αιτήματα που είναι απέναντι στην ΚΑΠ της ΕΕ που ξεκληρίζει, αιτήματα που δεν θα επιτρέψουν την ερήμωση της υπαίθρου. Σε αυτά θέλουμε λύσεις και απαντήσεις, αυτό είναι το μήνυμα που στέλνουμε σήμερα τόσος κόσμος εδώ». 

Από την πλευρά του ο Γιάννης Τσιούτρας, εκ μέρους του μπλόκου Ε - 65 σημείωσε πως «εμείς δεν έχουμε δικαίωμα στη σιωπή! Θα κλιμακώσουμε, δεν υπάρχει άλλη λύση! Να συζητήσουμε τι; Τον σχεδιασμό και τα στρατηγικά σχέδια της ΚΑΠ για το τρόπο με τον οποίο θα μας ξεκληρίσουν; Είναι δυνατόν να υπάρχει καλύτερη ΚΑΠ όταν υπάρχουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις, όταν υλοποιούν αποφάσεις συγκέντρωσης της γης και παραγωγής σε χέρια λίγων για τα κέρδη τους;». 

Πρόσθεσε πως «αυτές είναι αυταπάτες και ψευδαισθήσεις. Πλέον εδώ που φτάσαμε πρέπει να σκεφτούμε την προοπτική μας», εξηγώντας πως «στον τόπο μας μπορούμε να παράγουμε τα πάντα, να τρώει φτηνά και ποιοτικά όλος ο λαός, για αυτό ακριβώς δεν μπορούμε να κάνουμε πίσω από την κλιμάκωση του αγώνα στο σημείο που είμαστε».    

06 Δεκεμβρίου, 2025

Οι Φτωχοί Πήγαιναν στο Μέτωπο..Οι πλούσιοι είχαν Άλλες Επιλογές #ΚραυγέςΖητούνΘυσίες

 

Από
Κυκλοθυμικός
Τέλη της δεκαετίας του ’60 στις ΗΠΑ. Ο πόλεμος στο Βιετνάμ έχει ήδη κοστίσει χιλιάδες ζωές και το κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων συγκλονίζει τη χώρα. 

Θεωρητικά, οι νόμοι για τα πολιτικά δικαιώματα και το δικαίωμα ψήφου είχαν βάλει τέλος στη νομοθετημένη φυλετική διάκριση. Στην πράξη όμως στην καθημερινότητα κυριαρχούσε η βία, η φτώχεια, η αστυνομική καταστολή και η ακραία ανισότητα.

Το μεταπολεμικό αμερικανικό όνειρο είχε στηριχθεί πάνω στην υπόσχεση ότι οποιοσδήποτε μπορεί να προοδεύσει αν δουλέψει σκληρά, οι ΗΠΑ πουλούσαν στον κόσμο την εικόνα κοινωνίας ατομικών ελευθεριών, τεχνολογικής προόδου και συλλογικής ευημερίας. 
Όμως κάτω από την βιτρίνα βρισκόταν μια χώρα βαθιά διχασμένη. 
Η κοινωνική τάξη και το χρώμα του δέρματός σου καθόριζαν σχεδόν τα πάντα, από την εκπαίδευση που θα λάβεις, το είδος της εργασίας που θα βρεις, τις δυνατότητες σου για εξέλιξη, μέχρι και το δικαίωμα στη ζωή.

Τα χαμηλά εισοδήματα ήταν συνδεδεμένα με χαμηλή εκπαίδευση, επισφαλείς δουλειές, περιορισμένες ευκαιρίες και μηδενικό περιθώριο διαφυγής. 
Σε αυτά τα στρώματα ανήκαν οι εργάτες των βιομηχανιών, οι αγρότες της ενδοχώρας, οι Αφροαμερικανοί που ζούσαν στον φυλετικά διαχωρισμένο Νότο ή στα αστικά γκέτο, οι Λατίνοι της Καλιφόρνια και του Τέξας. 
Αυτοί ήταν και οι άνθρωποι που έβλεπαν πρώτοι τα ονόματά τους στα χαρτιά της στρατολογία. Ήταν τα σώματα που χρειαζόταν η πολεμική μηχανή για να τα στείλει στη ζούγκλα του Βιετνάμ. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Αφροαμερικανοί αποτελούσαν δυσανάλογο ποσοστό στρατιωτών, καθώς σε πολλές χρονιές το ποσοστό τους στο μέτωπο ξεπερνούσε κατά πολύ το ποσοστό τους στον γενικό πληθυσμό.
Έτσι, παρότι τυπικά όλοι οι άντρες ήταν υποχρεωμένοι να υπηρετήσουν, στην πραγματικότητα η θητεία λειτουργούσε με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Ένα για τους φτωχούς και ένα για τους πλούσιους. 
Οι φτωχοί πήγαιναν στο μέτωπο. 
Οι πλούσιοι είχαν επιλογές, όπως μια έγκαιρη εγγραφή σε κολέγιο, μια βολική ιατρική γνωμάτευση, ένα τηλέφωνο από την οικογένεια σε κάποιον στρατιωτικό διοικητή. Στη χειρότερη περίπτωση κατέληγαν σε μια μονάδα εντός των ΗΠΑ, ενώ στην καλύτερη έπαιρναν αναβολή μέχρι νεωτέρας. Αλήθεια, δεν σας θυμίζει κάτι αυτό;
Μέσα σε αυτό το τοπίο ταξικής και φυλετικής αδικίας, ο John Fogerty των Creedence Clearwater Revival βλέπει μια εικόνα που συμπυκνώνει όλο το πρόβλημα. 
Αυτός ήταν ο David Eisenhower, εγγονός του πρώην προέδρου και στρατάρχη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και παράλληλα γαμπρό του προέδρου Nixon. 
Ο Eisenhower, ως μέλος της πολιτικής αριστοκρατίας της Αμερικής, είχε πετύχει αρχικά αναβολή λόγω σπουδών και όταν τελικά κατατάχθηκε, στάλθηκε σε μη μάχιμη υπηρεσία στο USS Albany, σε ρόλο επιτελικού αξιωματικού. Έτσι, ο πατριώτης γόνος μιας ισχυρής οικογένειας βρέθηκε προστατευμένος στα μετόπισθεν, μακριά από τις σφαίρες, τα ναπάλμ και την καθημερινή κόλαση του μετώπου.
Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι που εξυμνούσαν τον πατριωτισμό και το καθήκον δεν διανοούνταν να αφήσουν τα δικά τους παιδιά να σκοτωθούν για την πατρίδα που δήθεν υπερασπίζονταν. Οι γιοι των γερουσιαστών δεν πέθαιναν στον πόλεμο. Οι γιοι των φτωχών, ναι.
Και έτσι ο Fogerty γράφει ένα τραγούδι 140 δευτερολέπτων αγνής, αδιαμεσολάβητης οργής απέναντι στην ταξική αδικία και την υποκρισία. 
Οι στίχοι επιτίθενται στον πατριωτισμό των προνομιούχων, σε μια ρητορική γεμάτη σημαίες, τιμές και αξίες, που όμως χρησιμοποιείται μόνο ως κάλυμμα για την αυτοπροστασία τους. 
Εξήντα χρόνια μετά, ο κόσμος δεν έχει αλλάξει. 
Οι ίδιες κραυγές για πατρίδες, ταυτότητες, τρόπους ζωής που πρέπει να διαφυλαχθούν πάση θυσία εξακολουθούν να ακούγονται. Κραυγές που ζητούν θυσίες των γιών των φτωχών, ενώ οι σύγχρονοι fortunate sons θα συνεχίζουν να απολαμβάνουν έναν κόσμο που εμείς παράγουμε και αυτοί κληρονομούν.
I ain't no senator's son, son
It ain't me, it ain't me
I ain't no fortunate one, no
I ain't no millionaire's son, no, no
It ain't me, it ain't me
I ain't no fortunate one, no
I ain't no military son, Lord
It ain't me, it ain't me
I ain't no fortunate one




04 Δεκεμβρίου, 2025

ο «Eγώ δεν θα γίνω Παπαδήμος» & το ΠαραμΙΘΑΚΗ…#ΑΠΟ_ΝΙΚΟΣ_ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ





ΠαραμΙΘΑΚΗ…

ΑΠΟ ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ Πεμπτη 4 Δεκεμβριου 2025

Προτείνουμε, και επειδή σε αντίθεση με εκείνους που βρήκαν την «Ιθάκη» τους ο ελληνικός λαός συνεχίζει να πορεύεται στην Οδύσσειά του, να ασκήσει το δικαίωμα στην μνήμη καθώς έχει κάθε λόγο να αναπολήσει την συμβολή του κ.Τσίπρα σε αυτήν την Οδύσσεια.

O κύριος Τσίπρας προχώρησε από το βήμα της εκδήλωσης για την παρουσίαση του βιβλίου του στην πρώτη πράξη της προαναγγελίας του… προαναγγελθέντος κόμματος που σχεδιάζει να δημιουργήσει.

Για το τι κόμμα θα είναι αυτό προκύπτει από την νέα – ανομολόγητη πλην σαφή – ιδεολογικόπολιτική ταυτότητα με την οποία επιστρέφει ο κ.Τσίπρας: Την ταυτότητα του «κεντρώου δημοκράτη».

Είναι ενδεικτικό ότι σε μια ομιλία 2.992 λέξεων, ο κ,.Τσίπρας χρησιμοποίησε μόλις μία φορά (αριθμός: 1) τον όρο «Αριστερά». Και τούτο για να αναφέρει ότι το βιβλίο του «Είναι μια ματιά ειλικρινούς κριτικής και αυτοκριτικής στη διαδρομή μου, τη διαδρομή μας. Τη διαδρομή της Αριστεράς και της χώρας».

Με άλλα λόγια, η «Αριστερά» για τον κ.Τσίπρα είναι ένα παρελθόν. Προς διήγηση. Επιπλέον οι δύο άλλες φορές που ο κ.Τσίπρας χρησιμοποίησε στις 2.992 λέξεις της ομιλίας του τον όρο «αριστερός» δεν ήταν παρά μόνο για να απευθύνει κάλεσμα σε ψηφοφόρους, στους οποίους συμπεριέλαβε «αριστερούς, δημοκράτες, προοδευτικούς και ευαίσθητους», όπως είπε, πολίτες…

Όμως, για να έχουμε μια αυθεντική μαρτυρία για το σε τι οδηγεί αυτό το κάλεσμα, ασφαλής χάρτης δεν είναι τα λόγια. Είναι τα έργα.

Προτείνουμε, και επειδή σε αντίθεση με εκείνους που βρήκαν την «Ιθάκη» τους ο ελληνικός λαός συνεχίζει να πορεύεται στην Οδύσσειά του, να ασκήσει το δικαίωμα στην μνήμη καθώς έχει κάθε λόγο να αναπολήσει την συμβολή του κ.Τσίπρα σε αυτήν την Οδύσσεια.

Ανάμεσα στα άλλα θα μπορούσαν οι «πολίτες», που λέει και κ.Τσίπρας, να αναπολήσουν και αυτά:
Ότι από το «οι αγορές θα χορεύουν πεντοζάλι» φτάσαμε οι γύπες και τα αρπακτικά των αγορών να χορεύουν το πιο σκληρό τους ροκ πάνω στην πλάτη του ελληνικού λαού.
Ότι «η Ευρώπη που θα άλλαζε», η Ευρωένωση των Σόιμπλε και των Γιούνγκερ, έφτασε να επιβάλλει και να παρακολουθεί χαιρέκακα την εξόντωση και την ταπείνωση ενός ολόκληρου λαού.

Ότι η «Αριστερά» που δεν θα έκανε ό,τι έκαναν οι πολιτικοί της αντίπαλοι έφτασε να εκλιπαρεί τον Σόιμπλε (ναι, να εκλιπαρεί τον Σόιμπλε!) για ένα νέο, ακόμα πιο σκληρό από τα προηγούμενα, Μνημόνιο.
Ότι το αγγλικό δίκαιο που θα έδινε τη θέση του στην εθνική ανεξαρτησία έφτασε να στέλνει «συμμαχικό» χαιρετισμό στην ελληνική Βουλή που ψήφισε υπέρ ενός νέου Μνημονίου γραμμένο κι αυτό εις την αγγλικήν.

Ότι η «εθνική αξιοπρέπεια» και η «ανεξάρτητη πολιτική» έγινε «αγγελικός Τραμπ», συμμαχία με τον «Μπίμπι» (Νετανιάχου) και συμφωνία ΝΑΤΟποίησης της Βόρειας Μακεδονίας καθ’ υπαγόρευση των Αμερικάνων.
Ότι ο εξευτελισμός λέξεων και εννοιών όπως δημοκρατία, από τη Νέα Δημοκρατία, όπως σοσιαλισμός, από το «σοσιαλιστικό» ΠΑΣΟΚ, παρέδωσε τη σκυτάλη στην επιχείρηση εξευτελισμού μιας ακόμα έννοιας, της έννοιας «Αριστερά».

Ότι από το «λεφτά υπάρχουν» όταν ο ελληνικός λαός ρίχτηκε από τον Γιώργο Παπανδρέου στα αβαθή του Καστελόριζου και από τα «όχι στην λιτότητα, όχι στα Μνημόνια» του κ.Τσίπρα, φτάσαμε ο ελληνικός λαός να ξαναρίχνεται στο ακόμα πιο αβαθή του Καστελόριζου.

Ότι μόλις μια βδομάδα μετά από ένα δημοψήφισμα που η κυβέρνηση πήρε το «Όχι» που η ίδια ζήτησε, η ίδια αυτή κυβέρνηση, σε μια αποθέωση της… δημοκρατίας και της λαϊκής… κυριαρχίας, μεταμόρφωσε το 62% «Όχι» σε ένα κατά 88% κοινοβουλευτικό «Ναι».

Ότι την ώρα που τα αμερικανικά και τα γερμανικά «βουβάλια» τσακώνονταν, το «βατράχι» – Ελλάδα συνθλιβόταν στις μυλόπετρες του ιμπεριαλισμού.
Ότι από την άρνηση του λαού να υποταχθεί στα μνημονιακά εξαπτέρυγα, φτάσαμε ο Σταύρος Θεοδωράκης, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Τζήμερος, ο Βορίδης, ο Γεωργιάδης, τα παπαγαλάκια των Μνημονίων σε τηλεοράσεις και σε ραδιόφωνα, τα βαποράκια της τρόικας και του ΔΝΤ που πανηγύριζαν για την «ευλογία» των Μνημονίων, φτάσαμε να εκθειάζουν τον Τσίπρα και να του επιδαψιλεύουν δάφνες για την «γενναιότητα» και την «εθνική του υπευθυνότητα».

Ότι ο «εγώ δεν θα γίνω Παπαδήμος», ούτε 24 ώρες από εκείνη του τη δήλωσε έγινε Παπαδήμος, Βενιζέλος, Σαμαράς και Στουρνάρας μαζί.

Αυτά συνέβησαν τότε, όταν ο κ.Τσίπρας ήταν… «αριστερός».

Αλλά, αν αυτά έκανε ο κ.Τσίπρας τότε που ήταν δήθεν «αριστερός» και έφερε τον Μητσοτάκη στην κυβέρνηση, τι έχουν να περιμένουν και «οι δημοκράτες, και οι προοδευτικοί, και οι ευαίσθητοι, και (φυσικά) οι αριστεροί» σήμερα που έγινε «κεντρώος»;
                               __________________________

Ψήφισες την “Αλλαγή” και τον “τρίτο δρόμο στο σοσιαλισμό” του παπατζή για να καταλήξεις να τρως το ξύλο της αρκούδας απ' τα ΜΑΤ του στρατηγού δροσογιάννη, να δεις το σύνθημα “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο” να γίνεται οι βάσεις που φεύγουν μένοντας και τον πασόκο παναγόπουλο της ΓΣΕΕ να είναι κώλος-και-βρακί με τον μητσοτάκη.
Γοητεύτηκες από τον “ευρωκομμουνισμό” του κκε-Εσ. για να δεις να καταρρέουν τα ευρωπαϊκά κομμουνιστικά κομματα εγκαταλείποντας τις βασικές αρχές του Μαρξισμού-Λενινισμού.
Ψήφισες για τον τελευταίο παπανδρεϊκό “σοσιαλιστή” γόνο με τα “λεφτά υπάρχουν” που “όλοι μαζί τα φάγαμε” για να δεις τα λεφτά να εξανεμιζονται από την τσέπη σου με τα μνημόνια και το Σύνταγμα να γίνεται κωλόχαρτο.
Χόρεψες στο σύνταγμα με τον συριζα για να δεις την “ελπίδα που ερχόταν” να γίνεται βάσεις παντού, κοινές ασκήσεις με το ισραήλ, τον τραμπ να πιστώνεται ως “διαβολικά καλός” και να φας τη χαριστική βολή του τρίτου μνημονίου (του καλύτερου), αλλά....
Εξακολουθείς να είσαι έτοιμος να ψηφίζεις για το μικρότερο κακό, “να φύγει ο μητσοτάκης” που *δεν* “γαμιέται” αλλά σού 'χει γαμησει τη ζωή όπως και όλοι οι προηγούμενοι, υψώνεις πια ανερυθρίαστα τη σημαία της πολιτικής ξεφτίλας του “δημοκρατικού καπιταλισμού” και παπαρολογείς για το πόσο σημαντικό είναι το πόνημα του τελευταίου ξετσίπωτου “αριστερού” πρωθυπουργού, εκπροσώπου πια της πιο χυδαίας, αιμοσταγούς σοσιαλδημοκρατίας.
Σαν ηλίθιο χάμστερ στον αέναο τροχό της ταξικής και πολιτικής απάτης.
(Από Walter Benjamin )