Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

24 Ιουνίου, 2018

ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ, ΤΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΒΡΩΜΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΝΑΤΟϊΚΗΣ «ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ»:



Σε βασικό ορμητήριο για τις επεμβάσεις ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ σε όλη την περιοχή, από την Ανατ. Μεσόγειο και τη Μ. Ανατολή έως τη Β. Αφρική και τα Βαλκάνια, μετατρέπει τη χώρα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Από τον Άραξο έως το Αιγαίο και από την Αλεξανδρούπολη έως τη Σούδα, όποια πέτρα κι αν σηκώσει κανείς τις μέρες αυτές, βρίσκει από κάτω το «αποτύπωμα» της επικίνδυνης εμπλοκής για τα συμφέροντα της αστικής τάξης, που επί ημερών της η αμερικανοΝΑΤΟική «αριστερά» έχει ξεπεράσει κατά πολύ τους «δασκάλους» προκατόχους της.

Και μόνο η «λίστα» της τελευταίας βδομάδας «ζαλίζει»:

Στις 17 του μήνα, ο Φ. Φρέντρικσον, επικεφαλής της Πυρηνικής Πολιτικής του ΝΑΤΟ, επισκέφτηκε τη βάση του Άραξου, όπου από το περασμένο καλοκαίρι, όπως κατήγγειλε το ΚΚΕ, έχουν γίνει εργασίες «αναβάθμισης» των υποδομών, ώστε να μπορούν να φιλοξενηθούν «ειδικά» όπλα, ανάμεσά τους και πυρηνικά.

Επιβεβαιώνεται έτσι ότι η Ελλάδα παραμένει αναπόσπαστο κομμάτι των πιο επικίνδυνων για το λαό σχεδίων των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, όπως είναι η πυρηνική τους στρατηγική.

Τα σχέδια αυτά γίνονται διπλά επικίνδυνα στο φόντο των αντιθέσεων ΗΠΑ - Τουρκίας και των σκέψεων για μετεγκατάσταση «δραστηριοτήτων» από τη βάση του Ιντσιρλίκ, όπως φαίνεται και από χτεσινή δήλωση Τούρκου στρατηγού ε.α. (βλέπε και σελ. 24).

Την ίδια ώρα, στη Σούδα είναι αγκυροβολημένο από την Τετάρτη το αμερικανικό αεροπλανοφόρο «USS Harry S. Truman», για ανεφοδιασμό, επισκευές και για να πάρουν οι Αμερικανοί φονιάδες «μια ανάσα» από την πολεμική εμπλοκή στη Συρία και ευρύτερα στη Μ. Ανατολή, όπου κονταροχτυπιούνται με τη Ρωσία και μακελεύουν τους λαούς για τον έλεγχο του ενεργειακού πλούτου και των σφαιρών επιρροής.

Θυμίζουμε άλλωστε ότι η Σούδα έπαιξε ρόλο και στην πρόσφατη ιμπεριαλιστική επίθεση στη Συρία, με αμερικανικά κατασκοπευτικά να απογειώνονται για να καταδείξουν στόχους, ενώ στο πλαίσιο και των συμφωνιών του πρωθυπουργού με τον «διαβολικά καλό» Τραμπ, μόλις τον περασμένο μήνα υπογράφτηκε «μνημόνιο κατανόησης» μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ, για την αναβάθμιση των ναυτικών υποδομών της βάσης, άρα και των επιχειρησιακών δυνατοτήτων της στη Μεσόγειο και τη Μ. Ανατολή.

Τρία ακόμα πλοία της αρμάδας συνοδείας του αεροπλανοφόρου έχουν καταπλεύσει σε Σαντορίνη (όπου αναμένεται και ο «πολυπράγμων» πρέσβης των ΗΠΑ), Ρόδο, Πειραιά, ενώ στην Κέρκυρα έδεσε τις προηγούμενες μέρες το αμερικανικό πολεμικό αποβατικό πλοίο «USS New York», μέρος επίσης του 6ου στόλου των ΗΠΑ που ελέγχει Αφρική και Μ. Ανατολή.

Δίπλα στα παραπάνω, πληροφορίες αναφέρουν ότι τις μέρες αυτές ξεκίνησαν τις πτήσεις τους από τη βάση της Λάρισας, με το βλέμμα στραμμένο σε Β. Αφρική και ΝΑ Μεσόγειο, τα αμερικανικά στρατιωτικά drones «MQ-9 Reaper», που διεκδικεί να «φιλοξενεί» σε μόνιμη βάση εδώ η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Ενώ από μέρα σε μέρα αναμένεται και η τελική φάση της λεγόμενης «αξιολόγησης» του Γ' Σώματος Στρατού στη Θεσσαλονίκη από ανώτατους ΝΑΤΟικούς διοικητές, ώστε να αναλάβει τα καθήκοντά του ως «Διακλαδικού Στρατηγείου Δυνάμεων του ΝΑΤΟ» για το συντονισμό κάθε είδους δολοφονικών επιχειρήσεων και αποστολών του ιμπεριαλιστικού οργανισμού.

Αυτά κι άλλα τόσα είναι μερικά απ' όσα αποτυπώνουν την επικίνδυνη εμπλοκή στα δολοφονικά σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, που βαθαίνει και εκ των πραγμάτων βάζει τον ελληνικό λαό στο στόχαστρο μεγάλων ανταγωνισμών, στο μάτι του κυκλώνα των ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων.
Γι' αυτό τα αιτήματα «ούτε γη ούτε νερό στους φονιάδες των λαών», για να κλείσουν οι βάσεις, να επιστρέψουν οι Έλληνες στρατιωτικοί από τις αποστολές εκτός συνόρων, να αποδεσμευτεί η Ελλάδα από ΝΑΤΟ και ΕΕ, πρέπει να βρεθούν στην πρώτη γραμμή της διεκδίκησης μαζί με την πάλη για την ανάκτηση των απωλειών, την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων και του λαού.

Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Παρασκευής 25 Μάη 2018.

23 Ιουνίου, 2018

ΑΛΕΞΗ ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ Η ΔΙΚΗ ;; ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΑΠ' ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΗΣ Χ/Α:(αποκαλυπτικές φωτο)


Η επιστολή του Χρ. Παππά προς τον αξιωματικό των ΕΣ ΕΣ, Λεόν Ντεγκρέλ

Επιστολή και φωτογραφίες του χρυσαυγίτη Χρήστου Παππά προς τον αξιωματικό των SS Λεόν Ντεγκρέλ ήρθαν στο φως, στη διάρκεια των αναγνωστέων εγγράφων στη δίκη της Χρυσής Αυγής, αποδεικνύοντας για άλλη μία φορά τους στενούς ιδεολογικούς δεσμούς της ναζιστικής οργάνωσης με τα στελέχη των κατοχικών χιτλερικών στρατευμάτων που αιματοκύλισαν τον ελληνικό λαό. 
Η επιστολή έχει ημερομηνία 15 Ιούνη 1989 και σε αυτήν, ο υπαρχηγός της οργάνωσης και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματός του εκφράζει την πίστη και το θαυμασμό του, αλλά και όλων των «συναγωνιστών του» -ιδιαίτερα του αρχηγού Ν. Μιχαλολιάκου- στην «αιώνια μορφή» του σφαγέα Χίτλερ και στα «ιδεώδη» που αυτός σηματοδοτούσε, δηλαδή τις θηριωδίες και την εγκληματική του δράση ενάντια στους λαούς της Ευρώπης.
Από το περιεχόμενο της επιστολής, αναδεικνύεται η πίστη στη ναζιστική Γερμανία και στη ναζιστική ιδεολογία, η λατρεία στο Γ' Ράιχ και τον Χίτλερ. Χαρακτηρίζει ως «ήρωες» τους δολοφόνους των SS, που αιματοκύλισαν τον ελληνικό λαό και «πελώριο έργο» τις σφαγές, που διετέλεσαν στις χώρες που κατέκτησαν, ενώ επιβεβαιώνοντας τον εξόφθαλμο ναζιστικό χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής αναφέρει χαρακτηριστικά «εσείς μας δείχνετε το δρόμο με τον λαμπρό και παραδειγματικό ηρωισμό σας». 
Θυμίζουμε, για την ιστορία, πως ο συγκεκριμένος αξιωματικός, βελγικής καταγωγής, πρωτοστάτησε στη στρατολόγηση ένοπλης δύναμης της λεγόμενης Λεγεώνας των Βαλλόνων, προκειμένου να βοηθήσει τους Ναζί στο ανατολικό μέτωπο.
Τον Αύγουστο του 1941 η «Λεγεώνα της Βαλλονίας» τέθηκε υπό τη Βέρμαχτ στον πόλεμο κατά της Σοβιετικής Ένωσης, ως «Ταξιαρχία των Βαλλόνων», ενώ συμμετείχε και ο ίδιος ο Ντεγκρέλ στην επιχείρηση Μπαρμπαρόσα.
Για όλη αυτή τη δραστηριότητά του, αλλά και για τον τραυματισμό του σε μάχη, τον παρασημοφόρησε ο ίδιος ο Χίτλερ με το Σταυρό των Ιπποτών (δείτε παρακάτω φωτό) ως «άξιο» στέλεχος του ναζιστικού στρατού, του πιο αιμοσταγούς στρατού στην ιστορία της ανθρωπότητας. Αυτού του στρατού που θαυμάζουν και δηλώνουν πίστη τα στελέχη της Χρυσής Αυγής. 




902.gr

Τρίτη 26/06/2018 - 19:06
ΔΙΚΗ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

Ναζί «μέχρι το κόκαλο»

Ναζί «μέχρι το κόκαλο» επιβεβαιώνεται γι'αακόμη μια φορά ότι είναι η Χρυσή Αυγή. Τα ντοκουμέντα από το σκληρό δίσκο του υπαρχηγού της, Χρ. Παππά, στη δίκη της εγκληματικής οργάνωσης προκαλούν ανατριχίλα.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι παντού «δεσπόζει» ο Αδόλφος Χίτλερ, οι σβάστικες, τα Waffen SS, πορτρέτα διάφορων ναζιστών, σημαίες των SS, φωτογραφίες της χιτλερικής νεολαίας, σημαίες της Βέρμαχτ, αφίσες του Ρούντολφ Ες, ναζιστικοί χαιρετισμοί. Με φόντο ή χωρίς τα παραπάνω, ο υπαρχηγός χαιρετά ναζιστικά, μόνος του ή με τον αρχηγό Μιχαλολιάκο, στον τάφο του Μουσολίνι (το 2009), σε γερμανικό νεκροταφείο, εμφανίζεται με ναζιστικό περιβραχιόνιο. Επίσης υπάρχουν φωτογραφίες του αρχηγού Μιχαλολιάκου σε γραφεία με πορτρέτα του Χίτλερ, με το χιτλερικό αετό και με σβάστικα, με ναζιστικούς χαιρετισμούς. Υπάρχει ακόμα επιστολή του πραξικοπηματία Γ. Παπαδόπουλου από τον Κορυδαλλό.
Σε βίντεο του σκληρού του δίσκου παντού ακούγεται το «Χάιλ Χίτλερ», ενώ σε άλλο ο υπαρχηγός Παππάς εκπαιδεύει μικρό παιδί να χαιρετάει ναζιστικά...
Στα έγγραφα υπάρχει άρθρο του Παππά (Οκτώβρης 2001) με τίτλο «Νυρεμβέργη», κείμενο «μνημόσυνο» για τους ναζί, κείμενο «αγάπης και προσευχής για την ψυχική τους ανέλιξη και τελειοποίηση...» όπως σημειώνεται. Υπάρχουν και φωτογραφίες με τον γνωστό πρώην ηγετικό στέλεχος της οργάνωσης «Περίανδρο» (σ.σ. Α. Ανδρουτσόπουλο, καταδικασμένο αμετάκλητα για την απόπειρα δολοφονίας του φοιτητή Δ. Κουσουρή). Ο Παππάς φαίνεται να διατηρούσε επαφή με τον «Περίανδρο» την περίοδο που ήταν φυγόδικος.
Ιδιαίτερα αποκρουστικά, αλλά και αποκαλυπτικά για τα «πιστεύω» της ηγεσίας των χρυσαυγιτών είναι η φωτογραφία με τη σημαία της Βέρμαχτ στην Ακρόπολη ή η ελληνική σημαία με σύμβολο τη σβάστικα...
Ενδεικτικά επίσης αναφέρουμε από το υλικό του σκληρού δίσκου του στελέχους της Χρυσής Αυγής Ηλ. Κασιδιάρη φωτογραφίες με ναζιστικούς χαιρετισμούς και το τατουάζ με τη σβάστικα στο μπράτσο του, τον ίδιο ένστολο επικεφαλής τάγματος εφόδου, εκπαιδευτή σε στρατιωτικά γυμνάσια, σε ομάδα χρυσαυγιτών, με όπλο σε δωμάτιο κλπ. Άξιο λόγου, μεταξύ άλλων, ένας χάρτης των Εξαρχείων που δείχνει με υπόμνημα τις τοποθεσίες διαφόρων καταστημάτων, γραφείων πολιτικών οργανώσεων και στεκιών. Επιπρόσθετα, δυο φωτογραφίες που φαίνεται να δείχνουν πλαστογράφηση ταυτότητας αστυνομικού με τη φωτογραφία του αδελφού του, Αλ. Κασιδιάρη. Μάλιστα, χτες στη δίκη, το δικαστήριο δέχθηκε μεταξύ άλλων αιτημάτων να διαβαστεί ο υπηρεσιακός φάκελος του αστυνομικού. Τέλος, από τα τηλεφωνικά μηνύματα του κινητού του Η. Κασιδιάρη προκύπτει μεταξύ άλλων ότι λάμβανε συγχαρητήρια για το άρθρο του για τον Αδόλφο Χίτλερ...
Από το σκληρό δίσκο του ηγετικού στελέχους του τάγματος εφόδου της Νίκαιας που δολοφόνησε τον Π. Φύσσα, Ιωαν. Καζαντζόγλου, ενδεικτικά αναφέρουμε φωτογραφίες ναζιστών, ναζιστικούς χαιρετισμούς, πιστόλια, σφαίρες, υλικά εκρηκτικού μηχανισμού. Ο Καζαντζόγλου εμφανίζεται με όπλο στη Νέδα όπου γινόταν η στρατιωτική εκπαίδευση των χρυσαυγιτών, με τάγμα εφόδου με άλλους κατηγορούμενους για τη δολοφονία Φύσσα. Επίσης βίντεο με επιθέσεις χρυσαυγιτών σε αντιφασίστες, βίντεο με τίτλο «Ξύλο στην Πάρο», βίντεο με τον Καζαντζόγλου σε αυλή σπιτιού να κρατάει όπλο και να πυροβολεί, άλλο βίντεο όπου βρίζει χυδαία νεαρό μετανάστη...
ΣΧΕΤΙΚΑ

22 Ιουνίου, 2018

Η "ΖΑΙΟ"ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΝΤΙ ΝΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙ ΤΗ ΠΑΡΑΛΙΑΚΗ ΖΩΝΗ ΣΤΕΛΝΕΙ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ !!


ΚΩΣΤΑΣ ΠΕΛΕΤΙΔΗΣ:
Η κυβέρνηση να παραχωρήσει οριστικά την Παραλιακή Ζώνη και να σταματήσει τις εγκλήσεις κατά του δήμου


Την απαράδεκτη τακτική των υπηρεσιών του υπουργείου Οικονομικών, που αντί να ασχολούνται με την προώθηση της νομοθετικής πράξης για την οριστική παραχώρηση της Παραλιακής Ζώνης στο Δήμο Πατρέων, φροντίζουν να στέλνουν πρόστιμα και εντολές για αποχή από κάθε δραστηριότητα του δήμου στην περιοχή και να εγκαλούν με εισαγγελικές παραγγελίες, καταγγέλλει ο δήμαρχος της πόλης Κώστας Πελετίδηςμε επιστολή του προς τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και την υφυπουργό Οικονομικών Κατερίνα Παπανάτσιου.  
Στην επιστολή ο δήμαρχος, αναφέρει τα εξής:
«Ενώ από το Γενάρη του 2015 η κυβέρνησή σας εξέφρασε τη θέληση να ικανοποιήσει το χρόνιο αίτημα του πατραϊκού λαού, την παραχώρηση της Παραλιακής Ζώνης στο Δήμο Πατρέων και ενώ βρισκόμαστε στην τελική φάση νομοθετικής διάταξης για την ολοκλήρωση της οριστικής παραχώρησης, οι ενέργειες των υπηρεσιών του υπουργείου, έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις δεσμεύσεις σας.
Τους τελευταίους μήνες, με απίστευτη επιμέλεια οι υπηρεσίες του υπουργείου έχουν σταματήσει κάθε άλλη εργασία και φροντίζουν να μας στέλνουν πρόστιμα, εντολές για αποχή από κάθε δραστηριότητα του δήμου στην Παραλιακή Ζώνη.
Μας εγκαλούν με εισαγγελικές παραγγελίες.
Με έγγραφό τους στις 15-6-2018 μας καλούν σε ακρόαση, όπως συνημμένα σας γνωστοποιούμε, για τις "αμαρτίες" που έχουμε κάνει στην Παραλιακή Ζώνη. Δεν αναγνωρίζουν την προσωρινή σύμβαση παραχώρησης ούτε την πολιτική σας βούληση με την προώθηση νομοθετικής πράξης για την οριστική παραχώρηση.
Πιστεύουμε ότι το υπουργείο με τις υπηρεσίες του, αντί να αναλώνονται σε "υπεράσπιση" του Δημοσίου από το Δημόσιο, γιατί και ο δήμος Δημόσιο είναι, ας προχωρήσουν, όσο γίνεται πιο γρήγορα στην οριστική λύση.
Αντί του δρόμου των διώξεων, των προσπαθειών διαφόρων κρατικών οργάνων, με την ανοχή των πολιτικών προϊσταμένων τους, να ακυρώσουν αποφάσεις του δήμου μας, υπάρχει και ο δρόμος της δημιουργίας, της ζωής. Έχουμε πάρα πολλά να κάνουμε προς όφελος του πατραϊκού λαού.
Γνωρίζουμε ότι η αρρώστια αυτού του συστήματος θέλει ριζική θεραπεία, αργά ή γρήγορα ο λαός θα βρει το φάρμακο».

ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΚΛΕΒΑΝ ΤΑ ΑΝΗΛΙΚΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΚΟΥΒΑΣ - ΕΝΑ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΑ ΘΥΜΑΤΑΙ:

Ένα από αυτά τα παιδιά είναι ο Άλεξ Λόπεζ. Ήταν 13 χρο­νών όταν έφυγε το 1962 και σή­με­ρα σε ηλι­κία 69 ετών δίνει συ­νέ­ντευ­ξη στην Gran­ma In­ter­na­tio­nal.

Επιχείρηση Πίτερ Παν – Η “αρπαγή” 14.000 ανήλικων παιδιών από την Κούβα



Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της //

Η επι­χεί­ρη­ση Πίτερ Παν ξε­κί­νη­σε από την κυ­βέρ­νη­ση των ΗΠΑ, στο τέλος του 1960, σαν μια προ­σπά­θεια να σα­μπο­τά­ρει την κου­βα­νι­κή επα­νά­στα­ση, που είχε θριαμ­βεύ­σει το 1959. Ίσως το όνομα που επι­λέ­χθη­κε για την επι­χεί­ρη­ση Πίτερ Παν, να ται­ριά­ζει με την κω­δι­κή ονο­μα­σία που χρη­σι­μο­ποιεί­ται για το Μαϊ­ά­μι: ”Η χώρα του Ποτέ ποτέ” (γνω­στή για όσους διά­βα­σαν το πα­ρα­μύ­θι του Πίτερ Παν).

• Άρχισε μια τε­ρά­στια εκ­στρα­τεία στα μέσα ενη­μέ­ρω­σης, κυ­ρί­ως στο ρα­διό­φω­νο Swan – ένα αντε­πα­να­στα­τι­κό ρα­διο­τη­λε­ο­πτι­κό ορ­γα­νι­σμό στην υπη­ρε­σία των υπη­ρε­σιών πλη­ρο­φο­ριών των ΗΠΑ που μπο­ρού­σε να ακου­στεί στην Κούβα – που στόχο είχε να τρο­μά­ξει τις μη­τέ­ρες κα­λώ­ντας τες να μην επι­τρέ­ψουν να τους κλέ­ψουν οι κομ­μου­νι­στές τα παι­διά τους.

• Στό­χος ήταν να πεί­σουν όσους πε­ρισ­σό­τε­ρους γο­νείς να στεί­λουν τα παι­διά τους στις ΗΠΑ, δια­δί­δο­ντας πλα­στές ει­δή­σεις για έναν υπο­τι­θέ­με­νο νόμο που θα ψη­φι­ζό­ταν δί­νο­ντας στο επα­να­στα­τι­κό κρά­τος την κη­δε­μο­νία όλων των ανη­λί­κων παι­διών. Με­τα­ξύ Δε­κεμ­βρί­ου 1960 και Οκτω­βρί­ου του 1962, 14.000 παι­διά έφυ­γαν από την Κούβα και πέ­ρα­σαν απέ­να­ντι στο Μαιά­μι.

• Στην Κούβα δρού­σε ο πρά­κτο­ρας της CIA José Pu­jals Mederos, ο οποί­ος έγρα­ψε τον ψεύ­τι­κο νόμο και τον ει­σή­γα­γε στη χώρα, με την υπο­στή­ρι­ξη και άλλων Αμε­ρι­κά­νων πρα­κτό­ρων όπως ο James Baker και ο ιε­ρέ­ας Bryan O. Walsh.

Αυτή η ομάδα κα­τα­σκεύ­α­ζε πλα­στά δια­βα­τή­ρια και βίζες εκ­με­ταλ­λευό­με­νοι την τότε νο­μο­θε­σία, για ασυ­νό­δευ­τα ανή­λι­κα παι­διά- πρό­σφυ­γες, που επέ­τρε­ψε την με­τά­βα­ση τους στις ΗΠΑ.

• Τα παι­διά που βρέ­θη­καν στην Αμε­ρι­κή πε­ρί­με­ναν χρό­νια για την οι­κο­γε­νεια­κή επα­νέ­νω­ση και πολλά πα­ρου­σί­α­σαν ψυ­χο­λο­γι­κά τραύ­μα­τα από την σω­μα­τι­κή και συ­ναι­σθη­μα­τι­κή εξά­ντλη­ση στους αυ­το­σχέ­διους και ακα­τάλ­λη­λους κα­ταυ­λι­σμούς, όπου δεν τους δό­θη­κε καμία επαγ­γελ­μα­τι­κή ια­τρι­κή προ­σο­χή. Οι ανα­λυ­τές επι­ση­μαί­νουν ότι οι γο­νείς δεν είχαν σκε­φτεί την επα­νέ­νω­ση με τα παι­διά τους στις Ηνω­μέ­νες Πο­λι­τεί­ες, αλλά στην Κούβα, μετά την γρή­γο­ρη ανα­τρο­πή της επα­να­στα­τι­κής κυ­βέρ­νη­σης.

Τα παι­διά μετά από πε­ρι­πέ­τειες σε στρα­τό­πε­δα και ιδρύ­μα­τα δό­θη­καν για υιο­θε­σία.
Άλεξ Λόπεζ, ένας από τις 14.000

Ένα από αυτά τα παιδιά είναι ο Άλεξ Λόπεζ. Ήταν 13 χρο­νών όταν έφυγε το 1962 και σή­με­ρα σε ηλι­κία 69 ετών δίνει συ­νέ­ντευ­ξη στην Gran­ma In­ter­na­tio­nal.


-Οι πρώ­τες μέρες ήταν δύ­σκο­λες, εξι­στο­ρεί με­τα­ξύ των άλλων o Lopez στην ηλε­κτρο­νι­κή έκ­δο­ση της επί­ση­μης εφη­με­ρί­δας της Κού­βας, ζού­σα­με σε σκη­νές σε ένα στρα­τό­πε­δο και με με­γα­λύ­τε­ρα αγό­ρια, όπου βα­σί­λευε η κα­τά­χρη­ση και η εχθρό­τη­τα. Οι υπο­τι­θέ­με­νοι προ­στά­τες μας, κα­θο­λι­κοί ιε­ρείς και μο­να­χές, ήταν δύ­σκο­λο να ελέγ­ξουν 500 εφή­βους, με­τα­ξύ 12 και 18 ετών, που στε­γά­ζο­νταν στο στρα­τό­πε­δο. Εκεί πα­ρου­σιά­στη­καν όλα τα είδη της σω­μα­τι­κής βίας, ακόμη και σε­ξουα­λι­κής κα­κο­ποί­η­σης από τους ίδιους τους ιε­ρείς.
Στις σο­σια­λι­στι­κές χώρες έμαθε για την Κούβα.
–Αυτές οι εμπει­ρί­ες με­γά­λω­σαν την αγάπη μου για την Κούβα, και μόλις ολο­κλή­ρω­σα τις πα­νε­πι­στη­μια­κές μου σπου­δές στον τομέα του του­ρι­σμού, δη­μιούρ­γη­σα το τα­ξι­διω­τι­κό πρα­κτο­ρείο In­ter­plan­ner για ομα­δι­κά τα­ξί­δια από τις Ηνω­μέ­νες Πο­λι­τεί­ες στα σο­σια­λι­στι­κά κράτη της Ανα­το­λι­κής Ευ­ρώ­πης. Δη­μιούρ­γη­σα στε­νούς δε­σμούς με τα Κέ­ντρα Κου­βα­νι­κής Φι­λί­ας σε αυτές τις χώρες, όπου αγό­ρα­σα βι­βλία και δί­σκους μου­σι­κής, και μά­θαι­να τις ει­δή­σεις της Επα­νά­στα­σης.

-Με δε­δο­μέ­νη την σχέση μου με τις χώρες του Σο­σια­λι­στι­κού συ­να­σπι­σμού, η απο­στο­λή της Κού­βας στα Ηνω­μέ­να Έθνη εν­δια­φέρ­θη­κε για την δου­λειά μου κατά τη διάρ­κεια της διοί­κη­σης του Τζίμι Κάρ­τερ (1977-1981) που επέ­τρε­ψε τα τα­ξί­δια στο νησί να είναι κάπως πιο εύ­κο­λα. Μί­λη­σα με τους δι­πλω­μά­τες της Κού­βας σχε­τι­κά με το εν­δε­χό­με­νο του­ρι­στι­κό ξε­κί­νη­μα με την Κούβα. Η επι­στρο­φή ήταν πάντα στα σχέ­διά μου, αλλά δεν σκέ­φτη­κα ποτέ ότι θα το κάνω με την πρό­σκλη­ση της επα­να­στα­τι­κής κυ­βέρ­νη­σης.

Ο Φι­ντέλ ήθελε να τον απο­κα­λού­με με το μικρό του όνομα. Σαν φίλο.
Οι απευ­θεί­ας πτή­σεις είχαν απα­γο­ρευ­θεί, έτσι πε­τά­ξα­με από τον Κα­να­δά το 1978. Η πρώτη ομάδα απο­τε­λού­νταν από κα­θη­γη­τές και ερ­γα­ζό­με­νους στο Πα­νε­πι­στή­μιο Martyrs Keith. Προς έκ­πλη­ξή μου, σε αυτό το τα­ξί­δι συ­νά­ντη­σα τον ηγέτη Φι­ντέλ Κά­στρο. Μας επι­σκέ­φθη­κε στο ξε­νο­δο­χείο Ρι­βιέ­ρα. Μι­λού­σα με τους του­ρί­στες στην κύρια εί­σο­δο, όπου μας πε­ρί­με­νε το λε­ω­φο­ρείο μας. Ξαφ­νι­κά πα­ρα­τή­ρη­σα ότι κά­ποιοι στην ομάδα άλ­λα­ξαν τις εκ­φρά­σεις του προ­σώ­που τους, ανοί­γο­ντας με έκ­πλη­ξη τα μάτια τους. Νό­μι­ζα ότι είχα πει κάτι λάθος στην αγ­γλι­κή γλώσ­σα, αλλά τότε ένιω­σα κά­ποιον να με αγ­γί­ζει στον ώμο, σαν ένας φίλος, και όταν γύ­ρι­σα έμει­να πάρα πολύ έκ­πλη­κτος, άφω­νος. Ήταν ο Φι­ντέλ!

Ο Φι­ντέλ μας υπο­δέ­χτη­κε με απλό­τη­τα και είπε ότι θα πρέ­πει να τον απο­κα­λού­με με το μικρό του όνομά, σαν φίλο. Εν­δια­φέρ­θη­κε να ακού­σει εάν οι ακα­δη­μαϊ­κοί περ­νά­νε καλά στην Κούβα και αν το του­ρι­στι­κό πρό­γραμ­μα διε­ξά­γε­ται χωρίς δυ­σκο­λία. Δεν είχα ποτέ οποια­δή­πο­τε προ­βλή­μα­τα, όχι μόνο με αυτή την ομάδα αλλά και με οποια­δή­πο­τε άλλη έφερα εδώ.

Ο Ρί­γκαν μας έκλει­σε το γρα­φείο

-Ο του­ρι­σμός για Κούβα αντι­με­τω­πί­ζει εμπό­δια από τις δια­φο­ρε­τι­κές διοι­κή­σεις στις ΗΠΑ.Ένα από τα με­γα­λύ­τε­ρα ήταν όταν κατά τη διάρ­κεια της Προ­ε­δρί­ας του Ronald Rea­gan (1981-1989) μας διέ­τα­ξαν να κλεί­σει το γρα­φείο μου στην Ουά­σιγ­κτον μέσα σε 24 ώρες. Έπρε­πε να κλεί­σου­με μια νό­μι­μη, κα­θιε­ρω­μέ­νη εται­ρεία!

Ευ­τυ­χώς, κρα­τή­σα­με τις επα­φές μας και όταν υπήρ­ξε αλ­λα­γή στον Λευκό Οίκο, με τη διοί­κη­ση του George H.W. Bush, ήμα­σταν σε θέση να απο­κα­τα­στή­σου­με τις ανταλ­λα­γές, κα­ταρ­χήν με πολ­λούς πε­ρισ­σό­τε­ρους πε­ριο­ρι­σμούς από ότι όταν ξε­κί­νη­σα το γρα­φείο. Είναι πάντα ένα με­γά­λο πρό­βλη­μα να εξα­σφα­λί­σεις τα τρα­πε­ζι­κά εμ­βά­σμα­τα για την Κούβα και αυτό μπο­ρεί να εμπο­δί­σει όποιον θέλει να δου­λέ­ψει με την Κούβα.

30 ακυ­ρώ­σεις ομα­δι­κών τα­ξι­διών επί Τραμπ

-Τώρα με τη διοί­κη­ση του Ντό­ναλντ Τραμπ, είναι σχε­δόν αδύ­να­το να βρε­θεί μια Αμε­ρι­κά­νι­κη τρά­πε­ζα να με­τα­φέ­ρει χρή­μα­τα εκ­δρο­μέ­ων στην Κούβα. Σο­βα­ρό πρό­βλη­μα είναι και η τα­ξι­διω­τι­κή οδη­γία που εκ­δό­θη­κε από το Στέιτ Ντι­πάρ­τμεντ, που ισχυ­ρί­ζε­ται ότι η Κούβα δεν είναι μια ασφα­λής χώρα και ότι εάν οποιο­δή­πο­τε ατύ­χη­μα ή ασθέ­νεια πα­ρου­σια­στεί εδώ, καμία ασφα­λι­στι­κή εται­ρεία δεν θα ανα­λά­βει την ευ­θύ­νη.

Για το λόγο αυτό, το 2017, εί­χα­με 30 ακυ­ρώ­σεις ομα­δι­κών τα­ξι­διών, επει­δή κα­νείς δεν θέλει να τα­ξι­δέ­ψει σε μια δήθεν επι­κίν­δυ­νη πε­ριο­χή, πολύ λι­γό­τε­ρο όταν το ανα­κοι­νώ­νει μια κυ­βερ­νη­τι­κή υπη­ρε­σία . Βρί­σκουν δι­καιο­λο­γία τις υπο­τι­θέ­με­νες «ηχη­τι­κές» επι­θέ­σεις. Μπορώ να σας πω ότι, αν υπήρ­χαν, εγώ θα είχα ήδη κου­φα­θεί. Το μόνο που ακού­με στην Κούβα είναι η ζω­ντα­νή μου­σι­κή από τα συ­γκρο­τή­μα­τα στο δρόμο.



Ο Τραμπ εξυ­πη­ρε­τεί τα συμ­φέ­ρο­ντα της Μα­φί­ας της Φλό­ρι­ντα

-Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, ο Πρό­ε­δρος Τραμπ εξυ­πη­ρε­τεί τα συμ­φέ­ρο­ντα μιας πολύ μι­κρής ομά­δας Κου­βα­νών που μέ­νουν στη Φλό­ρι­ντα και έχουν δη­μιουρ­γή­σει έναν τύπο μα­φί­ας που ζει και δη­μιουρ­γεί προ­σω­πι­κές πε­ριου­σί­ες εγεί­ρο­ντας εμπό­δια στις δι­με­ρείς σχέ­σεις. Υπάρ­χουν εκα­τομ­μύ­ρια δο­λά­ρια δια­θέ­σι­μα για χρη­μα­το­δό­τη­ση εκ­στρα­τειών κατά της Κου­βα­νι­κής Επα­νά­στα­σης και αυτοί τα εκ­με­ταλ­λεύ­ο­νται. Πι­στεύω όμως πως δεν έχουν με­γά­λη επί­δρα­ση στον Αμε­ρι­κά­νι­κο λαό.

Δεν μπο­ρού­σα ποτέ να φα­ντα­στώ ότι θα ζήσω μια επί­σκε­ψη από έναν Πρό­ε­δρο των ΗΠΑ στην Κούβα, αλλά το είδα με τον Μπα­ράκ Ομπά­μα. Ανα­γνώ­ρι­σε ότι η πο­λι­τι­κή του οι­κο­νο­μι­κού απο­κλει­σμού δεν είχε το επι­θυ­μη­τό απο­τέ­λε­σμα, όσον αφορά την ανα­τρο­πή της επα­νά­στα­σης, και ως εκ τού­του, ανα­ζή­τη­σε άλλες στρα­τη­γι­κές.

Οι Γιάν­κη­δες επο­φθαλ­μιούν την δύ­να­μη της Κού­βας.

-Δεν πραγ­μα­το­ποί­η­σε τις δι­με­ρείς συ­νο­μι­λί­ες ο Ομπά­μα λόγω καλής θέ­λη­σης ή από έρωτα για την Κούβα. Στην τα­κτι­κή του πε­ριε­λάμ­βα­νε τη δη­μιουρ­γία μιας ατμό­σφαι­ρας επα­να­προ­σέγ­γι­σης και άμε­σες συ­νο­μι­λί­ες με­τα­ξύ των δύο κυ­βερ­νή­σε­ων. Υπο­σχέ­θη­κε βο­ή­θεια στην νε­ο­λαία για να “αλ­λά­ξει” την Κούβα. Ίσως μια κα­νο­νι­κή σχέση θα μπο­ρού­σε να επι­τευ­χθεί με την απο­κα­τά­στα­ση των δι­πλω­μα­τι­κών σχέ­σε­ων, αλλά η τρέ­χου­σα διοί­κη­ση έχει αναι­ρέ­σει ότι είχε συμ­φω­νη­θεί. Οι δια­φο­ρές ανά­με­σα στην Κούβα και τις Ηνω­μέ­νες Πο­λι­τεί­ες δεν πρό­κει­ται να λυ­θούν, επει­δή οι ΗΠΑ έχει εμ­μο­νή να ελέγ­ξει και να αποι­κί­σει την Κούβα, όπως ακρι­βώς συ­νέ­βη με το Που­έρ­το Ρίκο. Το βλέπω ως μια μοι­ραία έλξη. Οι Γιάν­κη­δες επο­φθαλ­μιούν την δύ­να­μη της Κού­βας.

Δύ­σκο­λο να δια­φη­μι­στείς σε ένα τέ­τοιο εχθρι­κό πε­ρι­βάλ­λον.

-Είναι δύ­σκο­λο να δια­φη­μι­στείς σε ένα τέ­τοιο εχθρι­κό πε­ρι­βάλ­λον. Πα­ρα­κάμ­πτω τα εμπό­δια, προ­σαρ­μό­ζο­μαι στις πε­ρι­στά­σεις. Αφιε­ρώ­νω ώρες από την ζωή μου να συ­νο­μι­λώ, να έχω διά­λο­γο, με τους αν­θρώ­πους. Πα­ρου­σιά­ζω τον εαυτό μου σε επαγ­γελ­μα­τι­κές ορ­γα­νώ­σεις, πα­νε­πι­στή­μια και άλλες ομά­δες για να τους προ­σελ­κύ­σω. Προ­ω­θού­με την εται­ρία στο δια­δί­κτυο και χρη­σι­μο­ποιού­με τις εμπει­ρί­ες εκεί­νων που έχουν επι­σκε­φτεί την Κούβα, δε­δο­μέ­νου ότι είναι πάντα για αυ­τούς μια ευ­χά­ρι­στη έκ­πλη­ξη.


Αβά­σι­μος φόβος για τον κομ­μου­νι­σμό.

-Πολ­λοί άν­θρω­ποι έρ­χο­νται με ένα αβά­σι­μο φόβο για τον κομ­μου­νι­σμό. Έχουν ακού­σει πα­ρά­λο­γες από­ψεις, σκέ­ψεις ότι ο άν­θρω­πος θα επο­πτεύ­ε­ται αυ­στη­ρά και θα πα­ρα­κο­λου­θεί­ται συ­νε­χώς από κα­τα­σκό­πους. Νο­μί­ζουν ότι δεν υπάρ­χει ελευ­θε­ρία να περ­πα­τή­σει κα­νείς στους δρό­μους.

Εξηγώ ότι πρό­κει­ται για ένα μέρος με ένα λει­τουρ­γι­κό σο­σια­λι­στι­κό σύ­στη­μα, πολύ δια­φο­ρε­τι­κό από άλλα κοι­νω­νι­κά συ­στή­μα­τα σε όλο τον κόσμο. Όταν επι­στρέ­φουν, λένε πως ποτέ δεν φα­ντα­ζό­ταν την Κούβα σαν τόσο ασφα­λή χώρα, με κα­νέ­ναν απο­λύ­τως κίν­δυ­νο. Επι­στρέ­φουν σπίτι τους εν­θου­σια­σμέ­νοι, έχο­ντας μάθει την ύπαρ­ξη καλά εκ­παι­δευ­μέ­νων, καλά ενη­με­ρω­μέ­νων αν­θρώ­πων, οι οποί­οι ξέ­ρουν πώς να διευ­θε­τή­σουν προ­βλή­μα­τα. Αυτή η γέ­φυ­ρα της φι­λί­ας είναι αυτή που απαι­τεί κα­θη­με­ρι­νή ερ­γα­σία.

Φι­ντέλ: Αυτό ήταν το σπίτι σας ακόμη και όταν λεί­πα­τε.

-Η αγάπη μου για την Κούβα είναι πάντα με­γά­λη. Θυ­μά­μαι τα παι­δι­κά μου χρό­νια που κα­τό­πιν τα στε­ρή­θη­κα και η επαφή μου με την Κούβα με βο­ή­θη­σε να τα ανα­κτή­σω. Δεν είναι εύ­κο­λη η ζωή του με­τα­νά­στη. Δεν ξέρω ακρι­βώς αν είμαι Αμε­ρι­κά­νος η Κου­βα­νός. Αμε­ρι­κα­νο­κου­βα­νός δεν μπο­ρεί να είμαι. Αυτό δεν είναι εθνι­κό­τη­τα. Πήρα για πρώτη φορά και τους θε­τούς μου γο­νείς στην Κούβα που επι­θυ­μούν να ξα­νάρ­θουν. Θυ­μά­μαι πάντα τα λόγια του Φι­ντέλ για μας, τα παι­διά που φύ­γα­με κάτω από αυτές τις συν­θή­κες. «Ακόμη και τότε που δεν εί­σα­σταν πα­ρό­ντες εδώ να ξέ­ρε­τε πως αυτό ήταν σπίτι σας. Εδώ είναι ο τόπος που μπο­ρεί­τε να κλί­νε­τε την κε­φα­λή σας».


Οι γο­νείς του Άλεξ, έπε­σαν θύμα μιας ανε­λέ­η­της εχθρι­κής προ­πα­γάν­δας πως οι κομ­μου­νι­στές θα τους πά­ρουν τα παι­διά τους.Τα έχου­με και μεις γνω­ρί­σει και τα ακού­με ακόμη και σή­με­ρα στην Ελ­λά­δα. Ο ίδιος έχασε την φυ­σι­κή του οι­κο­γέ­νεια και μια φυ­σιο­λο­γι­κή και ευ­τυ­χι­σμέ­νη ζωή σε μια σο­σια­λι­στι­κή κοι­νω­νία. Αυτό που έχει εν­δια­φέ­ρον στην πε­ρί­πτω­σή του Άλεξ είναι πως η αγάπη του για την Κούβα, η επαγ­γελ­μα­τι­κή του δρα­στη­ριό­τη­τα στην χώρα της “ελευ­θε­ρί­ας” και της “με­γα­λύ­τε­ρης δη­μο­κρα­τί­ας” είναι υπό διωγ­μόν. Το Εμπάρ­γκο και ο σκο­τα­δι­σμός καλ­λιερ­γεί­ται στο μέ­γι­στο βαθμό στις ΗΠΑ για να υπο­τα­χθεί η Κούβα και οι άν­θρω­ποι που την αγα­πούν να σιω­πή­σουν.

_______________________________­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­_­__

Πάνος Αλε­πλιώ­της

21 Ιουνίου, 2018

Και ΑΦΕΝΤΙΚΟ ;! Ο ΠΑΤΡΙΝΟΣ ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΓΣΕΕ-ΟΙΥΕ-Ε.Κ.ΠΑΤΡΑΣ-KAZINO ΡΙΟΥ...



Έτσι κάνουν τις δουλειές τους οι βαστάζοι των εργοδοτών:

«ΠΗΓΑΣΟΣ ΦΟΡΤΟΥΝΑ ΓΚΕΪΜΙΝΓΚ ΑΕ»

Επιχειρηματική δράση με προκάλυμμα... «συνδικαλισμού»

Εύλογα και σοβαρά ερωτήματα από την επιχειρηματική δραστηριότητα του εκπροσώπου Τύπου της ΓΣΕΕ

Ορισμένες από τις χαρακτηριστικές... αγγελίες της «Πήγασος Φορτούνα Γκέιμινγκ ΑΕ»Ορισμένες από τις χαρακτηριστικές... αγγελίες της «Πήγασος Φορτούνα Γκέιμινγκ ΑΕ»
Με αφορμή και όσα καταγράφονται στην απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών, τα οποία επισημάνθηκαν και στο χτεσινό φύλλο του «Ριζοσπάστη», προκαλεί εύλογα και σοβαρά ερωτήματα η υπόθεση της εταιρείας «Πήγασος Φορτούνα Γκέιμινγκ ΑΕ» και ειδικά ο συνδυασμός συνδικαλιστικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων που συγκεντρώνει ο Δημήτρης Καραγεωργόπουλος.
Συγκεκριμένα, ο εκπρόσωπος Τύπου της ΓΣΕΕ, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων (ΟΙΥΕ), του Σωματείου Εργαζομένων στο Καζίνο Ρίου και μέχρι πρότινος μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Πάτρας, κατέχει παράλληλα τη θέση του προέδρου και διευθύνοντα συμβούλου της ανώνυμης εταιρείας «Πήγασος Φορτούνα Γκέιμινγκ ΑΕ». Παράλληλα, η εταιρεία αυτή είναι ο κύριος μέτοχος (90%) άλλης εταιρείας που αντικείμενο έχει την «κατάρτιση εργαζομένων».
Ανάμεσα στους σκοπούς της «Πήγασος Φορτούνα Γκέιμινγκ ΑΕ», όπως ορίζονται από το ίδιο το καταστατικό της, περιλαμβάνονται «η απόκτηση, διαχείριση και διάθεση μετοχών και εν γένει μετοχικών δικαιωμάτων ή εταιρικών μεριδίων εταιρειών εκμετάλλευσης καζίνο και τυχερών παιχνιδιών, ξενοδοχειακών, τουριστικών και επισιτιστικών επιχειρήσεων», «η παροχή υπηρεσιών διοίκησης επιχειρήσεων εκμετάλλευσης καζίνο ή τυχερών παιχνιδιών, ξενοδοχειακών, τουριστικών και επισιτιστικών επιχειρήσεων», «η παροχή υπηρεσιών προς υποστήριξη λειτουργικών αναγκών τρίτων επιχειρήσεων εκμετάλλευσης καζίνο και τυχερών παιχνιδιών». Επιχειρηματικά, δηλαδή, πάρε - δώσε, στα οποία επιδίδεται ένας συνδικαλιστής που θέλει να λέει ότι εκπροσωπεί τους εργαζόμενους και τα συμφέροντά τους!
Εξίσου χαρακτηριστικές είναι και οι αρμοδιότητες του Δ. Καραγεωργόπουλου, όπως αποτυπώνονται σε έγγραφο του Επιμελητηρίου Αχαΐας, ως προέδρου και διευθύνοντα συμβούλου της ΑΕ. Για παράδειγμα, εκπροσωπεί την εταιρεία «έναντι οιουδήποτε τρίτου, καθώς και ενώπιον των Δικαστηρίων και των Αρχών», ανοίγει και κλείνει τραπεζικούς λογαριασμούς, υπογράφει συμβόλαια, επιδίδεται σε πάσης φύσης συναλλαγές για λογαριασμό της επιχείρησης, μπορεί «να ενεργεί και να αίρει κατασχέσεις», «να διαχειρίζεται εν γένει την περιουσία και τις υποθέσεις» της εταιρείας. Ακόμα χειρότερα, μια σειρά ενέργειες για τις οποίες είναι εξουσιοδοτημένος προσιδιάζουν ξεκάθαρα σε εργοδότη και όχι σε εκπρόσωπο των εργαζομένων, με πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα την εξουσιοδότηση «να προσλαμβάνει και να απολύει εργαζόμενους»!
«Θέλεις να κάνεις καριέρα σε καζίνο;»

Με το ερώτημα αυτό διαφημίζει σε ανάρτηση στο διαδίκτυο η «Πήγασος» την οργάνωση «σεμιναρίων απόκτησης δεξιοτήτων στο επάγγελμα του/της casino dealer» που διοργανώνει σε συνεργασία με την Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων στα Τυχερά Παιχνίδια (ΟΣΕΤΥΠ). Η ολοκλήρωση των σεμιναρίων υπόσχεται «πλήρη επαγγελματική ικανότητα», ώστε «να συνεχίσουν την καριέρα τους σε κάποια από τις αίθουσες καζίνο σε Ελλάδα και εξωτερικό». Μάλιστα, σύμφωνα με την ίδια ανάρτηση, δέκα «τυχεροί» θα παρακολουθήσουν «για μια εβδομάδα εντελώς δωρεάν τα εκπαιδευτικά σεμινάρια». Αδιευκρίνιστο παραμένει το κόστος των σεμιναρίων για τους υπόλοιπους...
Να σημειωθεί ότι στη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Ανώνυμης Εταιρείας «Πήγασος Φορτούνα Γκέιμινγκ», το Μάη του 2015, αναφέρεται ότι «συστάθηκε εταιρεία IKE PF EDUCATION στην οποία συμμετέχει η εταιρεία μας με ποσοστό 90% και αντικείμενο την εκπαίδευση και την επιμόρφωση».
Η συγκεκριμένα εταιρεία έχει την ονομασία «P.F. ΠΗΓΑΣΟΣ ΦΟΡΤΟΥΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥΧΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ - P.F. EDUCATION ΙΚΕ» και έδρα της την Αθήνα. Σε αυτή συμμετέχει με 10% και το «Επιμορφωτικό Δίκτυο Επαγγελματικής Πιστοποίησης» της Ομοσπονδίας Επιχειρησιακών Σωματείων Ιδιωτικών Καζίνο (ΟΕΣΙΚ), που τώρα ονομάζεται Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων Τυχερών Παιχνιδιών (ΟΣΕΤΥΠ).
Αντικείμενο της «IKE PF EDUCATION» είναι «η παροχή υπηρεσιών εκπαίδευσης και κατάρτισης διά της ανάπτυξης εκπαιδευτικών προγραμμάτων διά βίου μάθησης σε όλα τα θεματικά πεδία για ανέργους, ελεύθερους επαγγελματίες, για εργαζόμενους επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα, για επιχειρηματίες, για στελέχη και εργαζόμενους του δημόσιου τομέα, για μέλη κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων, για ευαίσθητες - ειδικές ομάδες, καθώς και η ανάπτυξη υπηρεσιών συμβουλευτικής απασχόλησης και σύνδεσης της κατάρτισης με την αγορά εργασίας».
Σύμβαση εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ με την εργοδοσία του Καζίνο Ρίου

Ομως, οι ...εκπαιδευτικές δραστηριότητες δεν είναι το κύριο πεδίο δράσης της εταιρείας. Η «Πήγασος» διατηρεί σύμβαση με την εργοδοσία στο Καζίνο Ρίου για την παροχή «υπηρεσιών» έναντι ετήσιας αμοιβής εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ το χρόνο.
Μάλιστα, πρόσφατα το ποσό της αμοιβής της «Πήγασος» στην ανανεωμένη συμφωνία διπλασιάστηκε έναντι της αρχικής, φτάνοντας τα 19.000 ευρώ το μήνα συν ποσοστό 5% από τα καθαρά κέρδη!
Κι ενώ όλα τα προηγούμενα χρόνια η εταιρεία επιδίδεται σε τέτοιες «μπίζνες» με την εργοδοσία του καζίνο, η τελευταία οφείλει δεδουλευμένα πολλών μηνών στους εργαζόμενους και τους πληρώνει με «έναντι». Στο πλαίσιο της συμφωνίας με την εργοδοσία, εργαζόμενοι που έχουν όλο αυτό το διάστημα καταφύγει σε επισχέσεις εργασίας, παλεύοντας να πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους, έχουν δει τον να παρεμβαίνει στις δικαστικές διαδικασίες εκπροσωπώντας την εργοδοσία που τους χρωστά, ενάντια στις κινητοποιήσεις τους!
Κι όλα τα παραπάνω από έναν... «εκπρόσωπο των εργαζομένων», που πρωτοστατούσε τα προηγούμενα χρόνια στην επιβολή της νοθείας και της απάτης στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας και πρωτοστάτησε και τώρα μέχρι την τελευταία στιγμή στην προσπάθεια της ομάδας των εργοδοτικών συνδικαλιστών να αναστυλώσουν τη νοθεία, να επαναφέρουν τους νόθους αντιπροσώπους από το παράθυρο και να υπονομεύσουν τις αρχαιρεσίες του ΕΚΠ, παίρνοντας όμως αποφασιστική απάντηση από τα ζωντανά εργατικά συνδικάτα και τους εργαζόμενους της πόλης.
(Το άρθρο αναδημοσιεύεται από τον «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» - 21 Ιούνη 2018)
*****


ΠΑΜΕ
Έξω η μεγαλοεργοδοσία από τα Συνδικάτα
Να αποπεμφθεί τώρα τόσο από τη ΓΣΕΕ όσο και από όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις που συμμετέχει ο Δ Καραγεωργόπουλος, μετά τα αποκαλυπτικά δημοσιεύματα για την εργοδοτική του ιδιότητα,  απαιτεί με ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ.
Αναφέρει συγκεκριμένα:
Πρόσφατα δημοσιεύματα στον Τύπο αποκαλύπτουν όσα για χρόνια καταγγέλλουμε για το ρόλο του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού στην υλοποίηση των αντιλαϊκών σχεδίων.
Τελευταία αυτός ο ρόλος φαίνεται ότι περνά σε άλλο επίπεδο, αφού δεν είναι απλά ότι με τις επιλογές τους υπηρετούν τα συμφέροντα της εργοδοσίας, αλλά είναι και οι ίδιοι εργοδότες!
Ο υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων της ΓΣΕΕ, ο γνωστός "συνδικαλιστής" Καραγεωργόπουλος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων, είναι και πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος εταιρείας με την επωνυμία "ΠΗΓΑΣΟΣ ΦΟΡΤΟΥΝΑ ΓΚΕΙΜΙΝΓΚ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" που σύμφωνα με τους σκοπούς της:
  1. Διαθέτει και διαχειρίζεται μετοχές και μερίδια εταιρειών τυχερών παιγνίων.
  2. Παρέχει διοικητικές υπηρεσίες σε καζίνο, ξενοδοχεία και επισιτιστικές επιχειρήσεις.
  3. Διαχειρίζεται και αξιοποιεί ακίνητα.
  4. Παρέχει με το αζημίωτο εκπαίδευση σε εργαζόμενους και συμβουλές σε εταιρείες.
Ο ίδιος αναφέρει ότι έγινε εργοδότης για να προστατέψει τους εργαζόμενους!
Το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος «συνδικαλιστής» δεν έχει καμιά σχέση με τα Συνδικάτα αποδεικνύεται από τη στάση του όλα τα προηγούμενα χρόνια. Αλλά και πρόσφατα ήταν αυτός που πρωτοστάτησε στο όργιο νοθείας στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας, στους εκβιασμούς και τραμπουκισμούς, παίρνοντας όμως αποφασιστική απάντηση από τα σωματεία και τους εργαζόμενους της πόλης.
Όμως οι ευθύνες της διοίκησης της ΓΣΕΕ είναι μεγάλες. Το ότι ο υπεύθυνος του γραφείου Τύπου της ΓΣΕΕ είναι και ο ίδιος εργοδότης αποτελεί ένα αίσχος για το εργατικό κίνημα. Ανοίγουν έναν πολύ επικίνδυνο δρόμο! Μαζί με τις ενώσεις προσώπων, την τρομοκρατία, την απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης, τώρα και οι πρόεδροι των ΑΕ θα συμμετέχουν και θα εκλέγονται στα συνδικάτα; Να αποπεμφθεί τώρα τόσο από τη ΓΣΕΕ όσο και από όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις που συμμετέχει.
Εξάλλου μπορεί να εκλεγεί στις ενώσεις των εργοδοτών, εκπροσωπώντας αυτούς που υπηρετεί με τόση επιτυχία εδώ και χρόνια. Τα συνδικάτα είναι των εργατών και όχι των εργοδοτών.
Καλούμε όλα τα συνδικάτα να καταγγείλουν και να καταδικάσουν τις ηγεσίες του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού που τον διατηρούν σε θέσεις ευθύνης του συνδικαλιστικού κινήματος.
Καλούμε τη διοίκηση της ΓΣΕΕ να συνεδριάσει έκτακτα με αυτό το θέμα.
ΔΕΣ ΑΚΟΜΑ

20 Ιουνίου, 2018

ΕΤΣΙ "ΑΛΥΣΟΔΕΣΑΝ" ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ - Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΣΟΡΤΣΙΛ-ΧΙΤΛΕΡ !!

ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ
Το "αλυσόδεμα" της Ελλάδας ο πρώτιστος στόχος
Τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και επιδιώξεις τους καθόριζαν από την πρώτη στιγμή του πολέμου τη στρατηγική και τακτική των Αγγλων και μπροστά στην εκπλήρωσή τους δεν είχαν τον παραμικρό δισταγμό
2ο-30-10-96_2.jpg (18535 bytes)
Ο αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός, ο Γ. Παπανδρέου και ο Βρετανός στρατηγός Σκόμπι μπροστά στο Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη
Η διατήρηση και η παραπέρα ενίσχυση των πολιτικών, στρατιωτικών και οικονομικών θέσεων, που είχε η βρετανική αυτοκρατορία προπολεμικά σ' όλο τον κόσμο, ήταν ο βασικός, στρατηγικός στόχος του εγγλέζικου ιμπεριαλισμού από την πρώτη μέρα που τα σύννεφα του Β' Παγκόσμιου Πολέμου άρχισαν να εμφανίζονται στον ουρανό της Ευρώπης. Αυτός ο στόχος καθόριζε τις επιμέρους κινήσεις και την τακτική της. Και όταν ξεκίνησε ο πόλεμος, όπως και σ' όλη τη διάρκειά του, η σφραγίδα του στρατηγικού αυτού στόχου μπαίνει βαριά σε όλες τις ενέργειες των Αγγλων. Ο πόλεμος δεν είναι παρά η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα και η νίκη κατά του φασιστικού τέρατος, η αναγκαία προϋπόθεση, για την παγκόσμια ενίσχυση του βρετανικού αυτοκρατορικού λέοντα.
Η Ελλάδα, χώρα μισοαποικιακή και βαθιά εξαρτημένη, με το βρετανικό κεφάλαιο να κατέχει δεσπόζουσα θέση στην αμέσως πριν τον πόλεμο περίοδο, αποτελούσε έναν από τους βασικούς στόχους της βρετανικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων. "Η βρετανική αυτοκρατορία, έγραφε ο Τσόρτσιλ προς τους Αμερικανούς το 1943, δεν μπορεί να εγκαταλείψει τις θέσεις της στη Μεσόγειο, δεν πρέπει να χάσει την Ελλάδα, γιατί αργότερα θα χάσει την Ιταλία και την Τουρκία".
Η τακτική του "διαίρει και βασίλευε"
Τρία ολόκληρα χρόνια, από το 1941 έως την απελευθέρωση, η ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση αντιμετωπίζει καθημερινά την υποκριτική, διπρόσωπη και ύπουλη τακτική των Εγγλέζων. Τυπικά ήταν σύμμαχοι στο μεγάλο και κοινό αντιφασιστικό αγώνα. Στην πραγματικότητα, όμως, οι διαθέσεις και η πρακτική τους κλιμακώνονταν από μη φιλικές, μέχρι απροκάλυπτα εχθρικές. Εκαναν ό,τι μπορούσαν και πέρναγε από το χέρι τους, για να σκάψουν το λάκκο του ΕΑΜ. Η γνωστή και από παλιότερα τακτική τους του "διαίρει και βασίλευε" γνώρισε νέες μέρες... δόξας. Η συκοφαντία και η εχθρική προπαγάνδα, μαζί με τις ραδιουργίες και τις ίντριγκες, ήταν οι πλέον συνηθισμένες μεθοδεύσεις τους. Στα πλαίσια αυτά συνεργάστηκαν και αξιοποίησαν τον τότε βασιλιά Γεώργιο Β', τον αστικό πολιτικό κόσμο της χώρας, ακόμη και συνεργάτες των Γερμανών κατακτητών, όπως ο επίσκοπος Δαμασκηνός. Ενίσχυαν πολύμορφα, με όπλα, λίρες και άλλα εφόδια, άλλες αντάρτικες ομάδες (π.χ. ΕΔΕΣ και ΕΚΚΑ), για να αποδυναμώσουν την επιρροή του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ στο λαό και να τον στρέψουν ενάντια στην ΕΑΜική Αντίσταση, ενώ την ίδια στιγμή στερούσαν από την τελευταία και τα πλέον στοιχειώδη για τη διεξαγωγή του αντιφασιστικού αγώνα. Εφτασαν για την προώθηση των σκοπών τους, μέχρι και στη συγκρότηση ανάλογων οργανώσεων και ένοπλων ομάδων, ενώ δε δίστασαν να προχωρήσουν σε συνεργασία με τα Τάγματα Ασφάλειας και τους Χίτες, ακόμη και με τους Γερμανούς κατακτητές.
Η ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση, όμως, παρ' όλα όσα μετέρχονταν οι Εγγλέζοι, κατορθώνει να αναδειχτεί στη μοναδική ουσιαστικά αντιφασιστική και απελευθερωτική δύναμη στη χώρα. Η επιρροή της στο λαό δυναμώνει ραγδαία και σύντομα γίνεται η ψυχή και η συνείδηση του αγωνιζόμενου έθνους, η ελπίδα για ένα μεταπελευθερωτικό, λαοκρατικό αύριο της ανοικοδόμησης και της αναγέννησης. Η πλειοψηφία του αστικού πολιτικού κόσμου, που συνεργάζεται με τους Εγγλέζους, στηρίζοντας στους τελευταίους τους δικούς της, ιδιοτελείς στόχους, αδυνατεί να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη συνεχώς επιρροή και κύρος του ΕΑΜ. Και καθώς, η στροφή του πολέμου, που σημαδεύτηκε από την ηρωική μάχη του Στάλιγκραντ (2 Φλεβάρη 1943), έχει πλέον ολοκληρωθεί και ο Κόκκινος Στρατός σημειώνει τη μία νίκη μετά την άλλη, ο εγγλέζικος ιμπεριαλισμός καταλαβαίνει πως πρέπει να χρησιμοποιήσει τα "μεγάλα μέσα" και προσανατολίζεται ανάλογα.
Αποφασίζεται η επέμβαση
Σύμφωνα με τα απομνημονεύματα του ίδιου του Ουίν. Τσόρτσιλ, η ιδέα της επέμβασης γεννήθηκε το καλοκαίρι του 1943, στη διάρκεια της συνδιάσκεψης Τσόρτσιλ - Ρούσβελτ στο Κεμπέκ του Καναδά, όταν είδαν πως οι θέσεις του ΕΑΜ, για ομαλές και σύμφωνες με τη θέληση του λαού μεταπελευθερωτικές εξελίξεις, έχουν κερδίσει σημαντικές θέσεις και ο αστικός πολιτικός κόσμος της χώρας αδυνατεί να χειραγωγήσει τις εξελίξεις. Γράφει σχετικά ο Τσόρτσιλ: "Ηταν η πρώτη σκέψη, ότι ήμασταν υποχρεωμένοι να επέμβουμε στις εσωτερικές υποθέσεις της Ελλάδας τη στιγμή της απελευθέρωσης". Και λίγο μετά, με ημερομηνία 29 Σεπτεμβρίου 1943, γράφει πως είναι απαραίτητο να σταλούν 5.000 Βρετανοί στρατιώτες, "εάν οι Γερμανοί εγκαταλείψουν την Ελλάδα, με τεθωρακισμένα αυτοκίνητα και πυροβόλα...". Ενώ, σε τηλεγράφημά του προς τον υπουργό Εξωτερικών, Αντονι Ιντεν, το Νοέμβρη του 1943 σημειώνει: "Θα πρέπει το χτύπημα, για να είναι αποφασιστικό, να καταφερθεί κατά του ΕΛΑΣ την κατάλληλη στιγμή".
Ηδη, από την άνοιξη του 1943, έχει σχηματιστεί - και με τη σύμφωνη γνώμη και τη συνεργασία των Εγγλέζων - η κατοχική κυβέρνηση Ράλλη. Βασικοί της στόχοι είναι η δημιουργία και η συγκρότηση των περιβόητων Ταγμάτων Ασφαλείας και η ένταση του αντικομμουνισμού, των διώξεων και των δολοφονιών αντιστασιακών στελεχών. Κι ενώ, οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ προχωρούσαν στον αφοπλισμό των ιταλικών δυνάμεων κατοχής και ενίσχυαν τον εξοπλισμό και το αξιόμαχο του αντάρτικου κινήματος, οι Γερμανοί οργανώνουν σε όλη σχεδόν την Ελλάδα εκκαθαριστικές επιχειρήσεις (Οκτώβρης του 1943 έως το Φλεβάρη του 1944) και ταυτόχρονα, οι δυνάμεις του Ζέρβα - υποκινούμενες από τους Βρετανούς - επιτίθενται ενάντια σε τμήματα του ΕΛΑΣ στην Ηπειρο. Την ίδια στιγμή (Νοέμβρης του 1943), ο πράκτορας των Εγγλέζων, Νεοζηλανδός λοχαγός Ντόναλντ Στοτ πραγματοποιούσε στο σπίτι του διορισμένου δημάρχου Αθήνας, Αγ. Γεωργάτου, δύο χωριστές και αποκαλυπτικές για το περιεχόμενό τους συσκέψεις. Μία, με τον εξουσιοδοτημένο από το Βερολίνο Γερμανό αξιωματικό Λόος και μία, με τους ηγέτες των δωσιλογικών εθνικιστικών οργανώσεων, των Ταγμάτων Ασφαλείας, της Χωροφυλακής, της Αστυνομίας Πόλεων, του ΕΔΕΣ Αθήνας, (Παπαγεωργίου, Παπαθανασόπουλου, Βεντήρη, Γρίβα, κλπ.). Η πρώτη αποσκοπούσε στη διερεύνηση των δυνατοτήτων χωριστής αγγλογερμανικής συμφωνίας, με σκοπό την παύση του πολέμου, ώστε να σταματήσει η προέλαση του σοβιετικού "Κόκκινου Στρατού" στο ανατολικό μέτωπο. Η δεύτερη, στην οποία παραβρέθηκε και αξιωματικός της Γκεστάπο, στόχευε στο ξεπέρασμα των διαφορών, που έχουν μεταξύ τους οι δωσιλογικές οργανώσεις και στη συνένωσή τους στην ομοσπονδιακή οργάνωση, Πανελλήνιος Απελευθερωτικός Σύνδεσμος. Κατέληξε δε στη σύνταξη και υπογραφή συμφώνου αντικομμουνιστικής συνεργασίας, που υπέγραψαν όλοι οι μετέχοντες αντιπρόσωποι. Ταυτόχρονα, η βρετανική διπλωματία ερχόταν σε επαφή με την τουρκική κυβέρνηση και παζάρευε μαζί της την είσοδο της Τουρκίας στο πόλεμο στο πλευρό των συμμάχων (και ειδικότερα των Αγγλων...), με αντάλλαγμα την παραχώρηση της Λήμνου και έξι νησιών των Δωδεκάνησων.
Τα σχέδια των Εγγλέζων, όμως, δεν καρποφορούν σε όση έκταση επιθυμούσαν. Εμφανώς απογοητευμένος ο Τσόρτσιλ σημειώνει στα απομνημονεύματά του, για τα σχετικά αποτελέσματα της διάσκεψης της Τεχεράνης (1 Δεκέμβρη του 1943): "Οι αποφάσεις της Τεχεράνης επηρέασαν έμμεσα τη θέση της Ελλάδας... Οι σύμμαχοι δε θα αναλάβουν ποτέ πια μεγάλη απόβαση στη χώρα αυτή, αλλά και ήταν απίθανο να σταλούν αξιόλογες βρετανικές δυνάμεις στην περίπτωση γερμανικής αποχώρησης". Το γεγονός, όμως, αυτό δεν πτοεί τους εκπροσώπους της βρετανικής αυτοκρατορίας. Μέσα στο 1944 ενέτειναν την εφαρμογή των διχαστικών ενεργειών τους και εκμεταλλευόμενοι και τα τραγικά λάθη της ηγεσίας του κινήματος (συμφωνία του Λιβάνου, της Καζέρτας, κλπ.) δημιούργησαν προϋποθέσεις για την ανοιχτή, ένοπλη επέμβασή τους στην Ελλάδα και τη βίαιη επιβολή των αντιλαϊκών και διχαστικών επιδιώξεων και στόχων τους.


ΠΡΩΤΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ
Τα εγκληματικά, διχαστικά σχέδια σε πλήρη δράση
2o-30-10-96-KKE_3.jpg (17671 bytes)
Πρώτες μέρες της Απελευθέρωσης και η αντικομμουνιστική τρομοκρατική μανία των Χιτών εκδηλώνεται, για την ώρα, στη γιγαντοαφίσα του Στάλιν
Τα πρώτα βρετανικά στρατεύματα αποβιβάστηκαν στις ακτές της δυτικής Πελοποννήσου, στις αρχές του Οκτώβρη 1944, αφού ο ΕΛΑΣ είχε απελευθερώσει το νότιο τμήμα της χώρας και τα τελευταία τμήματα των χιτλερικών εγκατέλειπαν την περιοχή της πρωτεύουσας. Είναι ολοφάνερο, πως η απόβαση αυτή δεν εξυπηρετούσε κανέναν απολύτως στόχο, σχετικό με τον πόλεμο κατά της Γερμανίας. Γεγονός, που αποδείχνεται τόσο από τη συμφωνία Βρετανών - Γερμανών, σχετικά με την ανεμπόδιστη αποχώρηση των τελευταίων από την Ελλάδα, όσο και από ανάλογη δήλωση του Τσόρτσιλ, που έγινε στις 8 Δεκέμβρη 1944 στη βρετανική Βουλή: "Τα αγγλικά στρατεύματα πραγματοποίησαν εισβολή στην Ελλάδα, η οποία δεν υπαγορευόταν από πολεμική αναγκαιότητα, επειδή η κατάσταση των Γερμανών στην Ελλάδα είχε καταστεί απελπιστική". (Δοκίμιο ιστορίας του ΚΚΕ, α` τόμος, σ. 485).
Στις 15 Οκτώβρη - τρεις μέρες μετά την απελευθέρωση της Αθήνας - έρχεται στην πρωτεύουσα ο στρατηγός Σκόμπι και τις ίδιες μέρες αποβιβάστηκαν στο Πασαλιμάνι και άλλα αγγλικά στρατεύματα.

Το σχέδιο "Μάνα"
Οι ενέργειες, όμως, αυτές ήταν ενταγμένες στο σχέδιο επέμβασης στην Ελλάδα, το οποίο ήταν από καιρό επεξεργασμένο και είχε την κωδική ονομασία "Μάνα". Για το σχέδιο αυτό σημειώνει ο Τσόρτσιλ στα απομνημονεύματά του: "Το σχέδιο συνίστατο βασικά στην κατάληψη των Αθηνών και του αεροδρομίου των από μια ταξιαρχία αλεξιπτωτιστών, στο να εγκαταστήσουμε 4 σμήνη καταδιωκτικών, να εκκαθαρίσουμε το λιμάνι Πειραιώς, για την αποβίβαση μεταγενεστέρως ενισχύσεων... Η καθυστέρησις που εσημείωσαν οι Γερμανοί στην εκκένωσιν των Αθηνών μάς υποχρέωσε να τροποποιήσουμε το σχέδιό μας. Τίποτε δεν έδειχνε μια προσεχή αναχώρησιν της φρουράς, δυνάμεων 10.000 ανδρών και γι' αυτόν τον λόγο, στις 13 Σεπτέμβρη ετηλεγράφησα στο στρατηγό Ουίλσον, για να του είπω να ετοιμάσει μια προκαταρκτική κάθοδο στην Πελοπόννησο, απ' όπου ο εχθρός ήδη υποχωρούσε προς τη διώρυγα της Κορίνθου. Από τα μεσάνυχτα της 13ηςτου Σεπτεμβρίου τα στρατεύματα του "Μάνα" ετέθησαν σε 48ωρη επιφυλακή. Διοικητής ήταν ο στρατηγός Σκόμπι... ".
Ηδη, από τις 12 Σεπτέμβρη και πάλι στις 22 του ίδιου μήνα, ο Γ. Παπανδρέου, φοβισμένος από τις παλλαϊκές διαστάσεις, που έπαιρνε η απελευθερωτική δράση του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, αλλά και η ορμητική προέλαση του σοβιετικού στρατού στα Βαλκάνια, τηλεγραφούσε στον Τσόρτσιλ: "... Ενώπιον της διαμορφωθείσης κρίσιμου καταστάσεως, τα πολιτικά μέσα προς αντιμετώπισίν της δεν είναι πλέον επαρκή. Μόνον η άμεσος παρουσία επιβλητικών βρετανικών δυνάμεων εις την Ελλάδα και μέχρι των τουρκικών ακτών ημπορεί να μεταβάλει την κατάστασιν... ". (από το βιβλίο του Ν. Κεπέση: "Ο Δεκέμβρης του 1944", σ. 41).
Οι πρώτες μέρες της απελευθέρωσης
Στις 18 Οκτώβρη έρχεται στην Αθήνα η κυβέρνηση της "Εθνικής Ενότητας". Ο πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, στη μεγαλειώδη συγκέντρωση του αθηναϊκού λαού, που έγινε στην πλατεία Συντάγματος, διακήρυξε ξανά ότι η κυβέρνηση έχει πρόγραμμα την οικονομική ευημερία και την κοινωνική δικαιοσύνη, την εκκαθάριση του κρατικού μηχανισμού και των Σωμάτων Ασφαλείας από τους συνεργάτες των κατακτητών, την επιβολή σκληρών κυρώσεων κατά των προδοτών της πατρίδας, την αποκατάσταση κράτους δικαίου, που θα προασπίζει τα δικαιώματα του λαού, κλπ. Πομπώδεις διακηρύξεις και μεγαλοστομίες, που διαψεύστηκαν οικτρά τις αμέσως επόμενες μέρες, καθώς σε ριζικά αντίθετη κατεύθυνση ήταν τα έργα τόσο του ιδίου όσο και των Εγγλέζων.
Να, πώς συνοψίζει τα γεγονότα των πρώτων μεταπελευθερωτικών ημερών και μέχρι το Δεκέμβρη, ο Ν. Κεπέσης, στο βιβλίο του "Ο Δεκέμβρης του 1944": "Παρ' όλ' αυτά και μόνο από τη μελέτη των γεγονότων της περιόδου εκείνης, χωρίς τη βοήθεια των στοιχείων απ' τα παρασκήνια, που ήλθαν στο φως της δημοσιότητας μεταπολεμικά, βγαίνει το συμπέρασμα, ότι η ανίερη συμμαχία των Αγγλων, της Δεξιάς και του Παπανδρέου, με την καθοδήγηση των πρώτων, δρούσε με βάση ένα "σχέδιο ενέργειας". Το σχέδιο εκείνο, επεξεργασμένο, όπως φαίνεται, από πριν από τους Αγγλους βασικά, προσαρμοζόταν κάθε τόσο, κάτω από την πίεση των πραγμάτων, χωρίς όμως να παρεκκλίνει από τη βασική του κατεύθυνση.
Το σχέδιο εκείνο, όπως συνάγεται από τη μελέτη όλων των γεγονότων, που διαδραματίστηκαν και τα ζήσαμε, απόβλεπε κυρίως στα εξής:
α. Εξοπλισμός των παρακρατικών οργανώσεων της Δεξιάς, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν συνεργάτες των καταχτητών.
β. Ενίσχυση των θέσεών τους μέσα στα Σώματα Ασφαλείας, ενώ θα έπρεπε να εκκαθαρισθούν από τα δοσίλογα στοιχεία, όπως προβλέπανε οι συμφωνίες στο Λίβανο και την Καζέρτα.
γ. Τρενάρισμα της δίκης των μεγαλοδοσιλόγων, για να μη βγούνε στη φόρα τόσα και τόσα "άπλυτα".
δ. Οργάνωση προκλήσεων ενάντια στο λαό και το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ από τις τρομοκρατικές, παρακρατικές οργανώσεις της Δεξιάς, με δολοφονικές και άλλες έκνομες ενέργειες.
ε. Περιορισμό, βαθμιαία, των δικαιωμάτων του ΕΛΑΣ, όπως θα δούμε συγκεκριμένα παρακάτω, μέχρι και του σημείου να αξιώσουν το μονομερή αφοπλισμό και τη διάλυσή του".

Η συμφωνία Τσόρτσιλ - Χίτλερ

2o-30-10-96-EAM_1.jpg (21146 bytes)
Λαϊκά δικαστήρια και παραδειγματική τιμωρία των συνεργατών του κατακτητή, απαιτούσε ο λαός, αλλά οι Εγγλέζοι και ο Γ. Παπανδρέου είχαν άλλα σχέδια...
Το πλέον, ίσως, χαρακτηριστικό παράδειγμα και απόδειξη συνάμα της ακραία ιδιοτελούς, βαθιά αντιλαϊκής και παντελώς ανήθικης στάσης και τακτικής του εγγλέζικου ιμπεριαλισμού αποτελεί η σχετική με την Ελλάδα συμφωνία του, με τον Χίτλερ. Προκειμένου να διευκολύνει το "πέρασμα" της Ελλάδας στη βρετανική σφαίρα επιρροής και να δυσκολέψει την προέλαση του σοβιετικού "Κόκκινου Στρατού", ο Ουίνστον Τσόρτσιλ δε δίστασε να κάνει κάτι μοναδικό στα χρονικά του πολέμου, ενώ αυτός ακόμη συνεχιζόταν.
Να, πώς περιγράφει το γεγονός ο Αλμπερτ Σπέερ, υπουργός της Πολεμικής και Βιομηχανικής Παραγωγής του Χίτλερ, σε συνέντευξή του στον Β. Μαθιόπουλο, που είχε δημοσιευτεί στο "Βήμα" στα 1976 (Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο του ίδιου "Ο Δεκέμβριος του 1944"):
"Είμαι αυτήκοος μάρτυρας ενός γεγονότος, που μας είχε προκαλέσει πολύ μεγάλη εντύπωση το φθινόπωρο του 1944. Θυμάμαι συγκεκριμένα ότι ο στρατηγός Γιοντλ, αρχηγός του Γενικού (γερμανικού) Επιτελείου, ήρθε μια μέρα και μου ανέφερε ότι επήλθε συμφωνία σε υψηλό επίπεδο μεταξύ Αγγλίας και Γερμανίας, που αφορούσε την Ελλάδα. 
Η συμφωνία αυτή, πρωτοφανής μέχρι τότε και όπως γνωρίζω ΜΟΝΑΔΙΚΗ σε όλο τον Β` Παγκόσμιο Πόλεμο, αφορούσε - όπως, τουλάχιστον, μου είπε ο Γιοντλ - την εκκένωση της Ελλάδας από τα γερμανικά στρατεύματα χωρίς βρετανική ενόχληση. 
Η συμφωνία αυτή έγινε στη Λισαβόνα και το ποιος είχε την πρωτοβουλία δεν ξέρω, αλλά πιστεύω ότι δεν έγινε σε διπλωματικό επίπεδο, αλλά πολύ ψηλότερα, για να μην υπάρξουν ακριτομυθίες. 
Η πληροφορία για το περίεργο αυτό "τζέντλεμαν αγκρίμεντ" μεταξύ Λονδίνου και Βερολίνου προκάλεσε σε όσους το έμαθαν κατάπληξη. Και, πράγματι, οι Αγγλοι την τήρησαν. Τα γερμανικά πολεμικά και μεταγωγικά σκάφη φορτώθηκαν στρατό από τα ελληνικά νησιά - που εκκένωσαν - πέρασαν, το φθινόπωρο του 1944, ανενόχλητα μπροστά από τα μάτια των Βρετανών και ανάμεσα από τα βρετανικά υποβρύχια στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο. 
Το τίμημα της συμφωνίας, κατά τη γνώμη μου, ήταν να παραχωρήσουν οι Γερμανοί τη Θεσσαλονίκη στους Αγγλους αμαχητί και μ' αυτόν το τρόπο η Ελλάδα να περιέλθει στο δυτικό στρατόπεδο. Και, βέβαια, ο Χίτλερ θα διατηρούσε ανέπαφες τις δικές του δυνάμεις, που κατείχαν το ελληνικό χώρο".
Πενήντα και πλέον χιλιάδες Γερμανοί στρατιώτες - χώρια οι 20.000, που έμειναν στην Κρήτη για αρκετό καιρό μετά την απελευθέρωση της χώρας - με όλον το βαρύ οπλισμό τους, κατάφεραν έτσι να αποχωρήσουν από την Ελλάδα, με μόνο αντίπαλο τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ. Δυνάμεις, που χρησιμοποιήθηκαν στους επόμενους μήνες, όχι μόνο στο ανατολικό μέτωπο, αλλά και στο δυτικό, απέναντι στις βρετανικές και αμερικανικές δυνάμεις. Στοιχείο, που ήταν προφανώς σε γνώση της βρετανικής ηγεσίας, αλλά δε στάθηκε δυνατό να εμποδίσει την άθλια συμφωνία. Είναι κι αυτό ένα γεγονός, που φανερώνει πόσο ήταν αποφασισμένος να κάνει οτιδήποτε ο Τσόρτσιλ, προκειμένου να εξυπηρετήσει τις ιμπεριαλιστικές βρετανικές επιδιώξεις και στόχους.
Περισσότερα για την Ιστορία Δες το αφιέρωμα του Ριζοσπάστη 
Εδώ