ΠΟΙΟΙ ΣΤΥΛΙΩΣΑΝΕ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΝ Γέρο ΜΕΤΑΞΑ ? και Γιατι ? !!

ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ 4ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1936

Με την άμεση συμμετοχή της αστικής τάξης και τις ευλογίες του αστικού πολιτικού κόσμου
-Ας σημειωθεί ότι τη Βουλή την διέλυσε αφού προηγουμένως είχε πάρει με την ψήφο του συνόλου των αστικών κομμάτων την έγκριση να σχηματίσει κυβέρνηση.

Ο Μεταξάς με υποστηρικτές της κυβέρνησής του

Το βράδυ της 4ης Αυγούστου 1936, δημοσιεύτηκε σε έκτακτο φύλλο της «Εφημερίδας της Κυβερνήσεως» διάγγελμα του Ιωάννη Μεταξά - που τοιχοκολλήθηκε και σε κεντρικά σημεία της Αθήνας και του Πειραιά. Το διάγγελμα ανέφερε πως «η Κυβέρνησις (...) προέβη, τη εγκρίσει της Αυτού Μεγαλειότητος του Βασιλέως εις την κήρυξιν του Στρατιωτικού Νόμου καθ' άπασαν την χώραν, και την διάλυσιν της Βουλής». Ας σημειωθεί ότι τη Βουλή την διέλυσε αφού προηγουμένως είχε πάρει με την ψήφο του συνόλου των αστικών κομμάτων την έγκριση να σχηματίσει κυβέρνηση.

Παράλληλα, δημοσιεύτηκαν τα πρώτα διατάγματα της δικτατορικής κυβέρνησης, που προέβλεπαν: Την αναστολή των διατάξεων 8 άρθρων του Συντάγματος σε όλο το κράτος, τη διάλυση της Βουλής και την επιστράτευση των εργαζομένων σε υπηρεσίες «δημοσίας ωφελείας» (σιδηροδρομικοί, τροχιοδρομικοί κ.ά.).

Το απόγευμα της 4ης Αυγούστου προηγήθηκε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, στην οποία οι αστυνομικές και στρατιωτικές αρχές υποστήριξαν ότι υπήρχαν «υπεύθυνοι πληροφορίαι κατά τας οποίας η κηρυχθησομένη γενική απεργία θα μετεβάλλετο εις στασιαστικήν εκδήλωσιν με αντικειμενικόν σκοπόν την ανατροπήν του νόμιμου πολιτικού και κοινωνικού καθεστώτος της χώρας». Αυτό ήταν και το πρόσχημα για την απόφαση της συγκέντρωσης όλων των εξουσιών στα χέρια της κυβέρνησης.

«Ριζοσπάστης» 6-3-1936. Το ΚΚΕ δεν είχε ψευδαισθήσεις για το ρόλο του Μεταξά

Οι ενέργειες του Μεταξά, ο οποίος άλλωστε προετοιμαζόταν από καιρό για την κήρυξη της δικτατορίας, έγιναν σε συνεργασία με τον Γεώργιο Β' και τη σύμφωνη γνώμη και στήριξη της Μεγάλης Βρετανίας.

Το «κλίμα» υπέρ μιας δικτατορικής λύσης ευνοούσαν ο προετοιμαζόμενος παγκόσμιος πόλεμος σε συνδυασμό με την άνοδο του φασισμού και του ναζισμού στην Ιταλία και στη Γερμανία, καθώς και ο γενικότερος αντικομμουνισμός που οργίαζε.

Ταυτόχρονα, υπήρχε και ο φόβος του εργατικού - λαϊκού κινήματος. 

Ο κίνδυνος για την αστική εξουσία μπορεί να μην ήταν άμεσος, όπως επικαλούνταν η προπαγάνδα της 4ης Αυγούστου, έπρεπε όμως να ενταθούν τα κατασταλτικά μέτρα αποτροπής αυτού του κινδύνου, να χτυπηθεί και να αντιμετωπιστεί το ΚΚΕ αποφασιστικά.

Η δικτατορία του Μεταξά ήρθε να ολοκληρώσει το χτύπημα σε ό,τι δεν είχε προλάβει να χτυπήσει η αστική δημοκρατία τους.

Χαρακτηριστικά είναι όσα έγραψε η εφημερίδα «Τύπος» για τα αντικομμουνιστικά μέτρα της δικτατορίας: «Τα μέτρα (σ.σ. εναντίον του ΚΚΕ), τα οποία η νέα κατάστασις υπόσχεται να λάβη, άγουν τους πολίτας εις την σκέψιν: "Αλήθεια, όλα αυτά γιατί δεν τάκανε έως τώρα το κράτος, παρά τους άφηνε έτσι;"» («Τύπος», 6-8-1936).

Η παρατεταμένη αστάθεια του αστικού πολιτικού συστήματος, με τελευταίο «επεισόδιο» την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης που επικαλέστηκε και ο Μεταξάς, έκανε αδύνατη τη συνέχιση της λειτουργίας του με την ίδια (την κοινοβουλευτική) μορφή.

 Ειδικά σε συνθήκες προετοιμασίας και διεξαγωγής του πολέμου, που απαιτούσαν πιο συγκεντρωτική άσκηση της κρατικής εξουσίας και ταχύτατη λήψη αποφάσεων, οι δημοκρατικές διαδικασίες, μπλεγμένες μάλιστα στη διελκυστίνδα των ενδοαστικών αντιθέσεων, αποτελούσαν για την αστική τάξη μια επικίνδυνη πολυτέλεια.

Δεν είναι τυχαίο ότι η ΕΟΝ της 4ης Αυγούστου 1936 έκλεψε τον τίτλο «Η ΝΕΟΛΑΙΑ», που κατείχε το δημοσιογραφικό όργανο της ΟΚΝΕ και είχε κυκλοφορήσει για πρώτη φορά την 1-8-1922. Οπως ακριβώς έγινε τα χρόνια εκείνα με το «Νέο Ριζοσπάστη», που εκδόθηκε από την Ειδική Ασφάλεια για να δημιουργήσει με προβοκατόρικα δημοσιεύματα σύγχυση στον ελληνικό λαό

Εγραψε χαρακτηριστικά η εφημερίδα «Ακρόπολις», ως προς τη δυνατότητα του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου να προωθήσει απρόσκοπτα τα συμφέροντα της αστικής τάξης: «Το κύριον χαρακτηριστικόν του (σ.σ. του καθεστώτος) είναι η απόλυτος και απεριόριστος εξουσία. Καμμιά αντίδραση, κανένα πρόσκομμα, κανένα εμπόδιον, τυπικόν ή ουσιαστικόν, δεν περιορίζει την εξουσίαν αυτήν και δεν αντιτάσσεται εις αυτήν (...) Ημπορεί να εργασθή απερίσπαστος, ανενόχλητος, με όλας της τας δυνάμεις»(«Ακρόπολις», 6-8-1936).

Τις διεθνείς συνθήκες που επικρατούσαν την περίοδο εγκαθίδρυσης της 4ης Αυγούστου και σημαδεύονταν από τις προετοιμασίες για την επερχόμενη πολεμική σύρραξη αποτυπώνουν μια σειρά από γεγονότα. 

Από τα πιο χαρακτηριστικά ήταν η δημιουργία του «Αξονα Ρώμης - Βερολίνου» (25 Οκτώβρη 1936) και ακόμα περισσότερο το γεγονός ότι στις 25 Νοέμβρη 1936 η Γερμανία με την Ιαπωνία υπέγραψαν το Σύμφωνο ενάντια στην Κομμουνιστική Διεθνή, γνωστό ως «Αντικομιντέρν», που αφορούσε τον κοινό αγώνα ενάντια στον «μπολσεβικισμό» και ανάμεσα σ' άλλα προέβλεπε τη λήψη των απαραίτητων μέτρων «εναντίον εκείνων που μέσα ή έξω από τη χώρα, άμεσα ή έμμεσα, δρουν υπέρ της Κομμουνιστικής Διεθνούς». Στο Σύμφωνο περιλαμβανόταν και μυστικό παράρτημα, το οποίο αναφερόταν στην ανάγκη κοινού αγώνα εναντίον της ΕΣΣΔ.

Ο Τζόζεφ Γκέμπελς μετά την υπογραφή του Συμφώνου δήλωσε:

«Ο κόσμος δεν θέλει ακόμη να παραδεχθή το μέγεθος του μπολσεβικικού κινδύνου. Εάν ημείς καλούμεν από τόσο καιρού ήδη τα έθνη της Ευρώπης να λάβωσι σοβαρά μέτρα αμύνης κατά των υπονομεύσεων του κομμουνισμού, το πράττομεν προς το συμφέρον του κοινού ευρωπαϊκού πολιτισμού μας» («Ακρόπολις», 7/12/1938, σελ. 6).

Αμεση συμμετοχή της αστικής τάξης στη δικτατορία

Το κεφάλαιο στήριξε άμεσα τη δικτατορία και με τη συμμετοχή εκπροσώπων του στις κυβερνήσεις της δικτατορίας. Ο Ανδρέας Χατζηκυριάκος, ιδιοκτήτης της τσιμεντοβιομηχανίας «ΑΓΕΤ Ηρακλής» και πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχάνων και Βιοτεχνών Ελλάδας, που είχε πρωτοστατήσει στη σφαγή των εργατών στο Πασαλιμάνι το 1923, ανέλαβε το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας στην πρώτη δικτατορική κυβέρνηση. Η Εθνική Τράπεζα εκπροσωπήθηκε επίσης με υψηλόβαθμα υπηρετούντα και πρώην στελέχη της στις κυβερνήσεις της 4ης Αυγούστου (Αλέξανδρος Κορυζής, Ιωάννης Αρβανίτης, Α. Αποστολίδης, Δ. Μάξιμος).

Εχει υπολογιστεί, με βάση τα στοιχεία για 38 υπουργούς και στελέχη της δικτατορίας, πως το 10% ήταν τραπεζικά στελέχη και το 6% βιομήχανοι ή άλλοι επιχειρηματίες. 

Ο Αμερικανός πρεσβευτής Lincoln MacVeagh θεωρούσε πως στην ομάδα «γύρω και πίσω» από τον Μεταξά βρίσκονταν ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας, Ιωάννης Δροσόπουλος, ο Αλέξανδρος Κανελλόπουλος, διευθύνων σύμβουλος της Ανωνύμου Ελληνικής Εταιρείας Χημικών Προϊόντων και Λιπασμάτων, και ο Πρόδρομος (Μποδοσάκης) Αθανασιάδης. Σημαντική στήριξη στη δικτατορία προσέφεραν και οι βιομήχανοι Επαμεινώνδας Χαρίλαος, Ν. Κανελλόπουλος, οι Λαναράς - Κύρτσης, οι αδελφοί Ηλιάσκοι, ο Γ. Πεσματζόγλου, η εταιρεία «Πάουερ» κ.ά. Επίσης, τα εκδοτικά συγκροτήματα Δ. Λαμπράκη («Ελεύθερον Βήμα»), Γ. Α. Βλάχου («Καθημερινή»), Αχ. Κύρου («Εστία») κ.ά.

Η ιδεολογία της 4ης Αυγούστου

Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου ήταν αστική δικτατορία, που ενσωμάτωσε στην ιδεολογία και στην πρακτική της «δάνεια» και επιρροές από το φασισμό - ναζισμό (ναζιστικός χαιρετισμός, ίδρυση της ΕΟΝ - Eθνική Oργάνωσις Nέων - με στρατιωτικοποιημένη δομή, «σωματειακή» οργάνωση της κοινωνίας). Η 4η Αυγούστου ξεπέρασε τις προκατόχους της κυβερνήσεις, όσον αφορά τον αντικομμουνισμό και τη θηριωδία ενάντια στο ΚΚΕ και στο εργατικό - λαϊκό κίνημα.

Το ιδεολογικό πλαίσιο της 4ης Αυγούστου δεν αποτέλεσε κάποια ριζική «τομή» στην αστική ιδεολογία. Ο Ι. Μεταξάς έγραψε: «Η Ελλάς έγινε από της 4ης Αυγούστου κράτος αντικομμουνιστικό». Λες και πριν δεν ήταν...

Ο αντικομμουνισμός και η αντίθεση στον κοινοβουλευτισμό - λιμπεραλισμό ή «κομματισμό» υπήρξαν βασικές «σταθερές» της ιδεολογίας της 4ης Αυγούστου. Η προσπάθεια, επίσης, να παρουσιάζεται το καθεστώς ως «λαϊκό» και «προστάτης» των λαϊκών μαζών ήταν συνεχής, χωρίς βέβαια να έχει ουσιαστικό περιεχόμενο.

Μια από τις χαρακτηριστικότερες εκδηλώσεις του αντικομμουνιστικού μένους της 4ης Αυγούστου ήταν το κάψιμο «κομμουνιστικών εντύπων» σε δημόσιους χώρους.

Η 4η Αυγούστου θεωρούσε ότι μέσω του αρχηγού και του καθεστώτος εκφράζεται η θέληση «ολόκληρου του λαού κατά τρόπον ενιαίον και αδιαίρετον». 

Η κυβέρνηση, επομένως, ήταν «εθνική» και ανήκε εξίσου «και στον φτωχό και στον πλούσιο και στον δυνατόν και στον αδύνατο». Τα παραπάνω, πέρα από την εμφανή συγκάλυψη των ταξικών αντιθέσεων και τη δημαγωγία, εξέφραζαν μια διαρκή προσπάθεια του καθεστώτος να καλλιεργήσει την ταξική συνεργασία και συμφιλίωση.

Βασικός, ταξικός αντίπαλος το ΚΚΕ

Το ΚΚΕ υπήρξε ο βασικός, ο ταξικός αντίπαλος της 4ης Αυγούστου, που διακηρυγμένος της στόχος ήταν η καταπολέμηση του κομμουνισμού. Με ιδιαίτερη μανία η δικτατορική κυβέρνηση και τα κρατικά όργανα επιτέθηκαν στο ΚΚΕ και στην ΟΚΝΕ, με στόχο την πολιτική και ηθική τους εξόντωση, μαζί και σε ορισμένους συνεργαζόμενους με το ΚΚΕ.

Από την πρώτη μέρα - για την ακρίβεια νύχτα - της δικτατορίας, η Γενική Ασφάλεια Αθηνών και η Ειδική Ασφάλεια έθεσαν σε εφαρμογή, όπως είχαν διαταχθεί, σχέδια σύλληψης στελεχών του ΚΚΕ, τα οποία όμως δεν είχαν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Στο «Μυστικόν Αρχείον» του Κ. Μανιαδάκη αναφέρεται χαρακτηριστικά:

«...το ΚΚΕ είχε και αυτό τας πληροφορίας του περί των προθέσεων του αειμνήστου Μεταξά. Ολίγας ημέρας προ της μεταβολής είχεν αρχίσει να θέτει εις ενέργειαν τον παράνομόν του μηχανισμόν. Ως εκ τούτου αι διαταχθείσαι συλλήψεις την νύκτα της 4ης Αυγούστου δεν είχον την προσδοκωμένην επιτυχίαν. Τα σπουδαιότερα στελέχη του ΚΚΕ είχον εξαφανισθή. Από αυτά συνελήφθησαν μόνον οι Σ[ι]άντος και Θέος που ενεφάνιζον τότε την "νόμιμον" πλευράν του ΚΚΕ και οι οποίοι αργότερα εδραπέτευσαν (...) διά να ξανασυλληφθούν» («Το Μυστικόν Αρχείον της περιόδου 1936 - 1941» δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Εθνικός Κήρυξ» από τις 9 Οκτώβρη 1949 έως την 1η Απρίλη 1950. Σύμφωνα με την εφημερίδα, ήταν «ελεγμένο προσωπικά» από τον Κωνσταντίνο Μανιαδάκη).

Την ίδια μέρα, σύμφωνα με τον «Ριζοσπάστη» (5/8/1936), η απεργία που είχε προκηρυχθεί πριν από την κήρυξη της δικτατορίας σημείωσε επιτυχία. 

Παρά τον στρατιωτικό νόμο και την επιστράτευση μιας σειράς κλάδων, μόνο στην Αθήνα πήραν μέρος 40 χιλιάδες εργάτες. 

Στο Αγρίνιο έγινε παγκαπνεργατική απεργία ενάντια στη δικτατορία («Ριζοσπάστης», 28-8-1936). Από το πρωί της 4ης Αυγούστου, επίσης, βρισκόταν σε εξέλιξη απεργία των καπνεργατών της Καβάλας. Η απεργία επεκτάθηκε και στη Δράμα, στο Πράβι (Ελευθερούπολη Καβάλας), στις Σέρρες και τη Θράκη. Κράτησε περίπου δύο βδομάδες και αντιμετωπίστηκε με άγρια τρομοκρατία.

Αμέσως μετά την επιβολή της, η δικτατορία προχώρησε στη θέσπιση αντικομμουνιστικού νομικού πλαισίου. Στις 12 Αυγούστου 1936, συγκροτήθηκε το υφυπουργείο της Δημόσιας Ασφάλειας. Δύο μέρες μετά, στη θέση του υφυπουργού διορίστηκε ο Κωνσταντίνος Μανιαδάκης, ο οποίος αποτέλεσε την «ψυχή» της αντικομμουνιστικής δράσης. Μια σειρά Αναγκαστικοί Νόμοι συμπλήρωσαν το οπλοστάσιο «προς καταπολέμησιν του κομμουνισμού». Παράλληλα, για να προληφθεί η «εισχώρησις κομμουνιστών» στις Δημόσιες Υπηρεσίες εφαρμόστηκε το Πιστοποιητικό Κοινωνικών Φρονημάτων.

Επικηρύξεις, φυλακές, εξορίες

Η δικτατορία προχώρησε σε μαζικές συλλήψεις, φυλακίσεις και εκτοπίσεις σε ξερονήσια. Επίσης, επικήρυξε στελέχη του Κόμματος. Για παράδειγμα, ο Νίκος Ζαχαριάδης είχε επικηρυχθεί για 100.000 δραχμές, ο Βασίλης Νεφελούδης για 75.000 δραχμές και ο Γιώργος Σιάντος για 50.000 δραχμές.

Οι συλληφθέντες κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές υποβάλλονταν σε σκληρά βασανιστήρια: Ρετσινόλαδο, πάγος, φάλαγγα, ξερίζωμα νυχιών κ.ά.

Ενα από τα βασικά μέσα που χρησιμοποίησε η 4η Αυγούστου ενάντια στο ΚΚΕ και την ΟΚΝΕ ήταν η «δήλωση μετανοίας», ο εξαναγκασμός δηλαδή των πολιτικών κρατουμένων να αποκηρύξουν ενυπόγραφα τις ιδέες και το Κόμμα τους. Οι δηλώσεις μετανοίας δημοσιεύονταν στον Τύπο. Χιλιάδες πέρασαν από φριχτά βασανιστήρια, προκειμένου να υπογράψουν δήλωση μετανοίας.

Αρκετοί δεν υποχώρησαν. Εγραφε η «Νεολαία», τον Ιούνη του 1937: «(...) Ο φοιτητής σ. Π. Πασχαλίδης δέρνονταν μέχρις αιμοπτυσίας στην Ειδική Ασφάλεια, η οικογένειά του τον πίεζε να κάνει δήλωση κι αυτός απαντούσε: "Ημουνα, είμαι και θα είμαι κομμουνιστής". Τον νέο σ. Παπαγιώργη τον πέταξαν απ' την ταράτσα της Ασφάλειας, του σπάσαν τα κόκκαλα, πλευρά, χέρι και πόδι και κράτησε ηρωική στάση. Υπέροχη στάση κράτησαν και οι φοιτητές Σίμος, Χατζηγιάννης και Παπαϊωάννου που πιάστηκαν στην υποδοχή του Ζ. Ζαι. (...) Τον σ. Χατζηγιάννη του ξερίζωσαν τ' αυτιά γιατί στην υπόσχεσή τους ότι αν κάνει δήλωση θα τον δικάσουν τρεις μήνες, απάντησε θαρραλέα: "Μα σε τρεις μήνες δεν θα υπάρχετε"» («Νεολαία», 24/6/1937).

Οι περισσότεροι δεν άντεξαν. Η πλειοψηφία τους όμως παρέμεινε δίπλα στο ΚΚΕ και αργότερα δραστηριοποιήθηκαν μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ, ενώ πολλοί από αυτούς έδωσαν και τη ζωή τους. Από όσους υπέγραψαν «δήλωση μετανοίας», ελάχιστοι, μετρημένοι στα δάχτυλα, πέρασαν στην υπηρεσία του αστικού κράτους.

Το πρώτο μεγάλο χτύπημα

Το πρώτο μεγάλο χτύπημα στον παράνομο μηχανισμό του δέχτηκε το ΚΚΕ το Σεπτέμβρη του 1936, όταν συνελήφθη ο ΓΓ της ΚΕ, Νίκος Ζαχαριάδης. 

Παραπέμφθηκε σε δίκη για παράβαση των νόμων «περί προστασίας του κοινωνικού καθεστώτος», καταδικάστηκε σε φυλάκιση 4,5 ετών και σε εκτόπιση 2 ετών. 

Σε αυτήν τη δίκη, ο Νίκος Ζαχαριάδης είπε στους δικαστές του: «Αναλαμβάνω όλες τις ευθύνες για τις πράξεις του ΚΚΕ γιατί ό,τι έκανε μέχρι τώρα το Κομμουνιστικό Κόμμα είταν για το καλό του λαού» («Νεολαία», 11/11/1936).

Το επόμενο σημαντικό χτύπημα στο ΚΚΕ πραγματοποιήθηκε το Νοέμβρη του 1936. Η Ασφάλεια συνέλαβε, σε ένα σπίτι της οδού Αλεξανδρείας 2, τον Τηλέμαχο Μύτλα, υπεύθυνο της Τεχνικής Γραμματείας του ΠΓ. Στο υπόγειο αυτού του σπιτιού βρισκόταν και το Αρχείο του ΠΓ, το οποίο έπεσε στα χέρια της Ασφάλειας. Πολλά από τα έγγραφα ήταν κωδικοποιημένα, όμως ο Τ. Μύτλας πρόδωσε και συνεργάστηκε με την Ασφάλεια για την αποκωδικοποίησή τους.

Παίρνοντας το Αρχείο του ΠΓ, η Ασφάλεια απέκτησε ακόμη μεγαλύτερες δυνατότητες να εντείνει τη χαφιεδοφοβία στο Κόμμα. Εχοντας, για παράδειγμα, γνώση των καθοδηγητικών και των καθοδηγούμενων στελεχών, μπορούσε να υποστηρίζει στους ανακρινόμενους ότι τους πρόδωσαν οι τάδε ή οι δείνα, δίχως αυτό να ισχύει στην πραγματικότητα. Και βέβαια, μέσω του Αρχείου, η Ασφάλεια έμαθε ποιοι έφεραν τα ψευδώνυμα, διευθύνσεις, κομματικές χρεώσεις, τρόπους επαφής και άλλα.

Το ίδιο περίπου διάστημα, η Ασφάλεια συνέλαβε και άλλα στελέχη της ΚΟΑ. Οι συλληφθέντες μεταφέρθηκαν στην Ασφάλεια, όπου και δολοφονήθηκε ο Μήτσος Μαρουκάκης, τον οποίο εκπαραθύρωσαν από το κτίριο της Γενικής Ασφάλειας, λέγοντας ότι αυτοκτόνησε. Ηταν ο πρώτος νεκρός του ΚΚΕ επί 4ης Αυγούστου. Ακολούθησαν τους επόμενους μήνες αρκετές ακόμα συλλήψεις στελεχών του ΚΚΕ.

Δουλειά σε συνθήκες παρανομίας

Μετά τα πρώτα χτυπήματα, το ΠΓ σε Απόφασή του, που δημοσίευσε ο «Ριζοσπάστης» στις 10 του Νοέμβρη, σημείωνε ότι «εξ αιτίας της παραβίασης συνωμοτικών κανόνων από αρκετά στελέχη, κυρίως της Αθήνας, ο ταξικός εχθρός κατόρθωσε να δώσει σημαντικά χτυπήματα που μπορούσαν ν' αποφευχθούν».

Παράλληλα, καθόριζε ως εξής τα καθήκοντα των Οργανώσεων Αθήνας και Πειραιά:

«α) Προφύλαξη των οργανώσεων απ' τα χτυπήματα της δικτατορίας. Διεξαγωγή πλατειάς καμπάνιας ανάμεσα στα μέλη τους για τη συνωμοτική τους διαπαιδαγώγηση. Διαρκής αναπροσαρμογή του μηχανισμού τους, ώστε να εξουδετερώνονται οι προσπάθειες της δικτατορίας, χτυπήματος και αποσύνθεσης των οργανώσεων. Ακατάπαυτη πάλη ενάντια στο χαφιεδισμό, τις προβοκάτσιες και μπολσεβίκικη επαγρύπνηση και αυστηρότητα σ' όλα τα ζητήματα που έχουν σχέση με τη διαφύλαξη των οργανώσεων.

β) Επανεξέταση της προέλευσης και της δουλειάς των στελεχών τους και τοποθέτηση στις καθοδηγητικές θέσεις αφοσιωμένων και αποφασιστικών κομμουνιστών.

γ) Ανάπτυξη της πρωτοβουλίας των κατωτέρων οργανώσεων και όλων των μελών του Κόμματος.

δ) Εξασφάλιση της έκδοσης άφθονου έντυπου υλικού και από μιας τουλάχιστο εφημερίδας από κάθε Αχτιδική Οργάνωση».

Από την πρώτη στιγμή οι Κομματικές Οργανώσεις καλούνταν να αναπροσαρμόσουν τη δουλειά τους στις νέες συνθήκες της σκληρής παρανομίας. 

Στον πρώτο μήνα, έγιναν ορισμένες μικρές συγκεντρώσεις και συσκέψεις ενάντια στη δικτατορία. Σύμφωνα με δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη», σε 15 χωριά των Σερρών, το δεύτερο δεκαήμερο του Αυγούστου, έγιναν ένοπλα αγροτικά συλλαλητήρια τα οποία χτυπήθηκαν από τις αστυνομικές δυνάμεις.

Παρά το γεγονός ότι η δικτατορία κατάφερε να συλλάβει σε σύντομο χρόνο στελέχη της καθοδήγησης του Κόμματος και τον ίδιο τον Γενικό Γραμματέα της ΚΕ, το ΚΚΕ έδρασε άμεσα ενάντια στη δικτατορία, ενώ ταυτόχρονα διατηρούνταν και λειτουργούσαν πολλές Οργανώσεις του και τα καθοδηγητικά τους όργανα.

Η δράση του ΚΚΕ αυτό το διάστημα καταγράφεται και σε εκθέσεις του Foreign Office, όπου αναφέρεται μεταξύ άλλων: «Το μόνο που έχουν πετύχει τα μέτρα αυτά (σ.σ.: ενάντια στο ΚΚΕ) είναι να υποχρεώσουν τους κομμουνιστές να δουλεύουν παράνομα. Οι αρχηγοί που πιάστηκαν έχουν αντικατασταθεί από τις εφεδρείες και δεν υπάρχει αμφιβολία πως συντελείται σημαντική δραστηριότητα. Παρ' όλες τις προσπάθειες να κλειστεί, η κομμουνιστική εφημερίδα "Ριζοσπάστης" κυκλοφορεί τακτικά και διανέμεται στους συνδρομητές με πληρωμή (...) Το γεγονός πως το ΚΚΕ και η Κομμουνιστική Νεολαία λειτουργούν ακόμα (...) φανερώνει πως τα μέτρα που πήρε το ΚΚΕ για ν' αντιμετωπίσει μια τέτοια κατάσταση ήταν επαρκή και πως οι εφεδρικές δυνάμεις έχουν κινητοποιηθεί ικανοποιητικά» (Εκθεση του Foreign Office «Ελλάδα: Κομμουνισμός» (Β΄ εξάμηνο 1936), όπως παρατίθεται στο Κ. Αλεξάνδρου, «Από την πάλη του ΚΚΕ κατά της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου (Μερικά νέα στοιχεία)» («Κομμουνιστική Επιθεώρηση», τεύχος 7-8/1980, σελ. 96). Επίσης καταγράφεται ότι «ένας σημαντικός αριθμός προπαγανδιστικού υλικού κυκλοφορεί μέσα στις ένοπλες δυνάμεις».

Στις αρχές του 1938 παρέμεναν ασύλληπτα σχεδόν τα μισά μέλη της ΚΕ του Κόμματος. Ακόμα και οι διώκτες του ΚΚΕ παραδέχονται ότι το Κόμμα, στις αρχές του 1938, διατηρούσε αρκετές δυνάμεις και ότι η οργάνωση της «άμυνάς» του «έναντι των ενεργειών του υπουργείου Ασφαλείας» ήταν «πρωτοφανής». 

Είναι χαρακτηριστικά όσα είπε ο αστυνόμος Ν. Χαραλαμπίδης, από τους επικεφαλής της Υπηρεσίας Διώξεως του Κομμουνισμού, σε σύσκεψη αξιωματικών της Υπηρεσίας με θέμα την αντιμετώπιση του ΚΚΕ, εκείνη την περίοδο: «Το ΚΚΕ, παρά τα αλλεπάλληλα πλήγματα και τα λαμβανόμενα εναντίον του μέτρα, διατηρεί ακμαίον το ηθικόν του. Επιπροσθέτως, ο παράνομος μηχανισμός του έχει ακόμη την δυνατότητα να αντιμετωπίζη επαρκώς τα κτυπήματα, και μέσα σε μικρά χρονικά διαστήματα να συμπληρώνη τα κενά των καθοδηγήσεων των διαφόρων οργανώσεών του. Ο παράνομος τεχνικός του μηχανισμός λειτουργεί κανονικώς και έτσι τροφοδοτεί τα μέλη και τους οπαδούς του με έντυπον υλικόν (...) Οι σύνδεσμοί του, οι "γιάφκες" του και τα οικονομικά του ευρίσκονται ακόμη εις καλήν κατάστασιν, και αυτά όλα του δίνουν την ελπίδα ότι θα αντιμετωπίση τα κτυπήματά μας και θα περάση γρήγορα στην αντεπίθεσι» (δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Εθνικός Κήρυξ» την 1/12/1949).

Το ΚΚΕ στάθηκε όρθιο

Παρά τα σοβαρά χτυπήματα που πέτυχε η Ασφάλεια στο Κόμμα την περίοδο 1938 - 1939 και την επίδρασή τους στην οργάνωση των λαϊκών αγώνων, το ΚΚΕ στάθηκε όρθιο.

Βασικά καθοδηγητικά όργανα και Οργανώσεις διατηρούνταν,παρά την ένταση των διώξεων και στα 1939, μετά από 3 περίπου χρόνια άτεγκτης αντικομμουνιστικής δράσης της 4ης Αυγούστου. 

Συνεχιζόταν, επίσης, αν και περιορισμένη, η εκδοτική και προπαγανδιστική δραστηριότητα. Χαρακτηριστικό είναι ότι δημοσιεύτηκαν στον «Ριζοσπάστη» στις 2 Φλεβάρη 1939 αποφάσεις των καθοδηγητικών οργάνων της ΕΠ της ΚΟΑ, του Γραφείου της ΚΕ της ΟΚΝΕ, της ΕΠ της ΚΟΠ, της ΑΕ Υπαλλήλων, της ΙΙ και ΙΙΙ Αχτίδας της ΚΟΑ και των ΠΕ ΚΝ Αθήνας και Πειραιά. Επίσης, στον έρανο που είχε προκηρύξει η ΚΕ από το Μάη του 1938, στο «κλείσιμο» που δημοσίευσε ο «Ριζοσπάστης» στις 15 Δεκέμβρη 1938, προσφορές είχαν συγκεντρωθεί από την Καβάλα, τη Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις της Περιφέρειας Θεσσαλονίκης, τις Σέρρες, τη Δράμα, τη Δυτική Μακεδονία, την Ξάνθη, την Πάτρα, την Ηπειρο, Ελληνες της Αμερικής κ.ά.

Σε Απόφαση της ΚΕ, που δημοσιεύτηκε στον «Ριζοσπάστη», το Φλεβάρη του 1938, αναφέρεται ότι οι εργαζόμενες μάζες αύξαναν τη δραστηριοποίησή τους για τα ζωτικά τους συμφέροντα (καπνεργάτες Θεσσαλονίκης, εργάτες ΒΙΟ, εργάτες αποξηραντικών έργων Ιωαννίνων κ.λπ.).

Το ίδιο διάστημα, ο «Ριζοσπάστης» κατέγραφε διάφορες ακόμα εργατικές κινητοποιήσεις. 

Στην Καβάλα, καπνεργάτες έκαναν απεργία λίγων ωρών ενάντια στην αναγκαστική εισφορά για το 8ο «Συνέδριο» της ελεγχόμενης από τη δικτατορία ΓΣΕΕ. 

Στην Καλαμάτα οι λιμενεργάτες έκαναν μισής ώρας απεργία ενάντια στην παραβίαση του κανονισμού εργασίας. 

Στον Πειραιά 40 εργάτες του σπορελαιουργείου Στάθη και Αριστούλη έκαναν δύο φορές λιγόωρη στάση με αίτημα να πληρωθούν οι υπερωρίες, η μια ώρα να υπολογίζεται μιάμιση. 

Στα Φιλιατρά 300 εργατοαγρότες έκαναν διαδήλωση στη δημαρχία για επιδόματα. Διάφοροι κλάδοι επίσης υπέβαλαν υπομνήματα με τα αιτήματά τους («Ριζοσπάστης», 25/2/1938).

Σε Απόφαση της ΚΕ (Μάης 1938) διαβάζουμε επίσης:

«Οι λεβητοποιοί του Πειραιά κέρδισαν τις απαιτήσεις τους ύστερα από γενική απεργία του κλάδου τους. Οι καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης με αλλεπάλληλες μαχητικές κινητοποιήσεις και απεργίες ανάγκασαν τη δικτατορία να υποχωρήσει σε μια σειρά απ' τις απαιτήσεις τους. Οι σταφιδοπαραγωγοί αρνούνται την εφαρμογή του νόμου για το ξερίζωμα των σταφιδαμπέλων. Οι καπνοπαραγωγοί ξεσηκώνονται και απαιτούν την αγορά των απούλητων καπνών τους».

Τέλος, στην Απόφαση της 5ης Ολομέλειας (Φλεβάρης 1939) αναφερόταν πως σημειώθηκαν: «Αλλεπάλληλες απεργίες και ομαδικές αντιστάσεις εργατών πολλών και διαφόρων επιχειρήσεων», τρίωρη στάση στο πολεμικό εργοστάσιο του Μαλτσινιώτη ενάντια στις ομαδικές απολύσεις, ομαδική στάση στο κεντρικό εργοστάσιο των κρατικών σιδηροδρόμων και ομαδικές κάθοδοι των πεινασμένων αγροτών Δράμας και Μυτιλήνης.

Οι κομμουνιστές κράτησαν ζεστή τη φλόγα του αγώνα

Κατά την τετράχρονη μεταξική δικτατορία, χιλιάδες κομμουνιστές και κομμουνίστριες πέρασαν από τις φυλακές και τις εξορίες.

Μάλιστα, στο ξεκίνημα του Ιταλο-ελληνικού πολέμου οι κρατούμενοι και εξόριστοι κομμουνιστές ανέρχονταν σε περίπου 2.000 άντρες και γυναίκες, που κρατούνταν στην Ακροναυπλία, στην Ανάφη, στον Αη Στράτη, στην Κέρκυρα, στην Αίγινα, στη Φολέγανδρο, στην Κίμωλο, στη Γαύδο, στη Σίκινο, στην Τρίπολη και σε άλλες φυλακές, στο Ασβεστοχώρι, στην Ιο, στην Αμοργό, στην Πύλο κ.α.

Ολη αυτήν την περίοδο οι χιλιάδες που δεν λύγισαν, που αντιμετώπισαν παλικαρίσια τους δεσμοφύλακες και τα βασανιστήρια, οργάνωσαν στις φυλακές και τις εξορίες τη ζωή τους, ιδρύοντας Ομάδες Συμβίωσης. Στις φυλακές και τις εξορίες δημιουργήθηκαν επίσης Κομματικές Επιτροπές ή Ομάδες για την καθοδήγηση των μελών του Κόμματος. Επίσης, πραγματοποιήθηκαν και ορισμένες αποδράσεις (από τον Αη Στράτη, τη Φολέγανδρο, την Ανάφη).

Ολοι αυτοί οι αγωνιστές κράτησαν ζεστή τη φλόγα του αγώνα. «Στους φυλακισμένους στην Ακροναυπλία πρόσβλεπαν οι αγωνιστές που δεν είχαν ακόμα πιαστεί, όταν το Κόμμα έφτανε στα όρια της διάλυσης από τα χτυπήματα του μεταξικού καθεστώτος. Τους φυλακισμένους και τους εξόριστους περίμεναν, για να στηθεί ξανά στα πόδια του το Κόμμα. Κι έτσι έγινε. 

Από τις πρώτες μέρες της Κατοχής, με τις αποδράσεις από τις εξορίες και τις φυλακές το Κόμμα στήθηκε ξανά στα πόδια του, μπήκε μπροστά (...) Χωρίς το Κόμμα όρθιο, τίποτα δεν μπορούσε να γίνει (...) 

Με έναν ηρωισμό που χτίστηκε μέρα τη μέρα, ώρα την ώρα, στις παράνομες Οργανώσεις, μέσα στους χώρους δουλειάς, πριν συναντήσει τον βούρδουλα του ασφαλίτη, την μπότα του κατακτητή. 

Εναν ηρωισμό που μόνο η πάλη για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης μπορεί να εμπνεύσει. Μόνο το Κόμμα της, το ΚΚΕ, μπορεί να οργανώσει» (από την ομιλία του Γενικού Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπα, στη φετινή εκδήλωση για τους 200 της Καισαριανής, που δημοσιεύθηκε στον «Ριζοσπάστη» την Τετάρτη 2 Μάη 2018).

Ριζοσπάστης 4-5/8/2018

Δες περισσότερα Εδώ

«Μετ’ εξαιρέτου τιμής Γ. Παπανδρέου 1/3/48» ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΤΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ:

 ..δια να υπάρξη ο Δεκέμβριος, επρεπε προηγουμένως να είχωμεν έλθει εις την Ελλάδα. Και τούτο ήτο δυνατόν μόνο με την συμμετοχήν και του ΚΚΕ εις την κυβέρνησιν, δηλαδή με τον Λίβανον.,, 

***

Γ. Παπανδρέου: «Μία ήτο η επείγουσα και υπέρτατη ανάγκη: Να αφοπλισθή το ΚΚΕ, και να εξοπλισθή το Κράτος»

Χάριν εις την πολιτικήν την οποίαν ηκολούθησα κατά τους κρισιμώτατους εκείνους μήνας, κατά τους οποίους η Μοίρα με είχεν επιφορτίσει με την ευθύνην της Ελλάδος, κατέστη δυνατή η συντριβή της Κομμουνιστικής Τυραννίας.

Κατιούσα

Την 1η του Νοέμβρη 1968 πέθανε ο Γεώργιος Παπανδρέου, τρεις φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας. Πολλά δεινά υπέστη ο λαός μας από τον ρόλο που διαδραμάτισε στα ιστορικά δρώμενα και την πολιτική που ακολούθησε ιδιαίτερα κατά τις δεκαετίες του ΄40 – ΄50 ο επονομαζόμενος «Γέρος της Δημοκρατίας».

Ο Γ. Παπανδρέου άφησε το αποτύπωμά του στην ιστορία του τόπου, βουτηγμένο στο αίμα χιλιάδων κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών που πολέμησαν κατά του φασισμού και κάθε καταχτητή, για μια Ελλάδα λεύτερη και ανεξάρτητη.

Αντί άλλου σχολιασμού, παραθέτουμε την επιστολή που έστειλε ο ίδιος στην εφημερίδα «Καθημερινή», με ημερομηνία 1 του Μάρτη 1948, στην οποία απερίφραστα απαριθμεί τα βήματα και τους εκβιασμούς της τότε κυβέρνησης και των κομμάτων της αστικής τάξης και των Άγγλων προστατών τους, απέναντι στο ΚΚΕ και το κίνημα, που οδήγησαν στον εμφύλιο. Ας βγάλει ο αναγνώστης τα συμπεράσματά του.

Η επιστολή συμπεριλαμβάνεται στην εξαιρετική έκδοση – πρόγραμμα της θεατρικής παράστασης με το έργο του Μυρώδη Αδαμίδη «Μετά τη Βάρκιζα», που συνεχίζεται και φέτος να παίζεται με μεγάλη επιτυχία στο θέατρο Αλκμήνη (μπορείτε να διαβάσετε κριτική εδώ).

ΕΠΙΣΤΟΛΗ TOΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

«Φίλε κ. Διευθυντά,

Εις το χθεσινόν άρθρο σας, συνάγοντες «μάθημα» από το πάθημα της Τσεχοσλοβακίας, ενθυμείστε και τον ιδικόν μας Δεκέμβριον. Νομιμοποιείτε τοιουτοτρόπως την παρέμβασίν μου. Αλλά θα επεθύμουν πρώτα να διατυπώσω μερικάς γενικωτέρας απόψεις μου.

Γράφετε: «Το πάθημα της Τσεχοσλοβακίας πρέπει να μας διδάξει ότι ουδεμία λύσις υπάρχει μεταξύ της σταθεράς και ακάμπτου προσηλώσεως προς την εθνικήν μας ελευθερία από το ένα μέρος και της απολύτου υποδουλώσεώς μας από το άλλο. Ότι ουδεμία δήθεν ιδεολογική υποχώρησις ωφελεί. Με τους Σλάβους δυστυχώς συνεννόησις δεν υπάρχει».

Είμεθα σύμφωνοι. Και όπως γνωρίζετε είχον ανέκαθεν αυτήν την γνώμην, ακόμη και προ πέντε ετών, όταν τον Ιούλιον του 1943 απέστειλα από την κατεχόμενη Ελλάδα έκθεσιν προς την Ελληνικήν και την Βρετανικήν κυβέρνησιν και έκαμνα προβλέψεις δια το μέλλον, αι οποίαι, σήμερον έχουν επαληθεύσει…

Πράγματι «ουδεμία δήθεν ιδεολογική υποχώρησις ωφελεί». Αλλά χρειάζεται διευκρίνισις: Δεν ωφελεί εάν δι’ αυτής επιδιώκωμεν να «κατευνάσωμεν» τον Κομμουνιστικόν Πανσλαβισμόν και να «συνεννοηθώμεν», όπως μωρώς επηγγέλετο το «Κέντρον».

Ωφελεί όμως δια να τον νικήσωμεν. Διότι όταν εις την μεγάλην ηθικήν δύναμιν της Ελευθερίας του Έθνους, υπέρ της οποίας παλαίομεν, προσθέσωμεν και την ηθικήν δύναμιν της Ατομικής Ελευθερίας και της Κοινωνικής Ευημερίας, τότε το ιδεώδες μας καθίσταται πλήρες και αντιστοίχως συντελείται πλήρως ο ηθικός αφοπλισμός του Κομμουνισμού.

Τότε κατακτώμεν ημείς και τας Μάζας και την Νεότητα, αυξάνομεν και τον αριθμόν και τον φανατισμόν του εθνικού μας Μετώπου και φθάνωμεν ασφαλέστερου εις την Νίκην. Αλλά βεβαίως υπό μίαν προϋπόθεσιν: Ότι αι ηθικαί αυταί δυνάμεις θα πρόκειται να συμπληρώσουν τας ενόπλους δυνάμεις του αγώνος και όχι να τας αναπληρώσουν – όπως φαίνεται να συνέβη εις την Τσεχοσλοβακίαν.

Και ερχόμεθα εις τον ιδικόν μας Δεκέμβριον. Γράφετε: «Ο Ύψιστος μας έκαμε δώρον την Επανάστασιν και τα Δεκεμβριανά. Διότι τι θα συνέβαινε αν δεν εγίνοντο; Δια να μη γίνουν ήμεθα τότε εις κάθε υποχώρησιν έτοιμοι. Θα εδίδαμεν εις τους Κομμουνιστάς και ένα και δύο υπουργεία, ακόμα και πέντε. Σιγά – σιγά θα τους παραδίδαμεν – για να μη γίνει Επανάστασις και την Διοίκησιν και τον Στόλον και τον Στρατόν. Θα τους τα εδίδαμεν όλα».

Η διαφωνία μου είναι απόλυτος. Όχι ότι δεν υπήρξε «δώρον του Υψίστου» ο Δεκέμβρης… Αλλά ότι «θα τους τα εδίναμε όλα…». Διότι συνέβαινεν ακριβώς το αντίθετον: «Τους τα επαίρναμεν όλα…» Και διότι επεμείναμεν, απεφάσισαν την Στάσιν…

«Γνωρίζω ότι υπάρχει ακόμη σύγχυσις, η οποία εμποδίζει την ορθήν εκτίμησιν εκείνης της εποχής. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν ημπορούν ακόμα να εννοήσουν. Και υπάρχουν άλλοι, οι οποίοι αρνούνται να εννοήσουν. Απαντώ διά τους πρώτους – και επίσης διά την Ιστορίαν – διότι οι άνθρωποι που θα έλθουν θα είναι απροκατάληπτοι και θα θέλουν να εννοήσουν.

Κατέχομαι από την συνείδησιν ότι χάριν εις την πολιτικήν την οποίαν ηκολούθησα κατά τους κρισιμώτατους εκείνους μήνας, κατά τους οποίους η Μοίρα με είχεν επιφορτίσει με την ευθύνην της Ελλάδος, κατέστη δυνατή η συντριβή της Κομμουνιστικής Τυραννίας η οποία τότε ήτο παντοδύναμος και εδυνάστευε την Ελλάδα. Και πιστεύω ότι η πορεία των γεγονότων – και εις την Ελλάδα και εις την Ευρώπην -επαληθεύει την πρόβλεψιν του μεγάλου Βρετανού ηγέτου, ο οποίος μου ετηλεγράφει τον Ιανουάριον του 1945 ότι «η πολιτική μου μου θα εύρη την οφειλομένην επιβράβευσίν της εις τας ημέρας που έρχονται».

«Θα επικαλεστώ κείμενα:

«Την 26η Απριλίου 1944, όταν ανέλαβα την Κυβέρνησιν εις το Κάιρο, διεκήρυξα το σύνθημα: «Μία Πατρίς, μία Κυβέρνησις, εις Στρατός».

«Εις το Συνέδριον του Λιβάνου την 17ην Μαΐου 1944, ομιλών ενώπιον και των εκπροσώπων του ΚΚΕ, είπα: «Το κύριον επίμαχον θέμα είναι το στρατιωτικόν, το θέμα της υλικής δυνάμεως. Η ώρα είναι ιστορική και οφείλομεν να ομιλήσωμεν ευκρινώς και απεριφράστως. Εάν το ΕΑΜ έχει την πρόθεσιν να χρησιμοποιήσει την υλικήν του δύναμιν ως όργανον εμφυλίου πολέμου και εξοντώσεως των αντιπάλων του, και αύριον, μετά το πέρας του πολέμου, υπό το ψευδώνυμον της Λαϊκής Δημοκρατίας, ως όργανον δυναμικής επικρατήσεως επί της πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού, τότε βεβαίως δεν υπάρχει στάδιον συνεννοήσεως. Το καθήκον μας τότε είναι να συνεγείρωμεν το έθνος και να επικαλεσθώμεν την επικουρίαν όλων των Μ. Συμμάχων μας εις τον διπλούν αγώνα και κατά του εξωτερικού εισβολέως και κατά του εσωτερικού εχθρού. Διότι ο Ελληνικός λαός δεν κάμνει επιλογήν τυράννων. Αρνείται την τυραννίαν…»

«Εάν όμως το ΕΑΜ έχει λάβει απόφασιν να εγκαταλείψη τους σκοπούς της δυναμικής επικρατήσεως και να αρκεσθή εις τα πολιτικά μέσα της πειθούς και αν κατά συνέπειαν δέχεται την κατάργησιν του ΕΛΑΣ καθώς και των άλλων ανταρτικών σωμάτων και την δημιουργίαν Εθνικού Στρατού, ο οποίος θα ανήκει μόνον εις την Πατρίδα και θα υπακούη εις τας διαταγάς της Κυβερνήσεως, τότε η συμμέτοχη και του ΕΑΜ εις την Εθνικήν μας Ένωσιν θα ημπορή να θεωρήται γεγονός».

«Την 6η Ιουλίου 1944 απήντησα από το ραδιόφωνον του Καΐρου προς την Επιτροπήν των Βουνών, η οποία είχε ζητήσει επιπροσθέτως τα υπουργεία των Στρατιωτικών και των Εσωτερικών. Και είπα. «Αποδοχή των νέων όρων σημαίνει κατ’ ουσίαν: Στρατός ΕΑΜ. Έλεγχον της Αστυνομίας, της χωροφυλακής, της Διοικήσεως και της Δικαιοσύνης από το ΕΑΜ. Και έμπνευσιν της Παιδείας μας από το ΕΑΜ. Τώρα, πλέον, ημπορεί να γίνει πλήρης εξήγησις. Γνωρίζομεν τι μας ζητούν. Και απέναντι των αιτημάτων των λαμβάνωμεν επίσημον, υπεύθυνον θέσιν: Αρνούμεθα. Μας ζητούν να παραδώσουμε την Ελλάδα. Αρνούμεθα!

«Την 21ην Αυγούστου 1944 συνηντήθην εις την Ρώμην με τον Βρετανόν Πρωθυπουργόν. Και όταν μου έθεσε το ερώτημα, ποια είναι η πολιτική μου, απήντησα: «Εξοπλισμός του Κράτους. Αφοπλισμός του ΕΑΜ».

«Την 8ην Οκτωβρίου 1944 συνηντήθην πάλιν με τον Βρετανόν ηγέτην και τον υπουργόν των εξωτερικών κ. Ήντεν εις την Νεάπολιν της Ιταλίας. Εις το υπόμνημα το οποίον τους επέδωκα, προβλέπω ότι η επικείμενη Απελευθέρωσις θα είναι αναίμακτος και ότι κατόπιν το ΚΚΕ θα επιχειρήσει Στάσιν. Και οι δυο προβλέψεις επαληθεύθησαν. Έγραφα: «… Ελπίζω ότι το Έθνος θα εξέλθη από την δουλείαν ομαλώς και θα συντελεσθή αναιμάκτως η απελευθέρωσις. Τούτο είναι ουσιώδες αλλά όχι οριστικόν. Το ΚΚΕ διαθέτει σήμερον δυναμικήν υπεροχήν χάρις εις τας οργανώσεις ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Όπως επανειλημμένως είχον την ευκαιρία να εξηγήσω, η Ελλάς αποτελείται σήμερον από μίαν μεγάλην αφοπλισμένην πλειοψηφίαν και αφετέρου από την ένοπλον μειοψηφίαν του ΚΚΕ. Εξάλλου η προσαρμογή του ΚΚΕ εις την Εθνικήν Ενωσιν έχει συντελεσθή υπό την σιωπηράν προϋπόθεσιν της παρουσίας εν Ελλάδι σημαντικών βρετανικών στρατιωτικών δυνάμεων. Εάν διεπιστούτο ότι ο όρος αυτός δεν υφίσταται, υπάρχει φόβος ότι το ΚΚΕ θα θέση εις ενέργειαν, κατά τρόπον συγκεκαλυμμένον ή απροκάλυπτον, την υλικήν του δύναμιν δια να γίνη κύριον της καταστάσεως. Τα ακόλουθα μέτρα είναι απαραίτητα προς αποτελεσματικήν αντιμετώπισιν της κρίσιμου ταύτης καταστάσεως: 1 Η άμεσος αποστολή σημαντικών βρετανικών δυνάμεων. 2) Η άμεσος δημιουργία τακτικού Ελληνικού Στρατού και 3) Ο πλήρης εφοδιασμός της Ελλάδος».

«Και την ι8ην Οκτωβρίου 1944» εκφωνών τον λόγον της Απελευθερώσεως εις την πλατείαν Συντάγματος, επαναλάμβανον: «Βάσις του Εθνικού μας Στρατού δια το μέλλον θα είναι η τακτική στρατολογία. Θα γίνη συνείδησις και πράξις ότι ο Στρατός δεν βουλεύεται. Βουλεύεται μόνον ο Κυρίαρχος λαός, του οποίου την θέλησιν εκφράζει η Κυβέρνησις, και τας διαταγάς της κυβερνήσεως εκτελεί ο Στρατός… Θα γίνει συνείδησις και πράξις ότι ο Στρατός δεν ημπορεί να ανήκει ούτε εις κόμματα. Ανήκει μόνον εις την πατρίδα και υπακούει μόνον εις τας διαταγάς της Κυβερνήσεως…».

«Και συνεπής προς την σταθεράν επαγγελίαν επηκολούθησε η εφαρμογή…

H κυβέρνησις της Εθνικής Ενώσεως ανεσχηματίσθη εν Αθήναις την 23ην Οκτωβρίου. Και μετά δέκα ημέρας, την Νοεμβρίου 1944» προέβην εις τας ακολούθους ανακοινώσεις:

«Μετά την συντελεσθείσαν πλήρη Απελευθέρωσιν της Ελλάδος λήγει και η Αντίστασις. Είναι επομένως φυσικόν, ότι επακολουθεί η αποστράτευσις των Αντάρτικών Ομάδων ΕΛΑΣ και ΕΔΕΣ, η οποία ωρίσθη δια την 10ην Δεκεμβρίου.

Και όταν έφθασεν η ώρα της πραγματοποιήσεως και το ΚΚΕ διεπίστωσεν ότι αι αποφάσεις μου δεν ήσαν απλαί λέξεις, αλλά πράξεις, και ότι, αφοπλιζόμενον, θα μετεβάλλετο πλέον από παντοδύναμος δυνάστης εις μικρόν πολιτικόν κόμμα μειοψηφίας, απετόλμησεν την Στάσιν.

«Τα κείμενα απήντησαν… Αποδεικνύουν ότι όχι μόνον δεν είμεθα διατεθειμένοι «να τα δώσωμεν όλα» – δια να μη γίνει Επανάστασις, αλλά αντιθέτως «να τα πάρωμεν όλα…», έστω και αν επρόκειτο να επακολουθήσει. Επανάστασις την οποίαν είχομεν προπαρασκευασθή -με την παρουσίαν των Βρετανών, την άφιξιν της ταξιαρχίας του Ρίμινι, την συγκρότησιν της Εθνοφυλακής και την συγκέντρωσιν των χωροφυλάκων εις Αθήνας – δια ν’ αντιμετωπίσωμεν. 

Το Σάββατον 2 Δεκεμβρίου παραμονήν της Στάσεως, ετηλεγράφησα εις τον Βασιλέα: «Υπουργοί Ακρας Αριστεράς αρνηθέντες υπογράψουν αποστράτευσιν παρητήθησαν. Παραίτησις σημαίνει δυστυχώς απαρχήν εμφυλίου πολέμου. Με όσην αποφασιστικότητα εξηντλήσαμεν τας προσπαθείας μας δια την αποτροπήν του εμφυλίου πολέμου, με την ίδιαν αποφασιστικότητα θα υπερασπίσωμεν την Ελλάδα εναντίον των εσωτερικών της εχθρών. Εύχομαι εις τον Θεόν η τραγική περίοδος να είναι σύντομος και πλήρης η επιβολή του Νόμου προς πραγματικήν Απελευθέρωσιν του στενάζοντος Ελληνικού Λαού».

«Όλαι αι άλλαι παραχωρήσεις μου προς το ΚΚΕ – αι οποίαι τόσον επεκρίνοντο τότε από ανθρώπους, οι οποίοι δεν είχον εμβαθύνει εις την υφισταμένην πραγματικήν κατάστασιν – ήσαν εντελώς δευτερεύουσαι και άνευ ουσιαστικής αξίας. Επειδή τότε μία ήτο η επείγουσα και υπέρτατη ανάγκη: Να αφοπλισθή το ΚΚΕ, και να εξοπλισθή το Κράτος. Κατόπιν, όλα τα άλλα, αυτομάτως θα επηκολούθουν…

«Και δια τούτο η ημερομηνία της Αποστρατεύσεως – η 10η Δεκεμβρίου – έμενεν αμετακίνητος.

«Όσοι θέλουν να κρίνουν δικαίως εκείνην την εποχήν, οφείλουν να αναπολήσουν την κατάστασιν του Απριλίου 1944 όταν ανέλαβον την Κυβέρνησιν.

«Εις την Ανατολήν, αι ένοπλοι δυνάμεις μας είχον αποσυντεθεί από την Στάσιν. Και εις την Ελλάδα το ΚΚΕ είχε καταστή παντοδύναμον και είχε συγκροτήσει και την Κυβέρνησιν των Βουνών – την ΠΕΕΑ. Και η αγωνία, από την οποία αδιαλείπτως κατειχόμην ήτο: Πώς θα καταλύετο; Δύο ήσαν τα στάδια δια να φθάσωμεν εις την Νίκην: Πρώτον, η έλευσις εις τας Αθήνας! Και δεύτερον, ο αφοπλισμός του ΚΚΕ.

«Δια να έλθωμεν εις τας Αθήνας -ως αντίπαλοι του ΚΚΕ- δεν διεθέταμεν, δυστυχώς, ούτε εις το εσωτερικόν, ούτε εις το εξωτερικόν, ελληνικάς δυνάμεις, αριθμητικούς επαρκείς διά να αντιμετωπίσουν τας μυριάδας του ΕΛΑΣ, τακτικού και εφεδρικού, καθώς και την ευρυτάτην συνωμοτικήν οργάνωσιν του ΕΑΜ. Αλλά δεν υπήρχον επίσης τότε ούτε Βρετανικαί δυνάμεις διαθέσιμοι, διότι είχον απορροφηθή από τα τρία ευρωπαϊκά μέτωπα, τα οποία, κατά τους κρίσιμους εκείνους μήνας – Σεπτέμβριον και Οκτώβριον 1944- επιέζοντο σφοδρώς από τον Χίτλερ, αποβλέποντα εις τον εξαναγκασμόν χωριστής ειρήνης… Και είχε μάλιστα φθάσει εις τόσον βαθμόν η έλλειψις διαθεσίμων Βρετανικών δυνάμεων, ώστε να αναγκασθώ μίαν ημέραν, εις τον πρεσβευτήν της Μεγ. Βρετανίας, ο οποίος μου ωμίλει περί αποστολής εις την Ελλάδα «εκατοντάδων» ή και «δεκάδων» ανδρών, να δώσω την απάντησιν, ότι «έχω την εντύπωσιν, ότι ομιλώ με αντιπρόσωπον του Λουξεμβούργου…».

«Αλλά και αν ακόμη καθίστατο, μ’ όλα ταύτα, δυνατόν να εξευρίσκοντο δυνάμεις Βρετανικαί, και πάλι θα ήτο τότε πολιτικώς αδύνατος η απόβασις εναντίον του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, λόγω της σφοδράς αντιδράσεως και των Άγγλων εργατικών και του Προέδρου Ρούσβελτ και της Σοβιετικής Ενώσεως. Δια να πεισθώμεν, φθάνει να ενθυμηθώμεν την γενικήν εξέγερσιν, την οποίαν είχε προκαλέσει η Βρεταννική επέμβασις κατά τον Δεκέμβριον και η οποία εκλόνισε την θέσιν του Τσώρτσιλ -και η οποία, εν τούτοις, είχεν επιχειρηθή υπό «απείρως ευμενεστέρας συνθήκας», διότι αι Βρετανικαί δυνάμεις υπεστήριζαν τότε την νόμιμον κυβέρνησιν και ευρίσκοντο εδώ πρεσκεκλημένοι και από τον ΕΛΑΣ, διά την διατήρησιν της τάξεως…

«Ιδού, διατί, μόνον η συμμετοχή του ΚΚΕ εις την Κυβέρνησιν μας ήνοιγε τας πύλας της Ελλάδος. Και δια τούτο την επεδίωξα – και ευτυχώς κατωρθώθη… Καθώς επίσης, μόνον το σύμφωνον της Καζέρτας, όπου ο ΕΛΑΣ, διά του Αρχηγού του, υπέγραψε την υποταγήν του εις το Βρεταννικόν Στρατηγείον και προσεκάλεσε τους Βρεταννούς εις την Ελλάδα, καθιστά Συμμαχικώς εύκολον την παρουσίαν των…

«Αλλά υπάρχει και το δεύτερον στάδιον, ο αφοπλισμός του ΕΛΑΣ. Διότι εφ’ όσον το ΚΚΕ παρέμεινε πάνοπλον, η Ελληνική Κυβέρνησις, καθώς ελέγαμεν τότε, ήτο απλώς «η περικεφαλαία του ΕΑΜικού Κράτους…»

«Αλλά πότε θα έπρεπε ν’ αποφασισθή η αποστράτευσις; Θα έπρεπε ν’ αποφασισθή αμέσως, ή να αναβληθή δι’ αργότερον; Το ζήτημα του χρόνου ήτο κρισιμώτατον. Το ΚΚΕ εζήτει αναβολήν. Και αι γενικώτεραι συνθήκαι την ηυνόουν. Εφόσον εξηκολούθει ο πόλεμος εναντίον του Ναζισμού, ηδύνατο να θεωρηθή παράλογος η άμεσος αποστράτευσις δυνάμεων της Εθνικής Αντιστάσεως. Και δι’ αυτό ουδαμού της Ευρώπης συνέβη…

«Αλλά μου ήτο σαφές, ότι ο χρόνος ειργάζετο υπέρ του ΚΚΕ.

«Και εσωτερικώς, διότι θα εξησφάλιζεν εν τω μεταξύ την πλήρη διάβρωσιν – όπως φαίνεται να συνέβη εις την Τσεχοσλοβακίαν. Και εξωτερικώς, διότι τότε η Σοβιετική Ενωσις ευρίσκετο ακόμη εις την θανάσιμον εμπλοκήν με τον Ναζισμόν και επροφυλάσσετο να διαταράξη τας Συμμαχικάς σχέσεις της. Και δια τούτο ακριβώς παρέστησε, καθ’ όλον τον Δεκέμβριον, τον ουδέτερον – και μάλιστα μέχρι του σημείου να μας αναγγείλη την 30ην Δεκεμβρίου, την αποστολήν πρέσβεως, ενώ ακόμα αι μάχαι εμαίνοντο εις τας Αθήνας…

«Και δια τούτο επέμεινα ανενδότως εις την άμεσον αποστράτευσιν. Και η 10η Δεκεμβρίου έμενεν αμετακίνητος…

«Το συμπέρασμα είναι ότι ο Δεκέμβριος ημπορεί να θεωρηθή «δώρον του υψίστου». Αλλά, δια να υπάρξη ο Δεκέμβριος, επρεπε προηγουμένως να είχωμεν έλθει εις την Ελλάδα. Και τούτο ήτο δυνατόν μόνο με την συμμετοχήν και του ΚΚΕ εις την κυβέρνησιν, δηλαδή με τον Λίβανον. Και δια να ευρεθούν εδώ οι Βρετανοί, οι οποίοι ήσαν απαραίτητοι δια την Νίκην, έπρεπε προηγουμένως να είχεν υπογραφή το Σύμφωνον της Καζέρτας. Και δια να γίνη η Στάσις – «το δώρον του Υψίστου» – έπρεπε προηγουμένως να επιμείνω εις την άμεσον αποστράτευσιν του ΕΛΑΣ και να θέσω το ΚΚΕ ενώπιον του διλήμματος η να αποδεχθή ειρηνικώς τον αφοπλισμόν του ή να επιχείρηση την Στάσιν, υπό συνθήκας όμως πλέον, αι οποίαι ωδήγουν εις την συντριβήν του. Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια».

Μετ’ εξαιρέτου τιμής
Γ. Παπανδρέου 1/3/48»

ΤΕΤΟΙΑ "ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ" ΒΓΑΖΕΙ Η Χ/Α: ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΗΣ ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΤΟΥ: "ΣΤΟ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΣΟΥ, ΘΑ ΧΕΖΩ''(vid)

Απ' την συνομιλία του στελέχους των χρυσαυγουλων Δεβελέκου με την Μάνα του, για τον αδελφό της και θείο του..
Τέτοιους Ανθρώπους φτιάχνει η Χρυσή Αυγή και η ιδεολογία της, παρακολουθήστε την: 

Στο 5:35' :

Το Facebook αποφάσισε “δημοκρατικά” να κατεβάζει τα βίντεο με τους διαλόγους των χρυσαυγιτών που είχε δημοσιεύσει το OmniaTv στο YouTube και πόσταραν διαφοροι χρήστες, με το αήττητο επιχείρημα πως ήταν ρητορική μίσους. Αλλά η γενική κατακραυγή κι η μαζική αναπαραγωγή του επίμαχου βίντεο από τη 241η μέρα της δίκης των νεοναζί, νίκησε το εμπόδιο της λογοκρισίας και έδωσε μεγαλύτερη δημοσιότητα στο ζήτημα.

Από:  Κατιούσα

Ανάμεσα στους διαλόγους, ξεχωρίζει η συγκλονιστική, χωρίς υπερβολή, αντίδραση της μάνας του Σ. Δεβελέκου, που αποκαλεί τη φασιστική συμμορία “αλήτες και καθάρματα”, αρνείται τα “τελεσίγραφα” του γιου της και τον βάζει στη θέση του χωρίς να υπολογίζει πως είναι δικό της παιδί.

Η χυδαία απάντηση του γιου της είναι ότι θα «χέζει στο τάφο του αδελφού της» και ότι οι φασίστες «θα με ταΐζουν μέχρι να πεθάνω».

ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΦΩΤΙΕΣ: ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ σ. - ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ:

Είπαν ότι απαιτούνταν 16.000 δασοπυροσβέστες για τα μέτωπα στην Αν. Αττική.
Το Φλεβάρη του 2017 το ΚΚΕ έφερε τροπολογία για μόνιμες προσλήψεις 4.000 δασοπυεροσβεστών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ανανέωσε 5μηνες συμβάσεις 2.000 πυροσβεστών και παράλληλα μετέφερε σημαντικό αριθμό πυροσβεστών να φυλάει τα αεροδρόμια της Fraport και το Μάη του 2018 δήλωνε ότι η Ελλάδα έχει τον καλύτερο μηχανσιμό δασοπυρόσβεσης στην Ευρώπη (τον είδατε).

Για κάθε ΜΙΑ ώρα πτήσης αεροσκάφους δασοπυρόσβεσης το ελληνικό κράτος πληρώνει (ενοικιάζει )320.000 ευρώ (τιμή του 2009)!!!
Δηλ. το ελλ. κράτος προτιμάει να μην κάνει προσλήψεις πυροσβεστών, δασολόγων, να μην αγοράζει αεροσκάφη, οχήματα κλπ που θα του κόστιζαν τελικά πιο λίγα και θα ήταν πιο αποτελεσματικά, και τελικά ΕΠΙΛΕΓΕΙ να πληρώνει ιδιώτες μέσω ΣΔΙΤ.
Εκτός από το γεγονός οτι ειδικοί λένε ότι δε σβήνει η φωτιά στο δάσος με εναέρια μέσα, αλλά με επίγειες δυνάμεις.

Πώς θα ζήσει (κερδοσκοπήσει) άλλωστε κι αυτή η ιδιωτική πρωτοβουλία.

Στην Καλιφόρνια, που την ανάφερε σαν πρότυπο ο Τόσκας, τι γίνεται και κάθε χρόνο καίγονται; (ωραία πρότυπα έχουν)
Μετά τους νόμους του Σβατζενέιγκερ (του γνωστού) που έφερε τεράστιες μειώσεις σε δαπάνες πυρόσβεσης δεν υπάρχουν πλέον...πυροσβέστες. 
Αυτοί που βλέπετε είναι εθελοντές, δημοτικοί υπάλληλοι και κρατούμενοι φυλακών οι οποίοι πληρώνονται προς 3ευρώ την ώρα για κάθε ώρα που θα βρεθούν σε πυρκαγιές.

Συνέπεια αυτού που βλέπουμε στις ΗΠΑ, την Πορτογαλία, τη Γαλλία, την Ελλάδα και αλλού είναι οι δραματικές μειώσεις των δαπανών στη δασοπυρόσβεση, η δημιουργία ιδιωτικής πυροσβεστικής κι όχι οι κλιματικές αλλαγές, οι εμπρησμοί, τα αυθαίρετα.

Απλά και κυνικά μας προετοιμάζουν για τα χειρότερα που έρχονται.

ΑΠ' ΤΗΝ ΣΥΖΉΤΗΣΗ ΣΤΑ ΜΜΕ:

Thesska Katerina

12 λεπτά · 

Είστε όμως μερικοί που πάτε και χτίζετε τα αυθαίρετά σας και φτιάξετε ολόκληρες πόλεις σε μπαζωμένα ρέματα, σε δασικές εκτάσεις με χάρτες του 1821 που ανακάλυψαν τώρα οι ' ζαίοι, πάνω σε σεισμικά ρήγματα.
Όχι πείτε μου με προειδοποίηση για μποφόρ και ο άλλος δεν είχε ατομικό σχέδιο, δεν είχε ένα ντρόουν αδελφέ να πετάξει να του δείξει προς τα πού να διαφύγει.

Οι επιστήμονες προειδοποιούν για ένα μεγάλο σεισμό τα επόμενα 20 χρόνια στην Αττική. Μην πείτε ότι δε σας το πα.
Και ένα μεγάλο τσουνάμι στις Κυκλάδες λόγω σεισμού.
Όχι, πείτε μου. Θα φταίει ο πρωθυπουργός που πήγατε και χτίσατε το αυθαιρετάκι σας πάνω στα ρήγματα;
Παραδειγματιστείτε λίγο από Εκάλη και Αστέρα Βουλιαγμένης και άλλα παρόμοια που δεν παθαίνουν τίποτα κ είναι παντός καιρού και δε θα τους πειράξουν ούτε ένα τσιμεντάκι από τις μάνδρες τους.

Υγ1: Ήδη κυκλοφόρησαν από δημοτικές αρχές χάρτες του Α ΠΠ που δείχνουν τη Θεσσαλονίκη πριν ένα αιώνα και βάλε και με σχόλιο: δείτε πόσοι χτίσανε στα μπαζωμένα ρέματα από τότε!!

Υγ2: Η συζήτηση για τα αυθαίρετα γίνεται για να μη μιλήσουμε για αυξήσεις του 0,035% στην πυροπροστασία, για να μη μιλήσουμε για τους πραγματικούς υπαίτιους που άφησαν τη φωτιά ανεξέλεγκτη να κάψει ζωντανούς ανθρώπους και να
προσθέσει εκατοντάδες άλλους στη λίστα της ανεργίας και της ανθρωπιστικής κρίσης.

Υγ3: Φέρανε άρον άρον τον ΠΘ από τη Βοσνία και δεν του λέγανε τα καθέκαστα για νεκρούς κλπ γιατί φοβήθηκαν μη βγάλει έρπη. Είναι μόνο 44.,,

Απ' την σ. Katerina

15 ώρες ·

Δες Περισσότερα Εδώ

ΓΙΑ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ -ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ & ΤΟ ΚΚΕ- ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΟΥΜΕ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ - ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Αποκατάσταση των καταστροφών - μέτρα ουσιαστικής ανακούφισης και προστασίας του λαού με ευθύνη του κράτους

 --Τα μέτρα που απαιτεί το ΚΚΕ--

Η πρόσφατη πυρκαγιά στο Μάτι και στον Νέο Βουτζά, με τις τραγικές συνέπειές της, τις απώλειες ανθρώπινων ζωών, τους τραυματίες, τους αγνοούμενους, τις καταστροφές περιουσιών και δασικών εκτάσεων, είναι το χρονικό ενός προαναγγελθέντος εγκλήματος. Ενός εγκλήματος που έχει ως βασικό υπεύθυνο την πολιτική που εφαρμόζουν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις, σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η οποία όχι μόνο δεν διαμόρφωσε ένα σύγχρονο σχέδιο αντιπυρικής προστασίας, αλλά κάθε χρόνο υποβαθμίζει τους τομείς δασοπροστασίας και πυρόσβεσης και μειώνει την κρατική χρηματοδότηση. Συνέπεια είναι οι τεράστιες ελλείψεις σε μέσα, υποδομές, προσωπικό.

Ενα ολοκληρωμένο σχέδιο θα έπρεπε να περιλαμβάνει προληπτικές παρεμβάσεις στα δασικά οικοσυστήματα, με δημιουργία αντιπυρικών ζωνών, διάνοιξη δασικών δρόμων, καθαρισμό και ουσιαστική φύλαξη. Επίσης, την οργανωτική προετοιμασία με οδηγίες, μέσα, υποδομές, επάρκεια προσωπικού, αξιοποίηση του επιστημονικού προσωπικού της Δασικής Υπηρεσίας και του Πυροσβεστικού Σώματος, κατάλληλη εκπαίδευση της Πυροσβεστικής, των υπόλοιπων εμπλεκόμενων ομάδων έκτακτων αναγκών, αλλά και του συνόλου του πληθυσμού.

Θα έπρεπε να σχεδιάζονται και να πραγματοποιούνται ασκήσεις ετοιμότητας και να υπάρχουν κατάλληλες οδεύσεις μαζικής διαφυγής, υποδομές και μέσα για την εκκένωση του πληθυσμού, εφόσον αυτή χρειαστεί, ή για την προστασία του σε κατάλληλες εγκαταστάσεις. Ιδιαίτερα αυτά θα έπρεπε να γίνονται σε περιοχές όπως το Μάτι και ο Νέος Βουτζάς, όπου οι οικισμοί είναι μέσα σε δάση.

Η τραγική εξέλιξη απέδειξε την απουσία ενός τέτοιου ολοκληρωμένου σχεδίου, οδηγώντας στα γνωστά αποτελέσματα και τον εγκλωβισμό του κόσμου στο Μάτι, που μετατράπηκε σε παγίδα θανάτου.

Εγκληματικές ευθύνες για την εμπρηστική πολιτική

Η προσπάθεια της κυβέρνησης να παρουσιάσει στην αρχή ότι «τα έκανε όλα καλά» και στη συνέχεια να αποδώσει την καταστροφή σε πιθανούς εμπρησμούς, στην κλιματική αλλαγή, ακόμη και στους ίδιους του κατοίκους που «αυθαιρέτησαν», έχει στόχο να συγκαλύψει τις δικές της εγκληματικές ευθύνες στη συνέχιση αυτής της εμπρηστικής πολιτικής.

Αυτή η πολιτική, που θυσιάζει τα - αναγκαία για την ανθρώπινη ζωή - έργα στο βωμό του κέρδους και των ματωμένων πλεονασμάτων, ευθύνεται και για την άναρχη οικιστική επέκταση και την εμπορευματοποίηση της γης, για την απουσία χωροταξικού σχεδιασμού που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες, για την απουσία προγραμμάτων για τη λαϊκή στέγη και την αναψυχή, αφήνοντας ουσιαστικά το λαό απροστάτευτο.

Αντίθετα, τα έργα που συνδέονται με εμπορική ή ανταποδοτική χρήση, με τη μεγάλη επιχειρηματική δραστηριότητα, υλοποιούνται γρήγορα και με fast track διαδικασίες. 

Ολα τα παραπάνω αναδεικνύουν για μια ακόμη φορά τον απάνθρωπο και βάρβαρο χαρακτήρα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, που υπηρετεί η σημερινή κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα.

Συνεχείς ήταν οι εκκλήσεις του ΚΚΕ προς την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με παρεμβάσεις στη Βουλή στις 23 Μάη, στις 7 και τις 15 Ιούνη, για να παρθούν μέτρα για την πρόληψη των πυρκαγιών.

Σε όλες αυτές τις εκκλήσεις, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ καθησύχαζε με διαβεβαιώσεις ότι ο κρατικός μηχανισμός είναι σε ετοιμότητα. Χαρακτηριστική ήταν η απάντηση του γενικού γραμματέα Πολιτικής Προστασίας, που έλεγε: «Η χώρα μας διαθέτει έναν δασοπυροσβεστικό μηχανισμό, που ελάχιστες χώρες τον διαθέτουν (...) με ένα δίκτυο που εμείς έχουμε φτιάξει αυτήν τη στιγμή εξαιρετικό, ειδικά στην Αττική και τα περιαστικά δάση, που η φωτιά σβήνεται με ένα δύο οχήματα και με την κινητοποίηση του πρώτου εναέριου μέσου». Ενώ, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη απαντούσε: «Το Πυροσβεστικό Σώμα τα τελευταία δύο χρόνια έχει αλλάξει τελείως όψη, δυνατότητες»...

Ούτε στο ελάχιστο δεν επαρκούν τα μέτρα για τους πληγέντες

Τα μέτρα, που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για τη στήριξη των πληγέντων, δεν επαρκούν στο ελάχιστο προκειμένου να επουλωθούν οι πληγές, να ξαναφτιαχτούν οι κατοικίες και οι άνθρωποι αυτοί να σταθούν ξανά στα πόδια τους. Αυτό δείχνει και η εμπειρία από παρόμοιες καταστάσεις και καταστροφές, π.χ. Μάνδρα, που ελήφθησαν αντίστοιχα μέτρα.

Παράλληλα, πρέπει άμεσα να προβλεφθούν και να αντιμετωπιστούν οι άμεσες και πιο μακρόχρονες επιπτώσεις αυτών των πυρκαγιών στο περιβάλλον, τον υδροφόρο ορίζοντα, σε πιθανά πλημμυρικά φαινόμενα, συνολικά στην υγεία και την προστασία της ζωής των κατοίκων.

Τα μέτρα που απαιτεί το ΚΚΕ

Με βάση τα παραπάνω, αλλά και τα αιτήματα που έχουν ήδη διατυπώσει εργατικά σωματεία και άλλοι μαζικοί φορείς της περιοχής, ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ η κυβέρνηση και οι αρμόδιοι υπουργοί τι μέτρα θα πάρουν για:

1. Να αντιμετωπιστούν οι ελλείψεις στους τομείς της δασοπροστασίας και πυρόσβεσης και να εκπονηθεί σχέδιο αντιμετώπισης παρόμοιων φαινομένων.

2. Να υπάρξουν άμεσα μέτρα στήριξης των τοπικών δημόσιων δομών Υγείας με προσωπικό και μέσα για την περίθαλψη όσων έχουν ανάγκη. Να υπάρξουν άμεσα μέτρα ασφαλούς στέγασης, καθαριότητας και υγιεινής, ένδυσης και σίτισης των πυρόπληκτων οικογενειών.

3. Να γίνουν οι απαραίτητες μελέτες, μετρήσεις και να υλοποιηθούν έργα που σχετίζονται με την αντιμετώπιση πλημμυρών και πιθανής μόλυνσης της ατμόσφαιρας και του υδροφόρου ορίζοντα στις πυρόπληκτες περιοχές.

4. Να φτιαχτεί σύγχρονος οικισμός με ευθύνη του κράτους, με χωροταξικό σχεδιασμό που να υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες.

5. Την άμεση αποκατάσταση των υποδομών, όπως της ύδρευσης, της ηλεκτροδότησης, χωρίς την επιβάρυνση των καταναλωτών για τη σύνδεσή τους στο δίκτυο κ.λπ.

6. Τι μέτρα θα πάρουν, προκειμένου να στηριχθούν και να αποζημιωθούν οι κάτοικοι και οι επαγγελματίες της περιοχής στο 100% της συνολικής ζημιάς;

Συγκεκριμένα, να υπάρξει:

• Πλήρης κάλυψη από τον ΟΑΕΔ για εργαζόμενους που έχασαν τη δουλειά τους, λόγω των πυρκαγιών. Αμεση κάλυψη για τους μισθούς τους, την ασφάλισή τους, τα ένσημά τους.
• Πάγωμα των χρεών σε εφορία, ΟΑΕΕ, τράπεζες, χωρίς προσαυξήσεις και τόκους για τους πληγέντες. Να σταματήσουν άμεσα οι όποιες διαδικασίες κατάσχεσης.
• Για τα τραπεζικά δάνεια πλήρης διαγραφή των δανείων των εργατικών και λαϊκών οικογενειών, που επλήγησαν από τις πυρκαγιές, για την πρώτη κύρια κατοικία και για την εξοχική κατοικία.
• Πλήρης απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ για τις εργατικές και λαϊκές οικογένειες που επλήγησαν.
• Επιδότηση ενοικίου για κατοίκους και επαγγελματίες που αναγκάζονται να μισθώσουν νέους χώρους για κατοικία και επαγγελματική στέγη.
• Απαλλαγή από τα δημοτικά τέλη για τους πληγέντες. Καμία διακοπή για οφειλές σε νερό, ρεύμα, τηλέφωνο.

Ειδικά για τους επαγγελματίες:

-- Πάγωμα των χρεών των μικροεπιχειρήσεων που επλήγησαν, χωρίς προσαυξήσεις και τόκους. Αναστολή όλων των τρεχουσών ρυθμίσεων και δόσεων. Παράταση της κατάθεσης νέων φορολογικών δηλώσεων μέχρι το τέλος του έτους. Απαλλαγή από ΕΝΦΙΑ (επιχείρησης και κατοικίας) και τέλος επιτηδεύματος, καθώς και για τα δημοτικά τέλη για όλες τις μικροεπιχειρήσεις της περιοχής. Παράταση δηλώσεων ΦΠΑ μέχρι το τέλος του χρόνου. Αναστολή των υποχρεώσεων για τις ήδη βεβαιωμένες οφειλές.

-- Αμεση χορήγηση επιδόματος ανεργίας σε όλους τους αυτοαπασχολούμενους που καταστράφηκε η επιχείρησή τους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Απαλλαγή από την απόδοση ατομικών ασφαλιστικών εισφορών για ένα χρόνο, με ταυτόχρονη διατήρηση όλων των δικαιωμάτων Υγείας - Πρόνοιας. Και στις δύο περιπτώσεις υπολογισμός του χρόνου αυτού ως συντάξιμου. Αμεση χορήγηση ασφαλιστικής ικανότητας χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Ριζοσπάστης

https://www.rizospastis.gr/

ΝΕΟΣ ΤΡΟΠΟΣ -ΙΤΑΛΙΚΟΣ- ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ (!!)

 μετά τη δύση του ήλιου, αντί για γύψο βλέπουν τα κατάγματά τους να αντιμετωπίζονται με χαρτόκουτα (!)

O όρος “τριτοκοσμικός” είναι λίγος για να περιγράψει αυτό που συμβαίνει σε όσους ασθενείς έχουν την ατυχία να σπάσουν χέρι ή πόδι στο νοσοκομείο της  Ρέτζιο Καλάμπρια στην Καλαβρία της Νότιας Ιταλίας τις βραδινές ώρες.

Από Κατιούσα

Όσοι ασθενείς καταφτάνουν με τέτοια περιστατικά στο τμήμα επειγόντων του νοσοκομείου μετά τη δύση του ήλιου, αντί για γύψο βλέπουν τα κατάγματά τους να αντιμετωπίζονται με χαρτόκουτα (!) και γάζες, καθώς λόγω έλλειψης προσωπικού η ορθοπεδική κλινική δεν λειτουργεί μετά τις οχτώ. 

Καθώς όμως η εν λόγω κλινική είναι η μόνη που διαθέτει γύψο και άλλα απαραίτητα υλικά για τέτοιες περιπτώσεις, οι ασθενείς περνούν τη νύχτα με τα μέλη τους σε χαρτόκουτα ώσπου να ξανανοίξει το επόμενο πρωί.

Η απίστευτη καταγγελία προέρχεται από τον συνταξιούχο πρώην γιατρό του νοσοκομείου Τζανλουίτζι Σκαφίντι, που δραστηριοποιείται συνδικαλιστικά στην τοπική ένωση νοσοκομειακών γιατρών της Καλαβρίας, συνοδευόμενη από φωτογραφικό υλικό προερχόμενο από συναδέλφους του και ασθενείς.

“Μια κατάσταση που δε βλέπουμε πια ούτε στην Αφρική αλλά συμβαίνει στο μόνο νοσοκομείο μιας ιταλικής πόλης 200.000 κατοίκων. Και σκεφτείται ότι δεν πρόκειται για μια περιστασιακή κατάσταση: Κάποιες από τις φωτογραφίες βγήκαν δυο μέρες πριν, άλλες πριν λίγες βδομάδες”, λέει αγανακτισμένος ο Σκαφίντι. 

Την είδηση επιβεβαιώνει και τοπική ειδησεογραφική ιστοσελίδα, η διοίκηση του νοσοκομείου ωστόσο αρνήθηκε να προβεί σε οποιοδήποτε σχόλιο. 

Η προσφυγή σε χαρτόκουτα φαίνεται να είναι από τα μέσα που προκρίνει η διοίκηση του νοσοκομείου για να καλύψει το έλλειμμα 100 εκ. ευρώ στις υπηρεσίες υγείας στην περιφέρεια της Καλαβρίας. 

Κάτι τέτοια βλέπει ο Πολάκης και θεωρεί πως δικαιούται να καμαρώνει για τις συνθήκες στα ελληνικά νοσοκομεία. 

Στην πραγματικότητα, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ιταλία και σε άλλες ανεπτυγμένες καπιταλιστικά χώρες, η πολιτική της λιτότητας και των ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων ακόμα και σε αγαθά όπως η δημόσια υγεία είναι ο κοινός υπαίτιος για την υποβάθμιση υπηρεσιών που ειδικά στον 21ο αιώνα θα έπρεπε να θεωρούνται αυτονόητες για κάθε πολίτη, όλες τις ώρες της ημέρας.

ΣΕ 3' Ο ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗΣ ΤΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ(vid)

Παρέμβαση του Π. Κουρμούλη στην τηλεόραση του «ΑΝΤ1» (VIDEO)

Την προκλητική προσπάθεια της κυβέρνησης να διαχειριστεί επικοινωνιακά την καταστροφή με τις πυρκαγιές στην Αν. Αττική, ενώ με την πολιτική της εξυπηρετεί τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και όχι τις ανάγκες του λαού και των εργαζομένων, κατήγγειλε ο Περικλής Κουρμούλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ μιλώντας στην τηλεόραση του «ΑΝΤ1», το πρωί της Τρίτης 31 Ιούλη.

Ο Π. Κουρμούλης με συγκεκριμένα στοιχεία ανέδειξε τις σοβαρές ευθύνες της κυβέρνησης για τη λειτουργία του κράτους με κριτήριο τα συμφέροντα των μονοπωλίων και όχι τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων, μία πολιτική που εφαρμόζεται διαχρονικά και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. 

Όπως επισήμανε, η Δασική Υπηρεσία που είναι υπεύθυνη για την προστασία των δασών χρηματοδοτείται με το 0,035% του κρατικού προϋπολογισμού ενώ η Πυροσβεστική Υπηρεσία λειτουργεί με συμβασιούχους, ανύπαρκτο εξοπλισμό και μέσα και ο προϋπολογισμός της είναι μειωμένος κατά 129 εκατ. κάθε χρόνο.

Την ίδια ώρα η κυβέρνηση δαπανά το 2% του κρατικού προϋπολογισμού για τις στρατιωτικές δαπάνες που ορίζει το ΝΑΤΟ, σύνολο 4 δισ. ευρώ.

Υπενθύμισε τέλος ότι πρόσφατα στο αναπτυξιακό συνέδριο που διοργάνωσε η κυβέρνηση στο Λαύριο δεν έγινε καμία αναφορά για την κατασκευή αντιπυρικών και αντιπλημμυρικών έργων αλλά αντίθετα έγινε πολύς λόγος για την κατασκευή ξενοδοχείων, μαρίνων και άλλων εγκαταστάσεων που δεν αφορούν τη ζωή του λαού.                                       902.gr

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ

Η «επόμενη μέρα»

Στην «επόμενη μέρα» ρίχνει τώρα το βάρος της προπαγάνδας της η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, σε μια προσπάθεια να φύγει άρον - άρον η συζήτηση από τις τεράστιες ευθύνες της για τη μεγάλη καταστροφή στην Ανατολική Αττική.

Δηλώνει μάλιστα διατεθειμένη να συγκρουστεί «με μικρά και μεγάλα συμφέροντα», προκειμένου να μπει τάξη στο χωροταξικό της Ανατολικής Αττικής και να μην υπάρξουν ανάλογες καταστροφές στο μέλλον.

Οι διακηρύξεις αυτές της κυβέρνησης έχουν την ίδια αξία με όσα υποσχόταν αμέσως μετά τις φονικές πλημμύρες στη Μάνδρα της Αττικής τον περασμένο Νοέμβρη.

Και τότε οι πληγέντες κάτοικοι της περιοχής άκουγαν τις ίδιες μεγαλοστομίες, για να βρεθούν λίγους μήνες μετά ξανά βουτηγμένοι μέχρι το λαιμό στα λασπόνερα της νέας πλημμύρας που προκάλεσε η νεροποντή στα τέλη Ιούνη.

Στον απόηχο της μεγάλης καταστροφής, η κυβέρνηση αντιπαρατίθεται με τη ΝΔ για τις πολιτικές ευθύνες της τραγωδίας. 

Η κυβέρνηση εντοπίζει τις αιτίες της φονικής πυρκαγιάς αποκλειστικά στις ακραίες καιρικές συνθήκες, σε συνδυασμό με την αυθαίρετη δόμηση της περιοχής (που και η ίδια νομιμοποίησε), που κυρίως βαραίνει τους προηγούμενους. 

Από την πλευρά τους, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ εγκαλούν την κυβέρνηση για ανικανότητα, έλλειψη συντονισμού, αναλγησία, έλλειψη ευαισθησίας και απροθυμία να αναλάβει τις ευθύνες της.

Μια πολύ βολική αντιπαράθεση, που αναπαράγεται από σύσσωμο τον συμπολιτευόμενο και αντιπολιτευόμενο Τύπο... Βολική γιατί μένουν έξω από το κάδρο οι ουσιαστικότερες αιτίες αυτού του εγκλήματος. 

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει τεράστιες ευθύνες για το έγκλημα, γιατί με την πολιτική της, τα «αναπτυξιακά» της σχέδια, τον χωροταξικό σχεδιασμό, όπου βασιλεύουν η εμπορευματική χρήση της γης και η επιχειρηματική δράση, την πολιτική των περικοπών δαπανών από το κράτος για υποδομές και έργα πυροπροστασίας, αντιπλημμυρικής και αντισεισμικής προστασίας, συνεχίζει την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, αφήνοντας το λαό εκτεθειμένο σε μεγάλους κινδύνους για τη ζωή του. 

Επειδή υπηρετεί πιστά τα σχέδια της ανάκαμψης των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων και αυτά τα σχέδια έχουν την πρώτη προτεραιότητα. Εκεί βρίσκεται η ουσία που μόνο το ΚΚΕ αναδεικνύει και που γι' αυτό άλλωστε επικρατεί πλήρης αποσιώπηση των θέσεών του και της άποψής του από έντυπα, ηλεκτρονικά και διαδικτυακά ΜΜΕ.

Τώρα η κυβέρνηση υπόσχεται «ανασύνταξη του κράτους» και διαμόρφωση ενός «εθνικού σχεδίου πολιτικής προστασίας», ζητώντας μάλιστα τη συναίνεση όλων των πολιτικών δυνάμεων. Τα περί «ανασύνταξης του κράτους», βεβαίως, τα λένε και τα άλλα κόμματα. 

Η αδυναμία του κράτους να προστατέψει τη ζωή του λαού σε πλημμύρες, πυρκαγιές ή σεισμούς, δείχνει ...επιλεκτική ανικανότητα. 

Αντίθετα, όταν πρόκειται για παρεμβάσεις υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων, στη διαμόρφωση και ενίσχυση του μνημονιακού αντιλαϊκού πλαισίου, στην υπηρέτηση των δημοσιονομικών στόχων, στη στήριξη επενδύσεων, στις φοροαπαλλαγές και διευκολύνσεις, στην καταστολή λαϊκών κινητοποιήσεων, στην υπηρέτηση ΝΑΤΟικών σχεδιασμών, το κράτος εμφανίζεται ικανότατο. 

Αλλωστε, ο λαός έχει ξαναζήσει πολλές επανιδρύσεις του κράτους επί Σημίτη, επί Καραμανλή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αντιμετωπίστηκαν, αντίθετα οξύνθηκαν ελλείψεις και προβλήματα.

Για να αλλάξει κάτι πραγματικά την επόμενη μέρα, χρειάζεται να δυναμώσουν η οργάνωση και η κινητοποίηση του λαού, πρώτα απ' όλα στις πυρόπληκτες περιοχές, για τη διεκδίκηση μέτρων ανακούφισης και ουσιαστικής προστασίας από ανάλογες καταστροφές στο μέλλον.

Να μην περάσει η προσπάθεια της κυβέρνησης να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, να μην ξεχαστούν οι καταστροφές και οι πραγματικοί ένοχοι μόλις σβήσουν τα φώτα της δημοσιότητας, όπως έγινε σε πολλές ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν. Να δυναμώσει ο αγώνας για σύγχρονα δικαιώματα, η πάλη για τις λαϊκές ανάγκες.

Απ' αυτήν τη σκοπιά, οι πρωτοβουλίες που παίρνουν τα συνδικάτα και άλλοι φορείς της περιοχής, για την οργάνωση της αλληλεγγύης και του αγώνα, χρειάζεται να στηριχτούν μαζικά και να πολλαπλασιαστούν το επόμενο διάστημα.

Θάψιμο που βγάζει μάτι!

Την ίδια ώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη η τραγωδία στην Ανατ. Αττική με τους δεκάδες νεκρούς, τραυματίες, τους εκατοντάδες αγνοούμενους, «φιλοκυβερνητικές» αλλά και «αντιπολιτευόμενες» εφημερίδες έθαψαν και τις δύο παρεμβάσεις με σχόλια του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, τόσο για τη συνέντευξη Τύπου των υπουργών όσο και για την ομιλία Τσίπρα στο υπουργικό Συμβούλιο την Παρασκευή. 

Μήπως γιατί το ΚΚΕ μιλάει για τις πραγματικές ευθύνες της κυβέρνησης, οι οποίες όμως παίρνουν μπάλα και τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που κυβέρνησαν τα προηγούμενα χρόνια και βάζει στο στόχαστρο συνολικά την εμπρηστική πολιτική τους; Ποια άλλη εξήγηση να δώσει κανείς;

ριζοσπάστης

Δες περισσότερα Εδώ