 |
Αυτή είναι η Κατίνα Μανιτάρα.
Είναι η αντάρτισσα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας που πριν από λίγες μέρες την «ψέκασαν» με χημικά τα ΜΑΤ του Τσίπρα στην συγκέντρωση των συνταξιούχων
|
Ο Τσίπρας τώρα είναι ο πρωθυπουργός του τρίτου και των προηγούμενων Μνημονίων, είναι τύπος που ο Βαλς «τον ζηλεύει», ο Ντάισελμπλουμ «τον θαυμάζει» και που οι Αμερικάνοι «του βγάζουν το καπέλο».
Είναι επίσης ο τύπος που κάλεσε το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, ο κήρυκας του δόγματος «η θέση της Ελλάδας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ δεν αμφισβητείται», ο «θα δώσω την 13η σύνταξη» που έκοψε και το ΕΚΑΣ, ο εκποιητής του Ελληνικού στον Λάτση και του νερού στο υπερταμείο.
Αυτός, ο Τσίπρας, χτες είχε ομιλία στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και από κάτω τον χειροκροτούσαν εκτός του «κομμουνιστή» Κατρούγκαλου διάφοροι γνωστοί «αριστεροί»: Από τον Πάνο Καμμένοκαι τον Φώτη Κουβέλη μέχρι την Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου και τον Στέφανο Τζουμάκα.
Ε, λοιπόν, την ώρα που ξεκινούσε το συνέδριο των συνοδοιπόρων των ΑΝΕΛ,
η Αυγή – η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ – αποτίνοντας φόρο τιμής στον… έρπη του μεγάλου διαπραγματευτή και αγωνιστή Τσίπρα, πως λέτε ότι διαφήμιζε το Συνέδριο του κόμματος των πλειστηριασμών και της νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζιτών;
Διακινώντας στα κοινωνικά δίκτυα ανάρτηση με το σύνθημα «Ούτε σε ξερονήσια, ούτε σε φυλακές, ποτέ τους δεν λυγίσανε οι κομμουνιστές»!
Ναι! Αυτά τα απίθανα θρασίμια, που δεν υπάρχει δήλωση μετανοίας που να μην την έχουν υπογράψει, μετά τον τοίχο της Καισαριανής, στο στόμα τους – στο ίδιο στόμα με το οποίο γλύφουν «θεσμούς», «τροικανούς», Αμερικανούς, Γερμανούς και κάθε λογής πραιτοριανούς της ολιγαρχίας – πιάσανε και τα ξερονήσια! Και τις φυλακές! Πιάσανε στο στόμα τους και τους κομμουνιστές!
Πήραν το σύνθημα που περιγράφει τη ζωή και τη θυσία των αλύγιστων, καπηλεύτηκαν τα άρματα των άλλων για να κρεμάσουν αυτοί τα νταούλια τους! Μαγάρισαν τα τιμαλφή της λεβεντιάς και της συνέπειας των άλλων, που ούτε στα όνειρά τους δεν θα φτάσουν, για να τα κάνουν κρεμαστάρια!
Η αθλιότητά τους δεν έχει όριο. Η αθλιότητά τους δεν έχει προηγούμενο. Και στο απολύτως εύλογο, απολύτως πολιτικό και εξόχως ευγενικό – όταν έχεις να κάνεις με τέτοια αθύρματα – ερώτημα «ρε ξεφτίλες, υπάρχει τελικά όριο στην ξετσιπωσιάς σας;», η απάντηση είναι σαφής: Όχι, δεν υπάρχει.
