ΟΛΟΙ -πλην λακεδαιμονίων- ΣΤΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ-ΝΑΤΟ

ΝΑΤΟική ομοφωνία

 

Είναι εντυπωσιακό το πόσο εύκολα «γεφυρώνονται» οι διαφορές ανάμεσα στην κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, 

όταν η κουβέντα πηγαίνει στα στρατηγικά προτάγματα της αστικής τάξης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, μπροστά στην οποία όλα τα αστικά κόμματα «ξεχνάνε» τους καβγάδες για τα σκάνδαλα και τις κάλπικες διαχωριστικές γραμμές.

Μάλιστα, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να επιδεικνύουν αυτήν τη συμφωνία τους με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο. 

Αυτό έκανε τις προάλλες στη Βουλή ο πρωθυπουργός, όταν για να «καθησυχάσει» τον Κυρ. Μητσοτάκη αναφορικά με τις σχέσεις Ελλάδας - ΝΑΤΟ, του συνέστησε να ρωτήσει τον πρέσβη των ΗΠΑ, που διατηρεί άριστες σχέσεις τόσο με την κυβέρνηση όσο και με τη ΝΔ, ενώ συναντά συχνά και στελέχη των άλλων κομμάτων.

Αυτό έκανε όμως και ο Κυρ. Μητσοτάκης, δηλώνοντας από τις ΗΠΑ, όπου βρίσκεται, ότι 

«η Ελλάδα είναι φερέγγυος, σοβαρός, αξιόπιστος και σταθερός σύμμαχος των ΗΠΑ και αυτό δεν θα αλλάξει. Πρέπει να πω ότι αυτή είναι μια πολιτική που υπηρέτησε και η σημερινή κυβέρνηση (...) σήμερα αναγνωρίζεται από σχεδόν όλο το φάσμα των πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα η σημασία της ιδιαίτερης σχέσης μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ».

Αυτό που ενώνει τα αστικά κόμματα είναι ο στόχος της καπιταλιστικής ανάκαμψης, που συνδέεται και με τη «γεωστρατηγική αναβάθμιση» της Ελλάδας στην περιοχή. 

Αυτόν το στόχο υπηρετούν αφενός η στήριξη σε επιχειρηματικά επενδυτικά σχέδια μονοπωλιακών ομιλών (σε Ενέργεια, μεταφορές, υποδομές κ.α.) και αφετέρου η ενεργός εμπλοκή σε στρατιωτικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Υπερθεματίζοντας για την πολιτική της κυβέρνησης, ο Κυρ. Μητσοτάκης καλούσε από τις ΗΠΑ «να εκμεταλλευτούμε τις νέες γεωπολιτικές ευκαιρίες που παρουσιάζονται και να αντιμετωπίσουμε τις γεωπολιτικές προκλήσεις της περιοχής μας».

Γι' αυτό άλλωστε δεν ακούστηκε ούτε «κιχ» από τα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης για τη συμφωνία ΗΠΑ - Ελλάδας τον περασμένο Οκτώβρη. 

Γι' αυτό όλοι παρακολουθούν με ικανοποίηση τις νέες βάσεις που στήνουν οι Αμερικανοί, τα ελληνικά πλοία που συνοδεύουν αεροπλανοφόρα των ΗΠΑ και πάει λέγοντας.
Την ίδια ώρα, βέβαια, δεν ακούγεται κουβέντα και για την προκλητική στάση «Πόντιου Πιλάτου» που κρατάει το ΝΑΤΟ απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα σε Αιγαίο και Κύπρο. 

Είναι αποκαλυπτικό το γεγονός ότι δύο υπουργοί της κυβέρνησης χαρακτήρισαν αυτήν τη στάση αναμενόμενη, «καλή» και «ισορροπημένη», «ξεπλένοντας» τον επικίνδυνο ρόλο της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας, την οποία παρουσιάζουν προκλητικά ως παράγοντα σταθερότητας και ειρήνης στην περιοχή.

Τα στρατηγικά προτάγματα της αστικής τάξης στοιχίζουν όλα τα κόμματα στην ίδια γραμμή και απ' αυτό δεν θα μπορούσε να ξεφύγει η φασιστική «Χρυσή Αυγή». 

Πρόσφατη είναι η τοποθέτηση του χρυσαυγίτη ευρωβουλευτή Λ. Φουντούλη στο Ευρωκοινοβούλιο, όπου εξυμνώντας τον Τραμπ έφτασε στο σημείο να περηφανευτεί που η Ελλάδα πιάνει το 2% των δαπανών για στρατιωτικούς εξοπλισμούς στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ και «μάλωσε» τις άλλες χώρες της ΕΕ που δεν τηρούν αυτήν την υποχρέωση απέναντι στην ιμπεριαλιστική συμμαχία.

Την ώρα που όλα τα αστικά κόμματα είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένα με τα επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια, το ΚΚΕ πρωτοστατεί για να αποκαλυφθούν οι κίνδυνοι, να αναδειχθούν οι πραγματικές αιτίες και οι ευθύνες για τις επικίνδυνες εξελίξεις στην περιοχή μας. Να οργανωθεί η πάλη των εργαζομένων και του λαού απέναντι στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, στον ανταγωνισμό τους με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Ο λαός έχει την πείρα να δει ότι το ΝΑΤΟ δεν έχει μόνο δολοφονικό παρελθόν, αλλά κυρίως βρώμικο παρόν και μέλλον. 

Οτι οι αντιθέσεις ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, με υπόβαθρο τα ανταγωνιστικά συμφέροντα και τους σχεδιασμούς των μονοπωλίων τους, αυξάνει επικίνδυνα την ένταση σε όλο το τόξο από τη Νοτιοανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια, μέχρι τη Μέση Ανατολή, την Ανατολική Μεσόγειο και τη Βόρεια Αφρική. 

Απ' αυτήν τη σκοπιά, κανένας εφησυχασμός και καμιά επανάπαυση δεν επιτρέπονται.

Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Παρασκευής 16 Μάρτη 2018.

***

Προωθούν επικίνδυνα σχέδια

(Πηγή: ΓΕΝ)

Οι εξελίξεις στην περιοχή είναι άλλη μια επιβεβαίωση ότι οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα και η εμπλοκή της Ελλάδας είναι «κίνδυνος - θάνατος» για το λαό. 

Η ελληνική αστική τάξη επιδιώκει τη «γεωπολιτική αναβάθμιση», με ανάδειξη της χώρας σε ενεργειακό και διαμετακομιστικό κόμβο. 

Αυτό προϋποθέτει επικράτηση και επιτάχυνση των σχεδιασμών ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ έναντι των ανταγωνιστών τους στην περιοχή (κυρίως της Ρωσίας, αλλά και της Κίνας), και γι' αυτό η κυβέρνηση προωθεί την πιο δραστήρια συμμετοχή της Ελλάδας στα ευρωατλαντικά σχέδια.

Οι επιλογές αυτές, τις οποίες στηρίζουν όλα τα κόμματα του κεφαλαίου, δεν είναι μόνο ασύμβατες με τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα. Δημιουργούν ταυτόχρονα υπόβαθρο για νέους μεγάλους κινδύνους και «περιπέτειες» που απειλούν το λαό, όσο κι αν η κυβέρνηση καλλιεργεί εφησυχασμό, διαφημίζει την «αποτρεπτική» της ικανότητα και εξωραΐζει τους συμμάχους της σε ΝΑΤΟ - ΕΕ.

Και δεν είναι μόνο αυτό: Κυβέρνηση και αστικά επιτελεία αξιοποιούν τις εξελίξεις για να μπλέξουν τη χώρα ακόμα βαθύτερα σε επικίνδυνους ανταγωνισμούς και σχεδιασμούς. 

Για παράδειγμα, τώρα που κλιμακώνεται η ένταση με την Τουρκία, προβάλλεται ως αναγκαίο και αυτονόητο να επιταχυνθεί και να διευρυνθεί η στρατιωτική συνεργασία με τις ΗΠΑ, όπως συμφωνήθηκε στη συνάντηση Τραμπ - Τσίπρα τον περασμένο Οκτώβρη.

Σ' αυτήν την κατεύθυνση, δημοσιεύματα στον Τύπο ανέφεραν τις προηγούμενες μέρες ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο να καθυστερήσει η συμφωνία 1,1 δισ. δολαρίων για τον εκσυγχρονισμό των «F-16», ενώ ταχύτατα προχωράει και η αναβάθμιση των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων στην Ελλάδα. 

Πρόσφατα γράφαμε για τη βάση των ελικοπτέρων στην Αλεξανδρούπολη και τη στάθμευση των «drones» στη Λάρισα. Τώρα προστίθεται το αμερικανικό ενδιαφέρον για τη Σύρο, όπου ακούγεται ότι οι ΗΠΑ, εκτός από την αγορά του Ναυπηγείου, θέλουν να στήσουν και μια «μικρή Σούδα».

Θυμίζουμε επίσης την πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης να συνοδεύονται τα αμερικανικά αεροπλανοφόρα από ελληνικά πολεμικά πλοία, για να εξοικονομούν οι ΗΠΑ πόρους και μέσα στις αποστολές τους στην Ανατολική Μεσόγειο. 

Προς εφαρμογή αυτής της πρότασης, το υποβρύχιο «Παπανικολής» συνοδεύει ήδη το αεροπλανοφόρο «Ιβο Τζίμα», που συμμετέχει σε ασκήσεις στην Αν. Μεσόγειο και προβάλλεται ως ο «προστάτης» των γεωτρήσεων της αμερικανικής «Exxon» στην κυπριακή ΑΟΖ, έναντι των τουρκικών απειλών.

Στο ίδιο φόντο, ενθαρρύνεται η στενότερη σύνδεση της Ελλάδας με την PESCO, την Κοινή Πολιτική Αμυνας της ΕΕ, που σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη στρατιωτικοποίηση και εντονότερη παρουσία της ΕΕ (άρα και της χώρας μας) σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και αποστολές. 

Αλλά και εντονότερη πρόσδεση της Ελλάδας στα εξοπλιστικά μονοπώλια της ΕΕ, όπως δείχνει η συζήτηση για την αγορά νέων φρεγατών από τη Γαλλία, με το επιχείρημα ότι θα διασφαλίσουν το «στρατηγικό πλεονέκτημα» της Ελλάδας στο Αιγαίο.

Στα «απόνερα» των εξελίξεων, εντείνεται επίσης η πίεση για να διευθετηθεί το Κυπριακό στους αμέσως επόμενους μήνες, είτε με πλήρη αποδοχή του διχοτομικού σχεδίου είτε με μια ενδιάμεση συμφωνία, που θα ανοίξει το δρόμο της συνεκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων για τα πολυεθνικά μονοπώλια της Ενέργειας. Τη θέση αυτή στηρίζουν τόσο οι ΗΠΑ όσο και η ΕΕ, οι «σύμμαχοι» δηλαδή Ελλάδας και Κύπρου.

Τέλος, δεν περνάει απαρατήρητη η προσπάθεια της κυβέρνησης να καλλιεργήσει κλίμα «εθνικής συναίνεσης» και «συνεννόησης» απέναντι στην επιθετικότητα της Τουρκίας, που συγκαλύπτει τις πραγματικές αιτίες της και αξιοποιείται ευρύτερα, για να προωθείται η αντιλαϊκή πολιτική σε όλα τα μέτωπα.

Αυτό που παρουσιάζει η κυβέρνηση ως απάντηση τάχα στις εξελίξεις, είναι παράγοντας που οξύνει την ένταση στην περιοχή. 

Και αυτό που πλασάρει ως «διέξοδο» από τις κακοτοπιές στις σχέσεις με την Τουρκία, αυξάνει τον κίνδυνο να μπλέξει σε περιπέτειες ο λαός, αν δεν κινηθεί στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, οργανώνοντας την πάλη του ενάντια στους σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και την εμπλοκή της Ελλάδας, ενάντια στο ίδιο το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και των ιμπεριαλιστικών πολέμων.

(Αναδημοσίευση από την στήλη «Η Άποψή μας» του «Ριζοσπάστη» - Τρίτη 13 Μάρτη 2018).