1950 ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ: ΜΑΚΕΛΕΨΑΝ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΗ ΜΑΚΡΟΝΗΣΟ

Αυτή την Μέρα επέλεξαν να μακελέψουν τις εξόριστες Γυναίκες στο κολασμένο νησί της Μακρονήσου…οι "Χριστιανοί" "πατριώτες" της "Ιεράς" Συμμαχίας των Αμερικάνων

Γεωργία Νανουση:
Τον Ιανουάριο του 1950 μεταφέρθηκαν και οι γυναίκες εξόριστες από το Τρίκερι στη Μακρόνησο και εγκαταστάθηκαν στο Ειδικόν Σχολείον Αναμορφώσεως Γυναικών που ανήκε στη δικαιοδοσία του Α’ Ειδικού Τάγματος Οπλιτών.
Κάτω από αβάστακτες συνθήκες βίας, οι γυναίκες θα χωριστούν κι αυτές σε «ανανήψασες» και αμετανόητες.

«Η 30 Ιανουαρίου 1950 είναι η μέρα του ξυλοδαρμού των εξορίστων γυναικών στο κολασμένο νησί της Μακρονήσου…» θα πει η Νίτσα Γαβριηλίδου, εξόριστη στο Μακρονήσι.

«Στο ημερολόγιο, η μέρα αυτή είναι των Τριών Ιεραρχών, μα για μας τις εξόριστες, ήταν η χειρότερη μέρα της ζωής μας… Τις γυναίκες… τις μεταχειρίστηκαν με τον ίδιο βάναυσο τρόπο που μεταχειρίστηκαν και τους άντρες.

Το βράδυ εκείνο της 30 Ιανουαρίου του 1950 μία μόνο σκέψη κυριαρχούσε στη Μακρόνησο: «ΑΠΟΨΕ ΧΤΥΠΟΥΝΕ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ».

Ο Μενέλαος Λουντέμης θα αφιερώσει ένα ποίημα σ’ αυτά τα αγέρωχα αγριοπούλια που φτάνουν σ’ αυτόν τον τόπο του μαρτυρίου μεσ’ στην καρδιά του χειμώνα:

Έρχονται οι γυναίκες στη Μακρόνησο

Απ’ τ’ ακρωτήρι που κυττάει προς τα πελάγη
μες’ σ’ ένα σύννεφο απ’ αμμόσκονη και φως,
Με τ’ ανοιξιάτικου πρωινού τις ηλιαχτίνες
κινούνε, κι έρχονται, και φτάνουνε, καθώς
-σμήνος χαρμόσυνο- οι μικρές μας χρυσαϊτίνες.

Ξαναγυρνούν οι ουρανοί οι λησμονημένοι…
Μεθυστικός δονεί στα στέρνα μας σεισμός.
Στ’ ακροθαλάσσι μας φτεροκοπούν αλκυόνες .
Περνάει φλογάτη μια βραγιά από ανεμώνες,
που τις μαστίγωσε ο χιονιάς, κι’ ο φασισμός.

Καλωσορίσατε. Σα φύλλα από βιολέττες,
τα λόγια αυτά από τα τραγούδια μου μαδώ,
καθώς ο μπάτης το μαντήλι μου φουσκώνει
Πάω να σας δείξω ουρανό –και δείχνω σκόνη…
Δεν έχουμε άλλο τίποτα εδώ.

Περνάει η γυναίκα, -η Ανδρομάχη [5], η Ηγερία…
Περνάει μαζί της η φωτιά κα το νερό.
Μα οι ραβδισμοί βαρειά τα γόνατα λυγάνε.
Ά! Τη γυναίκα, που δεν πρέπει να τη χτυπάνε
ούτε και με της μύγας το φτερό.

Πρώτη περνά –παραμερίστε να διαβεί-
Περνάει πικρή, βαλαντωμένη, η νέα μητέρα.
Μικρή τρυγόνα, δίχως ταίρι και φωλιά.
Η αυγουστιάτικη περνάει μοσκοβολιά,
της νέας μας θρησκείας η πλατυτέρα.

Περνάει η Μάνα –γονατίστε- η μαύρη Μάνα-
Στήθος κλειστό σαν ιερό εκκλησιάς βουβής.
Μερονυχτίς ηχολογάνε νοερά της,
τα Σκοπευτήρια που ματώσαν τα όνειρά της,
καταμεσίς στο πανηγύρι της ζωής.

Περνούν οι ωραίες –ωραίες όλες, ως τη μια:
Τα έκθαμβα μάτια, τ’ ανυπόμονα τα χείλη..
Περνάει η νέα Ελληνίδα η ανθοστήλη.
Όλες ωραίες –ωραίες όλες- ως τη μια.
Για να περάσουνε πετούμε τις πληγές μας-
γιασεμιά…

Λεύκες ολόρθες που εθροούσατε μακρυά μας
τρεις αργοκίνητους αιώνες, τρεις χρονιές.
Σήμερα θύελλα, αύριο πείνα –οι παγωνιές.
Ζούσατε κάτω απ’ τη βροχή κι’ απ’ τη στοργή μας
(μια βαρβαρότητα όλη η μέρα σας ωμή)
Με λίγα ψίχουλα από ελπίδα και ψωμί.

Ά, τα τραγούδια που θα λέαμε στη χαρά μας…
Τάπαμε κλάματα τρεις χρόνους στη σειρά,
για τα χαμένα καλοκαίρια –τα παιδιά μας,
που άφησαν βίαια τη ζωή με μια κραυγή,
και το γαρούφαλο του έρωτα απ’ το στόμα
τους το φορέσανε στο στήθος μια πληγή.

Και τα κορίτσια, τ’ ανθισμένα, ωραία, κορίτσια.
Που ακινητούν σε κοιμητήρια βραδυνά,
λιγνά φυτά, κεραυνωμένα απ’ το δρολάπι [7],
πούφυγαν άξαφνα απ’ το πλάι σας με ένα «αχ»!...
πριν να προφτάσουν να στενάξουν απ’ αγάπη.

Μα ας τη σκορπίσουμε τη θλίψη αυτή την ώρα.
Κι ας ξεδιπλώσουμε στον ήλιο τη χαρά.
Καλωσορίσατε! Κι’ οι γάζες μας μαντήλια!
(Ά, τι γλυκά η πληγή μας τώρα που πονεί…)
Καλωσορίσατε! Ξεβράχνιασε η φωνή!

Ω, εσύ, γυναίκα, οπτασία λησμονημένη…
Μικρή παιδούλα, μάνα, κόρη αυριανή…
Μέσα στα σπλάχνα σου βογγούνε οι σκοτωμένοι

Και τραγουδούν οι αυριανοί μας ζωντανοί!

Αλίευση - Παρουσίαση: Viva La Revolucion

ΤΟ ΚΚΕ ΞΕΣΚΕΠΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΒΑΣΤΑΖΟΥΣ ΤΩΝ ΓΕΡΑΚΙΩΝ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ (Video)

«Λέτε ότι προετοιμαζόμαστε για πόλεμο για να επιβάλλουμε την ειρήνη. 

Όχι προετοιμάζεστε για να υπηρετήσετε την υπόθεση του ιμπεριαλιστικού πολέμου και σήμερα και αύριο» σημείωσε, 

Τόνισε ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις διαχρονικά ανταποκρίθηκαν, όπως και η τωρινή ανταποκρίνεται στα αιτήματα των ΗΠΑ, ενώ σημείωσε ότι η συμφωνία που φέρνει τώρα στη Βουλή η ΝΔ διευρύνει τη δυνατότητα στις ΗΠΑ να χρησιμοποιούν όλες τις βάσεις της Ελλάδας.

Σημείωσε ότι πλέον γίνεται ξεκάθαρο πως την ώρα που η Τουρκία αμφισβητεί κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και με μια κλιμάκωση, η Ελλάδα δεν είναι φιλειρηνικό κράτος, γιατί μπορεί να μη διεκδικεί εδάφη, αλλά δεν υπάρχει πολεμική επέμβαση που να μην έχει πάρει μέρος.

Χαρακτήρισε πρόκληση να προτάσσονται ως ανταλλάγματα της αποκαλούμενης αμυντικής συμφωνίας η βοήθεια απέναντι στην Τουρκία, ενώ σημείωσε ότι είναι στοιχείο εκβιασμού του ελληνικού λαού ο ισχυρισμός ότι η Σούδα, η Αλεξανδρούπολη, το Στεφανοβίκειο και ο Άραξος θα χρησιμοποιηθούν κατά της Τουρκίας σε περίπτωση που επιχειρήσει κάτι, ιδιαίτερα όταν πληθαίνουν οι φωνές που ξεκαθαρίζουν ότι σε περίπτωση πολέμου με την Τουρκία «είμαστε μόνοι μας».

«Λέτε ότι προετοιμαζόμαστε για πόλεμο για να επιβάλλουμε την ειρήνη. Όχι προετοιμάζεστε για να υπηρετήσετε την υπόθεση του ιμπεριαλιστικού πολέμου και σήμερα και αύριο» σημείωσε, προσθέτοντας: 

«Παλεύετε και για να εμποδίσετε την ουσιαστική αφύπνιση των λαών να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, των συνόρων και πάνω απ' όλα αυτοί να κάνουν κουμάντο στον πλούτο που υπάρχει στην περιοχή».

Ξεκαθαρίζοντας ότι το ΚΚΕ από θέση αρχής καταψηφίζει τη συμφωνία, 

τόνισε ότι τα «Όχι» των άλλων κομμάτων κινούνται στη λογική των ανταλλαγμάτων, ενώ το «Παρών» του ΣΥΡΙΖΑ είναι σαν το «σκίσιμο των μνημονίων».

Καταψηφίζουμε τη συμφωνία για τις βάσεις γιατί δεν θέλουμε νέο Ιράκ, νέο Αφγανιστάν, νέα Συρία, νέα Γιουγκοσλαβία, νέα σφαγεία, νέα πραξικοπήματα, νέες καραβιές προσφύγων, υπογράμμισε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, τονίζοντας πως ρίχνουν τον λαό στη φωτιά του πολέμου για να κερδίσει μερίδια μια χούφτα επιχειρηματικών ομίλων της Ελλάδας.

Μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής για την απαράδεκτη συμφωνία Ελλάδας - ΗΠΑ για την επέκταση των βάσεων, σημείωσε ότι η καρδιά και η ψυχή των βουλευτών του ΚΚΕ είναι έξω από τη Βουλή, στο Σύνταγμα, όπου χιλιάδες τραγουδούν για την ειρήνη των λαών και όχι για τα πολεμικά σχέδια των ιμπεριαλιστών. 

Σημείωσε ότι το ΚΚΕ καταψηφίζει τη συμφωνία που την ονόμασαν αμυντική, χαρακτηρίζοντας ψεύτικο αυτόν τον τίτλο και πρόσθεσε ότι είναι συνέχεια του «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ» του Κ. Σημίτη και της αναβάθμισης των ελληνοαμερικανικών σχέσεων επί ΣΥΡΙΖΑ που συνεχίζει να ξεφτιλίζει αγωνιστικές αξίες και ιδανικά. 

Ανέφερε ότι τα αστικά κόμματα είναι δεδομένα και προβλέψιμα για τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ και πως έχουν κοινή πυξίδα το χρεοκοπημένο δόγμα ότι όσα περισσότερα δίνουμε στις ΗΠΑ τόσο καλύτερα προστατεύεται η χώρα.

Οι βάσεις δεν προστατεύουν, αντίθετα στοχοποιούν τη χώρα και τον λαό, τόνισε ο Δ. Κουτσούμπας. 

Σημείωσε ότι η τουρκική προκλητικότητα έχει μεγάλες ΝΑΤΟικές πλάτες, διότι οι ΗΠΑ θέλουν την Άγκυρα πάση θυσία μαζί τους και υπογράμμισε ότι το δίλημμα συνεκμετάλλευση ή σύγκρουση είναι πλαστό και κάθε πλευρά του έχει επικίνδυνες συνέπειες για τον λαό. 

Για την προσφυγή στη Χάγη σημείωσε ότι είναι η νεότερη πράξη της καλλιέργειας εφησυχασμού στον λαό τονίζοντας ότι ενέχει πάρα πολλές παγίδες. Ο λαός πρέπει να σας καταδικάσει και να σας απορρίψει, υπογράμμισε και τόνισε ότι η χώρα πρέπει να απεγκλωβιστεί από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τις επιδιώξεις της αστικής τάξης, προσθέτοντας ότι αυτός είναι ο μόνος ελπιδοφόρος δρόμος για το λαό.

Αναλυτικά η ομιλία:

Με τη συναίνεση της ΝΔ και των άλλων αστικών κομμάτων ο πρόεδρος της Βουλής Κ. Τασούλας έληξε άρον άρον τη συζήτηση στην Ολομέλεια αφήνοντας αμανάτι κοντά 20 βουλευτές οι οποίοι είχαν εγγραφεί για να μιλήσουν.

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης, παίρνοντας το λόγο, ζήτησε εξηγήσεις για αυτού του είδους τη διαδικασία, λέγοντας «γιατί δεν αφήνετε τους βουλευτές να μιλήσουν;»

Όλη η συζήτηση στη Βουλή Εδώ 

Αλίευση - Παρουσίαση Κειμένου Viva La Revolucion

ΦΙΛΕ ΣΥΡΙΖΑίΕ ΠΩΣ ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΝΑ ΠΟΔΟΠΑΤΟΥΝ ΤΗΝ -πάλαι ποτέ- ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ;;

Τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ -και οι Συριζαίοι- για τη Συμφωνία για τις Βάσεις;

Τι να λέει; 

Καταρχήν είναι που εκείνοι την έφτιαξαν αυτή τη συμφωνία. Άρα καμαρώνουν και… νοιώθουν ότι δικαιώνονται. 

Την έφτιαξαν τότε που περιόδευε ο Πάιατ και έβαζε το Στεφανοβίκειο, τη Λάρισα, τον Αστακό, τη Σούδα, την Κάρπαθο, την Αλεξανδρούπολη, το Καστέλι, την Κάλυμνο, τη Σύρο, το Άκτιο, τον Άραξο, την Ανδραβίδα στο «κτηματολόγιο» της πρεσβείας των ΗΠΑ. Ποιος ετοίμασε το… «Ε9» που χρησιμοποιεί σήμερα η κυβέρνηση των ΗΠΑ κι η κυβέρνηση Μητσοτάκη;

Όπως καμαρώνουν άλλωστε και για το ομόφωνο των αστικών δυνάμεων τρίτο μνημόνιο της πρώτης φοράς «αριστερά» (βάλτε όσο περισσότερα εισαγωγικά θέλετε), 

τη συμφωνία των Πρεσπών που την εφαρμόζει τώρα η ΝΔ, 

τις συμφωνίες για το μεταναστευτικό που βοηθούν τη δεξιά να σπέρνει εθνικισμό και μίσος,

 την αμυντική συμφωνία Ελλάδας – ΗΠΑ που κοκορευόταν ότι την έφτιαξε ο Καμμένος.

Αν ρωτήσεις κάποιους ψηφοφόρους τους ή και χαμηλόβαθμα στελέχη, όταν δεν είναι μπροστά η τηλεόραση ή κάποιο ακροατήριο, τι λένε τώρα για τη συμφωνία για τις βάσεις θα σου πουν ούτε λίγο ούτε πολύ

1. Καλά έκανε και την άρχισε. Είναι αναγκαία.

2. Υπάρχει η απειλή των Τούρκων και η παρουσία των Αμερικάνων μας προστατεύει.

3. Οι Αμερικάνοι κάνουν τη δουλειά τους κι έχουν τα συμφέροντά τους. Κι εμείς πλασαριζόμαστε στο στρατόπεδό τους, όπου έτσι κι αλλιώς ανήκουμε, θέλουμε δεν θέλουμε.

4. Αν δεν τα κάνουμε αυτά μας τρώει ο λύκος.

5. Δεν υπάρχει εναλλακτική. Εσείς τι προτείνετε;

6. Αλλά ο Μητσοτάκης δεν την προωθεί καλά όπως ο Τσίπρας.

Όλα αυτά στην ουσία τους. Με τη μια ή την άλλη διατύπωση. Δοκιμάστε το. Κι αν βρείτε κι άλλο επιχείρημα, εδώ είμαστε. 

Για το αίτημα π.χ. «να φύγουν οι βάσεις», έστω και… στη δευτέρα παρουσία, ούτε λόγος. Τώρα πια αυτό το σύνθημα δεν περιέχεται ούτε στην προπαγάνδα τους (όπως έκανε π.χ. ο Ανδρέας που… έδιωχνε δημόσια τις βάσεις, την ώρα που υπέγραφε τη συμφωνία για την παραμονή τους).

Δεν έχω σκοπό να απαντήσω στα «ερωτήματα» αυτά. Μπορείτε άλλωστε να ανατρέξετε εύκολα στα αρχεία όλων των παλιότερων εφημερίδων να δείτε πώς απαντούσαν στα επιχειρήματα αυτά της υποτέλειας και της μοιρολατρίας, ο Άρης και ο ΕΛΑΣ, ο Ηλιού κι η προδικτατορική ΕΔΑ, ο Τσε κι ο Κάστρο, ο Φλωράκης ή η Παπαρήγα και το ΚΚΕ, σε διάφορες παρόμοιες περιπτώσεις.

Γιατί ακριβώς αυτό συμβαίνει. 

Όλα αυτά τα επιχειρήματα είναι που λένε χρόνια όλοι οι «ανήκομεν εις την δύσιν».

 Από το Γεώργιο Παπανδρέου παππού, μέχρι τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Ευάγγελο Αβέρωφ. 

Από όλες τις μετεμφυλιακές κυβερνήσεις, μέχρι το Σημίτη και το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα. 

Κι από τον αείμνηστο «εθνάρχη» Ελευθέριο Βενιζέλο, μέχρι το σύγχρονο «εθνάρχη» (συ είπας) Αλέξιο Τσίπρα ή τον Κυριάκο. Γιατί ακριβώς ίδια είναι τα αποτελέσματα αυτών των επιχειρημάτων, αυτής της λογικής, αυτής της πουτανιάρικης νοοτροπίας και εθελούσιας υποταγής στο μεγάλο νταβατζή.

Πώς το αντέχεις αυτό ρε φίλε ΣΥΡΙΖΑΙΕ; 

Πες μου, αν δε συμφωνείς, ένα (αριθμός: 1) μόνο επιχείρημά σας σχετικό με τις αμυντικές συμφωνίες και τις συμφωνίες για τις βάσεις που δεν το έχει πει πρώτος ένας δεξιός πρωθυπουργός ή υπουργός (από αυτούς που «ο λαός δε ξεχνά τι σημαίνει» η λογική του κι ο ίδιος, δηλαδή η επάρατος δεξιά).

Πως το αντέχεις ρε φίλε; 

Πως μπορείς να βλέπεις την αφίσα μας για το συλλαλητήριο ενάντια στις βάσεις και να μη χτυπά η κρυμμένη μικρή κι αθώα αριστεροσύνη της λογικής και της καρδιάς σου;

Πώς αντέχεις να επιβεβαιώνεις κάθε μέρα τον μεγαλοεπιχειρηματία Ανιέλι, 

ότι αν δεν είχε προηγηθεί η «χρήσιμη αριστερά» να κάνει τα σχέδια, δε θα μπορούσε σήμερα ο Μητσοτάκης κι ο συρφετός του να πάρουν την εργολαβία της συμφωνίας για δημιουργία νέων βάσεων και επέκταση των παλιών;

Πως νοιώθεις να ξέρεις ότι το σύστημα επέλεξε τότε τον Τσίπρα, 

όχι μόνο για να διώξει εσένα από τον δρόμο και να σε κλείσει σπίτι σου, 

αλλά και να σε κάνει να υπερασπίζεσαι την πολιτική των Αμερικάνων και της δεξιάς σαν τουλάχιστον ή απλώς «ρεαλισμό» ή στη χειρότερη περίπτωση «σοφή και μοντέρνα αριστερή πολιτική»;

Άλλες συνθήκες ίσως πεις; 

Φυσικά. 

Πάντα είναι «άλλες οι συνθήκες». 

Και πάντα θάναι όχι μόνο «άλλες» αλλά και συνεχώς χειρότερες αν υποχωρούμε πάντα στις συνθήκες και στις δυσκολίες. Ίδια είναι (και πρέπει να είναι) μόνο η αξία της ισότητας, της ανεξαρτησίας και του αγώνα. 

Η λογική «αν δεν τους κάτσουμε, τότε αυτοί θα μας πηδήξουν», μοιάζει σα να λες «Αριστερός θα είμαι μόνο όταν μου το επιτρέπει ή το ανέχεται ο εχθρός». 

Τότε όμως που κάνεις όλα τα χατίρια του εχθρού και προλαβαίνεις τις επιθυμίες του, όχι μόνο δεν καταγράφεσαι στις συνειδήσεις (ακόμα και στη δική σου) σαν αριστερός (ούτε καν σαν αριστερούλης), αλλά καταγράφεσαι σαν Δεξιός, από αυτούς που ο λαός δεν ξεχνά τα έργα και τις ημέρες τους.

«Δεν είναι έτσι» θα πεις. «Ο Τσίπρας δε θα ψηφίσει τη συμφωνία». 

Το άκουσα κι εγώ.

 Γιατί όμως δικέ μου; 

Το είπε για να μπορείς εσύ να βρεις ένα «ναι μεν αλλά». 

Είπε όμως γιατί θα ψηφίσει «όχι» ή «παρών»; Ναι. Είπε κάτι για το Μητσοτάκη που είναι ανίκανος σε σχέση μ’ εκείνον, κάτι για τη Μέση Ανατολή και κυρίως διαφωνεί για τα ανταλλάγματα που δίνουν οι ΗΠΑ. 

Σα να λέει «Πουλήσου πιο ακριβά. Εγώ ήμουν πιο ακριβή πόρνη του Τραμπ». 

Η συμφωνία για τις βάσεις όμως είναι η βάση της συζήτησης και της υποτιθέμενης διαπραγμάτευσης («σου κάθομαι, αλλά μη με πονέσεις πολύ») !

Για την εξάρτηση; 

Για την ακόμα πιο βαθιά εμπλοκή στα πολεμικά σχέδια των ΗΠΑ;

 Για τη στοχοποίηση της χώρας από τους «εχθρούς» των «φίλων» μας;

 Για τις αρχές της ειρήνης και της φιλίας μ’ όλους τους λαούς; 

Για τη δημιουργία διαρκώς νέων εστιών έντασης και νέων μεταναστευτικών ροών; 

Αυτά είναι… «ξύλινη γλώσσα».

«Αυτά είναι λόγια» θα μου πεις… 

Κι ότι η πραγματική ζωή είναι πάντα κάτι άλλο κάπου αλλού (που μόνο εσύ το ξέρεις).

Άκου φίλε. 

Η πραγματική ζωή είναι αυτό που ζούμε. 

Και κάθε μέρα από τότε που γεννήθηκες σου βάζει ένα δίλημμα: 

Αντίσταση κι ανατροπή ή ενσωμάτωση και στοίχιση με τα στρατεύματα του ιμπεριαλισμού; Αριστερός λέγεσαι αν διαλέγεις το πρώτο πάντα και παντού. Από τότε που ήσουν μικρός στην ηλικία της ψυχής σου, μέχρι τώρα που είσαι γέρος στη ψυχή και δε σε νοιάζει το μέλλον του κόσμου.

Υ.Γ. Μόνο εσείς οι άλλοι, μη ρωτήσετε γιατί δεν έρχονται οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ στη διαδήλωση. 

ή γιατί δεν κάνουν κάποια δική τους διαδήλωση. 

Θα ήσασταν αδιάβαστοι αν ρωτούσατε. 

Γιατί απλώς τώρα είναι πια πρώην αριστεροί μεταλλαγμένοι σε τελείως δεξιούς που δεν είναι στη λογική τους πια η διαδήλωση. 

Είναι μόνο η διαπραγμάτευση του φωτισμένου ηγέτη μέχρι να βγάλει έρπη από τις υποχωρήσεις. 

«Δε γινόταν αλλιώς» άλλωστε. Του το είπε κι ο Καραμανλής όταν τον πήρε τηλέφωνο.

Μάνος Δούκας

Αλίευση - Παρουσίαση Κειμένου Viva La Revolucion

Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ και ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΑΟΥΣΒΙΤΣ

Από τις αρχές του 1945, στις 12 του Γενάρη, ξεκίνησε η επιχείρηση «Βιστούλα – Οντέρ» του Κόκκινου Στρατού. Τα σοβιετικά στρατεύματα άρχισαν τη μεγάλη επέλασή τους με κατεύθυνση τη πρωτεύουσα της ναζιστικής Γερμανίας, το Βερολίνο.

Η πύλη της κόλασης του Αουσβιτς με την επιγραφή: Η εργασία απελευθερώνει.

Οι Γερμανοί, από τον Νοέμβρη του 1944, προετοιμάζονται να αποχωρήσουν, μη μπορώντας να σταματήσουν την επέλαση του Κόκκινου Στρατού. Αρχισαν να γκρεμίζουν τα κτίρια – μάρτυρες των φρικαλεοτήτων τους. Τα κρεματόρια και οι τέσσερις θάλαμοι αερίων ισοπεδώθηκαν. Οι αποτεφρωτήρες αποσυναρμολογήθηκαν και ετοιμάστηκαν να μεταφερθούν στο άλλο στρατόπεδο συγκέντρωσης, το Μαουτχάουζεν, το οποίο πίστευαν οι Γερμανοί ότι δεν θα έπεφτε  στα χέρια των Συμμάχων.

Μέχρι τις 18 Γενάρη, οι Γερμανοί εκκένωσαν τα στρατόπεδα του Αουσβιτς, καθώς οι σοβιετικές δυνάμεις πλησίαζαν το συγκρότημα του Αουσβιτς, οδηγώντας σε πορείες θανάτου, μέσα στα χιόνια, περίπου 60.000 εξαθλιωμένους κρατούμενους, με κατεύθυνση το στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλσεν στην πόλη Μπέργκεν, και την πόλη Βότζισλαβ Σλάσκι στο δυτικό τμήμα της Άνω Σιλεσίας, όπου φόρτωναν όσους είχαν επιζήσει, σε τρένα για τα άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Γερμανία. Τα SS πυροβολούσαν όποιον έμενε πίσω ή δεν είχε τις δυνάμεις να συνεχίσουν. Περισσότεροι από 15.000 κρατούμενοι έχασαν τη ζωή τους σε αυτές τις πορείες θανάτου από το Αουσβιτς.

Δυο μέρες μετά, στις 20 Γενάρη, οι Γερμανοί επιστρέφουν στο συγκρότημα Αουσβιτς-Μπιρκενάου και ανατίναξαν τα δυο τελευταία κρεματόρια, στην προσπάθειά τους να  εξαφανίσουν τα ίχνη των αποτρόπαιων πράξεών τους από τους Σοβιετικούς.

Σοβιετικοί στρατιώτες απελευθερώνουν τις κρατούμενες στο στρατόπεδο του Αουσβιτς. Οι γυναίκες της φωτογραφίας είναι πολιτικές κρατούμενες, κομμουνίστριες από τη Σοβιετική Ένωση, όπως δείχνουν τα σήματα που φορούν στο πέτο.

Το Σάββατο 27 Γενάρη 1945, οι στρατιώτες της 60ής Στρατιάς του 1ου Ουκρανικού Μετώπου του Κόκκινου Στρατού μπαίνει απελευθερωτής στο Αουσβιτς, όπου βρίσκει περισσότερους από 7.000 παρατημένους κρατούμενους, σε τρισάθλια κατάσταση, τους οποίους παράτησαν οι Ναζί γιατί δεν θα μπορούσαν έτσι κι αλλιώς να ακολουθήσουν την πορεία θανάτου.

Αουσβιτς. 27 Γενάρη 1945. Οι πρώτοι κρατούμενοι που απελευθερώνονται

Εκείνο το πρωινό οι σοβιετικοί στρατιώτες του 322ου τμήματος πεζικού της 60ης Στρατιάς, με επικεφαλής τον Συνταγματάρχη του Κόκκινου Στρατού Πάβελ Κουρότσκιν, μπήκαν στο πρώτο στρατόπεδο, το Αουσβιτς Ι, όπου αντίκρισαν τις πρώτες εικόνες της φρίκης του Αουσβιτς στα πρόσωπα των 1200 επιζώντων του στρατοπέδου.

Το απόγευμα της ίδιας μέρας έμπαιναν στο Αουσβιτς ΙΙ, το περίφημο στρατόπεδο Μπίκερναου, όπου βρήκαν 5.800 επιζώντες, ανάμεσά τους 611 παιδιά.

Από τα 230 000 παιδιά που βρίσκονταν στο Αουσβιτς μόνο 611 απελευθερώθηκαν.

Από τους επιζώντες του Αουσβιτς ακούστηκαν οι πρώτες διηγήσεις για τα τερατώδη εγκλήματα των ναζί που είχαν διαπραχθεί στο Αουσβιτς από τους Γερμανούς φασίστες.

Ένας Σοβιετικός γιατρός εξετάζει έναν επιζώντα του Άουσβιτς

Από τα πάνω από 6 εκατομμύρια ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους στα απάνθρωπα στρατόπεδα συγκέντρωσης που είχαν δημιουργήσει οι Γερμανοί φασίστες, πάνω από 1,3 εκατομμύριο εξοντώθηκαν στο Αουσβιτς. 

900.000 επιλέχτηκαν και εκτελέστηκαν με διάφορους τρόπους, θανατώθηκαν με δηλητηριώδη αέρια σε ειδικούς θαλάμους αερίων, απαγχονίστηκαν, πυροβολήθηκαν, έγιναν πειραματόζωα για την εξακρίβωση της αντοχής των ανθρώπων σε διάφορα δηλητήρια, πυροβολήθηκαν. Πάνω από 200.000 πέθαναν από ασθένειες, υποσιτισμό και βαρύτατες κακοποιήσεις και ιατρικά πειράματα.

Ένα λόφος από γυαλιά, τα οποία ανήκαν σε ανθρώπους που έκλεισαν στο Άουσβιτς και οδηγήθηκαν στους θαλάμους αερίων.

Από αυτούς περίπου 1.100.000 ήταν Εβραίοι κρατούμενοι. Τους είχαν κρεμάσει διακριτικό ένα κίτρινο εξάκτινο αστέρι στο πέτο. Ανάμεσά τους 55.000 Ελληνες Εβραίοι.

Νοσοκομείο για τους απελευθερωμένους κρατουμένους, που έστησαν οι Σοβιετικοί.

Οι πολιτικοί κρατούμενοι, περίπου 160.000, φορούσαν διακριτικό ένα κόκκινο τρίγωνο.

Οι Πολωνοί, περίπου 140.000, είχαν ένα «Ρ» πάνω στο κόκκινο τρίγωνο.

Οι Αθίγγανοι και οι «κοινωνικά απροσάρμοστοι», ανάμεσά τους και μερικές πόρνες, περίπου 25.000 άτομα, με διακριτικό στο πέτο ένα μαύρο τρίγωνο.

Η πτέρυγα των Σοβιετικών κρατουμένων, του Μουσείου του Αουσβιτς.

Οι Αιχμάλωτοι Πολέμου, κυρίως Σοβιετικοί, ήταν περίπου 15.000. Και άλλοι 10.000 από άλλες εθνικότητες: Τσέχοι, Γάλλοι, Γερμανοί, Σλοβένοι.

Σωφρονιστικοί κρατούμενοι, περίπου 11.000 με διακριτικό ένα «ΕΗ» και μερικές εκατοντάδες ποινικοί κρατούμενοι με διακριτικό ένα πράσινο τρίγωνο.

Και η καταμέτρηση των «κολασμένων» κλείνει με καμιά εκατοστή ομοφυλόφιλους με ένα ροζ τρίγωνο στο πέτο και 400 περίπου Μάρτυρες του Ιεχωβά.

Βέβαια το Άουσβιτς δεν ήταν το πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης που απελευθερώθηκε. Το πρώτο στρατόπεδο ήταν εκείνο του Μαϊντάνεκ, στην ανατολική Πολωνία, που απελευθερώθηκε από τον Κόκκινο Στρατό στις 23 Ιούλη του 1944.

Ηταν όμως το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης ανθρώπων που έφτιαξαν οι ναζί εθνικοσοσιαλιστές της Γερμανίας. 

Εμεινε στην Ιστορία σαν το σύμβολο της κτηνωδίας των Γερμανών φασιστών κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η φωτογραφία που συνοδεύει το θέμα είναι Αφίσα της Βερολινέζικης Ενωσης των διωχθέντων από το Ναζιστικό Καθεστώς – «27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1945 – ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ – Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕ ΤΟ ΑΟΥΣΒΙΤΣ».

Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «Ημεροδρόμο» στις 27 Ιανουαρίου 2017

 ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΕΝΕΖΑΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑ  27 Ιανουαρίου 2020

• denezakis@imerodromos.gr

"Μπαίνοντας λευτερωτές στο Άουσβιτς οι εντολές του συντρόφου Στάλιν και του Γενικού Επιτελείου Στρατού ήταν ξεκάθαρες:

"Αντιμετωπίστε τους επιζήσαντες αυτού του κολαστηρίου με όλη την ευγένεια , την τρυφερότητα και την αγάπη που έχετε μέσα σας. Κοιτάξτε τους στα μάτια σαν να κοιτούσατε τα παιδιά σας , τους γονείς σας , τους εραστές σας. Αγγίξτε τους απαλά και με κατανόηση και ποτέ μην κάνετε βεβιασμένες κινήσεις για να τους κατευθύνετε προς την οριστική έξοδο των μαρτυρίων τους διότι εάν υπήρχε κόλαση συντρόφοι , αυτοί οι άνθρωποι την ζήσανε σε όλη της την αγριότητα.

Η διαταγή του συντρόφου Στάλιν ήταν τελεσίδικη:

 "Όποιος δεν υπακούσει σε αυτές τις υποδείξεις και υποπέσει σε ανάρμοστη συμπεριφορά , θα συλλαμβάνεται επιτόπου για να περάσει στρατοδικείο."

Αντικρίζοντας το θέαμα μόλις περάσαμε τις πύλες του "στρατοπέδου" η μόνη λέξη που μου έρχοταν στο μυαλό ήταν "φρίκη".
Τέτοια φρίκη που δεν είχα ξαναδεί σε κανένα πεδίο μάχης κατα την διάρκεια αυτού του παράλογου πολέμου. Και αυτό που το μυαλό μου ήταν ανίκανο να συλλάβει , ήταν το πόσο μίσος μπορεί να νιώσει ένα ανθρώπινο πλάσμα για ένα άλλο για να προβεί σε τέτοιες φρικαλεότητες.
Ήταν τέτοιο το σοκ μου , τέτοιο το μούδιασμά μου , που δεν μπορούσα να νιώσω ούτε το απαραίτητο μίσος που έπρεπε να νιώσω για τους Ναζί εγκληματίες."

Βασίλι Νικολάιγιεβιτς.Ταγματάρχης του Κόκκινου Στρατού.Απόσπασμα απο το κείμενο "Αναμνήσεις απο την κόλαση" της εφημερίδας Πράβντα το 1947.

Οι Σοβιετικοί απελευθέρωσαν το Άουσβιτς, το μεγαλύτερο κέντρο εξόντωσης και στρατόπεδο συγκέντρωσης, σαν σήμερα το 1945. 

Οι Ναζί ανάγκασαν την πλειοψηφία των κρατουμένων του Άουσβιτς να περπατήσουν δυτικά (κάτι που έγινε γνωστό ως «πορείες θανάτου»), έτσι ώστε όταν οι Σοβιετικοί στρατιώτες εισήλθαν στο στρατόπεδο, βρήκαν μόνο μερικές χιλιάδες αποστεωμένους ζωντανούς κρατούμενους. 

Τα αποδεικτικά στοιχεία των μαζικών δολοφονιών στο Άουσβιτς ήταν άφθονα. 

Καθώς υποχωρούσαν, οι Γερμανοί είχαν καταστρέψει τις περισσότερες αποθήκες του στρατοπέδου, στις υπόλοιπες όμως οι Σοβιετικοί βρήκαν προσωπικά αντικείμενα των θυμάτων. 

Για παράδειγμα, ανακάλυψαν εκατοντάδες χιλιάδες αντρικά κοστούμια, 300 χιλιάδες ζευγάρια παπούτσια , 100 χιλιάδες βαλίτσες , περισσότερα από 800.000 φορέματα και πάνω από 6,5 τόνους ανθρώπινων μαλλιών.

Αλίευση - Παρουσίαση: Viva La Revolucion