Γιώργος Μαργαρίτης:
Αριστοκρατία και ναζισμόςΣτο in.gr αναρτήθηκε μια δημοσίευση της καλής δημοσιογράφου Έφης Αλεβίζου με αφορμή τα βιβλία του Τζόναθαν Πετρόπουλου και άλλων ερευνητών που φωτίζουν τις σχέσεις της ευρωπαϊκής αριστοκρατίας με το ναζιστικό καθεστώς.
Τα στοιχεία είναι πραγματικά ενδιαφέροντα και ενισχύουν την εικόνα της ευρύτερης ακτινοβολίας του ναζισμού στην αριστοκρατία και στην μεγαλοαστική τάξη της Ευρώπης.
Εκείνο που απουσιάζει από την ανάρτηση και από την αναφερόμενη βιβλιογραφία είναι η βαθιά σχέση του ναζισμού με την ρωσική αριστοκρατία που διασκορπίστηκε στην δυτική Ευρώπη μετά την Ρωσική Επανάσταση. Η Γερμανία υπήρξε το πλέον φιλόξενο κράτος όχι μόνο για τους "γαλαζοαίματους" φυγάδες αλλά και για τις ιδεολογίες που έφεραν μαζί τους.
Οι φυγάδες αριστοκράτες τοποθετήθηκαν σε σημαντικές θέσεις τόσο του ναζιστικού κόμματος όσο και του γερμανικού κράτους - ιδιαίτερα στο υπουργείο εξωτερικών του Ράϊχ. Υπήρξε εποχή όπου στο τελευταίο μιλούσαν τόσο ρώσικα όσο και γερμανικά.
Από τις ιδέες που μετέφεραν μαζί τους οι "γαλαζοαίματοι" οι πλέον δυναμικές -που τις υιοθέτησε και τις καλλιέργησε το ναζιστικό κόμμα- ήταν ο αντικομμουνισμός και ο αντισημιτισμός. Ενίοτε τα δύο αυτά συμπλέκονταν ώστε να αποτελέσουν ένα και το αυτό ιδεολόγημα (Ο κομμουνισμός ως συνωμοσία του Σιωνισμού). Σε τελευταία ανάλυση τα "Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών" ήταν δημιούργημα των τσαρικών υπηρεσιών.
Μην φανταστούμε δε ότι αυτά συνέβαιναν μόνο στην Γερμανία. Ενδιαφέρουσα η επιρροή παρόμοιων ιδεών και στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου, λόγου χάρη......
https://www.in.gr/.../avoli-alitheia-tou-erota-ton.../
Η άβολη αλήθεια του έρωτα των απανταχού royal με τον Χίτλερ – Στέμμα και Τρίτο Ράιχ
Από τον Εδουάρδο, δούκα του Ουίνδσορ και τη Γουόλις Σίμπσον μέχρι την πριγκίπισσα Μαφάλντα της Ιταλίας, πολλοί βασιλικοί οίκοι κουβαλούν με τη συνεργασία της οικογένειάς τους με τους Ναζί και τον Χίτλερ.
Επιμέλεια Έφη Αλεβίζου
Ήταν η συζήτηση του δυτικού κόσμου. Στις 22 Οκτωβρίου 1937, ο Εδουάρδος, δούκας του Ουίνδσορ, που είχε παραιτηθεί από βασιλιάς Εδουάρδος Η’ του Ηνωμένου Βασιλείου λιγότερο από ένα χρόνο νωρίτερα, πέρασε μια ώρα σε κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον Αδόλφο Χίτλερ στο κρησφύγετο του στην κορυφή του βουνού στις Βαυαρικές Άλπεις.
«Εκτός από κάποια λόγια εκτίμησης για τα μέτρα που ελήφθησαν στη Γερμανία στον τομέα της κοινωνικής πρόνοιας, ο δούκας δεν συζήτησε πολιτικά θέματα», θυμήθηκε ο διερμηνέας Paul Schmidt.
«Ήταν ειλικρινής και φιλικός με τον Χίτλερ και επέδειξε την κοινωνική γοητεία για την οποία είναι γνωστός σε όλο τον κόσμο».
Ο άκαμπτος ναζιστικός χαιρετισμός
Αλλά τα προσεκτικά λόγια του Ουίνδσορ δεν είχαν σχεδόν καμία σημασία. Μετά τη συνάντηση, ο Χίτλερ ήπιε τσάι με τον πάλαι ποτέ δούκα και την αμερικανικής καταγωγής σύζυγό του, Γουόλις Σίμπσον, δούκισσα του Ουίνδσορ.
Καθώς οι ναζιστές εικονολήπτες έκαναν κλικ, το τρίο χαμογελούσε ο ένας στον άλλον σαν παλιοί φίλοι.
«Ο Χίτλερ πήρε και τα δύο χέρια τους στα χέρια του λέγοντας ένα μακρύ αντίο», θυμάται ένας δημοσιογράφος, «μετά σκλήρυνε σε έναν άκαμπτο ναζιστικό χαιρετισμό που ο δούκας ανταπέδωσε».
Ο Ουίνδσορ φάνηκε να φεύγει με βαθύ σεβασμό τόσο για τη Γερμανία όσο και για τον ηγέτη του Τρίτου Ράιχ.
Ο Δούκας και η Δούκισσα του Ουίνδσορ δεν ήταν οι μόνοι βασιλείς και πρώην βασιλείς που θα έλκονταν από το ναζιστικό κόμμα κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1930 και του ’40
Ο Δούκας και η Δούκισσα του Ουίνδσορ δεν ήταν οι μόνοι βασιλείς και πρώην βασιλείς που θα έλκονταν από το ναζιστικό κόμμα κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1930 και του ’40
«Μαζί του θα είχαμε συνάψει μια συμμαχία»
«Έχω ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και η ανατροφή μου με έχει εξοικειώσει με τα μεγάλα επιτεύγματα της ανθρωπότητας, αλλά αυτό που είδα στη Γερμανία, είχα πιστέψει μέχρι τώρα ότι ήταν αδύνατο»,
αναφώνησε ο δούκας, σύμφωνα με το βιβλίο «Η σκανδαλώδης εξορία του δούκα και της δούκισσας του Ουίνδσορ» από τον Andrew Lownie.
«Δεν μπορεί να το συλλάβει κανείς και είναι ένα θαύμα- μπορεί κανείς να αρχίσει να το καταλαβαίνει μόνο όταν συνειδητοποιήσει ότι πίσω από όλα αυτά κρύβεται ένας άνθρωπος και μια θέληση».
Τον Χίλτερ τον έπιασε μια έντονη απογοήτευση για αυτό που θα μπορούσε να είχε γίνει. «Είναι κρίμα που δεν είναι πια βασιλιάς», έγραψε ο υπουργός προπαγάνδας των Ναζί, ο Γιόζεφ Γκέμπελς για τον δούκα.
«Μαζί του θα είχαμε συνάψει μια συμμαχία».
Ναζιστές ή ενθουσιώδεις συμπαθούντες
Αυτό το εβδομαδιαίο ταξίδι στη Γερμανία θα στοίχειωνε τους Ουίνδσορ για το υπόλοιπο της μακράς, άσκοπης και χωρίς αρχές ζωής τους.
Η επίσκεψη αποτέλεσε επιτυχία για τη ναζιστική μηχανή προπαγάνδας και ικανοποίησε την κοντόφθαλμη ανάγκη των Ουίνδσορ να γιορτάσουν με μεγαλοπρεπές βασιλικό στυλ.
«Το ζευγάρι ήταν εύκολη λεία για κάποιον που θα τους έδειχνε την προσοχή και τον σεβασμό που ποθούσαν», γράφει ο Alexander Larman στο βιβλίο «The Windsors at War: The King, His Brother, and a Family Divided».
Ο Δούκας και η Δούκισσα του Ουίνδσορ δεν ήταν οι μόνοι βασιλείς και πρώην βασιλείς που θα έλκονταν από το ναζιστικό κόμμα κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1930 και του ’40.
Χαμένοι σε έναν νέο κόσμο που ελάχιστα νοιαζόταν για την καταγωγή τους και τα προνόμια των γενεών τους, οι Ναζί αντιπροσώπευαν έναν τρόπο να ξανακερδίσουν την εγγύτητα στην εξουσία και τον σεβασμό, που για τους βασιλείς και τους αριστοκράτες είχαν διαλυθεί σε μεγάλο βαθμό μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ορισμένα μέλη βασιλικών οίκων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Δανίας και της Αγγλίας, θα γίνονταν ναζιστές ή ενθουσιώδεις συμπαθούντες.
Ενώ οι Ναζί φλέρταραν επιμόνως την πρώην ελίτ της Γερμανίας (κουνώντας συνεχώς το καρότο της μοναρχικής αποκατάστασης) για να νομιμοποιηθούν, οι πρίγκιπες γιορτάζονταν και πάλι σε πάρτι και χορούς
Ο πρίγκιπας της Ουαλίας Εδουάρδος μιλώντας σε μια ομάδα ανδρών στο Christchurch. Φωτογραφήθηκε από άγνωστο φωτογράφο μεταξύ 13 και 17 Μαΐου 1920
270 μέλη γερμανικών πριγκιπικών οίκων εντάχθηκαν στο ναζιστικό κόμμα
Ακόμη και μέλη της δυναστείας των Χοεντσόλερν, η οποία είχε εκδιωχθεί από την εξουσία από τη γερμανική επανάσταση το 1918, θα γίνονταν μέρος της ναζιστικής μηχανής.
Μεταξύ αυτών ήταν και ο Γερμανός πρίγκιπας Αύγουστος Βίλχελμ, γιος του εκθρονισμένου αυτοκράτορα Βίλχελμ Β’, ο οποίος είχε το περιπαικτικό παρατσούκλι «το μικρό καφέ πουκάμισο».
Στο βιβλίο «Οι βασιλείς και το Ράιχ», ο Τζόναθαν Πετρόπουλος περιγράφει την άνοδο του Αύγουστου στις τάξεις των Ναζί.
Τελικά έγινε δημοφιλής ομιλητής σε συγκεντρώσεις, καθώς και μέλος του γερμανικού Ράιχσταγκ και του πρωσικού Κρατικού Συμβουλίου.
Τα κατάφερε όλα αυτά παρά το γεγονός ότι ο πατέρας του, ο πρώην βασιλιάς Βίλχελμ Β’, «θεωρούσε τον Χίτλερ ανόητο».
Τα κατάφερε όλα αυτά παρά το γεγονός ότι ο πατέρας του, ο πρώην βασιλιάς Βίλχελμ Β’, «θεωρούσε τον Χίτλερ ανόητο».
Αλλά και ο πρώην αυτοκράτορας δεχόταν οικονομικά ανταλλάγματα από το γερμανικό κράτος και δεν έκανε τίποτα για να σταματήσει την άνοδο του Χίτλερ.
Οι αριθμοί είναι συγκλονιστικοί.
Οι αριθμοί είναι συγκλονιστικοί.
Στο βιβλίο «Οι βασιλείς και το Ράιχ», ο Πετρόπουλος υπολόγισε ότι περίπου 270 μέλη γερμανικών πριγκιπικών οίκων μόνο εντάχθηκαν στο ναζιστικό κόμμα. Αυτοί οι μικροί πριγκιπικοί οίκοι είχαν στερηθεί την εξουσία τους μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και μέρος της γης τους είχε δημευθεί.
Νιώθοντας διωγμένοι από τις προοδευτικές ομάδες, χωρίς πλέον να τους εξασφαλίζεται η ανέλιξη στο στρατό και την κυβέρνηση, δελεάστηκαν από την υπόσχεση των Ναζί για «νόμο και τάξη» και επιστροφή σε ένα εξιδανικευμένο «παραδοσιακό» γερμανικό παρελθόν.
Νιώθοντας διωγμένοι από τις προοδευτικές ομάδες, χωρίς πλέον να τους εξασφαλίζεται η ανέλιξη στο στρατό και την κυβέρνηση, δελεάστηκαν από την υπόσχεση των Ναζί για «νόμο και τάξη» και επιστροφή σε ένα εξιδανικευμένο «παραδοσιακό» γερμανικό παρελθόν.
Ολόκληροι πριγκιπικοί οίκοι θα έδιναν τη ζωή τους στο Τρίτο Ράιχ
Πολλοί από αυτούς τους ανήλικους βασιλείς ήταν επίσης επαγγελματικά αποτυχημένοι πριν ανακαλύψουν το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα.
Ο Πετρόπουλος σημειώνει τον κληρονομικό πρίγκιπα Ερνστ του Λίππε ως πιθανώς τον πρώτο πρίγκιπα που έγινε ναζιστής με κάρτα, το 1928.
Αργότερα έγινε υψηλόβαθμο μέλος του διαβόητου κεντρικού γραφείου των SS για τη φυλή και τον εποικισμό.
Ολόκληροι πριγκιπικοί οίκοι θα έδιναν τη ζωή τους στο Τρίτο Ράιχ.
Αργότερα έγινε υψηλόβαθμο μέλος του διαβόητου κεντρικού γραφείου των SS για τη φυλή και τον εποικισμό.
Ολόκληροι πριγκιπικοί οίκοι θα έδιναν τη ζωή τους στο Τρίτο Ράιχ.
Καμιά οικογένεια δεν αποτέλεσε μεγαλύτερο παράδειγμα από τα δισέγγονα της βασίλισσας Βικτωρίας, τους αδελφούς Έσσε: Ο πρίγκιπας Φίλιππος, ο πρίγκιπας Κρίστοφ, ο πρίγκιπας Βόλφγκανγκ και ο πρίγκιπας Ριχάρδος.
Σύμφωνα με τον Πετρόπουλο, ο πρίγκιπας Φίλιππος μετατράπηκε από έναν αμφιφυλόφιλο ερασιτέχνη που σχεδίαζε αριστοκρατικούς εσωτερικούς χώρους σε ένα μέλος του κόμματος που κατείχε θέσεις για τις οποίες μπορεί να μην είχε τα προσόντα, συμπεριλαμβανομένου του κυβερνήτη της επαρχίας του Έσσης-Νασάου.
Λόγω του γάμου του με την πριγκίπισσα Μαφάλντα, κόρη του βασιλιά Βίκτωρα Εμμανουήλ Γ’ της Ιταλίας, έγινε επίσης ο σύνδεσμος του Χίτλερ με τον Μπενίτο Μουσολίνι και την ιταλική βασιλική οικογένεια, καθώς και ένα σημαντικό πρόσωπο για την εξομάλυνση του ναζιστικού κόμματος για τους απλούς Γερμανούς.
Σύμφωνα με τον Πετρόπουλο, ο πρίγκιπας Φίλιππος μετατράπηκε από έναν αμφιφυλόφιλο ερασιτέχνη που σχεδίαζε αριστοκρατικούς εσωτερικούς χώρους σε ένα μέλος του κόμματος που κατείχε θέσεις για τις οποίες μπορεί να μην είχε τα προσόντα, συμπεριλαμβανομένου του κυβερνήτη της επαρχίας του Έσσης-Νασάου.
Λόγω του γάμου του με την πριγκίπισσα Μαφάλντα, κόρη του βασιλιά Βίκτωρα Εμμανουήλ Γ’ της Ιταλίας, έγινε επίσης ο σύνδεσμος του Χίτλερ με τον Μπενίτο Μουσολίνι και την ιταλική βασιλική οικογένεια, καθώς και ένα σημαντικό πρόσωπο για την εξομάλυνση του ναζιστικού κόμματος για τους απλούς Γερμανούς.
«Οι πρίγκιπες συνεταιρίστηκαν από τους ναζιστές ηγέτες και εντάχθηκαν σε αυτή τη νέα υψηλή κοινωνία: ένα αμάλγαμα της παραδοσιακής ελίτ και των νέων ανθρώπων», σημειώνει ο Πετρόπουλος
Το βιβλίο του Τζόναθαν Πετρόπουλου
Πόλος έλξης για ανασφαλείς, φιλόδοξους άνδρες
Ο αδελφός του Κρίστοφ, παντρεμένος με την πριγκίπισσα Σοφία της Ελλάδας και της Δανίας (τη μεγαλύτερη αδελφή του πρίγκιπα Φίλιππου, του Δούκα του Εδιμβούργου, συζύγου της βασίλισσας Ελισάβετ Β’), έγινε υψηλόβαθμο μέλος των SS και κορυφαίο στέλεχος των μυστικών υπηρεσιών στο Υπουργείο Αεροπορίας του Ράιχ.
Η έμφαση του Τρίτου Ράιχ στον παραδοσιακό ανδρισμό ήταν πόλος έλξης για ανασφαλείς, φιλόδοξους άνδρες όπως ο Φίλιππος και ο Κρίστοφ.
«Η σύνδεση του εθνικοσοσιαλισμού με τον αθλητισμό, την περιπέτεια και τη νεωτερικότητα αποδείχθηκε σημαντική για να αποσπάσει την υποστήριξή τους», γράφει ο Πετρόπουλος.
Έδωσε επίσης στους ευγενείς, των οποίων η γοητευτική φήμη είχε αντικατασταθεί από τους φιλελεύθερους, νεόκοπους ηθοποιούς και καλλιτέχνες, την ευκαιρία να τους σέβονται, να τους υπολογίζουν και να τους ζηλεύουν για την εγγύτητά τους στην εξουσία.
Ενώ οι Ναζί φλέρταραν επιμόνως την πρώην ελίτ της Γερμανίας (κουνώντας συνεχώς το καρότο της μοναρχικής αποκατάστασης) για να νομιμοποιηθούν, οι πρίγκιπες γιορτάζονταν και πάλι σε πάρτι και χορούς.
Ενώ οι Ναζί φλέρταραν επιμόνως την πρώην ελίτ της Γερμανίας (κουνώντας συνεχώς το καρότο της μοναρχικής αποκατάστασης) για να νομιμοποιηθούν, οι πρίγκιπες γιορτάζονταν και πάλι σε πάρτι και χορούς.
«Οι πρίγκιπες συνεταιρίστηκαν από τους ναζιστές ηγέτες και εντάχθηκαν σε αυτή τη νέα υψηλή κοινωνία: ένα αμάλγαμα της παραδοσιακής ελίτ και των νέων ανθρώπων», σημειώνει ο Πετρόπουλος.
«Αυτή η γοητευτική σκηνή συνέβαλε στο να δοθεί το όμορφο πρόσωπο του Τρίτου Ράιχ».
Δεν είχε διαβάσει ποτέ το μανιφέστο του Χίτλερ, Mein Kampf
Βασιλικές και αριστοκρατικές γυναίκες έλκονταν επίσης από τον ισχυρό άνδρα των Ναζί. Σύμφωνα με τον Πετρόπουλο, ηγετικά στελέχη της κοινωνίας, όπως η Έλσα Μπρούκμαν (κατά κόσμον πριγκίπισσα Καντακουζέν της Ρουμανίας), έβλεπαν τον Χίτλερ ως «προστατευόμενό» τους, ενθαρρύνοντάς τον να επενδύσει σε ακριβά βραδινά ρούχα και να επαναπροσδιορίσει την ατημέλητη εμφάνισή του.
Αυτή η επιφανειακή, επιπόλαιη εστίαση στην εικόνα και στη φανφάρα που δημιούργησαν οι Ναζί σήμαινε ότι πολλοί βασιλείς που υποστήριξαν τον Χίτλερ γνώριζαν στην πραγματικότητα πολύ λίγα για τις φρικτές πεποιθήσεις του ή έκλειναν εσκεμμένα τα μάτια στις φρικαλεότητες του καθεστώτος.
Ο Πετρόπουλος σημειώνει ότι, κατά τη διάρκεια της δίκης «αποναζιστικοποίησής του» μετά τον πόλεμο, ο πρίγκιπας Φίλιππος της Έσσης θα παραδεχτεί ότι δεν είχε διαβάσει ποτέ το μανιφέστο του Χίτλερ, Mein Kampf (Ο Αγών Μου).
Βασιλικές και αριστοκρατικές γυναίκες έλκονταν επίσης από τον ισχυρό άνδρα των Ναζί. Σύμφωνα με τον Πετρόπουλο, ηγετικά στελέχη της κοινωνίας, όπως η Έλσα Μπρούκμαν (κατά κόσμον πριγκίπισσα Καντακουζέν της Ρουμανίας), έβλεπαν τον Χίτλερ ως «προστατευόμενό» τους, ενθαρρύνοντάς τον να επενδύσει σε ακριβά βραδινά ρούχα και να επαναπροσδιορίσει την ατημέλητη εμφάνισή του.
Αυτή η επιφανειακή, επιπόλαιη εστίαση στην εικόνα και στη φανφάρα που δημιούργησαν οι Ναζί σήμαινε ότι πολλοί βασιλείς που υποστήριξαν τον Χίτλερ γνώριζαν στην πραγματικότητα πολύ λίγα για τις φρικτές πεποιθήσεις του ή έκλειναν εσκεμμένα τα μάτια στις φρικαλεότητες του καθεστώτος.
Ο Πετρόπουλος σημειώνει ότι, κατά τη διάρκεια της δίκης «αποναζιστικοποίησής του» μετά τον πόλεμο, ο πρίγκιπας Φίλιππος της Έσσης θα παραδεχτεί ότι δεν είχε διαβάσει ποτέ το μανιφέστο του Χίτλερ, Mein Kampf (Ο Αγών Μου).
Ένας «σνομπ και κοινωνικός αναρριχητής»
Στο Λονδίνο, οι Ναζί άσκησαν πλήρη πίεση, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι η αγγλική ελίτ (συμπεριλαμβανομένης της βασιλικής οικογένειας) είχε ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς με τη Γερμανία.
Έστειλαν απεσταλμένους όπως ο βρετανός βασιλικός εξάδελφος πρίγκιπας Ludwig von Hessen-Darmstadt και η δόλια γοητευτική πριγκίπισσα Stephanie von Hohenlohe, στενή φίλη του Χίτλερ, στα σαλόνια της οποίας σύχναζαν ο Edward, πρίγκιπας της Ουαλίας, ο αδελφός του George, δούκας του Kent, και η Γουάλις Σίμπσον και ο τότε σύζυγός της, Έρνεστ.
«Στο εξωτερικό, οι Γερμανοί βασιλείς, με το γεγονός και μόνο ότι τόσοι πολλοί προσχώρησαν στο ναζιστικό κόμμα, καθησύχασαν τους δύσπιστους Ευρωπαίους ηγεμόνες -και βασιλείς- ότι η κατάσταση στην Πατρίδα ήταν σε μεγάλο βαθμό συνηθισμένη», γράφει ο Andrew Morton στο «The Royals, the Nazis, and the Biggest Cover-Up in History».
Ένας από τους πιο πειστικούς πράκτορες του Χίτλερ στην Αγγλία ήταν ο διπλωμάτης Γιόαχιμ φον Ρίμπεντροπ, ένας «σνομπ και κοινωνικός αναρριχητής» που φλέρταρε επιμελώς όσους βρίσκονταν σε θέσεις εξουσίας.
Αποπλάνησε με επιτυχία την Γουάλις -που τότε ήταν ερωμένη του Εδουάρδου, πρίγκιπα της Ουαλίας- με απροκάλυπτες κολακείες, οι οποίες περιλάμβαναν την αποστολή 17 γαρύφαλλων κάθε πρωί στο διαμέρισμά της.
Η Γουάλις Σίμπσον και ο Εδουάρδος επισκέπτονται τους Ναζί στη Γερμανία, 1937
«Φορούσε ένα γερμανικό κράνος και έκανε βόλτες με χήνες στο σαλόνι»
Αν και πολλοί κατηγόρησαν την Γουάλις για τις φασιστικές συμπάθειες του πρίγκιπα της Ουαλίας, ο πρίγκιπας στην πραγματικότητα περιβαλλόταν από λάτρεις των ναζί.
Έντονα αντικομμουνιστής, γοητεύτηκε από τη μεγαλοπρέπεια και τις τελετές της ναζιστικής Γερμανίας.
Ένα βράδυ, ένας φιλοξενούμενος στο διαμέρισμα της Γουάλις ανέφερε ότι ο πρίγκιπας «φορούσε ένα γερμανικό κράνος και έκανε βόλτες με χήνες στο σαλόνι, για ποιο λόγο που δεν μπορώ να φανταστώ».
Στα μέσα της δεκαετίας του 1930, ο φασισμός είχε γίνει ευρέως φυσιολογικός στην Αγγλία, και μάλιστα εορταζόταν ανοιχτά και αποτελούσε μέρος της λαϊκής κουλτούρας.
Το 2015, η εφημερίδα The Sun δημοσίευσε ένα βίντεο με τον Εδουάρδο Η’ (πρίγκιπα της Ουαλίας την εποχή που γυρίστηκε το βίντεο) να ενθαρρύνει τις ανιψιές του, την πριγκίπισσα Ελισάβετ και την πριγκίπισσα Μαργαρίτα, να κάνουν ναζιστικό χαιρετισμό.
Δεν θα με εξέπληττε αν στόχευε να γίνει ένας ήπιος δικτάτορας»
Ο Εδουάρδος, και άλλοι βασιλείς, ίσως θαύμαζαν τις τακτικές του Χίτλερ ως ισχυρού άνδρα περισσότερο από όσο ήθελαν να παραδεχτούν.
Ο Εδουάρδος, και άλλοι βασιλείς, ίσως θαύμαζαν τις τακτικές του Χίτλερ ως ισχυρού άνδρα περισσότερο από όσο ήθελαν να παραδεχτούν.
Κατά τη διάρκεια της σύντομης βασιλείας του βασιλιά Εδουάρδου Η’, ο συντηρητικός βουλευτής Χένρι Τσάνον φέρεται να έγραψε στο ημερολόγιό του ότι ο βασιλιάς «ακολουθούσε τον δρόμο του δικτάτορα και είναι φιλογερμανός, κατά της Ρωσίας και κατά της υπερβολικά αδέξιας δημοκρατίας. Δεν θα με εξέπληττε αν στόχευε να γίνει ένας ήπιος δικτάτορας -ένα αρκετά δύσκολο έργο για έναν Άγγλο βασιλιά».
Προς μεγάλη απογοήτευση του Χίτλερ, ο Εδουάρδος ανακοίνωσε την παραίτησή του στις 11 Δεκεμβρίου 1936, για να παντρευτεί τη Γουόλις Σίμπσον.
Συνεχίζοντας το αποδεδειγμένο ιστορικό της κακής κρίσης τους, το ζευγάρι δέχτηκε την προσφορά του αμφιλεγόμενου βιομηχανικού εκατομμυριούχου Charles Bedaux να παντρευτούν στο Chateau de Cande, το κτήμα του στη Γαλλία.
Ο Bedaux ήταν αυτός που πρότεινε στο ζευγάρι να ταξιδέψει στη Γερμανία, ώστε ο δούκας να επιθεωρήσει τις συνθήκες εργασίας των εργατών, ένα υποτιθέμενο φιλανθρωπικό πάθος του.
Ο Πετρόπουλος περιγράφει την άφιξη των Ουίνδσορ στη Γερμανία, όπου έγιναν δεκτοί με κραυγές «Heil Edward», που φωνάζονταν πάνω από τους ήχους του «God save the King»
Εναλλασσόμενες σημαίες, το Union Jack και η ναζιστική σβάστικα
Μετά το γάμο τους, σχεδίασαν ένα ταξίδι στη Γερμανία. Ο Εδουάρδος είχε προειδοποιηθεί από τους Βρετανούς αξιωματούχους να μην πάει, αλλά ήταν πρόθυμος να δείξει στη γυναίκα του τι σημαίνει πραγματική βασιλική υποδοχή και ενθουσιάστηκε που η Γουάλις θα παρουσιαζόταν ως «Η Βασιλική Υψηλότητά της».
Ο Πετρόπουλος περιγράφει την άφιξη των Ουίνδσορ στη Γερμανία, όπου έγιναν δεκτοί με κραυγές «Heil Edward», που φωνάζονταν πάνω από τους ήχους του «God save the King». Ο σταθμός ήταν στρωμένος με εναλλασσόμενες σημαίες, το Union Jack και τη ναζιστική σβάστικα.
Η ξενάγηση ήταν ένας ανεμοστρόβιλος από επισκέψεις σε εργοστάσια, συγκροτήματα κατοικιών και κοινωνικές εκδηλώσεις στις οποίες συμμετείχε η ναζιστική ελίτ, όπως ο Ρούντολφ Ες, ο Γιόζεφ Γκέμπελς και ο Χέρμαν Γκέρινγκ, οι σύζυγοι των οποίων υποκλίνονταν δουλοπρεπώς στη δούκισσα.
Παρόλο που ο δούκας ήταν αρκετά συνειδητοποιημένος ώστε να γνωρίζει ότι τον παρουσίαζαν σαν «τρόπαιο σε έκθεση», εξακολουθούσε να εντυπωσιάζεται από όσα έβλεπε.
Η πολύ σημαντική συνάντηση με τον Χίτλερ πραγματοποιήθηκε την τελευταία ημέρα της περιοδείας του ζευγαριού, την οποία η δούκισσα θυμήθηκε στα απομνημονεύματά της με τίτλο «Η καρδιά έχει τους λόγους της»:
Μετά το γάμο τους, σχεδίασαν ένα ταξίδι στη Γερμανία. Ο Εδουάρδος είχε προειδοποιηθεί από τους Βρετανούς αξιωματούχους να μην πάει, αλλά ήταν πρόθυμος να δείξει στη γυναίκα του τι σημαίνει πραγματική βασιλική υποδοχή και ενθουσιάστηκε που η Γουάλις θα παρουσιαζόταν ως «Η Βασιλική Υψηλότητά της».
Ο Πετρόπουλος περιγράφει την άφιξη των Ουίνδσορ στη Γερμανία, όπου έγιναν δεκτοί με κραυγές «Heil Edward», που φωνάζονταν πάνω από τους ήχους του «God save the King». Ο σταθμός ήταν στρωμένος με εναλλασσόμενες σημαίες, το Union Jack και τη ναζιστική σβάστικα.
Η ξενάγηση ήταν ένας ανεμοστρόβιλος από επισκέψεις σε εργοστάσια, συγκροτήματα κατοικιών και κοινωνικές εκδηλώσεις στις οποίες συμμετείχε η ναζιστική ελίτ, όπως ο Ρούντολφ Ες, ο Γιόζεφ Γκέμπελς και ο Χέρμαν Γκέρινγκ, οι σύζυγοι των οποίων υποκλίνονταν δουλοπρεπώς στη δούκισσα.
Παρόλο που ο δούκας ήταν αρκετά συνειδητοποιημένος ώστε να γνωρίζει ότι τον παρουσίαζαν σαν «τρόπαιο σε έκθεση», εξακολουθούσε να εντυπωσιάζεται από όσα έβλεπε.
Η πολύ σημαντική συνάντηση με τον Χίτλερ πραγματοποιήθηκε την τελευταία ημέρα της περιοδείας του ζευγαριού, την οποία η δούκισσα θυμήθηκε στα απομνημονεύματά της με τίτλο «Η καρδιά έχει τους λόγους της»:
«Δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από τον Χίτλερ…. Το πρόσωπό του είχε μια παχιά ωχρότητα και κάτω από το μουστάκι του τα χείλη του ήταν σφιγμένα σε ένα είδος χαρούμενης γκριμάτσας. Ωστόσο, από κοντά σου έδινε την αίσθηση μεγάλης εσωτερικής δύναμης…. Τα μάτια του ήταν πραγματικά εξαιρετικά -έντονα, ακοίμητα, μαγνητικά».
Ο χαλαρός και μεθυσμένος δούκας
Αν και η επίσκεψη, σημειώνει ο Larman, ήταν ένα «προπαγανδιστικό πραξικόπημα» για τον Χίτλερ, είχε άμεσες επιπτώσεις για τους Ουίνδσορ.
Έλαβαν τόσο πολύ κακή δημοσιότητα που μια προγραμματισμένη περιοδεία στην Αμερική έπρεπε να ακυρωθεί.
Το ζεύγος κατέφυγε τελικά στην Πορτογαλία, όπου ζούσε υπό τον διαρκή φόβο της απαγωγής τους από τους Ναζί ως εγγύηση και την πιθανότητα να εγκατασταθούν σε έναν θρόνο μαριονέτας στην Αγγλία. Εκεί, ήταν περικυκλωμένοι από πράκτορες των Ναζί που ενθάρρυναν τον χαλαρό και μεθυσμένο δούκα να κακολογεί την οικογένεια και τη χώρα του.
Ο δούκας πίστευε ακράδαντα ότι θα μπορούσε να αποτρέψει έναν πόλεμο μέσω της διπλωματίας. Πριν κηρυχθεί ο πόλεμος μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γερμανίας το 1939, έστειλε στον Χίτλερ ένα τηλεγράφημα, με το οποίο τον παρακαλούσε να βρει μια ειρηνική λύση.
Στην Αγγλία, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ αποφάσισε ότι τα φιλοναζιστικά αισθήματα των Ουίνδσορ ήταν επικίνδυνα. Τελικά έπεισε τον απρόθυμο δούκα να δεχτεί τη διακυβέρνηση στις μακρινές Μπαχάμες. Οι δύστροποι Ουίνδσορ, με τη φήμη τους μόνιμα σπιλωμένη, απέπλευσαν για το Νασάου το καλοκαίρι του 1940.
To καρφί στο φέρετρο μπήκε το 1944, όταν η συνωμοσία της 20ής Ιουλίου για τη δολοφονία του Χίτλερ απέτυχε. Αρκετοί πρίγκιπες θεωρήθηκαν ύποπτοι για ανάμειξη, και τελικά ένας μεγάλος αριθμός αριστοκρατικών ανδρών, γυναικών και παιδιών ρίχτηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης
Έλαβαν τόσο πολύ κακή δημοσιότητα που μια προγραμματισμένη περιοδεία στην Αμερική έπρεπε να ακυρωθεί.
Το ζεύγος κατέφυγε τελικά στην Πορτογαλία, όπου ζούσε υπό τον διαρκή φόβο της απαγωγής τους από τους Ναζί ως εγγύηση και την πιθανότητα να εγκατασταθούν σε έναν θρόνο μαριονέτας στην Αγγλία. Εκεί, ήταν περικυκλωμένοι από πράκτορες των Ναζί που ενθάρρυναν τον χαλαρό και μεθυσμένο δούκα να κακολογεί την οικογένεια και τη χώρα του.
Ο δούκας πίστευε ακράδαντα ότι θα μπορούσε να αποτρέψει έναν πόλεμο μέσω της διπλωματίας. Πριν κηρυχθεί ο πόλεμος μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γερμανίας το 1939, έστειλε στον Χίτλερ ένα τηλεγράφημα, με το οποίο τον παρακαλούσε να βρει μια ειρηνική λύση.
Στην Αγγλία, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ αποφάσισε ότι τα φιλοναζιστικά αισθήματα των Ουίνδσορ ήταν επικίνδυνα. Τελικά έπεισε τον απρόθυμο δούκα να δεχτεί τη διακυβέρνηση στις μακρινές Μπαχάμες. Οι δύστροποι Ουίνδσορ, με τη φήμη τους μόνιμα σπιλωμένη, απέπλευσαν για το Νασάου το καλοκαίρι του 1940.
To καρφί στο φέρετρο μπήκε το 1944, όταν η συνωμοσία της 20ής Ιουλίου για τη δολοφονία του Χίτλερ απέτυχε. Αρκετοί πρίγκιπες θεωρήθηκαν ύποπτοι για ανάμειξη, και τελικά ένας μεγάλος αριθμός αριστοκρατικών ανδρών, γυναικών και παιδιών ρίχτηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης
Αν κάνεις συμφωνία με τον διάβολο, στο τέλος καίγεσαι
Οι Ουίνδσορ θα τη γλίτωναν εύκολα σε σύγκριση με άλλους βασιλικούς που είχαν εμπλακεί με το Τρίτο Ράιχ. Καθώς ο πόλεμος προχωρούσε, έμαθαν μια σκληρή αλήθεια: Αν κάνεις συμφωνία με τον διάβολο, στο τέλος καίγεσαι.
Μέχρι το 1940, οι Ναζί και οι ευγενείς γίνονταν επιφυλακτικοί και δύσπιστοι μεταξύ τους, καθώς ο Χίτλερ ζήλευε όλο και περισσότερο τη δημοτικότητά τους και ήταν επιφυλακτικός για τα κίνητρά τους.
«Εδώ και δύο χρόνια έχουν ανοίξει τα μάτια μου», έγραψε το 1943 η σύζυγος του πρίγκιπα Κρίστοφ, η Σόφι. «Μπορείτε να φανταστείτε τι συναισθήματα έχει κανείς τώρα για αυτούς τους εγκληματίες».
Αλλά ήταν πολύ αργά. Το καρφί στο φέρετρο μπήκε το 1944, όταν η συνωμοσία της 20ής Ιουλίου για τη δολοφονία του Χίτλερ απέτυχε.
Αρκετοί πρίγκιπες θεωρήθηκαν ύποπτοι για ανάμειξη, και τελικά ένας μεγάλος αριθμός αριστοκρατικών ανδρών, γυναικών και παιδιών ρίχτηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, συμπεριλαμβανομένης της αντιναζιστικής πριγκίπισσας Αντωνίας του Λουξεμβούργου και των παιδιών της.
Αρκετοί πρίγκιπες θεωρήθηκαν ύποπτοι για ανάμειξη, και τελικά ένας μεγάλος αριθμός αριστοκρατικών ανδρών, γυναικών και παιδιών ρίχτηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, συμπεριλαμβανομένης της αντιναζιστικής πριγκίπισσας Αντωνίας του Λουξεμβούργου και των παιδιών της.
Η πιο «πονηρή σκύλα»
Το 1943, ο πρίγκιπας Κρίστοφ της Έσσης πέθανε σε ένα μυστηριώδες αεροπορικό δυστύχημα. Ο πρίγκιπας Φίλιππος της Έσσης βρέθηκε τελικά στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Φλόσενμπουργκ αφού συνελήφθη, σύμφωνα με τον ίδιο, «λόγω της υποψίας για συνεργασία της ιταλικής βασιλικής οικογένειας με την ανατροπή του Μουσολίνι».
Ο Πετρόπουλος αναφέρει ότι ο Φίλιππος «πίστευε πάντα ότι κανείς δεν μπορεί να μπει σε στρατόπεδο συγκέντρωσης χωρίς σοβαρό λόγο. Εγώ, όμως, κλείστηκα μέσα χωρίς να δοθεί κανένας λόγος».
Ακόμη χειρότερη ήταν η μοίρα της συζύγου του, της πριγκίπισσας Μαλφάδα (την οποία ο Χίτλερ φέρεται να αποκάλεσε «την πιο πονηρή σκύλα»). Συνελήφθη και στάλθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπούχενβαλντ, όπου επικεφαλής του στρατοπέδου ήταν ο πρίγκιπας του Βάλντεκ, μακρινός συγγενής του συζύγου της.
Στις 24 Αυγούστου 1944, η πριγκίπισσα υπέστη σοβαρά εγκαύματα όταν το στρατόπεδο βομβαρδίστηκε από τις συμμαχικές δυνάμεις. Το χέρι της ακρωτηριάστηκε σε μια αποτυχημένη χειρουργική επέμβαση και πέθανε από απώλεια αίματος λίγες μέρες αργότερα.
Πολλοί βασιλικοί συνεργάτες θα συλλαμβάνονταν και θα δικάζονταν από τους Συμμάχους μετά τον πόλεμο.
Μέχρι σήμερα, οι βασιλικοί οίκοι εξακολουθούν να παλεύουν με το βάθος της συνεργασίας των οικογενειών τους με τους Ναζί, καθώς ο φασισμός προσπαθεί να σαγηνεύσει και πάλι τον δυτικό κόσμο.
*Με στοιχεία από vanityfair.com | Αρχική Φωτό: Οκτώβριος 1937, ο Δούκας και η Δούκισσα του Ουίνδσορ επισκέπτονται τη Γερμανία και συναντούν τον Αδόλφο Χίτλερ στο καταφύγιό του στο Obersalzberg / Photo: Public Domain
