ΣΤΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ "ΘΕΟΣΤΑΛΤΩΝ ΗΓΕΤΩΝ" -ΕΝΑ ΝΕΟ ΑΝΑΧΩΜΑ ΓΕΝΙΕΤΑΙ?!!

ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ... ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ ΚΑΙ "ΜέΡΑ25".

"ΑΡΧΗ ΑΝΔΡΑ ΔΕΙΚΝΥΣΙ" … ΑΛΛΑ ΚΑΙ "ΑΡΧΗ ΤΟ ΗΜΙΣΥ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ" ...

ΕΝΑ ΝΕΟ ΑΝΑΧΩΜΑ ΓΕΝΙΕΤΑΙ, ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ.

Πάντα το σύστημα, παραμονές των εκλογών, κάνει τους λογαριασμούς του. Με βάση τα δεδομένα των δημοσκοπήσεων, δεν τους βγαίνει. Καμένοι, Λεβέντηδες, Θεοδωράκηδες, και λοιπές επίδοξες κυβερνητικές τσόντες ... πάπαλα. Γι’ αυτό κι οι πολλές μεταπηδήσεις βουλευτών. Και το πρώην ΠΑΣΟΚ καθόλου σίγουρο δεν είναι.

Άρα ; Δυσκολίες. Και τα σενάρια ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ ή ΝΔ - Χρυσή Αυγή δεν θέλουν να τα κάψουν ακόμα. Κι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κανένα ενδεχόμενο συνεταίρο. Οπότε τους χρειάζεται μια νέα τσόντα. Μια νέα "ζήτηση" συμμετοχής σε κυβέρνηση. Η "προσφορά" θα προκύψει από το αποτέλεσμα. Από αυτές τις τσόντες της μιας χρήσης Όπως ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ, ΑΝΕΛ, κοκ.

Βγαίνει λοιπόν ξανά σαν "θεόσταλτος ηγέτης" ο Γιάνης, σαν γνώστης και θεραπευτής «πάσης νόσου και πάσης μαλακίας», (εκτός από τη δική του). Και μη πείτε ότι βρίζω. Από το ευαγγέλιο είναι. (Κυριακή Ζ Ματθαίου). Έρχεται σαν ηγέτης ομάδας αρμοδίων καθηγητών αυθεντιών στα οικονομικά (ίδιο ακριβώς έργο με το 2014 - 15) και φτιάχνει κόμμα, βγάζει λόγους, έχει και θέσεις ... για την οικονομία και πρόγραμμα. Ποιός ;

 Ο Γιαννάκης που τον είχε για πετ ο Ντάισελμπουμ. Κι έρχεται με μια φρασεολογία ίδια κι απαράλαχτη μ’ αυτή που χρησιμοποιούσε "το όλον ΣΥΡΙΖΑ", τότε που ήταν όλοι τους ερωτευμένοι με τον Τσίπρα.

Επειδή λοιπόν είστε ξεχασιάρηδες και βλέπεται τις φρεσκοβαμμένες σακαράκες σαν ολοκαίνουριες μερσεντές, λέω να σας θυμίσω εγώ ποιος είναι ο Γιάνης με το ένα "ν" κι η παρέα του.

Ήταν τότε ένας "Θεόσταλτος ηγέτης" - ψώνιο (δε λέω "νούμερο" από αυτοσυγκράτηση), έτοιμος να μας σώσει, τότε με το κίνημα των "κάτω αγανακτισμένων". Ήταν και αντιφασίστας λέει, γι’ αυτό δεν πήγαινε στους "πάνω αγανακτισμένους".

Ήταν ένας που εμπιστεύτηκε από την αρχή, στήριξε με πάθος, ακολούθησε τον Τσίπρα κι έβαλε αέρα στα πανιά του.
Ήταν ένας από αυτούς που συγκρότησαν κυβέρνησης μαζί με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ και με πληθώρα ΠΑΣΟΚΩΝ και ΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ, στη βάση της πολιτικής της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και του κεφαλαίου, όπως αποδείχτηκε.

Ήταν υπουργός οικονομικών, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ, αθέτησε όλες τις οικονομικές προεκλογικές υποσχέσεις του για "σκίσιμο μνημονίων μ’ ένα άρθρο κι ένα νόμο", για μισθό 751, για κατάργηση ΕΝΦΙΑ, για το "πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης" κλπ κλπ κλπ.

Ήταν υπουργός οικονομικών όταν η κυβέρνηση (δηλαδή εκείνος) πήγε να "διαπραγματευτεί" με το λύκο - ΕΕ τις συνθήκες ζωής του πρόβατου - λαού. Που έδινε εξ’ αρχής όρκους πίστης στην ΕΕ και στο Ευρώ, προκαθορίζοντας έτσι το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης, που νομοτελειακά ήρθε.

Ήταν αυτός που έβαλε στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης τους μισθούς, τις συντάξεις, τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, τη λαϊκή κατοικία, το αφορολόγητο, τις εργασιακές σχέσεις, τα ωράρια, τις αργίες, τις λαϊκές καταθέσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις, τον ΕΝΦΙΑ κλπ. Κι όταν άρχισε να συζητάει για το τι θα χάσει ο λαός, είναι σα να δήλωσε διατεθειμένος ... να τα χάσει (ο λαός).

Ήταν ένας από αυτούς που μας φλόμωσαν με τα φούμαρα και τις αυταπάτες τύπου "αλλάζουμε την Ευρώπη", "βάζουμε κόκκινες γραμμές", "επώδυνη αλλά έντιμη συμφωνία", "σεβασμό στο σύμφωνο σταθερότητας", "ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί", "δημοσιονομική πειθαρχία", "ήπια λιτότητα", "πρωτογενή πλεονάσματα", "ρήτρα μηδενικού ελλείμματος", "αυτόματος κόφτης". Για το μνημόνιο που ήταν "70% καλό και 30% κακό". Για την "εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ". Και για δισ. Πολλά δισ. Που φυσικά έπρεπε να δοθούν στις τράπεζες.

Ήταν υπουργός οικονομικών όταν έγινε η συμφωνία της 20 Φλεβάρη που άνοιξε το δρόμο για όσα ακολούθησαν, η παράταση του 2ου μνημονίου, καθιερώθηκε ο ενιαίος συντελεστής ΦΠΑ, κουρεύτηκαν τα αποθεματικά. Αλλά κυρίως όταν γινόταν η τελική διαμόρφωση της συμφωνίας που ονομάστηκε αργότερα 3ο μνημόνιο.

Ήταν υπουργός οικονομικών όταν αντί για "αποκατάσταση", έκαναν υποχρεωτική δέσμευση και κούρεμα των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, των νοσοκομείων, πανεπιστημίων, σχολείων, περιφερειών, ΟΑΕΔ, ΟΠΕΚΕΠΕ κλπ, με κείνη την πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Και μετά ... συνέχισαν την πίεση στο λαό, στο όνομα των "άδειων ταμείων" και της αδυναμίας πληρωμής των συντάξεων.

Ήταν στην κυβέρνηση και στα υπουργεία, όταν άρχισε η συζήτηση για νέες διευκολύνσεις των Αμερικάνων στο Αιγαίο. Τότε ξεκίνησε η συζήτηση για νέα βάση στην Κάρπαθο και επέκταση της βάσης της Σούδας. Ή οι κοινές ασκήσεις με το Ισραήλ (π.χ. Ηνίοχος 15).

Ήταν επίσης ο υπουργός οικονομικών, που απέρριπτε σωρηδόν τις προτάσεις νόμου ή τις τροπολογίες που κατέθετε το ΚΚΕ, για κατάργηση του μνημονίου, αναπλήρωση των απωλειών των εργαζόμενων και των συνταξιούχων, κατάργηση όλων των εφαρμοστικών νόμων των μνημονίων, επαναφορά μισθών και συντάξεων, ΣΣΕ και βασικός μισθός 751, κατάργηση ΕΝΦΙΑ, μέτρα διάσωσης υπερχρεωμένων νοικοκυριών, μέτρα ενάντια στους πλειστηριασμούς, μέτρα για δωρεάν περίθαλψη, προστασία των αποθεματικών των ταμείων, κλπ.

Ήταν υπουργός οικονομικών όταν η κυβέρνηση κατέθεσε την «αντιπρόταση» - "ΥΠΟΜΝΗΜΑ 47+8 ΣΕΛΙΔΩΝ", που ήταν παραλλαγή των απαιτήσεων της Τρόικας κι αποτελούσε ολοκάθαρα τρίτο μνημόνιο με ελαφρές μόνο διαφορές από το μνημόνιο που ήθελε η τρόικα. 
Δείτε στη φωτογραφία τον πίνακα σύγκρισης των δυο αυτών προτάσεων συμφωνίας. 

Και διαβάστε σε τι είχε συμφωνήσει κι αυτός (κι όλοι τους) πριν αποχωρήσει από την κυβέρνηση και πριν γίνει το δημοψήφισμα.

Έτσι ακριβώς πήγε στο δημοψήφισμα κι αυτός και η κυβέρνησή τους : Με ένα ΟΧΙ που ήταν προδιαγεγραμμένο ΝΑΙ. Τι ΝΑΙ δηλαδή. Μάλιστα ήτανε. Πώς μπορούσαν να πουν άλλωστε "ΟΧΙ" στα μέτρα που είχαν ήδη συμφωνήσει, στην "διαπραγμάτευση" ; Πως μπορούσαν να μη συμφωνήσουν σ’ αυτά που είχαν οι ίδιοι προτείνει ;

Για το Γιάνη λοιπόν ισχύει ακέραιο το «ΑΡΧΗ ΑΝΔΡΑ ΔΕΙΚΝΥΣΙ». Κι ακόμα κι αν θεωρήσουμε ότι από κει και πέρα δεν έχει ευθύνη για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, ισχύει το «ΑΡΧΗ ΤΟ ΗΜΙΣΥ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ».

Manos Doukas

+3

Τα "παιχνιδάκια" - διεργασίες στο χώρο της λεγόμενης ακροδεξιάς.

Η κινητικότητα στη λεγόμενη ακροδεξιά και οι ύπουλες επιδιώξεις

Από την επίσκεψη αντιπροσωπείας της Χρυσής Αυγής στη λεγόμενη «Στέγη Αστέγων», που λειτουργούσε στον Βοτανικό υπό την αιγίδα φασιστοειδών

Οι έντονες διεργασίες που βρίσκονται εδώ και καιρό σε εξέλιξη σε όλο το φάσμα του αστικού πολιτικού σκηνικού, 

στοχεύουν στη δημιουργία πόλων που θα συνεισφέρουν στη συγκρότηση σταθερών αστικών κυβερνητικών σχημάτων, προκειμένου να υλοποιείται εκείνη η πολιτική που θα ικανοποιεί τη στρατηγική του κεφαλαίου κόντρα στα συμφέροντα του λαού. Και από αυτή τη σκοπιά πρέπει να δει κάποιος και όσα συμβαίνουν στο χώρο της λεγόμενης ακροδεξιάς.

Ακόμα κι αν ο χαρακτήρας αυτών των διεργασιών εμφανίζεται να έχει - προς το παρόν - περιθωριακό χαρακτήρα, 

έχει σημασία το γεγονός ότι αυτή η ίδια η κινητικότητα, αλλά και το γεγονός ότι αστικές δυνάμεις με εντελώς διαφορετική πολιτική «καταγωγή» εμφανίζονται να «ξεπλένουν» 

με κάθε ευκαιρία το συγκεκριμένο χώρο, προετοιμάζοντας προφανώς εκείνες τις συνθήκες νομιμοποίησης και αναγνώρισης αυτών των δυνάμεων ή μορφωμάτων στη συνείδηση του λαού.

Ετσι, η συγκρότηση της Λ.Ε.Π.ΕΝ. από πρώην στελέχη της Χρυσής Αυγής, 

το Κόμμα Καρατζαφέρη - Μπαλτάκου, 

ο «Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητας» του Βελόπουλου, 

η «Πρώτη Γραμμή» του Πλεύρη, το «Εθνικό Μέτωπο», το κόμμα του Αρτέμη Σώρρα «Ελλήνων Συνέλευσις»,

 αλλά και διάφορα άλλα σχήματα που μπαίνουν στο παιχνίδι αυτών των διεργασιών, 

συγκροτούν σε αυτή τη φάση τη μήτρα μέσα από την οποία δεν αποκλείεται να προκύψει ένα ή περισσότερα πολιτικά μορφώματα στο χώρο της ακροδεξιάς.

 Βεβαίως, αυτό που θα συμβάλλει σε αυτή τη διαμόρφωση είναι η εξέλιξη της δίκης της Χρυσής Αυγής, αλλά και διεργασίες που συντελούνται στη ΝΔ.

Ενα τέτοιο εγχείρημα δεν μπορεί να πει κάποιος ότι είναι εύκολη υπόθεση, πόσο περισσότερο όταν αυτό επιχειρείται να γίνει μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και μεγάλων δυσκολιών για ανάκαμψη. 

Παρ' όλα αυτά, φαίνεται πως υπάρχει η ανάγκη για τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου 

για δημιουργία ενός τέτοιου αστικού αντιδραστικού πόλου, 

πολύ περισσότερο που αυτός ο πόλος θα κληθεί να έχει συγκεκριμένο ρόλο 

σε συνθήκες όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, σε συνθήκες που δυναμώνει ο προβληματισμός και ενισχύεται διεθνώς η τάση για μέτρα προστατευτισμού της εθνικής βάσης της καπιταλιστικής παραγωγής.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει ένα δημοσίευμα στο «ΒΗΜΑ» του περασμένου Σαββατοκύριακου, στο οποίο υπήρχε μια καταγραφή των κινήσεων στο συγκεκριμένο χώρο. 

Σύμφωνα με αυτό, «στο συγκεκριμένο χώρο (σ.σ. της Χρυσής Αυγής) γίνονται συνάξεις και μαζώξεις, με τον γνωστό ποινικολόγο και με υψηλές γνωριμίες Τάκη Μιχαλόλια, αδελφό του Ν. Μιχαλολιάκου, 

να οργώνει την Ελλάδα ώστε να αλλάξει και η σύνθεση της επόμενης Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Χρυσής Αυγής.

Ο Τ. Μιχαλόλιας, με ξεκάθαρες εθνικιστικές απόψεις, συναντά πολλούς - στρατιωτικούς, ακαδημαϊκούς, επιχειρηματίες κ.ά. - ακόμα και πρώην βουλευτές της ΝΔ με καθαρή δεξιά ταυτότητα (αυτό έγινε πριν από λίγο καιρό στη Βόρεια Ελλάδα), 

στο πλαίσιο της προσέγγισης που κάνει για να αλλάξει και την εικόνα της ΧΑ στη λογική του εξοβελισμού των ακροτήτων». Σύμφωνα με το δημοσίευμα, 

«στη σκιά αυτών των επαφών, προ ημερών κυκλοφόρησε έντονα σε συγκεκριμένους κύκλους των Αθηνών

 ότι γίνεται προεργασία για συνεργασία της ΧΑ με τον Γιώργο Καρατζαφέρη, 

νυν επικεφαλής της Εθνικής Ενότητας, κόμματος που γενικός γραμματέας είναι ο Τάκης Μπαλτάκος, 

γνωστός δικηγόρος και πρώην πανίσχυρος γενικός γραμματέας της κυβέρνησης Αντώνη Σαμαρά».

Τα παιχνιδάκια των κυβερνώντων...

Δεν πρέπει να διαφεύγει ότι έτσι κι αλλιώς οι ναζιστές υπόδικοι της Χρυσής Αυγής έχουν πολλές διασυνδέσεις με κέντρα και υπηρεσίες εντός και εκτός Ελλάδας.

 Και βέβαια, η φαινομενική αντίφαση, από τη μία να διώκεται ποινικά όλη η ηγεσία της Χρυσής Αυγής και από την άλλη να γίνεται αποδεκτή σαν ευυπόληπτο αστικό κοινοβουλευτικό κόμμα,

 επιβεβαιώνει ότι η αστική τάξη θέλει μια εφεδρεία με τα χαρακτηριστικά της Χρυσής Αυγής, 

αλλά πιο μετριοπαθή, πιο «σοβαρή», όπως έλεγαν στελέχη της ΝΔ όταν ήταν κυβέρνηση, 

με στόχο ακόμα και τη συνεργασία με άλλες αστικές πολιτικές δυνάμεις για το χτύπημα του κινήματος και τον αντικομμουνισμό.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι αυτή την πιο «σοβαρή» Χρυσή Αυγή σιγοντάρει και «ξεπλένει» και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ 

πότε με δηλώσεις τύπου Παρασκευόπουλου, 

ότι «αν η Χρυσή Αυγή κάνει βήματα για εκδημοκρατισμό, πρέπει να στηριχθεί από το πολιτικό σύστημα», 

πότε με τα ταξιδάκια κυβερνητικών στελεχών με χρυσαυγίτες στο Καστελόριζο. 

Και βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε τις παράξενες ...ευαισθησίες για τα δικαιώματα των προφυλακισμένων ναζί από την πρώην πρόεδρο της Βουλής Ζωής Κωνσταντοπούλου.

Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, 

κυκλοφορούν διάφορα σενάρια για συνεργασία Μιχαλολιάκου με τον Γ. Καρατζαφέρη του ΛΑ.Ο.Σ., τα οποία, ωστόσο, απορρίπτουν στη Χρυσή Αυγή. 

Θυμίζουμε ότι ο κυβερνητικός συνεταίρος των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση Παπαδήμου, ΛΑ.Ο.Σ., στις νομαρχιακές εκλογές του 2002 διατυμπάνιζε ότι

 είχε συμπεριλάβει στο ψηφοδέλτιό του 4 πρωτοπαλίκαρα της ΧΑ, ένας από αυτούς ο Ηλ. Παναγιώταρος.

Επιπλέον, ο Γ. Καρατζαφέρης είχε φροντίσει πριν από καιρό να εξωραΐσει το προφίλ του Ν. Μιχαλολιάκου, λέγοντας

 πως τον θεωρεί «ένα πάρα πολύ καλό παιδί»,

 ενώ στο κανάλι του, το «AΡΤ ΤV», καλείται συχνά ένας από τους πιο γνωστούς βουλευτές της ΧΑ, ο Ηλίας Κασιδιάρης. 

Από την άλλη, ο Τ. Μπαλτάκος, διατελέσας γραμματέας της κυβέρνησης Σαμαρά και συνομιλητής τότε στελεχών της ΧΑ, αφού κατόπιν έσπευσε να στήσει με τον Καρατζαφέρη ένα νέο σχήμα, την «Εθνική Ενότητα», 

φέρεται να εμφανίστηκε πρόσφατα στην πρώτη ομιλία

 του Φ. Κρανιδιώτη, 

διαγραμμένου από τη ΝΔ του Κυρ. Μητσοτάκη, ιδρυτή και προέδρου πλέον του κόμματος «Νέα Δεξιά».

Δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη η παρέμβαση μέσα στην προηγούμενη βδομάδα του στρατηγού Φραγκούλη Φράγκου από το blog που διατηρεί, με το όνομα «Το κοινό των Απανταχού Ελλήνων», 

στο οποίο ανάρτησε επιστολή που ανάμεσα σε άλλα

 αναφέρει: 

«Το Κοινό των Απανταχού Ελλήνων, που μας έχει ενώσει το εθνικό και πατριωτικό μας καθήκον και συμφέρον, έχοντας ως φωτεινό, λαμπρό παράδειγμα ήθους και πατριωτισμού τον Ιωάννη Καποδίστρια, είμαστε εδώ μαζί με εσάς, που ζείτε και μεγαλουργείτε στην ξενιτιά, διαμορφώνουμε μια σιωπηλή, αλλά ισχυρή ομάδα αντίδρασης στα τεκταινόμενα. 

Προσβλέπουμε στην ελεύθερη, ακηδεμόνευτη, δημιουργική Ελλάδα, που πάντοτε είχε ως φάρο και καθοδηγητή τις διαχρονικές ηθικές αξίες και αρχές της Χριστιανοσύνης και του Ελληνισμού».

Να καταγραφεί, τέλος, ότι σε έντυπα αυτού του συγκεκριμένου χώρου γράφονται διάφορα, τελευταία, περί 

της «πολυδιάσπασής» του, 

ότι έτσι παρατηρείται «σπατάλη» δυνάμεων και ότι παραμερίζοντας «επουσιώδεις διαφορές» και «προσωπικές φιλοδοξίες»,

 «ο εθνικιστικός χώρος θα μπορούσε να εκφραστεί ενιαία διεκδικώντας υψηλότερα ποσοστά απ' ό,τι τώρα». 

Είναι χαρακτηριστικό, μάλιστα, πως αντικομμουνιστική φασιστική φυλλάδα τη βδομάδα που πέρασε είχε φωτογραφίες του Κασιδιάρη, της Ζωής Κωνσταντοπούλου και του Κρανιδιώτη με τίτλο: «Ενωθείτε και συντρίψτε τους μαζί με το στρατό».

Καμία ανοχή στο ναζισμό και όσους τον εξωραΐζουν

Καμιά εντύπωση δεν πρέπει να προκαλούν όλα αυτά. 

Οπως σημείωνε ο «Ριζοσπάστης» σε άρθρο του τις προηγούμενες μέρες,

 η ΧΑ δεν είναι «ξένο» σώμα για το αστικό πολιτικό σύστημα, παρ' όλες τις διαφορές της με τα άλλα αστικά κόμματα, ιδεολογικές, πολιτικές κ.λπ.,

 αποτελεί μια εφεδρεία για το κεφάλαιο, χρήσιμη σε δύσκολες περιστάσεις. 

Αλλωστε, τέτοιες διαδικασίες «ξεπλύματος» και αναμόρφωσης φασιστικών δυνάμεων έχουν συντελεστεί σε πολλά κράτη της «δημοκρατικής» ΕΕ, 

με αποτέλεσμα κάποιες απ' αυτές να παίρνουν μέρος σε κυβερνήσεις συνεργασίας με άλλα αστικά κόμματα. 

Γιατί όχι και οι «αναμορφωμένοι» χρυσαυγίτες στο μέλλον; 

Δεν πρέπει 

να υπάρξει καμία ανοχή στο ναζισμό ούτε σε αυτούς που τον εξωραΐζουν.

 Γιατί η Ιστορία έχει δείξει ότι αυτή η ανοχή δυναμώνει και προετοιμάζει για πολλά και σοβαρά δεινά σε βάρος των εργαζομένων.

Οσα συμβαίνουν στο συγκεκριμένο χώρο είναι

 ενταγμένα στις διεργασίες αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος.

 Και αυτό που έχει σημασία, είναι να αντιμετωπιστούν αυταπάτες και ψευδαισθήσεις που καλλιεργούνται συστηματικά,

 ότι μέσα από μια διαδικασία δημιουργίας νέων κομμάτων και κυβερνητικών συμμαχιών

 μπορεί να προκύψει κάτι θετικό για το λαό.

Κ. Πασ.