(..) Ο κομμουνιστής αυτός ηγέτης και ο αγώνας του κουβανικού λαού έγιναν παράδειγμα για κάθε λαό, για κάθε αγωνιστή που παλεύει ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.
Γι' αυτό ο Φιντέλ «έφυγε» από τη ζωή μόνο με τη φυσική του παρουσία, αφού θα μείνει αθάνατος για το έργο του, που εντάσσεται στη συλλογική προσπάθεια των κομμουνιστών επαναστατών σε όλο τον κόσμο για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας.
Ο κουβανικός λαός, υπό την καθοδήγηση των επαναστατικών δυνάμεων με ηγέτη τον Φιντέλ Κάστρο, κατάφερε να ανατρέψει τη δικτατορία του Μπατίστα, να επιφέρει την πρώτη ήττα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού σε αυτήν την ήπειρο, το 1961, στην απόβαση στον Κόλπο των Χοίρων, να μπει στο δρόμο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης με τη στήριξη της ΕΣΣΔ και των άλλων σοσιαλιστικών κρατών.
Στο πλαίσιο της διεθνούς ταξικής πάλης, κυρίως οι ΗΠΑ όσο και άλλα καπιταλιστικά κράτη αμέσως μετά τη διακήρυξη του σοσιαλιστικού χαρακτήρα της Κουβανέζικης Επανάστασης έδωσαν όλες τους τις δυνάμεις για να τσακίσουν τον ηρωικό κουβανικό λαό επιβάλλοντας από το 1962 ένα πολύμορφο εμπάργκο, που ακόμα δεν έχει αρθεί πλήρως, παρά την αλλαγή τακτικής των ΗΠΑ το τελευταίο διάστημα.
Αλλαγή βεβαίως που δεν χάνει από τον προσανατολισμό της τον κύριο στόχο, που δεν είναι άλλος από την καπιταλιστική παλινόρθωση στην Κούβα, κάτι που θα οδηγήσει στο να χάσει ο κουβανικός λαός τις κατακτήσεις όλων αυτών των 57 χρόνων: Το ξεπέρασμα του αναλφαβητισμού, δωρεάν Παιδεία, Υγεία, πρόσβαση σε Αθλητισμό, Πολιτισμό κ.ά.
Ο comandante των καταπιεσμένων ζει στον αγώνα ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση
Ο Δημήτρης Κουτσούμπας έγραψε το ακόλουθο μήνυμα στο βιβλίο συλλυπητηρίων:
«Ο σύντροφος Φιδέλ Κάστρο θα ζει για πάντα στις καρδιές μας, στην ιστορική μνήμη, στη συλλογική συνείδηση του ελληνικού λαού, όλων των λαών του κόσμου, ως ο comandante των καταπιεσμένων, στον αγώνα ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, τον ιμπεριαλισμό, στον αγώνα για μια δίκαιη νέα κοινωνία του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.
Hasta la victoria siempre».
Μήνυμα προς την Ενωση Κομμουνιστικής Νεολαίας Κούβας για το θάνατο του Φιντέλ Κάστρο απέστειλε η ΚΝΕ, το οποίο έχει ως εξής:
«Συντρόφισσες και σύντροφοι της Ενωσης Κομμουνιστικής Νεολαίας Κούβας,
Σας μεταφέρουμε τα ειλικρινή συλλυπητήρια των μελών και των φίλων της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας (ΚΝΕ) για το θάνατο του Φιντέλ Κάστρο.
Με βαθιά θλίψη αποχαιρετούμε τον μεγάλο κομμουνιστή ηγέτη, Κουβανό επαναστάτη Φιντέλ Κάστρο, που αποτέλεσε για δεκαετίες πηγή έμπνευσης για τους αγώνες της νεολαίας σε όλο τον κόσμο, και φυσικά και στην Ελλάδα.
Ολόκληρες γενιές αγωνιστών διαπαιδαγωγήθηκαν με το παράδειγμά του.
Ιδιαίτερα στις πολύ δύσκολες συνθήκες που διαμορφώθηκαν για το παγκόσμιο επαναστατικό κίνημα μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές 1989 - 1991, τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ συνέχισαν να παίρνουν κουράγιο από τις κατακτήσεις της Κουβανικής Επανάστασης, από την αποφασιστική στάση του κουβανικού λαού και του Φιντέλ απέναντι στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα.
Συνεχίζουμε τον αγώνα που ο σύντροφος Φιντέλ έδωσε για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
Οι μεγάλες στιγμές, όπως η Πρωτοχρονιά του 1959 με τον λαϊκό επαναστατικό στρατό να μπαίνει θριαμβευτής στην Αβάνα, ή όπως ο Απρίλης του 1961 με τον κουβανικό λαό να αποκρούει την επέμβαση των μισθοφόρων της CIA στον Κόλπο των Χοίρων, μας συντροφεύουν σε αυτόν τον αγώνα, αποτελούν πηγή έμπνευσης για εμάς.
Δείχνουν ότι το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης δεν είναι ούτε ανίκητο, ούτε αιώνιο.
Ο Φιντέλ ζει στους σύγχρονους αγώνες των λαών και της νεολαίας ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, για την οριστική νίκη του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.
Με συντροφικούς χαιρετισμούς, το Κεντρικό Συμβούλιο της ΚΝΕ».
Ματαιοπονούν...
«Πεδίο δόξης λαμπρόν» για να ξεδιπλωθούν όλες οι «ευαισθησίες» του αστικού Τύπου (ηλεκτρονικού και έντυπου) αποτελεί η είδηση του θανάτου του Φ. Κάστρο. Και προφανώς κοινός παρονομαστής όλων των προσεγγίσεων είναι ο αισχρός ή ο πιο «ντροπαλός» αντικομμουνισμός.
«Ο επαναστάτης που μεταλλάχθηκε σε αυταρχικό ηγέτη», «Ηρωας και δικτάτορας...», και άλλα παρόμοια περιλαμβάνονται στους πιο χαρακτηριστικούς τίτλους. Αποτελεί την προσωποποίηση του οράματος που «ξεκίνησε ως επαγγελία απελευθέρωσης και κατάντησε το πιο αιμοβόρο και αποκρουστικό τέρας του 20ού αιώνα»,γράφει προκλητικά ο Ι. Πρετεντέρης στα «Νέα».
Αλλα μέσα, όπως η ΕΡΤ, είναι πιο «ευρηματικά», χαρακτηρίζοντας «αμφιλεγόμενη» προσωπικότητα τον Φ. Κάστρο. Ταυτόχρονα, δεν λείπουν κι εκείνοι που βιάζονται να ξεμπερδέψουν με όσα συμβολίζει ο Κουβανός ηγέτης: «Ο τελευταίος επαναστάτης», γράφει προκλητικά η «Εφημερίδα των Συντακτών» στο πρωτοσέλιδό της, κηρύσσοντας τάχα μου τη λήξη της επαναστατικής πάλης που γεννάει και τέτοια πρόσωπα - σύμβολα.
Αν κάτι απεχθάνονται είναι ότι ο Φ. Κάστρο συμβολίζει τη δυνατότητα των «από κάτω» να αμφισβητήσουν στα ίσα τους «από πάνω» και την εξουσία τους.
Δεν ανέχονται το ότι η εργατική τάξη σε όλο τον κόσμο, το οργανωμένο κίνημά της και η πρωτοπορία της βλέπουν στο πρόσωπό του τη δυνατότητα να ανατραπεί ο καπιταλισμός, να γκρεμιστεί η δικτατορία του κεφαλαίου και να πάρει ο λαός την εξουσία.
Αυτό το δικαίωμα του λαού να γίνει αφέντης στον τόπο του, το βαφτίζουν «αμφισβήτηση της δημοκρατίας».
Και σε ποιους απευθύνονται;
Στους εργάτες, που πλέον δεν ξέρουν τι θα πει μόνιμη και σταθερή δουλειά, με σίγουρο μισθό.
Στους νέους του 40% ανεργίας και σε γυναίκες, που «αν θέλουν τη δουλειά τους δεν πρέπει να κάνουν οικογένεια».
Σε αυτοαπασχολούμενους και φτωχούς αγρότες που τους πνίγουν τα χρέη σε κράτος, τράπεζες και μονοπώλια.
Σε συνταξιούχους που δούλευαν μια ζωή για να πάρουν τη σύνταξη - χαρτζιλίκι της φτώχειας και της εξαθλίωσης.
Στους εργαζόμενους που υποχρεώνονται να ράβουν το στόμα τους «δημοκρατικά και ελεύθερα» μέσα στα εργοστάσια και τους χώρους δουλειάς, απ' το φόβο της απόλυσης.
Στους νέους που απειλούνται από το ενδεχόμενο να κληθούν να χύσουν το αίμα τους για τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα.
Αν κάτι προδίδουν αυτές οι τοποθετήσεις είναι τους πραγματικούς φόβους των αστών και βιάζονται να αποχαιρετήσουν τον Φ. Κάστρο μαζί με όσα αντιπροσωπεύει στη συλλογική συνείδηση: Την πάλη για το καινούριο, για την ιστορική ανάγκη της εποχής: Το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Ματαιοπονούν όμως γιατί η Ιστορία δεν έχει τελειώσει...
Τυφλώνει...
Οτι ο αντι-ΚΚΕδισμός τυφλώνει έχει αποδειχτεί άπειρες φορές.
Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά.
Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά.
Ετσι, λοιπόν, τα «σαΐνια» της ιστοσελίδας «Νέα Σπορά» δεν μπόρεσαν να αντισταθούν στην πρόκληση και ανακάλυψαν μέσα στην τύφλωση και τη στραβομάρα τους ότι ο «Κυριακάτικος Ριζοσπάστης» υποτίμησε το γεγονός του θανάτου του Φ. Κάστρο.
Ψέγει, δε, την εφημερίδα γιατί ο «Κυριακάτικος Ριζοσπάστης» δεν έχει αρθρογραφία κριτικής σε όσα έγραφαν οι εφημερίδες που κυκλοφόρησαν μαζί της την ίδια μέρα, δηλαδή την Κυριακή! Πάλι καλά που δεν κάνουν κριτική γιατί δεν «προβλέψαμε» και το θάνατο του Φιντέλ...
Ομως ο «Κυριακάτικος Ριζοσπάστης» τυπώνεται γύρω στις 3.00 - 3.30 τα ξημερώματα του Σαββάτου.
Οταν ανακοινώθηκε ο θάνατος του ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης, όλο το τιράζ του «Ριζοσπάστη» ήταν ήδη τυπωμένο.
Σε αντίθεση με τις μεγάλες εφημερίδες που έχουν πολύ μεγάλο τιράζ, ένθετα κ.λπ. και ετοιμάζονται μέχρι το πρωί του Σαββάτου, ο «Ριζοσπάστης» ήταν ήδη στο πρακτορείο.
Για να έχει την είδηση του θανάτου και την Ανακοίνωση της ΚΕ, ο «Ριζοσπάστης» απέσυρε όλο το τιράζ του κυριακάτικου φύλλου για την Αττική, έβγαλε Β' έκδοση και ξανατύπωσε από την αρχή το μεσημέρι του Σαββάτου, μέσα σε ασφυκτικά περιθώρια και χρονοδιαγράμματα για την έκδοση της εφημερίδας.
Αυτά άραγε δεν τα γνωρίζουν; Ομως είπαμε, ο αντι-ΚΚΕδισμός τυφλώνει και ζαλίζει τους φορείς του...
Ζωή δοσμένη στον επαναστατικό αγώνα
κάνε κλικ για:
