ΓΙΑ Μ.Ε.Θ: ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ -ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ:

17/1/19  ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ 

 Μετά από πολυήμερη αναμονή για διακομιδή σε ΜΕΘ, χθες το μεσημέρι δυστυχώς κατέληξε και η 67χρονη γυναίκα που για 15 ολόκληρες ημέρες έδινε μια δύσκολη μάχη για να κρατηθεί στη ζωή!
Η δυσάρεστη αυτή εξέλιξη, που έρχεται σε συνέχεια δύο ακόμη θανάτων ζακυνθινών ασθενών που δεν μεταφέρθηκαν εγκαίρως σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και παρέμειναν για μέρες διασωληνωμένοι στην Πασθολογική Κλινική ανέδειξε με τον πλέον δραματικό
τρόπο για πολλοστή φορά τα προβλήματα λειτουργίας του ΕΣΥ αλλά και τις σοβαρές ελλείψεις στο Νοσοκομείο Ζακύνθου, που αν και διαθέτει εξοπλισμό, δε διαθέτει προσωπικό για να λειτουργήσει τις κλίνες της Μονάδας. ermisnews.gr/

18/1/2019

Ο ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΣΤΟΝ -Ε-

Φ. Κόκλας: “Εγκληματικές” οι ευθύνες της Κυβέρνησης για τη ΜΕΘ

17-01-2019 11:47:32

Για «εγκληματικές» ευθύνες της Κυβέρνησης σε σχέση με τις παροχές δημόσιας και δωρεάν υγείας στους κατοίκους του νησιού αλλά και το γεγονός ότι η Μονάδα Εντατικής Θεραπείας παραμένει εκτός λειτουργίας εξαιτίας της έλλειψης προσωπικού, κάνει λόγο ο υποψήφιος Δήμαρχος της Λαϊκής Συσπείρωσης Φώτης Κόκλας, μιλώντας στην εφημερίδα μας.

Ο κ. Κόκλας εξέφρασε δημόσια τα συλλυπητήρια του στην οικογένεια του ασθενούς που έχασε τη ζωή του «αναμένοντας» τη διακομιδή σε ΜΕΘ και προτάσσει το ζήτημα της υγείας του ζακυνθινού λαού, υπενθυμίζοντας πως διαχρονικά οι συνδυασμοί της Λαϊκής Συσπείρωσης σε Δήμο και Περιφέρεια Ιονίων Νήσων πρωτοστατούσαν στην ανάδειξη των προβλημάτων στο χώρο της Υγείας και τη διεκδίκηση λύσεων.

«Είχαμε το πρόβλημα με τους ασθενείς που είχαν «εγκλωβιστεί» στο Νοσοκομείο Ζακύνθου, ενώ έχρηζαν νοσηλείας σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας ωστόσο το πρόβλημα έχει αναδειχθεί επανειλημμένως από την Λαϊκή Συσπείρωση. 

Η υγεία του ζακυνθινού λαού για μας αποτελεί προτεραιότητα. Είχαμε μάλιστα την απώλεια ενός από τους ασθενείς και θέλουμε να εκφράσουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στους οικείους του. 

Είναι εγκληματικές οι ευθύνες της Κυβέρνησης που εμπορευματοποιεί και ιδιωτικοποιεί την υγεία, ενώ ο προϋπολογισμός για το 2019 είναι ήδη μειωμένος. 

Δυστυχώς και ο Δήμος και η Περιφέρεια στηρίζουν αυτού του είδους τις πολιτικές και σήμερα βιώνουμε αυτά τα προβλήματα» τόνισε ο κ. Κόκλας ο οποίος έκανε αναφορά και στα όζοντα ζητήματα που αφορούν τη δημόσια εκπαίδευση με τις ελλείψεις καθηγητών και την πολυετή ομηρία των αναπληρωτών.

Ο υποψήφιος Δήμαρχος τόνισε πως ο συνδυασμός της Λαϊκής Συσπείρωσης για το Δήμο έχει θέσεις για όλα τα ζητήματα αλλά και μια διαφορετική πολιτική σε σχέση με τις υπόλοιπες παρατάξεις.

«Καλούμε τον κόσμο να διεκδικήσει τα δικαιώματα και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του. Κάνουμε προσπάθεια ώστε το ψηφοδέλτιο μας να πλαισιωθεί από πρωτοπόρους αγωνιστές και ανθρώπους του μόχθου και της εργασίας. 

Έχουμε δώσει δείγματα γραφής και σε αυτή την λογική θα κινούμαστε για να πάρει ανάσα ο ζακυνθινός λαός» τόνισε ο κ. Κόκλας, που αναφερόμενος στα επιμέρους ζητήματα που αφορούν τη Ζάκυνθο εκτός από το Νοσοκομείο, υπογράμμισε και το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων. 

Ο επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης θύμισε τις «προειδοποιήσεις» του συνδυασμού για την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων και την αύξηση των δημοτικών τελών.

«Σήμερα που έχει μπει για τα καλά ο ιδιωτικός παράγοντας, ούτε τα σκουπίδια μαζεύονται, ούτε διαχείριση γίνεται και οι πολίτες πληρώνουν αδρά. Αυτός ο σχεδιασμός είναι απόρροια της κεντρικής πολιτικής και δεν αποτελεί εξαίρεση η Ζάκυνθος».

ΤΗΣ ΜΑΡΙΛΕΝΑΣ ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ

14 Ιανουαρίου στις 7:08 μ.μ. ·

Είπαν στον ΣΤΙΓΜΑ:

Αλεξάνδρα Μπαλού (Υποψήφια Περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων)

«Τα συλλυπητήριά μου στην οικογένεια του εκλιπόντος ασθενή που νοσηλευόταν διασωληνομένος σε θάλαμο της Παθολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου Ζακύνθου, αφού στο Νοσοκομείο Ζακύνθου δεν λειτουργεί Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και δεν μπορούσε να διακομισθεί σε άλλη ΜΕΘ στην Ελλάδα λόγω έλλειψης κρεβατιού.

Η τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται το Νοσοκομείο Ζακύνθου, αντικατοπτρίζεται στη κεντρική πολιτική που ασκείται εδώ και πολλά χρόνια στον τομέα της υγείας. Οι τελευταίες κυβερνήσεις όχι μόνο δεν έβαλαν κανένα λιθαράκι, αλλά αντιθέτως διέλυσαν την δημόσια υγεία, με μειωμένο προϋπολογισμό κατά 65 εκατομμύρια ευρώ και χωρίς να προβλέπονται κονδύλια για προσλήψεις προσωπικού. Ο ασθενής αναγκάζεται να πληρώνει τεράστια ποσά για να καταφεύγει στα ιδιωτικά κέντρα υγείας. Οι γιατροί δουλεύουν σε σημείο εξόντωσης και προσλήψεις δεν γίνονται. Στο επίπεδο της τοπικής διοίκησης έχουμε τη λειτουργία ενός γραναζιού της κεντρικής εξουσίας. Αντί οι Περιφερειάρχες να διεκδικούν και να είναι απέναντι στη κάθε κυβέρνηση, πλασάρουν τον ιατρικό τουρισμό.

Ο λαός πρέπει να διεκδικήσει και να προστατεύσει την υγεία του.
Το διαζύγιο Τσίπρα-Καμένου, δεν μπορεί να ξεπλύνει την αγαστή συνεργασία ενός κόμματος που πλασάρεται ως αριστερό με τους ΑΝΕΛ, για να υλοποιηθεί μια αντιλαϊκή πολιτική.
Τώρα ετοιμάζουν άλλες, νέες συμμαχίες, για να συνεχιστεί αυτή η πολιτική. Έχουν όλοι τους δοκιμαστεί, έχουν δώσει τις εξετάσεις τους και αποδεδειγμένα ακολουθούν την ίδια βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική.
Εμείς, ως Λαϊκή Συσπείρωση και ΚΚΕ, δίνουμε μια μάχη στις αυτοδιοικητικές εκλογές και θα την πάμε μέχρι τέλους. Η ενίσχυση των δυνάμεών μας, θα σημάνει ενίσχυση του αγώνα και της διεκδίκησης των εργαζομένων και του λαού.»

ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ ΚΑΙ ΠΑΛΙ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΜΕΘ

Μ.Ε.Θ.: Για μέρες ασθενείς διασωληνωμένοι αναμένουν την διακομιδή τους εκτός Ζακύνθου!
14-01-2019 11:47:58

Για ακόμη μια φορά το ζήτημα της λειτουργίας της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας του Νοσοκομείου επανέρχεται στο προσκήνιο, καθώς τις προηγούμενες ημέρες τρεις ασθενείς παρέμειναν διασωληνωμένοι εν αναμονή της διακομιδής τους σε Μονάδα εκτός Ζακύνθου.

Αφενός οι ακραίες καιρικές συνθήκες, αφετέρου η έλλειψη κλινών οδήγησε στο αποκορύφωμα την αγωνία των ασθενών αλλά και των συγγενών τους, μέχρι να μπορέσει να γίνει η διακομιδή σε διαθέσιμες κλίνες.

Θυμίζουμε πως πριν από λίγο διάστημα και πάλι η εφημερίδα μας αναφέρθηκε στην περίπτωση ασθενών που διασωληνωμένοι παρέμεναν σε κρεβάτια της παθολογικής, μαζί με άλλους ασθενείς και αυτή τη φορά για το θέμα υπήρξε παρέμβαση από την Τ.Ε του ΚΚΕ, το Εργατικό Κέντρο Ζακύνθου, αλλά και την ΠΟΕΔΗΝ που σε δημόσια ανακοίνωση της κάνει λόγο για 45 αιτήματα ασθενών για διακομιδή σε ΜΕΘ σε όλη την Ελλάδα.

Μιλώντας στο ραδιόφωνο του –Ε- το πρωί της Παρασκευής, ο Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Γιώργος Κωνσταντίνου προανήγγειλε κινητοποιήσεις με αιχμή το θέμα της λειτουργίας της ΜΕΘ.

«Είναι υποδομές που αξίζει να έχουμε και ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες. Το ΕΚΖ για χρόνια παλεύει μια που η Μονάδα υπάρχει, είναι πλήρως εξοπλισμένη αλλά δεν έχει προσωπικό. Το νησί μας έχει 40.000 κατοίκους και χιλιάδες επισκέπτες. Δε φταίνε οι
καιρικές συνθήκες αλλά το γεγονός ότι δεν λειτουργεί η ΜΕΘ . 

Όταν είχε έρθει στη Ζάκυνθο ο αναπληρωτής Υπουργός Υγείας Π. Πολάκης του είχαμε παραδώσει ένα υπόμνημα το οποίο αναφερόταν και στο πρόβλημα της λειτουργίας της ΜΕΘ και μας είχε δώσει υποσχέσεις. Δύο χρόνια μετά παραμένουν οι υποσχέσεις. Το Νοσοκομείο πρέπει να λειτουργεί με βάση τις ανάγκες μας και θα παλέψουμε για να πιέσουμε για την λειτουργία της ΜΕΘ» τόνισε ο κ. Κωνσταντίνου, υπογραμμίζοντας πως η λειτουργία της ΜΕΘ αποτελεί ζήτημα ζωής θανάτου για κατοίκους και επισκέπτες του νησιού.

Από την πλευρά του ο Πρόεδρος του Συλλόγου των Εργαζομένων Ευ. Τσώλας μιλώντας στον –Ε- επανέλαβε πως το Νοσοκομείο διαθέτει τον εξοπλισμό αλλά όχι το προσωπικό:

«Ότι ήταν να γίνει από πλευράς των γιατρών και του Νοσοκομείου για την προετοιμασία των ασθενών και την περίθαλψή τους έγινε, αλλά οι ασθενείς παρέμεναν διασωληνωμένοι. Πρέπει να παλέψουμε για να ανοίξουν έστω και δύο κλίνες για να καλυφθούν οι άμεσες ανάγκες αλλά αυτό δεν κατέστη δυνατόν λόγω έλλειψης προσωπικού αλλά και προσωπικού.

Δυστυχώς χρόνο με το χρόνο ο προϋπολογισμός μειώνεται και τα κόστη μπαίνουν πάνω από την ανθρώπινη ζωή. Παράλληλα υπάρχει μια επιβάρυνση για το αποδεκατισμένο προσωπικό της νοσηλευτικής υπηρεσίας που εκτός από τα σοβαρά παθολογικά περιστατικά πρέπει να προσέχουν και τους ασθενείς που είναι διασωληνωμένοι, ενώ υπάρχει ένας εντατικολόγος που δουλεύει συνεχόμενα και υπερβαίνει εαυτόν για να είναι κοντά στους ασθενείς» ανέφερε μεταξύ άλλων.

Τέλος, για το θέμα υπήρξε ανακοίνωση από την ΠΟΕΔΗΝ που αναφέρει πως την περασμένη Κυριακή υπήρχαν σε όλη την Ελλάδα 45 άτομα σε λίστα αναμονής για την διακομιδή σε ΜΕΘ.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΟΕΔΗΝ

Η ανακοίνωση της ΠΟΕΔΗΝ αναφέρει:

«Δυστυχώς για άλλη μια χρονιά η έλλειψη κλινών ΜΕΘ είναι εμφανής. Χθες στη λίστα αναμονής του ΕΚΑΒ βρίσκονταν 45 διασωληνωμένοι ασθενείς.

Για άλλον έναν χειμώνα με τις λοιμώξεις σε έξαρση, η Κυβέρνηση δεν φρόντισε να ανοίξει επαρκή αριθμό κλινών ΜΕΘ, λόγω έλλειψης Ιατρών και Νοσηλευτικού Προσωπικού.

Σήμερα λειτουργούν 450 κλίνες ΜΕΘ και 150 είναι κλειστές αν και εξοπλισμένες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Νοσοκομείο Ζακύνθου και Κεφαλονιάς στα Ιόνια Νησιά.

Στα Ιόνια Νησιά λειτουργούν μόνο 5 κλίνες ΜΕΘ στη Κέρκυρα. Δεν φτάνουν ούτε για την Κέρκυρα.

Στο Νοσοκομείο Λευκάδας δεν λειτουργεί ΜΕΘ.

Το Νοσοκομείο Ζακύνθου διαθέτει Μονάδα Εντατικής Θεραπείας 6 κλινών πλήρως εξοπλισμένη, ενταγμένη στον οργανισμό. Είναι κλειστή. Σκούριασαν τα πανάκριβα μηχανήματα μέσα στις ζελατίνες.

Από το Σάββατο 5/1/2019 τρεις ασθενείς βρίσκονται διασωληνωμένοι και νοσηλεύονται στην Παθολογική κλινική μαζί με άλλους 35 ασθενείς. Είναι εγγεγραμμένοι στη λίστα αναμονής του ΕΚΑΒ για ΜΕΘ. Μόλις χθες ο ένας ασθενής διεκομίσθει σε ΜΕΘ με καράβι. Οι άλλοι δύο ακόμη περιμένουν.

Νοσοκομείο Κεφαλονιάς: Διαθέτει ΜΕΘ 5 κλινών πλήρως εξοπλισμένη. Παρεδόθη από το 2013. Δωρεά Βεργιώτη. Είναι κλειστή. Σκουριάζουν και εκεί μηχανήματα. Μόλις σήμερα ένας ασθενής διασωληνωμένος στην Παθολογική με G130, μεταφέρθηκε σε ΜΕΘ ευρισκόμενης σε λίστα αναμονής. Η αεροδιακομιδή στοιχίζει τουλάχιστον 7.000ευρώ!!!

Πόσοι ασθενείς κινδυνεύουν;

Για όλα αυτά τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Δυτική Ελλάδα οργανώνουμε μεγάλη κινητοποίηση – Πορεία Σωτηρίας της Δημόσιας Υγείας στην Πάτρα 31/1/2019 η οποία θα εκκινήσει από το Νοσοκομείο Άγιος Ανδρέας Πατρών 8:30 πμ θα διέλθει από την
κεντρική πλατεία της πόλης και θα καταλήξει στην 6η ΥΠΕ».

ΤΗΣ ΜΑΡΙΛΕΝΑΣ ΠΑΠΑΔΑΤΟΥ

«Εγκλωβισμένοι στο Νοσοκομείο Ζακύνθου 2 ασθενείς που χρήζουν ανάγκης μεταφοράς σε ΜΕΘ» – Η Τομεακή Επιτροπή του ΚΚΕ Ζακύνθου Ενημερώνει …

ΥΓΕΙΑ

11-Ιαν

• «Για ακόμη μια φορά αναδεικνύονται τα σοβαρά προβλήματα και οι τεράστιες ελλείψεις που αντιμετωπίζει το νησί από την έλλειψη υποδομών στο Νοσοκομείο Ζακύνθου»

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Άμεση παρέμβαση του βουλευτή του Κ.Κ.Ε. Γιώργου Λαμπρούλη και της υποψήφιας Περιφερειάρχη  Ιονίων Νήσων , Αλεξάνδρας Μπαλού,  προς τον Υπουργό Υγείας κ. Ξανθό, με αφορμή την καταγγελία του Εργατ/κού Κέντρου Ζακύνθου, που 2 ασθενείς χρήζουν ανάγκης μεταφοράς σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας αλλά παραμένουν εγκλωβισμένοι στο Νοσοκομείο Ζακύνθου.

Η έλλειψη κρεβατιών ΜΕΘ σε όλη τη χώρα και σε συνδυασμό με τις κακές καιρικές συνθήκες στο νησί δεν επέτρεψαν τη μεταφορά διά θαλάσσης, είτε με εναέρια μέσα.

Για ακόμη μια φορά αναδεικνύονται τα σοβαρά προβλήματα και οι τεράστιες ελλείψεις που αντιμετωπίζει το  νησί από την έλλειψη υποδομών στο Νοσοκομείο Ζακύνθου .

Η Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, πλήρως εξοπλισμένη εδώ και 6 χρόνια, παραμένει κλειστή λόγω μη στελέχωσης της από εξειδικευμένο προσωπικό με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές .

Ακόμη σοβαρό είναι το ζήτημα της ύπαρξης ενός μόνου ασθενοφόρου για να καλύψει τις ανάγκες  μεταφοράς ασθενών σε όλο το νησί .

Για αυτή την κατάσταση στις τεράστιες ελλείψεις προσωπικού οφείλεται η υποχρηματοδότηση των νοσοκομείων και οι μειωμένοι προϋπολογισμοί βάση των μνημονιακών νόμων που έχουν ψηφίσει όλα τα άλλα κόμματα στη Βουλή.

Ζητάμε:
             Άμεση λειτουργία  της ΜΕΘ Ζακύνθου

             Στελέχωση του ΕΚΑΒ στη Ζάκυνθο

             Χρηματοδότηση των Νοσοκομείων από των κρατικό προϋπολογισμό με σκοπό την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών.

 Από την Τ.Ε.

Κυριακή 13/01/2019 - 23:00

Δηλώσεις υποψηφίων της «Λαϊκής Συσπείρωσης» για τα προβλήματα στο Νοσοκομείο Ζακύνθου

«Υπόθεση του οργανωμένου αγώνα του λαού της Ζακύνθου» είναι η λειτουργία της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας και η κάλυψη των ελλείψεων στο Νοσοκομείο Ζακύνθου τονίζει σε δήλωση η Αλεξάνδρα Μπαλού,υποψήφια Περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων με την «Λαϊκή Συσπείρωση».

Αναφέρει αναλυτικά:

«Οι τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό στο Νοσοκομείο Ζακύνθου είναι αποτέλεσμα της υποχρηματοδότησης και εμπορευματοποίησης της Υγείας που ψήφισαν και προωθούν όλες οι Κυβερνήσεις μέχρι σήμερα.

Ολοκληρώνοντας αυτήν την εγκληματική πολιτική, προωθούν το πέρασμα της αρμοδιότητας για την Υγεία στην Τοπική Διοίκηση, καταργώντας ό,τι έχει απομείνει από τον ενιαίο και δωρεάν χαρακτήρα της Υγείας, ανοίγοντας νέα πεδία επιχειρηματικής δράσης και μεταφέροντας τα βάρη στις πλάτες του λαού.

Η λειτουργία της ΜΕΘ και η στελέχωση σε εξειδικευμένο προσωπικό του Νοσοκομείου είναι υπόθεση του οργανωμένου αγώνα του λαού της Ζακύνθου. Σε αυτό το δρόμο η “Λαϊκή Συσπείρωση” θα καταθέσει τις δυνάμεις της, βάζοντας σε προτεραιότητα την υπεράσπιση της Υγείας και της ζωής του λαού».

Σε ανάλογη δήλωση προέβη και ο Φώτης Κόκλας, υποψήφιος δήμαρχος Ζακύνθου τονίζοντας:

«Είναι απαράδεκτο σήμερα στο 2019 να μην λειτουργεί στο νησί μας, Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.

Αυτά είναι τα αποτελέσματα της εγκληματικής πολιτικής της κυβέρνησης που προχωρά στην όλο και μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση της υγείας, μειώνοντας κι άλλο την χρηματοδότηση για τα Νοσοκομεία κατά 65 εκατομμύρια ευρώ, με βάση τον προϋπολογισμό για το 2019.

Στην ίδια λογική κινούνται και η Περιφέρεια και ο Δήμος (δηλαδή οι παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ) που δεν ενδιαφέρονται για τις ανάγκες του λαού αλλά για τις ανάγκες των μεγάλων επιχειρήσεων».

902.gr

ΔΕΣ ΑΚΟΜΑ

Ερη Ριτσου:
15 Ιανουαρίου στις 9:45 μ.μ.

Να μπει «τέλος στην αθλιότητα των ράντζων» ζητεί το Σωματείο Εργαζομένων στο Νοσοκομείο «Αττικόν», κάνοντας γνωστό ότι από τις 4 το μεσημέρι σήμερα η γενική εφημερία του νοσοκομείου «έχει μπλοκάρει».Κατά τ' άλλα, "βγήκαμε απ' τα μνημόνια" και επίσης ό,τι γράφει κανείς για την άθλια κατάσταση στα νοσοκομεία είναι "αθλιότητες της ΠΟΕΔΗΝ" κατά τους φίλους που είναι χαρούμενοι που βγήκαμε απ' τα μνημόνια.

ΚΑΖΑΜΠΛΑΝΚΑ 1943:Η ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΡΟΥΖΒΕΛΤ-ΤΣΩΡΤΣΙΛ

Μάνος Δούκας

-Στις 14 Ιανουαρίου 1943, συναντήθηκαν στην Κασαμπλάνκα του Μαρόκου, ο Ρούσβελτ με τον Τσώρτσιλ. Αυτή η συνάντηση έγινε από τις 14 έως τις 24 Ιανουαρίου 1943 υπό την κωδική ονομασία “SYMBOL” κι ήταν η πιο αμφιλεγόμενη διάσκεψη του πολέμου. Ο Στάλιν δεν είχε πάει, λόγω του ότι αυτές τις μέρες ήταν σε εξέλιξη η τελική φάση της μάχης του Στάλιγκραντ.

Σ’ αυτό το ταξίδι των δύο επιτελείων προς την Κασαμπλάνκα, κινδύνευσε η ζωή του Τσώρτσιλ, που το αεροπλάνο του πήρε φωτιά, αλλά κατάφερε και προσγειώθηκε. Και το αεροπλάνο που μετέφερε τον αρχιστράτηγο Αϊζενχάουερ έχασε δύο κινητήρες εν πτήση, με αποτέλεσμα ο αρχιστράτηγος να προσγειωθεί με το αλεξίπτωτο στην πλάτη και ένα κτύπημα στο γόνατο από τους κραδασμούς.

Θέματα συζήτησης ήταν πώς θα κατανέμονταν οι δυνάμεις στα διάφορα πολεμικά μέτωπα και ποιο θα έπρεπε να είναι το επόμενο βήμα των Συμμάχων, δηλαδή των Άγγλων και των Αμερικάνων που ήταν σε … πολεμική ύπνωση.

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΜΕΤΩΠΑ

Οι δυνάμεις της ΕΣΣΔ ήταν ήδη «τοποθετημένες» στο ανατολικό μέτωπο, από τη Φιλανδία μέχρι τη μαύρη θάλασσα, απέναντι στο 75% των Γερμανικών δυνάμεων, που πολεμούσαν στο ανατολικό μέτωπο. Ο Στάλιν απ’ το 1941 ζητούσε απόβαση των συμμάχων στη Γαλλία για να ανακουφιστεί ο κόκκινος στρατός που σήκωνε μόνος του το βάρος του πολέμου στην Ευρώπη.

Αντί γι’ αυτό οι δυτικοί σύμμαχοι είχαν κάνει απόβαση στην Αλγερία και στο Μαρόκο στις 8/11/42 (επιχείρηση «Πυρσός»), όπου αντιμετώπισαν … Γαλλικά στρατεύματα και μετά «μάζευαν ήλιο» στη ΒΔ Αφρική. Για παράδειγμα ο Πάττον (ο ίδιος το λέει) έκανε επισκέψεις στο Σουλτάνο του Μαρόκου, πήγαινε στις γιορτές του για την αναρρίχησή του στο θρόνο, στη «γιορτή των προβάτων», σε κυνήγι αγριόχοιρου μαζί του, την ίδια ώρα που στα ανατολικό μέτωπο συνέβαινε η μάχη και η μεγάλη νίκη του Στάλιγκραντ.

Ο Στάλιν σε τηλεγράφημά του ακόμα και στις 16 Φεβρουαρίου του 1943 προς τον Τσώρτσιλ, διαμαρτύρεται κι αναρωτιέται «Η δράση των Αγγλοαμερικάνικων δυνάμεων στην Τυνησία για κάποιο λόγο ανεστάλη, από το Νοέμβριο μέχρι και τον Απρίλιο, δίνοντας τη δυνατότητα στους Γερμανούς να μεταφέρουν από τη Γαλλία, το Βέλγιο και την Ολλανδία 27 μεραρχίες στο ανατολικό μέτωπο».

Είχε αναβληθεί η σχεδιαζόμενη Αγγλοαμερικάνικη επίθεση εναντίον των Γερμανών στη Βόρεια Αφρική (που ήταν το μόνο μέτωπό των χερσαίων δυνάμεών τους) δυο φορές, παρόλο που ο Ρόμελ ήταν άρρωστος, με τρεις (ναι 3) τσακισμένες μεραρχίες, λιγότερα από 50 άρματα μάχης και καθόλου καύσιμα.

Η ΔΙΑΣΚΕΨΗ – ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

Ο Ρούσβελτ ήθελε απόβαση στη Γαλλία μέσα στο 1943, έστω και περιορισμένης κλίμακας. Ο Τσώρτσιλ με διάφορα προσχήματα και δικαιολογίες κατάφερε άλλη μια φορά να αναβληθεί η απόβαση στη Γαλλία και να προγραμματιστεί απόβαση στη Σικελία. Απ’ την αρχή μέχρι το τέλος ο προσανατολισμός των Άγγλων ήταν η Μεσόγειος. Ο ίδιος ο Τσώρτσιλ μιλά για «σοβαρή διάσταση απόψεων».

Ο Βρετανός ιστορικός Νόρναν Στόουν γράφει: «Οι Βρεττανοί ήταν υπέρ μιας απόβασης στη Σικελία, ενώ οι Αμερικάνοι ήταν υπέρ κάποιας άλλης επιλογής. Όμως στη διαφωνία αυτή, επικράτησε η θέση των Βρεττανών. Η εξέλιξη αυτή διαμόρφωσε τις εξελίξεις για το υπόλοιπο του πολέμου».

Ο δε Alastair Parker, Βρετανός ιστορικός του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, λέει χαρακτηριστικά : «Βρεττανοί κι Αμερικάνοι ενέκριναν με παραπλανητική ευκολία μια Βρετανικής έμπνευσης στρατηγική για την εκκαθάριση της Βόρειας Αφρικής και τη διάνοιξη θαλάσσιων οδών στη Μεσόγειο το ‘42. Όσο για το ’43, μίλησαν με επιφυλάξεις και γενικόλογα για απόβαση στην Ευρώπη κατά μήκος της Μεσογείου… Έδιναν προτεραιότητα στον αγώνα στην Ευρώπη, που όμως μπορούσε να κερδηθεί μόνο αν η ΕΣΣΔ συνέχιζε τον αγώνα της … Έπρεπε να δείξουν ότι κι αυτοί πασχίζουν να βοηθήσουν τη Σοβιετική Ένωση».

Η απόφαση αυτή κρατήθηκε μυστική απ’ το Στάλιν για ένα μεγάλο διάστημα. Ο ίδιος ο Τσώρτσιλ λέει στα απομνημονεύματά του: «Τελικά αναβάλαμε την εισβολή στην κατεχόμενη Γαλλία από το στενό της Μάγχης για το 1944», ενώ στο τηλεγράφημα προς το Στάλιν, αμέσως μετά τη διάσκεψη, είχαν υποσχεθεί άνοιγμα δεύτερου μετώπου την άνοιξη ή το πολύ το Σεπτέμβριο του 1943.

ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΝΙΚΗ

Εκτός αυτών, η βασική απόφαση της διάσκεψης ήταν ότι ο αγώνας των Συμμάχων έπρεπε να συνεχιστεί μέχρις ότου η Ναζιστική Γερμανία οδηγηθεί στην άνευ όρων παράδοση. Για «Unconditional Surrender» μίλησε ο Ρούσβελτ. Το ίδιο θα ίσχυε τόσο για την Ιταλία όσο και για την Ιαπωνία. Συμφωνήθηκε επίσης ότι κανείς από τους Συμμάχους δεν θα αποδεχόταν χωριστή παράδοση κάποιας από τις δυνάμεις του Άξονα. Μάλιστα αυτό ο Ρούσβελτ το ανακοίνωσε δημόσια μόνος του, χωρίς να έχει ρωτήσει τον Τσώρτσιλ που είχε επιφυλάξεις και αντιρρήσεις. Ο Τσώρτσιλ το έμαθε … στη συνέντευξη τύπου.

Βέβαια όλη αυτή η συζήτηση, εκτός των άλλων, αποδεικνύει ότι μέχρι τότε δεν το είχαν λυμένο το θέμα της άνευ όρων παράδοσης. Δηλαδή είχαν δίκιο οι σοβιετικοί που φοβόταν ότι ιδιαίτερα οι Άγγλοι, σκέφτονταν και την χωριστή ειρήνη με τους Γερμανούς υπό όρους.

Αυτές λοιπόν οι αποφάσεις υπήρξαν ιδιαίτερα σημαντικές, μιας που σ’όλη τη διάρκεια του πολέμου υπήρχαν σκέψεις και προσπάθειες και από την πλευρά των Γερμανών, αλλά και από την πλευρά κυρίως Άγγλων, για χωριστή ειρήνη των Δυτικών με τη Γερμανία. Προσπάθειες που κάποτε πήραν σάρκα και οστά, όπως το ταξίδι του Ρούντολφ Ες στην Αγγλία, οι διαπραγματεύσεις Άγγλων και Γερμανών στην Ελβετία, κλπ, αλλά δεν καρποφόρησαν κατά τη διάρκεια του πολέμου.

EΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ

Συμφωνήθηκε επίσης να ενταθούν οι βομβαρδισμοί κατά του Γερμανικού εδάφους από τα Βρετανικά αεροδρόμια με τη συμμετοχή και των δύο αεροποριών (R.A.F. και U.S.A.F.). Ήταν μια απόφαση βομβαρδισμού πόλεων και αμάχων, για να πέσει το ηθικό των Γερμανών, χωρίς οι Αγγλοαμερικάνοι να έχουν μεγάλο κόστος σε άνδρες. «Εκστρατεία εναντίον των πόλεων» την ονομάζουν κάποιοι ιστορικοί. Ο ίδιος ο επικεφαλής της επιχείρησης, ο αντιπτέραρχος Άρθουρ Χάρις, μιλούσε για «καταστροφή των Γερμανικών πόλεων, θάνατο των Γερμανών εργατών και παρεμπόδιση της πολιτισμένης ζωής σε ολόκληρη τη Γερμανία». Αποκορύφωμα αυτής της λογικής ήταν ο βομβαρδισμός της Δρέσδης, ακόμα και την «τελευταία στιγμή» του πολέμου. Η Σοβιετική Ένωση δεν συμφώνησε ποτέ σε μια τέτοια γενικότερη λογική και δεν την εφάρμοσε.

Πήραν ακόμα και διάφορες άλλες αποφάσεις για τη διάταξη των δυνάμεών τους στον Ειρηνικό, στην Ωκεανία, τη Βιρμανία κλπ.

Επίσης συζητήθηκαν οι διενέξεις ανάμεσα στους διάφορους Γάλλους στρατηγούς που ήταν εκεί σε παράλληλες συναντήσεις, με πρώτο τον Ντε Γκώλ.

ΔΥΣΠΙΣΤΙΑ ΚΑΙ ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ ΣΤΑΛΙΝ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΑΝΑΒΟΛΗ

Αυτά όλα, μαζί με πολλές υποσχέσεις, τα τηλεγράφησαν ο Ρούσβελτ κι ο Τσώρτσιλ στο Στάλιν, στις 25/1/43. Εκείνος τους απάντησε στις 30/1/43, (αφήνοντας να φανεί η δυσαρέσκεια κι η καχυποψία του, για την αναβολή ανοίγματος του δεύτερου μετώπου) υπενθυμίζοντάς τους ότι «Έχετε αναλάβει την αποστολή να τη συντρίψετε (τη Γερμανία) ανοίγοντας ένα δεύτερο μέτωπο στην Ευρώπη το 1943. Θα σας ήμουν βαθύτατα υποχρεωμένος αν με ενημερώνατε για τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις που σχεδιάζετε σε σχέση με την αποστολή αυτήν και για το χρονοδιάγραμμα της πραγματοποίησής τους».

Η απόβαση αυτή στη Γαλλία καθυστέρησε κι άλλο. Κι έγινε μόνο όταν στο ανατολικά μέτωπο ο κόκκινος στρατός είχε φέρει τούμπα την κατάσταση κι είχε φτάσει μερικά χιλιόμετρα έξω απ’ το Βερολίνο.

Πάντως, μετά από την συνδιάσκεψη της Κασαμπλάνκα και ο Ρούσβελτ και ο Τσώρτσιλ δεν παρέλειψαν να στείλουν υμνητικά τηλεγραφήματα στο Στάλιν για τη μεγαλειώδη νίκη στο Στάλιγκραντ. Ήταν λίγο καιρό μετά από τότε που το TIME είχε ανακηρύξει το Στάλιν «πρόσωπο της χρονιάς 1943».

ΒΙΒΛΙΑ – ΠΗΓΕΣ
«Ο Δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος». Σύγχρονη Εποχή.
«Β’ παγκόσμιος πόλεμος». Ουίνστον Τσώρτσιλ.
«Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος». Alastair Parker
«Συνοπτική ιστορία του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου». Norman Stone
«Συμμαχία. Ρούσβελτ-Στάλιν-Τσώρτσιλ». Jonathan Fendy
«Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Η αλληλογραφία Στάλιν-Τσώρτσιλ-Ρούσβελτ». Υπ. Εξωτερικών ΕΣΣΔ.
«Ο πόλεμος όπως τον γνώρισα». Τζώρτζ Πάττον.




Μάνος Δούκας

"Δεν έχω ούτε μια άσπρη τρίχα στη ψυχή μου. Ούτε σταγόνα γεροντίστικης ευγένειας" (Μαγιακόφσκι).Διαβάστε περισσότερα

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΖΙBΚΟΦ: 20 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΓΡΑΦΤΗΚΕ, ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ:

Μια επιστολή του πρώην ηγέτη της σοσιαλιστικής Βουλγαρίας Τόντορ Ζίβκοφ κυκλοφορεί ευρέως τις τελευταίες μέρες στη γειτονική χώρα, 20 χρόνια από τη στιγμή στην οποία γράφτηκε, σύμφωνα με την επιθυμία του.

Επιστολή Τόντορ Ζίβκοφ – “Eίναι δικό μου λάθος, που επιτρέψαμε στον Καπιταλισμό να μας ξεγελάσει για άλλη μια φορά”

Κατιούσα

Μια επιστολή του πρώην ηγέτη της σοσιαλιστικής Βουλγαρίας Τόντορ Ζίβκοφ κυκλοφορεί ευρέως τις τελευταίες μέρες στη γειτονική χώρα, 20 χρόνια από τη στιγμή στην οποία γράφτηκε, σύμφωνα με την επιθυμία του. Σε αυτή ο Ζίβκοφ υπενθυμίζει τα επιτεύγματα του σοσιαλιστικού συστήματος, απαντά στις κατηγορίες περί καταστολής και φυλακίσεων, εξηγεί τους λόγους για το προβάδισμα της Δύσης στο βιοτικό επίπεδο, προβλέπει την ακόμα μεγαλύτερη καταστροφή – ορατή και στην εποχή συγγραφής της επιστολής – που θα έφερνε ο καπιταλισμός στη χώρα του τις επόμενες δεκαετίες. Τέλος, κλείνει με έναν αισιόδοξο τόνο, υπογραμμίζοντας πως ο λαός είναι εκείνος που έχει τη δύναμη αν το θέλει να ξαναφέρει το σοσιαλισμό, χωρίς να εμποδιστεί από το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα:

“Αγαπητοί Βούλγαροι, θα ήθελα να σας αποκαλώ σύντροφοι, γιατί αυτοί, ήσασταν για μένα…

Αγαπητοί σύντροφοι,

34 φορές σας απεύθυνα Πρωτοχρονιάτικο χαιρετισμό. Ανασκόπησα, όσα σας είπα κατά τη διάρκεια αυτών των ετών και αποφάσισα να σας μιλήσω για το μέλλον. Όταν λάβετε αυτό το χαιρετισμό, δεν θα είμαι ανάμεσα στους ζωντανούς. Αλλά αισθάνομαι υποχρεωμένος να κάνω, κάτι τελευταίο χρήσιμο για τη χώρα μας.

34 φορές, εγώ και το Κόμμα, απολογούμασταν για όλα όσα κάναμε για σάς κατά τη διάρκεια του έτους. Η ανασκόπηση των χαιρετισμών, επισημάνει το μεγάλο άλμα που πετύχαμε ως λαός γι’ αυτά 34 χρόνια.

Ο πληθυσμός της χώρας μας στο πρώτο μου χαιρετισμό, ήταν 7 εκατομμύρια, και στο τελευταίο ήταν 9 εκατομμύρια.

Η οικονομία αναπτύχτηκε 23 φορές. Σκεφτείτε το – όταν διαβάζεται, αυτό το μήνυμα, θα έχουν περάσει, περίπου 30 χρόνια από τότε που η Βουλγαρία εγκατέλειψε το Σοσιαλισμό. Σκεφτείτε αυτά τα 30 χρόνια αν πετύχατε αυτό ,που καταφέραμε τα τελευταία 34 χρόνια; Έχει αναπτυχθεί η οικονομία 23 φορές; Εμείς το κάναμε, ο λαός το πέτυχε, άρα ήταν δυνατόν.

Γιατί δεν συμβαίνει τώρα;

Xτίσαμε χιλιάδες νοσοκομεία και σχολεία. Αυξήσαμε σημαντικά το προσδόκιμο ζωής. Γιατί, από το 1989, έχει μειωθεί ξανά; Όταν διαβάζετε, αυτό το μήνυμα μετά από 20 χρόνια, κοιτάξτε πού βρίσκεστε …

Φυσικά, πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι, που  θα μισούν τον Σοσιαλισμό. Θα πουν – υπήρχαν στρατόπεδα, καταστείλατε τους ανεπιθύμητους.

Η χώρα με τους περισσότερους κρατούμενους στον κόσμο είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες. Εκεί, το 3% του πληθυσμού βρίσκεται στη φυλακή. Πολύ περισσότερο από ό, τι στη Σοσιαλιστική Βουλγαρία. Αλλά δεν είναι η μεγαλύτερη καταστολή. Η μεγαλύτερη καταστολή είναι η κυριαρχία των μεγάλων κεφαλαίων και των εταιρειών που καθορίζουν ποιος θα εργαστεί και πόσο θα πάρει. Αυτή η καταστολή είναι, που καταστρέφει τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από τις φυλακές μας!

Αλλά και η ΗΠΑ έχουν φυλακές. Κρατούν τους ανθρώπους, που χαρακτηρίζουν ως «τρομοκράτες», χωρίς δίκη και καταδίκη, για απεριόριστο χρόνο. Απαιτούν την έκδοση τους από οποιοδήποτε σημείο του κόσμο και οι περισσότερες χώρες τους υπακούν.

Και για να σας πω, αγαπητοί συμπατριώτες – στο Σοσιαλισμό δε φυλακίσαμε αθώους. Οι συγγενείς τους τώρα περηφανεύονται ,διότι θα ντρεπόταν για το παρελθόν τους. Η αλήθεια είναι, ότι δεν τιμωρήσαμε αθώους. Τιμωρήσαμε εγκληματίες, μεγάλους καπιταλιστές και ολιγαρχίες. Αυτούς, για τους οποίους είμαι πεπεισμένος, πως θα θελήσετε κι` εσείς ένα Λαϊκό Δικαστήριο.

Αγαπητοί φίλοι, πριν φτάσουμε στον Σοσιαλισμό, είχαμε μελετήσει προσεκτικά τον Καπιταλισμό. Είναι πάντα ο ίδιος – ένα σύστημα στο οποίο μικρή ομάδα προνομιούχων, παρασιτεί εις βάρος του λαού, ο οποίος λαός εξαντλείται.

Μετά από 20 χρόνια, που θα διαβάζετε αυτό το μήνυμα, είμαι βέβαιος ότι το κράτος θα κυριέψουν οι εγκληματίες, αυτοί θα γράψουν τους νόμους, θα σας επιβάλλουν φόρους, τέλη, τιμές και όσα άλλα μέσα τους επιτρέπουν. Είμαι βέβαιος ότι θα υπάρξει μια μικρή ομάδα από υπερ-πλούσιους ανθρώπους που θα κλέβουν αδιάκριτα και δε θα κρύβονται. Είμαι βέβαιος ότι ο λαός θα υποφέρει, αλλά θα έχει καθηλωθεί από τη κυριαρχία, το φόβο και την αβεβαιότητα του αύριου.

Ο Καπιταλισμός εξ`αρχης είναι άδικος, δεν μπορεί να είναι διαφορετικός. Συγκεντρώνει τον πλούτο και μαζί με αυτόν – τη δύναμη, και τελικά η εξουσία αποδεικνύεται πηγή πλούτου, ενώ ο άνθρωπος γίνεται σκλάβος. Πάντα έτσι ήταν.

Αγαπητοί Βούλγαροι, θα σας επιδεικνύουν τον Καπιταλισμό ως καλύτερο από τον Σοσιαλισμό μας ξεγελώντας σας.

Πράγματι η Δύση είχε πλεονεκτήματα. ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ. Το τονίζω αυτό – όχι λόγω του καπιταλισμού. Είχε πλεονεκτήματα στην πραγματικότητα εξαιτίας του Σοσιαλισμού. Κάτω από το φόβο του συστήματος μας, οι καπιταλιστές στη Δύση, άρχισαν να κάνουν παραχωρήσεις στους εργαζόμενους και έτσι βελτίωσαν την κατάστασή τους. Το Σοσιαλιστικό σύστημα βοήθησε τον άνθρωπο στις καπιταλιστικές χώρες, να ζήσει καλύτερα.

Αλλά να ξέρετε- πως μετά τη καταστροφή του Σοσιαλισμού , θα πάρουν όλα όσα είχαν δώσει στους εργάτες τους. Αυτό το καθεστώς ευημερίας, έχει μεγάλο κόστος για τον καπιταλισμό, οπότε θα το αποσυνθέσουν. Χωρίς ανταγωνισμό με τον Σοσιαλισμό, οι εταιρείες και οι τοπικοί ολιγαρχίες θα πάρουν τα πάντα.

Η Δύση ήταν καλύτερη για 2 λόγους – πρώτον είχε μια μεγαλύτερη βιομηχανική ιστορία, είχε αποκτήσει περισσότερη εμπειρία και περισσότερους πόρους. Και δεύτερον, αναγκάστηκε από τον Σοσιαλισμό να εξασφαλίσει καλές συνθήκες για τους λαούς του για να αποφύγει την Επανάσταση.

Εάν συνεχίζαμε με τον Σοσιαλισμό, ίσως μετά από άλλα 20-30 χρόνια βιομηχανικής ιστορίας, θα είχαμε φτάσει τη Δύση. Παρατηρήστε, ότι είχαμε μόνο 45 χρόνια επιταχυνόμενης ανάπτυξης, κυνηγώντας  κράτη με 400 χρόνια βιομηχανικής ιστορίας. Αυτή η σύγκριση ήταν άδικη, πράγμα που οδήγησε στο να την αποκαλώ- ηλίθια άρνηση του Σοσιαλισμού.

Όταν διαβάζετε αυτές τις γραμμές, κοιτάξτε γύρω σας. Κοιτάξτε τη Δύση. Είμαι βέβαιος ότι θα δείτε τα συμπτώματα καταστροφής της κοινωνίας τους.. Τα 20 χρόνια είναι αρκετά για να δείτε την πραγματική φύση του Καπιταλισμού.

Μπορείτε, μόνοι σας να το διαπιστώσετε από τις εξελίξεις ,την άνοδο των διεθνών εντάσεων, το ξέσπασμα νέων πολεμικών συγκρούσεων- αυτά είναι τα σημάδια του αυξανόμενου άγριου καπιταλισμού.. Πάντα έτσι ήταν, δεν μπορούν να κρυφτούν.

Αγαπητοί συμπατριώτες, πετύχαμε πολλά όσο ήμασταν μαζί. Και είναι δικό μου λάθος, που επιτρέψαμε στον Καπιταλισμό να μας ξεγελάσει για άλλη μια φορά. Ίσως, αν ήμουν πιο σοφός και πιο αποφασιστικός, δεν θα επέτρεπα αυτό που συνέβη το 1989. και να καταστρέψει τις ελπίδες του λαού, αφού συνέβη είμαι υπεύθυνος.Αλλά με το χέρι στη καρδιά, σας λέω ότι υπεύθυνος για την ενδεχόμενη αποκατάσταση του Σοσιαλισμού και τη διόρθωση των λαθών είναι μόνο ο ΛΑΟΣ . Το μέλλον είναι δικό σας. Καταφέραμε μια φορά να νικήσουμε τον Καπιταλισμό, όσο ακατόρθωτο κι` αν φαινόταν. Ανοικοδομήσαμε τον ευτυχισμένο κόσμο του Σοσιαλισμού. Ο Σοσιαλισμός είναι ο ΛΑΟΣ, που κατέχει την απόλυτη δύναμη στην κοινωνία. Εάν το θελήσετε ως λαός, μπορείτε να τον αποκτήσετε εκ νέου και κανένα καταπιεστικό καθεστώς δε μπορεί να σας σταματήσει….

Αγαπητοί συμπατριώτες,

Αυτό, που υπήρχε, εκ νέου θα γίνει…

Πιστεύω σε αυτό …

Todor  Zhivkov, 1998

ΤΑ "ΟΡΓΑΝΑ" ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ !!

Ο ακροδεξιός Καμμένος και τα «όργανα» (Παπάγος, Πλαστήρας, Καραμανλής, Παπανδρέου) του… «διεθνούς κομμουνισμού»!

 ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ 

    Είχαμε ακούσει τα πάντα. Αλλά ότι ο Πιπινέλης και ο Παπάγος, ο Τσαλδάρης και ο Σοφ.Βενιζέλος, ο Πλαστήρας και ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο Καραμανλής  και ο Ράλλης έδρασαν στο «Μακεδονικό» περίπου σαν «όργανα» του… «διεθνούς κομμουνισμού», αυτό μόνο ως παραλήρημα ενός ψεκασμένου θα μπορούσε να ακουστεί. Και ακούστηκε! Αλλά, ας τα πάρουμε από την αρχή:

    Ο Καμμένος, ο ακροδεξιός συνεταίρος μέχρι χτες του κ.Τσίπρα, ο κύριος που κατηγορούσε τους ομοίους του ότι υπέγραφαν μνημόνια στα τέσσερα ενώ αυτός τα υπέγραψε… όρθιος, ο ίδιος που ως υπουργός Αμυνας μαζί με βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ περιδιάβαινε σε ένδειξη «πατριωτισμού» τα ακριτικά νησιά έχοντας συνοδεία τους ναζί Κασιδιάρη και Παππά, κατά την ανακοίνωσή της παραίτησής του, και παρά το δράμα του για την αποκόλλησή του από την καρέκλα, φρόντισε να παράσχει τόσο τα πολιτικά όσο και τα… ιστορικά του διαπιστευτήρια.

     Τα πολιτικά, γλύφοντας με αναξιοπρέπεια που θα την ζήλευσαν ακόμα και οι «Στρατηγέ μου ιδού ο στρατός σας», το ΝΑΤΟ, τους Αμερικάνους και τον εδώ ανθύπατό τους, τον Πάιατ. Τα… ιστορικά καταγγέλλοντας τον «διεθνή κομμουνισμό» ως υπεύθυνο του λεγόμενου «Μακεδονικού», αφού εκείνος ήταν, όπως είπε (σσ: «ο διεθνής κομμουνισμός»…)  που δημιούργησε το θέμα, παρέα με τον φασισμό του Μουσολίνι και τον ναζισμό…   

    Ετσι, δίπλα στα φαηλοτζημερογκρουμπούσκουλα, στα ναζιστοσάιτ, τις φασιστοφυλλάδες και τα χρυσαυγίτικα ναζιστόμουτρα, δίπλα στην δεδομένη συμμετοχή στελεχών της ΝΔ, στα εμέσματα αυτού του συρφετού τώρα πλέον συνωθείται επισήμως και ο επί 4ετία συγκυβερνήτης του Τσίπρα.

    Κοινός τόπος όλων αυτών των «πατριωτών» είναι η ανασκολόπιση της ιστορίας με κοινό παρονομαστή την εξής αντικομμουνιστική πυξίδα: Για ό,τι ζούμε περί το Σκοπιανό, την ευθύνη φέρουν… οι κομμουνιστές (διεθνώς) και, φυσικά, το ΚΚΕ (ειδικώς).

    Από το γεγονός, δηλαδή, ότι η υπογραφή της συμφωνίας με τα Σκόπια έγινε στις Πρέσπες μέχρι ότι η Γιουγκοσλαβία είχε στο εσωτερικό της μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία», το εθνικιστικό (τι άλλο θα ήταν;) ανάθεμα, πέφτει στον… Ζαχαριάδη, στον Στάλιν (μονίμως…), στους κομμουνιστές, στο ΚΚΕ και πλέον στον «διεθνή κομμουνισμό». Και ποιά είναι η αδιαφιλονίκητη απόδειξη πως για το «μακεδονικό» ευθύνεται ο «διεθνής κομμουνισμός»; Μα ότι ο Τίτο ήταν κομμουνιστής… 

    Αναμένεται, δε, ο Καμμένος ως καλός ακροδεξιός να σπεύσει να συμμετάσχει και στην προσφιλή στην υπόθεση του Σκοπιανού τακτική, κατά την οποία για να σερβιριστεί το γλυκό της ιστορικής παραχάραξης και της πολιτικής αμορφωσιάς, ξεθάβετε η περίφημη 5η Ολομέλεια του ΚΚΕ του Γενάρη του ‘49, με τρόπο αποσπασματικό, συνθηματολογικό, πρωτόγονα αντικομμουνιστικό.

    Οι δε τυμβωρύχοι, που ασκούν «κριτική» και ολοφύρονται για την τάχα έλλειψη «αυτοκριτικής» (από τους κομμουνιστές, φυσικά…) περί την 5η Ολομέλεια, τι δεν λένε; Ότι το μόνο κόμμα που έχει τοποθετηθεί ολοκληρωμένα για την 5η Ολομέλεια, αλλά και για την πολιτική προϊστορία εκείνης της θέσης, είναι το ίδιο το ΚΚΕ! Και μάλιστα εδώ και 70 ολόκληρα χρόνια!!!

    Τι δεν λένε; Ότι εκείνη η λαθεμένη θέση (όπου το ΚΚΕ μιλούσε για «σλαβομακεδόνες», αλλά αυτό το ξεχνούν…), δεν κράτησε ούτε δέκα μήνες.  Ότι ήταν το ίδιο το ΚΚΕ που την εγκατέλειψε στην αμέσως επόμενη, την 6η Ολομέλεια, τον Οκτώβρη του ‘49. Ότι ήταν το ίδιο το ΚΚΕ που την απέρριψε. Πότε; Εδώ και 70 χρόνια!

    Μα οι καλοί μας «πατριώτες», που ζητούν… εξηγήσεις από τους κομμουνιστές και τους επιτιμούν για «έλλειψη αυτοκριτικής» (για μια θέση που οι κομμουνιστές, όμως, την έχουν εξηγήσει και απορρίψει εδώ και 70 χρόνια), απορροφημένοι καθώς είναι με την αντικομμουνιστική σπέκουλα, αποφεύγουν – όπως ο διάολος το λιβάνι – να μας πουν ένα: Κάποιο δείγμα δικής τους αυτοκριτικής, για όσα αυτοί διέπραξαν καθ’ όλη τη διάρκεια της 70χρονης αντικομμουνιστικής «λαθολογίας» τους, υπάρχει;  Ένα τέτοιο δείγμα έχουν να μας παρουσιάσουν;

    Πάμε, λοιπόν, να δούμε τι αυτοί έκαναν και τι «ξεχνούν». Πάμε να δούμε τι κρύβει τόσο η λατρεία του Καμμένου για τους Αμερικάνους, όσο και τα… ψεκασμένα του περί «διεθνούς κομμουνισμού». Πάμε να δούμε πως εξελίχτηκε το λεγόμενο «Μακεδονικό» και ποιοι θα έπρεπε να λογίζονται – αν μπορούσε ποτέ να πάρει κανείς στα σοβαρά τον Καμμένο – σαν «όργανα» του… «διεθνούς κομμουνισμού»:

    Πρώτο:  Ο Καμμένος και οι όμοιοί του θυμούνται ότι ο Τίτο ήταν κομμουνιστής. Τι «ξεχνούν»; «Ξεχνούν» ότι το 1948 η σύγκρουση μεταξύ Στάλιν – Τίτο οδηγεί στην αποπομπή της Γιουγκοσλαβίας από την Κομινφόρμ. «Ξεχνούν» ότι από εκεί και πέρα ο Τίτο γίνεται το αγαπημένο παιδί των Αμερικάνων.  Όσοι μιλούν για Τίτο σήμερα, ώστε να πέφτει το «τιτικό» ανάθεμα στον… κομμουνισμό, στον Στάλιν και πάντα στο ΚΚΕ, αυτό το «ξεχνούν». Τόση, μάλιστα, είναι η αγάπη των Αμερικάνων προς τη Γιουγκοσλαβία (που είχε ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της)  που οι τράπεζές τους αποδεσμεύουν τις ποσότητες του χρυσού της που κατακρατούν και τον Σεπτέμβρη του ’49 οι ΗΠΑ χορηγούν το πρώτο δάνειο στον Τίτο ύψους 20 εκ. δολαρίων.

    Δεύτερο:  Μαζί με την αγάπη τους προς τον Τίτο, οι Αμερικάνοι – την ίδια εποχή που ρίχνουν βόμβες ναπάλμ στην Ελλάδα – ζητούν επιμόνως από τις δουλικές ελληνικές κυβερνήσεις την πλήρη εξομάλυνση των ελληνογιουγκοσλαβικών σχέσεων με στόχο τον περαιτέρω προσεταιρισμό της Γιουγκοσλαβίας στην αγκαλιά της Δύσης. Οι επιθυμίες των Αμερικάνων (παρότι η Γιουγκοσλαβία έχει ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της) αντιμετωπίζονται από το εγχώριο αστικό πολιτικό σύστημα, όπως συνήθως: Ως προσταγή.

    Τρίτο: Στο πλαίσιο της ικανοποίησης των Αμερικανικών προσταγών – την προώθηση των οποίων έχει αναλάβει η βρετανική διπλωματία – ο Πιπινέλης (ήδη από τον Μάρτη του ’49) ενημερώνει τον Βρετανό πρέσβη για κινήσεις «συνεννόησης» μεταξύ Ελλάδας και Γιουγκοσλαβίας (https://www.rizospastis.gr/static.do?page=/history/dse/DSE_MEROS_68_23-01-97_10.jsp).

• Μια στάση εδώ: Ο Πιπινέλης, για να μαθαίνουν οι νεώτεροι και να θυμούνται οι παλιότεροι, είναι ο από τον Ιούνιο του 1947 έως τον Νοέμβριο του 1948 ο μόνιμος υφυπουργός Εξωτερικών και αργότερα ο υπηρεσιακός υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Θεοτόκη το 1950, είναι από το 1952 ο μόνιμος αντιπρόσωπος της χώρας στο ΝΑΤΟ,είναι μετεμφυλιακά το στέλεχος του Ελληνικού  Συναγερμού του Παπάγου, είναι ο βουλευτής της ΕΡΕ και ο υπουργός Εμπορίου στην κυβέρνηση Καραμανλή (1961-1963) και φυσικά είναι ο μόνιμος υπουργός Εξωτερικών της χούντας των συνταγματαρχών μέχρι το θάνατό του το 1970. Αυτός ο… πατριώταρος είχε αναλάβει την υπόθεση.

    Τέταρτο: Λίγες μέρες αργότερα από την ενημέρωση Πιπινέλη στον Βρετανό και «συγκεκριμένα στις 31 Μαρτίου 1949 η λονδρέζικη εφημερίδα “Daily Mail” δημοσίευσε μια συνέντευξη του αντιπροέδρου της ελληνικής κυβέρνησης και υπουργού Εξωτερικών Ντ. Τσαλδάρη, ο οποίος δήλωνε ότι ενδέχεται μέσα σ’ ένα χρόνο η Ελλάδα να είναι σύμμαχος του Τίτο» (βλ: ο.π). Έτσι παιζόταν το παιχνίδι, παρά τις διαψεύσεις που ακολούθησαν. Και ποιοι το έπαιζαν το παιχνίδι της ελληνογιουγκοσλαβικής σύμπλευσης, για την υπέρ Αμερικανών αξιοποίηση της σύγκρουσης μεταξύ του Στάλιν με τον Τίτο (σε μια περίοδο που η Γιουγκοσλαβία έχει ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της);   

• Άλλη μια στάση εδώ: Ποιος ήταν ο Ντίνος Τσαλδάρης; Μα ποιος άλλος από τον αρχηγό του Λαϊκού Κόμματος, μέγας εθνικόφρων, διατελέσας άλλοτε πρωθυπουργός, άλλοτε αντιπρόεδρος και άλλοτε υπουργός Εξωτερικών σε πλείστες όσες εμφυλιακές κυβερνήσεις.

   Πέμπτο: Ο,τι δεν ολοκληρώθηκε εν μέσω εμφυλίου ήρθε να ανατεθεί στον πρόθυμο Νικόλαο Πλαστήρα και στον ακόμα προθυμότερο αντιπρόεδρό του, τον Γεώργιο Παπανδρέου. Έτσι, μόλις 5 μέρες μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησης, στις 20 Απρίλη 1950, ο Πλαστήρας στη συνάντησή του στην Αθήνα με τον S.Sehovic, τον επιτετραμμένο της Γιουγκοσλαβίας (σσ: της Γιουγκοσλαβίας που έχει ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της) δίνoυν τα χέρια για την πλήρη εξομάλυνση των ελληνογιουγκοσλαβικών σχέσεων (μεταξύ άλλων: Σ.Σφέτας, Η εξομάλυνση των ελληνο-γιουγκοσλαβικών σχέσεων 1950/51, Βαλκανικά Σύμμεικτα 12-13 (2001- 2)).

     Έκτο: Με στρωμένο το έδαφος όλο το προηγούμενο διάστημα, τα πάντα ολοκληρώθηκαν μετά την ανάληψη από τον Σοφοκλή Βενιζέλο της δικής του διακυβέρνησης. Έτσι στις 28 Νοεμβρίου 1950, ο Βενιζέλος – με αντιπρόεδρο τον Γεώργιο Παπανδρέου και υπουργούς τους Ευάγγελο Αβέρωφ και Κωνσταντίνο Τσάτσο – διακηρύσσει  στη Βουλή την πλήρη αποκατάσταση των σχέσεων των δυο κρατών και σε λιγότερο από ένα μήνα γίνεται ανταλλαγή πρεσβευτών μεταξύ της Ελλάδας και της Γιουγκοσλαβίας (της χώρας, δηλαδή, που είχε ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της)…

     Έβδομο: Κάπως έτσι φτάνουμε στα 1954. Κυβέρνηση ο Συναγερμός. Πρωθυπουργός ο Παπάγος. Μέλη της κυβέρνησης όλοι οι Πυγμαλίωνες του Καμμένου, οι πρόγονοι των «η Μακεδονία είναι μια και ελληνική»: Από Καραμανλή και Ράλλη μέχρι Κανελλόπουλο και Στέφανο Στεφανόπουλο. Στο κείμενο του κοινού ανακοινωθέντος με τη Γιουγκοσλαβία (της χώρας που έχει ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της) αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής (Βήμα 6/6/1954 και Νίκος Μισολίδης «Οι ελληνο-γιουγκοσλαβικές σχέσεις 1950 – 1954»):

    «Kατόπιν προσκλήσεως του Βασιλέως των Ελλήνων, ο Πρόεδρος Γιόσιπ Μπρος Τίτο αφίκετο δι’ επίσημον επίσκεψιν εις Αθήνας την 2αν Ιουνίου 1954. Ο κ. Κότσα Πόποβιτς, υπουργός Εξωτερικών, μετείχε της συνοδείας  του Προέδρου. Κατά τας συνομιλίας, αίτινες έλαβον χώραν και εις ας μετέσχον ο Στρατάρχης Τίτο, ο Στρατάρχης Πρόεδρος της Κυβερνήσεως Αλέξανδρος Παπάγος, ο υπουργός των Εξωτερικών κ.Σ. Στεφανόπουλος, εξητάσθη επιμελώς η διεθνής κατάστασις υπό το φως των προσφάτων γεγονότων.

    Αι συνομιλίαι αύται, χαρακτηρισθείσαι υπό πλήρους εγκαρδιότητος, κατέδειξαν δια μίαν εισέτι φοράν, την στενήν φιλίαν, ήτις υφίσταται μεταξύ Γιουγκοσλαβίας και Ελλάδος και επέτρεψαν να διαπιστωθή ταυτότης αντιλήψεων εφ’ όλων των ζητημάτων, άτινα απετέλεσαν αντικείμενον των εν λόγω συνομιλιών.

    Η εξέτασις  των ειδικών θεμάτων, άτινα ενδιαφέρουν τας δύο χώρας, απέδειξε την αρμονίαν των μεταξύ των σχέσεων και την θέλησιν προς σταθεροποίησιν αυτών. Εξεφράσθη η επιθυμία επεκτάσεως της εποικοδομητικής συνεργασίας των εφ΄όλων των πεδίων: πολιτικού, οικονομικού και μορφωτικού. Εις τον τομέα των οικονομικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών διεπιστώθη ότι αι πραγματοποιηθείσαι μέχρι τούδε πρόοδοι υπήρξαν λίαν ικανοποιητικαί και ότι το πνεύμα ειλικρινούς και πλήρους συνεργασίας , εφ’ ου αι σχέσεις αύται βασίζονται, δικαιολογεί γόνιμον δια το μέλλον προοπτικήν».

    Και παρακάτω:

«(…) αι δύο Κυβερνήσεις, εν πλήρει συμφωνία μετά της Τουρκικής Κυβερνήσεως, συνεφώνησαν όπως συμπληρώσουν το Τριμερές Σύμφωνον, δια της συνάψεως επισήμου συμμαχίας, σταθεροποιούσαι αύτω την ειρήνην και την συλλογικήν ασφάλειαν εν τω πνεύματι του Χάρτου των Ηνωμένων Εθνών. Προς τον σκοπόν τούτον απεφάσισαν όπως η συμμαχία συσταθή (sera etablie) υπό του Συμβουλίου των Υπουργών των Εξωτερικών, κατά την προσεχή τούτου ετησίαν Σύνοδον εν Βελιγραδίω(…)».

    Αυτό ήταν το κλίμα των σχέσεων με την Γιουγκοσλαβία και στις κατοπινές συναντήσεις του Κωνσταντίνο Καραμανλή με τον Τίτο και το 1956 (δυο μάλιστα φορές, μια στην Ελλάδα, μία στο Βελιγράδι), σε αυτό το κλίμα είχαμε το Νομοθετικό Διάταγμα 4009, ΦΕΚ 238 της 5/11/1959 περί αμοιβαίων δικαστικών σχέσεων Ελλάδας – Γιουγκοσλαβίας όπου στο άρθρο 7 γίνεται λόγος για το υπουργείο Δικαιοσύνης της Μακεδονίας κοκ.

    Έτσι διαμορφώθηκαν, με δυο λόγια,  οι σχέσεις με την Γιουγκοσλαβία καθ’ υπόδειξη των Αμερικάνων, πριν ακόμα λήξει ο εμφύλιος, μετά την σύγκρουση Στάλιν – Τίτο, και ενώ η Γιουγκοσλαβία είχε ήδη μια δημοκρατία με το όνομα «Μακεδονία» στο εσωτερικό της…

    Αυτή είναι η πολιτική προϊστορία του Καμμένου και των σημερινών μας «μακεδονομάχων». Που ψάχνουν την αιτία της εθνικιστικής τους ζαλάδας στον … «διεθνή κομμουνισμό» και στο ΚΚΕ. Ούτε στους Αμερικάνους και στις θωπείες τους προς τον Τίτο, ούτε στην δική τους αμερικανοφροσύνη. Στον «διεθνή κομμουνισμό» και στο ΚΚΕ…   

    Μόνο που όταν γίνονταν όλα τα προηγούμενα, κι εφόσον σήμερα τα θεωρούν «αποτρόπαια», να ενημερώσουμε τους Βουκεφάλες για μια σημαντική αποκάλυψη: Τότε, ξέρετε, στην Ελλάδα δεν κυβερνούσε ούτε ο «διεθνής κομμουνισμός», ούτε το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ, για την ακρίβεια, ήταν εκτός νόμου. Κυβερνούσαν αυτοί. Οι πολιτικοί πρόγονοι του Καμμένου.

    Όπως αυτοί κυβερνούσαν – και πάλι – όταν έβαλαν την υπογραφή τους για την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Και όταν πρόσφεραν την Ελλάδα ως ορμητήριο στον αγαπημένο τους ΝΑΤΟ, για τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, με αποτέλεσμα να πάρει το Σκοπιανό την μορφή που πήρε.

    Ας μας εξηγήσει, λοιπόν, ο Καμμένος: Όταν βλέπει συμπαιγνία του ναζισμού με τον «διεθνή κομμουνισμό» στην υπόθεση του «Μακεδονικού», τους Πιπινέλη, Τσαλδάρη, Πλαστήρα, Παπάγο, Καραμανλή, Αβέρωφ, Τσάτσο, Παπανδρέου, Ράλλη, Κανελλόπουλο, που τους κατατάσσει; Στους πράκτορες και εντολοδόχους του «διεθνούς κομμουνισμού»; Η’ του ναζισμού;…