ΚΑΛΑΜΑΤΑ 8-2-44: ΕΚΤΕΛΕΣΘΗΣΑΝ ΟΜΑΔΙΚΩΣ ΥΠΟ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ

"Ξέχασαν" να γράψουν στο τάφο τους 

και -των ταγματασφαλιτών συνεργατών τους- ?

“Τραγική, εφιαλτική νύχτα πέρασαν οι κάτοικοι της Καλαμάτας στις 8 προς 9 Φλεβάρη 1944, όταν με διαταγή του Γερμανού διοικητή Έγκχολμ, Γερμανοί και ταγματασφαλίτες συνεργάτες τους διέπραξαν ένα φρικτό έγκλημα. Σε μπλόκο που έκαναν στην αγορά της Καλαμάτας συνέλαβαν ανεξακρίβωτο αριθμό πατριωτών, τους οποίους οδήγησαν κοντά στα Δημοτικά Σφαγεία και τους εκτέλεσαν κατά δεκάδες. Τους έθαψαν σε ομαδικούς τάφους χωρίς να ανακοινωθεί τίποτε.

8-9 Φλεβάρη 1944  Η μαζική σφαγή των πατριωτών στην Καλαμάτα που δεν κατάφεραν να «θάψουν» οι ναζί και οι ταγματασφαλίτες συνεργάτες τους

Κατιούσα:
Το διήμερο 8-9 του Φλεβάρη 1944 διαπράχτηκε στην Καλαμάτα ένα από τα πιο φριχτά εγκλήματα των Γερμανοφασιστών καταχτητών και των ντόπιων ταγματασφαλιτών συνεργατών τους. Μετά από μπλόκο που έκαναν στην αγορά της πόλης συνέλαβαν ανεξακρίβωτο αριθμό πατριωτών, τους οποίους οδήγησαν κοντά στα Δημοτικά Σφαγεία και τους εκτέλεσαν.

Το φριχτό έγκλημα που έβαψε με αίμα τα χέρια τους, δεν μπόρεσαν να το «θάψουν» οι χιτλερικοί και οι Έλληνες συνεργάτες τους, καθώς ένας από τους μελλοθάνατους πατριώτες κατάφερε να διαφύγει ανάμεσα σε καταιγισμό πυρών και να μεταφέρει τη φριχτή είδηση, αλλά και εξαιτίας μιας απρόβλεπτης εξέλιξης. Οι εγκληματίες έθαψαν όπως-όπως, σχεδόν επιφανειακά, τα πτώματα στην παραλία της πόλης, με αποτέλεσμα τα αδέσποτα σκυλιά της περιοχής λόγω της έντονης κακοσμίας να αποκαλύψουν τη μαζική σφαγή. Μπροστά στην κατακραυγή των κατοίκων της πόλης οι αρχές αναγκάστηκαν να στείλουν συνεργεία που ξέθαψαν συνολικά 214 πτώματα δολοφονημένων πατριωτών…

Είναι συγκλονιστική η εξιστόρηση του φριχτού αυτού εγκλήματος και εξοργίζει η προκλητικά ευνοϊκή στάση της επίσημης κυβέρνησης του ελληνικού κράτους, χρόνια αργότερα, απέναντι τον Γερμανό λοχαγό – δήμιο των πατριωτών, όπως θα δείτε πιο κάτω, στα αποσπάσματα από την έκδοση «Έπεσαν για τη ζωή» της ΚΕ του ΚΚΕ που παραθέτουμε:

“Τραγική, εφιαλτική νύχτα πέρασαν οι κάτοικοι της Καλαμάτας στις 8 προς 9 Φλεβάρη 1944, όταν με διαταγή του Γερμανού διοικητή Έγκχολμ, Γερμανοί και ταγματασφαλίτες συνεργάτες τους διέπραξαν ένα φρικτό έγκλημα. Σε μπλόκο που έκαναν στην αγορά της Καλαμάτας συνέλαβαν ανεξακρίβωτο αριθμό πατριωτών, τους οποίους οδήγησαν κοντά στα Δημοτικά Σφαγεία και τους εκτέλεσαν κατά δεκάδες. Τους έθαψαν σε ομαδικούς τάφους χωρίς να ανακοινωθεί τίποτε.

Λέγεται πως την άλλη μέρα καταμετρήθηκαν απ’ τους εκτελεστές πάνω από 200 πτώματα. Την εκτέλεση αυτή περιέγραψε ο μελλοθάνατος Μίμης Γκουζουλής, που γλίτωσε όταν κατά την εκτέλεση (που ήταν νύχτα) το ’βαλε στα πόδια μέσα στο σκοτάδι και κατόρθωσε, παρά τους πυροβολισμούς, τις ριπές των αυτομάτων και τις φωτοβολίδες που εκτοξεύτηκαν να διαφύγει και τελικά να γλυτώσει. Ο αριθμός των δολοφονημένων και σήμερα παραμένει άγνωστος.

Οι κακούργοι δολοφόνοι για να συγκαλύψουν το κακούργημά τους, διέδωσαν πως οι συλληφθέντες στο μπλόκο δήθεν στάλθηκαν στα γερμανικά στρατόπεδα. Όμως μετά την απελευθέρωση, τον Μάη του 1945 τα σκυλιά της γειτονιάς μυρίστηκαν στην ακρογιαλιά, κοντά στα Δημοτικά Σφαγεία της Καλαμάτας και σκαλίζοντας την άμμο με τα πόδια τους έφεραν στην επιφάνεια σάρκες ανθρώπινες και οστά.

Και μέσα στη ζέστη του καλοκαιριού οι κάτοικοι της περιοχής δεν μπορούσαν να σταθούν από την κακοσμία και τη βρώμα. Και ήταν ακριβώς τότε που οι διάφοροι Βρετανοί Σιτρίν και οι Έλληνες συνεργάτες τους – πρώην ταγματασφαλίτες και δωσίλογοι – θορυβούσαν στη διαπασών για τις πηγάδες στον Μελιγαλά και τις δήθεν ωμότητες του ΕΛΑΣ στην Αθήνα!

Το γεγονός προκάλεσε οργή και μίσος, αν και οι αστικές φυλλάδες που συμμετείχαν στην προσπάθεια διασυρμού και κατασυκοφάντησης του ΕΑΜ – ΕΑΑΣ και των κομμουνιστών αρνούνταν να περάσουν έστω και στα ψιλά αυτές τις αποκαλύψεις. Κρατούσαν ένοχη σιωπή. Ωστόσο κάτω από την κατακραυγή του λαού της Μεσσηνίας οι αρχές αναγκάστηκαν ν’ αποστείλουν συνεργεία που ξέθαψαν και συγκέντρωσαν 214 πτώματα των δολοφονηθέντων πατριωτών.

Έτσι αποκαλύφθηκαν και οι ψευτιές τους που είχαν διαδώσει, πως δήθεν οι συλληφθέντες στάλθηκαν στα γερμανικά στρατόπεδα. Αλλά και τότε η εκταφή έγινε βιαστικά και μέσα σ’ ένα φοβερό κλίμα τρομοκρατίας των Μαγγανάδων παρακρατικών, σε βάρος του κινήματος της Εθνικής Αντίστασης και των αγωνιστών της Αριστεράς ώστε το όλο έγκλημα να κουκουλωθεί.

Ο δήμιος λοχαγός των Γερμανών πιάστηκε και το 1946 η γιουγκοσλαβική πρεσβεία με έγγραφό της στο Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας ειδοποίησε ότι ο Γερμανός ομολόγησε την εκτέλεση των 214 και ότι ήταν έτοιμη να τον παραδώσει για να δικαστεί στην Ελλάδα. 

Η ελληνική κυβέρνηση του Κ. Τσαλδάρη αρνήθηκε να τον παραλάβει γιατί, όπως ισχυρίστηκε, δεν αναγράφονταν το όνομά του στον κατάλογο των εγκληματιών πολέμου! 

Πιθανότατα φοβόταν αποκαλύψεις σε βάρος «Ελλήνων» συνεργατών του στο απαίσιο και στυγερό αυτό έγκλημα”…

 Αλίευση - Παρουσίαση: Viva La Revolucion

Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ και ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΑΟΥΣΒΙΤΣ

Από τις αρχές του 1945, στις 12 του Γενάρη, ξεκίνησε η επιχείρηση «Βιστούλα – Οντέρ» του Κόκκινου Στρατού. Τα σοβιετικά στρατεύματα άρχισαν τη μεγάλη επέλασή τους με κατεύθυνση τη πρωτεύουσα της ναζιστικής Γερμανίας, το Βερολίνο.

Η πύλη της κόλασης του Αουσβιτς με την επιγραφή: Η εργασία απελευθερώνει.

Οι Γερμανοί, από τον Νοέμβρη του 1944, προετοιμάζονται να αποχωρήσουν, μη μπορώντας να σταματήσουν την επέλαση του Κόκκινου Στρατού. Αρχισαν να γκρεμίζουν τα κτίρια – μάρτυρες των φρικαλεοτήτων τους. Τα κρεματόρια και οι τέσσερις θάλαμοι αερίων ισοπεδώθηκαν. Οι αποτεφρωτήρες αποσυναρμολογήθηκαν και ετοιμάστηκαν να μεταφερθούν στο άλλο στρατόπεδο συγκέντρωσης, το Μαουτχάουζεν, το οποίο πίστευαν οι Γερμανοί ότι δεν θα έπεφτε  στα χέρια των Συμμάχων.

Μέχρι τις 18 Γενάρη, οι Γερμανοί εκκένωσαν τα στρατόπεδα του Αουσβιτς, καθώς οι σοβιετικές δυνάμεις πλησίαζαν το συγκρότημα του Αουσβιτς, οδηγώντας σε πορείες θανάτου, μέσα στα χιόνια, περίπου 60.000 εξαθλιωμένους κρατούμενους, με κατεύθυνση το στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλσεν στην πόλη Μπέργκεν, και την πόλη Βότζισλαβ Σλάσκι στο δυτικό τμήμα της Άνω Σιλεσίας, όπου φόρτωναν όσους είχαν επιζήσει, σε τρένα για τα άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Γερμανία. Τα SS πυροβολούσαν όποιον έμενε πίσω ή δεν είχε τις δυνάμεις να συνεχίσουν. Περισσότεροι από 15.000 κρατούμενοι έχασαν τη ζωή τους σε αυτές τις πορείες θανάτου από το Αουσβιτς.

Δυο μέρες μετά, στις 20 Γενάρη, οι Γερμανοί επιστρέφουν στο συγκρότημα Αουσβιτς-Μπιρκενάου και ανατίναξαν τα δυο τελευταία κρεματόρια, στην προσπάθειά τους να  εξαφανίσουν τα ίχνη των αποτρόπαιων πράξεών τους από τους Σοβιετικούς.

Σοβιετικοί στρατιώτες απελευθερώνουν τις κρατούμενες στο στρατόπεδο του Αουσβιτς. Οι γυναίκες της φωτογραφίας είναι πολιτικές κρατούμενες, κομμουνίστριες από τη Σοβιετική Ένωση, όπως δείχνουν τα σήματα που φορούν στο πέτο.

Το Σάββατο 27 Γενάρη 1945, οι στρατιώτες της 60ής Στρατιάς του 1ου Ουκρανικού Μετώπου του Κόκκινου Στρατού μπαίνει απελευθερωτής στο Αουσβιτς, όπου βρίσκει περισσότερους από 7.000 παρατημένους κρατούμενους, σε τρισάθλια κατάσταση, τους οποίους παράτησαν οι Ναζί γιατί δεν θα μπορούσαν έτσι κι αλλιώς να ακολουθήσουν την πορεία θανάτου.

Αουσβιτς. 27 Γενάρη 1945. Οι πρώτοι κρατούμενοι που απελευθερώνονται

Εκείνο το πρωινό οι σοβιετικοί στρατιώτες του 322ου τμήματος πεζικού της 60ης Στρατιάς, με επικεφαλής τον Συνταγματάρχη του Κόκκινου Στρατού Πάβελ Κουρότσκιν, μπήκαν στο πρώτο στρατόπεδο, το Αουσβιτς Ι, όπου αντίκρισαν τις πρώτες εικόνες της φρίκης του Αουσβιτς στα πρόσωπα των 1200 επιζώντων του στρατοπέδου.

Το απόγευμα της ίδιας μέρας έμπαιναν στο Αουσβιτς ΙΙ, το περίφημο στρατόπεδο Μπίκερναου, όπου βρήκαν 5.800 επιζώντες, ανάμεσά τους 611 παιδιά.

Από τα 230 000 παιδιά που βρίσκονταν στο Αουσβιτς μόνο 611 απελευθερώθηκαν.

Από τους επιζώντες του Αουσβιτς ακούστηκαν οι πρώτες διηγήσεις για τα τερατώδη εγκλήματα των ναζί που είχαν διαπραχθεί στο Αουσβιτς από τους Γερμανούς φασίστες.

Ένας Σοβιετικός γιατρός εξετάζει έναν επιζώντα του Άουσβιτς

Από τα πάνω από 6 εκατομμύρια ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους στα απάνθρωπα στρατόπεδα συγκέντρωσης που είχαν δημιουργήσει οι Γερμανοί φασίστες, πάνω από 1,3 εκατομμύριο εξοντώθηκαν στο Αουσβιτς. 

900.000 επιλέχτηκαν και εκτελέστηκαν με διάφορους τρόπους, θανατώθηκαν με δηλητηριώδη αέρια σε ειδικούς θαλάμους αερίων, απαγχονίστηκαν, πυροβολήθηκαν, έγιναν πειραματόζωα για την εξακρίβωση της αντοχής των ανθρώπων σε διάφορα δηλητήρια, πυροβολήθηκαν. Πάνω από 200.000 πέθαναν από ασθένειες, υποσιτισμό και βαρύτατες κακοποιήσεις και ιατρικά πειράματα.

Ένα λόφος από γυαλιά, τα οποία ανήκαν σε ανθρώπους που έκλεισαν στο Άουσβιτς και οδηγήθηκαν στους θαλάμους αερίων.

Από αυτούς περίπου 1.100.000 ήταν Εβραίοι κρατούμενοι. Τους είχαν κρεμάσει διακριτικό ένα κίτρινο εξάκτινο αστέρι στο πέτο. Ανάμεσά τους 55.000 Ελληνες Εβραίοι.

Νοσοκομείο για τους απελευθερωμένους κρατουμένους, που έστησαν οι Σοβιετικοί.

Οι πολιτικοί κρατούμενοι, περίπου 160.000, φορούσαν διακριτικό ένα κόκκινο τρίγωνο.

Οι Πολωνοί, περίπου 140.000, είχαν ένα «Ρ» πάνω στο κόκκινο τρίγωνο.

Οι Αθίγγανοι και οι «κοινωνικά απροσάρμοστοι», ανάμεσά τους και μερικές πόρνες, περίπου 25.000 άτομα, με διακριτικό στο πέτο ένα μαύρο τρίγωνο.

Η πτέρυγα των Σοβιετικών κρατουμένων, του Μουσείου του Αουσβιτς.

Οι Αιχμάλωτοι Πολέμου, κυρίως Σοβιετικοί, ήταν περίπου 15.000. Και άλλοι 10.000 από άλλες εθνικότητες: Τσέχοι, Γάλλοι, Γερμανοί, Σλοβένοι.

Σωφρονιστικοί κρατούμενοι, περίπου 11.000 με διακριτικό ένα «ΕΗ» και μερικές εκατοντάδες ποινικοί κρατούμενοι με διακριτικό ένα πράσινο τρίγωνο.

Και η καταμέτρηση των «κολασμένων» κλείνει με καμιά εκατοστή ομοφυλόφιλους με ένα ροζ τρίγωνο στο πέτο και 400 περίπου Μάρτυρες του Ιεχωβά.

Βέβαια το Άουσβιτς δεν ήταν το πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης που απελευθερώθηκε. Το πρώτο στρατόπεδο ήταν εκείνο του Μαϊντάνεκ, στην ανατολική Πολωνία, που απελευθερώθηκε από τον Κόκκινο Στρατό στις 23 Ιούλη του 1944.

Ηταν όμως το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης ανθρώπων που έφτιαξαν οι ναζί εθνικοσοσιαλιστές της Γερμανίας. 

Εμεινε στην Ιστορία σαν το σύμβολο της κτηνωδίας των Γερμανών φασιστών κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η φωτογραφία που συνοδεύει το θέμα είναι Αφίσα της Βερολινέζικης Ενωσης των διωχθέντων από το Ναζιστικό Καθεστώς – «27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1945 – ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ – Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕ ΤΟ ΑΟΥΣΒΙΤΣ».

Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «Ημεροδρόμο» στις 27 Ιανουαρίου 2017

 ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΕΝΕΖΑΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑ  27 Ιανουαρίου 2020

• denezakis@imerodromos.gr

"Μπαίνοντας λευτερωτές στο Άουσβιτς οι εντολές του συντρόφου Στάλιν και του Γενικού Επιτελείου Στρατού ήταν ξεκάθαρες:

"Αντιμετωπίστε τους επιζήσαντες αυτού του κολαστηρίου με όλη την ευγένεια , την τρυφερότητα και την αγάπη που έχετε μέσα σας. Κοιτάξτε τους στα μάτια σαν να κοιτούσατε τα παιδιά σας , τους γονείς σας , τους εραστές σας. Αγγίξτε τους απαλά και με κατανόηση και ποτέ μην κάνετε βεβιασμένες κινήσεις για να τους κατευθύνετε προς την οριστική έξοδο των μαρτυρίων τους διότι εάν υπήρχε κόλαση συντρόφοι , αυτοί οι άνθρωποι την ζήσανε σε όλη της την αγριότητα.

Η διαταγή του συντρόφου Στάλιν ήταν τελεσίδικη:

 "Όποιος δεν υπακούσει σε αυτές τις υποδείξεις και υποπέσει σε ανάρμοστη συμπεριφορά , θα συλλαμβάνεται επιτόπου για να περάσει στρατοδικείο."

Αντικρίζοντας το θέαμα μόλις περάσαμε τις πύλες του "στρατοπέδου" η μόνη λέξη που μου έρχοταν στο μυαλό ήταν "φρίκη".
Τέτοια φρίκη που δεν είχα ξαναδεί σε κανένα πεδίο μάχης κατα την διάρκεια αυτού του παράλογου πολέμου. Και αυτό που το μυαλό μου ήταν ανίκανο να συλλάβει , ήταν το πόσο μίσος μπορεί να νιώσει ένα ανθρώπινο πλάσμα για ένα άλλο για να προβεί σε τέτοιες φρικαλεότητες.
Ήταν τέτοιο το σοκ μου , τέτοιο το μούδιασμά μου , που δεν μπορούσα να νιώσω ούτε το απαραίτητο μίσος που έπρεπε να νιώσω για τους Ναζί εγκληματίες."

Βασίλι Νικολάιγιεβιτς.Ταγματάρχης του Κόκκινου Στρατού.Απόσπασμα απο το κείμενο "Αναμνήσεις απο την κόλαση" της εφημερίδας Πράβντα το 1947.

Οι Σοβιετικοί απελευθέρωσαν το Άουσβιτς, το μεγαλύτερο κέντρο εξόντωσης και στρατόπεδο συγκέντρωσης, σαν σήμερα το 1945. 

Οι Ναζί ανάγκασαν την πλειοψηφία των κρατουμένων του Άουσβιτς να περπατήσουν δυτικά (κάτι που έγινε γνωστό ως «πορείες θανάτου»), έτσι ώστε όταν οι Σοβιετικοί στρατιώτες εισήλθαν στο στρατόπεδο, βρήκαν μόνο μερικές χιλιάδες αποστεωμένους ζωντανούς κρατούμενους. 

Τα αποδεικτικά στοιχεία των μαζικών δολοφονιών στο Άουσβιτς ήταν άφθονα. 

Καθώς υποχωρούσαν, οι Γερμανοί είχαν καταστρέψει τις περισσότερες αποθήκες του στρατοπέδου, στις υπόλοιπες όμως οι Σοβιετικοί βρήκαν προσωπικά αντικείμενα των θυμάτων. 

Για παράδειγμα, ανακάλυψαν εκατοντάδες χιλιάδες αντρικά κοστούμια, 300 χιλιάδες ζευγάρια παπούτσια , 100 χιλιάδες βαλίτσες , περισσότερα από 800.000 φορέματα και πάνω από 6,5 τόνους ανθρώπινων μαλλιών.

Αλίευση - Παρουσίαση: Viva La Revolucion

Τα SS: Το σύμβολο του Θανάτου (Die SS: Die waffen - SS)

Τα SS: Μελανές Σελίδες της Ευρωπαϊκής Ιστορίας

Τα Schutzstaffel που αν και το παρελθόν τους δεν είναι πολύ μακρινό, η ιστορία δεν έχει με σαφήνεια αποφανθεί για το πότε ακριβώς ιδρύθηκαν. Άλλωστε, η πολιτική βία εναντίον της Αριστεράς ήταν τυπικό χαρακτηριστικό της Γερμανίας του μεσοπολέμου. 

Εκθύμως ανεκτές, εκτός από την γνωστή σε εμάς οργάνωση των «Freikorps», ήταν δεκάδες οργανώσεις της άρχουσας τάξης, όπως η εθνικιστική-αντισοσιαλιστική «Einwohnerwehr» με 400.000 μέλη, η αντισημιτική- αντιμαρξιστική «Bund Bayern und Reich», η επίσης εθνικιστική, αντισημιτική «Bund Oberland», η «Viking-Bund», η «Artamanen-Gesellschaft», η «Vaterländischen Vereins München», η «Reichsflagge» και τόσες άλλες…

Όλες αυτές οι εθνικιστικές οργανώσεις, με την ενεργό υποστήριξη των επίσημων αρχών και την οικονομική αρωγή των καπιταλιστών, δρούσαν σε όλη την Γερμανία. Είναι χαρακτηριστικό πως την περίοδο 1919-1922 σε ολόκληρη την Γερμανία, οι οργανώσεις αυτές δολοφόνησαν 354 ανθρώπους που ανήκαν σε αναρχικές, κομμουνιστικές και σοσιαλιστικές οργανώσεις. Αυτή η βαρβαρότητα και η βία πέρασε αδιάφορη, όχι μόνο από τους δικαστές μα και από τον κόσμο.

Οι Γερμανοί πολίτες, στην πλειονότητα τους που συνδύαζαν τις παραδοσιακές χριστιανικές συντηρητικές τάσεις με τον φανατικό και υστερικό αντιμαρξισμό, κάτω από το σύνθημα «Πρώτα η Πατρίδα ύστερα ο κόσμος», είχαν μια νοοτροπία ηθικής αδιαφορίας μπροστά στην βία που είχαν εξαπλώσει οι οργανώσεις αυτές πολύ προτού ακούσουν για τον Χίτλερ*. Άλλωστε, οι μαρξιστές θεωρούνταν εχθροί της πατρίδας, του έθνους, της τάξης και της εκκλησίας πολύ πριν το πουν οι μπράβοι του Χίτλερ.  Μήτρα πάντως της οργάνωσης των SS θεωρείται μια μικρή ομάδα φανατικών, που το Μάρτιο του 1923 είχε ορκιστεί τυφλή πίστη στον Αδόλφο Χίτλερ, και ονομάστηκαν Stabswache, δηλαδή «Σωματοφυλακή».

Τα Schutzstaffel, δηλαδή οι «Ουλαμοί Προστασίας», αποτελούνταν από τρεις κύριες ομάδες: 

α)Την Allgemeine SS που σκοπό είχε την επιβολή της φυλετικής πολιτικής της Γερμανίας, 

β)την SS- Verfügungstruppe η οποία λειτουργούσε ως στράτευμα μάχης και σωματοφυλακής του Χίτλερ,καθώς επίσης αποτελούσε και τον πυρήνα των Waffen-SS τα οποία έδρασαν σε όλη την κατεχόμενη Ευρώπη, και γ) την ομάδα SS-Totenkopfverbände, τα μέλη της οποίας ήταν υπεύθυνα για την διοίκηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης και εξόντωσης εντός και εκτός της Γερμανίας.

Οι υποψήφιοι “κοσμοδιορθωτές” των SS έπρεπε, εκτός από το να διαθέτουν καθαρό άριο αίμα, να είναι  νέοι μεταξύ 23 και 35 ετών και να μην είναι έκφυλοι, μέθυσοι και τεμπέληδες. 

Τα βασικά κριτήρια στρατολόγησης ευθυγραμμίζονταν απολύτως με τον κώδικα που δίδασκαν οι φανατικοί αντισημίτες παγγερμανιστές του γαιοκτήμονα και πολιτικού Georg Ritter von Schönerer.*  Οι παγγερμανιστές συνιστούσαν στους νέους να είναι οι στυλοβάτες για την καθαρότητα της γερμανικής φυλής, που ισοδυναμούσε με το να αποφεύγει ο νέος το ποτό, την ομοφυλοφιλία, την ηθική κατάπτωση και τις πουτάνες, κυρίως τις Εβραίες, οι οποίες προορίζονταν για πελάτες κατώτερων φυλών. Επίσης, δίδασκαν πως η αγαμία επιβάλεται στους νέους ως τα εικοστά πέμπτα τους γενέθλια γιατί, εκτός του ότι είναι υγιεινή, δυναμώνει την θέληση ώστε να επιτυγχάνονται υψηλά πνευματικά ή φυσικά επιτεύγματα.

Ως σύνθημα τους τα SS είχαν “να σκορπάς τον θάνατο και να δέχεσαι τον θάνατο”, ενώ ιερά σύμβολα είχαν την νεκροκεφαλή και το τιμητικό ξιφίδιο. Φορούσαν μαύρες στολές και υποτίθεται πως ήταν ιδεολόγοι πολεμιστές, οι εκλεκτοί του Φύρερ. 

Στην Γερμανία το να ανήκει κάποιος σε αυτό το σώμα αποτελούσε μεγάλη διάκριση, σίγουρη καριέρα και οικονομική αποκατάσταση. Η οργάνωση είχε το μονοπώλιο στα χριστουγεννιάτικα δέντρα τα οποία πουλούσε στους σταθμούς των τρένων, στα πλαίσια της λεγόμενης Winterhilfe (χειμερινή βοήθεια), που υποτίθεται πως ήταν ένα πρόγραμμα των SS και των SA για βοήθεια στους φτωχούς, τους ανέργους και τους ηλικιωμένους. Πέρα από τα χριστουγεννιάτικα δέντρα, οι άνδρες της οργάνωσης πήγαιναν πόρτα-πόρτα κρατώντας κουτιά δωρεών, όπου όλοι ακόμα και οι απερίσκεπτοι, με την κατάλληλη πίεση, έπρεπε να συνεισφέρουν*. 

Επίσης, αναλώνονταν σε πράξεις όπως η Strafexpedition, δηλαδή «σωφρονιστικές εξορμήσεις» σε εβραϊκές και κομμουνιστικές συνοικίες. Η Strafexpedition στην ουσία ήταν βίαιες επιδρομές σε σπίτια, με περιστατικά ακραίας παράνοιας να καταγράφονται, αποσκοπώντας στον εκφοβισμό της κοινωνίας, ο οποίος βοηθούσε τον λαό να παραμένει αμέτοχος, σιωπηλός πειθαρχημένος, ώστε να συνηθίζει την συνεχή απειλή και την τυφλή οργή των μπράβων του Χίτλερ.

Αρχηγός των SS ήταν ένα όχι ιδιαίτερα αντιπροσωπευτικό δείγμα της άριας φυλής, ο Heinrich Luitpold Himmler, ο οποίος είχε μυηθεί στις αρχές  του «Αίματος και της Γης» από τον Richard Walther Darré. 

Ειρήσθω εν παρόδω, ο  Ρίχαρντ Νταρέ ήταν ο καθοδηγητής της πολιτικής του Ράιχ σχετικά με τον «Ζωτικό Χώρο»  και την ανάπτυξη ιμπεριαλιστικών βλέψεων του Ράιχ προς την Ανατολική Ευρώπη (Drang nach Osten) και την ΕΣΣΔ. Ο  Νταρέ υποστήριζε πως «οι έννοιες του Αίματος και της Γης μας δίνουν το δικαίωμα να πάρουμε όσα ανατολικά εδάφη κριθούν απαραίτητα για την θεμελίωση μιας αρμονίας μεταξύ του σώματος του λαού μας και του γεωπολιτικού χώρου».* Αυτές οι ιδέες που προΰπηρχαν του Χίτλερ, σε συνδυασμό με την υπακοή και τη αφοσίωση, έννοιες έμφυτες στον γερμανικό λαό, οδήγησαν χιλιάδες κόσμο στα SS.

Η κατευθυντήρια γραμμή για την συμπεριφορά των Γερμανών απέναντι στην «ασιατική πλημμύρα του εβραιομπολσεβικισμού» ήταν η εξής: 

«Ο Μπολσεβικισμός αποτελεί θανάσιμο εχθρό του γερμανικού κράτους. Ο αγώνας της Γερμανίας συνίσταται στον αφανισμό της αχρείας αυτής κοσμοθεωρίας και των φορέων της».*        

Όσον αφορά στην ιδεολογία των SS, το φτωχό παράδειγμα της κυρίαρχης φυλής Heinrich Himmler μας την εκφράζει με τα εξής λόγια: 

«Μια αρχή πρέπει να είναι απόλυτη για τον άνδρα των SS: πρέπει να είμαστε τίμιοι, ευπρεπείς, αφοσιωμένοι και συντροφικοί σε όσων τις φλέβες τρέχει το ίδιο αίμα με μας και σε κανέναν άλλο. Το τι συμβαίνει στους Ρώσους ή τους Τσέχους μου είναι παντελώς αδιάφορο[…] Το αν οι άνθρωποι ζουν άνετα ή λιμοκτονούν με ενδιαφέρει μόνο στο βαθμό που τους χρειαζόμαστε ως σκλάβους για τον πολιτισμό μας. Το αν 10.000 Ρωσίδες θα πεθάνουν από εξάντληση καθώς θα σκάβουν ένα αντιαρματικό όρυγμα με ενδιαφέρει μόνο στο βαθμό που το όρυγμα αυτό είναι χρήσιμο για την Γερμανία.[…]Εμείς οι Γερμανοί, που είμαστε ο μοναδικός λαός στον κόσμο με κόσμια στάση απέναντι στα ζώα, θα υιοθετήσουμε κόσμια στάση και απέναντι σε αυτά τα ανθρώπινα ζώα, όμως αποτελεί έγκλημα κατά του αίματος μας να ανησυχούμε γι αυτούς και να τους διδάσκουμε ιδανικά[…] Οι περισσότεροι από σας γνωρίζουν τι σημαίνει να βλέπει κανείς εκατό, πεντακόσια ή χίλια πτώματα σωριασμένα το ένα πάνω στο άλλο. Να τακτοποιήσουμε αυτές τις στοίβες και την ίδια στιγμή, εκτός από εξαιρέσεις που οφείλονται σε ανθρώπινη αδυναμία, να παραμένουμε ευπρεπείς, αυτό είναι που μας έχει κάνει σκληρούς. Πρόκειται για μια σελίδα δόξας στην ιστορία μας, μια σελίδα που ανάλογη της δεν γράφτηκε ως τώρα ούτε θα γραφεί στο μέλλον».*

Συνεπώς, τα SS ανέλαβαν την φυλετική αναπροσαρμογή των κατεκτημένων λαών πάνω στις αξίες του εθνικοσοσιαλισμού, για να τους βοηθήσουν να εμπεδώσουν την θέση και το ρόλο τους μέσα στην φυλετική ιεραρχία της Νέας Ευρώπης, όπου κυριαρχούσε το άριο γερμανικό αίμα. 

Βέβαια, από την ανάπλαση των κατεκτημένων λαών εξαιρούνταν οι Εβραίοι, οι Τσιγγάνοι, οι ομοφυλόφιλοι, οι Σλάβοι, οι ανάπηροι,  και οι κομμουνιστές. Αυτά τα «ανθρώπινα ζώα» τα ανέλαβαν επίσης τα SS για να τα διαχειριστούν μέσα από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι σκλάβοι σήμαιναν απόκτηση τεράστιων οικονομικών δυνατοτήτων, καθώς στηρίζονταν στην μηδενικού κόστους εργασία.

Παρενθετικά θα σας επισημάνω το γεγονός, ότι η οικονομική αυτοκρατορία των SS, που στηριζόταν και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αριθμούσε 500 θυγατρικές οι οποίες ειδικεύονταν σε ένα ευρύ φάσμα επιχειρήσεων, όπως την εκμετάλλευση του μεταλλικού νερού Apollinaris, το οποίο σήμερα ανήκει στην Coca Cola, την παραγωγή πορσελάνης Porzellan Manufaktur Allach, την προμήθεια και την κατασκευή οικοδομικών υλικών DEST κ.α. Όλες αυτές οι επιχειρήσεις λειτουργούσαν κάτω από την ομπρέλα του ομίλου SS-Wirtschafts-und Verwaltungshauptamt.

Αντιλαμβάνεστε βέβαια πόσο τεράστια διαχειριστικά προβλήματα είχαν να διαχειριστούν οι άριστοι με το αγνό άριο αίμα: από τον ορθολογισμό  της παραγωγής  στα στρατόπεδα ώστε  να ανταποκρίνεται  σε ένα ευρύ φάσμα αναγκών του Ράιχ, ως την ενημέρωση των λογιστικών βιβλίων∙ 

από τη διασφάλιση επαρκών θερμίδων στους σκλάβους ώστε να παράγουν εργασία, ως την εξόντωση των μη παραγωγικών «ανθρώπινων ζώων»∙ από την τιμολόγηση και πώληση παραγωγικών γυναικών και ανδρών στην Bayer, στην Heinkel, στην Junkers στην Messerschmitt, στον όμιλο Friedrich Krupp AG (η σημερινή ThyssenKrupp AG), στις αυτοκινητοβιομηχανίες BMW,  Audi, και Daimler-Benz,  στην εταιρεία τσιμέντου Goleszow, στην εταιρεία ηλεκτρομηχανολογίας Siemens-Schuckertwerke κ.α, ως την ποιότητα των παραγόμενων ειδών με τα οποία εφοδιαζόταν κυρίως η Βέρμαχτ∙ από τη διαχείριση των τιμαλφή των ανθρώπινων ζώων όπως τα χρυσά ρολόγια, τα δαχτυλίδια, ακόμη και τα χρυσά τους δόντια, ως τις διαπραγματεύσεις με τις Ελβετικές τράπεζες που ήταν οι τελικοί αποδέκτες του χρυσού.*

Γίνεται, επομένως, κατανοητό πως τα SS είχαν μεταβληθεί σε ένα παράλληλο κράτος με ιεραρχία, στρατιωτικό, πολιτικό, οικονομικό και διοικητικό τομέα και μάλιστα με ειδικές αρμοδιότητες. 

Είχαν δικό τους νομικό σύστημα και το προσωπικό τους, άνδρες και γυναίκες, υπαγόταν στη δικαιοδοσία ειδικών δικαστηρίων! Και ναι! Οι γυναίκες έπαιξαν σημαντικό ρόλο στα SS, καθώς τοποθετούνταν σε θέσεις διοίκησης με πρωτοφανή εξουσία. Γυναίκες διοικητές και φύλακες σε στρατόπεδα και φυλακές,  ως αυτόκλητοι φορείς υπέρτατης εξουσίας, άσκησαν πρωτοφανή βία σε αυτούς που ανακηρύσσονταν υπάνθρωποι!*

***

Μέσα σε όλα αυτά, τα ένοπλα τμήματα των SS τα Waffen-SS, μέχρι που ξεκίνησε ο φασιστικός Πόλεμος στην Ευρώπη, αριθμούσαν μόλις 23.000 άνδρες. Όσο και αν φανεί παράξενο, η μαζική στελέχωση ξεκίνησε μετά την κατάκτηση της Γαλλίας. 

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός, ότι σε ολόκληρη την Γαλλία κατεχόμενη και μη οι Γερμανοί διατήρησαν λιγότερους από 1500 αξιωματικούς*. Η γερμανική κυριαρχία στηρίχτηκε στην πρόθυμη συνεργασία της άρχουσας τάξης, του διοικητικού συστήματος της χώρας, μα και στην μεγάλη πλειονότητα των Γάλλων που παρέμεινε νομοταγής στις διαταγές των φασιστών! Αμέσως πλήθος εθελοντών κατατάχθηκε στην  Légion des Volontaires Français contre le Bolchévisme, δηλαδή στην «Λεγεώνα των Γάλλων εθελοντών κατά του μπολσεβικισμού». Η λεγεώνα ονομάστηκε λίγο αργότερα σε 33 Waffen-Grenadier-Division der SS “Charlemagne”,  δηλαδή στην 33η Μεραρχία Γρεναδιέρων SS “Καρλομάγνος” με δύναμη  11.000  άνδρες! Ήταν η τελευταία μονάδα των SS που υπερασπίστηκε το καταφύγιο του Χίτλερ. Και ήταν Γάλλοι!  Ειρωνεία ε; Μόλις 60 άτομα γλύτωσαν…

Άλλες δύο δεξαμενές στρατολόγησης στα Waffen-SS ήταν: 

α) οι Volksdeutsche, δηλαδή οι γερμανικής καταγωγής πληθυσμοί που ζούσαν στην κεντρική, την ανατολική Ευρώπη και στα βαλκάνια, 

και β) οι φυλετικά συγγενείς προς το Γερμανικό αίμα Νορβηγοί, Δανοί, Βέλγοι, και Ολλανδοί. Οι μαζικές προσχωρήσεις δημιούργησαν τις μεραρχίες SSQ Lanstorn Naterland, Langemarck, Wallonien Viking και Hitler Jugend.  Άλλωστε, στις χώρες αυτές ο αντισημιτισμός, ο ρατσισμός και ο υστερικός αντικομμουνισμός είχαν βρει αποδοχή σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού. Όσο προχωράει ο πόλεμος και η Γερμανία δείχνει ανίκητη, τόσο μεγάλωνε η εισροή εθελοντών στα SS.Αυτοί οι εκατοντάδες χιλιάδες εθελοντές από «φυλετικά συγγενή κράτη» με την Γερμανία έδωσαν την δυνατότητα στα SS να αναπτυχθούν σε ένα κράτος εν κράτη σε όλη την Ευρώπη!*

Η αθρόα στρατολόγηση, όμως, εξαπλώθηκε ως τα Βαλκάνια. Χιλιάδες έτρεξαν στις πύλες των στρατολογικών γραφείων των SS. Πρώτοι-πρώτοι κατέφθασαν οι Κροάτες που συγκρότησαν τις μεραρχίες Handsar, Kama κ.α. Εδώ βέβαια υπήρχε μια ιδιαιτερότητα: αν και τα μέλη των SS έπρεπε να έχουν καθαρό τευτονικό αίμα, στο όνομα του αντικομμουνισμού και του αντισημιτισμού, δέχτηκαν σε αυτές τις μεραρχίες να στρατολογήσουν μουσουλμάνους από την Βοσνία-Ερζεγοβίνη, που ως γνωστόν, ήταν μέρος της Κροατίας.

Οι δυο αυτές μεραρχίες, μαζί με την μεραρχία των Αλβανών SS Skanderberg, αποτέλεσαν ένα ισχυρό στρατιωτικό σώμα για την αντιμετώπιση των κομμουνιστών στα Βαλκάνια, μα και τη βιτρίνα της ισλαμικής πολιτικής της Γερμανίας ως χειροπιαστό μήνυμα για τους Άραβες, οι οποίοι δεν είχαν σε υπόληψη την βρετανική αποικιοκρατία αλλά ούτε και τους Εβραίους.*

Τα Waffen-SS έφτασαν να διαθέτουν σχεδόν ένα εκατομμύριο ενόπλους που έδρασαν κυρίως στην ΕΣΣΔ. Εκεί δημιουργήθηκε η μεραρχία  Waffen SS Galizien, η οποία στελεχώθηκε από Ουκρανούς φασίστες και η  Freiwillingen, η οποία στελεχώθηκε από Λετονούς. 

Όλοι αυτοί εμπλέκονται στην αταβιστική μέθοδο μαζικής θανάτωσης στην Ανατολική Ευρώπη και την ΕΣΣΔ με πογκρόμ, σφαγές, εκτελέσεις ακόμα και γυναικόπαιδων μπροστά σε λάκκους που τα ίδια τα θύματα είχαν ανοίξει, αλλά και κάθε άλλη μορφή σαδιστικής θανάτωσης, που δεν μπορεί να συλλάβει ούτε ο πιο ευφάνταστος σκηνοθέτης ταινιών τρόμου!   

Την τρομακτική σκληρότητα και την βιομηχανοποιημένη βία των SS και των ντόπιων συνεργατών τους, την γνώρισε στο πετσί του και ο Ελληνικός λαός. 

Ποιος αλήθεια μπορεί να ξεχάσει τις σφαγές αμάχων, γυναικών και παιδιών στα Καλάβρυτα, στην Κλεισούρα, στο Δίστομο, στην Βιάννο, στην Κάνδανο, στην Καισαριανή;

Και όλα αυτά τα φοβερά συνέβησαν σύμφωνα με  τις διαταγές ενός προηγμένου πολιτιστικά και πνευματικά κράτους και από τα μέλη ενός λαού που αυτοανακηρύχθηκε ως ο σωτήρας  της άριας φυλής που κινδυνεύει από τον διεθνή εβραϊσμό και τον μπολσεβικισμό που ευθύνεται για όλα τα προβλήματα…

Σήμερα;

Σήμερα το χθες προβάλλεται επικίνδυνα στο τώρα.

Στην Ευρώπη της φτώχειας και της ανέχειας, ο εθνικισμός και ο φασισμός  έχουν ούριο αέρα στα πανιά τους. 

Τα σημεία αναφοράς των λαών είναι  θολά στη σημερινή πολιτική συγκυρία της καπιταλιστικής κρίσης. Υπάρχει ιδεολογική σύγχυση. Τι είναι αριστερά, τι δεξιά και τι εθνικισμός –φασισμός; Εδώ εμφανίζεται ο σύγχρονος φασισμός με ένα πρόσωπο ανώτερο των ιδεολογικών διαχωριστικών γραμμών. Στην θεματική του ταυτότητα έχει εντάξει την εθνική ενότητα, την εθνική κυριαρχία και τον πατριωτισμό, την δαιμονοποίηση της πολυπολιτισμικής κοινωνίας και την πολιτιστική παρακμή της Ευρώπης λόγω της μετανάστευσης.

Όμως και οι συνωμοσίες  βρίσκονται σε συντονισμό με τον ιερό εθνικό αγώνα για την σημαία. 

Διότι οι « Εβραίοι »  είναι από τη φύση τους ξένοι προς την έννοια του έθνους και επιπλέον ειδικεύονται στη συσσώρευση κεφαλαίου. Οι τράπεζες είναι εβραϊκές, ο Τύπος είναι εβραϊκός, οι καταστροφείς της εθνικής ενότητας είναι οι Εβραίοι…Να δείτε τον Τζωρτζ Σόρος που επιβουλεύεται το ελληνικό έθνος υπέρ των Σλάβων…Εβραίος είναι!*

Σήμερα λοιπόν, που ο φασισμός έχει αρχίσει να προβάλλεται επικίνδυνα στην Ευρώπη και που η πλειονότητα του κόσμου δεν διαθέτει προσωπικές μνήμες και έχει αμυδρές γνώσεις για τον ναζισμό, τον πόλεμο, τις  βιομηχανικές σφαγές, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, επιβάλλεται να εντοπίζουμε αυτά τα γεγονότα και να μην τα αφήσουμε να εκτοπίζονται στο περιθώριο.

Και επειδή στην αρθογραφία υπάρχει περιορισμός χώρου ψάξτε…

Είναι αναγκαίο να δημιουργήσετε το δικό σας ερμηνευτικό πλαίσιο.

***

1* Κωστας Λουλουδακης: Ξεχάστε τον Αδόλφο Χίτλερ http://www.nostimonimar.gr/xechaste-ton-adolfo-chitler/ Αφέθηκα να παρασυρθώ http://www.nostimonimar.gr/afethika-na-parasyrtho/

2* Recht und Justiz im »Dritten Reich«: Herausgegeben von Ralf Dreier und Wolfgang Sellert. Βλέπε και Ian Kershaw Χίτλερ 1889-1936  σελ  201 Eκδόσεις scripta.

3* Διαβάστε περισσότερα: Schönerer, Lueger, and Hitler: The Politics of the Vienna Years, 1907-1913 http://www.academia.edu/6573765/Sch%C3%B6nerer_Lueger_and_Hitler_The_Politics_of_the_Vienna_Years_1907-1913

4*Ερικ Λάρσον Στον Κήπο με τα Θηρία Εκδόσεις Μεταίχμιο 

5* Θεοφάνης Γ. Γραμμένος:  Το Κράτος των SS  Ε Ιστορικά

6* Manfrend Messerschmidt:Ιδεολογική Διάβρωση 1933-1945 Ε Ιστορικά 

7* Gordon Williamson: The SS: Hitler’s Instrument of Terror

8* Κώστας Λουλουδάκης: Η Ευρεσιτεχνία των «Λουτρών» Ημεροδρόμος https://www.imerodromos.gr/i-evresitechnia-ton-loutron-tou-kosta-louloudaki/

9*Wendy Lower : Οι Μαινάδες του Χίτλερ Εκδόσεις Μεταίχμιο

10*Laurence Rees: Άουσβιτς Εκδοσεις Πατάκη

11*Βουλη ντοκιμαντέρ: Τα SS: Το σύμβολο του Θανάτου (Die SS: Die waffen – SS) https://www.youtube.com/watch?v=gjRcXXZTKzo&has_verified=1

12* Γιώργος Μαργαρίτης: Τα πολύγλωσσα SS Ε Ιστορικά.

13* monde-diplomatique: Το ιδεολογικό κουβάρι της Ακροδεξιάς 9 Νοεμβρίου 2013

Από imerodromos.gr

ΚΩΣΤΑΣ ΛΟΥΛΟΥΔΑΚΗΣ (ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ) 

Αλίευση - Παρουσίαση: Viva La Revolucion